پیش بینی های موسسه مطالعات انرژی و اقتصاد ژاپن (Institute of Energy and Economy of Japan) از سهم ۶۷ درصدی ژاپن از انرژی های نو در سال ۲۰۵۰ حکایت دارد. هرچند هر یک از انواع انرژی نو که ژاپن به دنبال برنامه ریزی برای آن است، با چالش های ویژه ای روبه رو است.
به گزارش انرژی هاب و به نقل از هیتنا، ژاپن یکی از کشورهای پیشرو در بهره مندی از انرژی های نو می باشد. این کشور صنعتی که سومین اقتصاد بزرگ دنیا به شمار می رود و از سال های پس از جنگ جهانی دوم مصرف انرژی در این کشور به طور میانگین هر ۵ سال دو برابر شده است. در بازه سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ مصرف انرژی در ژاپن بسیار فراتر از تولید ناخالص داخلی این کشور بوده است.
ژاپن پس از بحران نفتی دهه ۷۰ میلادی که از سوی ایران و عربستان برای اعمال فشار به کشورهای صنعتی وارد شد، تلاش فزاینده ای برای بهینگی مصرف انرژی و همچنین کاهش وابستگی به نفت و زغال سنگ کرده است. این کشور بزرگترین واردکننده گاز طبیعی جهان به شمار می رود. ژاپن پس از فاجعه فوکوشیما داییچی، رویکردهای خود بر گسترش صنعت هسته ای را برای مدتی کاهش داد و همین نیز سبب کاهش توجه به پیشبرد سیاستهای این کشور به انرژی های نو شده است.
با این همه ژاپن به دلیل بهینگی بسیار زیاد در مصرف انرژی نیازمند سرمایه گذاری های بیشتری در انرژی های نو می باشد. این کشور که در دوره ای با داشتن ۳ درصد از جمعیت جهان ۶ درصد از انرژی جهان را مصرف می کرده است، اکنون با قوانین سخت گیرانه ای برای کاهش گازهای گلخانه ای، افزایش امنیت راکتورهای هسته ای و البته افزایش سهم انرژی های نو در کشور روبه رو است.
ژاپن اکنون از انرژی خورشیدی، زمین گرمایی و بادی به عنوان انرژی های نو بهره می گیرد. سهم انرژی هسته ای در چند سال گذشته به شکل چشم گیری کاهش یافته و از ۱۱ درصد به زیر ۱ درصد کاهش یافته است. اما ژاپن قرار است سهم انرژی های نو را در سال ۲۰۵۰ به ۶۷ درصد و از آن طرف سهم انرژی هسته ای را به ۸ درصد برساند. در آینده زیست توده، زمین گرمایی، انرژی بادی، خورشیدی و آبی درتولید انرژی نو در ژاپن سهم خواهند داشت. اما هر یک از این انواع انرژی با چالش هایی برای رشد و توسعه روبه رو هستند.
انرژی تولیدی و مصرفی (صادرات و واردات) در ژاپن در سال ۲۰۱۱ معادل ۴۷۷.۶ میلیون تن نفت خام بوده است. هر یک تن نفت خام معادل ۱۱.۶۳ مگاوات ساعت برق می باشد. در همین سال ژاپن ۲۴۳ گیگاوات ساعت برق از نیروگاه های هسته ای خود داشته است.
سهم 67 درصدی ژاپن از انرژی های نو در سال 2050
انرژی خورشیدی
سلول های خورشیدی یا انرژی خورشیدی از سلول های فوتوولتاییک یکی از منابع کلیدی انرژی نو در ژاپن یا کشور خورشید تابان به شمار می رود. ژاپن تا پیش از سال ۲۰۰۵ بزرگترین تولید کننده انرژی خورشیدی در جهان به شمار می رفت که در این سال با ۳۸ درصد از آلمان با ۳۹ درصد تولید انرژی خورشیدی جهان، عقب افتاد. این دو کشور به تنهایی نزدیک به ۸۰ درصد از انرژی خورشیدی جهان را تولید می کنند. ظرفیت راه اندازی شده انرژی خورشیدی در سال ۲۰۱۳ در ژاپن ۱۳۵۳۲ مگاوات بوده است. این کشور یکی از بزرگ ترین تولید کنندگان صفحه های فوتوولتاییک نیز به شمار می رود. این کشور اکنون ۵.۵۶ درصد از انرژی خود را از این راه به دست می آورد. این سهم در سال ۲۰۲۰ قرار است به ۱۳.۵ درصد و در سال ۲۰۵۰ به ۱۸ درصد برسد.
زمین گرمایی
ژاپن با داشتن نزدیک به ۱۲۰ آتشفشان پویا، دارای ظرفیتی نزدیک به ۲۰ هزار مگاوات برق از انرژی زمین گرمایی می باشد. ژاپن از کشورهای پیشرو در این زمینه نیز به شمار می رود و اکنون با ۱۸ پایگاه تولید انرژی برقی سرمایه گزاری زیادی در این بخش کرده است. در طول نزدیک به ۲۰ سال ظرفیت انرژی زمین گرمایی این کشور بیش از ۴ برابر شده است و از ۱۳۳ مگاوات به ۵۳۷ مگاوات رسیده است. اما بیشتر پایگاه های بالقوه انرژی زمین گرمایی این کشور به دلیل نزدیکی به پارکهای ملی و چشمه های آب گرم با مشکل توسعه و گسترش روبه رو هستند. سهم کنونی انرژی زمین گرمایی که کمتر از ۰.۵ درصد می باشد قرار است در سال ۲۰۵۰ به ۱۰ درصد برسد.
زیست توده
ژاپن تلاش می کند تا از زباله های جامد شهری (municipal Solid Waste) برای تولید انرژی گرمایی بهره ببرد. این کشور ساخت یک نیروگاه ۳۳ مگاواتی انرژی برق از زیست توده را در سال ۲۰۰۹ در کاوازاکی شروع کرد و در سال ۲۰۱۱ به پایان برد. بنابراین این صنعت می تواند بسیار روبه رشد و پیشرفته باشد. سهم انرژی از این بخش در آینده قرار است به ۱۴ درصد برسد.
این کشور اکنون ۱۹۰ نیروگاه زیست توده وابسته به شهر دارد، افزون بر ۷۰ نیروگاه مستقل از شهرها. ۱۴ نیروگاه در این کشور توانایی دارند که زغال سنگ یا زیست توده بسوزانند. این کشور در سال ۲۰۱۱ بیش از ۳۲۲ میلیون تن سوخت زیست توده مصرف و ۷۶ درصد آن را به انرژی تبدیل کرده است.
انرژی بادی
هم چون انرژی خورشیدی، ژاپن و آلمان دو کشور پیشرو در این زمینه به شمار می روند. به گزارش سازمان انرژی بادی ژاپن، ژاپن بیش از ۱۹۲۲ واحد توربین بادی دارد که بیش از ۲۶۶۱ مگاوات انرژِی الکتریکی در سال ۲۰۱۳ تولید کرده اند. ژاپن به دلیل اولویت های ساخت نیروگاه های هسته ای، و نبود مراکزی با امکان وزش باد منظم و همچنین مشکلات دیگری از این دست، مانع توسعه بیشتر این نیروگاه ها در چند سال گذشته شده است. سهم انرژی بادی در سال ۲۰۵۰ قرار است به ۱۰ درصد برسد.
انرژی آبی
بزرگترین سهم انرژی تجدیدپذیر در ژاپن به انرژی آبی تعلق دارد. این کشور ۲۷ گیگاوات از این بخش انرژی الکتریکی تولید می کند.نزدیک به ۱۲۰۰ نیروگاه کوچک برق آبی در این کشور وجود دارد که ظرفیت تولید ۳۲۲۵ مگاوات برق دارند. سهم این بخش در سال ۲۰۵۰ قرار است به ۱۴ درصد برسد.
