[ سبک های موسیقی ] - رپ - Rap

[M I N A]

این سبک موسیقی که در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاهپوستان آمریکایی در برانکس Bronx (واقع در نیو یورک) بوجود آمد نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض های نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتو ها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می آیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. گرچه همواره سیاهپوستان را صاحبان موسیقی رپ میدانند اما نمیتوان از نقش آمریکایی های لاتینی تبار در زنده نگه داشتن این سبک چشم پوشی کرد ، در ثانی رپ در دنیای امروز از چار چوبی که آنرا منحصراً مربوط به سیاهپوستان می ساخت خارج شده و به یک شیوه اعتراض برای جوانان جهان تبدیل شده ؛ در واقع هر جا که جوان ها هستند و هر کجا که نارضایتی وجود دارد رپ هم بعنوان یک شیوه اعتراض که در قالب موسیقی و در دل کلماتی که به سرعت و پشت سر هم پیاده می شوند نهفته است ٫ در آنجا حضور دارد.

تاریخچه رپ

سیاهپوستان بنیان گذار رپ در آن زمان بدلیل نداشتن استطاعت مالی کافی و عدم وجود امکانات لازم ، قادر به ضبط آهنگ های خود در استدیو نبودند و به ناچار هنر خود را در خیابان عرضه میداشتند و به جای استفاده از ساز ، دست میزدند! (صدای دست زدنی که امروزه در در آهنگ های رپ و هیپ هاپ میتوان براحتی آن را شنید به نوعی احترام به رپر های اولیـه و بنیانگذاران رپ است) اما بالاخره روزی رسید که رپر ها توانستند آهنگ های خود را ریکورد(record )کنند . با اینکه بسیاری معتقدند اولین آهنگ های رپ را Grandmaster Flash یا The Sugarhill Gang ریکورد کرده اند اما این عقیده در مورد موسیقی Hip Hop صحت دارد نه در مورد رپ. به هر تقدیر نخستین آهنگ رپی که رسماً در تاریخ موسیقی ریکورد شد "Here Come the Judge" نام داشت که در سال 1968 توسط کُمدین معروف Pigmeat Markham ضبط شده بود.

به نقل از ویکی پدیا:

موسیقی رپ در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و از میان موسیقی سیاه پوستان فقیر متولد شد. رپ در واقع یک نوع موسیقی اعتراض‌آمیز خیابانی است. این موسیقی از پیش‌ پا افتاده‌ترین، سهل‌ترین و خیابانی‌ترین کلمات استفاده می‌کند، بدون این که از حیث ادبی بتوان این نوع استفاده را نقد کرد. در نوشتن متن ترانه‌های رپ، هیچ الزامی برای رعایت قوانین ادبی وجود ندارد.[۱] موسیقی رپ به موضوعاتی از جمله: اختلاف طبقاتی، ریاکاری، دعوا های خیابانی، فرهنگ غالب جهانی و همچنین بحران‌های سیاسی می‌پردازد. کلام آن اگرچه قافیه‌هایی ضعیف دارد و در نگاه بسیاری شعر ناب به حساب نمی‌آید، اما با همین سادگی و بی پیرایگی خود می‌کوشد معنایی دیگر از زندگی اجتماعی را به ما یادآوری کند، که بعدی از زندگی مردم کوچه و خیابان است. به نحوی می‌توان گفت چارچوب تعیین شدهٔ موسیقی را که دارای قوانین سخت و مشخص است را خرد می‌کند تا موسیقی در دسترس عامی ترین افراد جامعه قرار گیرد.[۲]

احتمال داده می‌شود که آهنگ «یک یاری دارم» از بدیع زاده اولین آهنگ رپ ایرانی باشد (با توجه به تنالیته و ساختار کلامی). [۳] اولین آهنگ رپ فارسی در سبک پاپ، توسط حسن شماعی زاده در اوایل دهه ۶۰ همراه فرزندش با مطلع شعر می‌دونم که دروغ میگی وقتی میگی که دوسم می‌داری سپس در اوایل دهه ۷۰ توسط گروه سندی با آهنگ مشهور پری و سپس در اواخر دهه ۱۳۷۰ خورشیدی در یک برنامهٔ تلویزیونی به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط شهاب حسینی مجری برنامه خوانده شد و تاحدودی مورد توجه قرار گرفت.[۴] تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رپ فارسی در ایران توسط شاهکار بینش‌پژوه با نام اسکناس منتشر شد. این آلبوم که در سبک رپ طنز بود و اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد، چندان مورد استقبال وارد نشد.[۴]

در مورد فعالیت گروه‌های زیرزمینی رپ فارسی در ایران، و گروه‌های رپ فارسی خارج از ایران، منابع موثق موجود نیست. احتمال داده می‌شود که در اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی، سروش لشکری با نام مستعار هیچکس در داخل ایران، و بهنام میرخواه با نام مستعار دیو سپید در آمریکا اولین گروه‌هایی از این دست باشند که به رپ فارسی پرداختند. [۵]

در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، رضا عطاران در عنوان‌بندی چند مجموعهٔ تلویزیونی از جمله متهم گریخت موسیقی رپ اجرا کرد. هم‌چنین در تعطیلات نوروزی سال ۱۳۸۶ مجموعهٔ تلویزیونی دیگری به کارگردانی رضا عطاران به نام ترش و شیرین از شبکهٔ سوم سیما پخش شد[۶] که در عنوان‌بندی آغازین آن، رضا عطاران یک شعر (از نیلوفر لاری‌پور) را به صورت رپ می‌خواند و محسن نامجو نیز با آواز وی را همراهی می‌کرد.[۷] رضا عطاران و امیرحسین مدرس در عنوان‌بندی یک مجموعهٔ تلویزیونی دیگر به نام خانه به دوش نیز قطعه‌ای به سبک «رپ-پاپ» فارسی خواندند، که مورد توجه قرار گرفت.[۴]

در پاییز سال ۱۳۸۵ پس از انتشار فیلم خصوصی زهرا امیرابراهیمی، یک خواننده رپ به نام یاسر (با نام هنری یاس)، با خواندن قطعه‌ای به نام «سی‌دی رو بشکن» و تشویق شنونده به قطع زنجیرهٔ پخش فیلم خصوصی آن بازیگر تلویزیون، ابعاد اجتماعی موسیقی رپ را بیش از پیش به نمایش گذاشت.[۳] در زمستان سال ۱۳۸۵، سروش لشکری با اسم هنری هیچکس، در ترانه‌ای به نام «وطن پرست» در دفاع از برنامه انرژی هسته‌ای ایران که از موضوعات مهم سیاسی وقت بود کرده‌است. همچنین در این آلبوم (جنگل آسفالت)، مهدیار آقاجانی آهنگساز این آلبوم از تلفیق موسیقی سنتی ایرانی با سبک رپ بهره برده‌است و صدای سازهایی مانند عود، تمبک، نی، دف، قانون و آوازهای ایرانی در آن شنیده می‌شود.[۸]

هم‌زمان با طرح مبارزه با بدحجابی در ایران، پخش ترانه‌ای از «ماهور» به نام اتهام که دارای تم انتقادی شدید از برخورد با زنان تحت عنوان طرح مبارزه با بدحجابی بود، باعث شد تا بحث مبارزه با موسیقی رپ شکلی جدی بگیرد. و چندین سایت مربوط به این سبک موسیقی فیلتر و شماری از اعضای گروه‌های موسیقی ایرانی موسوم به «زیرزمینی» بازداشت و استودیوهایی که در آن آهنگ‌های خود را ضبط می‌کردند توسط نیروی انتظامی پلمپ شد. همچنین رپری به نام پیمبر با انتقاد از اسلام و سایر مطالب به این جنجال رونقی داد. در همین اثنی رپرهایی مانند شاهین نجفی، بهرام، یاس آهنگهایی را با موضوعات سیاسی پخش کردند که مضمون آنها انتقاد از سیاست‌های اجرایی، فضای حاکم بر کشور و مشکلات ناشی از سیاست‌های غلط دولت است. [۹]

رپ و هیپ هاپ حال حاضر آمریکا

هر چند رپ و هیپ هاپ در آمریکای امروز هنوز هم لهن تلخ و تمسخر آمیز اعتراضی خود را حفظ کرده اما دیگر درباره مباحثی که در آغاز تولد خود به آنها می پرداخت سخنی به میان نمی آورد یا حد اقل ٫ به ندرت درباره آن ها سخن می گوید ؛ گویا آرزوی دکتر لوتر کینگ در مورد برابری حقوق سیاهان و سفید پوست ها ؛ لا اقل در مورد رپر ها در حد زیادی به تحقق رسیده ، چون محور اصلی موسیقی رپ و هیپ هاپ در آمریکای حال حاضر را گنگستا رپ (Gangsta Rap) و تا حدود زیادی هاردکور رپ (Hardcore Rap) تشکیل میدهد به عبارت ساده تر امروزه مباحث اصلی این موسیقی را *** ، مواد مخدر ، قانون شکنی و در مجموع هر مبحث دیگری که باعث می شود والدین فرزندان خود را از گوش دادن به این موسیقی منع کنند ؛ شاید امروزه بتوان رپ را فقط متعلق به بزرگ تر ها نامید اما در این میان گروه هایی مثل Native Deen و رپر هایی که سبک Christian Rap را دنبال می کنند تلاشی هر چند بی فایده برای جلوگیری از این امر میکنند اما با وضعی که امروز بر دنیای رپ و هیپ هاپ حاکم است شاید تنها می توان آن ها را رپرهایی متعلق به دنیای کوچک تر ها دانست.



منبع : ویکی‌پدیا

 

[M I N A]

رپ موسیقی بدون مرز

رپ موسیقی بدون مرز

رپ ترکیبی است از کلام (قوی) و موسیقی (ضعیف)، سخنی است که برای بیان بهتر خود سعی می کند از ابزار موسیقی بهره بگیرد. زمانیکه ادعا می کنیم موسیقی وسیله پیوند تک تک افرادی است که بر روی این کره خاکی زندگی می کنند، رپ را می توان نوعی از موسیقی دانست که افراد هم خون و هم نژاد را بدون در نظر گرفتن اینکه دوست یا دشمن هستند، بیش از هر چیز به یکدیگر مرتبط می کند.

همین نکته می تواند عاملی باشد که رپ را تا حد زیادی از موسیقی - حتی پاپ - جدا می کند چرا که تاکید رپ بیش از حد بر گفتار و معنی آن است. اما هر آنچه هست در موسیقی رپ جذابیتی وجود دارد که نسل امروز به دنبال آن می رود. انگار رمز و یا گیرایی خاصی دارد که نسل قبل آنرا درک نمی کنند.

برای افرادیکه با موسیقی رپ ارتباط نژادی ندارند معمولا طرز بیان و سرعت ادای کلمات در این سبک، بسیار سریعتر از آن است که قابل تشخیص و تفهیم باشد. به همین دلیل برخی کارشناسان رپ را موسیقی ای می دانند که تنها برای افراد بومی می تواند مفید و مناسب باشد.

رپ را می توان نوعی تعبیر و ترجمه زبان معاصر شهری، جهت اعلام مخالفت تلقی نمود. بنابراین مانند موسیقی کانتری، به دهکده ها محدود نمی گردد، بلکه نمود از قدرتی است که می تواند بین ساکنین شهرهای بزرگ نیز اتحاد بوجود بیاورد. شاید بتوان هدف رپ را مقابله با غم و اندوهی دانست که در جو شهرنشینی بزرگتر، شدیدتر و نمایان تر است.
رپ نه تنها با اندیشه و احساس سر و کار دارد، بلکه با کلیه افراد جامعه در هر پست و مقامی سخن می گوید. در جایی که جرات استفاده از لغات به طور مستقیم وجود ندارد از موسیقی رپ برای بیان کلمات استفاده می شود.

اما هنگامی که کلمات انتقادی - احیاناً زشت و ناپسند - در قالب گفتار رپ پدیدار میشوند، برداشت شنوندگان علی الخصوص نسل جوان در هنگام گوش دادن به این موسیقی به شرایط آنها در لحظه بستگی دارد.

حالتی را در نظر بگیرید که رئیس شرکت شما وارد اتاقتان می شود و قصد دارد شما را مورد مواخذه قرار دهد، در این شرایط احتمالا معانی کلمات انتقادی بیشتر برایتان مصداق دارند. در مواردی که شنوندگان، موسیقی رپ را با درجه صدای بسیار بالا گوش می دهند، برای خود نوعی درگیری ذهنی و فرار موقت فراهم می کنند. آنها برای مدتی خود را از مشکلات روزمره زندگی که با آنها دست و پنجه نرم می کنند رها شده می پندارند. چرا که با گوش دادن به این موسیقی علاوه بر ایجاد شکاف میان خود و این مشکلات، حرفهای انتقادی مورد علاقه خود را نیز به جامعه بیان می کنند.

در مقابل قسمت بیشتر کلماتی که در آهنگ های رپ استفاده می شود، بسیار ساده و بی ضرر هستند و تنها ذهن را مشغول می کنند. برخی نیز بسیار گیرا هستند و معانی عمیقی را در ذهن تداعی می کنند. اینگونه ترانه ها زمانی که توسط فرد یا افراد خاصی اجرا می شوند تا مدت ها پس از شنیدن در ضمیر ناخودآگاه افراد باقی می مانند. Rapper های مختلف صداهای منحصر بفردی دارند که برای دسته ای از شنوندگان هم خوانی با آنها بسیار لذت بخش و راضی کننده است.

بر خلاف تصور عموم آنچه در موسیقی رپ حرف اول را می زند متن ترانه نیست! بلکه ضرب یا Beat است و متنی که خوانده می شود در درجه دوم الویت قرار دارد. رپ نه به ملایمت و لطافت موسیقی کلاسیک است و نه زرق و برق موسیقی پاپ یا راک را دارد. رپ فریادی از درد و احساسات واقعی از خشونت موجود در جهان را در خود نهفته دارد. حتی در مواردی رپ را بهترین ابزار موسیقی برای بیان درد و رنج بر شمرده اند.

اشخاصی که رپ می خوانند در حقیقت به احساسات خود جان می بخشند، البته مانند سبک های دیگر موسیقی برای این کار تنها از عشق بهره نمی گیرند. این موسیقی در مورد زندگی و مشکلات آن است، خصوصا مشکلات مردم آفریقایی - آمریکایی.

رپ موسیقی رنج، ستم، افسردگی و البته نوعی درمان است، برای بسیار این موسیقی می تواند جایگزین انواع مسکن ها شود.

شکل گیری این نوع موسیقی درایران هم متداول شده وچند سالی است که کارهای ضعیف وقوی رادربازار دیده ایم ویکی ازکارها متعلق به آقای شاهکار بینش پزوه میباشد باسم اسکناس درضمن نمونه ای ازکاررپ هم دربندرعباس توسط دوستان اینجانی آقای احمد روان بااجرای منحصربفرد وهمکاری آقایان موسی کمالی حمید سعد ومهدی نظری حسین گردین تنظیم شده بود به اسم شرجی گرما که ازآثاربرباروپرارزشی ازنظر سبک وسیاق کار تلقی میشودوجهشی بسیار خوب برای استفاده ازسای سبکها ی موسیقی بود درحال حاضر نوازندگان فهیم وباسوداستان بدنبال استفاده نفید واصولی از سبکهای موسیقی بخصوص جز وبلوزمیباشند ودراینجا ازآقایان محسن آزاد بخش حمیدسعید استادمهدی لشکری که ایشان بسیار درکارهایشان اصالت ولهجه بلوز راباصرافت وتمرین خوب دقیق اداکرده است که این هم رانباید ازنظر دورکرد شناخت دقیق این دوست ازبلوز/جز/رگه/ وحتی/ بلوک راس /تحصین برانگیز است به امید استفاده حرفه ای واصولی ازسبکهای متداول روزدنیادراین استان انشالله.
باتشکر ازکاوه رهنما

محقق ونویسنده حمید عوض زاده
منبع:هرمزگانی