عنوان مقاله : زيبايي شناسي و خاستگاه آن در نقد معماري
نویسندگان مقاله : دكتر سيمون آيوازيان
کلیدواژه‌ها : زيبايي ، زيبايي شناسي معماري ، هنر ، نقد ، سنت گرايي ، واقع گرايي ، نوگرايي ، Beauty ، Aesthetics ، Architecture ، Art ، Criticism ، Traditionalism ، Realism ، Modernism ، معماري
چکیده :زيبايي جاذبه اي است ازلي كه هنر پل ارتباط بين آن و انسان است.
درك زيبايي موهبتي است الهي و پايگاهي ذهني كه به عينيت مي انجامد و هنر بدون آن كالبدي است بي روح و خالي از جاذبه.
در اينجا از چنين منظري به معماري نگريسته مي شود كه آميزه اي است از تمام هنرها. بدين ترتيب تجلي روح زيبايي آن كه فرايند معنوي و جلوه اي ظاهري دارد در قالب هرگونه گرايشي (از سنت گرايي گرفته تا واقع گرايي و نوگرايي) تبيين مي گردد و به شيوه هاي نقد و ارزيابي آن - بر پايه مولفه هاي شناخته شده - اشاره مي شود در خاتمه نيز نتيجه گيري به دست داده مي شود.
نویسندگان مقاله : دكتر سيمون آيوازيان
کلیدواژه‌ها : زيبايي ، زيبايي شناسي معماري ، هنر ، نقد ، سنت گرايي ، واقع گرايي ، نوگرايي ، Beauty ، Aesthetics ، Architecture ، Art ، Criticism ، Traditionalism ، Realism ، Modernism ، معماري
چکیده :زيبايي جاذبه اي است ازلي كه هنر پل ارتباط بين آن و انسان است.
درك زيبايي موهبتي است الهي و پايگاهي ذهني كه به عينيت مي انجامد و هنر بدون آن كالبدي است بي روح و خالي از جاذبه.
در اينجا از چنين منظري به معماري نگريسته مي شود كه آميزه اي است از تمام هنرها. بدين ترتيب تجلي روح زيبايي آن كه فرايند معنوي و جلوه اي ظاهري دارد در قالب هرگونه گرايشي (از سنت گرايي گرفته تا واقع گرايي و نوگرايي) تبيين مي گردد و به شيوه هاي نقد و ارزيابي آن - بر پايه مولفه هاي شناخته شده - اشاره مي شود در خاتمه نيز نتيجه گيري به دست داده مي شود.
