دوست عزیز اون شعر اینه
گر می نخوری طعنه مزن مستان را/ بنیاد مکن تو حیله و دستان را/ تو غره بدان مشو که می می نخوری/ صد لقمه خوری که می غلام است آن را
و بهتره بونیم که این از یک غزل عراقی گویا الهام گرفته شده
بود آیا که خرامان ز درم باز آیی/ گره از کار فرو بسته ی ما بگشائی و.............
صد درصد با شما موافقم برای عاشقان زیبایی و شراب الان هم دوران حکومت امیر مباز الدین است
این غصه هم سر آید