عوامل موثر برخوابيدگی :
1) كاربرد بيش از حد ازت ( كود نيتروژن ) به هنگام كوددهی .
2 ) عدم تعادل در مصرف مواد غذايی .
3 ) تراكم بالأ ( بدليل محدوديت نوردرقسمت پايين گياه , ( ساقه ضعيف ميشود ) ورشد رويشی گياه بدليل قرار گرفتن در شرايط رقابت .) . ( علت بلندتر بودن غلأت ( گياهان ) دروسط مزارع همين عامل ميباشد .) .
4 ) ابری بودن هوا ( شرايطی مانند مورد تراكم ايجاد ميكند ) ( ورسها درمناطق ابری وبارانی بيشتر است ).
5 ) ارقام پا بلند .
6 ) باد وباران شديد وتگرگ ( خصوصا در اواخر دوره رشد كه گياه نياز به خشك شدن دارد ) .
7 ) آبياری سنگين دراواخر دوره رشد
. 8 ) بيماريهايی كه برروی ساقه غلأت ايجاد ميگردد .
راههای مقابله با خوابيدگی : 1 ) كاربرد مقداركمتر ازت .
2 ) تعادل درمصرف مواد غذايی مورد نياز گياه .
3 ) استفاده از ارقام پاكوتاه .
4 ) به تاخير انداختن تاريخ كشت ( دوره رشد كوتاه ميگردد .) .
5 ) ايجاد تراكم مناسب .
6 ) انجام سرچر ( چيدن مقداری از اندام هوايی گياه - برداشت علوفه سبز غلأت قبل ازمرحله ساقه رفتن انجام ميشود) .
7 ) استفاده از مواد شيميايی كندكننده رشد . (هورمون CCC - كلرومكوآت ) .0 هورمون CCC در سلولهای گياه به اتيلن تبديل شده واتيلن , بطور موقت از انجام تقسيم سلولی جلوگيری ميكند .
شيوه استفاده از هورمون CCC :
در دو مرحله مورد استفاده قرارميگيرد 1 ) بذری
2) رشدی ( ابتدای ساقه رفتن ) در مرحله بذری از اين هورمون بمقدار 0/5% وبصورت محلول تهيه كرده وبرای 4 ساعت بذر را درآن قرار ميدهند .
درمرحله رشدی وقبل ازساقه رفتن , همزمان بادادن كود سرك بصورت برگ پاشی به گياه داده ميشود . درگندمهای بهاره بمقدار 800 سی سی ودرگندمهای پاييزه بمقدار 1800 cc در هكتار مورد استفاده قرار ميگيرد .
اعمال هورمون CCC در گياه :
1 ) كاهش طول ميانگره .
2 ) افزايش تعداد دسته جات آوندی ( باعث افزايش قطر ساقه گياه ميگردد ) .
3 ) روی رشد ريشه اثر مثبت دارد .
4 ) ضمن افزايش غلظت شيره سلولی , باعث مقاومت نسبت به سرما ميشود .
5 ) اثر نامطلوب ccc , كاهش طول كلئوپتيل است كه نتيجه آن سبز نشدن بذور كاشته شده در عمقهای زياد ميباشد . استفاده از ccc در شرايطی كه خوابيدگی ايجاد نميشود , باعث افزايش عملكرد از 5 تا 16 % است . در خوزستان بدليل سنگين بودن خاك , نبايد از ccc درمرحله بذری استفاده نمود . در صورت ضرورت استفاده از ccc در خوزستان نياز است كه عمق كاشت را كم نمايند . اجزای عملكرد ( در گندم ) : فرمول خاصی برای عملكرد گندم وجود دارد كه بشرح ذيل ميباشد . تعداد سنبله در واحد سطح * تعداد دانه در هرسنبله * وزن هر دانه = اجزای عملكرد درواحد سطح محاسبه عملكرد دقيقا شبيه به محاسبه حجم يك مكعب است . افزايش عملكرددرگندم تا حدودی تابع افزايش جزبه جز است افزايش بيش ازحد تاثيربسياربدی برروی ديگراجزای گندم ميگذارد . جهت رسيدن به عملكرد مطلوب بايد حالأت مختلف را تجربه نمود وآزمايشات گوناگونی درخصوص تعداد هركدام از اجزای عملكرد گندم , انجام داد . افزايش صحيح وحساب شده , درهركدام ازاين فاكتورها , باعث افزايش عملكرد در واحد سطح خواهد شد . تفكيك اجزای تعداد دانه وتعداد سنبله بشرح ذيل است تعداد بوته در واحد سطح * تعداد پنجه هربوته = تعداد سنبله در واحد سطح تعداد سنبلچه در سنبله * تعداد گلچه در هر سنبلچه * تعداد دانه درهرگلچه = تعداد دانه درسنبله جهت افزايش دادن تعداد پنجه ميبايست آبياری بموقع درمرحله پنجه زنی انجام داد و جهت افزايش دادن تعداد بوته بايد دقت بيشتری بهنگام كاشت وداشت نمود .
عوامل موثر بر افزايش قسمتهای مختلف گندم :
جهت رساندن تعداد بوته ها به حداكثر 1- تهيه زمين مناسب 2
- آبياری درست جهت رساندن تعداد پنجه در هر بوته به حداكثر 1- ازت ( موادغذايی )
2- آبياری درست جهت رساندن تعداد سنبلچه درسنبله وگلچه درسنبلچه به حداكثر 1- كود سرك 2- آبياری درست جهت رساندن تعداد دانه درگلچه به حداكثر 1- كودسرك(تقريبامشكل است) 2- آبياری درست منظور از رساندن تعداد دانه درگلچه به حداكثراين است كه بتوانيم با مديريت صحيح كاری كنيم كه تمام گلچه ها باورشده ويك عدد دانه را توليد نمايند كه تقريبا غير ممكن است . اگر شرايطی بوجودآيد تا بتوان كود سرك را درمرحله دانه بندی به گياه برسانيم , شاهد دوره رشد موثر پربارتری خواهيم بود وافزايش عملكرد زياد ميگردد . سرعت پرشدن دانه كه عاملی ژنتيكی ميباشد نيز باعث افزايش وزن دانه ميگردد . عوامل مهم محيطی گياه عبارتند از 1 ) هوای خنك 2 ) رطوبت خاك 3 ) كود ازت ازتوضيحات فوق ميتوان به اين نتيجه رسيدكه مراحل كاشت - پنجه زنی - D , R ( توليدسنبلچه درسنبله وگلچه درسنبلچه) گلدهی و دانه بندی مراحلی هستند كه در زراعت گندم بايد آبياری صورت گيرد همچنين در مراحل كاشت ( پايه ) - قبل از ساقه رفتن ( سرك 1 ) - وگلدهی ( سرك 2 ) ميبايست كوددهی نمود . جو تفاوتهای جو با گندم
از نظر خصوصيات گياه شناسی :
1 ) شكل دانه -
2 ) پوشيده بودن دانه ها ( باعث تغييردرشكل جوانه زنی نسبت به گندم شده است . درجو درزمان جوانه زنی يك ريشه چه خارج ميشود وساقه چه از محل جنين خارج شده وپس از رشد درزيرپوسته ها , از سمت مقابل ( نوك جو ) بيرون می آيد 3 ) تعداد ريشه های اوليه ( ريشه چه + ريشه های جنينی ) نسبت به گندم بيشتر است . 4 ) حجم ريشه جو ( ريشه ثانويه ) ازحجم ريشه گندم كمتر است. درجوحدود8% وزن خشك كل گياه مربوط به ريشه است . 5) از نظرفعاليتهای تنفسی - فعاليت ريشه جو كمترازريشه گندم است ( بدليل تنفس كمتر ريشه جو) 6 ) ازنظرتعدادپنجه كه درجو بيشتر از گندم ميباشد ( نسبت پنجه زنی غلأت بترتيب برنج > جو > گندم > ذرت ) 7 ) ازنظرشكل سنبله : در گندم درمحل زائده ازمحورسنبله يك سنبلچه وجود داردكه حاوی تعدادی گلچه است ولی در جودرمحل زائده ازمحورسنبله 3 سنبلچه وجودداردكه هركدام يك گلچه وهرگلچه درصورت باروری يك دانه خواهد داشت
خصوصيات آب وهوايی جو :
1 ) ازنظرنيازهای محيطی - درجه حرارت - رطوبت - نور - خاك و .. جو , سرسختترازگندم است ومعمولأ درشرايط نامساعد محيطی , جو را جايگزين گندم ميكنند .
2 ) ازنظردرجه حرارت ( گرما و سرما ) - ازنظرسرما , جو , گياهی حساستر نسبت به گندم است . حد اكثر , جو بهاره سرمای 4- يا 5- درجه سانتيگرادوجوپاييزه سرمای 15- درجه سانتيگرادرا ميتواند تحمل نمايد وازنظرگرما واكنش دوگانه دارد الف ) در ابتدای زندگی گرمارابهتر تحمل مينمايد ب ) ولی در انتهای زندگی قادر به تحمل گرما نميباشد . تاريخ كاشت جو حدودا 15 روز قبل از تاريخ كاشت گندم است ( بدليل مورد ( ب ) ذكرشده دربالأ )
3 ) ازنظررطوبت :
درشرايط كمبود رطوبت بخوبی رشد ميكندوبطور كلی درمناطقی كه بدليل كمبود بارندگی امكان كشت ديم گندم وجودنداشته باشد , كشت ديم جو را جايگزين آن ميكنند( بشرط بارش 250ميلی مترباران درپراكنش مناسب )
4 ) نور واكنش خاصی روی جو ندارد ( حرارت واكنش دهنده اصلی آن است ) .
5 ) از نظرخاك : درصورت شوری خاك , جو , مقاديربيشتری نمك را قادر است تحمل كند. جهت اصلأح اراضی , جزو گياهانی است كه در ابتدای تناوب قرار ميگيرد .
6 ) ازنظر pH :
حد تحمل آن بيشتر از گندم است . pH مناسب برای گندم 6 تا 7/5 است ولی pH جو از 8 - 6/5 ميباشد . 7 ) درضمن به غرقاب شدن نيز حساس است . كوددهی جو : عوامل موثر برروی مقدار مصرف مواد ازته در جو :
مقدار ازت برای جو از گندم مهمتراست . ازلحاظ نحوه وشكل اثر كودهای ضروری ( ازت , فسفر , پتاس ) جو با گندم مشابه است . با توجه به حساسيت ساقه جو بايدنسبت به دادن ازت به مزرعه جو , دقت بيشتری گردد . مقدارماده ازته كه دراختيار جوقرارميگيرد
به دو فاكتور بستگی دارد .
1 ) مورد مصرف جو
2) تناوب ( گياه پيش كاشت ) هرگاه جورا برای مصرف دو منظوره كشت نماييم كاربرد ازت بيشتر خواهد شد ( توجه : كشت علوفه ويا كلمه كشت علوفه ای معنی مصرف بيشتر كود ازت را ميدهد ) اگر از لگومها به عنوان پيش كاشت استفاده شود , از آنجا كه ريشه اين گياهان قادر به تثبيت ازت ميباشند , لذا كاشت غلأت خصوصا جو , بعد از كشت لگوم , نياز كمتری به ازت دارد . واگر پيش كاشت , غير لگوم خصوصا ذرت باشد , از آنجا كه توان ذرت درجذب ازت خاك بسيار بوده وتمام آن را مصرف ميكند لذا كاشت غلأت خصوصا جو در بعد از كشت غير لگوم باعث ميشود مقدار بيشتری كود ازته جهت تغذيه غلأت به خاك اضافه نماييم . در پيش كاشت لگوم ميتوان مقدار 20 تا 30% از مقدار ازت جهت كوددهی كاست . از مطالب فوق نتيجه ميشودكه جهت رساندن مصرف كود به حداقل بايد 1) از كشت تك منظوره استفاده نمود و 2) در دوره تناوب ( پيش كاشت ) از لگوم استفاده نماييم . با توجه به حساسيت ساقه جو , درصورتی كه پيش كاشت لگوم باشد, ديگرنميتوانيم از ازت زياد استفاده نماييم درغيراينصورت محصول ما دچار ورس ميگردد . جوهای دو رديفه كه برای توليد مالت كشت ميگردد نيز بايد با دقت فراوان در مرحله كود دهی به آن ازت داد . ( درصد پروتئين پايين ودر صد نشاسته بالأ ی دانه از اهداف اصلی مالت سازی ميباشد . ) لذا در جوهای دورديفه كه به منظورمالت سازی كشت ميگردد بايد مصرف ازت به حداقل برسد.جهت تامين ازت جو دورديفه بايد تمام ازت مورد نيازگياه را بعنوان پايه استفاده نماييم .
برنج : برنج ( وذرت ) جزو غلأت گرمسير ميباشد . ( يعنی حداقل درجه حرارت مورد نياز برای جوانه زنی - صفرفيزيولوژيكی - بيش از 10 درجه سانتيگراد ميباشد . ) برنج يك گياه يك ساله است .