سلام ....
چون ما نمی تونیم همه اعداد اول رو به صورت یک دنباله با فرمول عمومی مشخصی نشون بدیم لذا مجبوریم از برهان خلف استفاده کنیم ...
طبق حدس گلد باخ می گه هر عدد زوج رو میتوان به صورت مجموع فقط 2 عدد اول نوشت ...
ما می آیین می گیم که اگه این فرض اشتباه باشه یعنی ما یه عدد زوجی رو در نظر می گیریم که نشه با مجموع 2 عدد اول اونو بدست آورد و شاید مجبور شیم از تعداد بیشتری عدد اول مجموع بگیریم تا اون عدد بدست بیاد...
از اونجایی که همه اعداد اول فرد هستن بجز 2 این به ما کمک می کنه که خیلی ازحالات رو بذاریم کنار...
در واقع هر عدد اولی رو می شه به صورت (2N+1) نوشت...
پس :
2N=X+Y به طوری که هم X و هم Y اول باشن و در این حالت کاملا مشهود است که نه X و نه Y نمی تونن عدد 2 باشن به شرطی که 2N>4 باشه . که فرض رو بر این می ذاریم ...
حالا طبق برهان خلف عمل می کنیم و می گیم که اگر نشود 2N رو فقط با مجموع X و Y بدست آورد پس مجبوریم به جای Y از اعداد اول دیگری استفاده کنیم که اگر تعداد این اعداد زوج باشه یعنی مثلا 2 تا یا 4 تا اینو می دونیم که هیچوقت مجموع تعداد زوج عدد فرد رو با هم جمع کنیم عدد فرد نمی شه و جواب همیشه زوجه مگر این که یکی از اون اعداد اول عدد 2 باشه که در این صورت خیلی راحت میتونیم بیاریمش اینور تصاوی و عملا ارزشش رو از دست می ده یعنی به جای یک عدد Y به هیچ وجه نمی تونیم از تعداد زوج عدد استفاده کنیم و مجبوریم از تعدا فرد عدد اول استفاده کنیم ...
برای مثال معادله به این شکل در می یاد: جای Y از سه تا عدد اول استفاده شد .
(2N=X+(L+M+N
الان اگر دقت کنین می بینین که ما قبلا ثابت کرده بودیم که هر عدد اول بزرگتر از 5 رو می شه به صورت مجموع سه عدد اول نوشت...
بنابراین ما یه عدد اولی داریم که مقدارش مساوی با مجموع این سه عدد L + M + N باشه بعبارت دیگه برهان خلف ما شکست می خوره و معادله بالا درست از آب در می یاد.
چون ما نمی تونیم همه اعداد اول رو به صورت یک دنباله با فرمول عمومی مشخصی نشون بدیم لذا مجبوریم از برهان خلف استفاده کنیم ...
طبق حدس گلد باخ می گه هر عدد زوج رو میتوان به صورت مجموع فقط 2 عدد اول نوشت ...
ما می آیین می گیم که اگه این فرض اشتباه باشه یعنی ما یه عدد زوجی رو در نظر می گیریم که نشه با مجموع 2 عدد اول اونو بدست آورد و شاید مجبور شیم از تعداد بیشتری عدد اول مجموع بگیریم تا اون عدد بدست بیاد...
از اونجایی که همه اعداد اول فرد هستن بجز 2 این به ما کمک می کنه که خیلی ازحالات رو بذاریم کنار...
در واقع هر عدد اولی رو می شه به صورت (2N+1) نوشت...
پس :
2N=X+Y به طوری که هم X و هم Y اول باشن و در این حالت کاملا مشهود است که نه X و نه Y نمی تونن عدد 2 باشن به شرطی که 2N>4 باشه . که فرض رو بر این می ذاریم ...
حالا طبق برهان خلف عمل می کنیم و می گیم که اگر نشود 2N رو فقط با مجموع X و Y بدست آورد پس مجبوریم به جای Y از اعداد اول دیگری استفاده کنیم که اگر تعداد این اعداد زوج باشه یعنی مثلا 2 تا یا 4 تا اینو می دونیم که هیچوقت مجموع تعداد زوج عدد فرد رو با هم جمع کنیم عدد فرد نمی شه و جواب همیشه زوجه مگر این که یکی از اون اعداد اول عدد 2 باشه که در این صورت خیلی راحت میتونیم بیاریمش اینور تصاوی و عملا ارزشش رو از دست می ده یعنی به جای یک عدد Y به هیچ وجه نمی تونیم از تعداد زوج عدد استفاده کنیم و مجبوریم از تعدا فرد عدد اول استفاده کنیم ...
برای مثال معادله به این شکل در می یاد: جای Y از سه تا عدد اول استفاده شد .
(2N=X+(L+M+N
الان اگر دقت کنین می بینین که ما قبلا ثابت کرده بودیم که هر عدد اول بزرگتر از 5 رو می شه به صورت مجموع سه عدد اول نوشت...
بنابراین ما یه عدد اولی داریم که مقدارش مساوی با مجموع این سه عدد L + M + N باشه بعبارت دیگه برهان خلف ما شکست می خوره و معادله بالا درست از آب در می یاد.