M.Deylamian
مدیر بازنشسته
رنگرزی الیاف پلی پروپیلن
با توجه به اینکه فرم ساختاری پلی پروپیلن به کار رفته در صنعت نساجی به فرم ایزو اتکتیک می باشد.و نسبت به الیاف پلی اولفین اتاکتیک دارای درجه نظم و تبلور بیشتری است ,لذا مناطق قابل نفوذ ماده رنگرزی در داخل لیف محدود می شود واز ان حا مشکلاتی در رنگرزی پلی پروپیلن فراهم میاید.یک مشکل جدیتر در این زمینه ساختمان الیفاتیک کاملا غیر قطبی پلی پروپیلن است.
برای حل کرد این مشکل راه حل های مختلفی اتخاذ و به مرحله اجرا در امده است.
یکی از این راه حل های بدیهی ان , مخلوط کردن پیگمنت با ماده پلیمر جامد یا افزودن پیگمنت به پلیمر مذاب و رنگرزی توده پلیمری است.پیگمنت مناسبی که به کار می رود باید درجه حرارتی بین 250 تا 300 درجه سانتی گراد پلیمر را تحمل کند.
و ثبات نوری 5 یا بالاتر داشته باشد. برای ایجاد رنگ های سفید ,زرد,قرمز و قهوه ای عموما از پیگمنت های غیر الی و زمینه های بنفش , قرمز, ابی سبز عمو ما از پیگمنتهای الی و از کربن برای ایجاد رنگ مشکی استفاده می شود.
جهت بهتر شدن رفتار رنگرزی لیف در عین حال خاصیت مقاومت در برابر حرارت و خواص مکانیکی به مقدار مطلوب به وجود اید
1. از تکنیک های کومنومریزه کردن
2. پیوند زدن سایر پلیمر ها روی زنجیر اصلی پروپیلن ایزو اتاکتیک
3. مخلوط کردن با سایر پلیمر های بیاثر قبل از ریسندکی
4. حل کردن یا دیسپرس کردن مواد افزودنی خنثی با وزن مولکولی کم به پلیمر مذاب
تکنیک پیوند زدن متنوع تر از کوپلیمر کردن است.
مواد افزودنی نیز باید با توجه به پایداری حرارتی و کوچک بودن ذرات ان انتخاب کردند.
چنانچه پلی پروپیلن اصلاح نشده باشد به واسطه خاصیت ابگریزی ان نمی توان از مواد رنگزای یونی استفاده نمود و جذب مواد رنگزای دیسپرس نیز ضعیف است .
رنگرزی با لکواستر های خمی محلول و ظاهر کردن ان از طریق اکسیداسیون با دی کرومات ,مقاومت الیاف را در مقابل تابش های ماورا بنفش افزایش می دهد .
رنگرزی تحت فشار و چاپ پلی پروپیلن اصلاح نشده با مواد رنگرزی خمی,خمی محلول,گوگردی در حالت های کاهش یافته (احیا شده )یا پراکنده شده در حضور سیستم های پراکنده که اتر ها یا استر های گلیکول هستند نیز مورد مطالعه قرار گرفته و به ثبت رسیده است.
با توجه به اینکه فرم ساختاری پلی پروپیلن به کار رفته در صنعت نساجی به فرم ایزو اتکتیک می باشد.و نسبت به الیاف پلی اولفین اتاکتیک دارای درجه نظم و تبلور بیشتری است ,لذا مناطق قابل نفوذ ماده رنگرزی در داخل لیف محدود می شود واز ان حا مشکلاتی در رنگرزی پلی پروپیلن فراهم میاید.یک مشکل جدیتر در این زمینه ساختمان الیفاتیک کاملا غیر قطبی پلی پروپیلن است.
برای حل کرد این مشکل راه حل های مختلفی اتخاذ و به مرحله اجرا در امده است.
یکی از این راه حل های بدیهی ان , مخلوط کردن پیگمنت با ماده پلیمر جامد یا افزودن پیگمنت به پلیمر مذاب و رنگرزی توده پلیمری است.پیگمنت مناسبی که به کار می رود باید درجه حرارتی بین 250 تا 300 درجه سانتی گراد پلیمر را تحمل کند.
و ثبات نوری 5 یا بالاتر داشته باشد. برای ایجاد رنگ های سفید ,زرد,قرمز و قهوه ای عموما از پیگمنت های غیر الی و زمینه های بنفش , قرمز, ابی سبز عمو ما از پیگمنتهای الی و از کربن برای ایجاد رنگ مشکی استفاده می شود.
جهت بهتر شدن رفتار رنگرزی لیف در عین حال خاصیت مقاومت در برابر حرارت و خواص مکانیکی به مقدار مطلوب به وجود اید
1. از تکنیک های کومنومریزه کردن
2. پیوند زدن سایر پلیمر ها روی زنجیر اصلی پروپیلن ایزو اتاکتیک
3. مخلوط کردن با سایر پلیمر های بیاثر قبل از ریسندکی
4. حل کردن یا دیسپرس کردن مواد افزودنی خنثی با وزن مولکولی کم به پلیمر مذاب
تکنیک پیوند زدن متنوع تر از کوپلیمر کردن است.
مواد افزودنی نیز باید با توجه به پایداری حرارتی و کوچک بودن ذرات ان انتخاب کردند.
چنانچه پلی پروپیلن اصلاح نشده باشد به واسطه خاصیت ابگریزی ان نمی توان از مواد رنگزای یونی استفاده نمود و جذب مواد رنگزای دیسپرس نیز ضعیف است .
رنگرزی با لکواستر های خمی محلول و ظاهر کردن ان از طریق اکسیداسیون با دی کرومات ,مقاومت الیاف را در مقابل تابش های ماورا بنفش افزایش می دهد .
رنگرزی تحت فشار و چاپ پلی پروپیلن اصلاح نشده با مواد رنگرزی خمی,خمی محلول,گوگردی در حالت های کاهش یافته (احیا شده )یا پراکنده شده در حضور سیستم های پراکنده که اتر ها یا استر های گلیکول هستند نیز مورد مطالعه قرار گرفته و به ثبت رسیده است.
