در یک طرح یا تابلو آسمان بخش بزرگی از کار می باشد و می تواند احساس کلی فضا، از محیط آفتابی تا طوفانی، غروب تا نیمه شب را بیان کند. آسمان در یک شیت می تواند ترازی برای ترسیمات و کانون ترمرکز بر روی موضوع شما باشد.
اندام ابرها اغلب به دو صورت:
۱. ترکیب خطوط منکسر،
۲. رنگهای سبک (بطوریکه توجه را از نقطه کانونی دور نکند و بر ترسیمات بنشیند) نشان داده میشوند.
استفاه از رنگ های جفت و هم خانواده به بالا بردن کیفیت کلی رنگ طرح کمک می کند. استفاده زیاد از رنگ، اسمان را تیره و غیر واقعی نشان می دهد.
نکات مهارتی:
-کارهایی را که قرار است با آب مرکب، آبرنگ، Tempera، راندو کنید، آسمان را در ابتدای کار انجام دهید و کارهایی را که با مداد، پاستل و ماژیک راندو می کنید آسمان را در آخر کار انجام دهید.
-آسمان را نباید قوی تر از سایر قسمت های شیت کار کنید. اما آرایش خوبی باید میان آنها برقرار کنید. قاعده «کمتر، بیشتر نشان می دهد» یا «less is more» را همیشه به یاد داشته باشید.
-اندام آسمان هرگز از لبه بیرونی ساختمان ها پیروی نکند، بهتر است آن را منکسر (زیگزاگ) حفظ کنید. و در نهایت، آسمان در پشت ساختمان قرار می گیرد نه در بالای آن.
-رنگ آسمان نباید با خط افق ترکیب شود. بنابراین المان های روی زمین شناور دیده نمی شوند. به عنوان یک قانون، همانطور که آسمان به خط افق می رسد باید روشن تر رنگ شود. برای رسیدن به نقطه کانونی و حجمی در تضاد با (ساختمانی که روشن رنگ شده است) در اسکیس های سریع، آسمان بهتر است با پیشروی به مرکز و خارج شیت، تیره تر نشان داده شود. استفاده از رنگ نارنجی در نزدیکی خط افق، هیجان خاصی را به کار می بخشد.
-آسمان را به ملایمت دیگر قسمت های کار رنگ کنید تا هماهنگی لازم بین آنها حفظ شود.
منبع: کتاب آموزش راندو لین
آخرین ویرایش:
