[h=1][/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
تیمی از دانشمندان به رهبری منجمان دانشگاه وارویک انگلستان دریافته‌اند تعدادی از تنهاترین ابرنواخترهای جهان احتمالا از برخورد ستاره‌های کوتوله سفید با ستاره‌های نوترونی شکل گرفته‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این رخدادهای زودگذر غنی از کلسیم، انفجارات شفافی هستند که هفته‌ها باقی می‌مانند اما به اندازه ابرنواخترهای معمولی درخشان نبوده و به اندازه آن‌ها نیز دوام نخواهند آورد. این امر کشف و مطالعه دقیق ابرنواخترهای تنها را با مشکل مواجه می‌سازد.
بر اساس تحقیقات پیشین، کلسیم نیمی از ماده تولیدشده در چنین انفجاراتی را در مقایسه با وجود کسر بسیار کوچکی از آن در ابرنواختر معمولی تشکیل می‌دهد و این بدین معناست که چنین رخدادهای عجیبی تولیدکنندگان عمده کلسیم در جهان هستند.
یکی از عجیب‌ترین جنبه‌های این رخداد فضایی وقوع این انفجارات در مکان‌های غیرمعمول است زیرا تعداد زیادی از آن‌ها در فواصل بزرگی از کهکشان‌هایشان رخ می‌دهند.
رخداد زودگذر غنی از کلسیم مشاهده‌شده تا به امروز بسیار دور از هر کهکشان میزبان بالقوه‌ای بوده و یک سوم رویدادهایی از این دست، حداقل 65 هزار سال نوری از یک کهکشان میزبان بالقوه فاصله دارند.
دانشمندان حاضر در این مطالعه با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ در شیلی و مشاهدات تلسکوپ هابل از نزدیک‌ترین نمونه‌های این رخدادهای گذرای غنی از کلسیم، به دنبال شناسایی عوامل موجود در پس این انفجارات بودند.
محققان داده‌های خود را با انفجارات اشعه گامای با طول کوتاه (SGRBs) مقایسه کردند. این انفجارات نیز در مکان‌های دورافتاده و بدون حضور هیچ گونه کهکشانی رخ می‌دهند و به دلیل برخورد دو ستاره نوترونی یا ادغام یک ستاره نوترونی با یک کهکشان شکل می‌گیرند.
گرچه ستاره نوترونی و سیاهچاله ادغام‌کننده، این انفجارات غنی از کلسیم شفاف را توضیح نمی‌دهند، تیم تحقیقاتی دریافت چنانچه این تصادم بین یک ستاره کوتوله سفید و یک ستاره نوترونی رخ دهد، نتیجه حاصل با مشاهدات و تحلیل آن‌ها مطابقت خواهد داشت.
ستاره نوترونی زمانی شکل می‌گیرد که یک ستاره عظیم به ابرنواختر تبدیل می‌شود و مکانیسم انفجار ابرنواختر موجب می‌شود به ستاره نوترونی با سرعت‌های بسیار بالا ضربه وارد شود؛ این سیستم دارای سرعت بالا سپس از کهکشانش فرار می‌کند و چنانچه سیستم دوگانه (ستاره نوترونی و کوتوله سفید) از این پرتاب جان به در برند، با یکدیگر ترکیب شده و منجر به ظهور رخداد زودگذر انفجاری غنی از کلسیم می‌شوند.
وجود یک کوتوله سفید ساز و کار لازم برای تولید ماده غنی از کلسیم را فراهم می‌کند و حضور ستاره نوترونی نیز رخداد این انفجار را در فاصله دوردست از کهکشان میزبان توضیح می‌دهد.
جزئیات این مطالعه در نشریه Monthly Notices متعلق به انجمن نجوم سلطنتی ارائه شد.
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93052110230
سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۱:۰۸
سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۱:۰۸
تیمی از دانشمندان به رهبری منجمان دانشگاه وارویک انگلستان دریافته‌اند تعدادی از تنهاترین ابرنواخترهای جهان احتمالا از برخورد ستاره‌های کوتوله سفید با ستاره‌های نوترونی شکل گرفته‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این رخدادهای زودگذر غنی از کلسیم، انفجارات شفافی هستند که هفته‌ها باقی می‌مانند اما به اندازه ابرنواخترهای معمولی درخشان نبوده و به اندازه آن‌ها نیز دوام نخواهند آورد. این امر کشف و مطالعه دقیق ابرنواخترهای تنها را با مشکل مواجه می‌سازد.
بر اساس تحقیقات پیشین، کلسیم نیمی از ماده تولیدشده در چنین انفجاراتی را در مقایسه با وجود کسر بسیار کوچکی از آن در ابرنواختر معمولی تشکیل می‌دهد و این بدین معناست که چنین رخدادهای عجیبی تولیدکنندگان عمده کلسیم در جهان هستند.
یکی از عجیب‌ترین جنبه‌های این رخداد فضایی وقوع این انفجارات در مکان‌های غیرمعمول است زیرا تعداد زیادی از آن‌ها در فواصل بزرگی از کهکشان‌هایشان رخ می‌دهند.
رخداد زودگذر غنی از کلسیم مشاهده‌شده تا به امروز بسیار دور از هر کهکشان میزبان بالقوه‌ای بوده و یک سوم رویدادهایی از این دست، حداقل 65 هزار سال نوری از یک کهکشان میزبان بالقوه فاصله دارند.
دانشمندان حاضر در این مطالعه با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ در شیلی و مشاهدات تلسکوپ هابل از نزدیک‌ترین نمونه‌های این رخدادهای گذرای غنی از کلسیم، به دنبال شناسایی عوامل موجود در پس این انفجارات بودند.
محققان داده‌های خود را با انفجارات اشعه گامای با طول کوتاه (SGRBs) مقایسه کردند. این انفجارات نیز در مکان‌های دورافتاده و بدون حضور هیچ گونه کهکشانی رخ می‌دهند و به دلیل برخورد دو ستاره نوترونی یا ادغام یک ستاره نوترونی با یک کهکشان شکل می‌گیرند.
گرچه ستاره نوترونی و سیاهچاله ادغام‌کننده، این انفجارات غنی از کلسیم شفاف را توضیح نمی‌دهند، تیم تحقیقاتی دریافت چنانچه این تصادم بین یک ستاره کوتوله سفید و یک ستاره نوترونی رخ دهد، نتیجه حاصل با مشاهدات و تحلیل آن‌ها مطابقت خواهد داشت.
ستاره نوترونی زمانی شکل می‌گیرد که یک ستاره عظیم به ابرنواختر تبدیل می‌شود و مکانیسم انفجار ابرنواختر موجب می‌شود به ستاره نوترونی با سرعت‌های بسیار بالا ضربه وارد شود؛ این سیستم دارای سرعت بالا سپس از کهکشانش فرار می‌کند و چنانچه سیستم دوگانه (ستاره نوترونی و کوتوله سفید) از این پرتاب جان به در برند، با یکدیگر ترکیب شده و منجر به ظهور رخداد زودگذر انفجاری غنی از کلسیم می‌شوند.
وجود یک کوتوله سفید ساز و کار لازم برای تولید ماده غنی از کلسیم را فراهم می‌کند و حضور ستاره نوترونی نیز رخداد این انفجار را در فاصله دوردست از کهکشان میزبان توضیح می‌دهد.
جزئیات این مطالعه در نشریه Monthly Notices متعلق به انجمن نجوم سلطنتی ارائه شد.
