[رادیو] - اصول گزارشگری در رادیو

mpb

مدیر تالار مهندسی معماری
مدیر تالار
اصول گزارشگری در رادیو :

«گزارش» از جمله قالب­ های برنامه ­سازی است که می­تواند دارای جایگاه و نقشی در رسانه جمعی رادیو باشد. گزارش؛ چه در شکل حضور گزارشگر در محل حادثه و رخداد و بیانی توصیف­گونه از آن چه در حال انجام است و چه در شکل بررسی و پیگیری حادثه و رخدادی خاص در مطبوعات، دیگر ایستگاه­های رادیویی، کانال­های تلویزیونی، پایگاه­های اطلاع­رسانی و حتی به صورت تلفنی و چهره­به­چهره از سوی گزارشگر و ارائه گزارش با بیان خود یا گوینده و مجری برنامه، از جمله توانمندی­ها و ظرفیت­های رادیو در اطلاع­رسانی بهنگام و حضور بی­واسطه و درلحظه در متن جامعه و حوادث و رخدادهای آن به­شمار می­آید که می­تواند در صورت استمرار شایسته در به­کارگیری و سرمایه­گذاری مناسب در پشتیبانی، تولید و تهیه آن، به منزله برگ­برنده فعالیت­ها و عملکردهای رسانه­ای ایستگاه­های مختلف رادیویی در جامعه و در نزد مخاطبان هدف، برداشت و تلقی شود.

آشنایی هرچه افزون­تر با اصول و بایسته­های حضور و فعالیت پرثمر در عرصه گزارش و گزارشگری رادیویی، و پاسخگویی با نگاهی انتقادی به پرسش­های حاصل از آن از سوی دست­اندرکاران می­تواند گام آغازین در برپاساختن چنین بنایی رفیع به شمار آید؛ وابسته به آنکه پرسش­های ساده و صریح، پاسخ­هایی انتقادی و توأم با شفافیت و صداقت بیابند تا بتوانند در آسیب­شناسی وضعیت موجود و درانداختن چشم­انداز مطلوب، به­درستی به­کار آیند و مثمرثمر باشند:
1- اصل بازگویی: تا چه اندازه گزارشگران، توانا به بازگویی جزئیات حوادث و رخدادها، متناسب با درک و دریافت مخاطبان هستند و می­توانند با درنظرگیری همزمان تنگناها و چارچوب­های اخلاقی و حقوقی فعالیت در رسانه، مخاطبان را به این باور برسانند که چون ضبط صوت یا دوربین عکاسی به ثبت و ضبط دقیق و هنرمندانه جزئیات موردنیاز آنها می­پردازند؟
2- اصل بی­طرفی: تا چه اندازه گزارش­ها با اعتقاد و التزام به چنین باوری، تولید و تهیه می­شوند که به دور از پیش­داوری­ها و جانبداری­های نخ­نماشده پیش­پاافتاده، تنها به بیان و توصیف حوادث و رخدادها بپردازند و داوری نهایی را بر عهده مخاطبان بگذارند؟
3-اصل صحت: تا چه اندازه مخاطبان با شنیدن و گوش­دادن به گزارش­ها به درستی آن، باور و به نگاه واقع­بینانه آن، اعتقاد می­یابند و وجود هرگونه ناراستی و نگاه آمیخته با اغراق را در ارائه آن، انکار می­کنند؟
4- اصل گیرایی: تا چه اندازه شیوه­های ارائه گزارش­ها، جذاب در جلب توجه و نظر مخاطبان است و می­تواند آنها را به پیگیری گزارش­ها و تداوم شنیدن و گوش­دادن به آن ها وادارد و ترغیب سازد؟
5-اصل مخاطب­گرایی: تا چه اندازه در انتخاب و گزینش موضوع و فرایند بسط و گسترش آن در قالب گزارش؛ انتظارها، خواست­ها، نیازها و در کوتاه سخن، دغدغه­های مخاطبان برجسته می­شود و مورد توجه دست اندرکاران قرار می­گیرد؟
6- اصل کاربرد تجسم و تخیل: تا چه اندازه از توان تجسم و تخیل در ساخت گزارش­ها برای کمک به بازسازی حوادث، مسائل و واقعیت­های اجتماعی در اندیشه و ذهن مخاطبان استفاده می­شود؟ آیا چنین توانی در خدمت بیان واقعیت بوده و ریشه در واقعیت دارد؟
7- اصل فقدان کاربرد صفت: تا چه اندازه در ارائه گزارش­ها، به­جای کاربرد «صفت» که مبتنی بر ذهنی­سازی گزارش و پیش­داوری گزارشگر است، اهمیت حوادث و رخدادها به شکلی ملموس نشان داده می­شود و جنبه های عینی آن در بازسازی واقعیت­های اجتماعی به­صورتی محسوس در پیش­روی مخاطبان قرار می­گیرد؟

ویژگی های گزارشگران :

1. کيفيت صدا شامل شفافيت – جذابيت و دلپذيري
2. طرز بيان شامل بيان طبيعي – لحن صادقانه – زبان متناسب با سطح مخاطب
3. قدرت بيان شامل بداهه گويي – فضاسازي – شيوه گفت و گو و طرح سوال براساس ايده مصاحبه
4. ابتکار و نو آوري شامل سوژه تازه و غير تکراري – مسئله روز و فراگير براي مخاطب
5. سطح سواد و اطلاعات شامل ميزان تحقيق و اشراف گزارشگر بر موضوع و سوژه
6. توانايي در برقراري ارتباط و اداره کردن بحث
7. نکات فني شامل : تعادل و هماهنگي سطح صدا لول – استفاده مناسب از آمبيانس محيط – اديت و تدوين صحيح – قابل تفکيک بودن صدا ي مصاحبه
8. اخلاق و ادب حرفه اي شامل : وقار و متانت ، پرهيز از تحقير و لحن بازجو مآبانه و محاکمه

منبع: ferquence.blogfa.com
 

Similar threads

بالا