[h=1][/h] |
فصلنامه علمی-پژوهشی بررسیهای حسابداری وحسابرسی |
مقاله 4، دوره 17، شماره 3، پاییز 1389 اصل مقاله (303 K) |
نویسندگان |
1علی اکبر نونهال نهر؛ 2سعید جبارزاده کنگرلویی؛ 3یعقوبپورکریم پورکریم |
1دانشجوی دکترای حسابداری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بستان آباد، ایران |
2دکترای حسابداری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، ایران |
3کارشناسارشد حسابداری و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خسروشهر، ایران |
چکیده |
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت حسابرس و قابلیت اتکای اقلام تعهدی است. جهت تعیین کیفیت حسابرس از دو معیار اندازه مؤسسه حسابرسی و دوره تصدی حسابرس و بهمنظور محاسبه قابلیت اتکای اقلام تعهدی در پیروی از مدل ریچاردسون و همکاران از پایداری اقلام تعهدی استفاده شده است. جامعهی آماری این پژوهش، کلیهی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در دوره زمانی 1380-1386 مورد بررسی قرار گرفتهاند. برای آزمون فرضیههای پژوهش از مدل های رگرسیونی خطی چندگانه استفاده شده و روش بررسی دادهها بهصورت مقطعی و بررسی سال به سال است. نتایج این پژوهش نشان میدهند، شرکتهای حسابرسی شده توسط حسابرس با کیفیت بالاتر در مقایسه با شرکت های حسابرسی شده توسط حسابرس با کیفیت پایینتر، دارای ضریب پایداری اقلام تعهدی بیشتری بوده و درنتیجه قابلیت اتکای اقلام تعهدی بالایی دارند. |