خدایا به هر که دوست می داری بیاموز که : عشق از زندگی کردن بهتر است و به هر که دوست تر میداری بچشان که دوست داشتن از عشق برتر.
خدایا ! مرا از همه ی فضائلی که به کار مردم نیاید محروم ساز . و به جهالتِ وحشی ِ معارفِ لطیفی مبتلا مکن که در جذبه ی احساس های بلند و اوج معراجهای ماوراء ، برق گرسنگی در عمق چشمی و خط کبود تازیانه را به پشتی،نتوانم دید.
خدایا ! به مذهبی ها بفهمان که آدم از خاک است . بگو که : یک پدیده ی مادیبه همان اندازه خدا را معنی می کند که یک پدیده ی غیبی ، در دنیا هماناندازه خدا وجود دارد که در آخرت . و مذهب اگر پیش از مرگ به کار نیاید پساز مرگ به هیچ کار نخواهد آمد.
خدایا ! به من بگو تو خود چگونه می بینی ؟ چگونه قضاوت می کنی ؟
آیا عشق ورزیدن به اسم ها تشیع است ؟
یا شناخت مسمی ها؟
و بالاتر از این – یا پیروی از رسم ها؟
خدایا! چگونه زیستن را تو به من بیاموز ، چگونه مردن را خود خواهم دانست.
خدایا مرا از این فاجعه ی پلید مصلحت پرستی که چون همه گیر شده است ،وقاحتش از یاد رفته و بیماریی شده است از فرط عمومیتش ، هر که از آن سالممانده بیمار می نماید، مصون دار تا: به رعایت مصلحت ، حقیقت را ضبح شرعینکنم.
خدایا ! رحمتی کن تا ایمان ، نان و نام برایم نیاورد ، قوتم بخش تا نانمرا و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم تا از آنها باشم که پول دنیا رامیگیرند و برای دین کار میکنند ، نه از آنان که پول دین را میگیرند و برایدنیا کار می کنند.
خدايا ...
خدايا به من زيستني عطا کن، که در لحظه ي مرگ بر بي ثمري لحظه اي که برايزيستن گذشته است حسرت نخورم ، و مردني عطا کن که بربيهودگيش سوگوار نباشم. براي اينکه هر کس آنچنان مي ميرد که زندگي مي کند. خدايا تو چگونه زيستنرا به من بياموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت .
خدايا رحمتي کن تا ايمان ، نان ونام برايم نياورد ، قدرتم بخش تا نانم راو حتي نامم را در خطر ايمانم افکنم ، تا از آنهايي باشم که پول دنيا را ميگيرند و براي دين کار مي کنند ، نه از آنهايي که پول دين مي گيرند و برايدنيا کار مي کنند .
جملاتی از دکتر علی شریعتی
زندگی چیست ؟ اگر خنده است چرا گریه میكنیم ؟ اگر گریه است چرا خندهمیكنیم ؟ اگر مر گ است چرا زندگی می كنیم ؟ اگر زندگی است چرا می میریم ؟اگه عشق است چرا به آن نمی رسیم ؟ اگه عشق نیست چرا عاشقیم
حق و باطل
اگر در صحنه حق و باطل نیستی، اگر شاهد عصر خودت و شهید حق بر باطل نیستی،هر جا كه میخواهی باش. چه به شراب نشسته و چه به نماز ایستاده. هر دو یكیست
قضاوت
ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم درباره ی راه رفتن کسی قضاوت کنم, کمی با کفش های او راه بروم
انسانیت
انسان بیش از زندگی است ؛ آنجا که هستی پایان می یابد،او ادامه می یابد.
بگذار تا شیطنت عشق....
خدایا اضطراب های بزرگ غم های ارجمند و حیرت های عظیم بر روح ام عطا کن و لذت ها را به بندگان حقیرت ببخش و دردهای عزیز بر جانم ریز
می گویند خدا تنهاست
