دو سیاره زمین‌مانند در یک منظومه

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1][/h]
احتمالاً خبرهای فراوانی از کشف سیارات فراخورشیدی شنیده‌اید و آن‌قدر شنیده‌اید که شاید اگر تیتر یکی دیگر از اخبار کشف سیاره‌ی فراخورشیدی باشد از روی آن بی‌تفاوت بگذرید. اما این خبر با همه‌ی آن‌های دیگر تفاوت دارد. به‌تازگی تلسکوپ فضایی کپلر‌ شکارچی ماهر سیارات فراخورشیدی 5 سیاره‌ یافته است که دوتای آن‌ها در موقعیتی قرار گرفته‌اند که امکان میزبانی آب برای‌شان ممکن است.

برای نخستین بار تلسکوپ‌ فضایی کپلر مدرک محکمی را از حضور دو سیاره‌‌ی زمین‌مانند آن هم در یک «منطقه‌ی سکونت‌پذیر» حول ستاره‌ای به ارمغان آورده است.ویلیام بروکی دانشمند ارشد مأموریت کپلر می‌گوید: «ما بسیار خوشحالیم که موفق شدیم تا دو سیاره‌ را در منطقه‌ی سکونت‌پذیر کشف کنیم. شاید بتوان گفت که اقبال‌مان برای‌ پیدا کردن سیاره‌ای شبیه به زمین دو برابر شده است. سیاره‌ای که همگی‌مان علاقه‌ داریم تا روزی پیدایش کنیم. هنگامی که درباره‌ی زمین و مریخ فکر می‌کنیم به خود می‌گویم اگر مریخ کمی بزرگ‌تر بود یا اگر مشتری انقدر نزدیک نبودظ¬ آن موقع ما دو تا سیاره در منطقه‌ی سکونت‌پذیر داشتیم و می‌توانستیم به دیگری سفر کنیم.»آن دو سیاره‌ی بحث‌برانگیز در بیرونی‌ترین مدارها به دور ستاره‌ی مادر خود یعنی کپلر62 در حال گردش‌اند. سیاره‌ی دورتر کپلر 62f است که حدود 40 درصد بزرگ‌تر از زمین است و هر 267 روز یک‌بار ستاره‌ی خود را دور می‌زند. اریک اگل منجم دانشگاه واشنگتن‌دی‌سی در این‌باره به دیسکاوری گفت: « خیلی صریح و سریع تصور شد که ممکن است این سیاره‌‌ سطحی از آب مایع داشته باشد». این سیاره در میان فراخورشیدی‌های دیگر نزدیک‌ترین اندازه را به اندازه‌ی زمین دارد. البته این رکوردی است که احتمالاً تا چندی دیگر شکسته خواهد شد.
سیاره‌ی دیگر کپلر 62e نام دارد و حدود 60 درصد بزرگ‌تر از زمین است و هر 122 روز یک بار دور ستاره‌ی خود می‌گردد. بررسی احتمال آب روی یکی از این دو سیاره یا هردو آن‌ها از توان تلسکوپ فضایی کپلر و بقیه‌ی‌ تلسکوپ خارج است. در واقع کاری که کپلر می‌کند این است که با اندازه‌گیری منحنی نوری ستاره‌ی مادر متوجه می‌شود که سیاره‌ای به دور آن در حال گردش است. بررسی داده‌های دریافتی فرآیندی طولانی و طاقت‌فرسا را طی می‌کند. هر بار که مجموعه‌ی داده‌هایی از تلسکوپ کپلر دریافت می‌شودظ¬ دانشمندان حدود 18 هزار مورد جالب توجه در آن پیدا می‌کنند!درباره وجود حیات برروی این سیاره ها نمی توان مطمئن بود اما وجود آنها در منطقه کمربند حیات این احتمال را که حیات در آنها شکل گرفته باشد ممکن می کند. این سیاره ها اکنون شواهد مستحکم تری از سیارات شبیه به زمین در محیط مناسب شکل گیری حیات ارایه کرده اند و بشر یک گام دیگر به پیدا کردن دقلوی فراخورشیدی زمین نزدیک شده است.بروکی می‌گوید: «ما در هر بازه‌ی زمانی با هزاران نامزد سیاره‌ی فراخورشیدی مواجهیم. یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کنیم با کمک تلسکو‌پ‌های زمین‌پایه به‌خوبی تحلیل و بررسی‌اش می‌کنیم و مطمئن می‌شویم که هییچ چیز دیگر جز یک سیاره نمی‌تواند باشد. همه‌ی احتمالات را باید در نظر گرفت».
تلسکوپ فضایی کپلر نخستین ماموریتی است که به طور بالقوه توانایی تفکیک و به دام انداختن سیاره های فراخورشیدی زمین مانند را دارد
کار دانشمندان هنوز با منظومه‌ی Kepler-62 تمام نشده است. هنوز احتمال حضور سیاراتی که ممکن است بازه‌ی مداری طولانی‌تری داشته باشند بررسی نشده است. بروکی می‌گوید:« من چندان تعجب نخواهم کرد که اگر در آینده یک دو یا حتی 3 سیاره‌ی دیگر را نیز پیدا کنیم».گروه کپلر پیش از این ستاره‌ای را با شش سیاره کشف کرده بودند و ازطرفی دیگر گروهی از محققان اروپایی با تلسکوپ و روشی متفاوت یک منظومه‌ی هفت‌سیاره‌ای کشف کرده‌اند.
با این کشف، اما ماموریت کپلر که به تازگی دوره از پیش تعیین شده ماموریتش را به پایان رسانده و برای 4 سال دیگر مدت ماموریتش تمدید شده است را به یکی از جذاب ترین بازیگران ستاره شناسی معاصر بدل کرده است. به نظر می رسد دیر یا زود خواهیم فهمید که آیا جهان ما سرشار از سیاره هایی مشابه زمین با قابلیت توسعه حیات است یا نه؟تلسکوپ فضایی کپلر نخستین ماموریتی است که به طور بالقوه توانایی تفکیک و به دام انداختن سیاره های فراخورشیدی زمین مانند را دارد. این تلسکوپ فضایی به طور ثابت و دایم از میدان دیدی که شامل 150 هزار ستاره است نورسنجی می کند و در این نورسنجی ها به دنبال افت احتمالی منحنی نوری ستاره ها به دلیل عبور سیاره های احتمالی از مقابل خط دید ستاره – تلسکوپ می گردد. بدین ترتیب و با روشی که به نام گذر مشهور است کپلر می تواند ستاره هایی که احتمالا میزبان سیاره هایی فراخورشیدی باشند را مشخص کند. البته در این روش تنها سیاره های فراخورشیدی قابل شناسایی خواهند بود که سیاره را در مسیر خط دید تلسکوپ دور بزنند و کسوفی را در برابر چشمان کپلر به وجود آورند. طبیعی است که این احتمال وجود دارد تعداد بسیار بیشتری از ستاره ها میزبان سیاره هایی باشند که در خط دید این تلسکوپ وجود ندارند.
 

Similar threads

بالا