دوران بارداری گاو

Javan_Soft

عضو جدید
دوره خشکی :
در ماههای آخر آبستنی به دلیل رشد جنین و با خاطر اینکه بدن مادر بتواند هم نیاز مندیهای غذایی جنین درحال رشد را تأمین کند و هم لطمه ای به تولید شیر در دورة بعدی دام وارد نشود ، اقدام به قطع شیر دوشی گاو می نمایند . این عمل که طول آن در حدود ۸ – ۶ هفته بوده و خشک نمودن گاو نامیده می شود ، موجب افزایش تولید شیر در دوره های بعدی می گردد. در صورتی که ماده گاو خشک نشود ، یعنی تا هنگام زایش ، شیر تولید کند ،میزان شیر دوره بعدی آن کاهش می یابد ، از طرفی جنین در اثر سوء تغذیه ضعیف به دنیا می آید و دچار نارساییهای ناشی از کمبود مواد غذایی می شود .
● رشد جنین و اعضاء تولید مثل :
مدت بارداری گاو به طور متوسط ۲۸۵ روز به طول می انجامد . در این مدت به وزن رحم و محتوای آن حدود ۷۵ تا ۸۰ کیلو گرم اضافه می شود که از آن ۴۵ کیلو گرم اضافه می شود که از آن ۴۵ کیلو گرم مربوط به جنین و بقیه مربوط به رحم ، مایع جنین و جفت می باشد .
در ضمن قسمت عمده افزایش وزن در آخرین ثلث بارداری با وجود می آید و به همین دلیل باید تغذیه اضافی صورت گیرد . البته رحم وجنین به طور یکنواخت تکامل نمی یابند . در دوثلث اول بارداری بیشتر رحم و جفت تکامل پیدا می کنند ، در حالی که رشد جنین در این مدت بسیار ناچیز است . جنین در شش ماه اول بارداری تنها ۱۰ % وزن نهایی خود را دارد . درحالی که رحم ، جفت و مایع جنین ۳۰ % وزن نهایی خود را به دست می آورند . وزن جنین در ثلث آخر دورة بارداری به حداکثر می رسد و در شش هفته آخر بارداری بیش از ۶۵ %وزن نهایی خود را به دست می آورد .
بافت جنینی بیشتر از پروتئین تشکیل شده اند . ابتدا قسمت عمده جنین از آب تشکیل شده و تنها ۸ % آن پروتئین است ، ولی بعداً میزان پروتئین تا زمان تولد افزایش به دو برابر افزایش می یابد . به همین نسبت ،مقدار چربی و مواد معدنی نیز افزایش می یابد و از مقدار آب کاسته می شود . تغییرات مذکور در این مرحله رشد به نام خشکیدگی فیزیولوژیکی موسوم است . در ثلث آخر بارداری ، میزان ذخیره پروتئین در جنین شدت می یابد .
● آنا بولیسم بارداری
ذخیره مواد مغذی در بدن گاو و در طول دوره بارداری ، بیشتر از مقداری است که برای رشد جنین و اعضاء تولید مثل ضروری است . این ذخیره اضافی و مرحله دفع بعد از زایمان . شدیداً به سطح تغذیه بستگی دارد . هر قدر میزان ذخیره در طول دوره بارداری بیشتر باشد ، معمولاً بیلان منفی نمایان تر است . اهمیت آنایولیسم بارداری در این است که علاوه بر رشد مطلوب جنین ، اعضاء تولید مثل و غدد شیری ، امکان ذخیره مواد مغذی برای شیر دهی بعدی نیز فراهم می شود . این موضوع برای گاو هایی که راندمان شیر دهی انها بالا است حائز اهمیت .
البته مواد مغذی ذخیره شده به صورت پروتئین و انرژی ، چنانچه برای تولید شیر مصرف شوند ، هنگام تبدیل به شیر ، دارای ضایعات تبدیلی نیز خواهد بود .
به همین دلیل بهتر است که متناسب با میزان احتیاج ،مقداری مواد مغذی اضافی در اختیار حیوان گذاشته شود .
● تغذیه گاوهای شیری در دوره خشکی :
در طول ۶ تا ۸ هفته آخر بارداری ، وزن جنین و اعضاء تولید مثل به حداکثر می رسد ، معدنی شدن اسکلت جنین شدت می یاد، غدد شیری تکامل تشکیل ذخایر برای دوره شیر دهی بعدی فراهم می شود . همچنین در طول بارداری مجموعه متابولیسم پایه و در اواخر بارداری ذخیره مواد نیز به نحو قابل توجهی افزایش می بابد و در نتیجه حجم خون زیاد و ضربان قلب تند می شود . این گونه تحولات و توقعات تولید مثل ،الزام آور می سازد که به تأمین مواد مغذی لازم در دو ماه آخر بارداری توجه شود .
به وسیلة آزمایشات متعدد به اثبات رسیده که تغذیه فشرده در اثنای بارداری ،تاثیر چندان زیادی بر راندمان شیر دهی ندارد ،شاید این قضاوت در مورد تلیسه هایی که برای اولین دفعه باردار می شوند ،طوری دیگر باشد ؛ زیرا در این جا غالباً احتیاج زیادی که برای رشد حیوان مادر و همچنین برای تکامل غدد شیری است ، کاملاً مراعات نمی شود و در نتیجه کمبود تغذیه در این زمان بر شیر دهی بعدی تأثیر خواهد گذاشت ، در اثر تغذیه شدید و تأمین مواد مغذی کافی در طول ۸ هفته آخر بارداری ، وزن بدن حیوان مادر افزایش می یابد ، حتی چنانچه راندمان شیردهی کمتر تحت تأثیر قرا گیرد ، میزان چربی شیر می تواند به وسیله ازدیاد مصرف کنسانتره ، در آغاز شیر دهی افزایش یابد
● احتیاجات مواد مغذی گاوهای خشک :
احتیاجات گاوهای شیرده در دوره خشکی به پروتئین و انرژی ، شامل احتیاجات نگه داری حیوان مادر و مواد مغذی لازم برای جنین ، رحم ، جفت و غدد شیری است . چون سرعت رشد جنین و اعضاء تولید مثل در طول بارداری متفاوت است ، لذا احتیاجات مواد مغذی گاو نیز مداوماً در حال تغییر می باشد .
در طول دو ثلث اول بارداری ،احتیاج مواد مغذی جنین قابل توجه نیست ،بنابر این در طول این مدت تغذیه بر اساس راندمان شیر دهی صورت می گیرد . البته چنانچه در ماههای اول بارداری تأمین ویتامین A با کمبود مواجه باشد ،ممکن است رشد جنین دچار اختلال شود . اما در دوماه آخر بارداری که رشد جنین تشدید می شود ، احتیاج پروتئین و انرژی نیز به طور محسوس افزایش می یابد .

ادامه مطلب را در ادرس : http://modirangroup.ir/forum/index.php?topic=400.msg427#msg427 بخوانيد
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]د[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]وران بارداري گاو[/FONT]


دوره خشكي :
در ماههاي آخر آبستني به دليل رشد جنين و با خاطر اينكه بدن مادر بتواند هم نياز منديهاي غذايي جنين درحال رشد را تأمين كند و هم لطمه اي به توليد شير در دورة بعدي دام وارد نشود ، اقدام به قطع شير دوشي گاو مي نمايند . اين عمل كه طول آن در حدود 8 – 6 هفته بوده و خشك نمودن گاو ناميده مي شود ، موجب افزايش توليد شير در دوره هاي بعدي مي گردد. در صورتي كه ماده گاو خشك نشود ، يعني تا هنگام زايش ، شير توليد كند ،‌ميزان شير دوره بعدي آن كاهش مي يابد ، از طرفي جنين در اثر سوء تغذيه ضعيف به دنيا مي آيد و دچار نارساييهاي ناشي از كمبود مواد غذايي مي شود .

..
رشد جنين و اعضاء توليد مثل :
مدت بارداري گاو به طور متوسط 285 روز به طول مي انجامد . در اين مدت به وزن رحم و محتواي آن حدود 75 تا 80 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم مربوط به جنين و بقيه مربوط به رحم ، مايع جنين و جفت مي باشد .
در ضمن قسمت عمده افزايش وزن در آخرين ثلث بارداري با وجود مي آيد و به همين دليل بايد تغذيه اضافي صورت گيرد . البته رحم وجنين به طور يكنواخت تكامل نمي يابند . در دوثلث اول بارداري بيشتر رحم و جفت تكامل پيدا مي كنند ، در حالي كه رشد جنين در اين مدت بسيار ناچيز است . جنين در شش ماه اول بارداري تنها 10 % وزن نهايي خود را دارد . درحالي كه رحم ، جفت و مايع جنين 30 % وزن نهايي خود را به دست مي آورند . وزن جنين در ثلث آخر دورة بارداري به حداكثر مي رسد و در شش هفته آخر بارداري بيش از 65 %‌وزن نهايي خود را به دست مي آورد .
بافت جنيني بيشتر از پروتئين تشكيل شده اند . ابتدا قسمت عمده جنين از آب تشكيل شده و تنها 8 % آن پروتئين است ، ولي بعداً ميزان پروتئين تا زمان تولد افزايش به دو برابر افزايش مي يابد . به همين نسبت ،‌مقدار چربي و مواد معدني نيز افزايش مي يابد و از مقدار آب كاسته مي شود . تغييرات مذكور در اين مرحله رشد به نام خشكيدگي فيزيولوژيكي موسوم است . در ثلث آخر بارداري ، ميزان ذخيره پروتئين در جنين شدت مي يابد .


ماههاي آبستني
مقدارپروتئين به گرم
3- 4
9/5
4- 5
3/20
5 – 6
7/35
6 – 7
1/40
ماه هشتم
6/159
ماه نهم
6/310

..
آنا بوليسم بارداري
ذخيره مواد مغذي در بدن گاو و در طول دوره بارداري ، بيشتر از مقداري است كه براي رشد جنين و اعضاء توليد مثل ضروري است . اين ذخيره اضافي و مرحله دفع بعد از زايمان . شديداً به سطح تغذيه بستگي دارد . هر قدر ميزان ذخيره در طول دوره بارداري بيشتر باشد ، معمولاً بيلان منفي نمايان تر است . اهميت آنايوليسم بارداري در اين است كه علاوه بر رشد مطلوب جنين ، اعضاء توليد مثل و غدد شيري ، امكان ذخيره مواد مغذي براي شير دهي بعدي نيز فراهم مي شود . اين موضوع براي گاو هايي كه راندمان شير دهي انها بالا است حائز اهميت .
البته مواد مغذي ذخيره شده به صورت پروتئين و انرژي ، چنانچه براي توليد شير مصرف شوند ، هنگام تبديل به شير ، داراي ضايعات تبديلي نيز خواهد بود .
به همين دليل بهتر است كه متناسب با ميزان احتياج ،‌مقداري مواد مغذي اضافي در اختيار حيوان گذاشته شود .
..
تغذيه گاوهاي شيري در دوره خشكي :
در طول 6 تا 8 هفته آخر بارداري ، وزن جنين و اعضاء توليد مثل به حداكثر مي رسد ، معدني شدن اسكلت جنين شدت مي ياد، غدد شيري تكامل تشكيل ذخاير براي دوره شير دهي بعدي فراهم مي شود . همچنين در طول بارداري مجموعه متابوليسم پايه و در اواخر بارداري ذخيره مواد نيز به نحو قابل توجهي افزايش مي بابد و در نتيجه حجم خون زياد و ضربان قلب تند مي شود . اين گونه تحولات و توقعات توليد مثل ،‌الزام آور مي سازد كه به تأمين مواد مغذي لازم در دو ماه آخر بارداري توجه شود .
به وسيلة آزمايشات متعدد به اثبات رسيده كه تغذيه فشرده در اثناي بارداري ،‌تاثير چندان زيادي بر راندمان شير دهي ندارد ،‌شايد اين قضاوت در مورد تليسه هايي كه براي اولين دفعه باردار مي شوند ،‌طوري ديگر باشد ؛ زيرا در اين جا غالباً احتياج زيادي كه براي رشد حيوان مادر و همچنين براي تكامل غدد شيري است ، كاملاً مراعات نمي شود و در نتيجه كمبود تغذيه در اين زمان بر شير دهي بعدي تأثير خواهد گذاشت ، در اثر تغذيه شديد و تأمين مواد مغذي كافي در طول 8 هفته آخر بارداري ، وزن بدن حيوان مادر افزايش مي يابد ، حتي چنانچه راندمان شيردهي كمتر تحت تأثير قرا گيرد ، ميزان چربي شير مي تواند به وسيله ازدياد مصرف كنسانتره ، در آغاز شير دهي افزايش يابد .

احتياجات مواد مغذي گاوهاي خشك :
احتياجات گاوهاي شيرده در دوره خشكي به پروتئين و انرژي ، شامل احتياجات نگه داري حيوان مادر و مواد مغذي لازم براي جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري است . چون سرعت رشد جنين و اعضاء توليد مثل در طول بارداري متفاوت است ، لذا احتياجات مواد مغذي گاو نيز مداوماً در حال تغيير مي باشد .
در طول دو ثلث اول بارداري ،‌احتياج مواد مغذي جنين قابل توجه نيست ،‌بنابر اين در طول اين مدت تغذيه بر اساس راندمان شير دهي صورت مي گيرد . البته چنانچه در ماههاي اول بارداري تأمين ويتامين A با كمبود مواجه باشد ،‌ممكن است رشد جنين دچار اختلال شود . اما در دوماه آخر بارداري كه رشد جنين تشديد مي شود ، احتياج پروتئين و انرژي نيز به طور محسوس افزايش مي يابد .

..
1- پروتئين :

نظر به اينكه براي رشد جنين ، مقدار زيادي پروتئين مصرف مي شود . لذا در چارچوب تأمين مواد مغذي ، عرصه پروتئين در درجه اول اهميت قراردارد .
احتياج پروتئين را مي توان از طريق ذخيره ازت در جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري محاسبه كرد . كارائي پروتئين قابل هضم براي رشد جنين را مي توان در حد 40 % برآورد كرد .
در اثر اضافه شدن مداوم وزن جنين ، ميزان ذخيره ازت و در نتيجه احتياجات پروتئين به شدت افزايش مي يابد ، با وجود اينكه احتياجات پروتئين در طول دوره بارداري مرتباً تغيير مي كند و امكان تغيير جيره در هر هفته فراهم نيست ،‌لذا به خاطر سادگي فقط دو بخش زماني نسبتاً طولاني در نظر گرفته شده است . بدين دليل بايد در عمل ، احتياج پروتئين گاوهاي شيرده در دوره خشكي ، حداقل براي دو بخش زماني در نظر گرفته شود .

..
2- انرژي :
انرژي مورد نياز گاوباردار ، از دو قسمت تشكيل شده ،يكي احتياج جنين و اعضاء توليد مثل و ديگري احتياج نگه داري .البته قبل از هر چيز ، بايد به اين نكته توجه داشت كه در اواخر بارداري ، متابوليسم پايه گاو افزايش مي يابد .
اين امر كمتر مربوط به دفع انرژي حرارتي به وسيله جنين مي باشد ،‌بلكه بيشتر مربوط به شدت گرفتن متابوليسم پايه بافت هاي حيوان مادر است كه در اثر تغيير متابوليسم هورموني در جريان پيشرفت بارداري ايجاد مي شود .
علاوه بر تشديد متابوليسم پايه ، مصرف انرژي روزانه گاو به وسيله ذخيره انرژي در بافتهاي جنين تعيين مي شود . مصرف انرژي در جنين در درجه اول به صورت ذخيره پروتئين است . در آخرين ماه بارداري ، حدود 85 % از مجموع انرژي به صورت پروتئين ذخيره مي شود .
مصرف روزانه انرژي براي جنين و رحم در شش هفته آخر بارداري بين 2 تا 5/4 مگا ژول قرار دارد . بنابر اين غذاي مور مصرف بايد داراي مقدار زيادي انرژي باشد ، يعني در شش هفته آخر قبل از زايمان بايد براي جنين و اعضاء توليد مثل ، حدود 6 تا 5/13 مگا ژول انرژي مصرف كند

...
3- مواد معدني :
در تغذيه گاوهاي خشك ، رعايت اين نكته نيز حائز اهميت است كه در طول تمام مدت خشکي ، روزانه 150 گرم مواد معدني اضافي تغذيه شود ، اين امر نه تنها براي شدت كاني شدن اسكلت جنين در ثلث آخر بارداري ، بلكه براي آنابوليسم بارداري نيز ضروري است . ضمناً بدين وسيله امكان جبران مجدد كمبود هاي قبلي نيز فراهم مي شود . كمبود مواد معدني در اثناي بارداري بر سلامت حيوان مادر و قابليت باروري در دوره هاي بعدي تأثير خواهد گذاشت .در طول تغذيه زمستان بايد مواد معدني خوراكي و يتامين دارد مصرف شود .

..
كمبود ويتامين A :
در دوره بارداري موجب به دنيا آمدن گوساله هاي ضعيف مي شود . تأمين ويتامين A به مقدار كافي در طول بارداري نه تنها باعث ذخيره ويتامين A در گوساله مي شود بلكه باعث افزايش ميزان ويتامين A در شير آغوزي نيز مي شود .
علاوه بر ويتامين A بايد ويتامين هاي D و E نيز به مقدار كافي در مواد معدني خوراكي موجود باشد .

..
سيكل آبستني :

به شش فاز تقسيم مي شود :
فاز اول :

از زمان خشك كردن گاو تا 21 روز قبل از زايش طول مي كشد . اين دوره همچنين به عنوان دوره خشکي متداول نامبرده مي شود . اين گاوها بايد در يك گروه جداگانه قرار گيرند . يك برنامه غذايي متوازن شده براي گاو خشك ،‌مي تواند در شيردهي بعدي باعث 1500 – 500 پوند افزايش در توليد شير گردد . بنابر اين فاز اول يادوره خشكي ، در حقيقت آغاز دوره شيردهي بعدي است . در طي اين فاز غده پستان گاو جمع مي شود .
اندازه و رشد گوساله افزايش پيدا كرده و اضافه وزن گاو ممكن است رخ دهد .
ميزان مصرف ماده خشك از 5/2 – 8/1 درصد وزن بدن گاو و ميزان غلات از 7 – 2 پوند در روز مي تواند تغيير كند . چنانچه گاوهاي لاغر يا جوان و در حال رشد ، تحت تنش محيطي ( هواي سرد ) و يا با علوفه كيفيت پايين تغذيه مي شوند ، در اين صورت كنسانتره بيشتري براي تغذيه لازم است .
..

استراتژيهاي پيشنهادي جيره گاوهاي خشگ ( در فاز اول خشکي ) در ذيل عنوان شده است :
3 -12 درصد پروتئين خام
80 – 60 گرم كلسيم
40 – 30 گرم فسفر
مصرف نمك به يك اونس محدود گردد.
تغذيه ويتامين و مواد معدني كمياب حتماً در جيره گنجانده شود .
3/1 ماده خشگ جيره را از سيلاژ تأمين شود .
موازنه كلسيم به فسفر
فاز دوم :
فاز دوم ، به دوره دوم خشکي بر مي گردد كه 21 روز قبل از زايمان را در بر مي گيرد .
براي سازش محيط شكمبه و جلو گيري از اختلالات متابوليكي در دوره شير دهي ، اين دورة حساسي است افزايش سطح كنسانتره ميكروبهاي شكمبه رابه نوعي تغيير مي دهد كه مي توانند جيره هاي با انرژي بالا را تخمير نمايند و پاپيلهاي شكمبه را تحريك به طويل شدن مي كنند و سطح پاپيلها افزايش مي يابد . در طي اين دوره ،‌مصرف ماده خشک شروع به افت مي نمايد در هنگام زايش ، مصرف ماده خشگ ممكن است 30 – 15 درصد زير مصرف ماده خشگ در فاز اول باشد . گوساله متولد نشده ، سريع رشدمي كند و نياز به مواد مغذي بيشتري دارد . كاهش وزن بدن شروع شده و به علت تجزيه چربي خطر ابتلاء به كتوزيس افزايش مي يابد . ممكن است ابتلاء به كبد چرب و افزايش سطح اسيد هاي چرب غير استريفيه اتفاق افتد .

..
استراتژيها ي مديريتي پيشنهادي در طي دوره دوم خشکي :
- افزايش كنسانتره به 8 – 5 پوند ماده خشک
- افزايش پروتئين خام به 16 – 15 در صد ، به شرط استفاده از منابع پروتئين غير قابل تجزيه درشكمبه
- تغذيه 10 – 6 پوند علوفه خشگ بلند در روز
- ازدادن نمك خودداري شود
- دادن هر گونه بافر را حذف كنيد .
- نمكهاي انيوني را براي جلوگيري از كلسيم پايين خون اضافه نماييد .
- نياسين را به ميزان 6 گرم در روز اضافه كنيد .
- بالانس جيره از نظر انرژي و پروتئين
- ميزان مادة خشگ جيره نبايد از 2 درصد وزن بدن تجاوز كند .
- از حدود 8 ماهگي آبستن به بعد روزانه 1 كيلو گرم كنسانتره در نظر گرفته مي شود و تا 5 كيلو گرم در زمان زايمان اضافه مي شود .





منبع:سایت فارم ایران


 

Similar threads

بالا