دل
- شروع کننده موضوع naghmeirani
- تاریخ شروع
دیدی که رسوا شد دلم .......... غرق تمنا شد دلم
دیدی که من با این دل بی آرزو عاشق شدم
با اون همه آزادگی بر روی او عاشق شدم
دیدی که من با این دل بی آرزو عاشق شدم
با اون همه آزادگی بر روی او عاشق شدم
ترا از دور می بوسم به چشمی تر خداحافظ
مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ
مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را
برو با دیگران ای بی وفا دلبر خداحافظ
مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ
مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را
برو با دیگران ای بی وفا دلبر خداحافظ
هر کس به طریقی دل ما می شکند...
اما تو خیلی خلاقیت به خرج دادی
آفرین!
اما تو خیلی خلاقیت به خرج دادی
آفرین!
دل هوس سبزه و صحرا ندارد ندارد ................. میل به گلگشت و تماشا ندارد ندارد
دل
سخنگوی عشق ست
لب ها هیچ کاره اند
"پرویز صادقی"
دلم آواز می خواهد ....
دلم پرواز ....
اندکی با یار می خواهد ....
تا پر کشد تا بی کران هستی ....
رود تا اوج سر مستی ...
اما هر چه می خواهد ....
با یار می خواهد ....
دلم زندانی درد است ....
پرواز می خواهد
دلم پرواز ....
اندکی با یار می خواهد ....
تا پر کشد تا بی کران هستی ....
رود تا اوج سر مستی ...
اما هر چه می خواهد ....
با یار می خواهد ....
دلم زندانی درد است ....
پرواز می خواهد
دلم گرفته ولی دلبر اعتنا نکند ........ خدا دلی به دل سنگ آشنا نکند
شعر از خودم
شعر از خودم
طبع تو دمساز نیست چاره چه سازم
کین تو کمتر نگشت مهر چه بازم
تیر جفایت گشاد راه سرشکم
تیغ فراقت درید پردهٔ رازم
از شب هجران بپرس تا به چه روزم
ز آتش سودا ببین که در چه گدازم
زهرهٔ آن نیستم که پای تو بوسم
پس به چه دل دست سوی زلف تو یازم
باز نیازم به شاهد و می و شمع است
هر سه توئی ز آن به سوی توست نیازم
کین تو کمتر نگشت مهر چه بازم
تیر جفایت گشاد راه سرشکم
تیغ فراقت درید پردهٔ رازم
از شب هجران بپرس تا به چه روزم
ز آتش سودا ببین که در چه گدازم
زهرهٔ آن نیستم که پای تو بوسم
پس به چه دل دست سوی زلف تو یازم
باز نیازم به شاهد و می و شمع است
هر سه توئی ز آن به سوی توست نیازم
امروز دو هفته است که روی تو ندیدم
و آن ماه دو هفت از خم موی تو ندیدم
ماه منی و عید من و من مه عیدی
زان روی ندیدم که به روی تو ندیدم
چون بوی تو دیدم نفس صبح و ز غیرت
در آینهٔ صبح به بوی تو ندیدم
تن غرقهٔ خون رفتم و دل تشنهٔ امید
کز آب وفا قطره به جوی تو ندیدم
سگ*جان شدم از بس ستم عالم سگ*دل
روزی نظری از سگ کوی تو ندیدم
با درد فراق تو به جان می*زنم الحق
درمان ز که جویم که ز خوی تو ندیدم
بر هیچ در صومعه*ای برنگذشتم
کانجا چو خودی در تک و پوی تو ندیدم
پای طلبم سست شد از سخت دویدن
هر سو که شدم راه به سوی تو ندیدم
خاقانی اگر بیهده گفت از سرمستی
مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم
__________________
خاقانی
دل شد ز کف از حسرت و دلدار نیامد
آیا ز چه شد سنگدل آن یار نیامد
شعر از خودم
آیا ز چه شد سنگدل آن یار نیامد
شعر از خودم
