دل نوشته‌هاي عرفاني

[سرمد حیدری]

پروردگـــارم :

به ما صبـــر تحمل و ایستادگـــی در راهـــت را عطا کن
و استقامـــت رضـــایت به رضـــای تـــو
و توان شـــکر گذاری در آن هـــنگام.

آمیـــن

 

[سرمد حیدری]

خدايا سختي تمامي گرفتاران را گشايشي عنايت كن
خدايا تمامي بيماران را شفا وعافيت عطا فرما
خدايا ناداري ما را با دارايي خودت تكميل كن

خدايا حالات بد ما را به حال خوب تغيير ده
كه تو به هر كاری قادر و توانايي

 

[سرمد حیدری]

بار الها
برای همسایه ای که نان مرا ربود ، نان
برای دوستی که قلب مرا شکست ، مهربانی
برای آنکه روح مرا آزرد ، بخشایش
و برای خویشتن خویش آگاهی وعشق میطلبم .

دکتر شریعتی

 

[Sinai]

پهناب گوادل کویر
از زیتون‌زاران و نارنجستان‌ها می‌گذرد.
رودبارهای دوگانه‌ی غرناطه
از برف به گندم فرود می‌آید.
دریغا عشق
که شد و باز نیامد!
پهناب ِ گوادل کویر
ریشی لعلگونه دارد،
رودباران ِ غرناطه
یکی می‌گرید
یکی خون می‌فشاند.
دریغا عشق
که برباد شد!
از برای زورق‌های بادبانی
سه‌ویل را معبری هست;
بر آب غرناطه اما
تنها آه است
که پارو می‌کشد.
دریغا عشق
که شد و باز نیامد!
گوادل کویر،
برج ِ بلند و
باد
در نارنجستان‌ها.
خنیل و دارو
برج‌های کوچک و
مرده‌گانی
بر پهنه‌ی آبگیرها.
دریغا عشق
که بر باد شد!
که خواهد گفت که آب
می‌برد تالاب‌تشی از فریادها را؟
دریغا عشق
که شد و باز نیامد!
بهار نارنج را و زیتون را
آندلس، به دریاهایت ببر!
دریغا عشق
که بر باد شد!


گارسیا لورکا

 

[Sinai]

ماه به آهنگر خانه می‌آید
با پاچین ِ سنبل‌الطیب‌اش.
بچه در او خیره مانده
نگاهش می‌کند، نگاهش می‌کند.
در نسیمی که می‌وزد
ماه دست‌هایش را حرکت می‌دهد
و پستان‌های سفید ِ سفت ِ فلزیش را
هوس انگیز و پاک، عریان می‌کند.
ــ هیّ! برو! ماه، ماه، ماه!
کولی‌ها اگر سر رسند
از دل‌ات
انگشتر و سینه‌ریز می‌سازند.
ــ بچه، بگذار برقصم.
تا سوارها بیایند
تو بر سندان خفته‌ای
چشم‌های کوچکت را بسته‌ای.
ــ هیّ! برو! ماه، ماه، ماه!
صدای پای اسب می‌آید.
ــ راحتم بگذار.
سفیدی ِ آهاری‌ام را مچاله می‌کنی.
□
طبل ِ جلگه را کوبان
سوار، نزدیک می‌شود.
و در آهنگرخانه‌ی خاموش
بچه، چشم‌های کوچکش را بسته.
کولیان ــ مفرغ و رویا ــ
از جانب زیتون زارها
پیش می‌آیند
بر گرده‌ی اسب‌های خویش،
گردن‌ها بلند برافراخته
و نگاه‌ها همه خواب آلود.
چه خوش می‌خواند از فراز درختش،
چه خوش می‌خواند شبگیر!
و بر آسمان، ماه می‌گذرد;
ماه، همراه کودکی
دستش در دست.
در آهنگرخانه، گرد بر گرد ِ سندان
کولیان به نومیدی گریانند.
و نسیم
که بیدار است، هشیار است.
و نسیم
که به هوشیاری بیدار است.




گارسیا لورکا

 

[Sinai]

دریا خندید
در دور دست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان.
ــ تو چه می‌فروشی
دختر غمگین سینه عریان؟
ــ من آب دریاها را
می‌فروشم، آقا.
ــ پسر سیاه، قاتی ِ خونت
چی داری؟
ــ آب دریاها را
دارم، آقا.
ــ این اشک‌های شور
از کجا می‌آید، مادر؟
ــ آب دریاها را من
گریه می‌کنم، آقا.
ــ دل من و این تلخی بی‌نهایت
سرچشمه‌اش کجاست؟
ــ آب دریاها
سخت تلخ است، آقا.
دریا خندید
در دوردست،
دندان‌هایش کف و
لب‌هایش آسمان.

گارسیا لورکا

 

[سرمد حیدری]

خدایـــا :

دلهای ما را به یاد خود، از یاد هر چیزی و زبان های ما را به شکر خویش از هرگونه سپاسی و اعضای ما را به طاعت خود از هر طاعت دیگری مشغول فرما

 

[سرمد حیدری]

پروردگارا!

تنها درخواستم از تو روحی وسیع است، آنقدر که فراموش نکنم،در خوشی ها باید بیشتر تو را صدا کرد

 

[سرمد حیدری]

خدایا!
مرا پایی ده كه فقط به در خانه تو توانم آمد و دستی كه فقط سحوری در خانه تو توانم كوفت.
خدایا!
مرا چشمی ده كه فقط گریان تو باشد و سینه ای كه فقط سوزان تو.
به من نگاهی ده كه جز روی تو نتواند دید و گوشی كه جز صدای تو نتواند شنید.

 

[سرمد حیدری]

خــدایــا
.
دور باش اما نزدیک ،
.
من از نزدیک بودن های دور می ترسم .......!!!

 

[sweetest]

خدایا من اگر بد کنم
..
تورا بنده دیگر بسیار است
..
تو اگر مدارا نکنی
..
مرا خدای دیگر کجاست؟!!!

 

[chem_s]

الهی ..
آن را که تو دوست داری اش که تواند زیان رساند؟
و آن را که تو ره بنمائی ، چه کس تواند کژ کند راه اش...؟؟

 

[سروش7]

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت

کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد

خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد

آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت

خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد

که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت؟

بوَد آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند

آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت؟

سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش

عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت؟

 

[سروش7]

خدایا تو می‌دانی آنچه را که من نمیدانم ...
در دانستن تو آرامشیست ... و در ندانستن من تلاطمها ...
تو خود با آرامشت ... تلاطمم را آرام ساز..

 

[chem_s]

ای آنکه زنده از نفس توست جان من
آن دم که با توام همه عالم از آن من
با تو سخن ز مهر تو گفتن چه حاجت است
خود خوانده ای به گوش من این،مهربان من

 

[roya82]

خداوندا تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
مبادا جا بمانم از قطار موهبتهایت
مرا تنها تو نگذاری
که من تنهاترین تنهام؛ انسانمخداوندا تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
مبادا جا بمانم از قطار موهبتهایت
مرا تنها تو نگذاری
که من تنهاترین تنهام؛ انسانم

 

[chem_s]

کاش همیشه تو باشی...

کاش همیشه تو باشی...

خوشا دردی! كه درمانش تو باشی
خوشا راهی! كه پایانش تو باشی
خوشا چشمی! كه رخسار تو بیند
خوشا ملكی! كه سلطانش تو باشی
خوشا آن دل! كه دلدارش تو گردی
خوشا جانی! كه جانانش تو باشی
خوشی و خرمی و كامرانی
كسی دارد كه خواهانش تو باشی
چه خوش باشد دل امیدواری
كه امید دل و جانش تو باشی
همه شادی عشرت باشد، ای دوست
در آن خانه كه مهمانش تو باشی
گل و گلزار خوش آید كسی را
كه گلزار و گلستانش تو باشی
چه باك آید زكس! آن را كه او را
نگهدار و نگهبانش تو باشی
مپرس ازكفر و ایمان بی دلی را
كه هم كفر و هم ایمانش تو باشی

 

[mani24]

[h=2][/h]

کاش آسمان میدانست درد من چیست
کاش میدانست نیاز من چیست
کاش میدانست به یک قطره باران نیز قانعم...
کاش آسمان میدانست درد منی که همان کویر خشک و بی جانم چیست
دلم مثل کویر از محبت و عشق خشک و بی جان است
عاشقم ولی یک عاشق تنهایک عاشق بی کس!
عاشقی که معشوقش در کنارش نیست....
کاش دریا میدانست کویر چیست!
راز درون دریا رویایی است محال برای همان کویر تنها!
دلم مثل کویر آرزوی دیدن دریا را دارد اما دریایی نیست تنها یک خواب است و بس!
کاش باران میدانست معنی انتظار چیست...
منی که همان کویر تشنه و بی جانم سالهاست که انتظار یک قطره باران را می کشم اما افسوس که این انتظار بیهوده است...
و ای کاش آسمان میدانست درد دل این کویر خسته و تشنه چیست

​

 

[mohsen-gh]

بارالهـــــــــــــــــا!

در پیشگاه تو ایستاده ام،

و دست هایم را به سوی تو بلند کرده ام،

آگاهم که در بندگی ات کوتاهی نموده و در فرمانبری ات سستی کرده ام،

اگر راه حیا را می پیمودم از خواستن و دعا کردن می ترسیدم...

ولــــــــــــــــــــی...

پروردگـــــــــارم!

آنگاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا می خوانی،

و آنان را به بخشش نیکو و ثواب وعده می دهی،

برای پیروی ندایت آمدم،

و به مهربانی های مهربانترین مهربانان پنــــــــــــــاه آوردم،

و بوسیله برترین زن، و فرزندانش، که پیشوایان و جانشینان اویند،

و به تمامی فرشتگانی که به وسیلۀ اینان به تو روی می کنند،

و در شفاعت نزد تو، آنان را که خاصان درگاه تو اند، وسیله قرار می دهند،

به تو روی آورده ام،

پس برایشان درود فرست

و مرا از دلهره ملاقاتت در امان دار، و مرا از خاصان و دوستان قرار ده،

پیشاپیش، خواسته و سخنم را آنچه سبب ملاقات و دیدن تو می شود قرار دادم،

اگر با این همه، خواسته ام را رد کنی،

امیدهایم به تو به ناامیدی مبدل می گردد،

و آقایی که از بنده اش عیوبی دیده،

و از جوابش سر باز می زند،

وای بر من اگر رحمت گسترده ات مرا فرا نگیرد،

اگر مرا از درگاهت برانی،

پس به درگاه چه کسی روی کنم؟

امــــــــــــــــا...

اگر برای دعایم درهای قبول را گشوده،

و مرا از رساندن به آرزوهایم شادمان گردانی،

چونان مالکی هستی که لطف و بخششی را آغاز کرده،

و دوست دارد آن را به انجام رساند،

و مولایی را مانی که لغزش بنده اش را نادیده انگاشته،

و به او رحم کرده است،

دراین حالت نمیدانم کدام نعمتت را شکر گذارم!

آیا آن هنگام که به فضل و بخششت از من خشنود شده و

گذشته هایم را به من ببخشایی؟

یا آنگاه که با آغاز کردن کرم و احسان، بر عفو و بخششت می افزایی؟

پروردگـــــــــارا!

خواسته ام در این جایگاه، یعنی جایگاه بنده فقیر ناامید،

آن است که:

گناهان گذشته ام را بیامرزی

و در باقیمانده عمرم،مرا از گناه باز داری ...


خدایـــــــــــم!

به درگاه تو دعا می کنم،

که در قلب منی،

در عبور از دنیــــــــــــــای رنــــــــــــــج،

راهــــــــــنمایم باش،

قلبم را به سوی تو می گیرم،

پس مرا به سوی خویشتن بخوان،

و راه لطف و رحمتت را نشانم ده،

خــــــــــــــــدایـــــــــــــا،

قلب من، تقدیر من و راهنمایم باش،

و مرا از قلمرو اشـــک و رنـــــــــج،

به ســـــــــلامــــــــــــــــــت عبور ده...

زندگی دفتری از خاطره هاست...

خدایا میدانم که تو مهربانترین در تک تک لحظات این دفتر، همراه منی،
از تو عاجزانه درخواست می کنم، دستان پرمهرت را در دستان سردم بار دیگر چنان
بفشار تا جانی دوباره یابم...

کوله باری از نگرانی را سالهاست بر شانه هایم به دوش میکشم،
معبودا!

آنان را از من بگیر و قلبم را از عشق و محبت خود سرشار گردان،

...آرامــــــــــــش را تنــــــــــها از تــــــــــــو آرامـــــــــبـخش

قــــــــلــــــبهـــــــــــــــا میخواهم...

 

[mohsen-gh]

خدایا ...

من آن نیستم که همه می پندارند.تنها تو آگاهی و من
که به راستی درون من چیست . خدایا تو مرا نزد همگان خوب و

شایسته جلوه دادی و من بهتر از هر کس می دانم که شایسته
آن نامهای نیکو نبودم ...

اما با دریای لطف تو چه می توان کرد ؟

پروردگارم ...

چگونه می توانم در برابر عظمت تو فریاد برارم و

تقاضای ذلت کنم .. و به همگان بگویم که من آن نیستم که مرا

می خوانید ...

اما آنگاه که تو مرا اینگونه می خواهی ناچیز ترین

سپاسم در برابر تو سکوت من است ...شکر

پروردگارم ...

به من یقینی نیکو عطا فرما که با آن از رنج طلب

بیاسایم ... یقینی بس عمیق که با آن تنها بر تو تکیه نمایم و

اطمینانی خالص که با آن دشواری کارها را از اندیشه ام دور

نمایم ...

مرا آسودگی بخش تا دل به این جهان مسپارم و

سلامتی عنایت کن تا بندگی ات نمایم . یاریم فرما و با بخشش

و میانه روی راه اعتدال را به من بنمای . چون تنها تو راهنمای

بی قید و شرطی

 

[mani24]

از چه بنویسم وقتی تونیستی
وقتی صدایت دیگردر گوشم نمی پیچد
ونگاهت با نگاهم تلاقی نمیکند
از چه بنویسم
از دل بهانه گیرم
یا آسمان ابری دیدگانم
چگونه بگویم دوستت دارم تا دوستم بداری
تا کنارم بمانی
چگونه تو را طلب کنم
از که باید تو را بخواهم
خدایا بازی روزگارترا نمی فهمم
اما هر چه هست بی رحمانه است​

 

[chem_s]

خدایا ...
تو آسایش بخش تا رنج نبینیم
و تو پشت و پناه ما باش تا خفت نیابیم...

 

[chem_s]

خداوندا!
به تو عشق می ورزم، تو را بیش از هر چیز دیگر دوست می دارم و تو را تنها امید خودم می دانم. به من خلوص و عبودیت و عشقی بیشتر عطا فرما!
ای محبوب من! اگر عشق نبود، چه زندگی سرد و خاموشی بر ایمان رقم می خورد!

«از غم خبری نبود اگر عشق نبود	دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود
بی رنگ تر از نقطه موهومی بود	این دایره کبود، اگر عشق نبود»

 

[chem_s]

دل جز ره عشق تو نپوید هرگز

جان جز سخن عشق نگوید هرگز

صحرای دلم عشق تو شورستان کرد

تا مهر کسی در آن نروید هرگز

 

[mani24]

باران عشق

باز هم باران میبارد و مرا به یاد بارانی که روز رفتنت از دو چشم من

بارید میاندازد. باز هم دلم آرام و بی صدا میشکند و از صدای شکستنش پرنده ای

که روی بام دلم نشسته بود پر میکشد تا خبر شکستم را به تو بگوید، به تو وقت

رفتن اشک ها و التماس هایم را زیر قدم های سنگیت له کردی و به عشقم

خندیدی و من تنها نگاه میکردم. به تو که همیشه

دوستت داشتم و هیچ وقت مرا

ندیدی...!

و من هنوز هم عاشقانه تورا دوست دارم، در کنار تمام کسانی که دوستشان داری

و دوستت دارند.

 

[mani24]

دوست های واقعی مثل صبح هستند ،

نمی شه تما روز داشتشون

ولــــــــی

مطمئنی که فردا ،

هفته بعد ،

ماه بعد ،

سال بعد ....

تا ابد هستند...

 

[F A R Z A N E]

دوش با ياد تو، ليك از تو جدا، تا دم صبح
گريه كرديم من و شمع بتا تا دم صبح
دور از جان تو اي دوست كه ديشب بي تو
سنگ مي ريخت به ما ابر بلا تا دم صبح
ياد آن شب كه به هم سلسله جنبان بودند
شانه و دست من و باد صبا تا دم صبح
بر سرم دوش زهجران تو كوكب مي ريخت
شب جدا ، شمع جدا ، ديده جدا تا دم صبح
نه همين دوش كه عمريست معلم شبها
گريه كردم به خدايي خدا تا دم صبح

 

[mani24]

باران که می بارد

دلتنگی هایم را می شوید،هول می دهد به سمت قلبم .

آنقدر قلبم پر می شود،

که دلتنگی هایم از چشمانم فرو می ریزد.

.

.

.

باران که می بارد

پنجره ی اتاقم تار می شود،

نمی دانم از باران کوچه است

یا باران چشم هایم.


باران که می بارد

دلتنگی هایم را می شوید،هول می دهد به سمت قلبم .

آنقدر قلبم پر می شود،

که دلتنگی هایم از چشمانم فرو می ریزد.

.

.

.

باران که می بارد

پنجره ی اتاقم تار می شود،

نمی دانم از باران کوچه است

یا باران چشم هایم.

 

[mani24]

وسعت دوست داشتن را اندازه نگیر ...

زیادش هم کم است ...

رشد کن ...

شکل بگیر ...

و کامل شو ...

خودِ دوست داشتن مهم است ...

نه زمانش ...

نه پایداری اش ...

نه مالکیتش ...

و نه حد و حدودش ...

سرت را بالا کن ...

نگاه کن ...

دوست داشتن خدا را ببین ...

 

[mani24]

خــــــــــدا جون میشه یواشکی بهم بگی ....
اونی که ازش بی خبرم چه حالی داره...؟!