دعا و فضیلت آنها

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
واسه من دونستن اینکه دعایی که میخونم چه فضیلت و آثاری داره مهم هست

توی این تاپیک به کمک شما دوستان(بالاخره هر کسی با همه ادعیه ممکن آشنا نباشه و یا در مورد یک دعا به باوری رسیده باشه که تاثیر گذار باشه) سعی دارم هر دعایی که میخونیم با ذکر فضایل ،آثار
و این که بهترین مواقع خوندش کی هست را بگیم

دوستان در مورد دعاهایی که نوشته میشه اگه بیشتر میدونن در ادامه مطالب را قرار بدن

هفته 2-3 دعا را معرفی میکنیم
البته به کمک شما
 
آخرین ویرایش:

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
تعریف دعا و اهمیت آن در اسلام

تعریف دعا و اهمیت آن در اسلام

«دعا» به معنای خواستن و طلبیدن است. اصطلاحا: «الدّعاء الرغبة الی اللّه...»؛ یعنی دعا همان میل و توجه به سوی خداست و به وسیله آن موجودی از خداوند چیزی را درخواست می کند.
دلیل اصلی رو آوردن به دعا و راز و نیاز با معبود توانا همانا نیازهای مادی و معنوی انسان است. از آن جایی که آگاهی ما و تواناییهای ما بسیار کم تر از نیازهاست، لذا نیاز به دعا و خواستن از توانای بی منتها امری ضروری است. مولایمان می فرماید:
«ما المبتلی الذی قد اشتد به البلاء بأحوج إلی الدعاء من المعافی الذی لا یأمن البلاء!»
«آن کس که به شدت گرفتار دردی است نیازش به دعا بیش تر از تندرستی که از بلا در امان است نمی باشد.»

[h=3]اهمیت و فضیلت دعا در اسلام[/h]در قرآن کریم، به اهمیّت و مطلوبیت نیایش توجّه ویژه شده و در مورد دعا کردن سفارش و توصیه های مؤکد انجام گرفته است. در این جا به برخی از آیات در این زمینه اشاره می کنیم:
ادعوا ربّکم تضرُّعا و خفیة انّه لا یحب المعتدین
«پروردگار خود را [آشکارا] از روی تضرّع، و در پنهانی بخوانید! و از [تجاوز دست بردارید] که او متجاوزین را دوست نمی دارد!»
وَ اِذا سَألَکَ عِبادِی عَنّی فِأنِّی قَریب اُجیبُ دَعْوَةِ الدّاعِ اِذا دَعانِ
«و هنگامی که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند، [بگو] من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم!...»
قُلِ ادْعُوا اللّه اَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ ایّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الاسْماءُ الْحُسْنی
«بگو: خدا را بخوانید یا «رحمان» را، هر کدام را بخوانید، [ذات پاکش یکی است] و برای او بهترین نامهاست!»
وَ قالَ رَبُّکُمْ ادْعُونِی اَسْتَجِبْ لَکُمْ اِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِروُنَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ
«پروردگار شما گفته است: «مرا بخوانید تا [دعای] شما را بپذیرم! کسانی که از عبادت من تکبر می ورزند به زودی با ذلت وارد دوزخ می شوند!
این آیات که امر به دعا می کند، همه نشان دهنده اهمیت دعاست.
در روایات نیز به اهمیت و فضیلت دعا توجه ویژه شده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده است: «الدّعا مُخّ العباده»؛ «دعا مغز عبادت است.»
از امیر المؤمنین، وی از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل فرموده:
«الدُّعاءُ سَلاحُ الْمُؤمِنِ وَ عَمُودُ الدّینِ، وَ نُورُ السَّمواتِ وَ الأرْضِ»
«دعا اسلحه و ابزار مؤمن است و [نیز] پایه دین و نور آسمان و زمین است.»
همچنین امام باقر (علیه السلام) فرموده است:
ما مِنْ شَی ءٍ اَفْضَلُ عِنْدَ اللّهِ عَزّوَجَلَّ مِنْ اَنْ یُسألً وَ یُطْلَبً مِمّا عِنْدَهُ
«در نزد خداوند هیچ چیز بهتر از این نیست که از او سؤال شود و از آنچه نزد او است درخواست گردد.»
بدین ترتیب، ارزش و اهمیت دعا در فرهنگ اسلامی، مسلّم بوده و جای تردیدی در آن نیست و تأکید فراوان آیات و روایات نشان دهنده جایگاه ویژه دعا در اسلام است
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
شرایط دعا

شرایط دعا

[h=3]1- ایمان به عظمت و قدرت خداوند:[/h]دعا کننده باید با تمام وجود متوجّه قدرت خداوند باشد و باور راسخ داشته باشد که او قادر و توانا بر همه ممکنات است و از غیر او دل کنده و امیدی به دیگران نداشته باشد. در قرآن کریم می خوانیم:
و من یتوکل علی اللّه فهو حسبه
«و هر کس به خدا توکّل کند، امرش را کفایت می کند.»
دعا آن گاه به اجابت می رسد که همراه با ایمان باشد: فَلْیُؤمِنُوا بِی.
[h=3]2- توجّه قلبی:[/h]داعی، باید با توجه کامل و از دل و جان خداوند را بخواند و خواسته خود را با او در میان بگذارد. دعا و درخواست باید خالصانه باشد: فادعواللّه مخلصین له الدین
امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرماید:
لا یَقْبَلُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ دُعاءَ قَلْبٍ لاهٍ
«خداوند بزرگ، دعای دلی را که غافل و مشغول باشد نمی پذیرد».
یا در قرآن کریم می خوانیم: ...وَ یَدْعُونَنا رَغَبا وَ رَهَبا وَ کانُوا لَنا خاشِعینَ
«و با حالت امید و ترس، ما را می خواندند و برای ما خاشع بودند.»
اجابت دعا بستگی به حالت دعا کننده دارد و چنان چه با قلب نورانی و توجّه کامل نباشد، احتمال قبولی دور می نماید.
[h=3]3- شناختن خیر و شر:[/h]دعا کننده باید راه نجات را از راه هلاکت بشناسد تا از خداوند امری را که موجب هلاکت اوست، در حالی که او می پندارد، به نفع و به صلاح او است طلب نکند؛ چنان که خداوند می فرماید: وَ یَدْعُ الاِنْسانُ بِالشَرِّ دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ وَ کانَ الانْسانُ عَجُولاً
انسان [بر اثر شتاب زدگی]، بدیها را طلب می کند آن گونه که نیکیها را می طلبد؛ و انسان، همیشه عجول بوده است [و نمی داند آن چه را از خداوند می خواهد، برای او شرّ است نه خیر.]
یکی از شرایط دعا، شناختن امر خیر از غیر آن است و چنان چه، این شرط مراعات نشود، دعا مستجاب نخواهد شد و از آن جایی که خداوند ارحم الراحمین است، امر «شرّ» را نیز برای او اجابت نخواهد کرد. از این رو اگر خواسته ای از خدا داشته باشیم و خیر و شر آن را ندانیم، باید از خدا بخواهیم که هر طور خیر و مصلحت ما می داند عمل کند.
[h=3]4- مشروع بودن خواسته:[/h]باید تأمل کنیم که آنچه را از خداوند می خواهیم، مشروع یا راجح باشد، نیز پس از مشروع بودن خواسته، باید برای جهت مشروع خواسته شود. صاحب مصباح الشریعه، در این باره می نویسد:
«... چنانچه شرایط دعا را رعایت نکنیم، امید به اجابت دعا نیست؛ زیرا خداوند متعال، از نیت و اراده درونی ما آگاه است و می داند که ما، قابلیت افاضه را نداریم و با نبود شرط، وجود مشروط معقول نیست.»
چنانچه، کسی از خداوند توسعه در رزق را بخواهد تا در کارهای خلاف مصرف کند، اجابت نخواهد شد.
[h=3]5- رعایت زمان دعا[/h]هر چند درهای رحمت الهی، همواره به طرف بندگانی که صادقانه و خاشعانه او را می خوانند، باز است و خداوند به آنها وعده پاسخ داده است، امّا امامان معصوم (علیهم السلام) به برخی از زمانها، عنایت بیش تری دارند و احتمال استجابت را در این مواقع خاص، بیش تر دانسته اند. این زمانهای خاص از قرار ذیل است:
الف) در طول سال، روز عرفه مناسب ترین روز برای دعاست، چنان که در روایت آمده است که حضرت حق، در آن روز به ملائکه دستور می دهد که بندگانی که از اطراف جهان برای بندگی و اطاعت من آمده اند، خواست و حاجت آنان چیست؟ ملائکه جواب می دهند: خواسته و حاجت آنان نیست جز آمرزش گناهان. خداوند می فرماید: شما شاهد باشید که گناهان بندگانم را بخشیدم؛
ب) در میان ماهها، ماه مبارک رمضان و مخصوصا شب قدر که در کتب ادعیه دعا در آن بسیار تأکید و سفارش شده است؛
ج) در میان روزهای هفته، روز جمعه: امام باقر (علیه السلام) می فرماید:
«اِنَّ اللّهَ تَعالی یُنادِی کُلَّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ اَوّلِ اللَّیْلِ اِلی آخره اِلاّ عَبْدَ مُؤمِن یَدْعُونی لِدینِهِ وَ دُنْیاهُ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَاُحیبُهُ، اِلاّ عَبْدَ مُؤْمِنٍ یَتُوبُ اِلَیَّ مِنْ ذُنُوبِهِ قَبْلَ طُلوعِ الْفَجْرِ فَاَتُوبَ اِلَیْهِ...»
«خداوند بزرگ در هر شب جمعه از اول تا آخر شب از بلندای عرش ندا می دهد که آیا بنده مؤمنی نیست که امشب مرا برای دین و دنیای خود بخواند، تا او را اجابت کنم؟ آیا بنده مؤمنی نیست که تا پیش از طلوع فجر، خواهان توبه شود، تا توبه او را بپذیرم؟...».
د) آخر شب مناسب ترین زمان دعا است: در قرآن کریم آمده است: و بالاسحارهم یستغفرون
[در مورد صفت متقین] می فرماید: در سحرگاهان استغفار می کردند».
از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده است:
«اِنَّ اللّهَ یُنْزِلُ مَلَکا اِلیَ السَّماءِ الدُّنْیا کُلَّ لَیْلِةِ فِی الثُّلُثِ الاخیرِ وَ لَیْلَةَ الْجُمْعَةِ فِی اَوَّلِ اللَّیْلَةِ فَیَأمُرُهُ فَیُنادی هَلْ مِنْ سائلٍ فَأُعْطِیهِ سُؤلَهُ، هَلْ مِنْ تائِبٍ فَأتُوبَ عَلَیْهِ، هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِر فَاَغْفَرُلَهُ...»
«خداوند متعال در هر شب یک سوم مانده به پایان شب، ملکی را به آسمان زمین می فرستد... تا ندا کند: آیا سائلی وجود دارد تا حاجتش برآورده شود؟ یا توبه کننده ای وجود دارد تا توبه او قبول و مورد غفران حق واقع شود.؟»
[h=3]6- تأثیر مکان در اجابت دعا[/h]جای دعا کردن نیز در چگونگی اجابت دعا نقش دارد، هر چند در هر مکان خدا رابخوانیم، او حاضر است، لکن اسلام برای برخی مکانها مقام ویژه قایل شده است. مکان هر چه مقدس تر باشد، دعا به اجابت نزدیک تر است؛ مانند مکه معظمه، مدینه منوره، مشاهد مشرفه امامان (علیهم السلام) و مساجد.
یکی از این مکانها، مرقد شریف حضرت امام حسین (علیه السلام) است که در روایت آمده است، خداوند متعال به پاس شهادت آن حضرت، چهار ویژگی به او کرامت فرموده است:
الف) استشفاء از تربت مبارک کربلا؛
ب) اجابت دعا در زیر قبّه و گنبد آن حضرت؛
ج) قرار دادن ائمه هدی (علیهم السلام) را از ذریه او؛
د) به حساب نیاوردن مدت زیارت آن حضرت را جزو عمر زائر.
شرایط دیگری نیز برای دعا و اجابت آن در کتابهای معتبر ذکر کرده اند که از یادآوری آنها صرف نظر می شود. خلاصه، به همین اندازه بدانیم که اجابت دعا شرایط ویژه می طلبد و چنانچه دعا کننده شرایط استجابت دعا را رعایت نکند، ممکن است، دعا و نیایش او پذیرفته نشود و عدم پذیرش به دلیل عدم قابلیت و عیب و نقص خود دعا کننده خواهد بود. اگر دعا همراه با شرایط باشد، دعا انسان را بالا می برد تا به جایی که خداوند به دعا کننده می فرماید: «من به تو نزدیکم و دعایت را اجابت می کنم تو فقط به سراغ خودم بیا.» این حالت برای انسان مقام والا و بالائی است.
موانع اجابت
همان طور که عواملی موجب تسریع اجابت دعا می شود، عللی نیز وجود دارد که مانع اجابت دعا می گردد، که به برخی از آنها اشاره می شود:
[h=4]الف) گناه[/h]گناه دشمن دیرینه انسان و دور کننده او از نعمتهای الهی و مانع بزرگ در مسیر کمال او به شمار می رود. دعای فرد گنه کار به اجابت نمی رسد و ناله هایش شنونده ای ندارد. امام باقر (علیه السلام) می فرماید:
«انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود؛ خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند: خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را بر انگیخت و شایسته بی اعتنایی است.»
[h=4]ب) تقاضای امر محال یا غیر جایز[/h]اجابت دعا از جانب خداوند پس از حصول شرایط در صورتی است که آنچه از خدا خواسته ایم شدنی و ممکن باشد و در عین حال نامشروع نباشد. از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) سؤال شد:
«فایّ دعوةٍ اضلُّ؟ قالَ: الدّاعی بِما لا یَکُون»
«کدام دعا گمراهی است؟ فرمود: دعا کردن و خواستن کارهای نشدنی و غیر ممکن.»
[h=4]ج) مخالفت با مصلحت فرد[/h]توانایی خداوند در انجام خواسته بندگان، جای شک نیست؛ ولی گاهی بنده، چیزی را می خواهد که به مصلحت او نیست، در حالی که خود نمی داند و خداوند که به همه جوانب زندگی اش آگاه است، به دلیل لطفی که به بندگانش دارد، آن دعا را مستجاب نمی کند:
عَسی اَنْ تَکْرَهُوا شَیْئَا وَ هُو خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسی اَنْ تُحُبّوا شَیْئَا وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللّهُ یَعْلَمُ وَ اَنْتُمْ لا تَعْلَموُنَ
«چه بسا چیزی بر شما ناگوار و ناخوشایند باشد، در حالی که خیر و صلاح شما در آن است و همچنین شاید چیزی را دوست بدارید که ضرر شما در آن باشد و خدا آگاه است و شما بی خبرید.»
[h=4]د) مهیا نبودن شرایط و زمان اجابت[/h]مناسب نبودن زمان و شرایط از جمله موانع اجابت دعاست. چه بسا شخص دعا کننده گمان کند که خواسته اش رد شده و ناامید گردد، در حالی که نباید قطع امید کند، امام صادق (علیه السلام) می فرماید:
اِنَّ الْمُؤمِنَ لِیَدْعُوا فَیُؤخِّرُ اِجابته اِلی یَوْمِ الْجُمْعَةِ
«مؤمن دعا می کند و خداوند اجابت آن را تا روز جمعه به تأخیر می اندازد.»
بر این اساس، برای اجابت دعا لازم است موانع اجابت آن شناسایی و در جهت رفع آنها اقدام کنیم.
[h=3][/h]
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
آثار و فواید دعا برای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

آثار و فواید دعا برای فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

صاحب مکیال المکارم خلاصه آثار و فواید و ویژگی هایی را که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است، بیان می کند:
۱ - اطاعت از امر مولایش کرده است، که فرموده اند: و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است.
۲ - این دعا سبب زیاد شدن نعمت ها می شود.
۳ - اظهار محبت قلبی است.
۴ - نشانه انتظار است.
۵- زنده کردن امر ائمه اطهار علیهم السلام است.
۶ - مایه ناراحتی شیطان لعین است.
۷ - اداء قسمتی از حقوق آن حضرت است (که اداء حق هر صاحب حقی واجب ترین امور است.)
۹ - تعظیم خداوند و دین خداوند است.
۱۰ - حضرت صاحب الزمان علیه السلام در حق دعا کننده دعا می کند.
۱۱ - شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود.
۱۲ - شفاعت پیامبر ان شاء الله شامل حال او می شود.
۱۳ - این دعا امتثال امر الهی و طلب فضل و عنایت اوست.
۱۴ - مایه استجابت دعا می شود.
۱۵ - اداء اجر رسالت است.
۱۶ - مایه دفع بلاست.
۱۷ - سبب وسعت روزی است ان شاء الله.
۱۸ - باعث آمرزش گناهان می شود.
۱۹ - دعا کننده مشرف به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب می شود.
۲۰ - در زمان ظهور آن حضرت به دنیا رجعت می کند.
۲۱ - از برادران پیامبر صلی الله علیه و آله خواهد بود.
۲۲ - فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان علیه السلام زودتر واقع خواهد شد.
۲۳ - سبب پیروزی از پیغمبر و امامان - صلوات الله علیهم اجمعین - می شود.
۲۴ - وفای به عهد و پیمان الهی است.
۲۵ - آثار نیکی به والدین برای دعا کننده فرج حاصل می گردد.
۲۶- فضیلت رعایت و اداء امانت برایش حاصل می شود.
۲۷ - سبب زیاد شدن اشراف نور امام علیه السلام در دل او می گردد.
۲۸ - دعا برای فرج موجب طولانی شدن عمرش خواهد شد ان شاء الله.
۲۹ - موفق به تعاون در کارهای نیک و تقوا می شود.
۳۰ - به نصرت و یاری خداوند و پیروزی بر دشمنان به کمک خداوند توفیق می یابد.
۳۱ - هدایت می شود به نور قرآن مجید.
۳۲ - نزد اصحاب اعراف معروف می گردد.
۳۳ - به ثواب طلب علم نائل می شود ان شاء الله.
۳۴ - از عقوبت های اخروی ان شاء الله در امان می ماند.
۳۵ - در هنگام مرگ به او مژده می رسد و با او به نرمی رفتار می شود.
۳۶ - این دعای برای فرج، اجابت دعوت خدا و رسول صلی الله علیه و آله است.
۳۷ - با امیرالمومنین علیه السلام محشور و در درجه آن حضرت خواهد بود.
۳۸ - محبوب ترین افراد نزد خداوند می گردد.
۳۹ - عزیزترین و گرامی ترین افراد نزد پیامبر صلی الله علیه و آله می شود.
۴۰ - ان شاء الله از اهل بهشت خواهد بود.
۴۱ - دعای پیامبر صلی الله علیه و آله شامل حالش می گردد.
۴۲ - کردارهای بد او به کردارهای خوب تبدیل می شود.
۴۳ - خداوند در عبادت او را تایید فرماید.
۴۴ - ان شاء الله با این دعا عقوبت از اهل زمین دور می شود.
۴۵ - ثواب کمک به مظلوم را دارد.
۴۶ - ثواب احترام به بزرگتر و تواضع نسبت به او را دارد.
۴۷ - پاداش خونخواهی حضرت سیدالشهداء علیه السلام را دارد.
۴۸ - شایستگی دریافت احادیث ائمه اطهار علیهم السلام را می یابد.
۴۹ - نور او برای دیگران نیز [در روز قیامت] درخشان می گردد.
۵۰ - هفتاد هزار نفر از گنهکاران را شفاعت می کند.
۵۱ - دعای امیرالمومنین علیه السلام روز قیامت شاملش می شود.
۵۲ - بی حساب داخل بهشت می شود.
۵۳ - از تشنگی قیامت در امان می ماند.
۵۴ - در بهشت جاودان خواهد بود.
۵۵ - مایه خراش روی ابلیس و مجروح شدن دل اوست.
۵۶ - روز قیامت هدیه های ویژه ای دریافت می دارد.
۵۷ - خداوند عز و جل از خدمتکاران بهشت نصیبش می فرماید.
۵۸ - در سایه گسترده خداوند قرار می گیرد و رحمت بر او نازل می شود مادامی که مشغول آن دعا باشد.
۵۹ - پاداش نصیحت مومن را دارد.
۶۰ - مجلسی که در آن برای حضرت قائم - عجل الله تعالی فرجه - دعا شود، محل حضور فرشتگان گردد.
۶۱ - دعا کننده مورد مباهات خداوند قرار می گیرد.
۶۲- فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند.
۶۳ - از نیکان مردم محسوب می گردد.
۶۴ - این دعا اطاعت از اولیای امر است که خداوند اطاعتشان را واجب کرده است.
۶۵ - مایه خرسندی خدای عز و جل می شود.
۶۶ - مایه خشنودی پیامبر می گردد.
۶۷ - این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است.
۶۸ - دعاگوی فرج حضرتش از کسانی خواهد بود که خداوند در بهشت به او حکومت دهد ان شاء الله تعالی.
۶۹ - حساب او آسان می گردد.
۷۰ - این دعا برای او در عالم برزخ انیس و مونس مهربانی خواهد بود.
۷۱ - بهترین اعمال است.
۷۲ - باعث دوری غم ها می شود.
۷۳ - دعای هنگام غیبت بهتر از دعای هنگام ظهور است.
۷۴ - فرشتگان درباره دعا کننده دعا می کنند.
۷۵ - دعای حضرت سیدالساجدین علیه السلام - که نکات و فواید متعددی دارد - شامل حالش می شود.
۷۶ - این دعا تمسک به ثقلین (کتاب و عترت) است.
۷۷ - چنگ زدن به ریسمان الهی است.
۷۸ - سبب کامل شدن ایمان است.
۷۹ - مانند ثواب همه بندگان به او می رسد.
۸۰ - این دعا برای فرج از تعظیم شعائر خداوند است.
۸۱ - گوینده این دعا ثواب کسی را دارد که با پیامبر صلی الله علیه و آله شهید شده باشد.
۸۲- ثواب کسی دارد که در زیر پرچم حضرت قائم شهید شده باشد.
۸۳ - ثواب احسان به حضرت صاحب الزمان علیه السلام را دارد.
۸۴ - دعا ثواب گرامی داشتن عالم را دارد.
۸۵ - پاداش گرامی داشتن شخص کریم را دارد.
۸۶ - دعا کننده در میان گروه ائمه اطهار علیهم السلام محشور می شود.
۸۷ - درجات او در بهشت بالا می رود.
۸۸ - از بدی حساب در روز قیامت در امان می ماند.
۸۹ - در روز قیامت به بالاترین درجات شهدا نائل می گردد.
۹۰ - به شفاعت حضرت زهرا سلام الله علیها رستگار می گردد.
 

دانشجوي كامپيوتر

دستیار مدیر تالار هنر
کاربر ممتاز
و اما دعای فرج ...
فرمایش حضرت ولی عصر(عج):بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است.
نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان است.

حضرت صاحب الزمان در حق او دعا میکند.
شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او میشود.
مایه ی استجابت دعا میشود.
هنگام مرگ به او مژده میرسد و با او به نرمی رفتار مشود.

اگه همگی بتونن این دعا رو در برنامه روزانشون بذارن و بخونن عالی میشه ...
توی خود باشگاه هم تاپیک داره که ثبت میشه و این خیلی عالی هست و باعث میشه همیشه یادمون بمونه...
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
دعای گنج العرش

دعای گنج العرش

بسم اللّه الرحمن الرحيم
لا اله الا اللّه سبحان الملك القدوس لا اله الا اللّه سبحان العزيز الجبار لا اله الا اللّه سبحان الروف الرحيم لا اله الا اللّه سبحان الغفور الرحيم لا اله الا اللّه سبحان الكريم الحكيم لا اله الا اللّه سبحان القوى الوفى لا اله الا اللّه سبحان اللطيف الخبير لا اله الا اللّه سبحان الصمد المعبود لا اله الا اللّه سبحان الغفور الودود لا اله الا اللّه سبحان الوكيل الكفيل لا اله الا اللّه سبحان الرقيب الحفيظ لا اله الا اللّه سبحان الدائم القائم لا اله الا اللّه سبحان المحى المميت لا اله الا اللّه سبحان الحى القيوم لا اله الا اللّه سبحان الخالق البارى لا اله الا اللّه سبحان العلى العظيم لا اله الا اللّه سبحان الواحد الاحد لا اله الا اللّه سبحان المومن المهيمن لا اله الا اللّه سبحان الحسيب الشهيد لا اله الا اللّه سبحان الحليم الكريم لا اله الا اللّه سبحان الاول القديم لا اله الا اللّه سبحان الاول الاخر لا اله الا اللّه سبحان الظاهر الباطن لا اله الا اللّه سبحان الكبير المتعال لا اله الا اللّه سبحان القاضى الحاجات لا اله الا اللّه سبحان الرحمن الرحيم لا اله الا اللّه سبحان رب العرش العظيم لا اله الا اللّه سبحان ربى الاعلى لا اله الا اللّه سبحان البرهان السلطان لا اله الا اللّه سبحان السميع البصير لا اله الا اللّه سبحان الواحد القهار لا اله الا اللّه سبحان العليم الحكيم لا اله الا اللّه سبحان الستار الغفار لا اله الا اللّه سبحان الرحمن الديان لا اله الا اللّه سبحان الكبير الاكبر لا اله الا اللّه سبحان العليم العلام لا اله الا اللّه سبحان الشافى الكافى لا اله الا اللّه سبحان العظيم الباقى لا اله الا اللّه سبحان الصمد الاحد لا اله الا اللّه سبحان الارض و السموات لا اله الا اللّه سبحان الخالق المخلوقات لا اله الا اللّه سبحان من خلق الليل و النهار لا اله الا اللّه سبحان الخالق الرزاق لا اله الا اللّه سبحان الفتاح العليم لا اله الا اللّه سبحان العزيز الغنى لا اله الا اللّه سبحان الغفور الشكور لا اله الا اللّه سبحان العظيم العليم لا اله الا اللّه سبحان ذى الملك و الملكوت لا اله الا اللّه سبحان ذى العزه و العظمه لا اله الا اللّه سبحان ذى الهيبه و القدره لا اله الا اللّه سبحان ذى الكبرياء و الجبروت لا اله الا اللّه سبحان الستار العظيم لا اله الا اللّه سبحان العالم الغيب لا اله الا اللّه سبحان الحميد المجيد لا اله الا اللّه سبحان الحكيم القديم لا اله الا اللّه سبحان القادر الستار لا اله الا اللّه سبحان السميع العليم لا اله الا اللّه سبحان الغنى الرحمن لا اله الا اللّه سبحان القريب الحسنات لا اله الا اللّه سبحان الولى الحسنات لا اله الا اللّه سبحان الصبور الستار لا اله الا اللّه سبحان الخالق النور لا اله الا اللّه سبحان الغنى المعجز لا اله الا اللّه سبحان الفاضل الشكور لا اله الا اللّه سبحان الغنى القديم لا اله الا اللّه سبحان ذى الجلال المبين لا اله الا اللّه سبحان الخالص المخلص لا اله الا اللّه سبحان الصادق الوعد لا اله الا اللّه سبحان الحق المبين لا اله الا اللّه سبحان ذى القوه المتين لا اله الا اللّه سبحان القوى العزيز لا اله الا اللّه سبحان الحى الذى لايموت لا اله الا اللّه سبحان العلام الغيوب لا اله الا اللّه سبحان الستار العيوب لا اله الا اللّه سبحان المستعان الغفور لا اله الا اللّه سبحان رب العالمين لا اله الا اللّه سبحان الرحمن الستار لا اله الا اللّه سبحان الرحيم الغفار لا اله الا اللّه سبحان العزيز الوهاب لا اله الا اللّه سبحان القادر المقتدر لا اله الا اللّه سبحان ذى الغفران الحليم لا اله الا اللّه سبحان الملك الملك لا اله الا اللّه سبحان البارى ء المصور لا اله الا اللّه سبحان العزيز الجبار لا اله الا اللّه سبحان الجبار المتكبر لا اله الا اللّه سبحان اللّه عما يصفون لا اله الا اللّه سبحان القدوس السبوح لا اله الا اللّه سبحان رب الملائكه و الروح لا اله الا اللّه سبحان ذى الالاء و النعماء لا اله الا اللّه سبحان الملك المقصود لا اله الا اللّه سبحان الحنان المنان لا اله الا اللّه سبحان ادم صفى اللّه لا اله الا اللّه نوح نجى اللّه لا اله الا اللّه ابراهيم خليل اللّه لا اله الا اللّه اسمعيل ذبيح اللّه لا اله الا اللّه موسى كليم اللّه لا اله الا اللّه داود خليفه اللّه لا اله الا اللّه عيسى روح اللّه لا اله الا اللّه محمد رسول اللّه و صلى اللّه على خير خلقه و نور عرشه افضل الانبياء و المرسلين حبيبنا و سيدنا و شفيعنا و مولينا محمد و على اله و اصحابه اجمعين برحمتك يا ارحم الراحمين .
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
اثرات دعای گنج العرش

اثرات دعای گنج العرش

در بعضی از کتب این دعا را از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم )نقل وبرای آن خواص واثرات زیادی نوشته اند واز آنجمله اینست که به خواننده این دعا خداوند متعال سه چیز مرحمت فرماید. اول برکت در روزی. دوم از غیب روزی او می رسد. سوم دشمن از او نابود شود.و هرکس آنرا بخواند یا پیش خود نگاه دارد از شر شیطان وبلایات زمین وآسمان محفوظ ماند واگر این دعا را هر روز بخواند وبه شخص بیماری که اطباء از معالجه ی او مایوس شده اند بدهد از فضل خداوند از فضل خود او را شفا ی عاجل عنایت فرماید و اگر شخص دارای اولاد نباشد واین دعا را با مشک و زعفران بنویسد و سی یک روز نزد خود نگاه دارد خداوند عالم اورا صاحب اولاد فرماید وامید هست که دارنده ی این دعا در قیامت درجه و مقام عالی داشته باشد.

ناگفته نماند که منبع معتبری برای این دعا و دعای معراج موجود نیست اما چون این دعا حاوی مضامین بلند و اسامی جلاله الله میباشد و می توان به صدور آن از طریق ائمه پی برد
ضمن اینکه خواندن هر دعا باید به قصد قربت به خداوند صورت گیرد تا از ثواب آن هم بهره برد

من خودم این دعا را خیلی دوست دارم
 
آخرین ویرایش:

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
فضایل دعای عهد

فضایل دعای عهد

حضرت امام جعفر صادق (ع) : هر کس با این عهد ( دعای عهد ) چهل روز به درگاه خداوند دعا کند از یاران قائم ما خواهد بود.
هر کس چهل روز این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم(ع) خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدای تعالی او را زنده خواهد کرد، تا در رکاب آن جناب جهاد نماید؛ و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برایش نوشته می‏شود، و هزار کار بد از او محو می‏گردد. حفظ و تقویت پیوند قلبی با امام عصر(ع) و تجدید دایمی عهد و پیمان با آن حضرت یکی از وظایف مهمی است که هر شیعه منتظر در عصر غیبت بر عهده دارد. بدین معنا که یک منتظر واقعی حضرت حجت(ع) به رغم غیبت ظاهری آن حجت الهی هرگز نباید احساس کند که در جامعه رها و بی‏مسئولیت رها شده و هیچ تکلیفی نسبت به امام و مقتدای خود ندارد
این موضوع در روایات بسیاری مورد تأکید قرار گرفته که از آن جمله روایتی است که از امام محمّد باقر(ع) نقل شده است. آن حضرت در تفسیر این کلام خدای تعالی:
یا أیها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوالله لعلکم تفلحون؛
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شکیبا باشید و دیگران را به شکیبایی فرا خوانید و مراقب و مواظب باشید و از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید.

می‌فرماید:
بر انجام واجبات صبر کنید و با دشمنانتان پایداری کنید، و پیوند خود را با امام منتظرتان مستحکم نمایید.

همچنین امام صادق(ع) در روایت دیگری که در تفسیر آیه مزبور رسیده است، می‏فرماید:
بر واجبات صبر کنید و یکدیگر را بر مصایب به صبر وادارید و خود را بر پیوند با امامان (و یاری آنها) ملتزم سازید.

اینکه می‌بینیم در روایت‏های متعدّدی، امامان ما، شیعیان خود را به تجدید عهد و بیعت با امام زمان خود سفارش کرده و از آنها خواسته ‏اند که در آغاز هر روز و حتّی بعد از هر نماز واجب، دعای عهد بخوانند، همه نشان از اهمیت پیوند دایمی شیعیان با مقام عظمای ولایت و حجّت خدا دارد.
یکی از مشهورترین دعاهای عهد، دعایی است که مرحوم سید بن طاووس آن را در کتاب ارزشمند مصباح‏الزائر به نقل از امام صادق(ع) روایت کرده و در ابتدای آن آمده است که:
هر کس چهل روز این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم(ع) خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدای تعالی او را زنده خواهد کرد، تا در رکاب آن جناب جهاد نماید؛ و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برایش نوشته می‏شود، و هزار کار بد از او محو می‏گردد.
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
کم کمک دل خانه حسرت شده
خانه ی ناقابل حضرت شده

نیست این ویرانه جز آباد جای
یاد او آباد می سازد سرای

رگ رگم جاری ز نام پاک اوست
از بقایای شریف خاک اوست

شادیم در شادی آل عباست
ماتمم از حزن انوار هداست

گر نفس بر آورم از نای خویش
دم زنم از آن دم ِ مولای خویش

ای که جانم را امانت داده ای
بر ولی خود ضمانت داده ای

اَللّهُمَّ رَبَّ الْنُّورِ العَظیمِ
تو خداوند کریمی و رحیم
صاحب ما ربّ انوار عظیم

وَرَبَّ الکُرْسِیّ الرَّفِیعِ وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

ربّ آن کرسی رفعت داشته
ربّ آن دریای موج افراشته

و مُنْزِلَ التَّوْریةِ وَالْأنْجِیلِ وَالزَّبُورِ

نکهت تورات و انجیل و زبور
از گلستان تو بگرفتند نور
وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَروُرِ

ربّ هرچه سایه های دلفروز
ربّ گرما و حرارت های روز
وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ

ای که قرآن را فرود آورده ای
اندر آن دُر واژه ها پر کرده ای
وَرَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ

آن فلک های مقرب را تو رب
وان رسولان شکر لب را تو رب

وَالْأنْبیاءِ وَالْمُرْسَلِینَ

انبیا را خود تو هستی کردگار
مهدی ما را تویی پروردگار
نیستم من ، هست ِ من شد هستِ او
زانکه باشد جان من در دست ِ او
من که اینسان گشته پابند توام
هر چه بــِـپْسندی تو خرسند توام
عهد ما را آمده دوران به سر
من چه می خواهم ز مولا؟ یک نظر

آن نظر کز هـَستیـَم آرد برون
در یـَـم ِ مهرش بگرداند درون
اِی چکاد سر به گردون داشته!
ذ َره ی خاکت به دل خون داشته
ای که تو دریای نا پیدا کنار!
قطره در دریای تو دارد قرار
اَللّهُمَّ إِنّی اسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ

از تو دارم مسألت ای کردگار
بر حق ذات کریم ِ پایدار
وَبِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ

بر تو سوگند آفتاب بی غروب
پرتوی از نور تو ، ‌‌‌دارد قلوب
وَمُلْکِکَ الْقَدیمِ

بر حق ِ آن پادشاهی ِ قدیم
از سر لطفش بُود ناز و نعیم
یاحَیُّ یاقَیُّومُ

ای که هستی زنده حی ِّ خالقی
!ای تو پاینده به نور سرمدی
اسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذی اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأرضُونَ

از تو می خواهم به حق ِ اسم پاک
کرده ای با اسم پاکت تابناک

خیمه های روضه ی فیروزه رنگ
گاهوار زخمه ی زندان تنگ
وَبِإسْمِکَ الَّذی یَصْلَحُ بِهِ الأَوّلوُنَ والآخِروُن

هم بدان اسمی که بخشیدی صلت
از نخستین تا پسین را تربیت
َ یاحَیّاً قَبْلَ کُلَّ حَیٍّ وَیا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیّ

ای که هستی زنده قبل کل ِّ حی !

وی که باشی زنده بعد کل ِّ حی !
وَیاحیّاً حینَ لاحَیَّ

زنده آنگاهی که از نور حیات
هیچ کس را خود نبودی التفات
یامُحْیِیَ الْمَوْتى وَمُمیتَ الْأَحیاءِ

ای که بخشی زندگی بر مردگان
ای که میگیری حیات از زندگان
یاحَیُّ لا إِلهَ إِلاّ أَنْت
ای تو زنده !نیست غیر از تو خدا
کردگاری از ابتدا تا انتها

َ اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانا اَلإمامَ الهادِیَ الْمَهْدِیَّ
باریزدانا! ولیِّ ما رسان
آن امام ِ هادی ِ مهدیـِّمان
الْقائِمَ بِأمْرِکَ

آنکه بر فرمان تو دارد قیام
می کِشد ، آنگاه شمشیر از نیام

صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ الطّاهِریِنَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ

از تو بر او و نیاکانش صلات
مـِن جمیع المومین و المومنات
فی مَشارقِ الْأرْضِ وَمَغارِبها سَهْلِها وَجَبَلِها وَبَرِّها وَبَحْرِها

هر کجا از مشرق و مغرب زمین
دشت و خشکی ، کوه و دریا ، ماء و طین
وَعَنّی وَعَنْ وَالِدَیَّ مِنَ الصَّلَواتِ
از من و از والدین ِ من سلام
نچنان باشد برابر با تمام
مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّهِ وَمِدادَ کَلِماتِهِ

آن سلام اندازه ی عرش خدا
در جوهر های کلمات ِ هدا
وَما اَحْصاهُ عِلْمُهُ وَأَحاطَ بِهِ کِتابُهُ

آنچه علم او شمارش می کند
بر کتاب او نگارش می کند
اَللّهُمَّ إنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبِیحَةِ یَوْمی هذا وَما عِشْتُ مِنْ اَیّامی

ای خدا ! امروز و هر روز دِگر
شامگاهانی که می آید به سر
عَهْداً وَعقْداً وَبَیْعةً لَهُ فی عُنُقی لا اَحُولُ عَنْها وَلا أَزُولُ أبَدا

می کنم تجدید بیعت با امام
روی برگردان نباشم زان مقام
اَللّهُمَّ اجْعَلْنی مِنْ اَنصارِهِ وَاَعْوانِهِ
پس مرا گردان تو از یاران او
ای خدا از جمله ی اعوان او
وَالذَّابّینَ عَنْهُ وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فی قَضاءِ حَوائِجِه
تا کنم از او دفاع ِ بی حساب
بر قضای حاجتش آرم شتاب
والْمُمْتَثِلینَ لأوامِرِهِ وَالْمُحامِینَ عَنْهُ

امــر ِ او بر گــُــرده ی گردن نهم
جــان به پشتیبانیش یکسر دهم
وَالسّابِقینَ اِلى إِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْه

خواستش را بی درنگ آرم به جا
بر شهادت پیش او گردم فدا
اللّهُمَّ إنْ حالَ بَیْنی وبَیْنَهُ الْمَوْتُ

گوی تا آماده جان بر کف نهم
در رکاب خویش صف در صف دهم


 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
ترجمه دعا عهد در قالب شعر

ترجمه دعا عهد در قالب شعر



اللّهُمَّ إنْ حالَ بَیْنی وبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً فَأَخْرِجْنی مِنْ قَبْری

گــر نـخواهد داد اجــل مهلت مرا
از کــُـنام ِ مــرگ بــیرونم نــما
مُؤْتَزِراً کَفَنی شاهِراً سَیْفی

تا بگردونم کفن تنپوش ِ خویش
بر کشم تیغ از نیام ، آرم به پیش
مُجَرِّداً قَناتی مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعی فی الْحاضِرِ وَالْبادی

نیزه ی خشمم کنم آنگه عیان
دعوت حق را بگویم هر مکان

تا زنم بر خصم اهریمن صفات
کـــو به زیّ آدمــی شد در حیات

آنکه یاس احمدی پرپر نمود
کار دین ِ سرمدی یکسر نمود
اَللّهُمَّ اَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ والْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ واکْحُلْ ناظِری بِنظْرَةٍ مِنّی إلَیهِ

ای خدا ! آن طلعت مهشید فر
تـــوتـــیای دیده گردان یک نظر
وَعَجِّلْ فَرَجَه

باریزدانا ! فرج تعجیل کن
آن ظهور جــان ِ ما تحصیل کن
وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَاَوُسِعْ مَنْهَجهُ

شــاهـراه حـق او گـردان فراخ
پـــاک بــِـنما راه او از سنگلاخ
وَاسْلُکْ بی مَحَجَّتَهُ وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ

گـام مـن در راه حـق ِ او گـــذار
کن روان امرش تو ای پروردگار
وَاشْدُدْ اَزْرَهُ واعْمُراللّهُمَّ بهِ بِلادَک

پشت او مستحکم، او را شــاد کـن
ســـرزمین ها را از او آبــاد کن
وَاَحْی بِهِ عبادَکَ

زنده گردان بندگانت را بـــدو
تا که یابد دل فگاران پیش او
فَإنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ

خود تو گفتی در کتابِ پاک خویش
گفته ات حق است و حق باشد به پیش
ُ ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النّاسِ

گشته از اعمال خلق ِ بد نهاد
در تمام خشکی و دریا فساد

فَاظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَاَبْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسْولِکَ صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلّمَ

پس ولیّت را برون آر از حجاب
پـــور زهرا ، تا بتــابـد آفـتــاب
حَتّى لایَظْفَرَ بِشْی‏ءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلاّ مَزَّقَهُ وَیُحِقَّ الْحَقَّ ویُحَقّقَهُ

تا که احکام خدا اجرا شود
دین حق سرزِنده و احیا شود

تا نــمانـد چیزی از باطل نشان
حق ظفر یابد به باطل هر مکان
وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلوُمِ عِبادِکَ وَنَاصِراً لِمَنْ لایَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرک

کن خدا او را پــناه بــی پناه
بر کسی کو می نیابد جز تو راه
وَمُجدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِک

آنچــه از احکام تو تعطیل گشت
کن وِ را تجدیدگر بر سرنوشت
وَمُشَیّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِینِکَ وَسُنَنِ نَبِیّکَ هِ

بخشد استحکام بر احکام دین
بر روش های نبیّ حق گزین

صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ

بر پــَــیـَمبر ای خدا! آور سلام
هـم کـه بـر آل ِ پـیـمبر مسـتـدام
وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمِّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ

پس بگردان زان کسان کز دست ِ جور
در پــناه خویش آوردی بــه دور
اَللّهُمَّ وَسُرَّ نَبِیّک مُحَمَّداً صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ بِرُؤْیَتِهِ

بارالهــــا ! شاد کن قلب نبی
بر مـَــهِ رخـــسار تابان ولی
وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ

وانکه او را پیرو شد از قلب و جان
شاد گردان ای خدای انس و جان !
وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ

رحمتت بــر حــال زار ما رســـان
بر دلِ ما کوهی از ایمان نشــان
الَلّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هِذهِ الْاُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَعجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ

این غـــم از امّت ، خدا! فرما رها
بر ظهـور او شــتـابی کـن خـدا!
إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَنَراهُ قریباً برحمتک یا ارحم الراحمین

گر خـَـسان عهدش فرا دیدند دور
ما خود از نزدیک ، می بینیم نـــور

اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ

العجل مـَـولایَ یا صاحب زمان
تا به کی خورشید رویت در نهان ؟
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ

در غم هـــجران تو تا زنده ایم
بیش از این مــپسند ما شرمنده ایم
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ

خاکــم از نور توچون طیــنت گرفت
قلب من از عشق تو زینت گرفت


 

.:ارمیا:.

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سلام!!
خیلی ازماها دوست داریم دعارو به زبون خودمون بخونیم که از عمق وجودمون با خدا راز و نیاز کنیم و این مناجاتهارو درک کنیم!!واقعا ما وقتی دعای عهدو میخونیم(مثلا)
بیشتر اوقات صرفا ازروش مطالعه میکنیم!!و انصافا اون حسی رو که در مناجات عبد در مقابل معبود باید داشته باشم رو نداریم حتی وقتی ترجمه هارو میخونیم!!چون به زبون جوان پسندانه نیست و...!!
و اما!!
مجموعه کتاب: عاشقانه ها- نوشته ی حجت الاسلام محمدرضا واحدی-انتشارات طارونه یکی از کتابهاییه مترجم ادعیه سعی کرده دعاهارو به زبان جوان پسندانه و خودمانی ترجمه کنه که وقتی میخونیشون اون حس مناجاتو و دعا رو به طور کامل درک میکنی...در واقع میفهمی که واقعا الان داری یه دعا میکنی و با خدا حرف میزنی!!!
قیمتشم خیلی خیلی مناسبه و مجموعه چندتا از دعاهاست،فعلا همشون نه!!
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان عزیز. به ویژه به خواهرجون خودم صدای سکوت.

خیلی خوب وعالیه که ما دعایی که میخونیم رو بشناسیم و آگاه باشیم از اثراتش و اون زمانهایی که خوندشون وارد میشه.

پیشنهادم اینه این هفته همزمان با دهه بزرگداشت آقا امام نقی علیه السلام بپردازیم به دعای شریف زیارت جامعه ی کبیره. و ایشالا پنج شنبه 4 خرداد ماه هممون با دلی آماده و اندیشه ای باز هم نوا بشیم به خوندن این زیارت شریف.
از خدا واسه همه توفیق عمل میخوام.

یا امام زمان عج
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
زيارت جامعه‌ی كبيره «آينه‌ی تمام نماي سيماي امام»


زيارت جامعه كه داراي مضامين بسيار عالي است و از زبان امام هادي(ع) و در پاسخ به خواسته‌ی يكي از ارادتمندان اهل بيت(ع) صادر شده، اگرچه به شيوه‌ی خطابي و گفتاري است؛ اما درحقيقت بيانگر مقام والاي امامت است كه از طرف امام معصوم(ع) بيان گرديده است. اين زيارت را شيخ طوسي در تهذيب و صدوق در فقه و عيون اخبارالرضا به سند خود ازشخصي به نام نخعي نقل كرده‌اند كه گفت: به علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفربن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن ابيطالب‌(ع) عرض كردم:‌ اي فرزند رسول خدا، مرا گفتاري بياموز كه هر وقت خواستم هريك از شما را زيارت كنم همان سخن را درمحضرش بگويم.

امام هادي‌(ع)درپاسخ وي فرمود:



«هر زماني كه به آستان (امامي رسيدي) در آنجا بايست و شهادتين را درحال غسل و طهارت بر زبان جاري كن، وقتي نگاهت به قبر افتاد نخست سي مرتبه الله اكبر بگو و چند قدم راه برو، البته با كمال وقار و آرامش بسيار، گام‌هاي خود را كوتاه بردار و بار ديگر بايست و سي مرتبه تكبير را بر زبان جاري كن، سپس نزديك قبر شو و اين بار چهل مرتبه تكبير بگو تا يكصد مرتبه كامل شود آنگاه او را با جملات زير زيارت كن...».
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
نكات قابل توجه در زيارت جامعه‌ی كبيره


اين زيارت عارفانه كه انشاء و گفتار امام هادي(ع) نسبت به ساير امامان(ع) است از زيبايي‌هاي خاصي برخوردار مي‌باشد. در اين زيارت كه آن را به حق مي‌توان ارادتنامه ناميد، حضرت به بيش از دويست فضيلت و منقبت از اهل بيت(ع) اشاره مي‌كند كه با در نظرگرفتن اين فضيلت‌ها در كنار ساير معارف، اهميت اين عرفان‌نامه برهمگان آشكار مي‌گردد:


- اولين ويژگي اين زيارت آن است كه امام(ع) ما را با آداب سخن گفتن با امام آشنا مي‌كند كه نخست با سلام و درود بر آن امام شروع مي‌شود و پس از برشمردن برخي مناقب و اوصاف او، با جمله «و رحمت الله و بركاته» به پايان مي‌رسد.

در اين ارادتنامه، امام‌(ع) به رابطه‌ی امامان(ع) با خداوند اشاره كرده و به جايگاه خدا در نظر امامان معصوم(ع) پرداخته است.



- امام به عملكرد معصومين(ع) دربرابر دين خدا و اجراي تعهد و ميثاقي كه داشته‌اند اشاره مي‌كند.


- بيان ديگر امام هادي(ع) اين است كه حق، همراه امامان است و هرگز از آنان جداشدني نيست و هركه از آنان دور شود گمراه خواهدشد.



- امام با اشاره به جايگاه رفيع امامان(ع) دراسلام و مسلمانان، تصريح مي‌كند كه آنان شاهراه و راه راست و گواهان در دين و آن امانتي هستند كه حفظش بر مردم واجب است.



- دراين زيارت امام(ع) با بيان شيرين به ما تعليم مي‌دهد كه درمحضر ائمه به فضل و رتبه و مقام رفيع و حق عظيمشان اعتراف كنيم.


- براساس مضمون اين زيارت ما بايد آمادگي خود را جهت دفاع از امامان نشان دهيم.



- امام دراين زيارت به نكته‌ی بسيار مهمي اشاره مي‌كند و آن اين كه تمام اعمال به پيروي از امامان مقبول مي‌افتد و ده‌ها نكته ديگر كه هر خواننده را به حيرت وا مي‌دارد.

ادامه دارد.....
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
يكي از بهترين زيارت ها ، كه با عبارات بلندش به وجود ائمه اطهار( عليه السّلام) نظر دارد ، و زمينه معرفت بيشتر و كامل تر آنان را فراهم مي سازد، زيارت جامعه كبيره است. كه سراسر، مملوّ ازذكر كمالات و فضائل اهل بيت عصمت وطهارت (عليه السّلام ) مي باشد.

و همانطور که دوستمون sabahat خانم گفتن این زیارت از امام هادی بیان شده است


زيارت جامعه كبيره از لحاظ بلاغت و فصاحت ، كم نظير و به لحاظ معنا ، در اوجي عظيم قرار دارد؛ كه صدور آن از غير معصوم ، نا ممكن و ناشدني است. واین شبهه که اخیرا بر جعلی بودن آن از طرف دکتر سروش بیان شده کاملا بعید و دور از ذهن می باشد

از بدو صدورش تا كنون كانون توجه دوستداران و شيعيان اهلبيت (عليه السلام) قرار گرفته است. اين زيارت در جوامع روائي اوّليّه و اصلي شيعه ، ثبت شده و در كتابهاي زيارتي و روايتي ديگر ، نقل شده است و بر آن شروح استادانه و عالمانه متعدّدي ، نوشته شده است .

امام زمان (عج)بر قرائت آن ،تاكيد فرموده اند .علماي بزرگ و مراجع تقليد ، خود بر خواندن آن مراقبت داشته و علاقه مندان به خاندان عصمت و طهارت را به استفاده و قرائت آن سفارش نموده اند . شيعه ، زيارت جامعه كبيره را ميزان راستي ودرستي عقايد وباور هايش ميداند وبا عرضه اعتقاداتش به اين زيارت صحت و سقم آنها را محك ميزند ودر يك كلام مي توانيم بگوييم اين زيارت مرامنامه شيعه دوازده امامي است.
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
وجه تسميه زيارت جامعه كبيره

يكى از اصحاب امام هادى عليه‏ السلام از آن حضرت تقاضا كرد، كلمات فصيحه و بلغيه‏اى را بر او املاء فرمايد كه بتواند بوسيله آنها همه ائمه را زيارت كند. امام هادى عليه‏السلام در پاسخ به اين درخواست، زيارت جامعه كبيره را تعليم داد و آن صحابى يادداشت كرد.
اين زيارت را بدان دليل «جامعه» ناميده‏ اند كه:

الف ) جامع يك سلسله كلمات فصيح و بليغ در كمالات و مناقب ائمه اطهار است.
ب ) با اين زيارت همه ائمه را میتوان زيارت كرد.
در اهميت اين زيارت همين بس كه على الظاهر شخصى كه خدمت امام عصر، عجل اللّه‏ فرجه تشرف يافته بود نقل مى‏كند حضرت فرمود: جامعه، جامعه، جامعه(1).
علامه مجلسى اول كه اين زيارت را شرح داده مى‏گويد: چند سالى كه در عتبات عراق مشرف بودم، ائمه معصومين عليهم‏السلام را جز با «جامعه كبيره» زيارت نكردم.



..................................
1 - بحار الانوار، ج53 ،ص 181.
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
اهمیت این زیارت‏ را هنگامی می‏توان دریافت که بدانیم در آن زمان عده‏ای از«غلات‏» معصومان‏ علیهم السلام را تا حد خدایی بالابرده، گروهی راتحت پرچم ضلالت‏خویش گرد آورده بودند. امام(ع) با سخنان خودمرز افراط و تفریط را مشخص کرد و دوستداران واقعی خویش را ازانحراف و تمایل به سوی افکار و آرای باطل دور داشت. نام چندتن‏از غلوکنندگان چنین است:
1- علی بن حسکه قمی
2- قاسم یقطینی
3- حسن بن محمدبن بابای قمی
4- محمدبن نصیر
از نامه بعضی از اصحاب امام(ع) به وی و جواب حضرت، می‏توان به‏ عقاید این گروه دست‏ یافت. در آن نامه آمده است:
«ان علی ابن حسکه یدعی انه من اولیائک و انک انت الاول القدیم‏ و انه بابک و نبیک امرته ان یدعو الی ذالک ...»
علی بن حسکه‏ معتقد است تو خدایی و او پیامبری است که از جانب شما ماموریت ‏یافته مردم را به آن دعوت کند. او بسیاری را به سوی خود جذب‏کرده است. اگر منت نهی و جوابی را در این باره مرقوم داری‏آنان را از هلاکت نجات داده‏ ای.

امام در پاسخ نوشت: ابن حسکه دروغ گفته است. لعنت‏ خدا براوباد من او را در شمار دوستان خود نمی‏دانم....
سوگند به خدا، خداوند محمد(ص) و پیامبران پیش از او را جز به ‏آیین یکتاپرستی و نماز و زکات و حج و ولایت نفرستاده است.
محمد(ص) تنها به خدای یکتای بی‏ شریک دعوت کرده است و ماجانشینان او نیز بندگان خداییم و به او شرک نمی‏ورزیم; در صورت‏ اطاعت از خدا مورد رحمت او قرار گرفته، چنانچه از فرمانش‏ سرپیچی کنیم عقوبت و عذاب خواهیم شد. ما حجتی برخداوند نداریم‏ و خدا برما و تمامی مخلوقاتش حجت دارد.

من از کسی که این‏ سخنان را به زبان آورد بیزاری جسته، به خدا پناه می‏برم. شمانیز از آنان دوری کنید. و آنان را در تنگنا قرار دهید. چنانچه ‏به یکی از این افراد دسترسی پیدا کردید، سرش را با سنگ‏ بشکنید. بدین جهت امام(ع) در آداب خواندن زیارت مزبور فرمود:
صدمرتبه تکبیر بگوید. مرحوم مجلسی در حکمت آن می‏گوید: این‏ دستور شاید بدین جهت است که از غلو و زیاده روی در باره ‏ائمه‏ علیهم السلام جلوگیری کند. در متن خود زیارت نیز آمده است:
«اشهد ان لااله الاالله، وحده لاشریک له، کما شهدالله لنفسه...
و اشهدان محمدا عبده المنتجب و رسوله المرتضی.»
در فرازی‏ دیگر می‏فرماید:
«السلام علی الدعاه الی‏الله و الادلاء علی مرضاه‏ الله ‏والمستقرین فی امرالله و التامین فی محبه الله و المخلصین فی‏ توحیدالله.» سلام بر ائمه که دعوت کنندگان به سوی خدا وراهنمایان برخشنودی خدایند. همانها که ثاتب قدمان در اجرای‏ فرمان الهی و کامل در عشق ومحبت‏ خدا و صاحبان مقام اخلاص درتوحید خداوندند.
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
این پنج شنبه 4 خرداد ماه قرار شد که زیارت جامعه کبیره بخونیم

شب جمعه هم اولین شب ماه رجب شب آرزوهاست دعا در حق دیگرونا فراموش نکنین
 

Carlina

عضو جدید
کاربر ممتاز
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
نادعلی کبیر

نادعلی کبیر

این دعا در جلد 20 بحار الانوار ص 72 از قول میبدی شارح دیوان امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است. میبدی از علمای اهل سنت است.

در بحار این چنین آمده است: و گفته شده است که به پیامبر ندا شد در روز ا حد

نادعلیا مظهر العجائب تجده عونا لک فی النّوائب کلّ غمٍّ و هَمٍّ سَینجَلی بِوَلایَتِکَ یا علیّ یا علی یا علی.

که به همین مقدار اکتفا شده ومطلب دیگر یا دعایی دیگر نقل نشده است..

خواندن این قبیل دعاها که اعتبار سندش معلوم نشده، به امید ثواب، نه به قصد ورود اشکال ندارد. [1] یعنی به امید ثواب خوانده شود، نه به این قصد که از معصوم(ع) وارد شده است.

1- آیت الله صافی گلپایگانی، معارف دین، ص 260؛ ایت الله فاضل لنکرانی، استفتائات، ج 2، ص 537،
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
طریقه ختم نادعلی کبیر

طریقه ختم نادعلی کبیر

نقل از زاد العماد علامه مجلسی رحمةالله:


اگر کسی را امر مهمی پیش آید ناد علی را به نیت آن مهم هفت بار بخواند البته بر آورده می شود. .
اگر می خواهی شخصی را مسخر نمایی در شب جمعه چهارده مرتبه به اسم او بخوان و صد بار صلوات بر محمد و ال محمد بفرست البته که مسخر تو شود.
و اگر بعد از نماز صبح به نیت مال دنیا 9 بار بخوانی غنی شوی و
اگر به جهت ادای قرض پانزده روز هر روز بیست بار بخوانی قرضت ادا شود
واگر کسی این دعا را به همراه خود داشته باشد از شر همه حیوانات و انس و جن محفوظ باشدو
هر کس شک نماید البته کافر می باشد.......
 

Carlina

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=1]
تا حالا دعای عدیله رو خوندید ؟
اسمش رو شنیدید ؟

من هم چند وقت پیش این دعا رو شنیدم.وقتی معنیش رو خوندم خوشم اومد...شاید یه سری بگن این دعا جزء دعاهایی نیست که خیلی تاکیدشده باشه اما هر چی هست معنی واقعا قشنگی داره اینکه آدم بزرگترین سرمایه زندگیش روکه ایمان و اعتقاداتش هست بخدا که بهترین امانت داره میسپاره و این آرامش خاصی به انسان میده... به نظرم اومد خوبه که هر کس حداقل یک بار این دعا رو بخونه....

عدیله یعنی عدول کردن از حق به باطل در وقت مردن و آن چنان است که شیطان نزد محتضر حاضر شود و وسوسه کند و او را در تشکیک اندازد تا او را از ایمان بیرون کند و از این جهت است که در دعاها استعاذه از آن شده و جناب فخر المحقّقین رحمه الله فرموده که هر که خواهد از آن سالم بماند استحضار کند ادلّه ایمان و اصول خمسه را با ادلّه قطعیّه و صفای خاطر و بسپرد آنرا به حق تعالی که در وقت حضور موت به او ردّ فرماید. پس بر حسب فرمایش آن بزرگوارخواندن دعای عدیله معروف و استحضار معنی آن در خاطر برای سلامت جستن از خطر عدیله عند الموت نافع است....

قسمتی از این دعای زیبا...

اَللّهُمَّ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ اِنّى اَوْدَعْتُكَ يَقينى هذا وَ ثَباتَ دينى وَ اَنْتَخَيْرُ مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْاَمَرْتَنا بِحِفْظِ الْوَدآئِعِ فَرُدَّهُ عَلَىَّوَقْتَ حُضُورِ مَوْتى...

خدايااى مهربانترين مهربانان من اين يقينم را (كه عرضه داشتم ) و استقامت در دينم را نزد تو به وديعت نهادم و تو بهترين امانتدارانى و خودت ما را به امانت دارى دستور داده اى پس اى خدا اين امانت را هنگام مرگ به من برگردان...
[/h]متن کامل دعا
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
مناجات شعبانیه

مناجات شعبانیه


در دعاهای اسلامی، دریایی از حقایق ناب عرفانی موج می‏زند.
یکی از نغزترین، معروف‏ترین و زیباترین ادعیه، «مناجات شعبانیه‏» است که به روایت «ابن‏ خالویه‏»، این مناجات را حضرت امیر(ع) و امامان دیگر در «ماه شعبان‏» می‏خواندند. در «مفاتیح ‏الجنان‏» نیز در اعمال مشترکه ماه شعبان، به عنوان «عمل هشتم‏» آمده است.
بجاست که از عارف کامل، امام راحل، خمینی عزیز(قدس ‏سره) یاد کنیم که با یادکرد پیوسته از این دعا و مضامین بلندش، آن هم با زبان و لحنی خاص و شوق ‏انگیز، توجه امت ما را به این گنجینه عرفانی بیشتر معطوف ساخت. به این چند نمونه دقت کنید:
«مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته، یک عارف دلسوخته - نه از این عارفهای لفظی - بخواهد آن را شرح کند، و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است ...»[SUP] (1) [/SUP]
«چه بسا مسائل عرفانی که در قرآن و این مناجاتهای ائمه اطهار(ع) و همین «مناجات شعبانیه‏» مسائل عرفانی هست که اشخاص، فلاسفه، عرفا، تا حدودی ممکن است ادراک کنند، بفهمند عناوین را، لکن آن ذوق عرفانی چون حاصل نشده است، نمی‏توانند وجدان کنند.»

و می‏فرماید:
«مناجات «شعبانیه‏» را خواندید؟ بخوانید آقا! مناجات شعبانیه از مناجاتهایی هست که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان را به یک جایی می‏رساند ... همه ائمه هم به حسب روایت می‏خواندند.»
 

صدای سکوت

عضو جدید
کاربر ممتاز
مقام معظم رهبری میفرمایند:
بهترين دعا آن است كه از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و بصيرتى عارفانه به نيازهاى انسان انشا شده باشد و اين را فقط در مكتب پيامبر خدا (صلّى‌اللَّه‌عليه واله‌وسلّم) و اهل‌بيت طاهرين او - كه اوعيه‌ى علم پيامبر(ص) و وراث حكمت و معرفت اويند - مى‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخيره‌يى بى‌پايان از ادعيه‌ى مأثوره‌ى از اهل‌بيت (عليهم‌السّلام) داريم كه انس با آن، صفا و معرفت و كمال و محبت مى‌بخشد و بشر را از آلايشها پاكيزه مى‌سازد.
مناجات مأثوره‌ى ماه شعبان - كه روايت شده اهل‌بيت (عليهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - يكى از دعاهايى است كه لحن عارفانه و زبان شيواى آن، با مضامين بسيار والا و سرشار از معارف عالى‌يى همراه است كه نظير آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمى‌توان يافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نيست.
اين مناجات،نمونه‌ى كاملى از تضرع و وصف حال برگزيده‌ترين بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا

فراز هایی از مناجات
وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِيرُكَ عَلَيَّ يَا سَيِّدِي فِيمَا يَكُونُ مِنِّي إِلَى آخِرِ عُمْرِي مِنْ سَرِيرَتِي وَ عَلانِيَتِي وَ بِيَدِكَ لا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي
سرورا، سرنوشتم به دست توست و هر آنچه تا واپسین دم حیاتم، نهان و عیان از من سرزند، تو دانی. و کاستی و فزود و سود و زیانم تنها به دست توست نه دگری.
إِلَهِي إِنْ حَرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْزُقُنِي وَ إِنْ خَذَلْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي

معبودا، اگر مرا از رزقت ناکام گردانی، کیست که روزی‌ام دهد؟ و اگر به خواری‌ام کشانی، کیست که یاری‌ام ده


إِلَهِي هَبْ لِي قَلْبا يُدْنِيهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِسَانا يُرْفَعُ إِلَيْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَرا يُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ

معبودا، به من دلی بخش که مشتاق مقام قرب تو شود، و زبانی که صدقش به سوی درگاهت بالا رود، و دیده‌ای حقیقت‌بین که به تو تقرب جوید.
إِلَهِي إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَيْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَيْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَيْهِ غَيْرُ مَمْلُوكٍ [مَمْلُولٍ‏]
معبودا، هر که به تو شناخته شود، گمنام نگردد [یا: هر که تو را شناسد، جهل و نادانی به او روی نکند.] و هر که به تو پناه جوید، خوار نشود. و هر که تو به او رخ بنمایی، بنده‌ دگری نشود.
 

mohandes soror

عضو جدید
کاربر ممتاز
بسم الله الرحمن الرحیم

وكان مِن دعائِهِ عليه‏السلام اِذا عَرَضَتْ لَهُ مُهمّةٌ
دعای او به هنگامی که برای وی مهمی دست میداد
اَو نَزلَتْ بِهِ مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَالْكَرْبِ
یا رنجی فرود می آمد به وقت اندوه


يا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُالْمَكارِهِ، وَ يا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،
اى كسى كه گره هر سختى به دست تو گشوده شود، و اى كه تندى شدائد به عنايتت مى‏شكند،
وَ يا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ‏الْمَخْرَجُ اِلى‏ رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ
ای که راه بیرون شدن از تنگی و رفتن به سوی آسایش از تو خواسته شود, دشواریها به لطف تو
الصِّعابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْاَسْبابُ، وَ جَرى‏ بِقُدْرَتِكَ
آسان گردد، و وسایل زندگی و اسباب حیات به رحمت تو فراهم آید، و قضا به قدرتت جریان
الْقَضآءُ، وَ مَضَتْ عَلى‏ اِرادَتِكَ الْاَشْيآءُ، فَهِىَ بِمَشِيَّتِكَ
گیرد، و همه چیز به اراده تو روان شود، تنها به خواست تو بی آنکه فرمان
دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِاِرادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ،
دهی همه چیز فرمان برد, و هر چیز محض اراده ات بی آنکه نهی کنی از کار بایستد,
اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ اَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمّاتِ، لايَنْدَفِعُ
[SUB]در تمام دشواریها تو را می خوانند، و در بلیّات و گرفتاریها به تو پناه جویند، غیر از بلایی[/SUB]
مِنْها اِلاّ ما دَفَعْتَ، وَ لايَنْكَشِفُ مِنْها اِلاّ ما كَشَفْتَ،
که تو دفع کنی بلایی برطرف گردد, و گرهی نگشاید مگر تواش
وَقَدْنَزَلَ بى يا رَبِّ ما قَدْتَكَاَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْبَهَظَنى
الهی، بلایی بر من فرود آمده که سختی و ثقل آن مرا در هم شکسته، و گرفتاریهایی بر من حمله ور شده که تحملش برای
حَمْلُهُ، وَ بِقُدْرَتِكَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَ بِسُلْطانِكَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
من دشوار است، و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد کرده ای و به اقتدار خود متوجه من نموده ای،
فَلامُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَ لاصارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَ لافاتِحَ لِما
اله من، چیزی را که تو آورده ای کسی نبرد، و آن چه تو فرستاده ای دیگری باز نگرداند، و بسته تو را
اَغْلَقْتَ، وَ لامُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَ لامُيَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ،
کسی نگشاید و چیزی را که تو بگشایی دیگری نبندد, و آنچه را تو دشوار نموده ای کسی آسان نکند,
وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَافْتَحْ لى
و آن را که تو ذلیل کرده ای یاوری نباشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت
يا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَاكْسِرْ عَنّى سُلْطانَ الْهَمِّ
الها - در آسایش را به رویم باز کن، و به قدرتت صولت سلطان غم را در میدان حیات من
بِحَوْلِكَ، وَ اَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فيما شَكَوْتُ، وَ اَذِقْنى

بشکن، و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن، و به درخواست من
حَلاوَةَ الصُّنْعِ فيما سَاَلْتُ، وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً
شیرینی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه
هَنيئاً، وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً، وَ لاتَشْغَلْنى
نصیبم فرما، و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاریها مقرر کن، و مرا به خاطر
بِالْاِهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِكَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِكَ،
چيرگى غم از رعايت واجبات و به كار بستن مستحبات خود بازمدار،
فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى يا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما
چرا که من به سبب آنچه به سرم آمده بی تاب و توان شده, و قلبم از تحمل آنچه در زندگیم
حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً، وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى‏ كَشْفِ ما مُنيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ
رخ نموده لبریز از اندوه گشته، و تو به رفع گرفتاریهایم و دفع
ما وَقَعْتُ فيهِ، فَافْعَل بى ذلِكَ وَ اِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ،
آنچه در آن در افتاده ام توانایی پس قدرتت را درباره من به کار بر گرچه از جانب تو مستحق آن نیستم
يا ذَا الْعَرْشِ الْعَظيمَِ.
ای صاحب عرش عظیم.

مناجات هفتم صحیفه سجادیه امام سجاد(ع)
 

Similar threads

بالا