دستورالعمل توليد نهال نارگيل

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
نارگيل با نام علمي . Cocos nucifera L نخل زيبايي متعلق به خانواده Arecaceae و جنس Cocos مي‌باشد
نخل نارگيل يك گياه گرمسيري است و پراكنش عُمده آن در بين عرض‌هاي ('27 و°23 شمالي و جنوبي)‌ است .بنابراين نارگيل يك گياه مخصوص مناطق استوايي است. و بهترين رشد آن زماني به دست مي‌آيد كه آب و هواي گرم و مرطوب وجود داشته باشد، اين گياه آب و هواي متعادلي را دوست دارد كه نوسانات آن شديد نباشد . بهترين دماي متوسط سالانه در حدود 27 درجه سانتي گراد مي‌باشد و تفاوت حداقل و حداكثر دماي شبانه‌روز نبايد بيش از 7 درجه سانتي گراد باشد . به نظر مي‌رسد دماي پايين محدود كننده‌تر از دماي بالاست . يخ‌زدگي براي نخل نارگيل كشنده است، دماي نزديك نقطه انجماد مي‌تواند باعث به تعويق افتادن رشد گياه به مدت 6 ماه شود .
اين گياه در اين مناطق در ارتفاعي كه حداكثر 600 متر از سطح دريا بالاتر است ، به خوبي رُشد و نمو مي‌كند . بسياري از محققان ارتفاع 900-800 متري را بالاترين حد براي توليد محصول تجارتي مي‌دانند و در بالاتر از 1000 متر از سطح دريا معمولاً نخل‌ها ميوه نمي‌دهند ، نياز به بارندگي به ميزان 3000-1000 ميلي‌متر با پراكندگي مناسب در سال دارد . پراكنش مناسب بارندگي، وضعيت زهكشي و ظرفيت نگهداري رطوبت توسط خاك مهم‌تر از مجموع مقدار بارندگي است . نخل نارگيل گياهي آفتاب دوست است و به نور كامل آفتاب نياز دارد ، متوسط ميزان رطوبت نسبي هوا بايد بالاتر از 60 درصد باشد.
نارگيل‌ها برروي انواع خاك‌ها رشد مي‌كنند اما خاك‌هاي سنگين براي رشد نارگيل چندان مطلوب نيست . اين گياه توانايي تحمل محدوده وسيعي از pH را دارد ليكن بهترين pH براي نارگيل حدود 7-5/5 است.



مناطق انتشار در ايران :
سواحل درياي عمان
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ارقام مهم :
ارقام طبيعي نارگيل دو دسته هستند : انواع پابلند و انواع پاكوتاه


ارقام پابلند : نوع غالب اكثر كشورهاي نارگيل خيز دنيا هستند ، آن‌ها داراي تنه‌اي كلفت و قاعده برآمده‌اي بنام Bole هستند ، .ارتفاع آن‌ها از 15 تا 30 متر متغير است آن‌ها معمولاً دير بالغ مي‌شوند و در 7 تا 10 سالگي شروع به ميوه‌دهي مي‌كنند، ولي محصول زيادي توليد مي‌كنند و تا حدود 80 الي 90 سال بارده باقي مي مانند.

ارقام پاكوتاه : قد و قامت اين نخل‌ها كوتاه بوده و نهايتاً به پنج متر مي‌رسند . اين درختان زود بالغ مي‌شوند و در 4-3 سالگي گل مي‌دهند . اين گياهان عمدتاً اتوگام هستند . تنه آن‌ها باريك بوده و گاهي فاقد Bole گرچه محصول خوبي توليد مي‌كنند ، ولي تمايل به باردهي نامنظم دارند.

ارقام هيبريد : امروزه متخصصان اصلاح نباتات از تلاقي بين نارگيل‌هاي مختلف به ارقام با ارزش و پرمحصولي دست يافته اند ، در اكثر هيبريد‌ها پايه مادري از انواع پابلند و پايه پدري از نوع پاكوتاه مي‌باشد كه به هيبريد‌هاي TXD معروفند.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ازدياد و خزانه‌كاري :
جهت كشت نخل نارگيل بايد بعد از انتخاب زمين مناسب،‌ به آماده‌سازي زمين پرداخت ، عمليات خزانه‌كاري و تهيه نهال‌هاي مناسب نيز از جنبه‌هاي مهم كار است.

آماده سازي خزانه :
زميني كه جهت خزانه كاري بذرها استفاده مي‌شود بايد داراي خاكي عميق و حاصلخيز بوده و زهكش آن در حد مناسبي باشد . براي مثال خاكي با بافت لوم شني كه از لحاظ هوموس غني است ، براي اين منظور بسيار مطلوب و مناسب است . جهت راحت‌تر بودن آبياري دستي نهال‌ها بدون اين‌كه آسيبي به آن‌ها برسد، بايد عرض بستر خزانه حداكثر 2 متر باشد ، كه در اين فاصله 5-4 رديف از بذرها كشت مي‌شوند.
در مديريت خزانه مي‌توان به كنترل علف‌هاي هرز، آبياري منظم، مالچ‌دهي، ايجاد سايه مناسب در زمان تابش‌هاي شديد آفتاب و كنترل آفات و بيماري‌ها اشاره كرد.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ازدياد نخل نارگيل :
ازدياد تجارتي و مرسوم نخل نارگيل از طريق كشت بذر است ، بذرهاي مناسب معمولاً از باغ‌هاي توليد بذر به‌دست مي‌آيند . در اين باغ‌ها بذرها يا از طريق گرده‌افشاني آزاد ارقام منتخب و يا از طريق دو‌رگ‌گيري بين والدين سلكسيون شده توليد مي‌شوند . كشت بذرهاي ناشناس جهت احداث باغ‌ها معمولاً ريسك به حساب مي‌آيد، زيرا در مورد مزيت و ارزش نتاج حاصله نمي‌توان اطمينان داشت.
قبل از كشت بذرها، بهتر است قسمتي از الياف را كه در سمت خروج جوانه برروي بذر قرار دارد، چيد تا سه چشم موجود در اين قسمت در معرض ديد قرار گيرد . به اين عمل پيرايش بذر گفته مي‌شود . خيساندن بذرها در آب به مدت دو هفته جوانه‌زني بذر را به جلو مي‌اندازد.
بذرها در بستر كشت به صورت اُفقي قرار داده مي‌شوند، زيرا در اين حالت آب درون ميوه در تماس با جنين قرار مي‌گيرد و بنابراين ميزان جوانه‌زني بذر افزايش يافته و نهال‌هاي قوي‌تري توليد مي‌شود.
بهترين فاصله دو بذر در خزانه در حدود 45 سانتي‌متر است، البته اگر هدف نگهداري بلند مدت نهال‌ها در خزانه باشد، مي‌توان فاصله دو بذر در خزانه را بيشتر نمود و حتي اين فاصله را تا حدود 90 سانتي‌متر هم در نظر گرفت . عمقي كه بذر در آن كشت مي‌شود بايد چيزي در حدود 10-8 سانتي‌متر باشد ، در اين حالت پوشش اليافي بذر هم‌سطح خاك قرار مي‌گيرد . بهترين تاريخ كشت بذر در خرداد و تير‌ است.
نهال‌هاي كوچك راحت تر در زمين مستقر مي‌شوند، ولي نهال‌هاي بزرگتر گرچه شوك انتقال شديدي را متحمل مي شوند، ولي در سالهاي اوليه نخل‌هاي بزرگتري را ايجاد مي‌كنند و محصول بيشتري را نسبت به نخل‌هايي كه در سنين پايين تر منتقل شده‌اند، توليد مي‌كنند . در بررسي‌هاي به عمل آمده مشخص شده است كه اگر نهال‌هاي بذري 7 برگ داشته باشند به راحتي در زمين اصلي مستقر مي‌شوند و در آينده محصول خوبي توليد خواهند نمود.
نهال‌هاي بذري روئيده در خزانه بايد به كمك يك بيل از خزانه در آورده شوند . تمام اين مراحل بايد با دقت انجام شود تا نهال از بين نرود.
در اكثر واريته‌ها تأخير يك ماهه ميان خارج كردن نهال از خزانه و كاشت آن در زمين اصلي تأثير چندان نامطلوبي برروي نهال نخواهد داشت، ولي بهتر است از اين ريسك تا جايي كه ممكن است اجتناب كرد . به عنوان يك قانون نبايد بيشتر از آنچه كه در يك روز كشت مي‌شود، از خزانه خارج نمود . اگر هدف انتقال نهال‌ها از خزانه به نقاط دور باشد، بايد از خشك شدن ريشه‌هاي گياه ضمن انتقال جلوگيري به عمل آورد ، ( در اين حالت بهتر است كه ريشه‌هاي نهال‌ها با مخلوطي از رُس، كود دامي و آب پوشانيده شوند).
ايده‌آل‌ترين روش انتقال نهال‌ها كه در آن ريسك از بين رفتن نهال‌ها بسيار كم ‌مي‌شود كشت نهال‌ها در كيسه‌هاي پلي‌اتيلني است . در اين حالت بعد از اين‌كه بذرها جوانه زدند و قبل از اين‌كه ريشه‌ها ايجاد شوند، بذرها به كيسه‌هاي پلي‌اتيلني حاوي خاك مرغوب منتقل مي‌شوند.
بهترين زمان انتقال نهال‌ها به زمين اصلي بسته به كولتيوار 18-9 ماهگي است . در اين سن هنوز مقداري از آندوسپرم بذر مصرف نگرديده است و به عنوان يك ذخيره مطمئن غذايي در اختيار نهال قرار ‌مي‌گيرد.
 

Similar threads

بالا