دستورالعمل توليد نهال انگور

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار

.
.
.
.
.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
مقدمه:

انگور گياهي است از خانواده vitaceae وجنس vitis كه گلهاي سبز رنگ آن به صورت خوشه اي هستند و تنها روي شاخه هاي يكساله اي كه روي شاخه هاي سال قبل رشد كرده اند تشكيل شده وميوه ميدهند به همين دليل در هرسهاي سالانه سعي بر اين است كه گياه را وادار به توليدچنين شاخه هايي كنند تا محصول بيشتري بدست آورند. خانواده vitaceae شامل 10 جنس مختلف است كه عده اي از آنان جزو گياهان زينتي بوده و جنس هاي ديگر به استثناي جنس vitisكه از لحاظ تغذيه مورد توجه مي باشد، ‌فاقد اهميت هستند.
انگور كه از قديمترين گياهان شناخته شده است بعنوان يكي از منابع مهم غذايي به شمار رفته و در تامين سلامتي انسان نقش بسزايي دارد.
در مورد انگور و خواص طبي و موارد استفاده آن براي درمان بيماري هاي مختلف
گفته هاي فراواني وجود دارد . ازبرگ تازه مو، در پخت غذا استفاده مي شود دم كردن برگ خشك آن نيز به عنوان چاي،‌ براي رفع بيماريهاي نقرس ، يرقان ، اسهال و خونريزيها مورد استفاده قرار مي گيرد. از قطره هاي تراونده ي شاخه هاي انگور دراوايل فصل رويشي ( اشك انگور ) براي درمان بيماريهاي پوستي ،‌ تب خال ودفع سنگهاي كليه استفاده مي شود.
مهمترين نقاط كاشت انگور در ايران استانهاي آذربايجان غربي ،‌ خراسان ، اراك ، قزوين و ملاير است .
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
اهميت اقتصادي انگور :

پرورش انگور از ديرباز دربين اقوام وتمدنهاي بشري رواج داشته است . بشر همواره از ميوه تازه و ساير فرآورده هاي آن نه تنها بعنوان يك ميوه بلكه بعنوان تامين انرژي و غذاي روزانه خود مورد استفاده قرار ميداده است . قابليت خشك شدن ميوه انگور و توليد فرآورده كشمش نگهداري آنرا آسان ودسترسي به يك منبع غني غذايي در فصول مختلف سال به راحتي فراهم مي باشد.
ساير فرآورده هاي مو از جمله آبغوره ، سركه ، آبميوه و غيره نقش بسيار اساسي در سلامت مصرف كنندگان ايفا مي كند.
حجم بالاي توليد انگور و فرآورده هاي آن در جهان و همچنين بالابودن ميزان تجارت انگور بين كشورهاي مختلف بيانگر شناخت و آگاهي بشر امروزه از ارزشهاي آن است.
انگور در صنعت نيز كاربردهاي فراواني دارد اين محصول از جمله منابع توليد انواع الكل براي مصارف صنعتي وپزشكي است.
پس مانده كارخانجات توليد آب انگور بعنوان خوراك دام مورد استفاده قرار مي گيرد. استفاده از برگ تازه مو براي پختن غذاها مانند دلمه كاربرد دارد و ايجاد طعم و مزه مطلوبي را به غذا ميدهد.
طبق آمار سال 2006 سازمان خواربار جهاني (FAO ) سالانه بيش از 70 ميليون تن انگور در جهان توليد مي شود ايتاليا با 3/8 ميليون تن ، فرانسه با 7/6 ميليون تن ،‌اسپانيا با 4/6 ميليون تن ، چين با 3/6 ميليون تن ، آمريكا با 1/6 ميليون تن ، تركيه با 4 ميليون تن و ايران با 3 ميليون تن به ترتيب رتبه هاي اول تا هفتم جهان توليد انگور در جهان را به خود اختصاص داده اند.
تبادلات تجاري انگور تازه كشمش در جهان به ترتيب 1500 و 700 هزار تن درسال مي باشد.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
نيازهاي اكولوژيكي انگور :

انگور براي رسيدن ميوه هايش ،‌ به فصل رشدي نسبتاً طولاني نيازمند است . طول فصل رشد بيشتر ارقام انگور وينيفرا ، بين 157 تا 170 روز با ميانگين دمايي معادل 18 درجه سانتي گراد است. در اكثر نواحي انگورخيز ايران ، طول فصل رشد براي رسيدن ميوه انگور كافي است. تابش آفتاب و ميزان مناسب دما ،‌ باعث بالا رفتن كيفيت انگور مي شود چرا كه ميزان قند ، اسيد و مزه گس انگور بستگي مستقيم به تابش آفتاب دارد.
علاوه بر طول فصل رشد ،‌ انگور براي بيداري از خواب زمستانه به 2 تا 3 ماه سرماي زمستاني نيازمند است براي ارضاي اين نياز سرمايي دمايي بين 7+ تا 15- درجه سانتيگراد به مدت 2 تا 3 ماه لازم است. بطور كلي انگور بومي مناطق معتدل گرم بوده وبيشتر در مناطقي كه بين 34 تا 49 درجه عرض جغرافيايي كاشته مي شود، در مناطق سردسير بالاتر از عرض جغرافيايي 51 درجه گياه قادر به رسانيدن ميوه هاي خود نيست .
مهمترين عامل طبيعي موثر در رسيدن حبه انگور مقدار دما است. گرچه انگور در طول زمستان به بارش نياز دارد اما مي توان كمبود و بارندگي را با آبياري جبران نمود.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ارقام انگور ‍:

انگور از جمله محصولاتي است كه داراي تنوع زيادي در ارقام مي باشد انتخاب رقم براي كاشت در يك منطقه بستگي به عوامل متعددي دارد كه مهمترين آنها به شرح زير مي باشد :
نوع مصرف از جمله تازه خوري ، توليد كشش ، آبغوره ، سركه ،‌آبميوه وساير فرآورده ها
زمان عرضه محصول بخصوص براي ارقام مجلسي
نوع اقليم و خاك منطقه
فواصل و تقاضاي بازارهاي مصرف
با توجه به موارد ذكر شده در مناطق نيمه گرمسيري استانهاي خوزستان سيستان و بلوچستان كرمانشاه هرمزگان ايلام وساير نقاط مشابه از ارقامي با نياز سرمايي پايين و خيلي زودرس مانند رقم بومي و رقم تجاري و زودرس" پرست " ميتوان استفاده نمود. ناگفته نماند كه رقم ياقوتي به دليل پايين بودن خصوصيات كيفي ميوه قابل توجه نبوده و ممكن است در آينده با مشكل عدم تقاضاي بازارمواجه شود.
درمناطق معتدل ماننداستانهاي فارس ،‌خراسان ، آذربايجان شرقي ، آذربايجان غربي ،‌قزوين ، زنجان، همدان ، مركزي ،‌اصفهان و ساير مناطق مشابه از ارقام و توده هاي داخلي انگور مانند بيدانه سفيد ، بيدانه قرمز ، عسگري ، پيكاني ، صاحبي ، ريش بابا ، شيرازي مي توان استفاده نمود. درمناطق معتدله كه احتمال بروز سرماي شديد كمتر از 15- درجه سانتيگراد وجودندارد از رقم پرست نيز ميتوان استفاده نمود. ارقام تجاري جديد كه درحال حاضر وارد كشور شده اند در حال بررسي براي طي مراحل سازگاري مي باشند.



خصوصيات ارقام مهم انگور ايران:
بيدانه سفيد:
داراي بوته پر رشد،خوشه كشيده،حبه هاي ريز،بدون دانه،رنگ ميوه سبز متمايل به زرد،مناسب براي تازه خوري و تهيه آب ميوه و كشمش، مقاوم به حمل و نقل،داراي درصد قند بالا


بيدانه قرمز:
داراي بوته پر رشد، خوشه كشيده، رنگ ميوه قرمز، مناسب براي مصارف تازه خوري،مقاوم به حمل و نقل و درصد قند بالا

عسگري:
داراي دانه تحليل رفته،خاصيت حمل ونقل و ماندگاري پايين، حبه ها كشيده، رنگ ميوه سبز علفي روشن ، درصد قند متوسط

ياقوتي سفيد:
حبه ها بسيار ريز، خوشه داراي حبه متراكم و بهم فشرده،رنگ سبز علفي، درصد قند پايين ،خيلي زود رس ونوبر، بيدانه حساس به حمل و نقل


ياقوتي قرمز:
خصوصيات مانند ياقوتي سفيد وتنها رنگ آن قرمز و گاهي قرمز تيره است

پيكاني:
داراي دانه كاملا تحليل رفته ، رنگ ميوه سبز علفي روشن،مناسب براي تازه خوري و تهيه كشمش
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ازدياد نهال انگور

ازدياد نهال انگور


الف - ازدياد بذري :

ازدياد مواد از طريق بذر ، امكان پذير بوده اما به دليل بروز تغييرات ژنتيكي در نهالهاي حاصله و نايكنواختي و همچنين تفاوت كامل آنها با گياه مادري براي احداث موِستان مورد استفاده قرار نمي گيرد.
بذر را بايستي از انگورهاي كاملاً رسيده ي عاري از هر گونه آلودگي به آفات و بيماريها ، گزينش و گردآوري كرده و در محلي خشك و خنك نگهداشت . براي شكستن دوره ي ركود و بهتر سبز شدن بذرها مي بايستي آنها را پيش از كاشت ، سرمادهي كرد. براي انجام عمل سرمادهي بذرها ، مي بايستي آنها را درون جعبه هاي كاشت ،‌ زير ماسه ي مرطوب قرار داده و براي چندهفته در محلي سردنگهداري كرد. بهترين زمان كاشت بذر ، اوايل بهار است. براي كاشت ، بذرها را بر روي رديفهايي به عمق 3-4 سانتي متر ، به صورت نواري كاشت و روي آنها را به منظور جلوگيري از سله بستن ، با مقداري ماسه مي پوشانند . فواصل خطوط كاشت 30 تا 40 سانتي متر و فواصل بذرها بر روي خطوط كاشت ، 15 سانتيمتر انتخاب مي شود. بعد از كاشت مي بايستي هر 2 يا 3 روز يكبار ، خطوط را با آرامي آبياري كرده و هرچند روز يكبار علفهاي هرز را وجين نمود . بدين ترتيب بذرهاي كاشته شده پس از يك ماه سبز مي شوند بايستي توجه داشت كه برگها و ساقه هاي جوان تازه روييده نسبت به نور شديد آفتاب حساس بوده و در صورت امكان مي بايستي با ايجاد سايه بان ، از رسيدن نور شديد به آنها جلوگيري كرد. نهالهاي حاصله را بايد دراواخر همان سال ، به محل اصلي انتقال داد. اگر اين عمل در سالهاي بعد انجام گيرد ، به ريشه هاي نهالها آسيب فراواني وارد خواهد آمد. بوته هاي مو توليد شده به روش كاشت بذري ، غالباً درسال چهارم يا پنجم بارآوري خود را آغاز مي كنند. اين مدت طولاني را مي توان با پيوند شاخه هاي جوان مورد نظر بر روي ساقه هاي مسن تر ، كوتاه ساخته و گياه را زودتر از زمان مقرر به ميوه دهي وادار كرد.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
ب -ازدياد غيرجنسي :

دراين شيوه ي ازدياد ، تمامي گياهان حاصله بدون هيچ تفاوتي مشابه گياه مادري خود خواهند شد. از شيوه هاي رايج و متداول اين ازدياد ميتوان به كاشت قلمه و خوابانيدن اشاره كرد.

1- ازدياد از طريق قلمه اي مو :
اين روش ازدياد ، عبارتست از كاشتن بخشي از ساقه و يا شاخه هاي يكساله مو كه كاملاً خشبي شده و برگهاي خود را بطور طبيعي از دست داده اند. در شرايط مناسب از نظر دما و رطوبت . معمولاً‌ قلمه را مي بايستي دستكم 1 سال در خزانه ي اول و گاهي 1 سال ديگر نيز در خزانه دوم نگهداشت تا نهال داراي ريشه اي قوي و كافي شود.
شاخه هاي خشبي كه به عنوان قلمه مورد نظر مي باشند،‌ مي بايستي كاملاً‌ رسيده بوده و از پايه هاي سالم، قوي كاملاً خشبي و بدون آلودگي گزينش شوند.همچنين مي بايستي دقت داشت كه شاخه هاي برگزيده بيش از حد لزوم كلفت و ضخيم نباشند. چراكه بسختي ريشه مي دهند.
زمان قطعه شاخه براي تهيه ي قلمه از پايه هاي مادري ، پس از خزان بوته هاي مو در پاييز و يا پيش از فعاليت حياتي گياه دراواخر زمستان و اوايل بهار است . در نواحي سردسير كه داراي زمستانهاي سخت و يخبندان شديد مي باشند ، قلمه ها را مي بايستي در اواخر پاييز و پيش از فرارسيدن سرماي شديد و يخبندان زمستانه ، از پايه ي مادري جدا ساخت. چرا كه ممكن است بر اثر سرما خشك شود. قلمه ها را پس از تهيه ، دسته دسته كرده و در جعبه هاي چوبي ، زيرماسه قرارداده در هواي آزاد نگاه مي دارند و يا مستقيماً‌ در هواي آزاد ، تا هنگام كاشت زير شن قرار مي دهند.
در مناطق نيمه گرمسيري كه داراي زمستانهايي نسبتاً ملايم هستند قلمه گيري را مي توان دربهار انجام داد بدين ترتيب شاخه ها تا اواخر زمستان و يا اوايل بهار بر روي بوته هاي مادري باقي مي مانند. در طول فصل زمستان شاخه هاي ضعيف از بين رفته و فقط شاخه هاي قوي كه قادر به ايجاد پايه ي جديد مي باشند ، باقي خواهند ماند.


گزينش قلمه :
قلمه هاي مو براي كاشت در خزانه و يا محل اصلي ( موستان ) از ميان شاخه ها و يا بازوهايي بر مي گزينند كه درپاييز يا اواخر زمستان از پايه ي مادر قطع مي شوند.
اين قلمه ها ، مي بايستي داراي خواص و شرايط زير باشند:
الف – شاخه هايي كه به منظور قلمه گزينش شده و مورد استفاده قرار مي گيرد مي بايستي كاملاً رسيده و خشبي باشند و مراحل مختلف رشد خود را بطور منظم و كامل طي كرده باشند.
ب – در دوره ي رشد و نمو بر روي پايه ي مادري . از تغذيه ي خوبي برخوردار باشند.
ج- فواصل بين گره هاي قلمه مي بايستي متوسط باشد زيرا فاصله هاي كم بين گره ها نشانه نامساعد رشد شاخه ها ويا آلوده بودن پايه هاي مادري به بيماري و آفات است .فاصله ي بيش از حد بين گره ها ، از نشانه هاي رشد سريع و نداشتن موادغذايي كافي مي باشد.
د- پوست قلمه مي بايستي شفاف بوده و فاقد لكه هاي تيره يا سياه رنگي باشد كه نشانه ي پاره اي از بيماريهاي قارچي است( مانند سفيدك )
هـ - قسمت زير پوست قلمه مي بايستي كاملاً سبزرنگ و آبدار باشد.
و- قسمت مغز قمله مي بايستي نسبتاً نازك و به رنگ روشن باشد.
ز- ميزان مواد ذخيره اي قلمه مانند قند و نشاسته ، مي بايستي در حداكثر باشد.
ح- مقطع قلمه مي بايستي گرد باشد و مصرف قلمه هايي كه داراي مقطع پهن ( بيضي )‌ و يا گوشه دار هستند مي بايستي خودداري شود.
ط- قطر قلمه در انواع ويتيس وينيفرا ، مي بايستي در انتهاي بالايي بين 8 تا 12 ميلي متر باشد.
ي – طول قلمه ، معمولاً‌ مي بايستي بين 25 تا 45 سانتي متر درنظر گرفته شود. بطور كلي اندازه ي قلمه ها با توجه به چگونگي نوع خاك نيز كاملاً‌ متفاوت است ،‌ بدين ترتيب كه هر چه خاك موردنظر قويتر باشد ،‌طول قلمه ها را كوتاه تر بر مي گزينند.
در موستان هاي ديم ايران ،‌ طول قلمه را بسيار بيشتر از اين اندازه ،‌يعني در حدود 5/1 متر انتخاب مي كنند.

طرز تهيه قلمه :
پس از آن كه شاخه ها براي تهيه قلمه ، گزينش و از پايه هاي مادري جدا شدند مي بايستي آنها را بر طبق مشخصاتي كه در بالا گفته شد به قطعاتي كوچكتر ( قلمه ) تقسيم كرد.
بطور كلي ، مقطع بالايي قلمه ها را كه از 3 تا 4 گره تشكيل شده است مي بايستي از 1 سانتي متري بالاي آخرين گره بالايي ، به شكل اريب و با زاويه اي 45 درجه قطع كرد اما مقطع قسمت پايين ،‌يعني انتهاي زيرين قلمه مي بايستي بطور افقي قطع شود . پس از تهية قلمه ها ، هر 100 تا 200 عدد از آنها را مي بايستي بطوريكه دريك جهت قرار گيرند دسته كرد. اين دسته ها را مي بايستي درمحل مناسب ،‌ يعني در مكاني كه دماي آن بين 2 تا 5 درجه ي سانتيگراد باشد ،‌ زير مقداري ماسه و يا خاك اره ي مرطوب قرار داده و براي اواخر زمستان و اوايل بهار كه هنگام كاشت آنها در خزانه و يا محل اصلي مي باشد،‌ نگهداري كرد. اگر محل نگهداري قلمه درمكاني سرپوشيده و محفوظ مانند گلخانه و يا زيرزمين باشد روي ماسه و يا خاك اره را با 20 تا 30 سانتي متر خاك مي پوشانند تا از تبخير رطوبت ماسه و خشك شدن آن جلوگيري شود. اما اگر اين محل در هواي آزاد باشد ، ضخامت خاكي كه براي حفظ رطوبت ماسه بر روي آن مي ريزند ،‌ مي بايستي حدود 50تا 75 سانتيمتر باشد ، تا علاوه بر جلوگيري از خشكي ماسه و يا خاك اره ، از واردآمدن آسيب سرماي زمستان جلوگيري شود.
سرمادهي :
سرمادهي عبارت است از كاشتن قلمه درماسه ي مرطوب و درشرايطي مناسب براي ريشه دار شدن ، براي اين كار ، درون جعبه هايي چوبي ، لايه اي به ضخامت 15 سانتيمتر ماسه شسته شده مي ريزند و روي آن را با يك رديف قلمه مي پوشانند . آنگاه روي اين قلمه ها را دوباره با يك لايه ي ماسه مي پوشانند . اين عمل را تا پرشدن جعبه ها چندين بار تكرار مي كنند،‌ سپس آنها را تا مدتي در محلي نسبتاً‌ سرد قرار مي دهند. سرما ، باعث كاهش تدريجي از ميزان هورمون اسيد آبسايزيك ( كه باعث خواب رفتگي گياه مي شود ) شده و بر ميزان هورمون جبيرالين ( كه باعث بيداري گياه مي شود ) مي افزايد.
استفاده از هورمونهاي گياهي ،‌ مانند اكسين ها از نقاط انگورخيز ، بسيار معمول است . بطور كلي از اين هورمونها مي توان براي تسهيل ظهور ريشه در قلمه هاي گياهان استفاده كرد. از مهمترين انواع اين هورمونها مي توان از اسيدهاي ايندول استيك ، ايندول بوتيريك نام برد.
براي انجام هورمون افزايي ، كافي است كه ته قلمه ها را به مدت چند ساعت در مخلوط يا محلول رقيق هورمون ( 100 قسمت درميليون ) و يا به مدت چند ثانيه در محلول غليظ هورمون ( 1000 قسمت درميليون ) فرو برده و سپس اقدام به كاشت كرد .
كاشت قلمه :
بطوركلي ، قلمه هاي تهيه شده درپاييز را ، اواخر فصل زمستان و يا اوايل بهار در خاك مي كارند كاشت قلمه با دو روش انجام مي گيرد:
1- كاشت قلمه درمحل اصلي مزرعه ، براي انجام اين كار معمولاً‌ از ارقامي استفاده مي شود كه قلمه ي آنها به آساني ريشه مي دهد. اين شيوه كاشت رواج بسيار اندكي دارد. دربعضي از كشورهاي موخيز و همچنين ايران ،‌از اين روش فقط براي ايجاد موستان ديمي استفاده مي شود.
2- كاشت قلمه ي مو در خزانه : در بيشتر موارد ، قلمه ها را براي ريشه دار شدن ، در خزانه مي كارند . اين روش براي ارقامي مفيد است كه قلمه هايشان به سختي ريشه مي دهند. براي كاشت قلمه هاي مو در خزانه ابتدا زمين را از طريق شخم عميق ، نرم و آماده ساخته و آنگاه شيارهايي موازي به عمق 20 تا 30 سانتيمتر متناسب با طول قلمه و فاصله ي 40 تا 50 سانتيمتر از يكديگر حفر مي كنند.پس از آن قلمه ها را بطور مرتب و به فاصله ي 5 سانتيمتر از يكديگر ،‌پاي ديواره ي شمالي شيار به نحوي پهلوي هم قرار مي دهند كه 1 يا 2 جوانه ي انتهايي قلمه ها خارج از خاك قرار مي گيرد.
خاك خزانه ، به هر اندازه كه سبك و مقدار شن آن زيادتر باشد ، درصد موفقيت در ازدياد قلمه اي مو بيشتر خواهد بود . در اين خزانه ، قلمه ها به مدت يك سال باقي مي مانند ودر پايان سال اول رشد ، يعني در پاييز همان سال يا اوايل سال دوم و پيش از شروع فعاليت حياتي گياهان ، قلمه هاي ريشه دار شده را خزانه ي دوم ( خزانه انتظار )‌ كشت مي كنند. دراين خزانه قلمه ها را بر روي رديفهايي به فاصله 75 سانتي متر از يكديگر و با فواصل 45 تا 50 سانتيمتر بين هر بوته مي كارند. در مواردي كه در سال اول كاشت ،‌رشد شاخه هايش جوان بر روي قلمه و مقدار ريشه ي آن در همان سال به اندازه كافي باشد ، مي توان قلمه ها را از خزانه ي اول مستقيماً به محل اصلي انتقال داد. پس از كاشت قمله درخزانه و يا در محل اصلي ، مي بايستي مراقب بود كه در آبياري قلمه ها اهمال نشود پس از هر آبياري ، زمين را مي بايستي سله شكني ووجين كرد.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
2 - ازدياد مو از طريق خوابانيدن شاخه :

اين روش ازدياد عبارتست از ريشه دار كردن بازو يا شاخه هاي مو پيش از جداسازي آنان از بوته مادري ،‌ در اين روش قسمتي از ساقه و يا بازوي مو به نحوي زيرخاك قرار داده مي شود كه جوانه ي انتهايي آن خارج از خاك قرار بگيرد. اين شاخه ها را پس از ريشه دار شدن، اگر از پايه مادري جدا كرده و در خاك بكارند درختي مستقل و كاملاً‌ شبيه به پايه مادري خود توليد خواهد كرد.
براي ارقامي كه داراي قلمه هاي سخت ريشه زا مي باشند شيارهايي به عمق 20 تا 30 سانتي متر در اطراف پايه ي مادر ، حفر كرده و شاخه هاي مو در را ته هر يك از اين شيارها به نحوي كه انتهاي آنها خارج از خاك باشد ، مي خوابانند و روي آن را با 7 تا 8 سانتي متر خاك مي پوشانند .تعداد اين شيارها و در نتيجه تعداد شاخه هاي خوابانيده شده ، نسبت به قدرت پايه ي مادري ممكن است كه 1 يا 3 عدد و يا بيشتر باشد .جوانه هاي كه بر روي اين شاخه ها قرار گرفته اند پس از مدت اندكي شروع به رشد و نمود كرده و از زير خاك خارج مي شوند. با رشد و طويل شدن تدريجي اين شاخه هاي جوان ، مقدار خاك داخل شيار را افزايش مي دهند. تا آنجا كه شيارها كاملاً پر و هم سطح ديگر نقاط موستان شود ، بدين طريق از هر بازو يا شاخه ي مو ، تعدادي نهال ريشه دار جوان بدست مي آيد . درهر صورت پس از خوابانيدن شاخه مي بايستي انتهاي آزاد آن را كه خارج از خاك قرار گرفته است به نحوي قطع كرد كه فقط 1 يا 2 جوانه خارج از خاك باشند.
در پاييز همان سال و يا اويل بهار سال بعد ، شاخه ي خوابانيده شده را پيش از بيدار شدن بوته ي مو از خواب زمستاني ، با كمال دقت و ملايمت از خاك خارج كرده و نهالهاي متعدد ريشه دار را به وسيله قيچي باغباني از يكديگر جداساخته و در محل اصلي و يا خزانه ي انتظار ، مي كارند.
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
استاندارد نهال انگور آماده توزيع :

ارتفاع نهال پس از سربرداري : 50 سانتي متر
ارتفاع محل پيوند تا سطح خاك : 15 سانتي متر
ميانگين قطر نهال : 1- 5/. سانتي متر
ويژگي هاي خاص تنه نهال ( تنه نهال ) : سالم
طول ريشه اصلي : 15 سانتي متر
عمر نهال : 2-1 سال
بسته بندي : 50 اصله
 

Similar threads

بالا