یکی از مباحث مهم در معرفت‌شناسی معاصر سخن از منابع معرفت است. معرفت‌شناسان پنج منبع معرفت را بر می‌شمرند: ادراک حسی، عقل، درون‌نگری، گواهی، و حافظه. نویسندگان در این مقاله سه منبع معرفت، یعنی درون‌نگری، گواهی، و حافظه را با محوریّت آرای صدرا و دکارت به صورت مقایسه و تحلیل مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند. دکارت و صدرا درون‌نگری، گواهی، و حافظه را از جملۀ منابع معرفت می‌دانند و معتقدند انسان از این راه‌ها می‌تواند معرفت کسب کند. آن‌ها معلومات حاصل از درون‌نگری را یقینی تلقی می‌کنند. همچنین هر دو از گواهی به‌منزلۀ انتقال‌دهنده، و از حافظه به‌مثابۀ نگه‌دارندۀ معرفت یاد می‌کنند.
