درمان با ازون (ازن تراپی)

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
ازون چيست؟
ازون مولكولي ناپايدار و در عين حال بسيار مفيد و سودمند مي‌باشد.اوزون دگر شكل(آلوتروپ) اكسيژن بوده و تفاوت آن با اكسيژن معمولي(O2) در سه اتمي بودن آن(O3) است. با اين حال مولكول O3مدت زيادي در حالت سه اتمي خود دوام نمي‌اورد و معمولاً بعد از 20 دقيقه به O2+O1 مي‌شكند(در فشار اتمسفري)
O1
اكسيژن يك تايي ناميده مي‌شود و از واكنش پذيري بسيار زيادي برخوردار است و با تمام موادي كه بودن آنها در بدن مشكل ساز است واكنش مي‌دهد.اين مواد شامل ويروس‌ها، باكتري‌ها و عوامل بيماري‌زاي ديگر، تركيب‌هاي ستيزي و متابوليت‌هاي انها مثل داروها و بازمانده‌هاي متابوليتي حاصل ازآنها هستند.اكسيژن درماني(اكسيژن تراپي) يا درمان‌هاي اكسايشي عبارتند از اتوهماتراپي،تزريق(دميدن) گاز اوزون به داخل وش، تزريق(دميدن) اين گاز به داخل كولون،تزريق عضلاتي، تزريق وريدي، استفاده از روغن زيتون ازون دار شده، بخار ازون دار شده، آب اوزونه و هيدروژن پراكسيد

.
ازون درماني
اولين تكنيك درماني، اتوهماتراپي(Autohematherapy)است.
آلماني‌ها مدت‌هاي مديدي است كه اين تكنيك درماني را به كار مي‌ّرند.در اين روش حدود50 تاM1 100 از خون بيمار گرفته مي‌شود و پس از اختلاط با اوزون ويژه‌ي كاربردهاي درماني، مجدداً آن را از راه تزريق وريدي به جريان خون باز مي‌گردانند. اين كار خون را از باكتري‌ها و بيماري‌هاي عفوني ناشي از ميكوپلاسما عاري مي‌سازد.
تكنيك درماني دوم وارد كردم مستقيم اوزون به جريان خون از راه تزريق وريدي است.برخي از افراد ديد خوبي نسبت به اين روش درمان ندارند، چرا كه تصور ميكنند تزريق گاز به خوبي باعث آمبولي گازي شده و منجر به حمله‌ي قلبي و نوقف فعاليت ريه‌ها مي‌شود.امابايد توجه داشت كه اوزون خالص باعث آمبولي گازي نمي‌شود.هوا كه بخش عمده‌اي ازآن يعني 80% را نيتروژن و باقي مانده يعني 20% آن را اكسيژن تشكيل مي‌دهد.
در فشار اتمسفري حباب‌هاي گازي در خون به وجود مي‌آورد.در واقع نيتروژن عامل حباب‌هاي گاز خون در فشار اتمسفري است؛ ولي اوزون،چنين خاصيتي ندار.تنظيم سرعت ورود اوزون چنين خاصيتي ندارد. تنظيم سرعت ورود ازون به خون و به‌كار بردن سوزن خيلي ريز براي تزريق، رفع خطر آمبولي گازي را تضمين خواهد كرد. در واقع نبايد ترس از آمبولي گازي مانع تحقيق در مورد اين تكنيك درماني بسيار مؤثر و بي خطر گردد.
تكنيك درماني سوم وارد كردن جريان گاز ازون به كولون از راه مقعد است. موفقيت اين روش بستگي به توانايي حفظ مخلوط گازي و فراهم كردن امكان حداكثر جذب آن در كولون دارد ممكن است در ابتدا قادر به نگهداري گاز براي مدت طولاني نباشد، اما به تدريج كه درمان پيش مي‌رود، توانايي او براي نگهداري گاز براي مدت زمان بيشتر، افزايش مي‌يابد.
معمولاً ازون درماني به روش‌ تزريق مقعدي يا واژني به مدت 30 ثانيه، يك تا سه بار در روز در هفته‌ي اول انجام مي‌شود،از راه لوله‌ي بسيار باريكي كه وارد حفره‌ي مورد نظر مي‌شود،بيش از نيم ليتر ازون خالص به صورت مرطوب وارد ميگردد اين گاز سپس از ديوارهاي روده جذب جريان خواهد شد. اين پروسه(فرايند)بدون درد بوده و موجب تقويت نيروي حيايتي و احاساس نشاط و سرزندگي مي‌گردد كه ناشي از اكسيژنه شدن و اغذيه خون است كاز مرطوب با كارايي بيشتري جذب مي‌شود.تكنيك چهارم تزريق گاز اوزون در گوش است.يك بيمار سرطاني كه به مدت چند ماه با پزشك خود زندگي مي‌كرد، از اين شيوه درماني استفاده ميكرد و با نگه داشتن لوله مخصوص دميدن ازون در فاصله يك اينچ از پرده گوش جريان آرامي از ازون را وارد جريان خود مي‌نمود.بعضي از پزشكان اوزون را مستقيماً به داخل تومورهاي سرطاني يا به داخل عضلات تزريق مي‌كنند.
تكنيك پينجم اوزونه كردن آب و نوشاندن آن به بيمار است. تحقيقان نشان مي‌دهند كه نوشيدن آب ازون دار به درمان آلرژيها، كار سينوم(نوعي بدخيمي)،ابخال،كانديياز،گاستريت، بيماري‌هاي لثه،زخم‌هاي دهان، برفك دهان، زخم‌ها،سرماه خوردگي‌هافآنفولانزا و بيماريهاي ويروسي كمك مي‌كند، زخم‌ها را پاكس سازي كرده و كبودي‌ها را برطرف مي‌كند.نوشيدن آب ازون دار همچنين سطح كلي اكسيژن بدن را افزايش داده و موجب تسريع فرايندهاي بهبود مي‌شود.
تكنيك ششم جذب ازون از طريق پوست است كه دوش ازون ناميده مي‌شود.مي‌توان بخشي از بدن(يا كل بدن بيمار كه زير گردن قراردارد) را در يك كيسه پلاستيكي يا يك لباس يكسره مخصوص از جنسTyvek(يك نوع الياف سنتزي نفوذپذير) قرار دارد و سپس لوله حامل جريان گاز اوزون را طوري كه مجموعه سيستم كاملاً بسته و مهروموم باشد به داخل آن هدايت كرد.اكثراً شخص به مدت 30 دقيق داخل لباس ياد شده باقي مي‌ماند. بهتر است كه قبل از اين كار دوش گرم يا داغي گرفته شود و رطوبت پوست محفوظ بماند تا منافذ پوست باز شده و برسرعت جذب گاز افزوده گردد.
استفاده از بخار اوزونه نيز در سراسر دنيا توسط متخصصين زيبايي، متخصصين ستون فقرات، ماساژ درمان‌ها و ساير متخصصين و پزشكان صورت مي‌گيرد، زيرا اين عمل را روش طبيعي سم زدايي و پاكسازي تشخيص داده‌اند.كاربري بخار اوزون دار موجب تحريك گردش خون شده و ذخيره اكسيژن بدن را بالامي‌برد.
تكنيك درماني هفتم استفاده از روغن زيتون اوزون دار شده‌است. مي‌توان يك قاشق چاي خوري روغن زيتون اوزونه را يك يا دو بر در روز مصرف كرد تا بدن مقدار دايم و يكنواختي از ازون را دريافت كند. روغن زيتون اوزنه كاربردهاي درماني و فوايد زيادي دارد. از روغن زيتون اوزون دار براي درمان خشكي پوست، برطرف كردن چروك‌هاي ان و درمان آفتاب سوختگي استفاده مي‌شود. هنگام خروج حباب‌هاي گاز از درون‌ روغن مي‌توان آن را به عنوان بخور هم به‌كار برد.
وقتي از روغن زيتون اوزون دار شده براي درمان بريدگي‌هافكمبودي‌ها و ساير مقاصد بهبودي و درماني استفاده مي‌شود، نتيجه بسيار خوبي عايد مي‌گردد. اگر بخوراووزن با غلظت كم مورد نظر باشد، مي‌توان اين كار را به وسيله پالايش كننده‌هاي هواي اتاق انام داد.
در اين صورت جذب به داخل ريه‌ها و گردش خون به طور موثري صورت مي‌گرد.
آب ليمو،آب پرتقال و عصاره آوورا را نيز مي‌توان براي نوشيدن يا ماليدن روي پوست اوزون داركرد.اوزونه كردن دو فنجان آب ليموي تازه به مدت شش ساعت و تأثير آن روي تمام ناراحتي‌هاي پوستي مثل سرطان پوست، خشكي پوست پسوريازيس و زخم‌هاي پوستي مورد بررسي قرار گرفته و نتايج درخشاني حاصل شده‌است.ساير كاربردهاي موضعي اين شيوه اعمال ان روي كبودي‌ها، سوخنگي‌ها،فيستول‌ها، زخم بستر،گانگرن(قانقاريا)،عفون ت،دردهاي عضلاني،صدمان ناشي از قرار گرفتن در معرض تابش‌هاي خطرناك و بهبود سريع‌تر زخم‌ها است. با پيوستن مولكول اوزون به ماتريس مولولي روغن زيتون شما مي‌توانيد ازون را به طور موضعي به ضايعات،بريدگي‌ها، عفونت‌ها،اسكارها، زخم‌ها و موارد ديگر اعمال كنيد.قابليت‌هاي درماني اين شيوه شگفت انگيز است.اگر شما نيز ضايعه خارجي چشمگير و يا عفونتي داريد كه به درمان پاسخ نمي‌دهند،استفاده از روغن زيتون ازونه را به طور جدي مدنظر قرار دهيد.
هيدروژن پراكسيد(H2O2) محصول فرعي بيش‌تر فرايندهاي اكسايش به وسيله ازون است.هيدورژن پراكسيد خود نيز گزينه درماني ديگري است. سه روش براي سم زدايي از طريق هيدورژن پراكسيد وجود دارد: دهاني، تزريق وريدي و كولوني.
بيماريهايي كه با اين روش‌ها مي‌توانند بهبود يابند عبارتند از بيماريهاي قلبي، قلبي-عروقي،ريوي،عفوني و بيماري‌هاي سيستم ايمني بدن. علاوه بر اين، اين روش‌ها در درمان سزطان،پاركينسون و آلزاميمر نيز به كار گرفته مي‌شوند. بعضي بيماران ترجيح مي‌دهند يك برنامه درماني 25 روزه هيدروژن پر اكسيد را براي پاكسازي دهان پشت سر بگذارند و معمولاً اين دوره را با مصرف سه قطر از اين ماده در يك ليوان 8- انسي آب خالص فاقد كلر، آبميوه و يا شير آغاز مي‌كنند. سپس به دوز مصرفي هيدروژن پراكسيد روزانه يك قطر مي‌افزايند تا در نهايت به 25 قطره، سه بار در روز افزايش يابد
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
توليد ازون
سه روش متداول براي توليد ازون وجود دارد
جرقه داغ(Hot Spark) نور فرابنفش(UV Light) پلاسماي سردCold Plasma)
توليد اوزون به روش جرقه داغ(تخليه كورونا) عمدتاً براي كاربردهاي سنعتي به‌كار مي‌رود، اما در حال حاضر اوزون حاصل از تخليه كورنا براي مصارف شخصي نيز در دسترس قرار دارد
اوزون حاصل از نور فرابنفش و پلاسماي سرد عمدتاً براي كارهاي درماني مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در يك فاصله زماني معين پلاسماي سرد مقادير اوزون خيلي بيش‌تري در مقايسه با نور فرابنفش توليد مي‌كند اما نمي‌توان گفت كه شيوه فرابنفش روش مفيدي براي توليد اوزون نيست.وقتي به مقادير كم‌تري اوزون به صورت جريان مداون نياز باشد پرتو UVبهترين گزينه خواهد بود.
بعضي از واحدهاي پلاسماي سرد قابليت توليد ايزوتوپ‌هاي كوتاه عمري مثلO4، O5، O6،O7 و .. را دارند. اين ايزوتوپ‌ها حتي از O3 معمولي نيز بسيار واكنش پذير هستند.
براي كابردهاي درماني ژنراتور توليد ازون درماني AOS-IMD موجود است. اين نوع ژنراور به نسبت قيمت كم آن در مقايسه با انواع ديگر از نظر كيفيت،كارآيي و قابليت اطمينان در سطح بسيار بالاتري قرار دارد
.
آيا ازون تراپي قانوني است؟

كشورهاي بلغارستان،كوبا،جمهوري چك، فرانسه، آلمان، اسرائيل، ايتاليا، رماني و روسيه از شيوه‌هاي اوزوني بهره مي‌برند. در حال حاضر اوزون درماني در ميان 16 ميليت مختلف قانوني شناخته شده است.پزشكان در اين مليت‌ها حق قانوني استفاده از شيوه‌هاي درماني غير رسمي بي‌خطر به‌عنوان يك گزينه درماني را دارند بدون ان كه در معرض اتهام و پيگرد قانوني بگيرند
منابع

educate-yourself.Org/ozoneOxygen,Ozone.
http:/educate. Yourself.Org/
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]درمان زخم با ازون تراپی و مقایسه با روشهای دیگر[/h][h=3]آیا ازون تراپی قانونی است
[/h]كشورهای بلغارستان،كوبا،جمهوری چك، فرانسه، آلمان، اسرائیل، ایتالیا، رمانی و روسیه از شیوه‌های اوزونی بهره می‌برند. در حال حاضر اوزون درمانی در میان 16 میلیت مختلف قانونی شناخته شده است.پزشكان در این ملیت‌ها حق قانونی استفاده از شیوه‌های درمانی غیر رسمی بی‌خطر به‌عنوان یك گزینه درمانی را دارند بدون ان كه در معرض اتهام و پیگردقانونی بگیرند
هم اکنون افراد بسیاری هستند که با معضلات و مشکلات فراوانی نسبت به ترمیم زخم ها دست به گریبان بوده و علاوه بر بیمار، نزدیکان و آشنایان آنان نیز به نوعی در مشکلات آن سهیم می باشند. زخم ها آنقدر متنوع هستند که نمی توان جز از راه دسته بندی آنها، به یک طرح درمانی منظم با توجه به شیوه های متفاوت دست یافت. امروزه راه های متفاوتی برای مبارزه با زخم ارائه و پیشنهاد گردیده که عموماً در بسیاری از زخم ها به عنوان کمک درمان محسوب می شوند. دسته بندی زخم ها را با توجه به شکل ظاهری و پیشرفت آنان به انواع قرمز، زرد ، سیاه، مختلط و فشاری شرح داده و سپس راه های درمان را ذکر می کنیم. لازم به ذکر است برای درمان هر زخم، به هر دلیل ابتدا لازم است در مورد اتیولوژی زخم اطلاعاتی به دست آوریم. چرا که خیلی از موارد درمان زخم ها میتواند نسبت به زخم دیگر نتیجه معکوس نیز داشته باشد. مثلاً بیماری که زخم ناشی از یک اسفروسیتوز ارثی (کم خونی) دردناک، مقاوم به درمان و عود کننده دارد ، ممکن است با روش اسپلنکتومی درمان شود. یا زخم ناشی از واسکولیت (التهاب رگ های خونی) ممکن است با استروئید درمان گردد. در صورتی که استروئید ترمیم زخم های معمولی را به تاخیر می اندازد. همچنین باید به حاد یا مزمن بودن زخم ها توجه نمود چرا که عموماً زخم های حاد گرانولاسیون و ترمیم خوبی دارند، در صورتیکه زخم های مزمن در بلند مدت می توانند درمان گردند که بسیاری از آنان دچار بیماری دیگری مثل دیابت، ضعف ایمنی یا عروقی را به همراه دارند که باید از اقدامات کمکی مانند استفاده از فاکتور های رشد، آنتی بیوتیک ها، پیوند های پوستی و اکسیژن فعال استفاده نمود. مطلب حائز اهمیت اینکه اکنون اکثر جامعه پزشکی ما با واژه اکسیژن فعال (activated oxygen ) بیگانه می باشند. در صورتیکه در جوامع پزشکی کشور های پیشرفته نزدیک به۲۵سال است که استفاده از شیوه اکسیژن فعال را به عنوان درمان زخم و دیگر موارد را به عنوان کمک درمان تلقی می کنند. البته در خصوص درمان زخم ها دستیابی به اطلاعات ضروری در مورد بیماران از جمله تاریخچه، توجه به سن، عادات زندگی، وضعیت تغذیه ای و دارویی، بیماری های زمینه ای، حالات روحی- روانی و احیاناً اطلاعات خاص در مورد هر بیمار بسیار حائز اهمیت می باشد. مثلاً هر چه سن بیمار بیشتر باشد ترمیم زخم به علت مشکلات عروقی و فاکتور های ترمیمی کندتر صورت می گیرد. همچنین استعمال سیگار و مصرف الکل، سوء تغذیه، داروهای ضعیف کننده ایمنی، کمبود برخی ویتامین ها از عوامل تاخیر زخم می باشند. با توجه به تقسیم بندی زخم به انواع قرمز، زرد، سیاه، مختلط و فشاری، درمان های معمول با توجه به وضعیت ظاهری آنان انجام می گردد
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]- زخم قرمز[/h]
این زخم ها دارای رنگی قرمز تا ارغوانی روشن می باشند که تصمیم گیری در مور درمان این زخم ها بستگی به روند ترمیم و نوع عملکرد پزشک بر بیمار دارد. اما بطور کل برای تسریع در بهبود زخم فراهم نمودن محیط مرطوب از اهمیت فراوان برخوردار است. می توان این محیط را به شیوه آب حاوی اکسیژن فعال یا به وسیله سالین یا رینگر لاکتات ایجاد نمود. راه های متداول و شناخته شده در جامعه پزشکی استفاده از پانسمان های مرطوب است که در این پانسمان ها از چند لایه گاز خیس شده با محلول سالین روی زخم استفاده می شودکه در نهایت روی این لایه ها گاز خشک و لایه گاز وازلین تمیز می گذارند و بانداژ می کنند. روش دیگری که هم اکنون در جوامع پیشرفته و برخی از پزشکان داخلی از آن استفاده می کنند برگرفته از گاز اکسیژن فعال می باشد. این گاز به نام های اکسیژن نوزاد و اتم اکسیژن مرسوم بوده و از مولکول اکسیژن به دست می آید که قابلیت فوق العاده و حیرت آوری در ترمیم بافت و ضدعفونی زخم ها دارد. البته اکسیژن مولکولی است پایدار که خودبخود تجزیه نمی گردد اما چنانچه در مجاورت انرژی قرار گیرد شکسته و به دو اتم اکسیژن تقسیم می گردد که همان گاز اکسیژن فعال یا نوزاد اکسیژن می باشد و چون اتم اکسیژن به تنهایی در طبیعت هویت و تعریفی ندارد سریعاً با آلودگی های اطراف خود پیوند نموده و آنها را اکسید و از بین می برد و در مجاورت عملکرد پالایش و ضدعفونی قوی، اتم های اکسیژن با یکدیگر نیز پیوند نموده و مجدداً به اکسیژن تبدیل می شوند. و چنانچه تجمع خروجی اکسیژن فعال را بر روی زخم ایجاد نمائیم علاوه بر ضدعفونی زخم، افزایش اکسیژن نیز باعث ترمیم بافت و حتی رگ زایی نیز می گردد. این شیوه می تواند نیاز روش درمان اول یا متداول امروزی را در خصوص مراحل تعویض پانسمان ها، پوشاندن زخم توسط اکسید روی جهت جلوگیری از ماسیدگی پوست، نگرانی از نفوذ عوامل خارجی استروما و میکروب ها به داخل زخم، نگرانی تبخیر سریع آب و مایعات ، پانسمان های مرطوب، نگرانی عدم تبادل گاز و هوا و موارد دیگر را از بین برده و در نهایت باعث تسریع در ترمیم زخم های قرمز گردد.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]۲- زخم زرد[/h]
زخم های زرد دارای ترشحات غلیظ یا رقیق هستند که درمان این زخم ها بر خلاف نوع قرمز، خشک نمودن سطح زخم از ترشحات عفونی مورد نظر بوده که پس از آن اجازه گرانولاسیون زخم داده می شود تا به تدریج تبدیل به زخم قرمز گردد. یکی از روش های متداول برای خشک کردن ترشحات ، شستشوی مکرر و استفاده از پانسمان خیس به خشک است که باعث تبخیر آب از درون زخم می گردد. از دیگر موارد می توان از محول های آنتی سپتیک مثل پرمنگنات پتاسیم استفاده کرد و در زخم های کم ترشح از هیدروکولوئید ها و هیدروژن ها به صورت پانسمان بکار برد. البته در زخم های حاوی ترشحات چرکی زیاد استفاده از پانسمان های مسدود کننده ممنوع می باشد. گروهی از پزشکان نیز از روش لارو درمانی جهت درمان زخم های آلوده که نوعی مگس می باشند استفاده می کنند. این حشرات در محیطی استریل پرورش داده می شوند و فقط از بافت های مرده عفونی تغذیه می کنند و جالب اینکه مواد ترمیم کننده ای مانند الانتوئین از خود ترشح نموده و با حرکت خود بافت های جوانه ای را تحریک می کنند. همانگونه که در قسمت زخم های قرمز گفته شد به دلیل قدرت فوق العاده اکسیژن فعال در ضدعفونی، می توان زخم ها را پس از شستشو در مجاورت و تماس گاز اکسیژن فعال قرار داد تا باعث کاهش و حذف عفونت در زخم گردیده و با تشخیص پزشک نسبت به میزان استفاده از این گاز سرعت تبدیل زخم زرد را به قرمز افزایش و زمان بهبودی را به طور حیرت آوری کاهش داد. با توجه به اینکه اتم اکسیژن ناپایدار بوده و در زمان استفاده مصرف و تبدیل به اکسیژن می گردد ، باید از این گاز در زمان تولید جهت درمان استفاده نمود که هم اکنون در بسیاری از کشور ها دستگاه های تولید گاز اکسیژن فعال را بصورت استفاده خانگی و کلینیکی در اختیار پزشکان و بیماران قرار می دهند و خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخلی از این دستگاه ها استفاده نموده و داخل کشور نیز وجود دارد. (دستگاه ترمیم و ضدعفونی زخم) دستگاه های ترمیم و ضدعفونی زخم دارای ژنراتور هایی هستند که با ایجاد تخلیه الکتریکی یا انرژی بر روی اکسیژن این مولکول را شکسته و از طریق یک لوله خروجی گاز اکسیژن فعال را در دسترس درمان کننده قرار می دهد که استفاده این گاز همراه با بخار سرد و رطوبت و همچنین بصورت محلول در آب بسیار قوی تر و اثر گذارتر می باشد. چرا که باعث تجمع اتم اکسیژن یا همان اکسیژن فعال در محدوده مورد نظر می گردد. نگهداری گاز اکسیژن فعال بصورت تزریق در کپسول گاز و حمل و نقل آن مقدور نمی باشد اما می تواند با تزریق آن در روغن زیتون، کنجد و آفتاب گردان به دلیل خاصیت طبی هر دوی آنها جلوی واکنش و فعل و انفعالات پیوندی اکسیژن فعال را گرفت و آن را در دمای زیر صفر درجه مومیایی نمود و بصورت کرم حاوی اکسیژن فعال جهت درمان استفاده نمود. که خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخل نیز از آن استفاده می نمایند. در این روش زخم بیمار را داخل آب قرار داده و یا به وسیله کیسه هایی مناسب پوشانده و با تزریق گاز اکسیژن فعال به طور مرطوب به داخل آن کار ترمیم و ضدعفونی زخم را به نحوه فوق العاده ای انجام می دهند و پس از هر مرحله اکسیژن تراپی سطح زخم را به وسیله کرم های حاوی اکسیژن فعال پوشانده تا علاوه بر ترمیم زخم باعث ریزش بافت های مرده و عفونی زخم بطور خشک شده گردد و در این مرحله زخم مسیر بهبود خود را به سمت زخم قرمز طی می کند. لازم به ذکر است در این مراحل جهت پیشرفت درمان و کاهش زمان بهبودی، استفاده از انواع پانسمان های موجود و کاربردهای متفاوت آنها نسبت به موقعیت ظاهری زخم ها با تشخیص پزشک به عنوان کمک درمان می توان استفاده نمود که در جای خود بسیار حائز اهمیت بوده و می توانند در کنار این روش قدرت عملکرد خود را به خوبی به عنوان درمان مکمل نشان دهند.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]۲- زخم زرد[/h]
زخم های زرد دارای ترشحات غلیظ یا رقیق هستند که درمان این زخم ها بر خلاف نوع قرمز، خشک نمودن سطح زخم از ترشحات عفونی مورد نظر بوده که پس از آن اجازه گرانولاسیون زخم داده می شود تا به تدریج تبدیل به زخم قرمز گردد. یکی از روش های متداول برای خشک کردن ترشحات ، شستشوی مکرر و استفاده از پانسمان خیس به خشک است که باعث تبخیر آب از درون زخم می گردد. از دیگر موارد می توان از محول های آنتی سپتیک مثل پرمنگنات پتاسیم استفاده کرد و در زخم های کم ترشح از هیدروکولوئید ها و هیدروژن ها به صورت پانسمان بکار برد. البته در زخم های حاوی ترشحات چرکی زیاد استفاده از پانسمان های مسدود کننده ممنوع می باشد. گروهی از پزشکان نیز از روش لارو درمانی جهت درمان زخم های آلوده که نوعی مگس می باشند استفاده می کنند. این حشرات در محیطی استریل پرورش داده می شوند و فقط از بافت های مرده عفونی تغذیه می کنند و جالب اینکه مواد ترمیم کننده ای مانند الانتوئین از خود ترشح نموده و با حرکت خود بافت های جوانه ای را تحریک می کنند. همانگونه که در قسمت زخم های قرمز گفته شد به دلیل قدرت فوق العاده اکسیژن فعال در ضدعفونی، می توان زخم ها را پس از شستشو در مجاورت و تماس گاز اکسیژن فعال قرار داد تا باعث کاهش و حذف عفونت در زخم گردیده و با تشخیص پزشک نسبت به میزان استفاده از این گاز سرعت تبدیل زخم زرد را به قرمز افزایش و زمان بهبودی را به طور حیرت آوری کاهش داد. با توجه به اینکه اتم اکسیژن ناپایدار بوده و در زمان استفاده مصرف و تبدیل به اکسیژن می گردد ، باید از این گاز در زمان تولید جهت درمان استفاده نمود که هم اکنون در بسیاری از کشور ها دستگاه های تولید گاز اکسیژن فعال را بصورت استفاده خانگی و کلینیکی در اختیار پزشکان و بیماران قرار می دهند و خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخلی از این دستگاه ها استفاده نموده و داخل کشور نیز وجود دارد. (دستگاه ترمیم و ضدعفونی زخم) دستگاه های ترمیم و ضدعفونی زخم دارای ژنراتور هایی هستند که با ایجاد تخلیه الکتریکی یا انرژی بر روی اکسیژن این مولکول را شکسته و از طریق یک لوله خروجی گاز اکسیژن فعال را در دسترس درمان کننده قرار می دهد که استفاده این گاز همراه با بخار سرد و رطوبت و همچنین بصورت محلول در آب بسیار قوی تر و اثر گذارتر می باشد. چرا که باعث تجمع اتم اکسیژن یا همان اکسیژن فعال در محدوده مورد نظر می گردد. نگهداری گاز اکسیژن فعال بصورت تزریق در کپسول گاز و حمل و نقل آن مقدور نمی باشد اما می تواند با تزریق آن در روغن زیتون، کنجد و آفتاب گردان به دلیل خاصیت طبی هر دوی آنها جلوی واکنش و فعل و انفعالات پیوندی اکسیژن فعال را گرفت و آن را در دمای زیر صفر درجه مومیایی نمود و بصورت کرم حاوی اکسیژن فعال جهت درمان استفاده نمود. که خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخل نیز از آن استفاده می نمایند. در این روش زخم بیمار را داخل آب قرار داده و یا به وسیله کیسه هایی مناسب پوشانده و با تزریق گاز اکسیژن فعال به طور مرطوب به داخل آن کار ترمیم و ضدعفونی زخم را به نحوه فوق العاده ای انجام می دهند و پس از هر مرحله اکسیژن تراپی سطح زخم را به وسیله کرم های حاوی اکسیژن فعال پوشانده تا علاوه بر ترمیم زخم باعث ریزش بافت های مرده و عفونی زخم بطور خشک شده گردد و در این مرحله زخم مسیر بهبود خود را به سمت زخم قرمز طی می کند. لازم به ذکر است در این مراحل جهت پیشرفت درمان و کاهش زمان بهبودی، استفاده از انواع پانسمان های موجود و کاربردهای متفاوت آنها نسبت به موقعیت ظاهری زخم ها با تشخیص پزشک به عنوان کمک درمان می توان استفاده نمود که در جای خود بسیار حائز اهمیت بوده و می توانند در کنار این روش قدرت عملکرد خود را به خوبی به عنوان درمان مکمل نشان دهند.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]۳- زخم سیاه[/h]
در این نوع، سطح زخم به وسیله ماده نگروتیک سیاه رنگ و معمولاً چسبنده پوشیده شده است. جهت درمان این نوع از زخم ها باید سطح نگروتیک را دبریدمان کرد تا شرایط را برای گرانولاسیون بافت های زیر فراهم آورد. در مجموع این کار به وسیله ایجاد رطوبت و ممانعت از تخریب مایعات زیرین زخم انجام می گردد. راه های دیگر دبریدمان استفاده از پانسمان های هیدروژل ، پانسمان های خیس به مرطوب دبریدمان شیمیایی ، و اتولیتیک می باشد . همچنین با خیساندن مستقیم زخم نیز می توان دبریدمان را انجام داد ولی باید توجه داشت که این عمل باعث ماسیدگی بافت های سالم اطراف زخم می گردد که در خصوص افراد دیابتی می تواند خطرناک باشد. البته چنانچه در زمان خیساندن مستقیم زخم از آب حاوی اکسیژن فعال استفاده شود می توان از ماسیدگی بافت های سالم اطراف زخم جلوگیری و آن را کاهش داد و از آنجائیکه اکسیژن فعال به دلیل قابلیت ضد عفونی باعث خشکی پوست می گردد ، لازم است پس از هر بار استفاده محل زخم و اطراف آن را به وسیله کرم حاوی اکسیژن فعال چرب نمائیم تا هم از خشکی پوست جلوگیری شود و هم نسبت به سرعت بهبود زخم تاثیر نماید.
[h=2]۴- زخم های مختلط[/h]
این زخم ها ترکیبی از زخم های سیاه و زخم های تمیز و جوانه ای می باشند که مانند شیوه های پیشنهادی قبل، ابتدا قسمت نکروزه و سیاه زخم را درمان نموده تا پس از نابود شدن عفونت به روش زخم قرمز آن را بهبود نمائیم .
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=2]۵- زخم های فشاری[/h]
زخم های فشاری که به نام زخم بستر نامیده می شوند در بیمارانی که به علتی دچار بی حرکتی شده اند این عارضه گریبانگیر آنان شده و علت عمده ایجاد زخم بستر مربوط به فشار طولانی مدت بر روی پوست و متعاقب آن عدم خون رسانی به این عضو می باشد. به طور جامع می توان مراحل ابتدایی تا پیشرفته زخم را به شرح زیر بیان نمود. فشار وارده باعث کاهش یا قطع خون رسانی به پوست یا بافت های زیرین شده و به دلیل اختلال در وضعیت متابولیسم موجب انوکسی و ایسکمی بافتی شده و چنانچه مدت زمان فشار طولانی تر شود مرگ سلولی و سپس نکروز بافتی، خراشیدگی و زخم را خواهیم داشت و با شکافته شدن پوست بدن ، میکروارگانیسم ها و عفونت های ثانوی در محل زخم نفوذ می کنند که در نهایت می تواند عمیق تر گردد و به عضله و استخوان راه یابد و موجب انتقال عفونت از طریق جریان خون به تمام نقاط بدن شود. البته زخم های فشاری نیز مانند دسته بندی زخم از قرمز تا سیاه متنوع و متفاوت می باشد که می توان به شیوه ها و روش هایی که شرح داده شد نسبت به درمان آنها اقدام نمود. با توجه به ماهیت و مشکلات زخم ها بسیار واضح و روشن است که معضلاتی همچون عفونت، پائین بودن سیستم ایمنی بدن، مشکلات عروقی، کاهش میزان اکسیژن در خون، بالا بودن قند خون مخصوصاً در افراد دیابتی ، بالا بودن سن، بالا بودن غلظت خون از مشکلات مهم و اساسی زخم ها می باشد. اما با توجه به عملکرد طبیعی و خدادادی اکسیژن فعال و شیوه تجزیه و پیوندی خارق العاده آن در استفاده از این گاز، اکسیزن فعال در درمان اینگونه مشکلات به طور شگفت انگیزی عمل می نماید. با توجه به خاصیت اکسیژن فعال هر گونه ویروس، میکروب، قارچ، باکتری و آلودگی های خطرناک در مجاورت و تماس این ماده حیاتی قرار گیرد آنها را اکسید نموده و در نهایت نابود و بی خطر می سازد. به همین منظور چنانچه بیمار و حتی یک فرد سالم آب نوشیدنی خود را به وسیله اکسیژن فعال پالایش و ضدعفونی نماید علاوه بر اینکه هر گونه رنگ، بو، طعم نامطبوع، میکروب، ویروس، باکتری و آلودگی های خطرناک را از بین می برد می توان با نوشیدن آن اکسیژن نوزاد را وارد سیستم گردش خون نموده و در نهایت باعث افزایش اکسیژن خون، پائین آمدن غلظت خون و بالا بردن سیستم ایمنی افراد ( مخصوصاً افراد کهنسال ) و از همه مهمتر سیستم گردش خون را سم زدایی و ضدعفونی نمود . در خصوص افراد دیابتی به این روش نشان داده شده است که خوردن آب حاوی اکسیژن فعال باعث کاهش قند خون می گردد. و جالب تر اینکه نوشیدن آب حاوی اکسیژن فعال مخصوصاً به طور ناشتا زخم معده، ورم معده را درمان و حتی باعث کاهش عفونت روده و زخم های آن نیز می شود. همچنین بدن همان واکنشی را که نسبت به جذب مولکول اکسیژن دارد به نوزاد اکسیژن نیز نشان می دهد با این تفاوت که غلظت بالای اکسیژن نوزاد هیچگونه عوارض و مشکلی را بر خلاف غلظت بالای ۳ درصد اکسیژن ایجاد نمی کند .تنظیم و گردآورنده : مهندس وحید میرزاآقایی
 

tiamo9

عضو جدید
سلام
ممکنه در مورد ازن درمانی در سایر بیماری ها و ژنراتور ازن مطلب بگذارید
ممنون
 

Similar threads

بالا