نازنین شاهرضا
عضو جدید
درد اینجاست
که درد را نمی شود به هیچکس
حالی کرد ...
که درد را نمی شود به هیچکس
حالی کرد ...
درد
- شروع کننده موضوع نازنین شاهرضا
- تاریخ شروع
نازنین شاهرضا
عضو جدید
درد
خبر نداری از دلم که ساده درد می کند
از این دلی که بی تو بی اراده درد می کند
مدام ذهن خسته ام تو را مرور می کند
سَرَم،سَرَم، خدا،که فوق العاده درد می کند
به جاده می زنم ولی چقدر پای عاشقم
از اینکه بی تو می رود پیاده درد می کند
گله ندارم و غم ِ تو را به دوش می کشم
فقط شنیده ام که دوش ِ جاده درد می کند
تمام تار و پود من ، از اینکه بی خیال ، تو
دلت به من اهمیت نداده درد می کند
شعر از صفورا یال وردی
خبر نداری از دلم که ساده درد می کند
از این دلی که بی تو بی اراده درد می کند
مدام ذهن خسته ام تو را مرور می کند
سَرَم،سَرَم، خدا،که فوق العاده درد می کند
به جاده می زنم ولی چقدر پای عاشقم
از اینکه بی تو می رود پیاده درد می کند
گله ندارم و غم ِ تو را به دوش می کشم
فقط شنیده ام که دوش ِ جاده درد می کند
تمام تار و پود من ، از اینکه بی خیال ، تو
دلت به من اهمیت نداده درد می کند
شعر از صفورا یال وردی
نازنین شاهرضا
عضو جدید
این روزها همه آدمها درد دارند
درد پول ...
درد عشق ...
درد تنهایی ...
این روزها چقدر یادمان می رود زندگی بکنیم
درد پول ...
درد عشق ...
درد تنهایی ...
این روزها چقدر یادمان می رود زندگی بکنیم
| دردم از یار است و درمان نیز هم | دل فدای او شد و جان نیز هم | |
| این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن | یار ما این دارد و آن نیز هم | |
| یاد باد آن کو به قصد خون ما | عهد را بشکست و پیمان نیز هم | |
| دوستان در پرده می‌گویم سخن | گفته خواهد شد به دستان نیز هم | |
| چون سر آمد دولت شب‌های وصل | بگذرد ایام هجران نیز هم | |
| هر دو عالم یک فروغ روی اوست | گفتمت پیدا و پنهان نیز هم | |
| اعتمادی نیست بر کار جهان | بلکه بر گردون گردان نیز هم | |
| عاشق از قاضی نترسد می بیار | بلکه از یرغوی دیوان نیز هم | |
| محتسب داند که حافظ عاشق است | و آصف ملک سلیمان نیز هم |
نگار پاستور
متخصص میکروبیولوژی
شکستن دل
به شکستن استخوان سینه می ماند
از بیرون همه چیز رو به راه است
اما
هر نفس
درد است که می کشی
به شکستن استخوان سینه می ماند
از بیرون همه چیز رو به راه است
اما
هر نفس
درد است که می کشی
نگار پاستور
متخصص میکروبیولوژی
دلا دیگر نمی نالی به زاری
سر راحت به بالین می گذاری
تو صاحب درد بودی ناله سر کن
خبر از درد بی دردی نداری
بنال ای که دل رنجت شادمانی است
بمیر ای دل که مرگت زندگانی است
دلی خواهم که از او درد خیزد
بسوزد عشق ورزد اشک ریزد
سر راحت به بالین می گذاری
تو صاحب درد بودی ناله سر کن
خبر از درد بی دردی نداری
بنال ای که دل رنجت شادمانی است
بمیر ای دل که مرگت زندگانی است
دلی خواهم که از او درد خیزد
بسوزد عشق ورزد اشک ریزد
من درد تو را زدست آسان ندهم
دل برنکنم زدوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم
"مولانا"
لیلی گفت: موهایم مشکی ست، مثل شب، حلقه حلقه و مواج، دردودل......................
دلت توی حلقه های موی من است.
نمی خواهی دلت را آزاد کنی؟
نمی خواهی موج گیسوی لیلی را ببینی؟
مجنون دست کشید به شاخه های آشفته بید و گفت:
نه نمی خواهم، گیسوی مواج لیلی را نمی خواهم.
دلم را هم.
لیلی گفت: چشمهایم جام شیشه ای عسل است، شیرین،
نمی خواهی عکست را توی جام عسل ببینی؟
نمیخواهی شیرینی لیلی را؟
مجنون چشمهایش را بست و گفت:
هزار سال است عکسم ته جام شوکران است، تلخ.
تلخی مجنون را تاب می آوری؟
لیلی گفت: لبخندم خرمای رسیده نخلستان است.
خرما طعم تنهایی ات را عوض می کند.
نمی خواهی خرما بچینی؟
مجنون خاری در دهانش گذاشت و گفت:
من خار را دوست تر دارم.
لیلی گفت: دستهایم پل است.
پلی که مرا به تو می رساند.
بیا و از این پل بگذر.
مجنون گفت: اما من از این پل گذشته ام.
آنکه می پرد دیگر به پل نیازی ندارد.
لیلی گفت: قلبم اسب سرکش عربی ست.
بی سوار و بی افسار.
عنانش را خدا بریده، این اسب را با خودت می بری؟
مجنون هیچ نگفت.
لیلی که نگاه کرد، مجنون دیگر نبود؛ تنها شیهه اسبی بود و رد پایی بر شن.
لیلی دست بر سینه اش گذاشت، صدای تاختن می آمد.....
دردو دل.........................
دلت توی حلقه های موی من است.
نمی خواهی دلت را آزاد کنی؟
نمی خواهی موج گیسوی لیلی را ببینی؟
مجنون دست کشید به شاخه های آشفته بید و گفت:
نه نمی خواهم، گیسوی مواج لیلی را نمی خواهم.
دلم را هم.
لیلی گفت: چشمهایم جام شیشه ای عسل است، شیرین،
نمی خواهی عکست را توی جام عسل ببینی؟
نمیخواهی شیرینی لیلی را؟
مجنون چشمهایش را بست و گفت:
هزار سال است عکسم ته جام شوکران است، تلخ.
تلخی مجنون را تاب می آوری؟
لیلی گفت: لبخندم خرمای رسیده نخلستان است.
خرما طعم تنهایی ات را عوض می کند.
نمی خواهی خرما بچینی؟
مجنون خاری در دهانش گذاشت و گفت:
من خار را دوست تر دارم.
لیلی گفت: دستهایم پل است.
پلی که مرا به تو می رساند.
بیا و از این پل بگذر.
مجنون گفت: اما من از این پل گذشته ام.
آنکه می پرد دیگر به پل نیازی ندارد.
لیلی گفت: قلبم اسب سرکش عربی ست.
بی سوار و بی افسار.
عنانش را خدا بریده، این اسب را با خودت می بری؟
مجنون هیچ نگفت.
لیلی که نگاه کرد، مجنون دیگر نبود؛ تنها شیهه اسبی بود و رد پایی بر شن.
لیلی دست بر سینه اش گذاشت، صدای تاختن می آمد.....
دردو دل.........................
تنها
بار اول که گفتی دوستم داری .... باور نکردم
بار دوم که گفتی دوستم داری ... بازم باور نکردم
بار سوم که قسم خوردی .... باورم شد
اما وقتی تنهام گذاشتی.....
دیدم که سر کارم گذاشتی و حق داشتم که باورت نکنم
اما منو بد جوری عاشق کردی و تنهام گذاشتی
برنگرد،
که بر نمی گردی تو هیچوقت
نمی خواهم داشته باشمت،نترس
فقط بیا
در خزان خواسته هایم، کمی قدم بزن
تا ببینمت ، اخه دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...
یه روز بهم گفت میخوام باهات دوست بشم
آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم …. فکر خوبیه ….. منم خیلی تنهام
یه روز دیگه بهم گفت: می خوام تا ابد باهات بمونم ....اخه میدونی من اینجا
خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم…. فکر خوبیه ...منم خیلی تنهام
یه روز دیگه بهم گفت: می خوام برم یه جای دور...جایی که هیچ مزاحمی نباشه
وقتی همه چیز حل شد
تو هم بیا اونجا… آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم…. فکر خوبیه ….منم خیلی تنهام
یه روز تو نامه برام نوشت: من اینجا یه دوست پیدا کردم
آخه میدونی ...من اینجا خیلی تنهام
براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: آره میدونم ....فکر خوبیه....منم خیلی تنهام
یه روز دیگه تو نامه برام نوشت
من قراره با این دوستم تا ابد زندگی کنم
آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: آره میدونم ...فکر خوبیه ....منم خیلی تنهام
حالا دیگه اون تنها نیست....
و از این بابت خوشحالم... وچیزی که بیشتر از اون خوشحالم میکنه اینه که هنوز
نمیدونه که من...
بار اول که گفتی دوستم داری .... باور نکردم
بار دوم که گفتی دوستم داری ... بازم باور نکردم
بار سوم که قسم خوردی .... باورم شد
اما وقتی تنهام گذاشتی.....
دیدم که سر کارم گذاشتی و حق داشتم که باورت نکنم
اما منو بد جوری عاشق کردی و تنهام گذاشتی
برنگرد،
که بر نمی گردی تو هیچوقت
نمی خواهم داشته باشمت،نترس
فقط بیا
در خزان خواسته هایم، کمی قدم بزن
تا ببینمت ، اخه دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...
یه روز بهم گفت میخوام باهات دوست بشم
آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم …. فکر خوبیه ….. منم خیلی تنهام
یه روز دیگه بهم گفت: می خوام تا ابد باهات بمونم ....اخه میدونی من اینجا
خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم…. فکر خوبیه ...منم خیلی تنهام
یه روز دیگه بهم گفت: می خوام برم یه جای دور...جایی که هیچ مزاحمی نباشه
وقتی همه چیز حل شد
تو هم بیا اونجا… آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
بهش لبخند زدم و گفتم: آره میدونم…. فکر خوبیه ….منم خیلی تنهام
یه روز تو نامه برام نوشت: من اینجا یه دوست پیدا کردم
آخه میدونی ...من اینجا خیلی تنهام
براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: آره میدونم ....فکر خوبیه....منم خیلی تنهام
یه روز دیگه تو نامه برام نوشت
من قراره با این دوستم تا ابد زندگی کنم
آخه میدونی من اینجا خیلی تنهام
براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: آره میدونم ...فکر خوبیه ....منم خیلی تنهام
حالا دیگه اون تنها نیست....
و از این بابت خوشحالم... وچیزی که بیشتر از اون خوشحالم میکنه اینه که هنوز
نمیدونه که من...
ای بهترین انتظار ,منتظرت می مانم...
باز حنجره ها تنگ است و ناله ها خشکیده در چشمهای سرد
باز نم نم اشکهای دلم در درون خونابه می شوند در جوششی خموش و بی صدا
باز همه ی وجودم زمزمه می شود و زبان باز می کند چه بی صدا
باز اندام ظریفم می کشد بدوش بار سنگین روزهای مردگی را در زمین چه استوار
باز سرخ می شود ز سیلیش این چهره ی درد کشیده و خسته از خزان ِ انتظار
باز سوسو ی چشمان بیمارم بدنبال ستاره ات می گردد تا جلوه ی جمالت سرمه ای شود برای دردهایش
باز می تپد دلم در مردگیهایی که فریاد زندگی سر می دهند در لابلای ورقهای زمان تا فقط مگر تو زنده کنی و جان بخشی
باز فریادها بر بام خانه ها سکوت شده اند تا فرو ریزند و یا فریاد شوند بر بلندای دلهای منتظر
باز ستاره خسته است از زمان و ره پیمودنهای شبانه ای که سرد است بی تو چون مردن و باز هم صدایت نمی اید ، خودت نمی ایی ، ستاره ات چشمک نمی زند و اشکهای ستاره بر گونه هایش می خشکد و در خود گم می شود تا انهنگام که تو را بیابد
ای بهترین انتظار ، منتظرت می مانم ...
باز نم نم اشکهای دلم در درون خونابه می شوند در جوششی خموش و بی صدا
باز همه ی وجودم زمزمه می شود و زبان باز می کند چه بی صدا
باز اندام ظریفم می کشد بدوش بار سنگین روزهای مردگی را در زمین چه استوار
باز سرخ می شود ز سیلیش این چهره ی درد کشیده و خسته از خزان ِ انتظار
باز سوسو ی چشمان بیمارم بدنبال ستاره ات می گردد تا جلوه ی جمالت سرمه ای شود برای دردهایش
باز می تپد دلم در مردگیهایی که فریاد زندگی سر می دهند در لابلای ورقهای زمان تا فقط مگر تو زنده کنی و جان بخشی
باز فریادها بر بام خانه ها سکوت شده اند تا فرو ریزند و یا فریاد شوند بر بلندای دلهای منتظر
باز ستاره خسته است از زمان و ره پیمودنهای شبانه ای که سرد است بی تو چون مردن و باز هم صدایت نمی اید ، خودت نمی ایی ، ستاره ات چشمک نمی زند و اشکهای ستاره بر گونه هایش می خشکد و در خود گم می شود تا انهنگام که تو را بیابد
ای بهترین انتظار ، منتظرت می مانم ...
عجب روزگار غریبیست
خستگی هایش را ندیدند
بی رحمانه به اشک هایش خندیدند
و او را که کوله باری از غم به دوش می کشید
دیوانه خواندند
بی رحمانه به اشک هایش خندیدند
و او را که کوله باری از غم به دوش می کشید
دیوانه خواندند
عجب روزگار غریبیست...
شاید ان روز که سهراب نوشت:
" تا شقایق هست زندگی باید کرد خبری از دل پردرد گل یاس نداشت "
باید اینجوری نوشت:
هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس
" زندگی اجباریست "
شاید ان روز که سهراب نوشت:
" تا شقایق هست زندگی باید کرد خبری از دل پردرد گل یاس نداشت "
باید اینجوری نوشت:
هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس
" زندگی اجباریست "
wwwmohamad
عضو جدید
درد درد درد...........
یک دنبا درد دارم.................
یک دنبا درد دارم.................
درد را از هر طرف نوشت باز هم درد است
وا غم و درد تو درمون و دوا سیچنمه.................. بی بهارگل ریت سیل وصفا سیچنمه
تا درخشه بدلم پرتو تو من شو تار.................... نور بارونه دلم شم و چرا سیچنمه
مو صیادم که به شولیز تو جا منده دلم................ صید مو کوگ دله دال و قلا سیچنمه
وار مو اوچنه که بار مو دل برده زمو.................. تا دلم وا تونه دی مسکن وجا سیچنمه
دولت عشقه تو سرمایه جون و دلمه........................ تا تو کنج دلمی گنج طلا سیچنمه
بسکه مندیر نشستم نمند سو به تیام....................... کر خواجه تو بگ بی تو تیا سیچنمه
تا درخشه بدلم پرتو تو من شو تار.................... نور بارونه دلم شم و چرا سیچنمه
مو صیادم که به شولیز تو جا منده دلم................ صید مو کوگ دله دال و قلا سیچنمه
وار مو اوچنه که بار مو دل برده زمو.................. تا دلم وا تونه دی مسکن وجا سیچنمه
دولت عشقه تو سرمایه جون و دلمه........................ تا تو کنج دلمی گنج طلا سیچنمه
بسکه مندیر نشستم نمند سو به تیام....................... کر خواجه تو بگ بی تو تیا سیچنمه
hasan 69
عضو جدید
پل و رد شدی خیالت نبود
سوخته واست دل سیگارت هنوز
میگذری دل شب و میشکافی
صدا جیغ گربه ها نگا میخوانت هنوز
این مردمت یه روز اشک میریزن
فرداش هم اون بیرون جشن میگیرن
تو هم تو خودتی درگیری نه؟
کل سلولات از دردی میگن
که غریبه ها حفظن و آشنات نمیدونه
جای پای آدما رو آسفالت نمیمونه
شدی یه دیوونه که میخوای بری خونه
ولی سنگینیه جفت پات نمیتونه......
سوخته واست دل سیگارت هنوز
میگذری دل شب و میشکافی
صدا جیغ گربه ها نگا میخوانت هنوز
این مردمت یه روز اشک میریزن
فرداش هم اون بیرون جشن میگیرن
تو هم تو خودتی درگیری نه؟
کل سلولات از دردی میگن
که غریبه ها حفظن و آشنات نمیدونه
جای پای آدما رو آسفالت نمیمونه
شدی یه دیوونه که میخوای بری خونه
ولی سنگینیه جفت پات نمیتونه......
