درخواست های مرتبط با:انواع موزه
- شروع کننده موضوع فرنازي
- تاریخ شروع
mandana-n
عضو جدید
سلام بهتون پیشنهاد میکنم یه سر به باغ موزه دفاع مقدس تهران بزنید. از طرف دانشگاه هم نامه ببرید باهاتون همکاری میکنن. اینم مطالبی در مورد این باغ موزه:
http://www.tabnak.ir/fa/news/126200
تو گوگل هم در موردش سرچ کنید.
http://www.tabnak.ir/fa/news/126200
تو گوگل هم در موردش سرچ کنید.
MOHAMADREZAM
عضو جدید
برسي نمونه فناوري موزه دريا
برسي نمونه فناوري موزه دريا
استادم واسه مطالعات طرح 3 موضوع برسي نمونه فناوري موزه جانوران دريايي به من داده كه گفته بايد بيشتر با دياگرام نشون بدي .ميشه كمكم كنين؟
برسي نمونه فناوري موزه دريا
استادم واسه مطالعات طرح 3 موضوع برسي نمونه فناوري موزه جانوران دريايي به من داده كه گفته بايد بيشتر با دياگرام نشون بدي .ميشه كمكم كنين؟
آخرین ویرایش:
hasanpour70
کاربر فعال
درخواست کمک- طراحی نمایشگاه
درخواست کمک- طراحی نمایشگاه
سلام برای درس مقدمات2 این هفته یه پروژه جدید شروع کردیم "طراحی نمایشگاه و موزه سنگ های ساختمانی" هیچ اطلاعاتی راجع به موزه و نمایشگاه سنگ و نوع طراحی اون ندارم اگه کمک کنید واقعاً ممنونمی شم
درخواست کمک- طراحی نمایشگاه
سلام برای درس مقدمات2 این هفته یه پروژه جدید شروع کردیم "طراحی نمایشگاه و موزه سنگ های ساختمانی" هیچ اطلاعاتی راجع به موزه و نمایشگاه سنگ و نوع طراحی اون ندارم اگه کمک کنید واقعاً ممنونمی شم
پس حتما اینجا رو نگاه کنیدسلام برای درس مقدمات2 این هفته یه پروژه جدید شروع کردیم "طراحی نمایشگاه و موزه سنگ های ساختمانی" هیچ اطلاعاتی راجع به موزه و نمایشگاه سنگ و نوع طراحی اون ندارم اگه کمک کنید واقعاً ممنونمی شم
[h=1]آشنایی با طراحی موزه و گالری[/h]
اگه بهتون گفتن با دیاگرام نشون بدین احتمالا منظورشون این بوده که ارتباط فضایی قسمتیی که احتمالا بهتون گفتن رو نشون بدین با دیاگرام
همه موزه ها بالاخره یه سری قسمتای مشترک دارن پس بهتره اینجا رو یه نگاه بندازین
[h=1]آشنایی با طراحی موزه و گالری[/h]
MOHAMADREZAM
عضو جدید
درخواست برسي سازه در موزه
درخواست برسي سازه در موزه
پروژه مطالعاتي اين ترمم در مورد تحليل سازه در موزه هست يا اينك سازه چنتا موزه خارجي يا داخليو تحليل كنين واقعا ممنون ميشم كسي كمكم كنه همراه با عكس.
درخواست برسي سازه در موزه
پروژه مطالعاتي اين ترمم در مورد تحليل سازه در موزه هست يا اينك سازه چنتا موزه خارجي يا داخليو تحليل كنين واقعا ممنون ميشم كسي كمكم كنه همراه با عكس.
بهترین کار اینه که این مستند های معماری رو ببینید
اینجارو بگردین چند تا موزم داشت
http://**%20%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%20%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%20%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C%20**[h=1]** فیلم های مستند معماری **[/h]
Bgham
عضو جدید
درخواست مشاوره برای طراحی ورودی موزه
درخواست مشاوره برای طراحی ورودی موزه
بچه ها لطفا یه مشاوره به من بدید
برای یک باغ موزه دفاع مقدس شما چه تیپ ورودی رو پیشنهاد میدید که هم متناسب با موزه باشه و هم اینکه حال و هوای دوران دفاع مقدس رو تداعی کنه؟
اگه ممکنه چند نمونه عکس بزارید که بهتر قابل درک باشه
درخواست مشاوره برای طراحی ورودی موزه
بچه ها لطفا یه مشاوره به من بدید
برای یک باغ موزه دفاع مقدس شما چه تیپ ورودی رو پیشنهاد میدید که هم متناسب با موزه باشه و هم اینکه حال و هوای دوران دفاع مقدس رو تداعی کنه؟
اگه ممکنه چند نمونه عکس بزارید که بهتر قابل درک باشه
mandana-n
عضو جدید
سلام این یه مقاله هست در مورد ورودی در باغهای شیراز
http://parsaspace.com/files/2992424884/?c=933
در ضمن برای بدست آوردن اطلاعات در مورد باغ موزه دفاع مقدس، بهتون پیشنهاد می کنم یه سر به باغ موزه دفاع مقدس تهران بزنید البته با نامه دانشگاه. باهاتون همکاری می کنن.
http://parsaspace.com/files/2992424884/?c=933
در ضمن برای بدست آوردن اطلاعات در مورد باغ موزه دفاع مقدس، بهتون پیشنهاد می کنم یه سر به باغ موزه دفاع مقدس تهران بزنید البته با نامه دانشگاه. باهاتون همکاری می کنن.
Ati-architect
عضو جدید
درخواست تحلیل موزه یهود برلین
درخواست تحلیل موزه یهود برلین
سلام به همگی من میخواستم واسه درس مقدمات 2 موزه یهود برلین رو تحلیل کنم .اگه میتونید کمکم کنید. دمتون گرم
درخواست تحلیل موزه یهود برلین
سلام به همگی من میخواستم واسه درس مقدمات 2 موزه یهود برلین رو تحلیل کنم .اگه میتونید کمکم کنید. دمتون گرم
موزه یهود برلین
موزه یهود برلین
"دیوارهای سیاه و نا آشنا، فضاهایی که به بن بست می رسند.تاریکی هراس آور و نورکوچکی که با زاویه ای شکسته از گوشه ای به درون می تابد….
شاید هنگامی که آدورنو به تلخی گفت دیگر پس از آشویتس شاعری ممکن نیست نیندیشید که می توان با ورز دادن فضا خود آشویتس را مبدل به شعری سیاه کرد که تاریخ را روایت می کند و در عین حال در روایت تک بعدی آن محدود نمی شود. شعری برای نشان دادن فاجعه در پس چهره مدرنیته. شعری برای روایت تازه از تاریخ.
شنبه این هفته به همت بچه های انجمن علمی، سومین جلسه پخش فیلم در دانشکده معماری دانشگاه گیلان برگزار شد. فیلم درباره موزه یهودیان برلین اثر بود که با توضیحات مهندس اکبری و نظرات دانشجویان همراه شد.
لیبسکیند در طراحی این موزه 3 مسیر در نظر گرفته.این مسیرها از 3 مفهوم ویرانی، سرگردانی و وجود سر چشمه می گیرند که در زندگی یهودیان آلمان همواره موجود بود. مسیر اول و دوم هیچ کدام به فضاهای نمایشگاهی نمی رسند و مسیر سوم یا همان “وجود” به گالری ها می رسد.
مسیر ویرانی به برج منتهی می شود که از دیگر اجزای ساختمان جداست. کف این قسمت پر است از صورتک های چدنی که بازدید کنندگان باید از رویشان عبور کنند و با پا گذاشتن روی آنها صدایی شبیه جیغ انسان شنیده می شود. خطوط روی بنا هم نشأت گرفته از نقشه شهر برلین و نشان دهنده محله های یهودی نشین و خیابان هایی است که در آنها اتفاق یا حادثه ای مهم و تاریخی مرتبط با یهودیان روی داده است.
مسیر سرگردانی از فضاهایی تشکیل شده که پنجره هایی به روبرو دارند. این مسیر ها و پنجره ها به چیز خاصی نمی رسند و هدف آنها القای مفهوم سرگردانی به بازدیدکنندگان است.
یکی از ورودی ها از داخل ساختمان کنار موزه است. این بنا در تضاد با ساختار در هم ریخته موزه قرار می گیرد.
بنای موزه بر امتداد خط شکسته‌ای شکل گرفته است که بيان سرگذشت یهودیان در طول تاریخ است.
می توان در هم ریختن ستاره داوود را در فرم کلی این موزه دید و خوانش های متفاوتی از آن داشت.
شاید اشاره به باغ معلق کنار موزه هم خالی از لطف نباشد. نشانه ای که من هنوز نتوانستم برای آن معنایی بیابم! جز اینکه مکعبی از محور خود خارج شده و به صورت ناپایدار قرار گرفته. (باز هم ساختار شکنی)
در بسیاری از صحنه ها، به یاد کسی می افتادم که شاید تجسم انسانی حس من از این فضا بود. “والتر بنیامین”. بابک احمدی در کتاب خاطرات ظلمت درباره بنیامین می نویسد: « بنیامین می خواست دریابد که تجربه درک ویرانی کدام است. آیا این ادراک به گونه ای چاره ناپذیر بازسازی خیالی ویرانه است؟ آیا همواره باید چنین فرض شود که چیزی وجود داشته و این ویرانه «بیانگر» آن چیز است و بعد سؤال شود که این بیانگری تا چه حد ممکن است؟ آیا راهی برای بازسازی ذهنی ویرانه وجود دارد؟ مصداق بنای خیالی ای که ساخته ایم کدام است؟ پرسش بنیامین همان مسأله ی قدیمی و پا برجای هرمنوتیک است: فهم گذشته ای که از میان رفته، ویران شده ، و دیگر جز تلی انباشته از تاویل های بعدی نیست، تا چه حد ممکن است؟
به خاطر ساختار هزارتویی نوشته های بنیامین که همواره سر نخ معنا در آنها گم می شود، می گوییم که او نیز از نخستین منادیان گسست و ویرانی بود.
انکار تداوم، و دل سپردن به جذابیت گسست ها و نامتداوم ها امروزی ترین جنبه ی آثار بنیامین است، و علت توجه و علاقه ای که شالوده شکنان به نوشته های او نشان می دهند…..»
علاوه بر اندیشه های بنیامین، زندگی و مرگ او نیز برایم تصویر شد. زندگی سرشار از شکست، فقر و پر از بدبیاری های شخصی. عشق های کوتاه و نافرجام، تنهایی ، مهاجرت اجباری ، آوارگیهای بی پایان و سر انجام خودکشی غم انگیز تنها بر اثر یک اشتباه!
« همچون کسی که در کشتی شکسته ای، از تیرکی در حال سقوط آویزان شده باشد. شاید، اما او از آنجا نشانه ای به رهایی را بازیابد». از نامه بنیامین به گرشوم شولم / 17 آوریل 1931
ساختار های در هم ریخته، گوشه های شکسته ستاره داوود( که در حالت پایدار باید نماد امتزاج همه عناصر و جمع اضداد یا متحد شدن مکمل ها باشر)،کدامیک را می توان نشانه آتش و یا آب در نظر گرفت؟
در این موزه شکستن معنای نشانه ها و رسیدن به بی معنایی و در عین حال خلق معناهایی جدید و چند گانه را می بینیم. معنایی که یکی را به یاد والتر بنیامین و دیگری را به یاد آدورنو ، مرا به یاد آیشمن و استادم را به یاد کتاب “مرگ کسب و کار من است” بیندازد.
پایان سخن اینکه بسیار درباره ساختار و ضد ساختار دانسته ایم و خوانده ایم. و بسیاری اوقات ساختار را به ضد ساختار و معنا را به بی معنایی ترجیه داده ایم.(یا حداقل اینگونه یادمان دادند. وادارمان کردند اینگونه عمل کنیم) اما اگر یکجا و تنها یکجا برای برتری گسست و ویرانی بر ساختار وجود داشته باشد همین موزه است. چرا که نفس ایجاد آن برای فراموش نشدن بلایی است که زندگی مدرن و ساختارماشینی آن بر سر انسان آورد.
_________________________________________
منبع
موزه یهود برلین
"دیوارهای سیاه و نا آشنا، فضاهایی که به بن بست می رسند.تاریکی هراس آور و نورکوچکی که با زاویه ای شکسته از گوشه ای به درون می تابد….
شاید هنگامی که آدورنو به تلخی گفت دیگر پس از آشویتس شاعری ممکن نیست نیندیشید که می توان با ورز دادن فضا خود آشویتس را مبدل به شعری سیاه کرد که تاریخ را روایت می کند و در عین حال در روایت تک بعدی آن محدود نمی شود. شعری برای نشان دادن فاجعه در پس چهره مدرنیته. شعری برای روایت تازه از تاریخ.
شنبه این هفته به همت بچه های انجمن علمی، سومین جلسه پخش فیلم در دانشکده معماری دانشگاه گیلان برگزار شد. فیلم درباره موزه یهودیان برلین اثر بود که با توضیحات مهندس اکبری و نظرات دانشجویان همراه شد.
لیبسکیند در طراحی این موزه 3 مسیر در نظر گرفته.این مسیرها از 3 مفهوم ویرانی، سرگردانی و وجود سر چشمه می گیرند که در زندگی یهودیان آلمان همواره موجود بود. مسیر اول و دوم هیچ کدام به فضاهای نمایشگاهی نمی رسند و مسیر سوم یا همان “وجود” به گالری ها می رسد.
مسیر ویرانی به برج منتهی می شود که از دیگر اجزای ساختمان جداست. کف این قسمت پر است از صورتک های چدنی که بازدید کنندگان باید از رویشان عبور کنند و با پا گذاشتن روی آنها صدایی شبیه جیغ انسان شنیده می شود. خطوط روی بنا هم نشأت گرفته از نقشه شهر برلین و نشان دهنده محله های یهودی نشین و خیابان هایی است که در آنها اتفاق یا حادثه ای مهم و تاریخی مرتبط با یهودیان روی داده است.
مسیر سرگردانی از فضاهایی تشکیل شده که پنجره هایی به روبرو دارند. این مسیر ها و پنجره ها به چیز خاصی نمی رسند و هدف آنها القای مفهوم سرگردانی به بازدیدکنندگان است.
یکی از ورودی ها از داخل ساختمان کنار موزه است. این بنا در تضاد با ساختار در هم ریخته موزه قرار می گیرد.
بنای موزه بر امتداد خط شکسته‌ای شکل گرفته است که بيان سرگذشت یهودیان در طول تاریخ است.
می توان در هم ریختن ستاره داوود را در فرم کلی این موزه دید و خوانش های متفاوتی از آن داشت.
شاید اشاره به باغ معلق کنار موزه هم خالی از لطف نباشد. نشانه ای که من هنوز نتوانستم برای آن معنایی بیابم! جز اینکه مکعبی از محور خود خارج شده و به صورت ناپایدار قرار گرفته. (باز هم ساختار شکنی)
در بسیاری از صحنه ها، به یاد کسی می افتادم که شاید تجسم انسانی حس من از این فضا بود. “والتر بنیامین”. بابک احمدی در کتاب خاطرات ظلمت درباره بنیامین می نویسد: « بنیامین می خواست دریابد که تجربه درک ویرانی کدام است. آیا این ادراک به گونه ای چاره ناپذیر بازسازی خیالی ویرانه است؟ آیا همواره باید چنین فرض شود که چیزی وجود داشته و این ویرانه «بیانگر» آن چیز است و بعد سؤال شود که این بیانگری تا چه حد ممکن است؟ آیا راهی برای بازسازی ذهنی ویرانه وجود دارد؟ مصداق بنای خیالی ای که ساخته ایم کدام است؟ پرسش بنیامین همان مسأله ی قدیمی و پا برجای هرمنوتیک است: فهم گذشته ای که از میان رفته، ویران شده ، و دیگر جز تلی انباشته از تاویل های بعدی نیست، تا چه حد ممکن است؟
به خاطر ساختار هزارتویی نوشته های بنیامین که همواره سر نخ معنا در آنها گم می شود، می گوییم که او نیز از نخستین منادیان گسست و ویرانی بود.
انکار تداوم، و دل سپردن به جذابیت گسست ها و نامتداوم ها امروزی ترین جنبه ی آثار بنیامین است، و علت توجه و علاقه ای که شالوده شکنان به نوشته های او نشان می دهند…..»
علاوه بر اندیشه های بنیامین، زندگی و مرگ او نیز برایم تصویر شد. زندگی سرشار از شکست، فقر و پر از بدبیاری های شخصی. عشق های کوتاه و نافرجام، تنهایی ، مهاجرت اجباری ، آوارگیهای بی پایان و سر انجام خودکشی غم انگیز تنها بر اثر یک اشتباه!
« همچون کسی که در کشتی شکسته ای، از تیرکی در حال سقوط آویزان شده باشد. شاید، اما او از آنجا نشانه ای به رهایی را بازیابد». از نامه بنیامین به گرشوم شولم / 17 آوریل 1931
ساختار های در هم ریخته، گوشه های شکسته ستاره داوود( که در حالت پایدار باید نماد امتزاج همه عناصر و جمع اضداد یا متحد شدن مکمل ها باشر)،کدامیک را می توان نشانه آتش و یا آب در نظر گرفت؟
در این موزه شکستن معنای نشانه ها و رسیدن به بی معنایی و در عین حال خلق معناهایی جدید و چند گانه را می بینیم. معنایی که یکی را به یاد والتر بنیامین و دیگری را به یاد آدورنو ، مرا به یاد آیشمن و استادم را به یاد کتاب “مرگ کسب و کار من است” بیندازد.
پایان سخن اینکه بسیار درباره ساختار و ضد ساختار دانسته ایم و خوانده ایم. و بسیاری اوقات ساختار را به ضد ساختار و معنا را به بی معنایی ترجیه داده ایم.(یا حداقل اینگونه یادمان دادند. وادارمان کردند اینگونه عمل کنیم) اما اگر یکجا و تنها یکجا برای برتری گسست و ویرانی بر ساختار وجود داشته باشد همین موزه است. چرا که نفس ایجاد آن برای فراموش نشدن بلایی است که زندگی مدرن و ساختارماشینی آن بر سر انسان آورد.
_________________________________________
منبع
موزه یهود برلین
موزه یهود برلین
[FONT=times new roman, times, serif]بازدید کنندگان این موزه فضاهایی را تجربه می کنند که در دنیای بیرون هرگز یا به ندرت تجربه خواهند کرد.فضاهایی که بعضا به طور جنون امیز،مبهم و متغیرسازماندهی شده اند و فرد را وادار به انتخاب مسیر های ناشناخته ،تنگ و تاریک می کند.
پلکانی پهن و تیره به سمت پایین که به زیر زمین منتهی می گردد . دالان های شیبدار که کف انها از سنگ لوح است بازدید کننده را وا می دارد که یکی از سه مقصد نا شناخته ای را که در پیش رو دارد بر گزیند و یکی از اینها به سمت بالا که جایگاه اصلی پلکان عمودی دیگری است باریک میشود و به شکلی شگرف به سالن های خالی نمایشگاه موزه منتهی می گردد.
[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
یک دالان دیگر باقی می ماند این دالان به بیرونی محصور و پوشیده از قلوه سنگ باغ تبعید و مهاجرت که شاخص ترین نشانه آن شبکه ای 49 ستون بلند ضخیم،راست گوشه وبتنی است ،منتهی می گردد از راس هر ستون تنها یک درخت زیتون روسی سر بر آورده است .
ستون ها اندکی خم شده اند ومی توان در میان آنها به قدم زدن پرداخت این فضا مشخصا نا سازگار به نظر می رسد . [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]
[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]وی در این موزه ی خالی تمامی اندیشه های هولوکاستی خود و بعضی از هم کیشانش را نمایان ساخته ، و با ایجاد یک فضای خالی یا وید که به شکل خطی از میان پلان نامنظم این مجموعه عبور میکند ،جای خالی یهودیان در برلین را یاد اور می شود.
زاویه های تند و فرم های تکه تکه شده. مهم تر از همه اینها ، روابط فلسفی مستحکم از ویژگی های بارز موجود در طرح های اوست . لیبسکیند عمیقا ضد کلاسیک است . در نزد وی قواعد کلاسیک تناسب ، هماهنگی ، نظم ، تقارن و توازن که به شکلی موقر در کاخ قرن هیجدهمی مجاور اثر وی در برلین به چشم می خورد در واقع حکم نظام هایی بسته و منسوخ را دارند .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]او چیزهای پیچیده ، خرد ستیز و درون یافتی را به خرد ورزی مستقیم و بی چون و چرا ترجیح می دهد و به گمان وی خرد ورزی «مفروض» همین است و بس .
این معمار ، آرمان گرا و فردگرایی افراطی است که می کوشد فراتر از آزادی هنر برای هنر ، و فراتر از مقوله های فرم ناب گام نهد . به بیان بهتر ، او در هر ساختمانی که طراحی می کند ، در جست و جوی این است که ویژگی هایی تازه را برای معنای وضع کند ، و همچنین راه هایی تازه را برای پیوند بنا ، مکان و فضا با تاریخ ، زندگی امروز و زندگی فردا به وجود آورد .[/FONT]
لیبسکیند می گوید که برای دستیابی به طرح مورد بحث ، نشانه ها و مظاهر بارز زندگی شهروندی یهود و غیر یهود را جست و جو کرده و آنها را برای ایجاد هندسه های زاویه دار در زمین ، بر روی نقشه مشخص ساخته است .
خود وی این را « ماتریس خرد ستیزی » می نامد .[/FONT]
منبع
موزه یهود برلین
[FONT=times new roman, times, serif]بازدید کنندگان این موزه فضاهایی را تجربه می کنند که در دنیای بیرون هرگز یا به ندرت تجربه خواهند کرد.فضاهایی که بعضا به طور جنون امیز،مبهم و متغیرسازماندهی شده اند و فرد را وادار به انتخاب مسیر های ناشناخته ،تنگ و تاریک می کند.
پلکانی پهن و تیره به سمت پایین که به زیر زمین منتهی می گردد . دالان های شیبدار که کف انها از سنگ لوح است بازدید کننده را وا می دارد که یکی از سه مقصد نا شناخته ای را که در پیش رو دارد بر گزیند و یکی از اینها به سمت بالا که جایگاه اصلی پلکان عمودی دیگری است باریک میشود و به شکلی شگرف به سالن های خالی نمایشگاه موزه منتهی می گردد.
[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]سقف های بلند، دیوارهای طولانی ، عریان و سفید و حتی زوایایی که گهگاه تند و تیزمی شوند و تغییر می کنند.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]در گوشه ای دیگر دربی فلزی شبیه به درب گاوصنوق های بزرگ و سرد و مستحکم بانک ها به چشم می خورد که به دالانی تنگ و بسیار مرتفع باز می شود تنها یک روزنه ی باریک روشنایی این بخش را تامین می کند و در کف ان احجام کوچک فلزی شکل وسکه مانندی به کار رفته که هنگام راه رفتن بر روی انها صداهای گوش خراشی متصاعد می شود و صدای رنج شکنجه شدگان را تدائی می کند.این درب فلزی غول اسا هر 10 دقیقه یک بار باز و بسته می شود .
یک دالان دیگر باقی می ماند این دالان به بیرونی محصور و پوشیده از قلوه سنگ باغ تبعید و مهاجرت که شاخص ترین نشانه آن شبکه ای 49 ستون بلند ضخیم،راست گوشه وبتنی است ،منتهی می گردد از راس هر ستون تنها یک درخت زیتون روسی سر بر آورده است .
ستون ها اندکی خم شده اند ومی توان در میان آنها به قدم زدن پرداخت این فضا مشخصا نا سازگار به نظر می رسد . [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]
[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]دانیل لیبسکیند معمار یهودی این موزه -که به موزه ی تاریخ یهود معروف است- در قسمتی از این بنا حجمی عجیب وغریب مرتفع و ذو زنقه ای شکل با دیوارهای مستحکم بتنی و یک منبع نوری باریک راسازماندهی کرده تا یک فضای خالی،که نماد آدم سوزی است را به نمایش بگذارد.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]وی در این موزه ی خالی تمامی اندیشه های هولوکاستی خود و بعضی از هم کیشانش را نمایان ساخته ، و با ایجاد یک فضای خالی یا وید که به شکل خطی از میان پلان نامنظم این مجموعه عبور میکند ،جای خالی یهودیان در برلین را یاد اور می شود.
زاویه های تند و فرم های تکه تکه شده. مهم تر از همه اینها ، روابط فلسفی مستحکم از ویژگی های بارز موجود در طرح های اوست . لیبسکیند عمیقا ضد کلاسیک است . در نزد وی قواعد کلاسیک تناسب ، هماهنگی ، نظم ، تقارن و توازن که به شکلی موقر در کاخ قرن هیجدهمی مجاور اثر وی در برلین به چشم می خورد در واقع حکم نظام هایی بسته و منسوخ را دارند .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]او چیزهای پیچیده ، خرد ستیز و درون یافتی را به خرد ورزی مستقیم و بی چون و چرا ترجیح می دهد و به گمان وی خرد ورزی «مفروض» همین است و بس .
این معمار ، آرمان گرا و فردگرایی افراطی است که می کوشد فراتر از آزادی هنر برای هنر ، و فراتر از مقوله های فرم ناب گام نهد . به بیان بهتر ، او در هر ساختمانی که طراحی می کند ، در جست و جوی این است که ویژگی هایی تازه را برای معنای وضع کند ، و همچنین راه هایی تازه را برای پیوند بنا ، مکان و فضا با تاریخ ، زندگی امروز و زندگی فردا به وجود آورد .[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif][/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]موزه یهودیان برلین ، نمونه ای از شور و هیجان و نیز پیچیدگی جست و جوی لیبسکیند برای مفاهیم معماری است .
لیبسکیند می گوید که برای دستیابی به طرح مورد بحث ، نشانه ها و مظاهر بارز زندگی شهروندی یهود و غیر یهود را جست و جو کرده و آنها را برای ایجاد هندسه های زاویه دار در زمین ، بر روی نقشه مشخص ساخته است .
خود وی این را « ماتریس خرد ستیزی » می نامد .[/FONT]
منبع
فیلم موزه یهود برلین
فیلم موزه یهود برلین
متن فیلم موزه یهود برلین به کارگردانی استن نئومان و ریچارد کووان که توسط موسسه Arte در مدت 25 دقیقه و 45 ثانیه تهیه شده است و توسط ایمان رئیسی ترجمه شده است.
"موزه یهود در برلین 1998-1993 توسط دانیل لیبسکیند ساخته شد. 165 معمار برای مسابقه دعوت شده بودند. لیبسکیند: "من به خیلی قبرستهای یهود رفتم که پر از سبزه و دار-و-درخت بود و چیزی که من رو خیلی تحت تاثیر قرار داد این بود که اعتماد زیاد به آینده تهی (خالی) به‌خاطر اینکه همه این سنگهای قبر خالی حکاکی نشده بود. برای نسلهای بعدی یک خالی ابدی."
1988 تصمیم به ساختن یک موزه یهود جدید که نیم قرن قبل (موزه قبلی) تعطیل شده بود. این کار الهام گرفته از کتاب خیابان یکطرفه اثر والتر بنیامین و اپرای موسی و هارون آرنولد شوئنبرگ است. قطعه موسیقی 3 پرده ای که بعد از پرده دوم موسیقی ندارد (کامل نیست).
می خواست کارش دنباله کار ناتمام شوئنبرگ باشد. برای اینکه جدیت کارش را نشان بدهد پروپوزال خود را روی یک برگه موسیقی روی خطوط حامل نوشت و عنوانش "بینابین خطوط" بود.
از خطوط روی بام که نما را راه-راه کردند گرفته، تا محیط بیرونی حجم (خطوط شکسته شگفت انگیز)، چیزی که حاکم بر بناست و آن را تشکیل داده، خط است. بخاطر این مشهور شده به آذرخش.
این فرم نشان دهنده شکنجه ها و خشونت ها بر بدن یهودی‌ها است.
بر خلاف چیزی که نشان می دهد، حرکت خطوط کمتر تصادفی بوده. درختهای زیبایی دور سایت است که یکی از آنها باعث تغییر شکل ساختمان شده است. نمای سمت خیابان نه ورودی دارد نه تداعی کننده‌ی موزه است. راه ارتباطی دو ساختمان از داخل ساختمان قدیمی و رو به پایین است. پله با زوایای تند، برخلاف موزه های دیگر رو به پایین می رود و در هر سطح (level) ساختمان قدیمی قابل مشاهده است. وقتی سر خود را بلند می‌کنید، می بینید این پله ها در پایین آن باکس بتنی تا بام ادامه یافته. این دو ساختمان همچون تاریخ یهود و آلمان با هم درآمیخته شده اند با خشونتی وحشیانه ولی پنهان.
این برج بتنی که محافظ ورودی زیرزمین موزه است در نگاه اول ساده تر از خطوط شکسته بنا به نظر می رسد، اما این قلب پروژه است. 3 راهرو است. وجود این قسمت یعنی دید کلی در یک زمان نمی توانی از آنها داشته باشی. به این راهروها محور می گوید. Axis محوری است که اعضای بدن به طور متقارنی اطرافش چیده شده. این 3 محور نمایانگر 3 تجربه تاریخی یهود (آلمانی) در نمونه فضا است. تداوم، تبعید و مرگ.
قسمت دوم
"فضایی است که یک سفر را تجربه می کند. مثل داستانهای افسانه ای. فقط یکی از این سه راه به گالری ها می رسد که لیبسکیند به آن محور تداوم گفته است. تداوم حضور یهود در آلمان. آخر این راهرو به راه پله ای می رسد که در ابتدا خیلی ساده به نظر می رسد. ناگهان یک منظره عجیبی نمایان می شود. بعد از متراکم کردن فضا، معمار آنرا بسط می دهد که این توالی فضای باز و بسته از قبل بوده و تجربه شده بود و تاثیر آن تضمین شده است.
ولی لیبسکیند فقط در یک جهت فضا را باز می کند، آنهم سمت بالا، عرض راهرو پایین بیشتر نیست. این فضا بین دو دیوار بلند است که ستونهای بزرگ اش به نظر می رسد نمی توانند این دو را از هم جدا نگهدارند.
دو راهروی دیگر فضاهای نمایشگاهی اند (دو محور دیگر): یک سری کابین ها توسط معمار طراحی شده که آثار هنری در آنها نیست. فقط نقاشی بچه ها و یکسری عکس قدیمی است. به غیر از این نقشه که ساده ترین آنها است و سوغات تبعید و نابودی است. دو سرنوشتی که این راهرو و دیوارهای کج به آن منتهی می شوند.
به این محور هولوکاست گفته می شود که به یک در سیاه منتهی می شود. پشت در، یک برج بتنی فرورفته در تاریکی است. برج هولوکاست. دیوارهای سیاه توسط شکافی نوردهی می شوند که اندکی از نور روز را به داخل وارد می کند. این تنها روزنه به خارج است. برج هولوکاست در واقع بیرون ساختمان است که از یک راه زیرزمینی ارتباط دارد. و تقارنی بین برج ورودی و هولوکاست ایجاد کرده است.
محور سوم که محور هولوکاست را قطع می کند، محور تبعید است. این سناریوی ترک آلمان است که به فضای باز می رسد. باغ تبعید. Elix . این باغ معلق شاید کنایه ای باشد به تبعید یهودیان به بابل. 49 ستون بتنی. این درختانی (بوته هایی) که بالای این ستونهای بتنی است، نمادی از ریشه کن کردن هم هست. از تبعید به‌عنوان گم کردن نقطه مبدا (شروع) یاد می شود. کج بودن زمین و این ستونها که باعث از دست رفتن تعادل می شود حس تبعید را القا می کند. تنها جای موزه با زاویه قائم که یک مربع کامل است. معمار صفحه را کج کرده که دو تا زاویه 10 درجه بسازد. فرار به فضای باز توهمی بیش نیست. تبعید هم نوعی حبس است. راهی به بیرون نیست جز برگشت به محور زیرزمینی. برج ها و باغ و ساختمان قدیمی و جدید با ارتباط زیرزمینی به هم متصل اند ولی روی زمین معمار عمدا این احجام را جدا از هم کار کرده است."
قسمت آخر:
ستون بتنی برج هولوکاست و ستونهای باغ تبعید کاملاً جدا از هم پوشیده شده با روی است. معمار دو مصالح بکار برده، یکی فلز که بدنه را بپوشاند. معمار نخواسته به براقی فلزهای بیلبائو باشد، لذا از روی اکسید نشده استفاده کرده که در طول دهه ها تغییر رنگ میدهد ولی خواسته خطوط روی نما بیشتر نمایان شوند. این خطوط با سیستمهای ترکیبی مدرن و سنتی بوجود آمدند. دو طرح باهم آمیخته شدند اول Functional برای دفاتر در طبقه بالایی و فضاهای خدماتی که پنجره های ساده دارند با اینکه شکلهای مختلفی به آنها داده است که به این دلیل تولید کننده شیشه ماشین پنجره ها را ساخته.
برای ساختن این خطوط معمار روی نقشه برلین یکسری خطوطی کشید که آدرس شخصیت‌های یهودی مهم آلمان را به هم وصل می کند. بعد طرح را انداخت روی نمای ساختمان. تاثیری که این خطوط در داخل دارند هم جالب است. هر چند این مشکل پیش می آید که چطور تابلوها روی این دیوارها نصب شوند که مثل دکور یک فیلم اکسپرسیونیسم دهه 20 آلمانی است. این مسئله نصب تابلوها برای مدت زیادی مطرح نشده بود.
با وجود اینکه 1998 ساخته شد ولی مدام آنرا بررسی می کردند و به تاخیر می انداختند هم به خاطر اتحاد دو آلمان و پیش فرضهای معمار. بالاخره در 1999 موزه برای بازدید عموم باز شد. 350000 نفر در عرض دو سال اول که موزه خالی بود، از آن بازدید کردند. خیلی ها فکر می کردند که خالی اش بهتر است که معماری اش به نمایش گذاشته شود. در سپتامبر 2001 موزه به شکل رسمی افتتاح شد با مجموعه ای از 4000 شی که همه شاهدی بر 2000 سال حضور یهودیت در آلمان بود. موفقیت مثل آذرخشی آمد. لازم بود تغییراتی داده شود. دکوراتورهایی برای این کار استخدام شدند. زوایای حاده گرد شد. دیوارها پوشیده شد و کابینت‌ها پر شد. چیزی از معماری هنوز باقی مانده بود. اینها برج های بتنی اند که در سطوح مختلف بنا را قطع می کنند. 6 تا هستندکه اشکال مختلفی دارند تنها روشنایی از بالای این نورگیر سقفی می آید. معمار به آنها void می‌گوید. اینها تجسم آخرین شکل یهودیت آلمانی است: غیبت. از بیرون نشانه ای از این برجهای خالی به چشم نمی خورد، فقط نورگیرهای سقف اند که نقطه چینی روی زیگزاگ ایجاد کردند. این خط چین آخرین خط ساختمان نمایانگر همه ویرانیها است (همه چیز از بین رفته است.)
یک نمونه از این خالی بودن، که در دسترس بازدیدکنندگان است، که اصلی ترین آنها است، void خاطره نام دارد. متقاعد کردن کارفرماها کار آسانی نبود، چون آنها می‌گفتند این فضاهای بی‌استفاده و void هایی که از لحاظ گرمایش مشکل ایجاد می کنند، اما معمار بسیار تلاش کرد که نشان دهد این فضاها بلا استفاده و پوچ نیست.
فیلم موزه یهود برلین
متن فیلم موزه یهود برلین به کارگردانی استن نئومان و ریچارد کووان که توسط موسسه Arte در مدت 25 دقیقه و 45 ثانیه تهیه شده است و توسط ایمان رئیسی ترجمه شده است.
"موزه یهود در برلین 1998-1993 توسط دانیل لیبسکیند ساخته شد. 165 معمار برای مسابقه دعوت شده بودند. لیبسکیند: "من به خیلی قبرستهای یهود رفتم که پر از سبزه و دار-و-درخت بود و چیزی که من رو خیلی تحت تاثیر قرار داد این بود که اعتماد زیاد به آینده تهی (خالی) به‌خاطر اینکه همه این سنگهای قبر خالی حکاکی نشده بود. برای نسلهای بعدی یک خالی ابدی."
1988 تصمیم به ساختن یک موزه یهود جدید که نیم قرن قبل (موزه قبلی) تعطیل شده بود. این کار الهام گرفته از کتاب خیابان یکطرفه اثر والتر بنیامین و اپرای موسی و هارون آرنولد شوئنبرگ است. قطعه موسیقی 3 پرده ای که بعد از پرده دوم موسیقی ندارد (کامل نیست).
می خواست کارش دنباله کار ناتمام شوئنبرگ باشد. برای اینکه جدیت کارش را نشان بدهد پروپوزال خود را روی یک برگه موسیقی روی خطوط حامل نوشت و عنوانش "بینابین خطوط" بود.
از خطوط روی بام که نما را راه-راه کردند گرفته، تا محیط بیرونی حجم (خطوط شکسته شگفت انگیز)، چیزی که حاکم بر بناست و آن را تشکیل داده، خط است. بخاطر این مشهور شده به آذرخش.
این فرم نشان دهنده شکنجه ها و خشونت ها بر بدن یهودی‌ها است.
بر خلاف چیزی که نشان می دهد، حرکت خطوط کمتر تصادفی بوده. درختهای زیبایی دور سایت است که یکی از آنها باعث تغییر شکل ساختمان شده است. نمای سمت خیابان نه ورودی دارد نه تداعی کننده‌ی موزه است. راه ارتباطی دو ساختمان از داخل ساختمان قدیمی و رو به پایین است. پله با زوایای تند، برخلاف موزه های دیگر رو به پایین می رود و در هر سطح (level) ساختمان قدیمی قابل مشاهده است. وقتی سر خود را بلند می‌کنید، می بینید این پله ها در پایین آن باکس بتنی تا بام ادامه یافته. این دو ساختمان همچون تاریخ یهود و آلمان با هم درآمیخته شده اند با خشونتی وحشیانه ولی پنهان.
این برج بتنی که محافظ ورودی زیرزمین موزه است در نگاه اول ساده تر از خطوط شکسته بنا به نظر می رسد، اما این قلب پروژه است. 3 راهرو است. وجود این قسمت یعنی دید کلی در یک زمان نمی توانی از آنها داشته باشی. به این راهروها محور می گوید. Axis محوری است که اعضای بدن به طور متقارنی اطرافش چیده شده. این 3 محور نمایانگر 3 تجربه تاریخی یهود (آلمانی) در نمونه فضا است. تداوم، تبعید و مرگ.
قسمت دوم
"فضایی است که یک سفر را تجربه می کند. مثل داستانهای افسانه ای. فقط یکی از این سه راه به گالری ها می رسد که لیبسکیند به آن محور تداوم گفته است. تداوم حضور یهود در آلمان. آخر این راهرو به راه پله ای می رسد که در ابتدا خیلی ساده به نظر می رسد. ناگهان یک منظره عجیبی نمایان می شود. بعد از متراکم کردن فضا، معمار آنرا بسط می دهد که این توالی فضای باز و بسته از قبل بوده و تجربه شده بود و تاثیر آن تضمین شده است.
ولی لیبسکیند فقط در یک جهت فضا را باز می کند، آنهم سمت بالا، عرض راهرو پایین بیشتر نیست. این فضا بین دو دیوار بلند است که ستونهای بزرگ اش به نظر می رسد نمی توانند این دو را از هم جدا نگهدارند.
دو راهروی دیگر فضاهای نمایشگاهی اند (دو محور دیگر): یک سری کابین ها توسط معمار طراحی شده که آثار هنری در آنها نیست. فقط نقاشی بچه ها و یکسری عکس قدیمی است. به غیر از این نقشه که ساده ترین آنها است و سوغات تبعید و نابودی است. دو سرنوشتی که این راهرو و دیوارهای کج به آن منتهی می شوند.
به این محور هولوکاست گفته می شود که به یک در سیاه منتهی می شود. پشت در، یک برج بتنی فرورفته در تاریکی است. برج هولوکاست. دیوارهای سیاه توسط شکافی نوردهی می شوند که اندکی از نور روز را به داخل وارد می کند. این تنها روزنه به خارج است. برج هولوکاست در واقع بیرون ساختمان است که از یک راه زیرزمینی ارتباط دارد. و تقارنی بین برج ورودی و هولوکاست ایجاد کرده است.
محور سوم که محور هولوکاست را قطع می کند، محور تبعید است. این سناریوی ترک آلمان است که به فضای باز می رسد. باغ تبعید. Elix . این باغ معلق شاید کنایه ای باشد به تبعید یهودیان به بابل. 49 ستون بتنی. این درختانی (بوته هایی) که بالای این ستونهای بتنی است، نمادی از ریشه کن کردن هم هست. از تبعید به‌عنوان گم کردن نقطه مبدا (شروع) یاد می شود. کج بودن زمین و این ستونها که باعث از دست رفتن تعادل می شود حس تبعید را القا می کند. تنها جای موزه با زاویه قائم که یک مربع کامل است. معمار صفحه را کج کرده که دو تا زاویه 10 درجه بسازد. فرار به فضای باز توهمی بیش نیست. تبعید هم نوعی حبس است. راهی به بیرون نیست جز برگشت به محور زیرزمینی. برج ها و باغ و ساختمان قدیمی و جدید با ارتباط زیرزمینی به هم متصل اند ولی روی زمین معمار عمدا این احجام را جدا از هم کار کرده است."
قسمت آخر:
ستون بتنی برج هولوکاست و ستونهای باغ تبعید کاملاً جدا از هم پوشیده شده با روی است. معمار دو مصالح بکار برده، یکی فلز که بدنه را بپوشاند. معمار نخواسته به براقی فلزهای بیلبائو باشد، لذا از روی اکسید نشده استفاده کرده که در طول دهه ها تغییر رنگ میدهد ولی خواسته خطوط روی نما بیشتر نمایان شوند. این خطوط با سیستمهای ترکیبی مدرن و سنتی بوجود آمدند. دو طرح باهم آمیخته شدند اول Functional برای دفاتر در طبقه بالایی و فضاهای خدماتی که پنجره های ساده دارند با اینکه شکلهای مختلفی به آنها داده است که به این دلیل تولید کننده شیشه ماشین پنجره ها را ساخته.
برای ساختن این خطوط معمار روی نقشه برلین یکسری خطوطی کشید که آدرس شخصیت‌های یهودی مهم آلمان را به هم وصل می کند. بعد طرح را انداخت روی نمای ساختمان. تاثیری که این خطوط در داخل دارند هم جالب است. هر چند این مشکل پیش می آید که چطور تابلوها روی این دیوارها نصب شوند که مثل دکور یک فیلم اکسپرسیونیسم دهه 20 آلمانی است. این مسئله نصب تابلوها برای مدت زیادی مطرح نشده بود.
با وجود اینکه 1998 ساخته شد ولی مدام آنرا بررسی می کردند و به تاخیر می انداختند هم به خاطر اتحاد دو آلمان و پیش فرضهای معمار. بالاخره در 1999 موزه برای بازدید عموم باز شد. 350000 نفر در عرض دو سال اول که موزه خالی بود، از آن بازدید کردند. خیلی ها فکر می کردند که خالی اش بهتر است که معماری اش به نمایش گذاشته شود. در سپتامبر 2001 موزه به شکل رسمی افتتاح شد با مجموعه ای از 4000 شی که همه شاهدی بر 2000 سال حضور یهودیت در آلمان بود. موفقیت مثل آذرخشی آمد. لازم بود تغییراتی داده شود. دکوراتورهایی برای این کار استخدام شدند. زوایای حاده گرد شد. دیوارها پوشیده شد و کابینت‌ها پر شد. چیزی از معماری هنوز باقی مانده بود. اینها برج های بتنی اند که در سطوح مختلف بنا را قطع می کنند. 6 تا هستندکه اشکال مختلفی دارند تنها روشنایی از بالای این نورگیر سقفی می آید. معمار به آنها void می‌گوید. اینها تجسم آخرین شکل یهودیت آلمانی است: غیبت. از بیرون نشانه ای از این برجهای خالی به چشم نمی خورد، فقط نورگیرهای سقف اند که نقطه چینی روی زیگزاگ ایجاد کردند. این خط چین آخرین خط ساختمان نمایانگر همه ویرانیها است (همه چیز از بین رفته است.)
یک نمونه از این خالی بودن، که در دسترس بازدیدکنندگان است، که اصلی ترین آنها است، void خاطره نام دارد. متقاعد کردن کارفرماها کار آسانی نبود، چون آنها می‌گفتند این فضاهای بی‌استفاده و void هایی که از لحاظ گرمایش مشکل ایجاد می کنند، اما معمار بسیار تلاش کرد که نشان دهد این فضاها بلا استفاده و پوچ نیست.
ketabdoost
عضو جدید
درخواست پلان موزه آبگینه
درخواست پلان موزه آبگینه
سلام:آیا می تونید که پلان موزه آبگینه رو هم توی سایت بگذارید؟؟؟خیلی گشتم ولی پیداش نکردم.
درخواست پلان موزه آبگینه
سلام:آیا می تونید که پلان موزه آبگینه رو هم توی سایت بگذارید؟؟؟خیلی گشتم ولی پیداش نکردم.
JEN.Arc
کاربر بیش فعال
طرح موزه هنرهای معاصر به همراه پلان و نقشه های معماری
طرح موزه هنرهای معاصر به همراه پلان و نقشه های معماری
ایده جدیدی برای کابردی شدن هر چه بیشتر موزه ها
شهرداری بیشتر نقاط جهان هر کدام به نوعی مشغول طراحی اماکن و فضاهایی هستند که با داشتن یک فضای کاملا معمارانه مردم را نیز در آن به هنر در زندگی خود دلگرم کنند.
از جمله این موارد طراحی موزه ای در شهر تایپه تایوان بود که در داخل بزرگترین پارک این شهر انجام گرفت تا با استفاده از فضای زیبای پارک یک چشم انداز بسیار زیبا را برای بازدیدکننده گان از موزه این شهر ایجاد نماید.
هنر به عنوان اصلی ترین استراتژی این پروژه و همچنین گردش در فضای موجود در آن برای داشتن یک تجربه پویا نقش مهمی در شکل دادن به ایده اصلی موزه داده است.
ترکیب هنر ، معماری و طبیعت پویا
داشتن معماری پویا باعث لذت بردن بازدیدکنندگان از هنر بعنوان شاخصه اصلی زندگی انسانی است.
رمپ و تراس مارپیچی بهمرا منظره فوق العاده زیبای باغ
رمپ مارپیچی پذیرایی با شیب مایل ، داشتن نمای گسترده از فضای سبز شهری با ترکیب رنگ های کاملا ملایم روشی کاملا جالب و جذاب برای جذب بازدید کننده گان به نقاط بالایی موزه و خسته نشدن آنان در طول مسیر میگردد.
نمایشگاه موزه
نوع ترکیپ احجام و رنگ ها در مجموعه برای کلیه بازدیدکنندگان از هر نوع سن و سالی باعث شده که انواع مختلف هنرهای رنگی در این مجموعه بکار رود تا هر شخصی را به هر نوع سلیقه ای به خود جلب کند.
مجموعه رستوران و تجاری مجموعه
انعطاب پذیری قسمت ها و بخش های مختلف موزه باعث شده است که هر کسی و با هر سلیقه ای نوع خاصی از نمایشگاه آثار خود را به نمایش بگذاردکه این عامل خود باعث زیبایی خاصی در بخش های مختلف گردید است.
چشم انداز بسیار زیبا با استفاده از نورهای مصنوعی در شب
جاذبه های توریستی طرح
تشویق بازدید کننده گان به حذاکثر استفاده از فضاهای هنری باعث گردیده که مسئولات مجموعه برای جذب بازدید کننده گان بیشتر به کارهای مختلفی دست بزنند که از جمله آن موارد زیر می باشد.
حذاکثر استفاده از تراس ترکیبی با معماری سبز به دلیل علاقه زیاد به طبیعت ، استفاده از مجسمه های زیبا در قسمت های مختلف موزه ، اجرای بازارها و نمایشگاه های مختلف تجاری در اطراف ساختمان موزه ، نمایش فیلم های هنری در اطراف ساختمان موزه ، طراحی ساختمان با استفاده از فن آوری های سبز ، اهدای هدایا به بازدیدکننده گان از مجموعه ، داشتن۳ رستوارن فوق العاده زیبا با تمام امکانات در طبقات مختلف.
دانلود عکس ها :
حجم : ۱٫۴۰ مگابایت
دانلود (لینک مستقیم)
رمز عبور : www.farsicad.com
منبع:فارسی کد
طرح موزه هنرهای معاصر به همراه پلان و نقشه های معماری
ایده جدیدی برای کابردی شدن هر چه بیشتر موزه ها
شهرداری بیشتر نقاط جهان هر کدام به نوعی مشغول طراحی اماکن و فضاهایی هستند که با داشتن یک فضای کاملا معمارانه مردم را نیز در آن به هنر در زندگی خود دلگرم کنند.
از جمله این موارد طراحی موزه ای در شهر تایپه تایوان بود که در داخل بزرگترین پارک این شهر انجام گرفت تا با استفاده از فضای زیبای پارک یک چشم انداز بسیار زیبا را برای بازدیدکننده گان از موزه این شهر ایجاد نماید.
هنر به عنوان اصلی ترین استراتژی این پروژه و همچنین گردش در فضای موجود در آن برای داشتن یک تجربه پویا نقش مهمی در شکل دادن به ایده اصلی موزه داده است.
ترکیب هنر ، معماری و طبیعت پویا
داشتن معماری پویا باعث لذت بردن بازدیدکنندگان از هنر بعنوان شاخصه اصلی زندگی انسانی است.
رمپ و تراس مارپیچی بهمرا منظره فوق العاده زیبای باغ
رمپ مارپیچی پذیرایی با شیب مایل ، داشتن نمای گسترده از فضای سبز شهری با ترکیب رنگ های کاملا ملایم روشی کاملا جالب و جذاب برای جذب بازدید کننده گان به نقاط بالایی موزه و خسته نشدن آنان در طول مسیر میگردد.
نمایشگاه موزه
نوع ترکیپ احجام و رنگ ها در مجموعه برای کلیه بازدیدکنندگان از هر نوع سن و سالی باعث شده که انواع مختلف هنرهای رنگی در این مجموعه بکار رود تا هر شخصی را به هر نوع سلیقه ای به خود جلب کند.
مجموعه رستوران و تجاری مجموعه
انعطاب پذیری قسمت ها و بخش های مختلف موزه باعث شده است که هر کسی و با هر سلیقه ای نوع خاصی از نمایشگاه آثار خود را به نمایش بگذاردکه این عامل خود باعث زیبایی خاصی در بخش های مختلف گردید است.
چشم انداز بسیار زیبا با استفاده از نورهای مصنوعی در شب
جاذبه های توریستی طرح
تشویق بازدید کننده گان به حذاکثر استفاده از فضاهای هنری باعث گردیده که مسئولات مجموعه برای جذب بازدید کننده گان بیشتر به کارهای مختلفی دست بزنند که از جمله آن موارد زیر می باشد.
حذاکثر استفاده از تراس ترکیبی با معماری سبز به دلیل علاقه زیاد به طبیعت ، استفاده از مجسمه های زیبا در قسمت های مختلف موزه ، اجرای بازارها و نمایشگاه های مختلف تجاری در اطراف ساختمان موزه ، نمایش فیلم های هنری در اطراف ساختمان موزه ، طراحی ساختمان با استفاده از فن آوری های سبز ، اهدای هدایا به بازدیدکننده گان از مجموعه ، داشتن۳ رستوارن فوق العاده زیبا با تمام امکانات در طبقات مختلف.
دانلود عکس ها :
حجم : ۱٫۴۰ مگابایت
دانلود (لینک مستقیم)
رمز عبور : www.farsicad.com
منبع:فارسی کد
سلام دوست عزیز..اول با تشکر از مدیر محترم...
من خیلی تو مطالبی که داشتم سرچ کردم اما فقط یه نقشه اونم از تو سوال کنکور پیدا کردم که کیفیتش خیلی بده ...اما تو این سایت نوشته که میتونید نقشه هارو از طریق همون سایت خریداری کنید.امیدوارم درست نوشته باشن!!!
موزه آبگینه (خانه قوام)
[h=3]بازسازی و احیاء ؛ ضرورت یا تفنن وزه آبگینه (خانه قوام)[/h]مرتضی بهروز-چکیده:بازسازی و احیاءفعالیت هایی هستند که به ترتیب با جسم و روح یک موضوع سرو کار دارند. این موضوع می تواند یک شهر ، محیط طبیعی یا یک بنا و اثر معماری باشد .
رویکردهای متفاوتی نسبت به بازسازی و احیاء وجود دارند که بعضاً در میزان دخالت در یک موضوع تاریخی دارای اختلافات اساسی هستند . البته در اینجا مقصد این نیست که این روش ها و رویکردها بررسی شوند .
با اینکه انسان امروز با کلیشه ها مبارزه می کند اما در دنیای خسته از مدرنیسم ، احترام به بوم و سنت ها یک ارزش اجتماعی به حساب می آیند . مدرنیسم به عنوان یک سبک زائیدۀ مدرنیته است . مدرنیته جنبشی والا است که به حرکت رو به جلو و نوآوری اعتقاد دارد و ریشه آن در رنسانس قرن 15 است و امروز نیز زنده است .
با فروکش کردن نیازهای کالبدی پس از جنگ جهانی دوم از جمله انبوه سازی و اسکان جمعیت ها ، جوامع به نوعی بلوغ اجتماعی می رسیدند و نواقص مدرنیسم را به خوبی درک کردند . از جمله این خطاهعا عدم توجه به تاریخ و پیشینه های اجتماعی و عدم توجه به زمینه ها بود .به عبارتی حاکمیت عقلانیت محض مدرنیسم شکسته شد تا جایی که امروز در کشورهای پیشرفته و خواهانی توسعه پایدار شعار جهانی فکر کن ، محلی عمل کن سر داده می شود . در همین راستا مفهوم خاطره مشترک یاخاطره حمعی افراد یک جامعه اهمیت پیدا می کند.
دریافت متن کامل مقاله [ دریافت فایل ]
((((راستی نقشه هاش رو می تونید از بخش فروش نقشه های تاریخی همین سایت تهیه کنید)))
http://nbpars.com/static-666.html
سلام مهندس نقشه ی نمای موزه ی هنرهای معاصر رو می خوام اگه داری ایمیل کن ممنون میشم ازت.خیلی واجبه. 
JEN.Arc
کاربر بیش فعال
گفته های کامران دیبا در موردموزه ی هنر های معاصر و فرهنگ سرای نیاوران
پارک و فرهنگسرایشفق
من در این طراحی سعی کرده ام اولین فرهنگسرا را در ایران پایهگذاری کنم که نوع تکمیل شده ان را در فرهنگسرای نیاوران ملاحظه می کنید. در ان زماندر ایران معماری محوطه، باغسازی و طراحی اثاثیه پارک مطرح نبود. تخصص معماری شهری،باغسازی ، یامحوطه سازس هم وجود نداشت . این طرح در واقع یه سوغاتی فرنگی و نمونهای از روش کار وتفکر در این مورد بود.یکی از کارهای با ارزش در این کار حفظ ساختمانقدیمی آن است که آن روزها محکوم به تخریب شده بود.فکر می کنم اگر با چراغ قوه همبگردید ،در تهران یه ساختمان مشابه و همدره آن با این مقیاس کوچک پیدا نخواهیدکرد.از وزیر دربار تا شهردار وقت محله به من فشار آوردن تا این ساختمان را خراب کنم .یکی به دلیل باز کردن دید ساختمان بیمارستان واتیکان در کوچه شمالی و دیگری به سببعدم شناخت و ارزش سنت معماری. البته به عنوان یه معمار در آن زمان کمی احساس گناهمی کردم که بیمارستان را از دید پارک محروم کرده ام. چون گفته می شد معمارایتالیایی و شریک ایرانی او ، با علم به اینکه این ساختمان خراب خواهد شد، محلبیمارستان را انتخاب و طراحی کرده بودند. ولی امروز خوشحالم که این ساختمان قدیمیرا با اندکی مداخله در نمای آن گسترش دادم و حفظ کردم. چون بین خودمان باشد ازساختمانهای خود من شکیل تر و موقرتر است و در آن آرتیست بازیهای جوانی خبرینیست.
اما در تصاویر جدید چراغهایی که ما برای آن با آهنگر کلی چانه زده بودیم ،به کلی نادیده شده اند. سبد آشغالی هم که طراحی کرده بودم، و در واقع کپی از یک سبدآشغال معروف دانمارکی بود ، ناپدید شده و درخت بید مجنون که قرار بود سایه و فضایرمانتیک قدیمی جلوی ساختمان قدیمی ایجاد کند دیگر نیست و جایش را به چراغ خوشهانگوری داده است. از همه بدتر اینکه تابلویی زشت ،تصویر نمای کتابخانه شهرداری رادر نشریات معماری غیر قابل چاپ کرده است . ما برای پوسترهایی که ممکن است یک ماهکوچه و خیابان را تزئین کند از بهترین هنرمندان استفاده می کنیم، ولی برای اولینفرهنگسرای ساخت ایران به کلی گرافیک را نادیده می گیریم.
از آم مهمتر به معمارانهمکار پیشنهاد می کنم که حوض یا آب نمای سنگی نسازید به خصوص برای شهرداری ، چوناین سازمان چند تن رنگ آبی در ماه خریداری و بعضی از کارکنان ان هر چه را که با آبسروکار دارد ، آبی می کنند شاید برای اینکه وجود آب را خوب شیرفهم کنند، باید در کفحوضچه ها بنویسند آب ، تا همه از وجود آب آگاه شوند.حتی نقاشی و کاشیکاری در آب نمانوعی مبارزه با اصالت آب است . ما در سنت معماری کاشیکاری روی نما داریم.همه اینهامقدمه ای بود برای اینکه بگویم در پارک شفق حوضچه ای است که با الهام از ظروف زیرخاکی قدیمی با یک نوک دراز برای آبریزی ساخته شده. حالا با آبی کردن این نوک ، آنرا از بقیه حوضچه جدا و توجه را به جای آبشار متوجه یک رنگ بد کرده اند که درمعماری سنتی یا متین جایی ندارد.
اما در مورد ساختمانها، البته کمی تعمیر شدهاند و یک قسمت به سالن نمایشگاه اضافه شده که بسیار زیرکانه طراحی شده است و نهتنها به طرح اولیه لطمه نمی زند بلکه آنرا تکمیل می کند.این کار را مهندس حمیدنورکیهانی و همکارانش اجرا کرده اند و برای اینکه به حجم و شخصیت معماری اولیهخسارتی وارد نیاید این نوسازی و توسعه را به نحو احسن انجام داده اند ولی یک اشتباهدر مرمت سبزرنگ شدن نوار بالای ساختمان است. یکی از هدفهای طراحی این ساختمان ها یکپارچگی دیوار و اتمام دیواره نما با سنگ سفید بوده است. چون آجر را نمی شود بدونروکار در مجاورت هوا رها کرد. هدف عملا این بود که هیچ نوع جدایی بین دیوار و رنگآسمان وبه وجود نیاید. ولی خط ممتد رنگی سبز آگرچه رنگی است مطلوب، ماهیت معماری وسکونت آن را مخطل می کند وبین نما و آسمان جدایی می اندازد . فکر کنم برای نگهداریآجر روی آن بهتر است از فلز گالوانیزه ،به صورت غیر محسوس استفاده شود.
حاللازم است سری به فرهنگسرای نیاوران و پارک مجاور آن بزنیم. این طرح شامل سه قسمتبوده :1- دفتر مخصوص.2- پارک.3- فرهنگسرا. این محوطه یک باغ شمیران قدیم بود نظیراین باغها در شمیران اوایل قرن فراوان بود و اعیان و بعضی از روستاییان شمیران، کهدر تهران شاغل بودند، در تابستان های گرم، تهران را برای چند ماه ترک و زندگی خودرا به شمیرانات منتقل می کردند . باغ نیاوران فاقد ساختمانی قدیمی بود ولی استخرنسبتا بزرگ و حوضچه های متعدد آبریزهای آن به سبک باغهای بااهمیت گذشته طراحی شدهبود یکی از هدفهای طراحی جدایی معماری مدرن و حفظ این محوطه به صورت یک سند وهمینطور بازگشتی به گذشته.، یا به یک باغ دوره قاجار بوده است. پس عملا سعی شدسکون، سکوت و وقار این محوطه حفظ شود.
حالا اگر به وضعیت کنونی این محوطه نگاهکنیم، مسلما تجاوز بی رحمانه به این فکر اولیه را مشاهده خواهیم کرد. تصویر وضعیتفعلی برای جشنواره جاز، یا یا نمایش روحضی مناسب تر است. تلاشی هم شده تا مردم بدونقدم رنجه کردن از سبدهای آشغال استفاده کنند و زیر چراغ های پر نور بتوانند عملجراحی هم انجام دهند. البته آبی گرایان هم کار خودشان را انجام داده اند. همچنینظاهرا یکی از همکاران مشتاق هم فکر کرده که باید پنج آب نما را گسترش دهد. در اینجاپنج آب نما حکمتی بوده است مانند پنج تن . من به عمد تعداد 4را به 5 افزایش دادم . به هر حال همکار ما تصمیم گرفته است این آب نما ها را به اصطلاح گسترش دهد و تا ناففرهنگسرا بکشاند. فکر کنید حوض گرد با گلدانهای اطراف آن چه ارتباطی با سردر و پل وآب نمای مجاور دارد خدا می داند یکی آدم را به یاد باهاس می اندازد و دیگری به یادحیاط امیریه عمه جان بزرگ.
در نتیجه این دستبرد ، محوطه انتظار قبل از ورود بهمحوطه فرهنگسرا تبدیل به نوار باریک دور حوض شده و عملکرد واقعی خود را از دست دادهاست. بهتر است یادی هم از گروه ضربت آبی گرا کرده باشیم . یک پل بتونی لخت برای اینگذرگاه پیش بینی شده بود که مسئولان فکر کرده اند باید آنرا با پلاک سنگی بپوشانند. در نتیجه پله آخر یا کف حیاط چون پلاک ندارد بلندتر از بقیه است.
در زمان طراحیپارک شفق ما در مورد چراغها خیلی وقت گذاشتیم . اما در این فرهنگسرا چون امکان واردکردن بعضی اشیا بدون نظارت گمرک ممکن بود، برای یافتن چراغ مناسب سفری به ایتالیاکردم. تابستان ، در عروسی یکی از دوستان ایرانی در شهر جنووا، چراغی چشمم را گرفت. بعد از مدتی جستجو این چراغ را، که طراحی اش بسیار ساده بود ، برای این مجموعه وموزه هنرهای معاصر انتخاب وخریداری کردم. اما مهندس شهرداری این چراغهای گران قیمتطرح ایتالیا را سر به نیست کرده .
پارک و فرهنگسرایشفق
من در این طراحی سعی کرده ام اولین فرهنگسرا را در ایران پایهگذاری کنم که نوع تکمیل شده ان را در فرهنگسرای نیاوران ملاحظه می کنید. در ان زماندر ایران معماری محوطه، باغسازی و طراحی اثاثیه پارک مطرح نبود. تخصص معماری شهری،باغسازی ، یامحوطه سازس هم وجود نداشت . این طرح در واقع یه سوغاتی فرنگی و نمونهای از روش کار وتفکر در این مورد بود.یکی از کارهای با ارزش در این کار حفظ ساختمانقدیمی آن است که آن روزها محکوم به تخریب شده بود.فکر می کنم اگر با چراغ قوه همبگردید ،در تهران یه ساختمان مشابه و همدره آن با این مقیاس کوچک پیدا نخواهیدکرد.از وزیر دربار تا شهردار وقت محله به من فشار آوردن تا این ساختمان را خراب کنم .یکی به دلیل باز کردن دید ساختمان بیمارستان واتیکان در کوچه شمالی و دیگری به سببعدم شناخت و ارزش سنت معماری. البته به عنوان یه معمار در آن زمان کمی احساس گناهمی کردم که بیمارستان را از دید پارک محروم کرده ام. چون گفته می شد معمارایتالیایی و شریک ایرانی او ، با علم به اینکه این ساختمان خراب خواهد شد، محلبیمارستان را انتخاب و طراحی کرده بودند. ولی امروز خوشحالم که این ساختمان قدیمیرا با اندکی مداخله در نمای آن گسترش دادم و حفظ کردم. چون بین خودمان باشد ازساختمانهای خود من شکیل تر و موقرتر است و در آن آرتیست بازیهای جوانی خبرینیست.
اما در تصاویر جدید چراغهایی که ما برای آن با آهنگر کلی چانه زده بودیم ،به کلی نادیده شده اند. سبد آشغالی هم که طراحی کرده بودم، و در واقع کپی از یک سبدآشغال معروف دانمارکی بود ، ناپدید شده و درخت بید مجنون که قرار بود سایه و فضایرمانتیک قدیمی جلوی ساختمان قدیمی ایجاد کند دیگر نیست و جایش را به چراغ خوشهانگوری داده است. از همه بدتر اینکه تابلویی زشت ،تصویر نمای کتابخانه شهرداری رادر نشریات معماری غیر قابل چاپ کرده است . ما برای پوسترهایی که ممکن است یک ماهکوچه و خیابان را تزئین کند از بهترین هنرمندان استفاده می کنیم، ولی برای اولینفرهنگسرای ساخت ایران به کلی گرافیک را نادیده می گیریم.
از آم مهمتر به معمارانهمکار پیشنهاد می کنم که حوض یا آب نمای سنگی نسازید به خصوص برای شهرداری ، چوناین سازمان چند تن رنگ آبی در ماه خریداری و بعضی از کارکنان ان هر چه را که با آبسروکار دارد ، آبی می کنند شاید برای اینکه وجود آب را خوب شیرفهم کنند، باید در کفحوضچه ها بنویسند آب ، تا همه از وجود آب آگاه شوند.حتی نقاشی و کاشیکاری در آب نمانوعی مبارزه با اصالت آب است . ما در سنت معماری کاشیکاری روی نما داریم.همه اینهامقدمه ای بود برای اینکه بگویم در پارک شفق حوضچه ای است که با الهام از ظروف زیرخاکی قدیمی با یک نوک دراز برای آبریزی ساخته شده. حالا با آبی کردن این نوک ، آنرا از بقیه حوضچه جدا و توجه را به جای آبشار متوجه یک رنگ بد کرده اند که درمعماری سنتی یا متین جایی ندارد.
اما در مورد ساختمانها، البته کمی تعمیر شدهاند و یک قسمت به سالن نمایشگاه اضافه شده که بسیار زیرکانه طراحی شده است و نهتنها به طرح اولیه لطمه نمی زند بلکه آنرا تکمیل می کند.این کار را مهندس حمیدنورکیهانی و همکارانش اجرا کرده اند و برای اینکه به حجم و شخصیت معماری اولیهخسارتی وارد نیاید این نوسازی و توسعه را به نحو احسن انجام داده اند ولی یک اشتباهدر مرمت سبزرنگ شدن نوار بالای ساختمان است. یکی از هدفهای طراحی این ساختمان ها یکپارچگی دیوار و اتمام دیواره نما با سنگ سفید بوده است. چون آجر را نمی شود بدونروکار در مجاورت هوا رها کرد. هدف عملا این بود که هیچ نوع جدایی بین دیوار و رنگآسمان وبه وجود نیاید. ولی خط ممتد رنگی سبز آگرچه رنگی است مطلوب، ماهیت معماری وسکونت آن را مخطل می کند وبین نما و آسمان جدایی می اندازد . فکر کنم برای نگهداریآجر روی آن بهتر است از فلز گالوانیزه ،به صورت غیر محسوس استفاده شود.
حاللازم است سری به فرهنگسرای نیاوران و پارک مجاور آن بزنیم. این طرح شامل سه قسمتبوده :1- دفتر مخصوص.2- پارک.3- فرهنگسرا. این محوطه یک باغ شمیران قدیم بود نظیراین باغها در شمیران اوایل قرن فراوان بود و اعیان و بعضی از روستاییان شمیران، کهدر تهران شاغل بودند، در تابستان های گرم، تهران را برای چند ماه ترک و زندگی خودرا به شمیرانات منتقل می کردند . باغ نیاوران فاقد ساختمانی قدیمی بود ولی استخرنسبتا بزرگ و حوضچه های متعدد آبریزهای آن به سبک باغهای بااهمیت گذشته طراحی شدهبود یکی از هدفهای طراحی جدایی معماری مدرن و حفظ این محوطه به صورت یک سند وهمینطور بازگشتی به گذشته.، یا به یک باغ دوره قاجار بوده است. پس عملا سعی شدسکون، سکوت و وقار این محوطه حفظ شود.
حالا اگر به وضعیت کنونی این محوطه نگاهکنیم، مسلما تجاوز بی رحمانه به این فکر اولیه را مشاهده خواهیم کرد. تصویر وضعیتفعلی برای جشنواره جاز، یا یا نمایش روحضی مناسب تر است. تلاشی هم شده تا مردم بدونقدم رنجه کردن از سبدهای آشغال استفاده کنند و زیر چراغ های پر نور بتوانند عملجراحی هم انجام دهند. البته آبی گرایان هم کار خودشان را انجام داده اند. همچنینظاهرا یکی از همکاران مشتاق هم فکر کرده که باید پنج آب نما را گسترش دهد. در اینجاپنج آب نما حکمتی بوده است مانند پنج تن . من به عمد تعداد 4را به 5 افزایش دادم . به هر حال همکار ما تصمیم گرفته است این آب نما ها را به اصطلاح گسترش دهد و تا ناففرهنگسرا بکشاند. فکر کنید حوض گرد با گلدانهای اطراف آن چه ارتباطی با سردر و پل وآب نمای مجاور دارد خدا می داند یکی آدم را به یاد باهاس می اندازد و دیگری به یادحیاط امیریه عمه جان بزرگ.
در نتیجه این دستبرد ، محوطه انتظار قبل از ورود بهمحوطه فرهنگسرا تبدیل به نوار باریک دور حوض شده و عملکرد واقعی خود را از دست دادهاست. بهتر است یادی هم از گروه ضربت آبی گرا کرده باشیم . یک پل بتونی لخت برای اینگذرگاه پیش بینی شده بود که مسئولان فکر کرده اند باید آنرا با پلاک سنگی بپوشانند. در نتیجه پله آخر یا کف حیاط چون پلاک ندارد بلندتر از بقیه است.
در زمان طراحیپارک شفق ما در مورد چراغها خیلی وقت گذاشتیم . اما در این فرهنگسرا چون امکان واردکردن بعضی اشیا بدون نظارت گمرک ممکن بود، برای یافتن چراغ مناسب سفری به ایتالیاکردم. تابستان ، در عروسی یکی از دوستان ایرانی در شهر جنووا، چراغی چشمم را گرفت. بعد از مدتی جستجو این چراغ را، که طراحی اش بسیار ساده بود ، برای این مجموعه وموزه هنرهای معاصر انتخاب وخریداری کردم. اما مهندس شهرداری این چراغهای گران قیمتطرح ایتالیا را سر به نیست کرده .
JEN.Arc
کاربر بیش فعال
[h=2]تحلیل معماری موزه هنرهای معاصر تهران[/h]
موزه هنرهای معاصر در ضلع شمالی بلوار کشاورز و غرب پارک لاله واقع شده است و درسال ۱۳۵۶، فعالیت فرهنگی و هنری خود را آغاز کرد.این موزه در زمینی به وسعت ۲۰۰۰ مترمربع و پیرامون آن فضایی سبز و زیبا موسوم به پارک مجسمه با تندیس‌هایی ارزشمند از هنرمندان پر آوازه معاصر ایران و جهان قرار گرفته‌است.
ساختمان موزه ،که یکی از نمونه‌های با ارزش و کم همتای معماری نوین ایران است، با الهام از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی آن بنا شده است.
طراحی و معماری این بنا به دست کامران دیبا انجام گرفته است. هشتی، چهارسو، معبر و گذرگاه از جمله عناصر چشم‌نوازی هستند که بازدیدکنندگان هنر دوست را به تأمل در هنر و فرهنگ ایران زمین وا می‌دارند. موزه هنرهای معاصر مرکز فعالیت‌ها و رویدادهای مهم هنری ایران در زمینه هنرهای تجسمی به شمار می آید.
گالری موزه مکان برگزاری نمایشگاه‌های مختلف هنری است. به هنگام برپایی هر نمایشگاه، یک یا دو گالری نیز به نمایش گنجینه‌هایی از هنرمندان بزرگ جهان اختصاص می‌یابد.
ساختمان موزه تلفیقی ازمعماری مدرن و سنتی است که با الهام از بادگیرهای مناطق حاشیه کویر ایران ساخته شده است. تندیس‌هایی زیبا و با ارزش از هنرمندان معاصر همچون هنری مور، آلبرتو جیاکومتی و پرویز تناولی فضای سبز اطراف را به پارک مجسمه بدل ساخته است. بیننده مسیری چرخشی را در پیرامون فضای اصلی موزه می‌پیماید و پس از تماشای نگارخانه‌ها به هشتی می‌رسد در دل هشتی اثر زیبا و نوین ماده و فکر، که آن را هنرمند ژاپنی نوریوکی هاراگوچی، از روغن و پولاد ساخته است خود نمایی میکند.
ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران به مثابه اثر ی هنری است که هنر معاصر ایران وبخشی از تاریخ هنر مدرن جهان را نمایندگی می کند.
معماری منحصر به فرد مدرن این موزه ، الهام گرفته شده ازمعماری سنتی ایرا ن است که مفهومی فلسفی با خود به همراه دارد و با استفاده ازطاقهای مرسوم روستایی ونورگیرهای برگرفته ازبادگیرهای کویری طراحی شده است. وطرح مارپیچ داخلی آن از الگویی کاملاً مدرن پیروی می کند.
این شیوه طراحی هم ادای دینی به معماری سنتی است و هم مبین این نکته که تلفیق این دو معماری (الهام از اصول معماری سنتی ومدرن )امکان پذیر است.
در طراحی موزه هنرهای معاصر دو دیدگاه مورد بررسی قرارگرفته که هر دو آنها به درستی انتخاب و مورد بازبینی قرار گرفتند: یکی در محوطه اطراف موزه است یعنی بوستان لاله که فضایی نسبتا بزرگ است و دیگری مسیر دسترسی به موزه که در کنار یکی از محورهای حرکتی پارک لاله قرار دارد.طراح موزه حیاط مرکزی را انتخاب کرد که علاوه بر اینکه یکی از نشانه های معماری ایرانی باشد بتواند به کمک آن فضایی مجزا از بوستان را ایجاد کند.
علاوه بر آن با طراحی دید مناسب از حیاط مرکزی به بوستان ، سعی بر برقراری رابطه با بوستان نیز دارد. این رابطه در طراحی داخلی نیز با پنجره های دیواری و سقفی حفظ شده است.در دل این بوستان بزرگ محوطه ی وسیعی وجود دارد که به دلیل نصب مجسمه هایی از هنرمندان نامدار ایرانی وخارجی به " به باغ مجسمه " معروف است .ودقیقاً یادآور باغ های ایرانی است که از دل تاریخ واندیشه باصلابت وشکوهند ایران بیرون آمده است .آنهایی که با جغرافیای ایران آشنایی دارند به درستی درک می کنند که درپهنا وحاشیه کویر ، باغ هایی با درختان سربه فلک کشیده قد علم کرده اند ودرون هریک از باغ ها ،عمارتی یا بناهایی ساخته شده که کام ودل ساکنانش را با پیچش نسیم به بار نشسته درون بادگیرها، هشتی ، چهارسو ومعبر همراه می کند .
بنابراین اقلیم ومختصات کویر ،بهترین وبیشترین موضع معماری درجهت همراهی با طبیعت را انتخاب می کند.ساختما ن موزه درزمان حال بیشتر وواضح تر تاریخ گذشته ایران را درذهن ها جا می اندازد. ساختمان موزه از سنگ وبتون ساخته شده و روی هم رفته8500مترمربع مساحت دارد.
سطح کلی دیوارهای موزه نیز مساحتی بالغ بر2500 مترمربع را تشکیل می دهد. که شامل 9 گالری کوچک وبزرگ ودارای تجهیزات کامل جهت نمایش آثار هنری است .این موز ه یکی از فعال ترین وپرثمرترین مراکز فرهنگی وهنری در تهران است که دربافت شهری نمودی بسیار زیبا وخوشایند دارد . این مرکز دربیست ویکم مهرماه سال 1356درمساحتی حدود 8500متر افتتاح شد و از تاریخ سی ام همان ماه درمعرض بازدید کنندگان قرا گرفت .این ساختمان درحاشیه غربی پارک لاله درخیابان کارگرشمالی قرار دارد که از نقطه نظر جغرافیای شهری در مرکز شهر تهران قرار دارد.شایدهم ازاین منظر بتوان گفت موزه هنرهای معاصر تهران ساختمانی پست مدرنیستی است که با بهره گیری از عناصر معماری کهن ایرانی به صورتی مینی مالیستی خود نمایی می کند.
بادگیرها به وضوح در کالبد و فرم بنا خود نمایی می کنند .بادگیرهایی که سابقا نقش تهویه و جریان باد را در ساختمان داشتند اکنون وظیفه انتقال نور به داخل بنا را دارند.
باد از دل بادگیرها عبور کرده و در دل فضا بخش می شود. سایه ها - نیم سایه ها و نورها به طوری کنار یکدیگر قرار گرفته اند که هر گالری را به بخشی مجزا برای نمایش آثار تبدیل می کند.مسیر آغازین بازدید کنندگان یک رمپ است که با حرکت دورانی مخاطب خودرا به زیر زمین هدایت می کند. مخاطب مجبور است درادامه حرکتی آرام و مارپیچ را دنبال کند. ودرآخر هم مخاطب بدون این که احساسی ناخوشایندی از حرکت در مسیر پیچ درپیچ داشته باشد به جای نخست خود باز می گردد یعنی سردرموزه هنرهای معاصر تهران.
ساختمان موزه ،که یکی از نمونه‌های با ارزش و کم همتای معماری نوین ایران است، با الهام از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی آن بنا شده است.
طراحی و معماری این بنا به دست کامران دیبا انجام گرفته است. هشتی، چهارسو، معبر و گذرگاه از جمله عناصر چشم‌نوازی هستند که بازدیدکنندگان هنر دوست را به تأمل در هنر و فرهنگ ایران زمین وا می‌دارند. موزه هنرهای معاصر مرکز فعالیت‌ها و رویدادهای مهم هنری ایران در زمینه هنرهای تجسمی به شمار می آید.
گالری موزه مکان برگزاری نمایشگاه‌های مختلف هنری است. به هنگام برپایی هر نمایشگاه، یک یا دو گالری نیز به نمایش گنجینه‌هایی از هنرمندان بزرگ جهان اختصاص می‌یابد.
ساختمان موزه تلفیقی ازمعماری مدرن و سنتی است که با الهام از بادگیرهای مناطق حاشیه کویر ایران ساخته شده است. تندیس‌هایی زیبا و با ارزش از هنرمندان معاصر همچون هنری مور، آلبرتو جیاکومتی و پرویز تناولی فضای سبز اطراف را به پارک مجسمه بدل ساخته است. بیننده مسیری چرخشی را در پیرامون فضای اصلی موزه می‌پیماید و پس از تماشای نگارخانه‌ها به هشتی می‌رسد در دل هشتی اثر زیبا و نوین ماده و فکر، که آن را هنرمند ژاپنی نوریوکی هاراگوچی، از روغن و پولاد ساخته است خود نمایی میکند.
ساختمان موزه هنرهای معاصر تهران به مثابه اثر ی هنری است که هنر معاصر ایران وبخشی از تاریخ هنر مدرن جهان را نمایندگی می کند.
معماری منحصر به فرد مدرن این موزه ، الهام گرفته شده ازمعماری سنتی ایرا ن است که مفهومی فلسفی با خود به همراه دارد و با استفاده ازطاقهای مرسوم روستایی ونورگیرهای برگرفته ازبادگیرهای کویری طراحی شده است. وطرح مارپیچ داخلی آن از الگویی کاملاً مدرن پیروی می کند.
این شیوه طراحی هم ادای دینی به معماری سنتی است و هم مبین این نکته که تلفیق این دو معماری (الهام از اصول معماری سنتی ومدرن )امکان پذیر است.
در طراحی موزه هنرهای معاصر دو دیدگاه مورد بررسی قرارگرفته که هر دو آنها به درستی انتخاب و مورد بازبینی قرار گرفتند: یکی در محوطه اطراف موزه است یعنی بوستان لاله که فضایی نسبتا بزرگ است و دیگری مسیر دسترسی به موزه که در کنار یکی از محورهای حرکتی پارک لاله قرار دارد.طراح موزه حیاط مرکزی را انتخاب کرد که علاوه بر اینکه یکی از نشانه های معماری ایرانی باشد بتواند به کمک آن فضایی مجزا از بوستان را ایجاد کند.
علاوه بر آن با طراحی دید مناسب از حیاط مرکزی به بوستان ، سعی بر برقراری رابطه با بوستان نیز دارد. این رابطه در طراحی داخلی نیز با پنجره های دیواری و سقفی حفظ شده است.در دل این بوستان بزرگ محوطه ی وسیعی وجود دارد که به دلیل نصب مجسمه هایی از هنرمندان نامدار ایرانی وخارجی به " به باغ مجسمه " معروف است .ودقیقاً یادآور باغ های ایرانی است که از دل تاریخ واندیشه باصلابت وشکوهند ایران بیرون آمده است .آنهایی که با جغرافیای ایران آشنایی دارند به درستی درک می کنند که درپهنا وحاشیه کویر ، باغ هایی با درختان سربه فلک کشیده قد علم کرده اند ودرون هریک از باغ ها ،عمارتی یا بناهایی ساخته شده که کام ودل ساکنانش را با پیچش نسیم به بار نشسته درون بادگیرها، هشتی ، چهارسو ومعبر همراه می کند .
بنابراین اقلیم ومختصات کویر ،بهترین وبیشترین موضع معماری درجهت همراهی با طبیعت را انتخاب می کند.ساختما ن موزه درزمان حال بیشتر وواضح تر تاریخ گذشته ایران را درذهن ها جا می اندازد. ساختمان موزه از سنگ وبتون ساخته شده و روی هم رفته8500مترمربع مساحت دارد.
سطح کلی دیوارهای موزه نیز مساحتی بالغ بر2500 مترمربع را تشکیل می دهد. که شامل 9 گالری کوچک وبزرگ ودارای تجهیزات کامل جهت نمایش آثار هنری است .این موز ه یکی از فعال ترین وپرثمرترین مراکز فرهنگی وهنری در تهران است که دربافت شهری نمودی بسیار زیبا وخوشایند دارد . این مرکز دربیست ویکم مهرماه سال 1356درمساحتی حدود 8500متر افتتاح شد و از تاریخ سی ام همان ماه درمعرض بازدید کنندگان قرا گرفت .این ساختمان درحاشیه غربی پارک لاله درخیابان کارگرشمالی قرار دارد که از نقطه نظر جغرافیای شهری در مرکز شهر تهران قرار دارد.شایدهم ازاین منظر بتوان گفت موزه هنرهای معاصر تهران ساختمانی پست مدرنیستی است که با بهره گیری از عناصر معماری کهن ایرانی به صورتی مینی مالیستی خود نمایی می کند.
بادگیرها به وضوح در کالبد و فرم بنا خود نمایی می کنند .بادگیرهایی که سابقا نقش تهویه و جریان باد را در ساختمان داشتند اکنون وظیفه انتقال نور به داخل بنا را دارند.
باد از دل بادگیرها عبور کرده و در دل فضا بخش می شود. سایه ها - نیم سایه ها و نورها به طوری کنار یکدیگر قرار گرفته اند که هر گالری را به بخشی مجزا برای نمایش آثار تبدیل می کند.مسیر آغازین بازدید کنندگان یک رمپ است که با حرکت دورانی مخاطب خودرا به زیر زمین هدایت می کند. مخاطب مجبور است درادامه حرکتی آرام و مارپیچ را دنبال کند. ودرآخر هم مخاطب بدون این که احساسی ناخوشایندی از حرکت در مسیر پیچ درپیچ داشته باشد به جای نخست خود باز می گردد یعنی سردرموزه هنرهای معاصر تهران.
ketabdoost
عضو جدید
می شه با همون کیفیت بدش رو بذارید تو سایت؟؟
باشه چشم...
ببین تو رو خدا یه وقت عصبانی نشی بگی این چیه ها!!!!!البته گفتنم داره اما چه میشه کرد...حالا ایشالله خوبشو پیدا میکنی آخه میراث بعضی نقشه هارو خیلی به سختی انتشار میده ..یا حتی بعضی از دوستامم که واسه کارشون میخواستن حتی با رفتن به میراث هم نتونستن گیر بیارن....حالا اگه نشد میشه همینو یجور درستش کنی یا ببر تو کد از خطوط اصلیش بکش...یا از روش کپی کن با پوستی بزار روش یه جور درست میشه..ببخشید دیگه..
Similar threads
Similar threads
-
درخواست:طراحی مرکز اسناد و موزه دیجیتال
- شروع شده توسط محمد مهدی جاودان
- پاسخ ها: 0
-
-
-
-
