درختان ميوه و ميوه كاري

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
کیوی​




کیوی میوه درخت تاک چوبی و بزرگی از رده Actinidia ( راسته Ericales ، خانواده Actinidiaceae ) است که در آب و هوای معتدل رشد می کند. دربازار جهانی آنرا kiwifruit می گویند اما در شمال آمریکا معمولاً آنرا کیوی می نامند. متداول ترین نوع کیوی ( Actinidia deliciosa) تقریباً به اندازه تخم مرغ است ( حدوداً به طول 6 سانتیمتــر و 5/5 تا 4/5 سانتیمتر محیط) و کاملاً گرد نمی باشد. دارای پوستی کرکدار به رنگ قهوه ای کمرنگ است که معمولاً مصرف نمی شود. گوشت داخل آن سبز روشن و دارای ردیفهایی از دانه های خوراکی کوچک وسیاه است. بافت این میوه نرم و طعم آن گاهی اوقات مثل ترکیبی از توت فرنگی ، موز و آناناس می باشد.نام این میوه را از روی کرکهای روی پوست آن که کاملاً شبیه پرهای پرنده ای در نیوزیلند به همین نام است گرفته اند.



کیوی یک گیاه دوپایه بوده و گرده افشانی آن توسط باد و حشرات انجام می شود ولی زنبور عسل به عنوان حشره ای ویژه برای گرده افشانی گل های کیوی می باشد که باید بسیار مورد توجه قرار گیرد . ریشه های کیوی بزرگ و گوشتی می باشند . برگ های کیوی دارای پرزهایی است که بر روی
تبخیر و تعرق ، آفات و بیماری ها و تبادل گازی گیاه تاثیر می گذارند . برگ ها در کیوی مهم می باشند ، چرا که نسبت بین سطح برگ بر اندازه نهایی میوه تاثیر مستقیم دارد . رشد جوانه ها در درخت کیوی همانند درخت انگور می باشد و گل های آن بر روی شاخه های فصل جاری تشکیل می شوند . کیوی از درختانی است که سال آوری دارد و ازدیاد محصول در یک سال سبب کاهش محصول در سال های آینده می گردد . دوره نونهالی درخت کیوی 3 الی 4 سال می باشد .



گیاهان کیوی معمولاً دوپایه هستند یعنی هر گیاه کیوی یا نر است یا ماده.فقط گیاه ماده میوه می دهد آنهم وقتی که توسط گیاه نر گرده افشانی می شود. برای سه تا هشت تاک ماده یک گیاه نرگرده افشان لازم است. تنها استثنا ، یک نوع پیوندی از ژاپن به نام گونـه Issai است (Actinidia arguta x rufa) که گلهای کامل می دهد و می تواند خودش را بارور نماید ؛ متاسفانه این گونه کم طاقت است و مقاومت آن از بیشتر اشکال A. arguta کمتر می باشد و تولید کننده بزرگی محسوب نمی شود.



کوی از نظر دشواری در گرده افشانی معروف است چون گلهای آن برای زنبورها جذاب نیستند. بعضی از تولید کنندگان گرده های جمع آوری شده را بر روی گلهای ماده می پاشند. اما کلاً موفق ترین راه گرده افشانی اشباعی است که در این روش جمعیتهای بسیار زیادی از زنبورها را بوجود می آورند ( با قراردادن کندوها در باغها) که زنبورها به علت رقابت شدید برای تمامی گلهای موجود در مسافت پروازیشان مجبور به استفاده از گلهای کیوی می شوند.



تاریخچــــــه

Actinidia deliciosa بومی جنوب شرقی چین است و Actinidia chinensis در نواحی کم ارتفاع تر جنوب شرقی چین بسیار رایج است. گونه های دیگر Actinidia نیز در چین یافت شده و تا جنوب شرقی سیبریه امتداد دارند.



کشت آن در اوایل قرن بیستم از کشور چین آغاز شد زمانیکه دانه های این میوه توسط Isabel Fraser در نیوزیلند تولید شد. او رئیس دانشکده Wanganui Girls بود و مشغول دیداراز مدارس ماموران در چین بود. دانه ها در سال 1906 بوسیله باغبانی به نام Alexander Allision کاشته شد و اولین تاک در سال 1910 به بار نشست. افرادی که اولین بار این میوه را خوردند طعم آنرا مانند سفرس پنداشتند و به همین علت آنرا سفرس چینی نامیدند ، اما این میوه از خانواده آکتینیدیا می باشد و هیچ ارتباطـــی با خانواده سفـرس ( Grossulariaceae) ندارد.



گونه کشاورزی معروف Actinidia deliciosa "Hayward" حدود سال 1924 توسط Hayward Wright درAvondale پرورش یافت. ابتدا در باغهای خانگی کاشته شد اما کشت تجاری آن در دهه 40 آغاز گشت. امروزه بزرگترین تولید کننده این میوه نیوزیلند است و بعد از آن فرانسه ، آمریکا ، (ایتالیا)) ، اسپانیا و ژاپن قرار دارند.کیوی هنوز هم در سرزمین مادری خود چین تولید می شود اما این کشور هرگز جزو 10 کشور اول تولید کننده این میوه قرار ندارد. در چین عمدتاً این میوه را در نواحی کوهستانی بالای رود Chang Jiang پرورش می دهند. البته در نواحی دیگری از چین نیز از جمله Sichuan و تایوان آنرا کشت می کنند.



گونه هــــــا


تقریباً تمام کیویهای تجاری به تعداد کمی از گونه های Actinidia deliciosa: Hayward, Chico و Saanichton 12 تعلق دارند.میوه این گونه ها غیر قابل تشخیص هستند و با تعریفی که از کیوی استاندارد در ابتدای این مقاله ارائه شد مطابقت دارند.



گونه جدیدی از Actinidia chinensis به نام کیوی طلائی با گوشتی زرد و طعمی شیرین همانند میوه سالاد توسط باغداران نیوزیلند تولید شد و در حال حاضر بصورت مقادیر روزافزون در بازارهای جهانی معامله می شود.بعضی از گونه های وحشی درچین دارای میوه ای زرد هستند اما به علت کوچکی ارزش تجاری ندارند. سال 1987 دانه های این گیاه به نیوزیلند وارد شد و باغداران پس از یازده سال ازطریق پیوند زدن آنها با کیویهای تاکی سبز نوع جدیدی از این میوه را پرورش دادند. کیوی طلائی دارای پوستی نرم و برنزی رنگ و کلاهک تیزی در انتهای آن است و گوشت آن به رنگ طلائی خاصی می باشد. ارزش تجاری این نوع کیوی از انواع سبز بیشتر است.



ارزش غذایـــــــی


کیوی سرشار از ویتامین ث می باشد. مقدار پتاسیم آن از نظر وزنی تاحدی کمتر از موز است. همچنین دارای ویتامینA ، ویتامین E ، کلسیم ، آهن و فولیک اسید می باشد.




جدول ترکیبات موجود در 100 گرم کیوی


انرژی 08/61کالری



کربوهیدرات 87/14 گرم



پروتئین 989/0



چربی 439/0



فیبر 495/4



ویتامین C 03/98 میلی گرم



ویتامین A 5/17



ویتامین2/2 E میلی گرم



فولات 03/38میگروگرم



پتاسیم 6/331میلی گرم



کلسیم 05/26میلی گرم



فسفر 40میلی گرم



نیاسین 5/0میلی گرم



ریبوفلاوین 05/0 میلی گرم







کیوی خام نیز دارای مقادیر زیادی آنزیم حل کننده پتاسیم به نام پاپایین است که ازنظر تجاری برای نرم کردن گوشت مفید است اما احتمال دارد برای بعضی از افراد آلرژی زا باشد. بویژه افرادی که به پاپایاس یا آناناس حساسیت دارند مستعد حساسیت به این میوه هم هستند.



این آنزیم که براثر پختن میوه به سرعت از بین می رود استفاده از کیوی خام را در دسرهای حاوی شیر یا هر محصول لبنی دیگرنامناسب می کند.این آنزیم در عرض چند دقیقه درحالیکه بوی بسیار بدی تولید می نماید شروع به حل کردن پروتئین شیر می کند.


خواص كيوي :



استرس ، مواد مضر و خواب روی بدن انسان اثر میگذارد . هرکس می خواهد به این وضع گرفتار نگردد ، باید روزی سه عدد کیوی بخورد ، متخصصان غذایی بر این عقیده اند که برای پیش گیری از تب ، ناراحتی های معده ، بی حالی ؛ خستگی ، سرفه های شدید و زکام که در وجود باکتریها بروز می کند ، مصرف 150 میلی گرم ویتامین C بهترین راه است . کیوی سیستم حفاظتی بدن را تقویت و از بروز سرطان جلوگیری می کند .



کیوی دارای آنزیم هایی است که پروتئین ها را تجریه می کند . بعد از خوردن غذاهای گوشتی و لبنی قدری حالت اسید معده خنثی می شود و آنزیم های کیوی میتوانند مدت کوتاهی فعالیت کنند و این زمان کافی است که مواد پروتئینی به وسیله این آنزیم ها به قطعات کوچکتر و قابل هضم تبدیل و تجزیه شوند . این امر ، عمل هضم غذاهای سنگین در معده و روده را آسان می کند لذا خوردن کیوی به همراه غذاهای گوشتی و لبنی توصیه می شود.


کیوی پادزهر سیگار


در افراد سیگاری مواد سمی به ویژه رادیکالهای آزاد زیادی از دود سیگار به وجود می آید از این رو این افراد باید میزان ویتامین C زیادتری دریافت کنند. حدودا باید سیگاریها 40 درصد ویتامین C بیش تر مصرف کنند. این مقدار با خوردن دو عدد کیوی تامین می شود. البته سیگارها با خوردن کیوی ،ضایعات ویتامین C را که در اثر سیگار کشیدن حاصل می شود جبران می کنند . ولی ضرری که بر قلب ، بیماری عروقی ریه و سایر ارگان ها وارد میشود جبران نمی شود.


کیوی و سرطان

کیوی منبع خوبی برای اسید قهوه یا اسید کافئیک و ویتامین C می باشد. این ها دو ماده اساسی بر ضد سرطان هستند . اسید قهوه در غلظت بالایی در کیوی وجود دارد و همراه ویتامین C مانع از تولید مواد مولد سرطان در معده یعنی نیتروز آمین ها میشوند.


کیوی سرشار از پتاسیم


کیوی منبع خوبی برای پتاسیم و عنصر کلسیم است . پتاسیم باعث کاهش فشار خون می شود . کمبود یا فقدان پتاسیم در بد باعث افسردگی و فراموشی می گردد . برای افراد مسن و سال خورده تاکید بر خوردن کیوی و سایر منابع غنی از پتاسیم نظیر موز می شود .



کشت



کیوی در بیشترنواحی معتدل رشد می کند. درمناطقی که گونه Actinidia deliciosa مقاوم نیست به جای آن انواع دیگر گونه ها پرورش می یابند. این میوه را بصورت تجاری درسازه های محکم کشت می کنند بطوریکه می توان در هر آکرچندین تن محصول برداشت کرد که بیش از مقداری است که تاکهای ضعیف می توانند حاصل کنند. آنها معمولاً به یک سیستم آبیاری مجهز می باشند که علاوه بر آبیاری مانع از یخ زدگی آنها در بهار می شود.



از کاشتن آن در نواحی مرتفع به علت سردتر بودن زمستان آنجاها و احتمال یخبندان بهاره بایستی خوداری کرد . تلفات این گیاه علل الخصوص طی دوسال اول بعد از کاشت بسیار زیاد است و سرما و یخبندان بی موقع یا بیش از حد متعارف جوانه هایش را میسوزاند و سیاه میکند ، با این وصف جای نگرانی نیست زیرا در آینده نزدیک گیاه دوباره و این بار روی تنه اصلی دوباره جوانه می زند .



این گیاه بسته به قوت و مرغوبیت زمین تا شعاع چهارمتر گسترش می یابد لذا بجا است که یک دار بست سیمی نصب کرد و بوته را به روی آن کشید ، برای داربست سه عدد سیم به طول 70 سانتی متر ، 140 سانتی متر و 200 سانتی متر کافی است شاخه های جوان را به داربست می بندند .



تکثیر درخت کیوی



افزایش به وسیله بذر ، قلمه ، پیوند و کشت بافت صورت می گیرد . در افزایش توسط بذر جنسیت کیوی را تا زمان به گل رفتن یعنی 7 سالگی نمی توان تشخیص داد به همین دلیل خیلی مفید نمی باشد . در افزایش توسط قلمه ، قلمه چوب نیمه سخت آن را اواخر بهار تا اواسط تابستان گرفته و در سیستم مه افشان قرار می دهند .



گل در کیوی

گل های کیوی سفید رنگ بوده که در نهایت به زرد طلایی تغییر رنگ می دهند و هیچگونه شهدی ندارند اما رایحه خوشبویی را تولید می کنند . البته به دلیل نداشتن شهد برای زنبورهای عسل جذاب نیستند و به همین دلیل گرده افشانی درخت کیوی با مشکل مواجه می گردد . بایستی توجه داشت که گل ها در پایه نر زودتر از پایه ماده باز می شوند و این یکی از روش های تشخیص گیاه نر می باشد .


هرس درخت کیوی


برای گلدهی بیشتر بایستی درخت کیوی را هرس کرد ، که هرس تابستانه و استفاده از کند کننده های رشد سبب تحریک گیاه برای گلدهی بیشتر می شود . البته از پاهنگ برداری نیز استفاده می گردد .


تولید میوه


تعداد گل در کیوی بسیار زیاد است ولی تعداد کمی از آنها به میوه تبدیل می گردند . از عوامل آن عدم گرده افشانی ، سقط جوانه گل ، عدم تامین نیاز سرمایی ، متعادل نبودن نسبت بین برگ و میوه می باشند .



شاید مهمترین مسئله در پرورش کیوی گرده افشانی گل های آن باشد چرا که رابطه مستقیم با تعداد و اندازه نهایی میوه دارد . برای گرده افشانی بیشتر هم راههای زیادی است که از جمله مبارزه با علف های هرز به دلیل داشتن گل های جذاب تر از گل های کیوی ، رعایت اصول فاصله درختان گرده دهنده و گرده پذیر و راههایی برای جذب حشرات و بویژه زنبور عسل به باغ خود . البته فراموش نکنید برای افزایش میوه در کیوی گرده افشانی به صورت مصنوعی هم انجام می گردد .


هرس



تاکهای کیوی مثل تاکهای انگور شدیداً به هرس نیاز دارند. میوه آن روی نی های یکساله یا بیشتر رشد می کنند اما با پیر شدن نی ها خم می شوند.نی ها را باید بعد از سال سومشان برید و جایگزین کرد.


طبقه بندی


94 گونه ازکیوی به ثبت رسیده است که از بین آنها موارد زیر را برای میوه آن کشت می کنند:



● Actinidia deliciosaکه سابقاً Actinidia chinensis نامیده می شد و بیشترین نوع تجاری محسوب می شود.



● Actinidia chinensisکه شباهت بسیار زیادی به Actinidia deliciosaدارد اما گوشت آن به رنگ سبز ، زرد و حتی قرمز- زرد می باشد.



● Actinidia arguta, kokuwa, tara vineیا کیوی با دوام که کوچکتر است ( 15 –10گرم) و دارای گوشتی و پوستی سبز وخوراکی و مقاوم تر از A.deliciosa می باشد.



●کیوی مقاوم Actinidia cordifolia که مشابه A.argutaاست.



●کیوی مقاوم Actinidia purpurea که همانند A.arguta اما دارای گوشتی قرمز است.



● Actinidia kolomikta, kolomikta, arctic beautyیا کیوی شمالی که میوه هایی بسیار کوچک ( 8 گرم یاکمتر) تولید می کند و مقاوم ترین گونه محسوب می گردد ( تاحدود 40- درجه سانتیگراد).



● Actinidia polygama, silver vineدارای میوه هایی ریز است.



پرورش دهندگان ، با پیوند گونه های قبلی گونه های پیوندی را بوجود آورده اند.





اسامی در زبان چینی

●هلوی میمون Macaco : (猕猴桃 Mi2 hou2 tao2) رایج ترین نامها.


●میوه عجیب یا غیر عادی(奇異果 qi2 yi4 guo3) رایج ترین نام در تایوان و هنگ کنگ (奇异果 kay yee goh). ترانویسی تقریباً شبیه کیوی است.



●هلوی Yang (阳桃 Yang2 tao2)



● هلوی Goat (羊桃 yang2 tao2)



●گلابی کرکدار(毛梨 mao2 li2)



●گلابی تاکی (藤梨 teng2 li2)



چون عموماً نام گیاه معروف سفرس را برای این گیاه جدید بکارمی بردند میوه کیوی را سفرس چینی نامیدند. با این همه شرکت صادرات میوه و سبزیجات Turner و Growers نیوزیلند برای ایجاد تقاضاهای بیشتر این میوه نام کیوی را در سال 1959 برای آن انتخاب کرد ( برگرفته از نام پرنده بی پرواز بومی به همین نام). پرورش دهندگان نیز به تدریج این نام را بکار بردند و در سال 1974 نام کیوی بصورت نام رسمی تجاری این میوه درآمد. نام قدیمی آن هنوز گاهی اوقات در استرالیا مورد استفاده قرار می گیرد.



درآمریکای شمالی بخش "میوه" را از کلمه اصلی حذف کرده و فقط به آن کیوی می گویند و برای بیشتر مردم نام کیوی تداعی کننده میوه است تا پرنده ای به همین نام . این نوع کاربرد اشکالات کوچکی را بوجود آورد و بسیاری از مردم نیوزیلند را ناراحت کرد.برای جلوگیری از سردرگمی خارجیان درباره این موضوع که کیوی به معنی پرنده است یا میوه ویا فردی ازنیوزیلند،اکنون بیشتر کیویهای نیوزیلند تحت نام تجاری (zespri) است.



كود


در يک باغ کيوی در گرگان، درختان دوساله در باغ تحت تیمار کود زيستی بارور-2 منجر به توليد محصول به ميزان 2 تن در هکتار شده بود، در صورتی که در باغ شاهد هيچ محصولی برداشت نشده بود. لازم به ذکر است به طور کلی میزان میوه کیوی دو ساله بسیار اندک است.



نتایج تاثیر کود زیستی بارور-2 بر عملکرد درختان

درخت

شهرستان

عملكرد در



مزرعه شاهد



(کيلوگرم/هکتار)

عملكرد در



مزرعه تيمار



(کيلوگرم/هکتار)

افزايش



عملکرد



(درصد)



آلبالو

مرند

300

400

33



انگور

خرم آباد

15400

17300

34



انگور

تاکستان

5000

7000

40



انگور

ماهیدشت

1700

2200

29



گردو

کرمانشاه

در 100 نهال کاشته شده



400 عدد گردو

در 100 نهال کاشته شده



1500 عدد گردو

275



هلو

کرمانشاه

7000

10000

43



هلو انجيری

کرج

-

-

50



پرتقال

نور

37000

52000

40



پسته

مروست يزد

600 کيلو پسته خشک

750 کيلو پسته خشک

25



سيب

خوي

15000

16800

12



شبرنگ

کرج

-

-

50



کيوی

تنکابن

30000

58000

93



گوجه درختي

مرند

200

300

50



گيلاس

مرند

200

350

75



مرکبات

جهرم

40000

55000

37



ميانگين كل

60









كود كامل مايع(كلاته) مخصوص كيوي


كود كامل مايع كيوي كيوي از جمله محصولاتي است كه بيش از 90% توليد آن در باغات مازندران انجام مي‌شود. درختي است كه به سرما حساس بوده و از لحاظ نياز به عناصر غذايي به ازت، پتاسيم، گوگرد، فسفر، و منزيم نياز بالايي دارد. ازت: گلوگاه رشد گياه بوده و كمبود آن به شدت رشد كيوي را كاهش مي دهد. كمبود آن ابتدا در برگهاي پير و سپس در برگهاي جوانتر ديده مي شود زيادي ازت نيز رشد كيوي را كاهش مي دهد كه بصورت سوختگي بين برگها از حاشيه برگ شروع شده و به رگبرگهاي مياني مي رسد. از اين رو رساندن ميزان مناسب و مورد نياز اين عنصر به گياه در توليد آن نقش فراوان دارد. فسفر: با كمترين علائم ظاهري كمبود آن در كاهش رشد كيوي موثر مي باشد كمبود آن باعث لاغر شدن ساقه‌ها و كوچك شدن برگها مي‌شود و زياد بودن فسفر درگياه نيز باعث اختلال در جذب عناصري مانند روي مي شود. پتاسيم: نخستين علامت كمبود آن كاهش رشد گياه در دوران شكوفه دهي و جوانه زدن است. كمبود پتاسيم در كاهش كيفيت محصول توليدي و پائين آمدن سلامت و شادابي گياه و محصول تاثير فراوان دارد، از علائم كمبود آن به پيچيدگي حاشيه برگها، تغيير رنگ برگ به قهو‌ه‌اي، سوختگي و نكروزه شدن برگها، ريزش برگها و كوچك شدن ميوه‌ها مي‌توان اشاره كرد.

همچنين پوسيدگي شكوفه ها دركيوي تحت تاثير كمبود پتاسم مي‌باشد. كمبود پتاسيم به شدت عملكرد توليد ميوه را كاهش داده ، تعداد، اندازه و كيفيت محصول را تحت تاثير قرار مي دهد. منزيم: كمبود منزيم به سلامت و شادابي گياه لطمه شديدي وارد مي‌كند نكروزه شدن‌،تغيير شكل و رنگ شديد و حساسيت شديد گياه به آفات و بيماريها از مشكلات كمبود منزيم براي كيوي مي‌باشد. گوگرد: كمبود كوگرد نيز باعث كاهش شديد رشد گياه و توليد است. عناصر ريز مغزي مانند اهن، روي، منگز، بور، مس و موليبدن زماني مطرح مي شوند كه گيا ه از نظر تغذيه عناصر پرمصرف به خوبي حمايت شود وبراي يك توليد خوب و با كيفيت و همراه با مصرف عناصر پر مصرف، عناصر كم مصرف تأثير خود رانشان دهند. تأثيرعمومي عناصري مانند آهن، روي، مس و ... در كيوي بر كيفيت و عملكرد گياه و محصول آن مي باشد، كمبود آنها به كاهش رشد گياه ، بروز علائم ظاهري در پايين آمدن كيفيت گياه و محصول توليدي ، كاهش مقاومت گياه دربرابر آفتاب و .... دامن مي‌زند. علائم كاهش اين عناصر به صورت نكروزه شدن برگها ، تغيير رنگ برگها و كاهش رشد گياه بروز مي‌كند. كه با يك فرمول صحيح و رساندن مواد غذايي با كود مايع هامون در زمان مناسب به گياه به افزايش توليد، كيفيت و سلامت گياه و محصول خود مي‌رسيم.



ميزان مصرف : . ميزان مصرف : 5/2 الی 5/3 لیتر کود را در 1000 لیتر آب حل کرده سپس محلول پاشی انجام شود . محلول فوق قابل جذب از طریق برگ و ریشه می باشد




ترکيبات :




N=14% , P2O5=4% , K2O=8% , Zn=1000ppm , Fe=1250ppm



, Mn=700ppm , Mg=2000ppm , B=300ppm , Cu=200ppm



, Mo=40ppm



آفات



شپشك توت يك آفت بسيار خطرناك و پليفاژ در بسياري از كشورهاي جهان است . اين حشره با داشتن بيش از 40 ميزبان در بسياري از باغات دنيا در گروه آفات درجه يك جاي گرفته است . اين آفت از سال 1343 همراه با نهال هاي توت خارجي وارد استان گيلان گرديد و همراه با گسترش نوغانداري و انتقال نهال هاي توت به ساير استانهاي كشور، هم اكنون تمامي توتستانهاي ايران آلوده به اين آفت هستند. خطر عمده آن گسترش و اشاعه بر روي درختان ميوه مانند كيوي، هلو، گردو در نقاط مختلف كشور است. مشكلات عديده ناشي از سموم نباتي و عدم كارآيي لازم آنها بر روي اين سپردار، بررسي قدرت پارازيتيسم دو گونه زنبور پارازيتوئيد به نامهاي ‏‎Encarsia berlesei‎‏ و ‏‎E. faseiata‎‏ را ايجاب مي نمايد.



نگهداري كيوي



اگر کیوی شما نارس وسفت است یک عدد سیب کنار کیوی ها قرار دهید وانها را داخل ظرفی ریخته ودر یخچال قرار دهید.



هنگام خريد اين ميوه نمونه‌ای از آن را در ميان انگشتان خود قرار دهيد و درصورتی كه بر اثر فشار جزیی، نرمي زير دستان خود احساس كرديد از خريدن آن صرف‌نظر كنيد. اين ميوه را می‌توانيد در دمای اتاق نگهداری كرده، آن‌را به مدت چند روز ذخيره كنيد. هرگز اين ميوه را كنار سيب، گلابی و سيب زمينی قرار ندهيد، زيرا از اين ميوه‌ها گازی متصاعد می‌شود كه موجب رسيدن بيش از اندازه اين ميوه می‌شود. به علاوه، توصيه می‌شود هيچ‌گاه كيوی بسيار نرم يا لك دار نخريد؛ اما در صورتی كه ميوه شما نارس است می توانيد آن را در كاغذ همراه ميوه‌هايی نظير سيب، گلابی يا موز قرار دهيد تا فرآيند رسيدن تسريع شود. هرگز به اندازه ميوه توجه نداشته باشيد، زيرا در ميزان مواد مغذی موجود در آن تأثيری ندارد. تصور نكنيد ميوه درشت‌تر دارای مقدار بيشتری ماده مغذی است و ارزش تغذيه ای بيشتری دارد.


هشدار


اين ميوه از ميوه‌هايی محسوب مي‌شود كه دارای اگزالات هستند. اگزالات تركيبی است كه وقتی وارد بدن مي‌شود ، در مايعات بدن باقی می‌ماند و موجب بروز عارضه در اعضايی نظير كليه‌ها و كيسه صفرا مي شود. به اين منظور اين ميوه براي افرادی كه مستعد سنگ كليه و سنگ كيسه صفرا هستند بايد با احتياط ميل شود. به علاوه، اگزالات موجود در اين ميوه، مانع جذب كلسيم می‌شود. به اين دليل نبايد حداقل 2 تا 3 ساعت قبل و بعد از مصرف لبنيات و حتی قرص‌های كلسيم اين ميوه را تناول كرد تا مانع جذب اين ماده مغذی نشود.
گردآوری ......آریودا
www.aryoda.com
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
انبه

محصول باغبانی گرمسیری است که در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب رشد کرده و حداکثر تولید را خواهد داشت . مناطق جنوبی کشورمان باوجود اینکه شرایط ایده آل (گرما و رطوبت مناسب) را ندارد بعضی از محصولات گرمسیری انبه به خوبی رشد کرده و عملکرد بسیار بالایی دارد که در اقتصاد نقش مهمی ار ایفامی کند . بررسی ها نشان می دهدکه تولید این گونه محصولات اقتصادی بوده و صادرات آنها نیز امکان پذیر میباشد . تاکنون توجه چندانی به میوه های گرمسیری معطوف نشده و حداقل تا ابتدای دهه اخیر عملا در برنامه ریزی ها مدنظر قرار نگرفته است به طوری که وضعیت نامناسب باغات گرمسیری از جمله انبه خود مبین این ادعا است .
بااقدامات اخیر سازمان تحقیقات ،آموزش و ترویج کشاورزی و همچنین معاونت باغبانی وزارت کشاورزی به منظور افزایش تولید این محصولات امید است شاهد شکوفایی این محصولات ارزشمند در کشور باشیم. تلاش در جهت شناساندن میوه های گرمسیری در سطح مملکت وایجاد بازار داخلی کمک موثری در فراهم آوردن امکانات صادرات این محصولات فراهم خواهد نمود .
وضعیت کشت انبه در ایران

براساس شواهد موجود ، سابقه کشت انبه در ایران به 300 تا 400 سال قبل می رسد. انواعی که امروزه در کشور کشت می شوند ارقامی هستند که از کشورهای پاکستان و هندوستان وارد شده اند و به اسامی مختلف درمناطق نام گذاری شده اند. مناطق جنوب و جنوب شرقی شامل استان های سیستان و بلوچستان ، هرمزگان و منطقه جیرفت ، به عنوان مناطق مستعد برای تولید این محصول شناسایی شده اند .
استان هرمزگان با بیشترین سطح زیر کشت معال 1450 هکتار (867 هکتار بارور و 583 هکتارنهال) و تولید متوسط 90 تن در هکتار مقام اول و استان سیستان و بلوچستان با سطح زیرکشت معادل 360 هکتار (280 هکتار بارور و 80 هکتار نهال) و تولید متوسط 17 تن درهکتار مقام دوم و جیرفت نیز با داشتن حدود 30 هکتار در رده بعدی قرار دارد. مطمئناً با شناخت بیشتر مردم از خواص و ویتامین های این میوه با ارزش ، تقاضای خرید آن افزایش خواهد یافت و با این حرکت بازار فروش آن در داخل کشور رونق خواهدگرفت وصادرات آن نیز می تواند به توسعه کشت این محصول کمک فراوان نماید .
جغرافیای مناطق گرمسیری کشور ما توانایی زیادی برای کشت و تولید انبه دارد و انشاء الله با افزایش تقاضای داخلی و خارجی ، امید آن میرود که باغداران علاقه بیشتری به کشت آن پیدا میکنند و افزایش تولید آن می تواند به طور چشمگیری بر روی وضعیت اقتصادی مردم جنوب کشورمان تاثیر مطلوبی بگذارد .

تاریخچه

امروزه انبه یکی از 3 یا 4 میوه مطلوب مناطق حاره به شماره می رود . منشا آن را شمال شرقی هند ، شمال برمه و احتمالا سیلان دانسته اند. در قرن شانزدهم توسط پرتقالی ها به دنیای غرب (قاره آمریکا) برده شد و امروزه در مناطق بسیار گسترده ای از هند ، اندونزی ، فلوریدا ، هاوایی ، مکزیک ، آفریقای جنوبی ، مصر ، فلسطین اشغالی ، برزیل ، کوبا ، فیلیپین و پاکستان و بسیاری مناطق دیگر کشت می شود. باتوجه به این که نواحی جنوب شرقی کشور ما دراین محدوده قرار گرفته است وکشت و پرورش انبه در آن ناحیه رونق دارد ، این مجموعه جهت معرفی بیشتر این میوه تهیه شده است.

گیاهشناسی

انبه mangifera indica مهمترین عضو خانواده Anacardiacea است. مشخصه عمده بیشتر گونه های این خانوداده ، داشتن کانال های رزینی و نیز در پاره ای از آنها ، شیره سمی و اشک آور (حساسیت زا) وجود دارد که گاه عوارض شدید پوستی در انسان ایجاد می کند . متوسط ارتفاع درختان انبه بین 10 تا 30 متر بوده است و تا بیش از صد سال عمر می کنند. البته عمر درختان پیوندی کمتر از انواع بذری است. تنه اصلی کمابیش مستقیم و استوانه ای به قطر 75 تا 100 سانتی متر است. پوست آن به رنگ خاکستری قهوه ای با شیارهای سطحی طولی و یا مشبک حاوی قطرات رزین است. تاج درخت (فرم شاخه ها) متراکم و کروی شکل (یا تخم مرغی) است. شاخه ها قوی و ضخیم و اغلب دارای میان گره های یک در میان کوتاه و بلند (که مربوط به اوایل و اواخر هر دوره رشد است) می باشد . شاخه ها مدور و صاف بوده و در جوانی به رنگ سبز مایل به زرد و تیره می باشند. برگ ها به طورمتناوب تا حدی روی شاخه ها قرار می گیرند. سطح بالایی برگ ها سبز تیره و سطح زیرین آنها سبز مایل به زرد ا ست و طول آنها 40 ـ 10 سانتی متر و عرض آنها بین 10 ـ 2 سانتی متر است.
گل های کاملا کوچک و به طول 8 ـ 6 میلی متر می باشد وروی گل آذینی به طول 60 ـ 16 سانتیمتر قرار می گیرد . ممکن است 500 تا 10000 گل روی یک گل آذین وجود داشته باشد اما درصد بسیار کمی از آنها به مرحله میوه شدن می رسند. به طور معمول دو میوه بر روی هرگل آذین ، محصول خوبی به شمار می رود. گرده افشانی در انبه توسط حشرات و باد صورت میگیرد بنابراین انبه گیاهی دگرگشن است و که هم گل های کامل و هم تک جنسی (نر) تولیدمی کند. البته تعداد گل های نر به مراتب بیشتر از گل های کامل است. این موضوع و شیوه گرده افشانی و شرایط محیط و زمان گرده افشانی از مهم ترین عوامل محدودکننده های تلقیح گل ها و در نتیجه باردهی درخت می باشند .

فرآورده ها و میوه انبه

از میوه انبه فرآورده های مختلفی از جمله مربا ، کمپوت ، عصاره و ا نواع مختلف چاشنی ها تهیه می شود . همچنین از میوه های نارس و کوچک هم در تهیه ترشی استفاده می شود. در مناطقی مانند هندوستان ، مغز هسته انبه به صورت پودر درآمده و برای مصارف خوراکی استفاده می شود. اما به نظر می رسد که مطلوب ترین نوع مصرف آن ، تازه خوری است . انبه منبع غنی از ویتامین های A و C بوده و حدود 1% نیز پروتئین دارد . برای انبه مصارف متعدد پزشکی نیز معرفی شده است .

ارقام مختلف انبه

ارقام ، نژادها وانواع گوناگونی از این درخت در نواحی گرمسیری یافت شده اند که Popenoe در 1920 آنها را کم و بیش به دو گروه مشخص طبقه بنذی کرده است. با توجه به این که تاکنون یک طبقه بندی اساسی در این زمینه صورت نگرفته است. به تدریج باشناخت یک گونه جدید طبقه بندی تغییر می کند . به هر حال منشا گروه اول هند و گروه دوم هند و چین ، اندونزی و فیلیپین است . با وجود موارد استثنایی در هر دو گروه ، به طور کلی به دلیل هیبریداسیون فراوان ، بذرهای گونه های هندی ، تک جنینی و آنهایی که از گروه هندوچین هستند ، چند چنینی شده ا ند . نژادهای زیادی که ویژگی های خود را از طریق چند جنینی حفظ کرده اند در دو گروه شناخته شده اند و به خصوص آنهایی که در گروه هندی هستند ، دارای میوه های با کیفیت پایین تر می باشند . در ارقام مختلف انبه و گونه های موجود فعلی ، تفاوت های بسیاری در ویژگی های میوه از بهترین انواع Carabao , Gedong , Mulgoba تا انواع متوسط (کیفی) مانند Turpentineurpentine و Itamaraca هم چنین در ویژگی های گل دهی و عادات میوه دهی دیده می شود .

جدول صفات شاخص گروه های هندی و هند و چین درکشورهای آمریکای جنوبی برای کشت انبه از ارقام مهم و مشهور ذیل استفاده می شود :

1. رقم (نگو) Ngowe : دارای میوه های کشیده با رنگ زرد و کیفیت خوب که ازارقام مشهور صادراتی است .
2. رقم (بوریبو) Boribo : دارای میوه های بزرگ و کشیده به رنگ نارنجی با کیفیت خوب و مناسب برای کنسرو شدن و از ارقام پرمحصول می باشد .
3. رقم (بتاوی) Batawi : دارای میوه های خیلی بزرگ و گرد به رنگ سبز زیتونی و با کیفیت خوب میباشد .
4. رقم (اپل) Apple : دارای میوه های گرد و به رنگ نارنجی زرد تا قرمزمتغیر بوده و از ارقام خوب صادراتی است.
5. رقم (دودو) Dodo : ‌از ارقام پرمحصول ولی میوه ها تا حدودی فیبری هستند.
ضمنا از ارقام Harries ، Sabre و Peach برای کشت در شرایط آب و هوایی خنک تر و در ارتفاعات 1800 متری استفاده می نمایند که رشد و نمو مناسبی دارند .

انتخاب و اصلاح نژاد

حتی در هند و هندوچین که میلیون ها درخت ونهال انبه وجود دارد ، اصلاح نژاد و انتخاب این درخت درمراحل ابتدایی است. مانند بسیاری از گونه های مرکبات ، گونه Mangifera indica ، ویژگی های چند جنینی (یا جنینnucellar) را نشان می دهد که در آنها جنین (غیرلقاحی) ، توسط بافت خورش (که به دور جنین Zygotic در بذر نمو یافته وجود دارد) . تشکیل می شود. برخلاف مرکبات که در آنها نهال های با منشا نوسلیnucellar می تواند توسط کاربرد Poncirus trifoliate به عنوان والد نر مشخص می شود نهال های با منشا تخم بارور ناشی از لقاح ، به وضوح صفت غالب Trifolial (نه برچه ای) را نشان می دهند . نهال های انبه باید رشد کنند تا اندازه میوه نشان دهد که جنین بارور شده در هر تخم از بین رفته است یا نه؟ در همین راستا ، درصد چند جنینی ، براساس واریته یا نژاد و همچنین شرایط محیطی در طول دوره گلدهی یا ریشه میوه ، متفاوت است. بعضی گونه ها مانند Haden , Mulgoba , Aphoues به ندرت بذرهای چند جنینی دارند. بعضی گونه ها مانند Turpentine تقریباً 100% نهال های نوسلی دارند و بعضی مثل Sigan , Manila در حد وسط آن دو ، درصدهای متفاوتی دارند که وابسته به شرایط محیط است. عادت های گلدهی و میوه دهی انبه در تضاد با اصلاح نژاد و انتخاب گسترده آن است.تنوع زیادی درتعداد گل آذین (خوشه) ، تعداد گل در هر گل آذین و نسبت گل های کامل به گل های نر (بدون مادگی) حتی درون یک رقم یکسان و یا یک درخت در فصول مختلف مشاهده می شود . تعداد خوشه ها (گل آذین) بین 300 ـ 200 تا 3000 ـ 2000 در هر درخت و تعداد گل در هر خوشه بین 500 تا 10000 متغیراست. نسبت گل های کامل به گل های نر می تواند از 1:4 تا 1:1 وحتی 1:2 باشد و بیشترارقام خوب ، نسبت اولی را نشان می دهند. شکوفایی گل آذین از پایین به بالا و از مرکز به سمت محیط است و گل های کامل تمایل دارند در هر بخشی از دوره رشد ، نمو نمایند. گلها توسط حشرات گرده افشانی می شوند و لذا گرده افشانی یا تلقیح برای تشکیل میوه ضروری است.

با وجود حضورصدها هزار تا میلیون ها شکوفه در روی یک درخت بالغ ، باغدار باید خوش شانس باشد اگربه صورت متوسط از هر ده خوشه یکی تبدیل به میوه شود . بدلیل درصد بسیار پایین میوه های تشکیل شده و بالغ شده (به عنوان مثال Young در 1942 پس از 12000 گرده ا فشانی دستی در یک باغ گونه Haden درفلوریدا ، چهل میوه به دست آورد) که از توسعه هر نوع برنامه اصلاح نژاد انبه جلوگیری می کند ، اقدام های فصلی برای بهبود ارقام تقریبا منحصر به انتخاب تصادفی نهال ها باتکه بر کیفیت میوه و نظم میوه دهی می باشد. بدلیل وجود سال آوری در ارقام مشخص باغداران با مشکلات اقتصادی روبرو هستند. برای تعدیل سال آوری از روش هایی چون کشت متداخل ارقام برای بهبود گرده افشانی ، واردکردن زنبور و دیگر حشرات به داخل باغ درطی دوره شکوفه دهی ، Smudging (که در بعضی کشورها بر میو ه دهی خارج از فصل مؤثر بوده است) . Gridling و کندن انتخاب یمیوه های جوان (وقتی که مجموعه سنگینی است)، استفاده می شود. هورمون پاشی پس ازشکوفه دهی (مثل 2,4-D یا نفتالین استیک اسید) و یا کاربرد ریزمغذی ها نیز ممکن است مفید باشد .

کشت و تکثیر

بذرهای انبه به دوصورت چند جنینی و تک جنینی مشاهده می شوند. بذور چند جنینی پس از کاشت ، تولید چند نهال می نمایند که به جز یکی بقیه به لحاظ صفات ، کاملا شبیه پایه مادری هستند. امااز آنجایی که نهال حاصل از بذور تک جنینی به لحاظ صفات ، شبیه پایه مادری نیستند ، استفاده از تکثیر غیرجنینی ضروری است. برای کاشت بذر، آنها را در خزانه در ردیف هایی به فاصله 30 سانتی متر و با فاصله 15 سانتی متری از هم در عمق 60 سانتی متری به نحوی می کارند که نوک جوانه هسته رو به بالا باشند. برای خزانه از خاک های رسی متوسط یا سیلت به همراه کودهای آلی استفاده می شود. استفاده از کودهای ازتی به صورت سولفات آمونیوم در خزانه توصیه شده است.

معمولا بذرهای انبه قوه نامه خود از ظرف مدت چهار هفته از دست میدهند و بذور پس از کاشت در خزانه پس از سه هفته جوانه می زنند. حدود شش هفته تا دوماه پس از سبز شدن ، نهالهای انتخابی را به گلدانی منتقل می کنند که حاوی خاک ،کمپوست ، شن و کود سبز است. البته به جای گلدانها از کیسه های پلاستیکی نیز می توان استفاده نمود .

انواع پیوند درانبه

انواع مختلفی از پیوند در انبه استفاده می شود که درآنها باید به نکات مختلفی توجه شود. به عنوان مثال گاهی از پایه هایی که به زهکش ، کمتر حساسند و یا به سرمازدگی (انبه جنگلی) و شوری خاک ، مقاوم ترند ،‌ استفاده می شود. بذور باید قبل از کاشت ضدعفونی شده و سپس در بستر بذر قرار گیرند .

اقلیم

آب وهوا اثر زیادی بر انبه دارد. بهترین اقلیم برای کشت و رشد انبه، شرایطی است که یک فصل خشک مشخص در زمان شکوفه دهی و رسیدن میوه داشته و دارای باران سالیانه بین 1250 تا 1800 میلی متر داشته باشد. در صورت کمبود باران ، آبیاری ضروری است . تحمل این درخت به سرما کم است و به طوری کلی ، متوسط دمای کمتر از 15 درجه مانع رشد و نمو آن بوده و سرمای زیر صفر را بیشتر از چند ساعت تحمل نمی کند . انبه به اختلاف زیاد دما شب و روز نیزحساس است و لذا در مناطق گرمسیری ، رشد و نمو مناسب آن به ارتفاع زیر 600 متر و درمناطق نیمه گرمسیری به نواحی مسطح دریا محدود است.

خاک

انبه در انواع گوناگونی از خاک هایی که زهکشی مناسبی داشته باشند ، رشدمی کنند. این درخت به فضا زیادی برای رشد و گسترش ریشه نیاز دارد ، و لذا خاک های کمعمق برای آن مناسب نیستند . به لحاظ نوع خاک ، خاک های شنی لومی و نیمه سنگین مناسب تر بوده و خاک های سنگین، شنی سبک و دارای املاح نمکی و یا حالت ماندابی ، نامناسب می باشند . زهکشی به خصوص در اوایل دوره رشد ضروری است و به طور کلی سطح آب زیرزمینی نبایستی از عمق 8/1 تا 5/2 متر بالاتر باشد . مناسب ترین PH خاک برای کشت انبه بین 5/5 تا 7 میباشد .

کاشت درخت انبه

انتقال نهال باید در شروع فصل بارندگی انجام گیرد. درختان پیوندی را در سطح 12*12 متر و درختان غیرپیوندی را بایددر سطح 14*14 متر کشت نمود . عمق چاله ها 1 متر و طول و عرض چاله هم 1 متر باشد. خاک سطح الارض و تحت الارض را از هم جدا کرده و سپس خاک سطح الارض را با یک حلب 20 لیتری که حیوانی یا کمپوست مخلوط نمود و چاله را از این مخلوط پر کرد . خاک اطراف گیاه را با پا سفت می کنند و از خاک تحت الارض برای حلقه دور درخت استفاده می کنیم .

کوددهی

برای رشد نمو مناسب گیاه باید هر سال از کودهای شیمیایی استفاده نمود. میزان مصرف کودشیمیایی در سال اول بعد از کاشت گیاه بوده و در سال های بعد همزمان با شروع فصل بارندگی خواهد بود . هم چنین مصرف کودهای ازتی قبل از شکوفه دهی درخت درتثبیت میوه موثر است . معمولامیزان مصرف کودشیمیایی نیترات آمونیم همراه با کلسیم به شرح ذیل می باشد .
سال اول 50 گرم
سال دوم 100 گرم
سال سوم 150 گرم
سال چهارم 200 گرم
اگر کمبود پتاس در خاک وجودداشته باشد می توان از کودشیمیایی مرکب با ترکیب 18 ـ 15 ـ 12 به جای کود فوق استفاده نمود. در این صورت 100 گرم برای هر درخت در سال اول و 150 گرم در سال دوم و 200 گرم در سال سوم توصیه می شود. در سال های بعد با توجه به وضعیت پتاس خاک بایدمیزان مورد نیاز افزایش یابد .
کاربرد محلول های حاوی ریزمغذی شامل مس ، روی ، منگنز ، و بر نیز مفید است . این کار بهتر است که در سال های اول کاشت سه بار در سال و در مورد بر یک بار در سال و در سال های بعد حداقل یک بار در سال صورت بگیرد. بهترین زمان برای مصرف کودحیوانی اوایل آذر و دی ماه و مصرف کودهای ازته و فسفره در اواسط بهمن ماه موثرتراست. مؤسسه تحقیقات خرما ومیوه های گرمسیری میزان مصرف کودهای NPK را برای درختان بارور (680 ـ 185ـ‌730) گرم در سال را توصیه نموده است.

آبیاری

آبیاری درختان انبه بستگی مستقیم به شرایط آب و هوایی و میزان بارندگی دارد. چنانکه در مقدمه ذکرشد ، در مناطقی که بارندگی کافی است ، نیاز به آبیاری درختان مسن بسیار کم است . به طور کلی برای دوره های اولیه دو تا سه ماه پس از کشت ، آبیاری سه بار در هفته صورت می گیرد. در دوره های بعد آبیاری در تابستان یک بار در هفته و در زمستان هر دو هفته یک بار انجام می شود. درختان مثمر دو تا سه بار در ماه آبیاری می شوند. در دوره 2 تا 5/2 ماهه قبل ازگلدهی از آبیاری اجتناب می شود . این کار رشد سبزینه ای را دچار وقفه کرده و درنتیجه باعث گلدهی بهتر می شود بنابراین در زمان گلدهی نیز باید از آبیاری اجتناب کرد و در صورت لزوم یک آبیاری سبک پس از دوره مذکور و قبل از شکوفایی گل ها انجام می گیرد. پس از تثبیت میوه ها ، آبیاری بایستی به طور مستمر انجام شود.

هرس

درخت انبه به صورت گنبدی شکل و تا حدود زیادی متناسب رشد می کند ولذا به هرس زیاد نیاز ندارد. با یک برنامه هرس می توان گسترش متوازن شاخه ها و امکان استفاده حداکثر از سطح برگ ها را فراهم کرد. شاخه های ضعیف ، خشک ، بیمار و آفت زده و یا رو به داخل (که همیشه در سایه هستند) را بایستی جدا کرد. در سال اول نهال را تاارتفاع 1 متر قطع می کنند تا اسکلت تاج درخت شکل گیرد در سال دوم 4 تا 5 شاخه که بین آنها دارای فضای مناسبی باشد انتخاب می کنند تا شاخه اصلی درخت را تشکیل دهد وشاخه های دیگر را قطع می نمایند .

برداشت

درخت انبه از سال چهارم یا پنجم بعداز کاشت شروع به میوه دادن می کند و بعد از 8 سال میزان تولید آن افزایش می یابد. در 20 سالگی به رشد کامل می رسد . هر درخت باید در سال بین 200 تا 500 عدد میوه تولید نماید. بعضی ازارقام در سال می توانند 100 عدد میوه تولید نمایند. از نظر تولید ، ارقام انبه نظم هماهنگی ندارند به طوری که در یک برداشت کم از نظر تولید ، ارقام انبه نظم هماهنگی ندارد به طوری که در یک برداشت کم از نظر تعداد امکان افزایش کیفیت میوه وجود دارد .
معمولا از گلدهی تا زمان رسیدن میوه ها 3 تا 6 ماه طور می کشد. برداشت میوه ها با تغییر رنگ آن از سبز به زرد شروع می شود و معمولا در این حالت بریکس میوه بیشتر از 7 می باشد. میوه ها راباید در فواصل زمانی منظم برداشت نمود. میوه ها را به آرامی در دست گرفته و میچینند و سپس بسته بندی می نمایند . میوه ها همراه با 5 تا 10 سانتی متر از دم میوه چیده می شود. برای حمل و نقل و صادرات میوه باید دم میوه ها را تا 2 سانتی مترکوتاه نموده و شستشو می دهیم تا مواد زاید و بقایای سم از بین برود و سپس در جعبه قرار می دهیم. برای جلوگیری از شکستن شاخه های درخت در زمان برداشت از نردبان یا بالابرها باید استفاده نمود .

بسته بندی

برای بسته بندی این محصول در کارتن باید نکات ذیل را رعایت نمود.
1. کف کارتن از نوع مقوای سه لای سنگین و در آن ترجیحاً تلسکوپی باشد و از انواع دای کاتی دردار نیز می توان استفاده نمود.
2. کارتنهای مورد استفاده ، تمیز ، نو ، خشک و عاری از بو بوده و اثر نامطلوب روی سطح خارجی یا کیفیت میوه نداشته باشد.
3. در کارتن های پنج کیلویی به صورت یک ردیفه با استفاده از شبکه های سلولزی بین میوه ها بسته بندی شود.

شرایط حمل
میوه انبه باید یک هفته قبل از رسیدن کامل چیده شود و در حرارت 9 درحه سیلسیوس با رطوبت نسبی 90 ـ 85 درصد با ماشین یخچال دار حمل شود.

شرایط نگهداری
برای نگهداری انبه در انبار باید شرایط زیر رعایت گردد :
1. کارتن های میوه باید به طور منظم به نحوی در انبارقرار داده شوند که جریان هوا بین آنها آزادانه برقرارباشد.
2. رطوبت نسبی انبار 90 ـ 85 درصد و حرارت آن 20 ـ 16 درجه سلسیوس باشد.
3. در صورت رعایت شرایط فوق میوه را به مدت 21 ـ‌14 روز می توان در انبارنگهداری نمود .

سال آوری
سال آوری انبه یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده درتولید میوه می باشد. باردهی به صورت یکسال در میان و یا بی قائده باعث مشکلات اقتصادی در تولید آن می شود. میوه انبه به روی شاخه های 9 ماهه تا یک ساله تشکیل میشود و لذا در سال هایی که باردهی درخت خوب باشد ، رشد شاخه های جوان کم شده و در سال بعد تشکیل میوه روی آنها دچار کاهش می شود. عکس این حالت در سال بعد اتفاق میافتد . به این صورت که به علت باردهی کم ، رشد شاخه ها بیشتر و لذا در سال بعد ، میوهدهی بهتر صورت می گیرد. البته عوامل متعدد دیگری چون ویژگی ژنتیکی ، شرایط آب وهوایی ، کمبود مواد غذایی و غیره در باردهی سالانه موثرند .
جهت کاهش اثرات سال آوری توصیه های زیر ارایه شده است :

1. به درختان بالای 15 سال حدود 6 ـ 5 کیلوگرم سولفات آمونیوم و 3 ـ 2 کیلوگرم کود اوره قبل از رسیدن به مرحله گلدهی داده شود و همچنین حدود دو ماه قبل از گلدهی مقدار 2 کیلوگرم کود سولفات پتاسیم برای هر درخت مصرف شود.
2. کشت مخلوط ارقامی که سال آوری ندارند با ارقامی که دارای سال آوری می باشند.
3. مبارزه با آفت و بیماری ها
4. محافظت درخت از سرمای شبانه در هنگام تشکیل گل و میوه
5. تنک کردن میوه های تشکیل شده روی شاخه های جوان که به رشد و نمو دیگر شاخه ها (برای سال بعد) کمک میکند.

باردهی
درخت انبه 5 ـ‌4 سالگی به باردهی می رسد. البته مقدارتولید در سال های اول پایین است و به تدریج تا حدود 500 ـ 300 در هر درخت می رسد. متوسط بازده بر مبنای وزن برای هر درخت در درختان پیوندی 200 ـ 150 کیلوگرم و برای درخت های غیرپیوندی 400 ـ 300 کیلوگرم است . معمولا از گلدهی تا زمان رسیدن میوه ها حدود 3 ـ 6 ماه طول می کشد و شروع ریزش طبیعی میوه ها نشانه رسیدن میوه است. البته انبه به صورت (نارس) برداشت می شود و (نارس) حالتی است که رنگ پوست آن متمایل به زرد بوده ودر شرایط نگهداری در انبار قابل رسیدن باشد . حدود 6 تا 7 هفته پس از برداشت، میوه ها زرد و نرمشده (در انبار) و برای مصرف آماده اند .

آفات انبه
از مشهورترین آفات انبه میتوان به مگس های میوه ، شپشک ، زنجره انبه اشاره نمود که از این میان مگس میوه ، نظریه اهمیت آن مورد بررسی قرار می گیرد .
مگس میوه انبه Dacus Zonatus بزرگ ترین آفت انبه و گواوا می باشد. خسارت این آفت از طریق تخم گذاری در درون میوه و رشد لاروها در داخل آن می باشد. از سایر میزبان های این آفت می توان به آلو و مرکبات اشاره کرد.
به دلیل حضور فعال این آفت در تمامی فصول سال (حدود 10 ماه)، مبارزه و کنترل آن غالبا دشوار است ، به ویژه آنکه قابلیت تحرک این آفت در بین باغ ها نسبتا زیاد است. به لحاظ محیطی درجه حرارت زیر 5/23 درجه به مدت یک ماه (یاکمتر) اثر منفی روی جمعیت آفت دارد.
در مبارزه شیمیایی از سموم مختلف حشره کش و در مبارزه تلفیقی استفاده از تله های فرمونی پیشنهاد شده است. اخیراً تلاش هایی در مورد کنترل آفت از طریق عقیم سازی حشرات نر صورت گرفته است.

مهم ترین بیماری های انبه
1. آنتراکنوز (Anthracnose)
بیماری تقریبا شایع باغ های انبه است که علایم آن به صورت خشک شدن حاشیه برگ ها ، ریزش برگ و خشکی شاخه ها است. از سایر عوارض آن می توانبه پژمردگی و ریزش شکوفه ها اشاره نمود. عامل این بیماری Coletotrichum gloesporioides معرفی شده است.
برای کنترل این بیماری توصیه می شود تا خاک باغ ها هنگام احداث از نظر آلودگی به قارچ نامبرده مورد بررسی قرار گیرد. بقایای میوه محصولات آلوده را برای جلوگیری از پیشرفت وگسترش بیماری بسوزانند و همچنین به درختان مبتلا کود کافی و مناسب داده شود. در مبارزه شیمیایی استفاده از قارچ کشهایی مانند Captan و یا قارچ کش های حاوی مس قبل از زمان گلدهی تا مرحله برداشت توصیه شده است.
2. سفیدک پودری (Powdery Mildew)
خسارت این قارچ عمدتا بر روی گل ها بوده و علاوه بر آن بر روی شاخه ها و شکوفه ها نیز آسیب وارد می نماید که معمولا منجر به ریزش گل ها می شود . گسترش این قارچ اغلب در هنگام باران های سنگین صورت می گیرد. برای مبارزه شیمیایی توصیه شده است از مرحله شروع گلدهی تا تثبیت میوه ، هر دو هفته یک بار با استفاده از قارچ کش هایی مانند Dinocap سم پاشی صورت گیرد.
3. بیماری Mango Malformation
در سال های اخیر به عنوان یکی از مهم ترین بیماری های انبه محسوب می شود. در اثر این بیماری تشکیل گلبه صورت گرفته و در نتیجه میوه تشکیل نمی شود . اطلاعات در مورد این بیماری و روش قطعی مبارزه با آن هنوز کامل و شناخته شده نیست.

منبع:www.ir-agri.com
 

mani24

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
درخت گلابي

گلابی میوه خوراکی درختانی است که به رده Pyrus تعلق دارند. گلابی یکی از مهمترین میوه های مناطق آب و هوایی معتدل به حساب می آید. این درختان برای میوه دهی به یک دوره سرما نیاز دارند. درختان گلابی از نظر پایداری دقیقاً همانند درختان سیب نمی باشند اما شباهت زیادی به آنها دارند. میوه گلابی نیز مانند سیب یک شفت است.

اکنون هزاران گونه گلابی پرورش یافته (اهلی) ، وجود دارد. در مناطق استوایی بکلمه گلابی را می توان برای نامیدن آووکادو (Persea Americana) که هیچ ارتباطی هم با گلابی های واقعی ندارد بکار برد. گلابی دارای گونه های متعددی می باشد که مهمترین آنها از نظر تولید میوه Pyrus communis (گلابی اروپایی یا ساده) و pyrus pyrifolia (گلابی آسیایی یا گلابی-سیب) هستند. از سایر گونه ها بعنوان پیوند برای گلابی های آسیایی و اروپایی و یا بعنوان درختان تزیینی استفاده می شود با پیوند زدن نوع pyrus ussuriensis (گلابی سیبریایی که میوه هایی بی مزه تولید می کند ) با نوع pyrus communis گونه هایی از گلابی که پایدارتر هستند حاصل می گردد.

به منظور حفظ گلابیهای اروپایی بصورت یکدست و با بهترین کیفیت، باید آنها را پس از رشد کامل اما قبل از رسیدن، از درخت چید. اغلب میوه هایی که بر روی درخت می رسند قبل از اینکه بتوانیم آنها را برداشت کنیم از روی درخت کنده شده و به زمین می افتد در هر صورت چیدن گلابیها بدون آبگز شدن دشوار خواهد بود.

اگر بتوانیم گلابیها را در محلهای خنک نگهداری کنیم تا بعداً بطور کامل رسیده شوند، می توان آنها را به راحتی انبار و حمل نمود. برخی از گونه های گلابی فقط در معرض هوای سرد رسیده می شوند. گلابیهای آسیایی روی درخت شیرین و ترد می باشند.این میوه به شکل تازه، کنسرو و یا آب میوه مصرف می گردد.

آب گلابیهای تبخیر شده را perry می نامند. از چوب درخت گلابی در ساخت وسایل خانه و نیز سازهای بادی با کیفیت بسیار بالا استفاده می شوند.
[h=2]گلابی آسیایی[/h]














منبع:مرکز مطالعات ژاپن
 

hadi1346

عضو جدید
در مورد سیب درختی هر چقدر بگیم باز لازمه خواهشا در مورد این سیب درختی بسیار بسیار مطالب علمی درج نمایید تا استفاده نماییم.
 

mehrnoosh2010

عضو جدید
سلام دوستان

روش آبیاری درخت انجیر در خانه ؟

آیا باید درخت انجیر را هر روزنیاز به آبیاری دارد؟

لطفا مرا راهنمایی کنید :gol:
با تشکر
 

ارزو21

عضو جدید
تاپیک خوبی میشه
ولی بهتره در مورد هر میوه که صحبت میکنیم بقیه هم بحث کنند درمورد سیب که همه موردا بحث شد بریم یه میوه دیگه
مطالبی هم که میگیم منبعشو بگیم
سلام در باره درخت به اگر می شه یه توضیعاتی بدهید متشکرم
 

nasimparsi

عضو جدید
سلام دوستان

روش آبیاری درخت انجیر در خانه ؟

آیا باید درخت انجیر را هر روزنیاز به آبیاری دارد؟

لطفا مرا راهنمایی کنید :gol:
با تشکر

تا جایی که من می دونم انجیر می تونه دیم کاشته بشه یعنی نیاز آبی بسیاررررر کمی داره. شاید دو هفته یک بار آب دادن بهش بس باشه (در تابستان) و در بهار و پاییز هم ماهی یک بار
 

لاله سرخ

عضو جدید
من در پایان نامه کارشناسی ارشد در مورد ویژگیهای انواع ارقام خارجی و بومی زردآلو بررسی کردم و نتایج قابل توجهی بدست آوردم . یکی از نتایج مهم این بود که میوه ارقام بومی در منطقه آذربایجان نسبت به ارقام خارجی زردآلو کوچکتر بوده اما از لحاظ طعم شیرین تر از ارقام خارجی هستند
 

لاله سرخ

عضو جدید
ضمنا درختان زردآلو از درختان زودگل هستند یعنی زودتر از دیگر درختان میوه شکوفه می کنند و اگر در اوایل بهار توده هوای سرمایی بر منطقه کاشت آنها حاکم شود بیشتر شکوفه ها می ریزند و میزان محصول در تابستان کاهش می یابد. زردآلو از درختان مناطق معتدله هست که برای میوه دهی مناسب باید یک دوره سرمایی را طی کند
 

miyayh

عضو جدید
تاپیک خوبی است میشه راجع به تربیه وپرورش گونه های پایه کوتاه مانند سیب گالا ,فوجی, رید چیف ورید استار روی پایه های مادری M9 ,106 در مورد هرس نمودن دفعات آبیاری وطول عمر اسپر های معلومات ارایه کنید ممنون از شما.
 

Similar threads

بالا