دستاورد بزرگ آینده در احیای قلب
دانشمندان ایرانی مولکول‌های مهم ترمیم‌کننده قلب را شناسایی کردند
تحقیقات صورت‌گرفته توسط دانشمندان بیمارستان کودکان لس‌آنجلس با همکاری «ربابه محمدزاده» و «علی دره‌زرشکی» نشان داد که قلب موش‌های نوزاد بسته به شدت جراحت، از توان احیای متفاوتی برخوردار هستند.
به گزارش ایسنا، محققان با استفاده از شیوه cryoinjury دریافتند که قلب موش نوزاد می‌تواند پس از یک جراحت ملایم، عملکرد عادی خود را بازیابی کند؛ گرچه پس از یک جراحت سنگین، قلب احیا نخواهد شد. شیوه cryoinjury مدلی برای بررسی آسیب میوکارد است که این کار را به وسیله آسیب‌رساندن به قلب از طریق قراردادن آن در معرض سرما به منظور تقلید شرایط آسیب سلولی در اثر حمله قلبی انجام می‌دهند. این بررسی نشان می‌دهد که استراتژی‌های ترمیم عروق باید مبتنی بر نوع و شدت جراحت وارده به قلب باشند.
با استفاده از مدل‌هایی مانند گورخر ماهی و موش‌های نوزادی که قلبشان را به صورت طبیعی احیا می‌کنند، محققان موفق به شناسایی مولکول‌های مهمی شدند که امکان ترمیم قلب را افزایش می‌دهند. در آزمایشات انجام‌شده، موش‌های نوزاد توانایی احیای قلب را از خود بروز داده‌اند اما این توانایی هفت روز پس از تولد به سرعت از بین رفته است.
کشف رویکردهای لازم برای بسط دادن توانایی احیا در یک مدل پستاندار، از زمان نوزادی تا جوانی و بزرگسالی می‌تواند به شناسایی انتخاب‌های درمانی توسط انسان‌ها کمک کند. حمله قلبی یا انفارکتوس میوکارد را می‌توان بر اساس میزان آسیب به عضله قلب گروه‌بندی کرد.
آسیب شدید یا transmural با مسدودکردن گردش خون به تمامی قلب مرتبط است؛ در حالی که مسدود شدن ناشی از آسیب Non-transmural فقط در عضله قلب روی می‌دهد.
محققان توانستند مدل‌هایی را برای هر دو نوع آسیب‌دیدگی ارائه دهند. چنانچه دانشمندان بتوانند چگونگی فعالسازی برنامه احیا را در انسان‌ها درک کنند، به دستاوردی بزرگ در حوزه بالینی دست خواهند یافت.
جزئیات این تحقیق در مجله Developmental Biology قابل مشاهده است.
کلمات کليدی: قلب ، دانشمند ايراني ، حمله قلبي،مولکول،ترمیم‌کننده قلب
دانشمندان ایرانی مولکول‌های مهم ترمیم‌کننده قلب را شناسایی کردند
تحقیقات صورت‌گرفته توسط دانشمندان بیمارستان کودکان لس‌آنجلس با همکاری «ربابه محمدزاده» و «علی دره‌زرشکی» نشان داد که قلب موش‌های نوزاد بسته به شدت جراحت، از توان احیای متفاوتی برخوردار هستند.
به گزارش ایسنا، محققان با استفاده از شیوه cryoinjury دریافتند که قلب موش نوزاد می‌تواند پس از یک جراحت ملایم، عملکرد عادی خود را بازیابی کند؛ گرچه پس از یک جراحت سنگین، قلب احیا نخواهد شد. شیوه cryoinjury مدلی برای بررسی آسیب میوکارد است که این کار را به وسیله آسیب‌رساندن به قلب از طریق قراردادن آن در معرض سرما به منظور تقلید شرایط آسیب سلولی در اثر حمله قلبی انجام می‌دهند. این بررسی نشان می‌دهد که استراتژی‌های ترمیم عروق باید مبتنی بر نوع و شدت جراحت وارده به قلب باشند.
با استفاده از مدل‌هایی مانند گورخر ماهی و موش‌های نوزادی که قلبشان را به صورت طبیعی احیا می‌کنند، محققان موفق به شناسایی مولکول‌های مهمی شدند که امکان ترمیم قلب را افزایش می‌دهند. در آزمایشات انجام‌شده، موش‌های نوزاد توانایی احیای قلب را از خود بروز داده‌اند اما این توانایی هفت روز پس از تولد به سرعت از بین رفته است.
کشف رویکردهای لازم برای بسط دادن توانایی احیا در یک مدل پستاندار، از زمان نوزادی تا جوانی و بزرگسالی می‌تواند به شناسایی انتخاب‌های درمانی توسط انسان‌ها کمک کند. حمله قلبی یا انفارکتوس میوکارد را می‌توان بر اساس میزان آسیب به عضله قلب گروه‌بندی کرد.
آسیب شدید یا transmural با مسدودکردن گردش خون به تمامی قلب مرتبط است؛ در حالی که مسدود شدن ناشی از آسیب Non-transmural فقط در عضله قلب روی می‌دهد.
محققان توانستند مدل‌هایی را برای هر دو نوع آسیب‌دیدگی ارائه دهند. چنانچه دانشمندان بتوانند چگونگی فعالسازی برنامه احیا را در انسان‌ها درک کنند، به دستاوردی بزرگ در حوزه بالینی دست خواهند یافت.
جزئیات این تحقیق در مجله Developmental Biology قابل مشاهده است.
کلمات کليدی: قلب ، دانشمند ايراني ، حمله قلبي،مولکول،ترمیم‌کننده قلب