خواص مریم گلی

بومادران

عضو جدید
خواص مریم گلی

کشتگاه اصلی این گیاه سواحل شمالی مدیترانه بوده و امروز در بخشی از یوگسلاوی کشت می شود. در قرون وسطی در اروپای مرکزی آن را به عنوان یک داروی مهم می شناختند و در قرن شانزدهم چای آن در انگلیس رواج بسیار داشت. عرب ها آن را نشانه جاودانگی می دانستند و بر این باور بودند که ظرفیت ذهن را افزایش می دهد.

در آشپزی آن را به همراه غذاهای چرب مانند گوشت اردک و غاز مورد استفاده قرار می دهند. مریم گلی به همراه کربوهیدرات ها غذا را خوشمزه می کند. از این رو در تهیه نان، سوپ و سیب زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب آن با پیاز، بادمجان و گوجه فرنگی نیز بسیار رواج دارد. مصرف آن در تهیه خورش، گوشت پخته و گوشت کبابی بسیار مطلوب بوده و برگ های آن در تزئین غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

روغن مریم گلی ضدعفونی کننده و قابض است، از این رو در درمان گلودرد، مشکلات دهان و گاهی برای درمان بریدگی و کبودی به کار گرفته می شود. تحقیقات نشان می دهد، مریم گلی دارای خواص استروژنی است. علاوه بر این قند خون را در افراد دیابتی کاهش داده و برای رفع خستگی ذهنی، آرامش اعصاب و افزایش قدرت تمرکز مفید است.

مریم گلی همچنین برای درمان تعرق زیاد و بند آمدن خون در بریدگی ها کاربرد دارد. جویدن برگ های تازه و همچنین نوشیدن چای آن برای دهان و گلو درد مفید است. مریم گلی در درمان دل درد، اسهال، نفخ، آنفلوآنزا و سرماخوردگی بسیار مؤثر است. شست وشوی موها با آن، شوره سر را از بین می برد. ترکیب مریم گلی با نعناع، رزماری و ‎.‎.‎. درمانی برای سردرداست. ، شیر را کاهش داده روغن آن برای تصفیه هوا به کار رفته و رایحه خوشی دارد.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
نام‌های دیگر آن: شالبیه، مریمی، مریمیه، مریمیه صغیره، مریم چمنی، خزنه و سالوی می‌باشد.

۱. طبع آن گرم است.

۲. دمكرده این گیاه یك تونیك و مقوی برای تقویت روح، بدن و افزایش طول عمر است.

۳. جهت معالجه یبوست شب‌ها از دمكرده این گیاه بنوشند.

۴. جهت درمان وبا از دمكرده این گیاه می‌توان استفاده كرد.

۵. مریم گلی برای انواع تب‌ها مفید می‌باشد.

۶. جهت اختلالات كبدی از دمكرده این گیاه می‌توان استفاده كرد.

۷. برای بیماری صرع و فلج از دمكرده این گیاه می‌توان استفاده كرد.

۸. مریم گلی آرام‌كننده اعصاب و تقویت‌كننده عضلات می‌باشد

۹. جهت درمان دل‌درد و نفخ كمی از مریم‌ گلی را كف‌مال كرده در دهان ریخته آهسته بمكند تا درد برطرف شود.

۱۰. خانم‌های نازا از دمكرده این گیاه استفاده كنند.

۱۱. مریم گلی پایین آورنده فشار خون است.

۱۲. جهت پوست‌های چرب از بخور مریم گلی استفاده شود.

۱۳. شستشو با جوشانده مریم گلی جهت خارش پوست مفید می‌باشد.

۱۴. برای درمان سوختگی از ضماد جوشانده مریم گلی استفاده می‌شود.

۱۵. برای درمان برفك دهان ۱۰ گرم مریم گلی را در ۲۰۰ سی‌سی آب سرد ریخته حرارت می‌دهیم تا جوش آید ۱۲ دقیقه بجوشد ۱۰ دقیقه دم‌كرده در دهان مزمزه شود.

۱۶. برای درمان خونریزی لثه از روش شماره ۱۵ استفاده گردد.

۱۷. جهت برطرف كردن اسهال ۱۰ گرم مریم گلی را در ۵۰۰ سی‌سی آب‌جوش ریخته ۱۰ دقیقه دم‌كرده صاف نموده بعد از هر غذا یك فنجان بنوشند.

۱۸. جهت درمان ناراحتی‌های گوارشی از قبیل سوءهاضمه، سنگینی معده، حالت تهوع از دمكرده مریم گلی بنوشند.

۱۹. جهت درمان درد گلو، ورم لوزه ۲۵ گرم مریم را با ۵۰۰ سی‌سی آب سرد حرارت داده تا به جوش آید ۱۰ دقیقه دم‌كرده روزی ۶ – ۵ بار غرغره كنند.

۲۰. جهت درمان اختلالات یائسگی از دمكرده مریم گلی قبل از غذا یك فنجان بنوشند.

۲۱. جهت درمان قاعدگی‌های دردناك از دمكرده مریم گلی روزی ۳ فنجان یك روز قبل از قاعدگی به مدت ۸ روز بنوشند.

۲۲. برای درمان رماتیسم ۱۰۰ گرم مریم گلی را با ۲ لیتر آب سرد جوشانده ۱۰ دقیقه بجوشد سپس ۱۰ دقیقه دم‌كرده در وان حمام ریخته محل‌های دردناك را با آن ماساژ دهند.

۲۳. جهت درمان عرق شبانه در بیماران مسلول از دمكرده مریم گلی قبل از خواب یك فنجان بنوشند.

۲۴. جهت درمان بحران‌های آسم از دود سوخته مریم گلی استشمام كنند.

۲۵. جهت درمان درد نیش زنبور و حشرات برگ تازه مریم گلی را به صورت ضماد بگذارند.

۲۶. سوخته مریم گلی ضد عفونی‌كننده هوا می‌باشد.

۲۷. جهت التیام زخم‌ها مریم گلی را با عسل جوشانده پارچه‌ای را داخل آن خیس نموده به صورت ضماد بگذارند.

۲۸. جهت درمان سنگینی گوش مریم گلی را مانند سیگار كشیده و دود آن را در بینی نگه داشته و یك مرتبه خارج نمایند.

۲۹. جهت لرزش اندام‌ها از دمكده مریم گلی بنوشند.

۳۰. دمكرده مریم گلی تقویت كننده قلب است.

۳۱. جهت درمان خونریزی و ترشحات مهبلی كه ناشی از ضعف است از دمكرده مریم گلی بنوشند.

۳۲. برای درمان سرفه‌های مزمن از دمكرده مریم گلی بنوشند.
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
گياه مريم گلي، گياهي با قدمت بسيار طولاني است كه بشر در حدود ۱٠٠٠ سال پيش به وجود اين گياه پي برده و از آن استفاده مي‌كرده است. ابوعلي سينا در كتاب‌هاي خود به اين گياه اشاره كرده و خواص آن را برشمرده و بر مصرف آن تأكيد كرده است. مريم‌ گلي،‌ گياهي‌ علفي‌ و چند ساله‌ به‌ ارتفاع‌ حدود ۵۵ـ ۲۵ سانتي‌متر با گل‌هايي به‌ رنگ‌ آبي‌ روشن‌ يا ارغواني‌ و به‌ طول‌ 3 ـ 2 سانتي‌متر است که‌ معمولاً در تابستان‌ سال‌ دوم‌ ظاهر مي‌شود. اين گياه دارويي متعلق به تيره نعناع است و به صورت دم کرده مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در زمان‌هاي گذشته از آن براي تقويت معده و ناراحتي‌هاي گوارشي استفاده مي‌کرده‌اند.
اين گياه‌ حاوي‌ اسانس‌هاي ساپونين‌ و يک‌ مادة‌ تلخ‌ به‌ نام‌ پيکروسالوين‌، مقداري‌ تانن‌، لعاب‌، ساپونوزيد، آسياراژين‌، مواد صمغي‌ و ديترين‌ است‌. قسمت‌ مورد استفاده‌ داروي‌ مريم‌ گلي،‌ برگ‌هاي‌ تازه‌ و يا خشک‌ و سرشاخه‌هاي گلدار آن‌ است‌ که‌ در موقع‌ گل‌ دادن‌ از اواسط ارديبهشت جمع آوري‌ شده‌ و در سايه‌ در حرارت‌ کمتر از ۳۵ درجه‌ سانتيگراد ‌خشک مي‌گردد.
اين گياه ضد درد و آرامش‌بخش است و براي كاهش قند خون استفاده مي‌شود. در تمام مناطق معتدله رويش دارد. گل‌هاي سفيد زيبايي مي‌دهد كه به صورت خوشه‌اي است و جزء گياهان معطر و خوشبوست و طعم بسيار تلخي دارد. همچنين براي زخم‌هايي كه بر اثر واريس به وجود مي‌آيد، بسيار مؤثر است. در آنژيم و انواع گلو درد نيز از اين گياه استفاده مي‌شود. از جوشانده اين گياه براي ضماد و جوش‌هاي بدن استفاده مي‌شود. اگر جوشانده غليظ اين گياه با آب مخلوط شود، براي دردهاي مفصلي، رماتيسم و حتي راشيتيسم كودكان بسيار مفيد و مؤثر است.
برگ اين گياه به علت دارا بودن اسانس، داراي اثر نيرودهنده و به دليل دارا بودن تانن مقوي است؛ ضمن اينکه داراي خاصيت تسهيل کننده عمل هضم، ضد تشنج، تب بر، ضد عفوني کننده و کم کننده مقدار قند خون است. در استعمال خارجي، جهت التيام و ضد عفوني کردن زخم‌ها و جراحات استفاده مي‌شود و مصرف فرآورده‌هاي اين گياه موجب فعال شدن اعمال گردش خون مي‌گردد. اطباي قديم و پزشکان معاصر آن را در رفع ضعف مفرط با منشأ عصبي، ضعف اعصاب، خستگي عمومي، سرگيجه‌هاي عصبي، لرزش اندام و فلج مؤثر تشخيص داده‌اند.
مصرف فرآورده‌هاي اين گياه در رفع بيماري‌هاي نقرس، رماتيسم‌هاي مزمن، سردردهاي يک‌طرفه، سردردهايي با منشأ عصبي يا ناشي از سوء هضم مؤثر است و دم کرده آن به ميزان پنج تا شش قاشق در رفع عرق شبانه و عرق ناشي از ضعف که به طور معمول در بيماران مبتلا به تب‌هاي قطع نشدني دست مي‌دهد، اثر معالج دارد. به کاربردن دم کرده اين گياه به صورت حمام دهان يا غرغره، موجب از بين رفتن آلودگي‌هاي مخاط دهان، درمان آفت و پرخوني لثه‌ها ناشي از کمبود ويتامين C در بدن مي‌شود؛ ضمن اينکه التهاب و ورم لوزه را کم مي‌کند.
طبع‌ مريم‌ گلي‌ گرم‌ است و داراي‌ خواص‌ دارويي‌ ادرار آور، قابض‌، ضد التهاب‌، بندآورنده‌ خون‌، محرک‌، نيروبخش‌، ملين‌، ضد تشنج‌، پايين‌آورنده ‌فشار خون‌، اشتهاآور، نشاط‌آور و... است‌. در موارد عفونت‌هاي‌ مجاري‌ تنفسي‌، قطع‌ شير، تنظيم‌ قاعدگي‌، استسقاء، دردهاي‌ عادت‌ ماهيانه‌، کم‌ خوني‌، افسردگي‌، ورم‌ کليه‌، عوارض‌ يائسگي و لاغري‌ به‌کار مي‌رود. عمل‌ معده‌ را تحريک‌ مي‌کند، به‌ هاضمه‌ ياري‌ مي‌رساند و خون‌ را سريع‌تر به‌ جريان‌ مي‌اندازد. در استعمال‌ خارجي‌ به‌ شکل‌ لوسيون‌ يا کمپرس‌ براي‌ ترميم‌ زخم‌ها و سرمازدگي‌ها و خراش‌هاي‌ پوست‌ استفاده‌ مي‌شود. تنفس دود‌ برگ‌هاي‌ خشک‌ مريم‌ گلي‌ براي‌ افراد مبتلا به‌ تنگي‌ نفس‌، سنگيني‌ گوش‌ و سرماخوردگي‌ و اختلالات‌ نزله‌ و ورم‌هاي‌ حلق‌ ناشي‌ از سرماخوردگي‌ مفيد است‌.
گلابي
رسول خدا(ص) فرمود: «گلابي قلب را زنده مي‌سازد».
امام علي(ع) نيز مي‌فرمايد: «گلابي قلب را جلا مي‌دهد و دردهاي درون را تسكين مي‌بخشد».
همچنين امام صادق(ع) فرمود: «گلابي معده را مي‌پالايد و تقويت مي‌كند و با به در خواص همگون است. خوردن گلابي در حال سيري سودمندتر است تا چاشت. هر كس كه احساس سنگيني مي‌كند، از آن بخورد».
گلابي ميوه‌اي سبز يا زرد رنگ، آبدار و مخروطي شکل است. طعمي خوش و معطر دارد. آن را شاه ميوه يا آمرود هم مي‌نامند. بعد از سيب، مهم‌ترين ميوه دانه‌دار دنيا و ايران به شمار مي‌آيد.
گونه‌هاي مختلف گلابي، طعم‌هاي گوناگون از ترش تا شيرين دارند. اين ميوه حاوي ويتامين‌هاي E وC ، کلسيم، آهن، منيزيم و روي است. مصرف يک ليوان آب گلابي تب را پايين مي‌آورد. آنتي‌اکسيدان در گلابي سيستم دفاعي بدن را تقويت مي‌کند. خطر نابينايي چشم را که مربوط به سن مي‌باشد، کاهش مي‌دهد. آب گلابي از ناراحتي‌هاي گلو پيش‌گيري مي‌کند. ميزان بالاي فولات در آن مانع نقص جنين در زنان باردار مي‌شود. املاح معدني موجود در گلابي مانند بور به حفظ کلسيم بدن کمک مي‌کند و در نتيجه مانع پوکي استخوان مي‌شود.
* گلابي ميوه‌اي عالي، گوارا و پرآب است که خاصيت لينت‌دهندگي دارد. افرادي که يبوست دارند، سعي کنند 1 تا 2 عدد گلابي در روز بخورند و بلافاصله 1 ليوان آب ولرم بنوشند که خاصيت ملين آن قوي‌تر شود؛ زيرا اين ميوه به آساني هضم و جذب بدن مي‌شود.
* دانه‌هاي بسيار ريزي دارد که به خصوص نزديک هسته آن زياد است. اين دانه‌ها از جنس سلولز است و در دستگاه گوارش هضم نمي‌شود؛ از اين رو با عبور از دستگاه گوارش، معده و روده را پاک و کليه مواد زائد باقيمانده در شکم را دفع مي‌کند.
* پوست گلابي که در معرض نور خورشيد قرار دارد، از نظر ويتامين‌ها غني‌تر است. همچنين قسمت عمده فيبر گلابي در پوست آن است؛ از اين‌رو نبايد هنگام خوردن، پوست آن را جدا کنيد.
* کساني که مبتلا به فشار خون هستند، اگر به طور مرتب گلابي بخورند، خون آن‌ها تصفيه خواهد شد.
* براي غدد داخلي بدن بسيار مفيد است. تانن و پتاسيم آن، اسيد اوريک را ـ به هر اندازه که باشد ـ حل مي‌کند. به همين جهت افراد مبتلا به نقرس، آرتروز و رماتيسم مي‌توانند از آن بهره زيادي ببرند.
* براي معالجه امراض سينه يک ميوه عالي و اين خاصيت مربوط به تانن آن است و اگر کمي گس باشد، براي سينه بهتر است. به علت دارابودن ارسنيک رعشه را نيز درمان مي‌کند.
* ماده مهم ديگري که در گلابي موجود است، عنصر (BORON) مي‌باشد که با افزايش جذب کلسيم، از بروز پوکي استخوان به خصوص در زنان يائسه جلوگيري مي‌كند.
* موادي که براي استخوان‌ها مفيدند، براي مغز نيز نافع‌اند. گلابي هم از اين قاعده استثناء نيست و از ميوه‌هايي است که براي حافظه و تمرکز حواس مفيد مي‌باشد.
* مواد موجود در گلابي براي تقويت بدن پس از بيماري‌هايي که نيرو و توان انسان را تحليل مي‌برد، بسيار مفيد است. در دوران نقاهت بيماري‌هايي چون سل، کم‌خوني و ضعف شديد، خوردن مخلوط آب گلابي و بِه اثر بسيار خوبي دارد.
* گلابي يکي از ميوه‌هاي ضدعفوني کننده يا ضد مسموميت و اين خاصيت، به دليل ‌ادرارآور و ملين بودنش است.
* موجب شادابي و طراوت بدن و پوست مي‌شود.
* براي بيماران ديابتي ميوه بسيار مناسبي است؛ زيرا قسمت اعظم قند آن سلولز، سوربيتول و لوولوز است. شايد به همين دليل حکيم عاليقدر ايراني ابوعلي سينا، گلابي يا کمپوت آن را براي اکثر بيماران مجاز دانسته و آن را "شاه ميوه" خوانده است.
* ترشح بزاق را افزايش مي‌دهد، در نتيجه هضم غذا را آسان مي‌کند؛ بنابراين پوره آن براي سالمندان بسيار مفيد است.
* فيبر موجود در گلابي لينين(LININ) است که غيرقابل حل بوده و براي کاهش کلسترول خون بسيار مؤثر مي‌باشد.
* هضم پوست گلابي کمي مشکل است؛ از اين رو کساني که معده ضعيفي دارند، آن را با پوست نخورند يا آن را به صورت کمپوت مصرف کنند. بهتر است گلابي کاملاً رسيده مصرف شود تا خواص آن بيشتر و هضم آن راحت‌تر باشد. بهتر است پس از خوردن گلابي آب سرد نوشيده شود؛ زيرا در افراد حساس ايجاد نفخ مي‌کند.
* از نظر طب قديم ايران گرم و تر است. سنگ مجاري ادرار را دفع مي‌كند. آرام بخش و تب بر است. در رفع عفونت مجراي ادرار مؤثر و مقوي بدن است. تشنگي را برطرف مي‌كند. سوزش مثانه و مجراي ادرار را رفع مي‌كند.
خواص ديگر قسمت‌هاي درخت گلابي
* برگ و شكوفه درخت گلابي از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است.
* جوشانده برگ گلابي براي کليه بسيار مفيد است؛ زيرا ادرارآور، ضدعفوني کننده و ميکروب‌کش مثانه است. از اين رو مبتلايان به عفونت ادراري حتماً بايد آن را مصرف کنند. سنگ مجراي ادرار را دفع مي‌کند.
* دم کرده برگ گلابي دارويي شفابخش براي بي‌خوابي است، اعصاب را آرام و سردردهاي ميگرني را درمان مي‌کند.
* انجوجک که به تخم گلابي جنگلي مي‌گويند، دفع‌کننده کرم است و اعصاب متشنج را تسکين مي‌دهد و اگر آن را کوبيده و شيره آن را بگيرند، براي بندآمدن خونريزي زياد در قاعدگي مفيد است.
* شكوفه درخت گلابي مقوي معده است و خونريزي و اسهال را بند مي‌آورد. تخم آن ضد كرم معده و روده است. دم كرده برگش براي رفع اسهال مفيد مي‌باشد.
 

تیرنگ

عضو جدید
خواص گیاه مریم گلی

گیاه مریم گلی در کاهش قند خون، بهبود زخم های واریسی و تقویت مو کاربرد دارد اما مصرف زیاد آن به واسطه وجود ترکیبات سمی باعث افزایش ضربان قلب و سرگیجه می شود.

مریم گلی گیاهی از خانواده نعنائیان با گلهای سفید و زیبای خوشه ای جزء گیاهان معطر و خوشبو است که طعم بسیار تلخی دارد.


ترکیبات اصلی اسانس این گیاه را 60 تا 35 درصد توچون و بقیه را سینئول، بوزنئول و بورنئول استات تشکیل می دهند.

اسانس مریم گلی از عنبری است که از میزان بسیار بالای کافور برخوردار است. به همین دلیل از اسانس این گیاه به عنوان اسانس پایه در تهیه عطر استفاده می کنند.


مریم گلی به صورت موضعی به عنوان ضد التهاب قابض، ضدباکتری و در درمان آفت و التهابات دهانی موثر است. این گیاه ضد درد و برای کاهش قند خون موثر است.

مریم گلی آرام بخش و مقوی اعصاب بوده و در بهبود صرع کاربرد دارد همچنین برای زخمهایی که بر اثر واریس به وجود می آید التیام بخش است.


در انواع گلو درد نیز از این گیاه استفاده می شود. جوشانده غلیظ این گیاه اگر با آب مخلوط شود برای دردهای مفصلی و رماتیسم بسیار مفید و مؤثر خواهد بود.

تنتوره مریم گلی برای تقویت مو به کار می رود و دم کرده این گیاه قاعده آور است. مصرف زیاد این گیاه به واسطه وجود ترکیبات سمی مجاز نیست، زیرا باعث افزایش ضربان قلب و دمای بدن و سرگیجه می شود.


از مریم گلی برای التیام زخمهای ساق نیز استفاده می شود به این ترتیب که آن را با عسل جوشانیده و پارچه ای را در این دم کرده وارد و آلوده کرده و ری زخم می اندازند در التیام زخم تسریع می نماید.دم کرده ساده آن هم برای این نوع کمپرسها مفید است. سرانجام از مریم گلی به عنوان مدر و کمک به هضم غذا ضد تشنج و کم کردن مقدار قند خون و قاعده آور استفاده می شود.مصرف جوشانده آن 10 گرم برگ گیاه در 100 گرم سرکه مقدار قند خون را به سرعت کاهش می دهد.

در فرانسه از دم کرده گرم مریم گلی در یک لیتر آب جوش به عنوان قاعدعه آور استفاده می کنند و یک فنجان در هنگام خواب می خورند.

دم کرده مریم گلی به عنوان مقوی معده و برای ضعف اعصاب بسیار نافع است.
دود کردن مریم گلی: برگ خشک مریم گلی را گرفته خرد کرده مثل توتون در چپق بریزندو دود کنند و پس از کشیدن دهان و بینی را ببندند ،نفس را بشدت از ریه خارج کنند و چندین دفعه در عرض روز این عمل را تکرار کنند،برای سنگینی گوش و اختلالات نزله و سرما خوردگی و ورمهای حلق ناشی از سرما خوردگی نافع است. تهیه و تنطور مریم گلی برای تقویت مو:برگهای مریم گلی را در الکل (5 برابر وزن برگ) مدت 2 هفته خیس می کنند و پس از آن مایع حاصل را به نسبت مساوی با مشروب الکلی مخلوط می کنندو با این مخلوط در موقع استحمام پوست سر را خوب مالش می دهند.
 

Similar threads

بالا