[خوابگاه] خوابگاه دانشجویی پاریس

mpb

مدیر تالار مهندسی معماری
مدیر تالار

"قاب بندی" ایده اصلی طراحی ساختمان خوابگاه دانشجویی در حاشیه اتوبان کمربندی" کلینان کورت" پاریس فرانسه بوده است. قاب بندی که راهی برای برجسته کردن چیزی است که می خواهیم دیده شود یا محدود ساختن دید از آنچه که نباید دیده شود،در تغییر محدودیت های سایت این پروژه و خلق واقعیت مثبت و تبدیل بد به خوب به کار گرفته شده است.
معمار طرح از آتلیه معماری Architecture Studio است که در سال 1996 این بنا را طراحی کرد. سایت پروژه واقع در منطقه ای در حومه شهر پاریس می باشد. این ساختمان، جسورانه در یک زمینه شهری باز به گونه ای قرار گرفته که از یک طرف با اتوبان کمربندی با حجم عبور مرور بسیار زیاد وسائط نقلیه و از طرف دیگر با محوطه سبز مجاور دانشگاه مواجه شده است. طراحی محل اقامت و زندگی برای 351 نفر در ساختمانی که از یک سو ترافیک و سر و صدا و از سوی دیگر آرامش و سکوت را تجربه می کند، بزرگترین چالش این پروژه بوده است. در پاسخ به این مسئله یک دیوار محافظ در کنار اتوبان طراحی شده است و فضای اقامتی در پشت آن رو به باغ قرار گرفته است. دیوار محافظ به ابعاد 30 در 100 متر همچون زرهی است که فضاهای ساختمانی را از آنچه نامطلوب است محافظت می کند و استقلال و خلوت را برای فضاهای داخلی پروژه فراهم می کند. یک گشودگی بزرگ در وسط این دیوار وجود دارد که مانند یک قاب عکس، منظره دوردست حومه شهر پاریس و کلیسای سنت دنیس را از میان آن می توان مشاهده کرد.
این زره از 2 دیواره تشکیل شده است: یکی منحنی که در مجاورت اتوبان قرار گرفته و دیگری مسطح که هر دو توسط میله های فولادی قرمز رنگی به هم متصل و پایدار شده اند. همچنین یک فضای خالی در بین این 2 دیواره،3 آسانسور شیشه ای برای دسترسی به طبقات را در خود جای می دهند. بالکن هایی که در مجاورت پنجره بزرگ دیوار منحنی قرار گرفته اند فرصت ایستادن و تماشا کردن منظره را فراهم می آورند. شیشه منحنی دیوار بیرونی اجازه می دهد نوری که در دل ساختمان ایجاد شده است به بیرون منتشر شود و در شب نور چراغ اتومبیل ها و نئون های تبلیغاتی چند رنگ را باز می تاباند. این صفحه غول پیکر از داخل اتومبیل هایی که از اتوبان عبور می کنند همچون یک نشانه شهری مبهم به نظر می رسد.
در وجه دیگر پروژه، پشت به دیوار محافظ و رو به مرکز شهر، یک فضای سبز و آفتابی وجود دارد. در اینجا سه ساختمان منحنی، واحدهای اقامتی را در خود جای می دهند. در درون بنا، راهروها و فضاهای ارتباطی نه تنها به عنوان فضاهای نیمه خصوصی، حریم واحد ها را حفظ می کنند بلکه عامل تبدیل مقیاس شگفت انگیز عناصر اصلی نظیرهال ورودی و دیوار محافظ به مقیاس صمیمی و متعارف واحدها نیز می باشند. پلان های بادامی شکل و پنجره های پخ شده سبب می شود که هر واحد رو به جنوب قرار گیرد و علاوه بر نور مناسب از منظر فضای سبز دانشگاه و نیم سایه ای کلیسای "ساکره کُر" و "مونت مارتر" بهره مند شود. اقدام جسورانه معمارطرح برای تفکیک بزرگراه از ساختمان، بسیار حائز اهمیت است. او با کاری بسیار ساده و تنها با ایجاد یک صفحه محافظ، توانست فضایی آرام را برای دانشجویان رقم زند و آنچه را که نیازی به دیدنش ندارند، را نبینند که البته این اصلی ترین ایده او برای این بنا بوده است.














منبع: arthut.co
 
بالا