majid.izadi
عضو جدید
دانشمندان بخش انرژی آزمایشگاه ملی بروکهاون آمریکا (bnl) آنزیم جدیدی را تولید کرده‌اند که به طور موثری بر روی پیش‌سازهای مصنوعی لیگنین که جزو دیواره سلول‌های گیاهی هستند و باعث می‌شوند که زیست‌توده (بیوماس) گیاهی به سختی شکسته شود تاثیر می‌گذارد.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، این آنزیم به طور قابل ملاحظه‌ای مقدار لیگنین در دیواره سلولی را کاهش و قابلیت هضم بیوماس دیواره سلولی را افزایش می‌دهد و باعث تسهیل تبدیل زیست‌توده گیاهی به سوخت‌های زیستی می‌شود.
چانگ جون لیو، رهبری تیمی از دانشمندان زیست‌شناسی bnl را بر عهده دارد و با تیمی از دانشمندان مغناطیس هسته‌ای از دانشگاه وسکانسین همکاری می‌کند.
این تیم برای اولین بار این آنزیم را در سال 2009 طراحی کرد ولی زمانی که آنرا در آرابیدوپسیس قرار دادند٬ کار نکرد. آنها آنزیم جدیدی را کشف کردند که میزان لیگنین در آرابیدوپسیس را تا 24 درصد کاهش می‌داد.
به گزارش مركز اطلاعات بيوتكنولوژي ايران، لیو می‌گوید: این آنزیم در حال حاضر پیش‌سازهای اصلی لیگنین را کاملا تغییر می‌دهد؛ بنابراین در گیاهان به طور موثری مقدار کل لیگنین کاهش می‌یابد ولی ترکیب شیمیایی لیگنین را تغییر نمی‌دهد.
این کشف از آن جهت حائز اهمیت است که می‌تواند به استفاده از گونه‌های متعدد بیشتری از گیاهان برای تولید سوخت زیستی منجر شود. گونه‌هایی که در عین تولید بیوماس بالا به دلیل دارا بودن مقادری زیادی لیگنین، برای تولید سوخت زیستی فاقد توجیه اقتصادی هستند.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، این آنزیم به طور قابل ملاحظه‌ای مقدار لیگنین در دیواره سلولی را کاهش و قابلیت هضم بیوماس دیواره سلولی را افزایش می‌دهد و باعث تسهیل تبدیل زیست‌توده گیاهی به سوخت‌های زیستی می‌شود.
چانگ جون لیو، رهبری تیمی از دانشمندان زیست‌شناسی bnl را بر عهده دارد و با تیمی از دانشمندان مغناطیس هسته‌ای از دانشگاه وسکانسین همکاری می‌کند.
این تیم برای اولین بار این آنزیم را در سال 2009 طراحی کرد ولی زمانی که آنرا در آرابیدوپسیس قرار دادند٬ کار نکرد. آنها آنزیم جدیدی را کشف کردند که میزان لیگنین در آرابیدوپسیس را تا 24 درصد کاهش می‌داد.
به گزارش مركز اطلاعات بيوتكنولوژي ايران، لیو می‌گوید: این آنزیم در حال حاضر پیش‌سازهای اصلی لیگنین را کاملا تغییر می‌دهد؛ بنابراین در گیاهان به طور موثری مقدار کل لیگنین کاهش می‌یابد ولی ترکیب شیمیایی لیگنین را تغییر نمی‌دهد.
این کشف از آن جهت حائز اهمیت است که می‌تواند به استفاده از گونه‌های متعدد بیشتری از گیاهان برای تولید سوخت زیستی منجر شود. گونه‌هایی که در عین تولید بیوماس بالا به دلیل دارا بودن مقادری زیادی لیگنین، برای تولید سوخت زیستی فاقد توجیه اقتصادی هستند.