خداحافظی با «پدر زمین»

[MOJTABA_R]

بسم الله الرحمن الرحیم​

سلام دوستان.بد نیست که این مطلب رو تا آخر بخوننین و نظری هم بدین.با تشکر.
نگاهي به زندگي علمي جان بورلاگ از بنيانگذاران كشاورزي مدرن
خداحافظي با «پدر زمين»
جام جم آنلاين: «من از همه شما مي‌خواهم كه دست به كار شويد. همه ما بايد با يكديگر همكاري كنيم تا بتوانيم نه‌فقط يك محصول غذايي، بلكه تمام محصولات گياهي و حيواني را بهبود بخشيم. هر سال84 ميليون نفر به جمعيت بشر روي زمين افزوده مي‌شود. مسووليت سنگيني بر دوش ما نهاده شده است.»
اين جملات نورمن بورلاگ، دانشمند برجسته‌اي است كه تنها كمي پيش از مرگش و در 95 سالگي ايراد كرده بود. ​

در دنياي علوم معاصر از او به عنوان« پدر زمين» و «پدر انقلاب» سبز ياد مي‌شود. نورمن بورلاگ دانشمند سرشناسي بود كه بدون شك بسياري از كشورهاي فقير جهان كه همواره با گرسنگي دست و پنجه نرم مي‌كرده‌اند، ادامه حيات جوامع، خود را مديون تحقيقات و دستاوردهاي محققاني از جمله نورمن بولارگ هستند.
وي در دهه60 ميلادي موفق شد روشي را ابداع كند كه از طريق آن امكان منحصربه‌فردي فراهم شده كه در آن محصول و بار گياهان و غلات را افزايش داد و آنها را مقابل آفات مقاوم ساخت. استفاده از روشي كه او مبتكر آن بود و« انقلاب سبز» نام گرفت، سبب شد محصول غلات از جمله گندم بسرعت افزايش يابد و به اين ترتيب از بروز قحطي در بسياري از كشورها جلوگيري شود.

وي چندي پيش و در 95 سالگي بر اثر ابتلا به سرطان از دنيا رفت. در گزارشي كه پيش رو داريد، به بررسي دستاوردهاي تحقيقاتي وي و تاثيرگذاري آن بر صنايع مختلف از جمله كشاورزي و غذايي پرداخته شده است.

نورمن بورلاگ سال 1970 به پاس تلاش‌هاي گسترده علمي‌اش كه با عنوان انقلاب سبز شناخته شده است، جايزه صلح نوبل را از آن خود كرد. هدف كلي كه وي در قالب اين تلاش‌ها دنبال مي‌كرد، افزايش قابل توجه توليدات غذايي در كشورهاي در حال توسعه و نجات ميليون‌ها گرسنه از قحطي و فقر غذايي بوده است.

كميته نوبل در گراميداشت اين دانشمند بزرگ اعلام كرده وي بيش از هر انسان ديگري در چنين سن و سالي براي جوامع گرسنه جهان، نان توليد كرده است. در حقيقت در آمريكا و در سال‌هاي جواني و آغاز تحقيقات علمي، كمتر كسي شناختي از وي داشت، اما همان زمان در كشورهايي نظير هند و مكزيك كه عمده مردم با گرسنگي و فقر شديد غذايي مبارزه مي‌كردند، نورمن بورلاگ توانست با تلاش‌هاي علمي خود براي افزايش ظرفيت‌هاي غذايي در اراضي كشاورزي به عنوان شخصيت برجسته علمي شناخته ‌شود.

آوازه وي حتي تا روسيه پهناور نيز رسيد. يكي از نزديكان هميشگي نورمن بورلاگ كه وي را در سفر به روسيه همراهي كرده بود، مي‌گويد: نورمن براي بازديد از يكي از مراكز تحقيقاتي گندم به روسيه سفر كرده بود. وقتي وارد اين مركز شد، دانشمنداني كه آنجا حضور داشتند از مشاهده وي به گريه افتادند!
بورلاگ همواره بر اين عقيده بود كه كشاورزان در سراسر جهان مي‌توانند با استفاده از كودهاي جديد، روش‌هاي نوين كشاورزي ارگانيك يا تركيبي از هر دو روش، غذاي بيشتري توليد كنند. يكي از نگراني‌هاي اصلي وي، سهيم نشدن فناوري‌هاي نوين در توسعه زيرساختارهاي كشاورزي بود.

او همواره از اين نكته بيم داشت كه با نهادينه شدن كشاورزي سنتي در جهان، پاسخگويي به نياز غذايي در سال‌هاي آتي به امري غيرممكن تبديل شود.
وي سال 1993 و در جريان سخنراني در نيواورلئان آمريكا خطاب به حاضران گفت:‌ جمعيت زمين در حال افزايش است و گرسنگي نيز به دنبال آن بيشتر مي‌شود.
متاسفانه اين امكان وجود ندارد كه عقربه‌هاي ساعت را به دهه 30 عقب برد، زماني كه جمعيت زمين تنها 2.2 ميليارد نفر بود، در حالي كه تخمين زده مي‌شود سال 2025 جمعيت زمين به 8.3 ميليارد نفر برسد.
سال 1953، وي كار روي نوع خاصي از نژاد گياه گندم را آغاز كرد كه دربرگيرنده ژن عجيبي بود. عملكرد اين ژن موجب مي‌شد گياه گندم، جثه به مراتب كمتري پيدا كند، اما هيچ لطمه‌اي به باروري آن وارد نشود.

بورلاگ به اين باور قطعي رسيده بود كه چنين گياه كوچكي مي‌تواند همچون گياه عادي گندم، حجم قابل توجهي محصول به بار آورد. در ادامه و با انجام تحقيقات بيشتر و به‌كارگيري يافته‌هاي اين تحقيق روي برنج، زمينه مناسبي براي برداشت چند برابر محصول برنج از اراضي كشاورزي اين گياه فراهم شد.
تداوم اين تحقيقات موجب پيدايش جرياني موسوم به انقلاب سبز شد كه همواره از بورلاگ به عنوان سردمدار آن ياد مي‌شود.
راهبرد كلي بورلاگ استفاده از توانمندي‌هاي علمي و تحقيقاتي براي افزايش توليدات غذايي در سراسر جهان بود.
وي همواره بر اين نكته تاكيد داشت كه بايد از بازوي علم براي تقويت ظرفيت‌هاي توليد محصولات كشاورزي و نظاير آن، همپاي افزايش خيره‌كننده جمعيت زمين استفاده كرد.
او نياز مبرم به منظور توليد غذاي بيشتر براي جمعيت روزافزون جهان را احساس مي‌كرد و بر اين باور بود كه تمام دانشمندان در همه رشته‌ها بايد براي يافتن راه‌حل اين معضل پيشقدم شوند.

تاكيد اين دانشمند برجسته بر تامين منابع غذايي براي تمام مردم زمين به عنوان يك اصل بنيادين همواره مورد توجه محافل علمي و تحقيقاتي جهان قرار داشت.
او در زمان دريافت جايزه نوبل با اشاره به اهميت تامين منابع غذايي براي تك‌تك افراد در دنيا گفت:‌ تامين منابع غذايي آن هم به ميزان كافي، نخستين بخش از عدالت اجتماعي محسوب مي‌شود، در غير اين صورت هيچ صلحي وجود نخواهد داشت.
وي كه دكتري خود را در حد فاصله سال‌هاي 1939 تا 1942 در رشته پاتولوژي گياهي از دانشگاه مينه‌سوتا اخذ كرد، توجه موشكافانه‌اي به بيماري‌هاي گياهي داشت. «يوجي 99» (نوعي آفت گندم) از مهم‌ترين اين بيماري‌ها بود كه او سال‌هاي طولاني از عمرش را صرف بررسي اين بيماري و راه‌هاي غلبه بر آن كرد.
اين آفت كه محصول گندم آفريقا را از ميان مي‌برد، نوعي خطر براي فعاليت‌هاي او و همكارنش به شمار مي‌رفت. همين مساله موجب شده بود وي و ديگر پژوهشگران، ده‌ها سال روي توليد نژادهاي گياهي كه در برابر آفات مقاومند، تحقيق كنند.
بورلاگ در حالي چشم از دنيا فرو بست كه جوامع علمي را متوجه خطرات زياد ناشي از گرسنگي فزاينده و غفلت از بهره‌برداري از ابزارهاي علمي براي افزايش توليدات غذايي كرد در حالي كه انتظار مي‌رود جمعيت زمين تا 2 دهه آتي از مرز 8.5 ميليارد تن نيز فراتر رود. به همين دليل نياز بشر به توليد غذاي بيشتر همچنان افزايش مي‌يابد.
در سطح بين‌المللي و همچنين داخلي از نورمن بورلاگ به عنوان شخصيت تاثيرگذار علمي ياد مي‌شود. وي سال 1986 دفتر جايزه جهاني غذا را در ايالت آيوا راه‌اندازي كرد كه هر سال جايزه‌اي به مبلغ 250 هزار دلار به شخصي كه كار و مطالعات او به بهبود عرضه آذوقه در جهان كمك كند، اهدا مي‌كند.
او همچنين سال 2007 مدال طلاي كنگره آمريكا را دريافت كرد كه مهم‌ترين مدال غيرنظامي اين كشور محسوب مي‌شود.عقيده بر اين است كه كشاورزي نوين بر پايه تلاش دانشمنداني همچون بورلاگ استوار شده است؛ تلاشي كه در آن استفاده از ابزارها و توانمندي‌هاي علمي به عنوان اهرم خروج از بحران‌هاي غذايي و اقتصادي و شكوفايي زيرساختارهاي مختلف جوامع در نظر گرفته مي‌شود
.به امید اینکه همه ما ایرانی ها دست در دست هم بتوانیم این هدف را در ایران و کل جهان به غایت برسانیم و اسطوره ای بهتر از این شخصت شویم. منبع:روزنامه جام جم (صفحه دانش)

 

[rhasanpour]

نورمن بورلاگ

نورمن بورلاگ

بورلاگ، انقلاب سبز، جایزه نوبل صلح نورمن بورلاگ که از او بعنوان بزرگترین امریکایی قرن بیستم یاد می‌شود و باآلبرت شوایتزر قابل مقایسه است بیشتر از هر کس دیگری به زنده ماندن انسانها کمککرده است. بورلاگ بیشتر عمر خود را در کشورهای فقیر سپری کرد و با صبر و شکیباییتکنیکهای انقلاب سبز در هند، مکزیک، امریکای جنوبی، افریقاو جاهای دیگر بهکشاورزان فقیر آموزش داد که نهایتاً از قحطی جهانی گسترده‌ای که بخاطر افزایشفزاینده جمعیت در جهان بعد از جنگ جهانی دوم انتظار آن می‌رفت بود جلوگیری نمود.طبق تخمین ماهنامه آتلانتیک در سال 1999، تلاشهای نورمن بورلاگ همراه با نقش افرادتربیت شده توسط وی در ترویج کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و تحقیقات گیاهیبنیانگزاری شده توسط او در کشورهای فقیر باعث نجات جان یک میلیارد نفر شده است.در اینجابخشی از بیوگرافی دکتر نورمن بورلاگ که میتواند برای همه مردم و بویژه جوانانجویای علم و دانش مفید و آموزنده باشد آورده میشود: زندگی، تحصیل، و خانوادهنورمن درسال 1914 از یک خانواده امریکایی که اصالت آنها از مهاجران نروژی بود در یک مزرعه(روستا) در کرسکوی آیوا (Cresco, Iowa) درامریکا بدنیا آمد. از سن 7 تا 19 سالگی همزمان با درس خواندن، او در یک مزرعه 43هکتاری به کار ماهیگیری، شکار، و پرورش ذرت، یولاف، علف تیموثی (timothy hay)، گاو،خوک، و مرغ اشتغال داشت.در سال1933 موفق شد در رشته جنگلداری وارد دانشگاه مینسوتا (University of Minnesota) شود.نورمن بورلاگ در دبیرستان به ورزشهای فوتبال، بیسبال، و کشتی می پرداخت و در دانشگاه عضو تیم کشتی بود. او برای تأمینهزینه های مالی خود گاهی مجبور میشد درس را نیمه کاره بگـــذارد. از سـال 1935 تاسـال 1938 او در خدمات جنگـلداری ایـالات متـحده (United States Forestry Service) درماساچوست و آیداهو کار می‌کرد. نورمن بورلاگ در سال 1937 لیسانس خود را درجنگلداری دریافت کرد. وی در سال 1940 فوق لیسانس بیماری شناسی و در سال 1942دکترای ژنتیک خود را از دانشگاه مینسوتا دریافت نمود. نورمنبورلاگ در دانشگاه با مارگرت گیبسون آشنا شده و با وی ازدواج کرد. حاصل این ازدواجدو فرزند، پنج نوه، و شش نتیجه است. مارگرت گیبسون در سال 2007 در سن 95 سالگیدرگذشت. آن دو به مدت 69 سال با هم زندگی کردند. نورمن بورلاگ سالهای پایانی عمرخود را در دالس تگزاس (Dallas, Texas) می‌گذراندگرچه او بعلت فعالیتهای انسان‌دوستانه جهانی خود بیش از چند هفته در سال در آنجااقامت نداشت. حرفهاز سال1942 تا 1944 نورمن بورلاگ بعنوان میکروبیولوژیست در شرکت دوپونت (DuPont) دردلاور تـگزاس (Delaware, Texas)استخدام شد. ابتدا قصد این بود که او تحقیقات در مورد محصولات صنعتی و کشاورزیشامل باکتری‌کشها، قارچ‌کشها، و نگهدارنده‌های مواد غذایی را هدایت کند. امابدنبال حمله ژاپن به امریکا در دسامبر 1941 آزمایشگاه دکتر بورلاگ به منظورتحقیقات برای نیروهای نظامی امریکا تغییر جهت داده بود. یکی از اولین پروژه‌های اودر آنجا که با موفقیت به نتیجه رسید تولید چسبی بود که میتوانست در آبهای گرم وشور اقیانوس آرام و در برابر فرسایش مقاومت کند که در جنگ برای ارتش امریکا بسیارحیاتی بود. از سایر کارهای نورمن بورلاگ میتوان به طرح استتار، ضـدعفونی کننــدهبطری، و د.د. ت علیه مالاریا اشاره کرد.با توجه بهعلاقه دولت وقت مکزیک اوایل دهه 1940 به افزایش رشد صنعتی و اقتصادی و سودمندی اینامر برای اقتصاد و ارتش امریکا، بنیاد راکفلر (Rockefeller Foundation) ودولت وقت مکزیک تصمیم به تأسیس دفتری به نام "دفتر مطالعات ویژه" گرفتندکه قرار شد بعنوان بخشی از دولت مکزیک ولی توسط بنیاد راکفلر هدایت شود. این دفتربا بکارگیری دانشمندانی از امریکا و مکزیک و تمرکز روی موضوعات مربوط به بهبودخاک، تولید ذرت و گندم، و بیماری شناسی گیاهی کار خود را آغاز کرد. در سال 1944نورمن بورلاگ بعنوان متخصص ژنتیک و بیماری شناسی گیاهی جهت سرپرستی "برنامههمکاری برای تولید و تحقیقات گندم" که توسط دفتر مذکور طراحی شده بود بهمکزیکوسیتی دعوت شد.در سال1964 وی بعنوان رییس "برنامه اصلاح بین المللی گندم" بنیاد تازه تأسیس"مرکز بین المللی اصلاح ذرت و گندم" (CIMMYT)انتخاب شد. سیمیت یک مؤسسه آموزشی تحقیقاتی بدست آمده از "برنامه همکاری برایتولید و تحقیقات گندم" بود که اعتبار آن بطور مشترک توسط بنیاد فورد (Ford Foundation)،بنیاد راکفلر، و دولت مکزیک تأمین می‌شد. از نظراداری بورلاگ در سال 1979 بازنشسته شد ولی او همچنان بعنوان یک مشاور ارشد درسیمیت باقی ماند و علاوه بر فعالیتهای خیریه و آموزشی در تحقیقات گندم، تریتیکاله،جو، ذرت، و کشت سورگوم در ارتفاعات نقش ایفا کرد. بورلاگ ازسال 1984 تا زمان مرگ در دانشگاه آی و ام تگزاس (Texas A&M University) تدریسو تحقیق میکرد. او یک استاد برجسته کشاورزی بین المللی در دانشگاه و صاحب کرسییوجن باتلر (Eugene Butler)در بیوتکنولوژی کشاورزی بود.تحقیقات گندم در مکزیکنورمنبورلاگ به مدت 16 سال در این پروژه کار کرد و در طی این مدت تعدادی از ارقام گندمنیمه پاکوتاه پرمحصول و مقاوم به بیماری را با موفقیت اصلاح کرد. او در ضــمن روشیرا در اصلاح گندم ابـداع کرد که به "اصلاح رفت و برگشتی" (shuttlebreeding) معروف است و آن انجام دو بار عملیات اصلاح در طول یک سال در یککشور برای بدست آوردن دو نسل از یک گیاه است که در کشورهای پهناوری که دو فصلمناسب برای رشد را در دو زمان جداگانه دارا هستند قابل اجراست. این روش به ابتکارنورمن بورلاگ از سال 1945 تاکنون در سیمیت اجرا میشود و بعداً برخی کشورهای دیگرنیز از این الگو استفاده کردند. کار دیگری که نورمن بورلاگ به آن شناخته میشوداستفاده از "لاینهای چندگانه" (multilines) بهمنظور افزایش مقاومت گندم به بیماریها و بویژه نسبت به زنگهاست. لاینهای چندگانهمخلوطی از چند لاین خالص با خصوصیات ظاهری (فنوتیپ) مشابه هستند که هر کدام ازآنها دارای ژنهای متفاوتی برای مقاومت به بیماری هستند. تعداد مناسبی از اینلاینها مخلوط شده و کاشته میشوند طوریکه کل ژنهای مقاومت موجود در آنها در برابرهمه نژادهای شایع بیماری عمل کنند. افتخار دیگر دکتر بورلاگ تولید ارقام"پاکوتاه" (dwarf) گندماست که بعلت کلفت بودن و قوی بودن ساقه ها براحتی نمیخوایند و از کودپذیری بالایینیز برخوردارند و بنابراین عملکرد بالاتری دارند. دو رقم از ارقام نیمه پاکوتاه ومقاوم به بیماری تولید شده توسط نورمن بورلاگ بنامهای Pitic 62 و Penjamo 62 بطورفوق العاده ای پتانسیل عملکرد گندم بهاره را افزایش داد. تا سال 1963، 95% گندمهایمورد استفاده در مکزیک از انواع گندمهای نیمه پاکوتاه نورمن بورلاگ بودند. در آنسال تولید گندم مکزیک شش برابر تولید سال 1944، سال ورود نورمن بورلاگ به مکزیکشد. مکزیک در گندم خودکفا شد.توسعهتحقیقات به جنوب آسیا و انقلاب سبزدر سالهای1961 و 1962 لاینهای پاکوتاه گندم بهاره بدست آمده توسط نورمن بورلاگ جهت انجام"آزمایشات چند منطقه ای" (multilocation testing) به"خزانه بین المللی آزمایشات زنگ" (International Wheat Rust Nursery) کهتوسط وزارت کشاورزی امریکا هدایت میشد وارد شدند. در ماه مارس 1962 تعدادی از اینلاینها در مزارع مؤسسه تحقیقات کشاورزی هند در پوسا کاشته شدند. در مارس 1963بنیاد راکفلر و دولت مکزیک به دعوت دولت هند دکتر نورمن بورلاگ و دکتر رابرت گلنآندرسن (RobertGlenn Anderson) را جهت کار روی گندم به هند اعزامکردند. آندرسن بعنوان رییس برنامه گندم بنیاد راکفلر تا سال 1975 در هند باقیماند. در میانه دهه 1960 شبه قاره هند درگیر جنگ بود و قحطی و گرسنگی گسترده ای راتجربه میکرد. اگرچه امریکا محموله های اضطراری شامل میلیونها تن گندم را که بیش ازیک پنجم کل گندم تولیدی امریکا بود به منطقه فرستاده بود ولی این مقدار هم کافینبود. بوروکراسی هند و پاکستان و مقاومتهای فرهنگی منطقه در برابر تکنیکهای جدیددر ابتدا مانع از آن شد که دکتر بورلاگ خواسته خود مبنی بر کاشت فوری لاینهای جدیدجامه عمل بپوشاند. تا تابستان 1965 قحطی بقدری حاد شد که دولتهای هند و پاکستان پاپیش گذاشتند و به بورلاگ اجازه دادند پروژه های خود را به پیش برد. بعد ازآزمایشات گسترده، تیم بورلاگ به رهبری دکتر آندرسن در سال 1965 تلاش برای واردکردن 450 تن بذر ارقام نیمه پاکوتاه Lerma Rojo و Sonora 64 را برای کاشت در هند و پاکستان (به ترتیب 250 و 200 تن) آغاز کرد. بذرهایمورد نظر با موانع و مشکلات فراوان و با تأخیر زیاد از مکزیک به هند و پاکستانرسیده و در مناطق مورد نظر کاشته شدند. عملکرد اولیه ارقام بورلاگ از تمام ارقامکاشته شده در منطقه بالاتر بود. بعد از این نتایج کشورهای منطقه تصمیم به وارداتمقدار بیشتری از بذر این دو رقم گرفتند. در سال 1966 هند 18000 تن بذر ار اینارقام وارد کرد که بیشترین مقدار خرید و واردات بذر در جهان در آن زمان بود. درسال 1967 پاکستان 42000 تن و ترکیه 21000 تن بذر وارد کردند. تولید گندم در منطقهبه مقدار بسیار زیادی فزونی یافت و منطقه از قحطی و گرسنگی نجات یافت. کـار نورمنبورلاگ در سال 1968 "انقــــــــــلاب سبز" (Green Revolution) نامگرفت. افزایش عملکرد به حدی بود که وسایل و امکانات لازم از قبیل کارگران موردنیازبرای برداشت، گاریهای باربری برای بردن محصول برداشت شده جهت کوبیدن آن، کیسه هاینگهداری گندم، کامیون، مخازن ریلی، و امکانات نگهداری محصول جوابگو نباشد. برخیدولتهای محلی مجبور به تعطیلی مدارس و استفاده از آنها جهت انبار نگهداری بذرشدند. در پاکستان مقدار گندم تولید شده از 4.6 میلیون تن در سال 1965 به 7.3 میلیونتن در سال 1970 رسید که به معنای تقریباً دو برابر شدن تولید گندم در آن کشور بود.تا سال 1968 پاکستان در تولید گندم به خودکفایی دست یافت. تولید گندم پاکستان تاسال 2000 به 21 میلیون تن رسید. در هند مقدار گندم تولید شده از 12.3 میلیون تن درسال 1965 به 20.1 میلیون تن در سال 1970 رسید. تا سال 1974هند در تولید همه غلات به خودکفایی رسید و در سال 2000 به رکورد تولید 76.4 میلیونتن دست یافت. از دهه 1960 تاکنون نرخ رشد تولید غذا از نرخ رشد جمعیت در این دوکشور پیشی گرفته است. تخمین زده شده است که با این مقدار افزایش تولید از تبدیلشدن 40 میلیون هکتار زمین بکر به اراضی زیرکشت محصولات کشاورزی جلوگیری شده است.استفاده از این ارقام گندم همچنین اثرات عمیقی بر تولید گندم شش کشور در امریکایلاتین، شش کشور در خاور نزدیک و خاورمیانه، و چندین کشور در افریقا بجا گذاشت. کاربورلاگ در مورد گندم منجر به توسعه و معرفی ارقام نیمه پاکوتاه و پرمحصول توسطبرنج در مؤسسه بین المللی تحقیقات برنج (International Rice Research Institute) شد کهبا همکاری بنیاد راکفلر و بنیاد فورد و مؤسسه تحقیقات برنج هونان (Hunan Rice Research Institute) چینبه نتیجه رسید.جایزه نوبل صلح

بهپاس خدمات و نقش دکتر نورمن بورلاگ در افزایش غذای جهان و فائق آمدن بر کمبود غدادر هند و پاکستان در اواسط دهه 1960 که منجر به نجات جان میلیونها نفر شد جایزهنوبل صلح سال 1970 به وی اعطا شد.​

 

["Pejman"]

نورمن بورلـاگ، پدر انقلـاب سبز، اخیراً نود و پنجمین سالروز تولد خود را در دالـاس جشن گرفت. او در این مراسمـ کارشناسان کشاورزی و مقامات رسمی را به همکاری برای رفع چالش‌هـای منابع جهانی غذا فرا خواند.
بورلـاگ، برنده جایزه نوبل بر این باور است که رشد جمعیت همراه با آفات جدید گیاهی، نیاز بشر را برای نوآوری در کشاورزی بیش از پیش آشکار میسازد.

با وجود اینکه سالخوردگی و مشکلـات جسمی کمی از توانایی‌هـای نورمن کاسته است، ولی او همچنان با قدرت و حساسیت در مورد نیاز بشر به تولید غذای بیشتر سخنرانی میکند.
او در سخنرانی روز تولدش گفت: (من از همه شما میخواهمـ که دست به کار شوید. همه ما باید با یکدیگر همکاری کنیمـ تا بتوانیمـ نه فقط یک محصول غذایی، بلکه کلیه محصولـات گیاهی و حیوانی را بهبود بخشیمـ. هر سال 84 میلیون نفر به جمعیت بشر بر روی زمین افزوده میشود. مسئولیت سنگینی بر دوش ما نهاده شده است.)

انتظار میرود که جمعیت زمین تا اواسط قرن جاری از 6.8 میلیارد تن به 9.4 میلیارد نفر برسد. به همین دلیل نیاز بشر به تولید غذای بیشتر همچنان افزایش مییابد. با این حال غذا تنها مشکل بشر در آینده نخواهد بود. مشکلـاتی از قبیل بالـا رفتن گرمایش زمین و کمبود آب شیرین برای آشامیدن و کشاورزی نیز از همـ اکنون نگرانی‌هـای بسیاری را برانگیخته است.

بورلـاگ میگوید بیماری‌هـای گیاهی از قبیل (یو جی 99) ( نوعی آفت گندمـ) که محصول گندمـ آفریقا را از بین میبرد، نوعی خطر برای فعالیت‌هـای او و همکارنش به شمار میرود. بورلـاگ و دیگر پژوهشگران ده‌ها سال است که بر روی تولید نژادهای گیاهی که در برابر آفات مقاومـ‌اند تحقیق میکنند.

او نیاز مبرمـ به منظور تولید غذای بیشتر برای جمعیت روز افزون جهان را احساس میکند و بر این باور است که کلیه دانشمندان در همه رشته‌هـا باید برای یافتن راه حل این معضل پیش قدمـ شوند.
به باور بورلـاگ، کشاورزان در سراسر جهان میتوانند با استفاده از کودهای جدید، روش‌هـای نوین کشاورزی ارگانیک و یا ترکیبی از هر دو روش، غذای بیشتری تولید کنند.
جشن تولد بورلـاگ برای شرکت (مونسانتو) فرصتی فراهمـ کرد تا از شروع یک برنامه بورسیه آموزشی که به افتخار نورمن بورلـاگ و هنری بیچل نامـ گذاری شد، خبر دهد. هنری بیچل فعالیت‌هـای مشابهی برای اصلـاح گونه پربار‌تـر برنج انجامـ داده است. تد کراسبی، معاون شرکت (باروری گیاهی مونسانتو)، یکی از شرکت‌هـای پیشرو در فن آوری‌هـای کشاورزی، در مورد این برنامه چنین گفت: (هدف ما از انجامـ این برنامه جمع آوری مبلغ 10 میلیون دلـار برای حمایت از فارغ التحصیلـان مقطع دکترا است. افرادی که تمایل دارند در کشورهای در حال توسعه بر روی مسائل مهمی همچون پرورش گونه‌هـای بهینه گندمـ و برنج تحقیق و فعالیت کنند.)
بنا به گفته کراسبی، ترویج همکاری‌هـای بین المللی مانند این برنامه بهترین راه مبارزه علیه مشکلـات تولید غذا از جمله آفت (یو جی 99) است. (یو جی 99) که به زنگار گندمـ نیز معروف است، از آفریقا به سایر نقاط جهان سرایت کرده و همچنان در حال گسترش است.

نورمن بورلـاگ این برنامه‌هـا را که فعالیت‌هـای چند جانبه و بین المللی را ترویج میکنند، یک گامـ مثبت برای حل معضل کمبود غذا در جهان میخواند.
بورلـاگ که در سال 1970 جایزه صلح نوبل را دریافت کرده است همچنان در دانشگاه (‌ای اند امـ) تگزاس تدریس میکند. او در عین حال با کمیته‌هـای بین المللی که برای حل چالش‌هـای جهانی فعالیت میکنند نیز همکاری میکند.

 

["Pejman"]

نورمن بورلاگ، انقلاب سبز، جایزه نوبل صلح

نورمن بورلاگ، انقلاب سبز، جایزه نوبل صلح

نورمن بورلاگ که از او بعنوان بزرگترین امریکایی قرن بیستم یاد می‌شود و با آلبرت شوایتزر قابل مقایسه است بیشتر از هر کس دیگری به زنده ماندن انسانها کمک کرده است. بورلاگ بیشتر عمر خود را در کشورهای فقیر سپری کرد و با صبر و شکیبایی تکنیکهای انقلاب سبز در هند، مکزیک، امریکای جنوبی، افریقاو جاهای دیگر به کشاورزان فقیر آموزش داد که نهایتاً از قحطی جهانی گسترده‌ای که بخاطر افزایش فزاینده جمعیت در جهان بعد از جنگ جهانی دوم انتظار آن می‌رفت بود جلوگیری نمود. طبق تخمین ماهنامه آتلانتیک در سال 1999، تلاشهای نورمن بورلاگ همراه با نقش افراد تربیت شده توسط وی در ترویج کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و تحقیقات گیاهی بنیانگزاری شده توسط او در کشورهای فقیر باعث نجات جان یک میلیارد نفر شده است.

در اینجا بخشی از بیوگرافی دکتر نورمن بورلاگ که میتواند برای همه مردم و بویژه جوانان جویای علم و دانش مفید و آموزنده باشد آورده می شود: