[ خانه سالمندان ] خانه سالمندان هومانیتاس - برگوگ

M I N A

دستیار مدیر مهندسی معماری
کاربر ممتاز



روابط انسانی، کانسپت اصلی طراحی در پروژه "هومانیتاس - برگوگ" می باشد. این پروژه ، اقامتگاهی منحصر به فرد برای سالمندان است که برای اولین بار در هلند پیوندی نزدیک میان زندگی و مراقبت از سالمندان برقرار می کند.



این ساختمان آجری قرمز رنگ یک سایت شاخص شهری در ناحیه شهر رتردام ِ هلند را در برمی گیرد. گروه EGM Architects در سال 1996 این مجتمع اقامتی را طراحی کردند. در نمای مجاور خیابان بخشی از بنا که برجی 12 طبقه به نظر می رسد، در امتداد 153 متری خود با شیب نسبتا تندی به چهار طبقه کاهش ارتفاع می دهد.


از بیرون نمای ساختمان پیوسته بوده و در آن پنجره ها نشان از کاهش طبقات دارند. علاوه بر این توده ی مورب با سطحی شیب دار و رو به خیابان، عناصر دیگری را نیز می توان در این جبهه از پروژه مشاهده کرد. در انتهای سمت چپ، ورودی سواره به محوطه پشتی مجموعه قرار گرفته است. این ورودی گشایشی بزرگ به ارتفاع دو طبقه در توده سه طبقه مجاور خیابان است. در انتهای سمت راست نیز ورودی پیاده قرار دارد که در پشت آن پله برقی و آسانسور دسترسی به طبقات فوقانی این بازو قرار گرفته است. حدفاصل این دو ورودی در همکف فروشگاه ها و واحدهای تجاری و در طبقه دوم فضاهای جنبی آتریوم مرکزی پروژه دیده می شود و بالاتر از آن واحدهای اقامتی.


در مرکز مجموعه یک آتریوم با سقف خرپایی فلزی و پوشیده شده از شیشه قرار دارد. دسترسی به این فضای عمومی که در ارتفاع حدود 4 متری از تراز خیابان قرار گرفته با دو پله برقی در هال ورودی امکان پذیر است.


فضای عمومی آتریوم محلی برای ملاقات است و خدماتی همچون رستوران، مرکز خرید و فضاهای نشستن و استراحت را ارائه می کند.راهرو دسترسی به واحدهای اقامتی واقع در طبقات اول تا سوم، رو به این فضا گشوده شده اند. این فضای مرتفع و بزرگ با المان هایی همچون آب نماها، درختان و گیاهان و همچنین مردمی که به راحتی می توانند به آن وارد شوند، کیفیت زندگی شهری را در قلب مجموعه ایجاد کرده است و زندگی ساکنین را به زندگی شهری پیوند داده است.


یک مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در این مجموعه در نظرگرفته شده است که علاوه بر ساکنین مجموعه به سایر ساکنین محله نیز خدمات می دهد. این مرکز شامل 20 اتاق مراقبت پزشکی و همچنین فیزیوتراپی، گفتار درمانی و پزشک و دندانپزشک می باشد.


این ساکنین در یک مرکز نگهداری سالمندان زندگی نمی کنند اما همواره و در موقع لزوم خدمات مراقبتی به آنها ارائه می شود. آنها در اجتماع زندگی می کنند و از سوی دیگر خدماتی که مختص آن هاست را با اجتماع پیرامون و دیگر ساکنین محله به اشتراک می گذارند. این پیوند میان اجتماع و ساکنین و زندگی عادی با زندگی دوران کهولت، گامی برای حفظ روابط انسانی و وابستگی ها است؛ وابستگی افراد یک خانواده به یکدیگر و رابطه فرد با اجتماع.



















منبع : ARTHUT.co
 
بالا