[حمل ونقل عمومی ] طراحی ایستگاه اتوبوس در دهکده ای اتریشی - تایید هفت طرح از معماران بین المللی

M I N A

دستیار مدیر مهندسی معماری
کاربر ممتاز


یک روستای کوچک اتریشی خود را بوته ی آزمایش طراحان نموده است تا معماران بین المللی، ایستگاه های اتوبوس محلی آن را خلق نمایند. برخلاف تصور، طراحی های پیچیده و سوفسطایی در بین مردم محلی این دهکده محبوب تر شده اند. این روستا، یک مکان بعید برای معماری تجربی ست اما تمرکز بر روی این پروژه ها، بعیدتر می نماید.

این دهکده کوچک از کرومباخ، برای ساخت ایستگاه های اتوبوس خود، شرکت های بین المللی معماری را استخدام نموده است. اولین ایستگاه از میان هفت ایستگاه طراحی شده، ساخته شده است. اتوبوس های این روستای هزار نفری، به صورت روزانه و تا نیمه شب به انتقال مسافرین مشغول می باشند.

شورای فرهنگی کرومباخ این پروژه را آغاز و معمار برجسته ی اتریشی، دیتمار اشنایدر را به عنوان مجری آن انتخاب نموده اند. اگرچه وی با تعداد بسیاری از معماران بزرگ از سراسر جهان در ارتباط می باشد؛ تصمیم می گیرد که برای حفظ احساس و فضای این پروژه از معمار معروف ها استفاده نکند و تنها تقاضای دفاتر کوچک معماری با علاقه به طرح های تندیش وار را قبول نماید.

در ازای هزینه ی مالی این طراحی ها، از معماران دعوت می شود تا یک هفته تعطیلات در منطقه ی فورآلبرگ ِ ایالت غربی را قبول نمایند. داوطلبان اجرای این پروژه، که عمدتا شرکت های خصوصی بوده اند به این دهکده شتافتند و ساکنان محلی آشنا با ساخت و ساز، به کار و تهیه ی متريال های مورد نیاز به صورت رایگان پرداختند.

اشناینر، هفت شرکت بین المللی معماری را از کشورهای شیلی، بلژیک، نروژ، روسیه، چین، اسپانیا و ژاپن را به این پروژه دعوت می نماید. وی می گوید:

" یک معجزه بود. تنها در چهار هفته، کلیه دفاتر موافقت خود را اعلام نمودند. " آن ها جهت بررسی موقعیت سایت به این منطقه سفر نمودند و تحت تاثیر " پیشه وری های سنتی، متريال های محلی مانند چوب و فرهنگ غنی دیتیل های ساختمان این ناحیه " قرار گرفتند.

مردم محلی، به نوبه ی خود، کنجکاو بودند و رویکردی عملگرایانه نسبت به ایده در پیش گرفتند. شهردار می گوید: " ایده های نوآورانه از تبادل و تسائل میان فرهنگ های مختلف بوجود می آیند و کرومباخ به دنبال الهام بخشی و روش های جدید مشاهده بوده است. "




این ایستگاه اولین طرح ساخته شده از میان هفت طرح برگزیده است و معمار آن، رادیک، از اصول سقف سازی سنتی منطقه استفاده کرده است اما بتون را جایگزین چوب نموده است.



این ایستگاه که سو فوجیموتو آن را طراحی نموده است، از لوله هایی از فولاد و چوب در اطراف یک پلکان ساخته شده است.




همانند دیگر طرح ها، معماران نروژی ریتانا اگرسون نیز از مصالح محلی استفاده نموده اند.​




طراحان مادریدی استودیو اینسمبل ایستگاهی تشکیل شده از چوب ها و الوارهای تراش نحورده را طراحی نموده اند که تنها بر روی هم قرار گرفته اند.​




معمار روسی الکساندر برادسکی، در طراحی این برج چوبی از خانه های خانوادگی الهام گرفته است.​




شرکت معماری بلژیکی وایلدر وینک تایلیو، از ویژگی های زمین شناسی اطراف تاثیر گرفته و ایستگاهی از ورق های فولادی سه گوشه طراحی نموده اند.​




فضای مخروطی معمار برنده ی پریتزکر پرایز، ونگ شو، یادآور تاریکخانه عکاسی، نقطه ی تمرکز و پرسپکتیو کوچه ها و خیابان ها و البته چشم اندازهای اسن منطقه می باشد.
برگرفته از سایت اتووود
 
بالا