حال دعا کردن
دعا باید در حالی باشد که انسان در آن حال نه آن چنان که از اعمال خود راضی باشد که گمان کند هیچ نقطه تاریکی در زندگی نیست و نه آن چنان مأیوس که خود را شایسته عفو خدا و اجابت دعا نداند چرا که این یأس و نا امیدی نیز خاموش کننده همه تلاش ها و کوشش ها است.
وقتی حال دعا را پیدا کردی باید بکوشی شرایط استجابت دعا را نیز رعایت کنی تا بهتر نتیجه بگیری در اینجا چند شرط را که در قرآن آمده برای شما عزیزان نقل میکنیم .
همراه ساختن دعا با اعمال نیک
اگر می خواهید دعای شما تو خالی و تنها گردش زیان نباشد باید آن را با اعمال نیک همراه سازید تا به کمک آن رحمت الهی شامل حال شما گردد و دعایتان به ثمر رسد [SUP]1[/SUP]
این دو شرط اخیر از آیه 56 اعراف استفاده می شود «وَلاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ» ؛
در زمین آنگاه که به صلاح آمده است فساد مکنید و خدا را از روی بیم ، وامید بخوانید و رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است .
مضطر بودن
یعنی انسان چشم از عالم اسباب به کلی بر گیرد و تمام روح و قلب خود را در اختیار خدا قرار دهد همه چیز را از و بداند و حل هر مشکلی را از او ببیند و این درک و دید در حال اضطرار دست می دهد
«أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوء» [SUP]2[/SUP] ؛
یا آن که درمانده را چون بخواندش پاسخ می دهد و آسیب از او دور می کند.
داشتن ولایت شرط قبولی دعا و عبادت
محمد بن مسلم می گوید به امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام عرض کردم: ما پاره ای از مخالفین شما را می بینیم که در عبادت کوشا و دارای خشوع فراوانی هستند آیا اعمال برای ایشان سودی دارد فرمود:
ای محمد همانا مثل ما اهل بیت با شما مثل آن خاندان بنی اسرائیل است که کسی از آنها نبود که چهل شب در عبادت بکوشد جز این که وقتی دعا می کرد مستجاب می شد یک مردی از آنان مدت چهل شب به عبادت پرداخت و بعد دعا کرد، اما مستجاب نشد نزد حضرت عیسی بن مریم علیه السلام رفته و از آنچه بر او گذشت گلایه کرد و از حضرت التماس دعا نمود عیسی علیه السلام وضو ساخته و نماز گذارد و دعا کرد، خدا به او وحی فرستاد که ای عیسی این بنده ام از غیر آن بابی که باید نزد من آید، نزد من آمده؛ او مرا می خواند در حالی که در نبوت تو شک دارد، بدین خاطر بر این حال اگر به اندازه ای مرا بخواند که گردنش قطع و بندهایش از هم بگسلد، من دعایش را مستجاب نخواهم کرد عیسی به او رو کرد و
فرمود: پروردگارت را می خوانی و در دل شک به پیامبری من داری.
گفت: ای روح و کلمه خدا، به خدا سوگند همین طور است که می فرمایید از خداوند بخواه که این شک را از دل من بزداید عیسی علیه السلام برای وی دعا کرد و خداوند از او پذیرفت.
ما خاندان نیز این چنین هستیم خدا عمل بنده را که در ما شک دارد قبول نمی کند.3
البته دعا شرایط زیادی دارد که بارها از آن صحبت شده و از تکرار خود داری میکنیم و از این گذر همین را به یاد داشته باشید یأس از درگاه بی نیازی حکیم که داده ها و نداده هایش یک سره مصلحت و حکمت است کاری است بس ناشایست و بر عکس اگر به واسطه لطف خدا توفیق عملی پیدا کرده بودید نباید به خود غره شوید و در دلتان خطور کند که به واسطه فلان عملم به یقین دعایم مستجاب است همواره باید به درگاه بی نیاز سر تسلیم فر آوریم و در پس هر اتفاقی حکمتی ببینیم نه مغرور شویم و نه مأیوس .
دعا باید در حالی باشد که انسان در آن حال نه آن چنان که از اعمال خود راضی باشد که گمان کند هیچ نقطه تاریکی در زندگی نیست و نه آن چنان مأیوس که خود را شایسته عفو خدا و اجابت دعا نداند چرا که این یأس و نا امیدی نیز خاموش کننده همه تلاش ها و کوشش ها است.
وقتی حال دعا را پیدا کردی باید بکوشی شرایط استجابت دعا را نیز رعایت کنی تا بهتر نتیجه بگیری در اینجا چند شرط را که در قرآن آمده برای شما عزیزان نقل میکنیم .
همراه ساختن دعا با اعمال نیک
اگر می خواهید دعای شما تو خالی و تنها گردش زیان نباشد باید آن را با اعمال نیک همراه سازید تا به کمک آن رحمت الهی شامل حال شما گردد و دعایتان به ثمر رسد [SUP]1[/SUP]
این دو شرط اخیر از آیه 56 اعراف استفاده می شود «وَلاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ» ؛
در زمین آنگاه که به صلاح آمده است فساد مکنید و خدا را از روی بیم ، وامید بخوانید و رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است .
مضطر بودن
یعنی انسان چشم از عالم اسباب به کلی بر گیرد و تمام روح و قلب خود را در اختیار خدا قرار دهد همه چیز را از و بداند و حل هر مشکلی را از او ببیند و این درک و دید در حال اضطرار دست می دهد
«أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوء» [SUP]2[/SUP] ؛
یا آن که درمانده را چون بخواندش پاسخ می دهد و آسیب از او دور می کند.
داشتن ولایت شرط قبولی دعا و عبادت
محمد بن مسلم می گوید به امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام عرض کردم: ما پاره ای از مخالفین شما را می بینیم که در عبادت کوشا و دارای خشوع فراوانی هستند آیا اعمال برای ایشان سودی دارد فرمود:
ای محمد همانا مثل ما اهل بیت با شما مثل آن خاندان بنی اسرائیل است که کسی از آنها نبود که چهل شب در عبادت بکوشد جز این که وقتی دعا می کرد مستجاب می شد یک مردی از آنان مدت چهل شب به عبادت پرداخت و بعد دعا کرد، اما مستجاب نشد نزد حضرت عیسی بن مریم علیه السلام رفته و از آنچه بر او گذشت گلایه کرد و از حضرت التماس دعا نمود عیسی علیه السلام وضو ساخته و نماز گذارد و دعا کرد، خدا به او وحی فرستاد که ای عیسی این بنده ام از غیر آن بابی که باید نزد من آید، نزد من آمده؛ او مرا می خواند در حالی که در نبوت تو شک دارد، بدین خاطر بر این حال اگر به اندازه ای مرا بخواند که گردنش قطع و بندهایش از هم بگسلد، من دعایش را مستجاب نخواهم کرد عیسی به او رو کرد و
فرمود: پروردگارت را می خوانی و در دل شک به پیامبری من داری.
گفت: ای روح و کلمه خدا، به خدا سوگند همین طور است که می فرمایید از خداوند بخواه که این شک را از دل من بزداید عیسی علیه السلام برای وی دعا کرد و خداوند از او پذیرفت.
ما خاندان نیز این چنین هستیم خدا عمل بنده را که در ما شک دارد قبول نمی کند.3
البته دعا شرایط زیادی دارد که بارها از آن صحبت شده و از تکرار خود داری میکنیم و از این گذر همین را به یاد داشته باشید یأس از درگاه بی نیازی حکیم که داده ها و نداده هایش یک سره مصلحت و حکمت است کاری است بس ناشایست و بر عکس اگر به واسطه لطف خدا توفیق عملی پیدا کرده بودید نباید به خود غره شوید و در دلتان خطور کند که به واسطه فلان عملم به یقین دعایم مستجاب است همواره باید به درگاه بی نیاز سر تسلیم فر آوریم و در پس هر اتفاقی حکمتی ببینیم نه مغرور شویم و نه مأیوس .
1- تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی،
