در سال 1990 در همایش تغذیه گاوهای شیری در كالیفرنیای شمالی ،دكتر چارلز اسنیفن (Sniffen ) استاد دانشگاه كورنل مقاله ای عالی به نام «موازنه كربوهیدرات های جیره گاوهای شیری» ارایه كرد. بعضی از نكاتی كه در آن سخنرانی ارایه شد در زیر آمده است.
در ابتدا دكتر اسنیفن پدیده های مختلفی كه با عدم موازنه كربوهیدرات های جیره مرتبط است را به صورت زیر توصیف كرد:
علوفه های حاوی پروتئین بالا و فیبر پائین
مصرف كم یا نوسان در مصرف خوراك
پایین یا بالا بودن چربی شیر
تغییر زیاد در نمره وضعیت بدنی در اوایل شیردهی
وجود ذرت زیاد در مدفوع
شیوع بیشتر مشكلات تولید مثلی
شیوع بیشتر اختلالات متابولیكی
اسنیفن گفت : كه مشاهدات او حاكی از افزایش دفعات وقوع این شرایط است . در عوض هنگام مدیریت خوب تغذیه كربوهیدرات ها ، در گله ویژگی های زیر نمود خواهد داشت:
استفاده از علوفه با كیفیت بالا
تغذیه متوسط غلات
بلندتر بودن اندازه قطعات علوفه
تعدد دفعات تغذیه در روز
ماده خشك مصرفی بالا و ثابت
گاوهایی با اوج تولید شیر بالاتر و تداوم شیردهی بیشتر(افقی كمتر از 10 درصد ماه)
تغییرات كمتر در نمره وضعیت بدنی در اوایل شیردهی
كاهش وقوع كتوز و جابه جایی شیردان
مشكلات كمتر تولید مثلی
آن چیزی كه تا اندازه ای باعث شگفتی است تغییر اندك نمره وضعیت بدنی ،علی رغم مصرف كم غلات می باشد.در ضمن سطوح پایین غلات باعث كاهش وقوع كتوز می گردد.
به علت مشكلاتی كه قبلاٌ ذكر شد یك پرورش دهنده گاو شیری در حدود 8 ماه پیش با تغییر بسیار محسوسی جیره هایی با كنسانتره بالا را با جیره های با علوفه زیاد جایگزین كرد. او از جیره هایی كه در حدود 50 درصد كنسانتره و 50 درصد علوفه داشت به جیره ای كه حدود 68 درصد علوفه و 32 درصد كنسانتره داشت تغییر رویه داد.
میانگین تولید گله با جیره های حاوی كنسانتره بالا بیش از 10896 كیلوگرم شیر بود.مصرف جیره هایی با علوفه بالا می تواند شیر را تا 908 كیلوگرم یا بیشتر افزایش دهد كه به نظر می رسد عمدتاً ناشی از بهبود تداوم شیردهی می باشد.
آن چیزی كه اسنیفن اختصاصاً روی آن دقیق نشه بود حداكثر مقدار غلات بود. شاید این مثال خوبی برای مواقعی باشد كه هنر تغذیه از علم آن پیشی می گیرد. اگر تداوم شیردهی درتعدادی از گاوها در معرض خطر قرار گرفته باشد ممكن است سطح كربوهیدرات های غیر فیبری جیره بیش از حد مورد نیاز باشد. اگر سایر مشكلات ذكر شده توسط اسنیفن درمیان باشند،باز هم با ارزیابی كربوهیدرات های جیره می توان به آن پی برد.احتمالاً مرزباریكی میان مقدار بیش از حد و كمتر از حد كربوهیدرات های غیر فیبری در جیره وجود دارد.شاید پس از یك سال تمام تغذیه با جیره های پرعلوفه،مقایسه فرانسجه های دیگری از قبیل عملكرد تولید مثلی ،نرخ حذف های غیر اختیاری ،سطح بیماری های متابولیكی ،هزینه های مقایسه ای تغذیه و سایر چیزها جالب باشد.واضح است كه تداوم شیردهی جزء مهمی از موفقیت در مدیریت گاوهای شیری است كه گاوداران اغلب به آن توجه كافی نمی كنند.
در ابتدا دكتر اسنیفن پدیده های مختلفی كه با عدم موازنه كربوهیدرات های جیره مرتبط است را به صورت زیر توصیف كرد:
علوفه های حاوی پروتئین بالا و فیبر پائین
مصرف كم یا نوسان در مصرف خوراك
پایین یا بالا بودن چربی شیر
تغییر زیاد در نمره وضعیت بدنی در اوایل شیردهی
وجود ذرت زیاد در مدفوع
شیوع بیشتر مشكلات تولید مثلی
شیوع بیشتر اختلالات متابولیكی
اسنیفن گفت : كه مشاهدات او حاكی از افزایش دفعات وقوع این شرایط است . در عوض هنگام مدیریت خوب تغذیه كربوهیدرات ها ، در گله ویژگی های زیر نمود خواهد داشت:
استفاده از علوفه با كیفیت بالا
تغذیه متوسط غلات
بلندتر بودن اندازه قطعات علوفه
تعدد دفعات تغذیه در روز
ماده خشك مصرفی بالا و ثابت
گاوهایی با اوج تولید شیر بالاتر و تداوم شیردهی بیشتر(افقی كمتر از 10 درصد ماه)
تغییرات كمتر در نمره وضعیت بدنی در اوایل شیردهی
كاهش وقوع كتوز و جابه جایی شیردان
مشكلات كمتر تولید مثلی
آن چیزی كه تا اندازه ای باعث شگفتی است تغییر اندك نمره وضعیت بدنی ،علی رغم مصرف كم غلات می باشد.در ضمن سطوح پایین غلات باعث كاهش وقوع كتوز می گردد.
به علت مشكلاتی كه قبلاٌ ذكر شد یك پرورش دهنده گاو شیری در حدود 8 ماه پیش با تغییر بسیار محسوسی جیره هایی با كنسانتره بالا را با جیره های با علوفه زیاد جایگزین كرد. او از جیره هایی كه در حدود 50 درصد كنسانتره و 50 درصد علوفه داشت به جیره ای كه حدود 68 درصد علوفه و 32 درصد كنسانتره داشت تغییر رویه داد.
میانگین تولید گله با جیره های حاوی كنسانتره بالا بیش از 10896 كیلوگرم شیر بود.مصرف جیره هایی با علوفه بالا می تواند شیر را تا 908 كیلوگرم یا بیشتر افزایش دهد كه به نظر می رسد عمدتاً ناشی از بهبود تداوم شیردهی می باشد.
آن چیزی كه اسنیفن اختصاصاً روی آن دقیق نشه بود حداكثر مقدار غلات بود. شاید این مثال خوبی برای مواقعی باشد كه هنر تغذیه از علم آن پیشی می گیرد. اگر تداوم شیردهی درتعدادی از گاوها در معرض خطر قرار گرفته باشد ممكن است سطح كربوهیدرات های غیر فیبری جیره بیش از حد مورد نیاز باشد. اگر سایر مشكلات ذكر شده توسط اسنیفن درمیان باشند،باز هم با ارزیابی كربوهیدرات های جیره می توان به آن پی برد.احتمالاً مرزباریكی میان مقدار بیش از حد و كمتر از حد كربوهیدرات های غیر فیبری در جیره وجود دارد.شاید پس از یك سال تمام تغذیه با جیره های پرعلوفه،مقایسه فرانسجه های دیگری از قبیل عملكرد تولید مثلی ،نرخ حذف های غیر اختیاری ،سطح بیماری های متابولیكی ،هزینه های مقایسه ای تغذیه و سایر چیزها جالب باشد.واضح است كه تداوم شیردهی جزء مهمی از موفقیت در مدیریت گاوهای شیری است كه گاوداران اغلب به آن توجه كافی نمی كنند.
