جاي خالي ابزار كنترل ريسك در بازارهاي مالي كشور

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
در گفت‌وگو با كارشناسان بررسي شد
[h=1]جاي خالي ابزار كنترل ريسك در بازارهاي مالي كشور[/h]

گروه بورس – سردار خالدي: اگر اجماعي در خصوص مسير حركت نقدينگي‌ها از سطح جامعه به سمت توليد در اقتصاد صورت گيرد، بهينه ترين جهت دهي از كانال و مسير «بازار سرمايه و بورس» ممكن مي‌شود، جايي كه با مكانيزم عرضه و تقاضا، تخصيص بهينه منابع به بهترين شيوه ممكن صورت خواهد گرفت.
با همه اين اوصاف در كنار رونق و فعاليت بازار سرمايه، بورس اوراق بهادار دو ماموريت اساسي دارد كه ماموريت اصلي آن تامين مالي دراز مدت بنگاه‌هاي اقتصادي است و وظيفه دوم مديريت ريسك است كه از طريق ابزارهاي پوشش ريسك سرمايه‌گذار در مورد تصميمات سرمايه‌گذاري ريسك‌هايش را پوشش مي‌دهد. توجه به سرمايه‌گذاران و اطمينان به حضور آنان در بورس در مواقعي كه ريسك بازار بالا مي‌رود از موضوعاتي است كه اگر چه وظيفه اصلي نيست، اما اهميت آن كمتر از پوشش مالي بنگاه‌ها نيست. براي اغلب سرمايه‌گذاران اين مساله اهميت دارد كه با كاهش ريسك، بازار سرمايه به سهامداران اطمينان دهد كه با ورود سرمايه‌ها به اين بازار، از سود مناسبي برخوردار شوند. البته بازار سرمايه و بورس همچون ديگر بازارها با ذات ريسك همراه است، اما عدم شناخت و آگاهي و از سويي ريسك موجود در بازار باعث شده برخي از سرمايه‌گذاران با احتياط بيشتري گام در اين بازار بگذارند شايد به همين دليل است كه در همه بازارهاي مالي و كالايي جهان و ايران به موضوع پوشش ريسك در بازار سرمايه توجه مي‌شود.
اهميت اين موضوع باعث شده سازمان بورس و اوراق بهادار در اولويت‌هاي پژوهشي خود توجه ويژه‌اي به موضوع «ابزار و روش‌هاي پوشش ريسك در بازار سرمايه» داشته باشد. براي بررسي اين موضوع، با دو نفر از كارشناسان صحبت كرده ايم كه مشروح آن در پي مي‌آيد.
سرمايه‌گذاران در مقابل نوسان‌هاي بازار بي‌دفاعند
علي سنگينيان يكي از كارشناسان بازار سرمايه درباره اينكه يكي از نقاط ضعف بورس تهران «نبود ابزار كنترل ريسك» است و آيا به نظر وي بيان اين موضوع درست است؟ گفت: این گزاره نه تنها برای بورس تهران، بلکه برای کل بازار مالی ایران صادق است. به عبارت دیگر، فعالان اقتصادی در بازار پول و سرمایه، ابزارهای متداول دنیا برای پوشش ریسک را در اختیار ندارند و از این‌ رو کاملا در مقابل نوسان‌هاي بازار بی دفاع هستند.
سنگينيان درباره ابزارهاي مورد استفاده در بورس افزود: در ادبیات مالی، بازار مشتقه به عنوان مکمل بازار نقدی شناخته می‌شود، چرا که این بازار کمتر کارکرد تامین مالی دارد اما با ارائه ابزارهای پوشش ریسک، اطمینان کافی برای سرمایه‌گذاران فعال در بازار نقدی ایجاد می‌کند و باعث توسعه و تقویت کارکردهای بازار نقدی می‌شود. همین ویژگی برای بازار ارز یا بازار محصولات کشاورزی هم قابل تصور است.
مديرعامل تامين سرمايه امين با اشاره به اينكه چند سال پيش تلاش شد با ايجاد معاملات آتي سهام تا حدودي از ريسك بازار كم شود، اما اين معاملات رونقي نگرفت، اظهار كرد: عدم رونق معاملات آتی سهام بیشتر ناشی از مشکلات فنی و نرم افزاری بود هر چند محدودیت‌های بازار نقدی به عنوان بازار دارایی پایه و دانش معامله‌گران و سرمایه‌گذاران هم در کندی رشد آن بی‌تاثیر نبود اما باور دارم در صورت حل مشکلات نرم‌افزاری، حتما مشکلات دیگر در طول فعالیت بازار رفع می‌شد و الان ما شاهد بازاری قوی در این حوزه بودیم. هر چند كه محدودیت‌های فنی و عدم همکاری نهادهای مرتبط باعث شد این اقدام ارزشمند به نتیجه نرسد.
وي در ادامه يادآور شد: اگرچه بازار سرمایه ما از تجربه معاملات آتی سكه طلا برخوردار بود، اما آتی سهام با توجه به ویژگی‌های دارایی پایه، از پیچیدگی‌های خاصی برخوردار است و نیازمند سامانه‌های معاملاتی و پایاپای پیشرفته‌ای است که باید از خارج از کشور تهیه می‌شد. مسوولان بازار سرمایه با توجه به مشکلات تجربه شده در استقرار سامانه معاملاتی بازار نقدی و برخی عدم هماهنگی‌ها، اصرار بر توسعه آن در داخل کشور داشتند که به رغم تلاش فراوان بورس تهران برای توسعه نرم‌افزار بومی، بازهم به دلیل اصرار به استفاده از سامانه بازار نقدی برای معاملات آتی بدون توجه به محدودیت‌های آن، به سرانجام نرسید.
به اعتقاد سنگينيان، در صورت استفاده از نرم افزار توسعه داده شده توسط بورس تهران، بازار آتی بعد از دو تا سه سال به بازاری قوی تبدیل می‌شد.
اين كارشناس بورس در ادامه با اشاره به اينكه بازار آتی سهام و طلا از نظر کارکردی با یکدیگر قابل مقایسه نیستند، خاطرنشان كرد: بازار سهم با ایجاد پوشش ریسک و کمک به کشف قیمت، به دنبال توسعه بازار نقدی سهام و توسعه سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد اقتصادی است، اما بازار آتی طلا بیشتر کارکردهای سفته‌بازی دارد چون دارایی پایه آن یک دارایی با ماهیت سرمایه‌گذاری مولد نیست. مديرعامل تامين سرمايه امين با بيان اينكه سال گذشته معاملات اوراق تبعي به عنوان يك راه حل براي كاهش ريسك مطرح شد اما اين آپشن هم راه به جايي نبرد و به دليل بهبود شرايط بازار، فراموش شد، تصريح كرد: عقیده دارم در این بازار که ماهیت کاملا وارداتی دارد و ما مصرف‌کننده دانش دیگران هستیم نباید به دنبال اختراع چرخ باشیم.
سنگينيان خاطرنشان كرد: ابزارهای کاملا استانداردی برای پوشش ریسک در دنیا معرفی شده است و کم و بیش به همان شکل استاندارد در دنیا استفاده می‌شود، اما ما اصرار داریم آنها را تغییر داده و بومی کنیم و در نهایت کارکرد آنها را هم تغییر دهيم. اختیار معامله تبعی، صندوق‌های زمین و ساختمان و صندوق‌های قابل معامله در بورس نمونه‌ای از این تغییرات هستند.
وي در ادامه افزود: دوم اینکه این ابزارها نیازمند زیر ساخت‌های مناسب و سیاست‌های باثبات هستند و استفاده مقطعی از آنها و به‌کارگیری زیرساخت‌های فنی ناکارآمد است و بعد فراموشی آنها کمکی به بازار سرمایه نخواهد کرد.
مديرعامل تامين سرمايه امين در خصوص اينكه چه پيشنهادهايي براي كاهش ريسك در بورس تهران از طريق تغيير قوانين يا ايجاد ابزارهاي معاملاتي جديد دارد؟ تاكيد كرد: به هر حال ابزارهای پوشش ریسک کاملا شناخته شده هستند، بنابراین به کارگیری آنها ساده‌ترین روش برای کمک به مدیریت ریسک سرمایه‌گذاران است. از این‌رو باید افزایش نقدشوندگی بازار نقدی به عنوان بازار پایه، توسعه ابزارهای سرمایه‌گذاری جمعی مانند صندوق‌ها، افزایش شفافیت اطلاعاتی، ایجاد بازاری مستقل برای معاملات ابزارهای پوشش ریسک شامل قراردادهای آتی و اختیار معامله، تهیه نرم‌افزاری استاندارد و پیشرفته برای معاملات و تسویه این ابزارها به جای تلاش برای خوراندن نرم‌افزار بازار نقدی به هر ابزار، آموزش فعالان بازار و در نهایت استفاده از ابزارهای استاندارد در این بازار مورد توجه قرار گیرد.
ابزارهاي مالي كنترل ريسك رشد متناسبي نداشتند
مولود رحمانيان يكي از كارگزاران بورس نيز در خصوص «نبود ابزار كنترل ريسك» به عنوان يكي از نقاط ضعف بورس تهران گفت: اگرچه بورس تهران نسبت به سال‌های گذشته از عمق بیشتری برخوردار است، اما ابزارهای نوین مالی جهت مدیریت و کنترل ریسک رشد متناسبی نداشته اند. هر بازار کارآمدی نیازمند ابزارهایی است تا رضایت مشتریان خود را فراهم کند در بازارهای مالی نیز باید سرمایه‌گذاران تا حد امکان روی میزان ریسکی که خواهان آن هستند، کنترل داشته باشند.
رحمانيان در ادامه افزود: مهندسی مالی در دو حوزه بومی سازی ابزارهای رایج در دنیا و طراحی ابزارهای جدید متناسب با شرایط فرهنگی از پتانسیل برخوردار است. به همين دليل ما شاهد هستیم كه با وجود تقاضای مناسب سرمایه‌گذاران هنوز ابزارهای لازم ارائه نشده است.
رحمانيان درباره عدم رونق معاملات بازار قراردادهاي آتي سهام اظهار كرد: همانگونه که در جریان هستید قرارداد آتی در دو بازار کالایی و سهام در شرایط یکسان اقتصادی ارائه شد، باید پرسید که چرا در یک بازار مانند آتی سکه موفقیت خوبی کسب و استقبال شد اما در بازار دیگر رونق نگرفت. برخی از كارشناسان تفاوت اصلی را در طراحی مکانیسم این دو قرارداد می‌دانند به گونه‌ای که در سهام مسوولیت اصلی متوجه کارگزار بود در صورتی که کارگزار نه منافع کافی برای قبول این مسوولیت‌ها را داشت و نه نیروی انسانی لازم را برای اعتبار سنجی مشتریان در اختیار دارد. برخی هم تفاوت‌های ذاتی دو بازار کالایی و سهام را علت اصلی می‌دانند.
رحمانيان در ادامه با اشاره به اينكه در بازارهای جهانی مهم‌ترین شاخص موفقیت یک قرارداد مالی، میزان حجم معاملات روی آن قرارداد است، بنابراين قرارداد آتی روی شاخص سهام تعریف می‌شود تا دامنه وسیع‌تری از سرمایه‌گذاران را جذب کند، عنوان كرد: با توجه به اینکه امکان تحویل شاخص عملا وجود ندارد این موضوع با مشکلات فقهی روبه‌رو‌ است و قرارداد آتی سهام ارائه شد، اما راهکاری برای حل مشکل اصلی یعنی توسعه حجم معاملات به صورت همزمان صورت نگرفت و حتی ارائه قرارداد در حجم محدودی اجرایی شد و هنوز بسیاری از سرمایه‌گذاران با سازوکار و کارکرد این قرارداد آشنايی ندارند. مشکلات نرم افزاری و سخت‌افزاری نیز از دیگر مشکلات بود که عملا جلوی ارائه کامل قرارداد به عموم را گرفت و نتیجه‌گیری فعلی در مورد قرارداد آتی سهام همانند استنتاج آماری از روی نمونه برای جامعه است.
رحمانيان درباره وضعيت قراردادهاي آتي تصريح كرد: در سال‌های گذشته بسیاری از سرمایه‌گذاران با مفاهیم قرارداد آتی آشنایی نداشتند و نوسانات شدید قیمت‌ها نیز عملا مانع از معرفی قراردادهای جدید شده است. به عنوان نمونه، فولاد مبارکه اصفهان در دو سال گذشته با همکاری مطالعات بورس کالاي ايران مطالعات جامعی در خصوص قرارداد آتی فولاد انجام داد، اما راه‌اندازی قرارداد منوط به ایجاد ثبات در بازار شد كه البته شركت مشکلات ناشی از تعریف قرارداد را از کاستی‌های ساختاری بازار فیزیکی تشخیص داد و در جهت رفع آنها اقدام کرد. وي درباره اينكه چه پيشنهادهايي براي كاهش ريسك در بورس تهران از طريق تغيير قوانين يا ايجاد ابزارهاي معاملاتي جديد دارد، گفت: مهم‌ترین مساله‌ این است که ما در طراحی قراردادهای جدید، تقسیم کار نهادهای مختلف را متناسب با توانایی آنها انجام بدهیم تا زمینه ادامه فعالیت فراهم شود. مساله آموزش سرمایه‌گذاران نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. رحمانيان در پايان اظهار اميدواري كرد كه با توجه به مطالعاتی که در چند سال گذشته صورت گرفته بتوان با بازگشت ثبات به اقتصاد کلان کشور شاهد ارائه تنوع ابزارهاي مالی جدید به صورت همزمان بود و بازار سرمایه به درجه بالایي از بلوغ برسد.
 

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
توصيه‌هاي فعالان براي كاهش ريسك در بورس

توصيه‌هاي فعالان براي كاهش ريسك در بورس

در گفت‌وگو با كارشناسان بازار سرمايه مطرح شد
[h=1]توصيه‌هاي فعالان براي كاهش ريسك در بورس[/h]

گروه بورس – سردار خالدي: وجود ابزارهای مالی گوناگون در بازار اوراق بهادار، انگیزش و مشارکت بیشتر مردم را در تامین منابع مالی فعالیت‌های درازمدت به همراه می‌آورد. تنوع ابزارهای مالی از نظر ترکیب ریسک و بازده، ماهیت سود و شیوه مشارکت در ریسک، گروه‌های مختلف را به سوی بازار اوراق بهادار جذب می‌کند.
در اين ميان، بحث روش‌هاي پوشش ريسك در بازارها از طريق ابزارهاي مالي مساله جدي و حائز اهميتي است كه در مديريت مالي بورس‌هاي جهاني اهميت زيادي به آن داده مي‌شود و در كشور ما نيز پس از تصويب قانون جامع بازار سرمايه، شكلي جدي به خود گرفت. اگر چه نواقص و كاستي‌هايي در اين زمينه به چشم مي‌خورد، اما همين تجربيات جسته و گريخته مي‌تواند مقدمه‌اي براي حركت به سمت شرايط مطلوب باشد. برخي بر اين امر پاي مي‌فشارند كه براي مديريت و پوشش ريسك بايد اين مقوله جزو اهداف و استراتژي‌هاي سازمان باشد و در ابتدا بايد انواع ريسك‌ها را شناسايي، سپس روش كنترلي آنها را مشخص كرد. عده اي ديگر نيز معتقدند بورس ايران به دليل همبستگي‌هايي كه با متغيرهاي كلان دارد، بيشتر داراي ريسك سيستماتيك است كه اين ريسك تا حدودي به ريسك‌هاي كلي يك كشور و عوامل كلان آن بستگي دارد. درخصوص «بررسي ابزار و روش‌هاي پوشش ريسك در بازار سرمايه» با دو نفر از كارشناسان بازار سرمايه به گفت و گو نشستيم كه مشروح آن در ادامه مي‌آيد.
گرايش به سرمايه‌گذاري كوتاه‌مدت
دلايل اجتماعي دارد
يكي از كارشناسان بازار سرمايه در رابطه با نبود ابزار كنترل ريسك در بورس تهران گفت: برای مدیریت ریسک ابتدا باید انواع ریسک‌ها را شناسایی و سپس روش کنترلی آن را مشخص کرد. ناگفته نماند که ریسک‌ها را به طور کلی نمی‌توان از بین برد، بلکه باید روشی برای کنترل آن پيدا کرد.
حجت سرهنگي در ادامه افزود: البته تا حدودی ابزار ریسک در بازار تعریف و پیاده‌سازی شده است همچون قرارداد‌های آتی سهام، اوراق اختیار تبعی فروش که به صورت ضعیف اجرا شده و همچنین اختیار سهام که اجرایی نشده است. بحث بازارگردانی سهام نیز مطرح است که در چند سال اخیر به ندرت و به صورت ناقص اجرا شده است.
وي در پاسخ به اين سوال كه آيا با راه‌اندازي قراردادهاي آتي سهام تا حدودي از ريسك بازار كم شد يا نه؟ گفت: موضوع مدیریت ریسک باید جزو اهداف و استراتژی‌های سازمان‌ها باشد. بيشتر سازمان‌ها، شرکت‌ها و همچنین اشخاص حقیقی با مقوله ریسک بیگانه هستند. در اثبات این ادعا يادآور مي‌شود اکثریت فعالان بازار به دنبال کسب بازدهی بیشتری هستند و توجهی به قبول ریسک کسب بازدهی مزبور ندارند. اين كارشناس بازار سرمايه با اشاره به اينكه اکثر همين سرمایه‌گذاران فقط به دنبال بازدهی بیشتری هستند، تصريح كرد: آنان وقتی با این سوال مواجه می‌شوند که در ازای این بازدهی چه ریسکی را می‌پردازند به دلايل و توجيه‌هاي مختلفي از زیر بار قبول ریسک شانه خالی می‌کنند. البته فضای اقتصادی و کسب بازدهی‌های زیاد و باد‌آورده در مقاطع زمانی مختلف برای سرمایه‌گذاران، فعالان بازار را وادار به مدیریت ریسک نكرده است.
به اعتقاد سرهنگي، به دلایل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی اکثریت فعالان اقتصادی گرایش به سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت با سودهای زیاد دارند که البته فضای اقتصادی نیز تا حدودی این مجال را به این سرمایه‌گذاران داده است.
وي در ادامه صحبت‌هايش در‌خصوص عدم موفقيت ابزارهاي پوشش ريسك اظهار كرد: در ابتدا بايد گفت عدم موفقیت ابزارهای پوشش ریسک در بازار سرمایه بیشتر به خاطر نگاه سرمایه‌گذاران و عوامل فردی و اجتماعی خارج از بازار است.
همچنين قوانین و دستورالعمل‌های محدود‌کننده از جمله: اجازه ندادن به شرکت‌های سرمایه‌گذاری جهت فعالیت در این حوزه، محدود کردن فعاليت سرمايه‌گذاران حتي در صورت اجازه به شرکت‌ها، عدم تبلیغ مناسب این ابزارها، عدم آموزش کافی به فعالان بازار، عدم ارائه پتانسیل‌های این ابزار به نحو شایسته و بایسته و عدم التزام سرمایه‌گذاران به پذیرش ریسک و مدیریت قبل از مقوله کسب بازدهی از جمله مهم‌ترين دلايل عدم توفيق ابزارهاي پوشش ريسك بوده است.
سرهنگي در پاسخ به اين سوال كه با توجه به اينكه سال گذشته معاملات اوراق تبعي به عنوان يك راه حل براي كاهش ريسك مطرح شد، اما اين آپشن عجيب هم راه به جايي نبرد و به دليل بهبود شرايط بازار، فراموش شد. تجربه اين نوع آپشن را چطور مي‌بينيد؟ گفت: در هر زمانی این ابزار باید استفاده شود، البته می‌توان هفتگی یا در دوره‌های زمانی مناسب ماهانه، سه ماه یا هر شش ماه یکبار حسب شرایط بازار و شرکت، شرایط این قراردادها را تغییر داد تا قابلیت کاربرد و استفاده آن با توجه به مرور زمان از بین نرود.
وي درباره اينكه چه پيشنهادهايي براي كاهش ريسك از طريق تغيير قوانين يا ايجاد ابزارهاي معاملاتي جديد دارد؟ تصريح كرد: اولا فضای اقتصادی، قوانین و دستورالعمل‌های مربوطه باید به سمتی رود که ریسک و مدیریت ریسک نسبت به کسب بازدهی در اولویت قرار گیرد.
به اعتقاد وي، اولین کار باید اين باشد كه ریسک بازار سرمایه برای عموم تشریح شود، در مواقعی که بازار خوب نبوده یا بد بوده است باید به نحو مناسب به اطلاع عموم رسانده شود؛ همچنين ریسک شرکت‌های سرمایه‌گذاری و همچنین صندوق‌های سرمایه‌گذاری در کنار بازدهی آنها به صورت روزانه یا هفتگی اعلام شود.
سرهنگي اضافه كرد: باید روشن شود صندوقی که بازدهی بیشتری دارد به دليل پذیرش ریسک بیشتر بوده یا سایر عوامل. همان‌طور که براساس دستورالعمل جدید سبد گردانی سازمان بورس و اوراق بهادار، در اول بايد ریسک مشتری سنجیده شود، سپس براساس ریسک مشتری، سبد گردان نسبت به پرتفوی گردانی برای مشتری اقدام كند.
اين كارشناس بازار سرمايه افزود: صندوق‌های سرمایه‌گذاری و مدیران این صندوق‌ها نیز بايد براساس ریسک رتبه‌بندی و سرمایه‌گذاران با توجه به درجه ریسک پذیری‌شان به سمت این صندوق‌ها هدایت شوند. در ضمن بهتر است یکسری محدودیت‌ها ایجاد شود و در صورت امكان معامله اشخاص حقیقی کمتر شود تا این اشخاص از طریق شرکت‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و ETF‌ها (Exchange Traded fund) صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري قابل معامله در بورس در بازار سرمایه حضور داشته باشند.
وي با اشاره به اينكه از ديگر راهکارهای پیشنهادی، تاسیس و ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری منحصرا در ابزارهای نوین بویژه ابزارهای مشتقه است، گفت: اشخاص حقیقی و حقوقی از طریق این صندوق‌ها مي‌توانند به طور غیرمستقیم وارد بازارهای مشتقه شوند. به نظر اين كارشناس بازار سرمايه، همان‌طور که متولیان بازار سرمایه طی چند دهه اخیر برای بازار سرمایه زحمت زیادی کشیده‌اند و بازار سرمایه را در بخش‌هاي متعددي بسط و توسعه داده‌اند، لازم است که با جديت مقوله ریسک و مدیریت ریسک در بازار نهادینه شود.
وي در پايان تاكيد كرد: بسط و توسعه این مقوله در بازار به حدي بايد جدي گرفته شود که هر شخص اعم از حقیقی يا حقوقی در همان ابتداي حضور در بازار به فکر مدیریت ریسک باشد نه کسب بازدهی. البته شرکت‌های سرمایه‌گذاری و نهادهای مالی نيز باید به صورت هدفمند و در راستاي سياست‌هاي همسو جهت ارتقاي این موضوع تلاش كنند.
فرهنگ‌‌سازي نامناسب و
نبود زیرساخت‌های نرم‌افزاری
همچنين مدیر تحقیقات و بازاریابی شرکت تامین سرمایه نوین در رابطه با اينكه آيا بيان اين موضوع كه «يكي از نقاط ضعف بورس تهران: نبود ابزار كنترل ريسك است»، درست است؟ گفت: اگر مروري بر تعریف ريسك و کارکردهای بازار سرمایه به صورت ذاتي داشته باشيم، جواب اين سوال را بهتر می‌توانيم بدهيم. اولا، ريسك در ادبيات فاينانس به طور كلي شامل ميانگين فاصله رويدادهاي مربوط به يك متغير مثل بازده نسبت به ميانگين آن رويدادها است كه مي‌تواند هم مثبت باشد و هم منفي. در بعضي از متون، منظور از ريسك، انحرافات منفي و نامساعد از ميانگين است و در برخي از نظريه‌ها، دو جنبه مذكور موردنظر است.
به اعتقاد محمد‌مسعود غلامپور، اگر ريسك را انحرافات منفي متغيري همچون بازده سهام در نظر بگيريم، مكانيسم‌هاي بورس بايد ابزارهايي براي مديريت ريسك منفي بازار ارائه
كند.
وي در ادامه افزود: ريسك منفي بازار كه در دو بخش سيستماتيك و غيرسيستماتيك وجود دارد ابزارهاي خاص خود را داراست. ثانیا، بورس ايران با کارکرد تسهیل تامین مالی شرکت‌ها از منابع مالی موجود، به دليل همبستگي‌هايي كه با متغيرهاي كلان دارد، بيشتر داراي ريسك سيستماتيك است كه اين ريسك تا حدودي به ريسك‌هاي كلي يك كشور و عوامل كلان آن بستگي دارد و بیشتر در صورت تغيير در سياست خارجي و مسائل بين‌الملل قابل حل است. بر اين اساس اگر ابزارهاي مديريت ريسك را به صورت كلي مورد توجه قرار دهيم، بسياري از ابزارها در حوزه نرخ ارز و بهره به دليل متاثر و شناور نبودن آنها در ايران غيرقابل اجر
هستند.
غلامپور افزود: مهم‌ترين بخش فرآيند مديريت ريسك، قيمت‌گذاري ريسك است كه همانند قرارداد بیمه در يك طرف خريدار با پيش‌بيني زيان‌هاي آتي، حاضر مي‌شود با دريافت مبلغ مشخصي، آن را از طرف ديگر فروشنده ریسک بخرد؛ اين بخش در ايران مشكل دارد و بورس ايران در حال حاضر داراي زيرساخت‌ها و امكانات لازم در اين رابطه نيست و شايد بتوان گفت يكي از دلايل اصلي شكست طرح‌هاي ارائه شده نيز همين باشد و هدف اصلي مديريت ريسك كه كنترل قيمت است فدای سفته‌بازي ريسك مي‌شود.
وي در پاسخ به اين مساله كه چند سال پيش تلاش شد با راه‌اندازي قراردادهاي آتي سهام تا حدودي از ريسك بازار كم شود، اما اين معاملات رونق نگرفت، گفت: قراردادهاي آتي سهام، نوآوري مطلوبي در بازار سرمايه بود كه در سال 1389 به بازار مالی ایران معرفی شد. این ابزار امكان كسب سود را براي سرمايه‌گذاراني كه به دنبال اهرم بودند ايجاد مي‌کرد و برای تعداد زیادی از شرکت‌ها همچون بانک کارآفرین، بانک پارسیان، مپنا، ایران خودرو، گل گهر، کالسیمین، مخابرات، سایپا، پتروشیمی خارک، ملی مس، فولاد مبارکه، چادر ملو و سرمایه‌گذاری‌های غدیر و توسعه معادن و فلزات به کار گرفته شد.
اين كارشناس بازار سرمايه، با بيان اينكه اين ابزار كه مي‌توانست جايگزين مناسبي براي خريد اعتباري سهام باشد اما بيشتر به دليل فرهنگ ‌سازي نامناسب و عدم وجود زیرساخت‌های نرم‌افزاری لازم مورد استقبال سرمايه‌گذاران قرار نگرفت، گفت: این ابزار می‌توانست مکانیسمی برای کنترل قیمت‌های آتی سهام و يا ابزاری برای تعیین قیمت و شفافیت بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاران باشد كه البته در شرايط كنوني وضعيت به گونه ديگري است. وي درباره تجربه سال گذشته معاملات اوراق تبعي به عنوان يك راه‌حل براي كاهش ريسك در بورس گفت: اوراق تبعی كه يك اختيار تركيبي (Embedded Option) با نوسان قيمت مشخص است، بيشتر در بازارهاي نزولي پرنوسان و شرايط Bearish (معرف بازارهاي در حال كاهش قيمت) بازار كاربرد دارد. این اوراق به لحاظ تکنیکی مانند قرارداد بیمه‌ای هستند که کاهش قیمتی آن توسط بیمه‌گری به عنوان سهامدار عمده با دریافت صرف مشخص متغیری تا 5 درصد قیمت سهم، تضمین می‌شود. این ابزار مدیریت ریسک که در زمره اختیارها قرار می‌گیرد، در شرایط پرنوسان می‌تواند ریسک تغییرات قیمت سهم را برای سهامدار خرد مدیریت کند.
به اعتقاد غلامپور، براساس کارکرد تعریف شده، شايد يكي از دلايل عدم استقبال سرمايه‌گذاران از اين ابزار رونق بازار سهام و کاهش نوسان‌های منفی بازار در مدت يكسال اخير بوده باشد. البته توجه به مكانيسم انتشار اين اوراق كه توسط سهامدار عمده اوراق مديريت مي‌شود نيز حائز اهميت است.
مدير تحقيقات اين شركت كارگزاري تصريح كرد: شركت‌ها با استفاده از اين ابزار مالي مي‌توانند با نرخ‌هاي محدود شده بین سقف و كف قيمتي مشخص شده، نسبت به تامين مالي با نرخ‌هاي پايين در شرايط بد بازار اقدام كنند.
وي در پاسخ به اين سوال كه چه پيشنهادهايي براي كاهش ريسك در بورس تهران از طريق تغيير قوانين يا ايجاد ابزارهاي معاملاتي جديد دارد؟ اظهار كرد: توصيه مي‌شود كميته‌اي در بازار سرمايه در اين رابطه تشكيل و در اين كارگروه ضمن بررسی تطبیقی ابزارهای مدیریت ریسک در بازارهای سرمایه مشابه ایران، نسبت به شناسايي ريسك‌هاي مختلف بازار سرمايه و ابزارسازي در اين حوزه اقدام شود.
مدیر تحقیقات و بازاریابی شرکت تامین سرمایه نوین خاطرنشان كرد: توسعه بورس كالا و تدوين ابزارهاي مديريت ريسك در اين حوزه كه در حال حاضر به واسطه پيشرفت علمي كشور در بخش مالي، مي‌تواند از ضرر و زيان‌هاي سرمايه‌گذاران كم كند، یکی دیگر از راهکارهاست. ابزارهايی همچون اوراق مبتني بر تورم و صندوق‌هاي ETF كالايي، ريسك تورم را براي سرمايه‌گذار مديريت مي‌كند كه اين صندوق‌ها در حال توسعه هستند.
 
بالا