[ جام جهانی ] آشنایی با بزرگان تاریخ جام‌جهانی

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014

کد خبر: 92112617564
شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۶



میشل پلاتینی یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فرانسه است که با این تیم به افتخارات ریز و درشت بسیاری رسید.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، میشل نوه یک مهاجر ایتالیایی‌تبار است. پدرش بازیکن و مربی فوتبال بود. او نقش بسزایی در رشد و توسعه مهارت های میشل داشت. پلاتینی جوان ابتدا مهارت های خود را در دریبل زدن و بازیهای خیابانی به نمایش گذاشت‌. او نوید ظهور یک فوتبالیست متفاوت را در صورت حضور در فوتبال آکادمیک می‌داد. خیلی سریع و در تاریخ 10 سپتامبر 1966 به باشگاه شهر محل تولد خود پیوست. اصول مهم و بنیادین فوتبال را به سرعت از پدرش فرا گرفت. ارسال توپ به نقطه‌ای خاص قبل از رسیدن بازیکن به آن منطقه (پاس عمقی) از اولین مهارت‌هایی بود که استعداد خود را در آن نشان داد. فوتبال حرفه ای را با باشگاه نانسی و در سال ۱۹۷۲ آغاز کرد و پس از ۷ فصل حضور در این تیم به سنت اتین پیوست.
در المپیک ۱۹۷۶ در تیم فرانسه حضور داشت و ۲ سال بعد در اولین جام جهانی زندگی اش به میدان رفت. او به سنت‌اتین کمک کرد تا قهرمان لیگ فرانسه شود و سپس در سال ۱۹۸۲ به یوونتوس پیوست. در همین سال در جام جهانی اسپانیا به همراه فرانسه به مقام چهارم رسید و با ارائه بازی های زیبا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. پنج فصل طلایی را در یوونتوس گذراند و با این تیم به دو عنوان قهرمانی لیگ ایتالیا و یک قهرمانی اروپا دست یافت. او در ۳ سال پیاپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد که در نوع خود رکورد جالب توجهی است.
اوج هنرنمایی پلاتینی جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۴ بود که تیم فرانسه با ۹ گل او به مقام قهرمانی اروپا رسید. تیم ملی فرانسه در آن سال‌های طلایی خود در میدان به ارکستر هماهنگی می‌ماند که تکنوازی نابغه به نام میشل پلاتینی بر تارک آن می‌درخشید. گرچه فرانسه نتوانست تحت رهبری میشل به قهرمانی جهان دست یابد ولی به عنوان پدیده‌ای استثنایی تیم ملی فرانسه را در سال ۱۹۸۴ به قهرمانی اروپا رساند. فرانسه در آن دوره از بازی‌ها، در پنج بازی روی هم ۱۴ گل به ثمر رساند که از آن میان ۹ گل توسط پلاتینی به ثمر رسید. در آن زمان تیم ملی فرانسه با حضور پلاتینی، ژان تیگانا، آلن ژیرس، لویی فرناندز و ... پرقدرت ترین تیم اروپا بود و با این ترکیب عازم مکزیک شد تا افتخاری دیگر در جام جهانی به دست آورد.
در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک تیم فرانسه با رهبری پلاتینی موفق به حذف برزیل در یک چهارم نهایی شد؛ دیداری که زیباترین بازی تاریخ جام‌جهانی خوانده می‌شود. یاران پلاتینی در نیمه نهایی مغلوب آلمان غربی در ضربات پنالتی شدند تا پس از پیروزی بر بلژیک به عنوان سوم جام‌جهانی رضایت دهند.
پلاتینی اولین بار در 26 سپتامبر 1973 توسط کوپه گامباردلا به تیم ملی جوانان فرانسه دعوت شد اما به علت مصدومیت‌های پی‌درپی موفق به انجام هیچ دیداری نشد تا اینکه این طلسم در تابستان 1975 شکسته شد. پس از آن به تیم زیر 23 ساله‌های فرانسه و تیم المپیک نیز دعوت شد. او در مسابقات مقدماتی المپیک 1976 مونترال و در دیدار مقابل تیم رومانی که منجر به پیروزی 4 – 0 فرانسه شد نمایش دلپذیری از خود به اجرا گذاشت و بدین ترتیب توانست برای اولین بار به تیم ملی بزرگسالان فرانسه تحت هدایت میشل هیدالگو راه پیدا کند.
پلاتینی

رقابت‌های المپیک مونترال برای پلاتینی و هم تیمی هایش آغاز خوشایندی داشت. پیروزی آسان 4 – 0 مقابل مکزیک و گواتمالا (2 گل پلاتینی) و کسب یک تساوی در مقابل رژیم صهیونیستی (تک گل پلاتینی از نقطه پنالتی) نوید حضوری موفق را می‌داد تا این‌که در مرحله یک چهارم نهایی در یک دیدار جنجالی و بحث برانگیز تیم 9 نفره فرانسه در مقابل آلمان شرقی تن به شکست 0 – 4 داد و از دور رقابت ها کنار رفت .
در تاریخ 16 نوامبر 1977 با پیروزی 3 – 1 فرانسه برابر تیم ملی بلغارستان در استادیوم پارک دوپرنس و با درخشش خیره کننده میشل پلاتینی تیم فرانسه به مسابقات جام جهانی 1978 آرژانتین راه پیدا کرد . اما فرانسه با قرار گرفتن در گروهی مشکل توفیقی نیافت و در دور اول مسابقات حذف شد .
در تاریخ 8 فوریه 1978 تیم ملی فرانسه در یک دیدار دوستانه در شهر ناپولی ایتالیا به مصاف تیم ملی ایتالیا رفت . در این دیدار پلاتینی دوبار موفق شد از روی دو ضربه آزاد دینو زف، دروازبان بی رقیب آن روزهای فوتبال جهان را مقهور هنرنمایی خود کند. نمایش این حادثه از تلویزیون ملی ایتالیا نام پلاتینی را بر سر زبان ها انداخت . پس از آن بود که تیم های پاری سن ژرمن و سنت اتین از فرانسه و بسیاری از باشگاههای بزرگ اروپایی مانند یوونتوس ، اینتر ، ناپولی ، بارسلونا ، والنسیا و آرسنال تلاش خود را جهت به خدمت گرفتن وی آغاز کردند .
در راه رسیدن به جام جهانی 1982 اسپانیا، کاپیتان پلاتینی نقش عمده ای داشت. یکی از مهم‌ترین آنها گلی بود که در پی یک ضربه آزاد در دیدار مقابل هلند ( 2 – 0 ) به ثمر رساند. فرانسه به مرحله نیمه نهایی جام راه یافت، جایی که می بایست در شهر سویا به مصاف آلمان غربی می رفت. این دیدار سراسر تماشایی و جذاب در پایان وقت های قانونی و اضافه با نتیجه 3 – 3 به پایان رسید. این درحالی بود که فرانسه 3 – 1 پیش بود. اولین گل این دیدار را پلاتینی از نقطه پنالتی به ثمر رساند. اما سرانجام این ضیافت ضربات پنالتی در پایان بازی بود که رای به شکست 4 – 5 فرانسه داد. پلاتینی این رویداد را تلخ ترین خاطره زندگی ورزشی خود می داند.
از دیگر رویدادهای مهم فوتبال ملی او مسابقات قهرمانی ملت های اروپای سال 1984 در کشور فرانسه بود که در این مسابقات در تنها 5 مسابقه 9 گل به ثمر رساند .
یک گل پیروزی بخش در دیدار افتتاحیه در مقابل دانمارک و دو هت تریک متوالی در مقابل بلژیک و یوگسلاوی ماحصل دور اول مسابقات بود .
یک گل بیاد ماندنی در نیمه نهایی، در شهر مارسی و در مقابل پرتغال (3 - 2) در وقت اضافی و یک گل زیبا از روی یک ضربه آزاد که پس از برخورد به بدن لوئیس آرکونادا دروازبان اسپانیا و دفع ناقص وی درون دروازه رفت. در فینال مسابقات، اولین عنوان قهرمانی بین المللی را برای فوتبال فرانسه به ارمغان آورد .
در مسابقات جام جهانی 1986 مکزیک پلاتینی در شرایط فیزیکی مناسبی قرار نداشت اما با این حال موفق شد دو گل حساس به ثمر برساند . اولی در مرحله یک هشتم نهایی و در مقابل ایتالیا که منجر به حذف زود هنگام مدافع عنوان قهرمانی رقابت ها شد و دومی در مرحله یک چهارم نهایی و در مقابل برزیل در سالروز تولدش بود . (این آخرین گلی بود که او با پیراهن ملی کشورش در یک مسابقه رسمی به ثمر رساند) سپس برای دومین بار متوالی فرانسه نیمه نهایی جام جهانی را در مقابل آلمان غربی از دست داد و به کسب مقام سوم رقابت ها رضایت داد.
میشل پلاتینی آخرین و هفتاد و دومین بازی ملی خود را در تاریخ 29 آوریل 1987 در خانه و در مقابل ایسلند انجام داد. این 72 مسابقه در سال های 1976 تا 1987 انجام شد. در 49 دیدار از مسابقات ذکر شده بازوبند کاپیتانی بر بازویش بود. او با 41 گلی که به ثمر رساند رکورددار تیم ملی فرانسه بود، اما در نوامبر 2006 تیری آنری گلزن بین المللی فرانسه با به ثمر رساندن گل سی و نهم، خود را به پلاتینی بسیار نزدیک کرد.
از پلاتینی با ۳۵۶ گل به همراه زین الدین زیدان، دیگو آرماندو مارادونا، پله، یوهان کرایف و آلفردو دی استفانو به عنوان بزرگ‌ترین بازیکنان قرن بیستم نام برده می‌شود.
وی به عنوان بازیکن حرفه‌ای در تیم‌های باشگاه فوتبال نانسی٬ سن‌اتین و یوونتوس بازی کرده و در مجموع 478 بازی ، 265 گل به ثمر رسانده است .
دوران مربیگری
او پس از کسب لقب شوالیه در سال 1985 به مدت 4 سال سرمربیگری تیم ملی کشورش را بر عهده گرفت . پس از آن نیز تجارب مدیریتی متعددی را تجربه کرد.
اولین بار نام میشل پلاتینی در دنیای مربیگری در تاریخ یک سپتامبر 1988 و در راس تیم ملی فرانسه مطرح شد. او جانشین هانری میشل سرمربی وقت تیم ملی فرانسه شد که مسابقات مقدماتی جام جهانی 1990 ایتالیا را بسیار بد شروع کرده بود. اما او نیز در ادامه راه توفیقی به دست نیاورد و تیم ملی فرانسه در میان تعجب همگان و در مصاف با تیم های یوگسلاوی و اسکاتلند از راه یافتن به جام جهانی باز ماند .
تا اینکه مسابقات مقدماتی جام ملت های اروپا 1992 سوئد از راه رسید. فرانسه در این مسابقات بسیار عالی ظاهر شد و موفق شد با یک درخشش خیره کننده تمامی هشت مسابقه گروهی خود را با پیروزی پشت سر بگذارد. حتی دیدارهای مقابل اسپانیا و چکسلواکی در خانه حریفان، پس از ثبت رکورد 19 مسابقه بدون شکست تیم پلاتینی به استقبال مسابقات نهایی شتافت. اما نوار موفقیت های پلاتینی در این مسابقات دوامی نیافت و در دور اول از ادامه مسابقات باز ماند . این پایان دوران مربیگری میشل بود.
افتخارات شخصی
۱۹۷۶ – مرد سال فوتبال فرانسه
۱۹۷۷ – مرد سال فوتبال فرانسه
۱۹۸۳ – گلزن برتر سری A ایتالیا با ۱۶ گل زده
– زننده بهترین گل سال در سری A
–بازیکن برتر اروپا
۱۹۸۴ – گلزن برتر سری A ایتالیا با ۲۰ گل زده
– بهترین بازیکن جام قهرمانی باشگاههای اروپا
– گلزن برتر مسابقات قهرمانی اروپا با ۹ گل زده
– بازیکن برتر اروپا
– بازیکن برتر جهان
– بازیکن سال ایتالیا از سوی مجله Guerin Sportivo
1985 – گلزن برتر سری A ایتالیا با ۱۸ گل زده
– گلزن برتر مسابقات قهرمانی اروپا با ۷ گل زده
– کسب عنوان شوالیه از لژیون اشراف فرانسه
– بازیکن برتر اروپا
– بازیکن برتر جهان
۱۹۹۱ – مربی سال اروپا از نگاه مجله El Pais
– مربی برتر جهان
۲۰۰۳ – کسب جایزه آرتمیو فرنکی
افتخارات ملی
۱۹۸۲ – نیمه نهایی جام جهانی اسپانیا
۱۹۸۴ – قهرمان جام ملت های اروپا ی فرانسه
۱۹۸۶ – عنوان سومی جام جهانی مکزیک
افتخارات باشگاهی
۱۹۷۱ – قهرمانی لیگ دوم فرانسه همراه با تیم نانسی

۱۹۷۸ – قهرمان جام حذفی فرانسه همراه با تیم نانسی
۱۹۸۱ – قهرمان لیگ فرانسه همراه با تیم سنت اتین
– فینال جام حذفی فرانسه همراه با تیم سنت اتین
۱۹۸۲ – فینال جام حذفی فرانسه همراه با تیم سنت اتین
۱۹۸۳ – قهرمان جام حذفی ایتالیا همراه با تیم یوونتوس
– نایب قهرمان مسابقات قهرمانی باشگاههای اروپا همراه با تیم یوونتوس
۱۹۸۴ – قهرمان جام جامداران اروپا همراه با تیم یوونتوس (اولین بازیکن فرانسوی)
– برنده سوپر جام اروپا
– قهرمان مسابقات سری A ایتالیا همراه با تیم یوونتوس
۱۹۸۵ – قهرمان مسابقات قهرمانی باشگاههای اروپا همراه با تیم یوونتوس
– برنده جام بین قاره ای
۱۹۸۶ – قهرمان مسابقات سری A ایتالیا همراه با تیم یوونتوس
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
آشنایی با بزرگان تاریخ جام‌جهانی/ زیدان، بازیکنی از دنیای دیگر

آشنایی با بزرگان تاریخ جام‌جهانی/ زیدان، بازیکنی از دنیای دیگر

» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014

کد خبر: 92112215528
سه‌شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۱۱



زین‌الدین زیدان یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال فرانسه است که افتخارات گسترده‌ای را در دنیای فوتبال بدست آورده است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، زین‌الدین زیدان متولد 23 ژوئن 1972 در شهر بندری مارسی فرانسه ملقب به زیزو، فرزند یک خانواده مهاجر الجزایری است که برای شغل پدرشان به بندر مارسی مهاجرت کردند. از او به عنوان یکی از برترین بازیکنان جهان یاد می‌شود. او تا بحال برای تیم‌های باشگاهی همچون یوونتوس و رئال مادرید و تیم ملی فرانسه به میدان آمده است.
او در تاریخ فوتبال خود، سه بار جایزه‌ی بهترین بازیکن سال جهان، یک بار جایزه‌ی بهترین بازیکن سال اروپا، یک بار جایزه‌ی پرارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا و یک بار جایزه‌ی بهترین بازیکن جام جهانی را دریافت کرده است و به قهرمانی جام جهانی، جام ملت‌های اروپا، جام باشگاه‌های اروپا، لیگ ایتالیا و لیگ اسپانیا رسیده است و از این رو می‌توان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ دانست. او در ضمن در فینال جام جهانی (دو بار) و در فینال جام باشگاه‌های اروپا گل زده است.
زیدان

زین‌الدین از 12 سالگی فوتبال را در زمین‌های شهر کوچک کاستلان آغاز کرد و در 16 سالگی اولین قرارداد حرفه‌ای‌اش را با تیم کان فرانسه منعقد کرد. دو سال بعد او اولین گل لیگ خود در لیگ باشگاهی فرانسه را به ثمر رساند و سپس برای تمرین با تیم ملی امید الجزایر به کشور مادری خود دعوت شد، زیدان به الجزایر رفت به این امید که در تیم ملی بزرگسالان الجزایر بازی کند، اما عبدالحمید کرمالس، مربی وقت الجزایر او را به دلیل «کند بودن» دعوت نکرد. از خیابان های مارسی او خیلی زود جذب باشگاه «یواس سن هنری» شد و بعد از گذراندن دوره ای کوتاه برای باشگاه کن انتخاب شد. به علت استعداد فوق العاده، زیدان در کن ماندنی شد و 61 بازی در لیگ فرانسه برای این تیم انجام داد.
در سال 1992 به بوردو رفت و دوران موفقیت او در این تیم آغاز شد و هواداران بوردو به او لقب «زیزو» دادند. پس از دو سال او به تیم ملی دعوت شد و در 17 آگوست 1994 در برابر جمهوری چک اولین بازی ملی خود را انجام داد. او در دقیقه 63 هنگامی که فرانسه دو بر صفر عقب بود وارد زمین شد و با به ثمررساندن دو گل بازی را به تساوی کشاند. زیدان چون ملیت فرانسوی - الجزایری داشت می توانست برای الجزایر هم بازی کند، اما عبدالحمید کرمالی مربی الجزایر او را به تیم ملی دعوت نکرد زیرا که معتقد بود زیدان بازیکن سریعی نیست و زیزو فرانسه را برگزید. امه ژاکه به او اعتماد کرد و در جام ملت های اروپا در سال 1996 پیراهن شماره 10 تیم ملی را به او داد و با وجود او و یورکایف بر نام کانتونا و ژینولا خط قرمز کشید. در جام ملت ها فرانسه در نیمه نهایی و در ضربات پنالتی مغلوب جمهوری چک شد و حذف شد.
در 1996 زیدان با 3 میلیون پوند راهی تیم قهرمان لیگ قهرمانان ، یوونتوس شد. زیدان در تیم "مارچلو لیپی" با بازیسازی فوق العاده اش در فصل 97-1996 قهرمان اسکودتو کرد و مسابقه ی جام بین قاره ای برابر ریور پلات را 1-0 برد . او همچنین به فینال چمپیون لیگ 1997 راه یافت که در این سال یووه 3-1 مغلوب بوروسیا دورتموند شد . او با 7 گل در 32 بازی یوونتوس را بازی کرد تا در فصل بعد از قهرمانی اش در ایتالیا دفاع کند و همچنین برای دومین سال پیاپی راهی فینال چمپیونزلیگ شود که در این سال 1-0 مغلوب رئال مادرید به مربیگری "یوپ هنکس" شود . در 01-2000 یوونتوس با دو امتیاز کمتر از رم در ایتالیا دوم شد . در مجموع او 24 گل در 5 فصل حضورش در یوونتوس به ثمر رساند و یا این تیم یک جام بین قاره ای ، جام اینترتوتو 1999 و دو اسکودتو را برد .
سال 1998 فرا رسید، سالی که با فتح اسکودتو آغاز شد و فرانسه که میزبان جام جهانی بود انتظار قهرمانی را می کشید.جام جهانی به خوبی آغاز شد و با رهبری زیدان تیم فرانسه دو بازی اول را به راحتی پشت سر نهاد البته زیزو در بازی مقابل عربستان در دقیقه 70 اخراج شد تا دیدار مرحله یک هشتم را هم از دست بدهد. به دیدار نهایی رسند و زین الدین زیدان در رویایی ترین شب زندگیش با دو گلی که با ضربه سر وارد دروازه برزیل کرد تبدیل به اسطوره جدید فوتبال این کشور شود.
سال 1998 با کسب عنوان های مرد سال اروپا و جهان برای زیدان به پایان رسید. در حد فاصل 2001-1999 هر چند در یوونتوس عنوانی نصیب زیدان نشد ولی زیدان همراه با فرانسه به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا رسید جامی که تحت تأثیر هنرنمایی های او بود و عنوان مرد سال جهان را برایش به ارمغان آورد. در سال 2001 زیدان یوونتوس را ترک کرد و با قراردادی که همچنان رکورد نقل و انتقالات فوتبال جهان محسوب می شود (65 میلیون دلار) راهی رئال مادرید شد. در رئال، زیدان پس از چندی رهبری میانه میدان را به دست گرفت و تمامی ستارگان این تیم ازجمله فیگو، رائول، کارلوس را تحت تأثیر قرار داد و موجب قهرمانی این تیم در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 02-2001 را فراهم کرد. در دیدار پایانی در گلاسکو زیدان یک گل استثنایی به بایرلورکوزن زد تا رئال برای نهمین بار قهرمان اروپا شود.
مصدومیت ران پا مانع از بازی زیزو در دو بازی اول جام جهانی 2002 شد او برای بازی سوم به طور ناقص آماده شد و نتوانست کار خاصی برابر دانمارک انجام دهد و این تیم بدون زدن حتی یک گل از این جام کنار رفت .
آنها راهی یورو 2004 شدند تا از موفقیت‌های قبلی‌شان دفاع کنند. زیدان و تیمش بسیار استوار بودند و زیدان یک پنالتی و یک کاشته به ثمر رساند تا این تیم در مرحله گروهی 2-1 انگلیس را ببرد. در 12 ژوئن 2004 بعد از شکست حیرت انگیز فرانسه برابر یونان این تیم حذف شد و زیدان تصمیم گرفت که از فوتبال ملی کناره گیری کند هر چند که تلاش‌های "ریموند دومنک" و به مشکل خوردن فرانسه برای راهیابی به جام جهانی 2006 موجب شد که زیدان در 3 آگوست 2002 زیدان اعلام کرد که بازنشستگی را کنار گذاشته و بلافاصله کاپیتان تیم شد. او با برد 3-0 برابر جزایر فارو در 3 سپتامبر 2005 حضور پر قدرتی داشت و فرانسه صدرنشین گروه خود شد. در 25 آوریل 2006 بعد از یک فصل مصدومیت در رئال مادرید زیدان اعلام کرد که پس از جام جهانی 2006 رسما از فوتبال حرفه ای کناره گیری می کند.
در 27 می 2006 زیدان صدمین بازی ملی خود را برابر مکزیک در سنت دنیز انجام داد.
زیدان

پس از جام جهانی زیدان بار دیگر باعث موفقیت رئال شد و با این تیم به مقام قهرمانی جام بین قاره ای و لیگ اسپانیا دست یافت. همچنین به تیم فرانسه کمک کرد تا با هشت پیروزی پیاپی به دور نهایی یورو 2004 صعود نماید. در دسامبر 2003 او برای سومین بار عنوان مرد سال فوتبال جهان را مال خود کرد. هر چند یورو 2004 با درخشش زیزو برای فرانسوی ها خیلی خوب آغاز شد ولی آنها در دیدار یک چهارم نهایی برابر یونان شکست خوردند و حذف شدند. پس از این ناکامی زیدان از تیم ملی کناره گیری کرد ولی به علت کسب نتایج ضعیف تیم فرانسه در مسابقه های مقدماتی جام جهانی 2006 و فشار مطبوعات، مردم و حتی درخواست ژاک شیراک،رئیس جمهور فرانسه به تیم ملی بازگشت و باعث صعود فرانسه به جام جهانی شد. اوضاع رئال مادرید پر ستاره خیلی خوب نبود و زیدان اعلام نمود پس از جام جهانی برای همیشه با فوتبال وداع خواهد کرد.
جام جهانی 2006
فرانسه این تورنمنت را به یک نمایش ناموفق شبیه به جام جهانی کره-ژاپن شروع کرد . آنها در ابتدا با سوئیس 0-0 کردند و در آخرین دقایق بازی برابر کره گل خوردند . زیدان در این بازی به خاطر هل دادن یک مدافع کره کارت زرد گرفت که دومین کارتش در این تورنمنت بود و او را از بازی فینال گروه محروم کرد . فرانسه در بازی پایانی 2-0 توگو را شکست داد تا زیدان باز هم برای فرانسه بازی کند. در بازی با اسپانیا ضربه ی کاشته ی او با ضربه ی سر پاتریک ویرا همراه شد و در دقیقه 91 هم پنالتی او به هم تیمی اش در رئال ایکر کاسیاس موجب صعود فرانسه شد . این پیروزی فرانسه را راهی یک چهارم نهایی کرد تا فینال جام جهانی 1998 برابر برزیل در این مرحله تکرار شود . ضربه ی کاشته ی زیدان در این بازی و ارسال توپ برای تیری هانری موجب شد تا یک بار دیگر برزیل مغلوب فرانسه شود و راهی نیمه نهایی شود که زیدان در این بازی برترین بازیکن میدان شد . در نیمه نهایی برابر پرتغال در چهار روز بعد زیدان با یک پنالتی تک گل بازی را به ثمر رساند تا یک تنه تیم را به فینال برده باشد. در 9 جولای فرانسه و ایتالیا در فینال جام جهانی 2006 بازی فینال یورو 2000 را تکرار کردند. بعد از گلزنی زیدان در دقیقه هفت از روی نقطه ی پنالتی با یک ضربه ی چیپ زیدان چهارمین بازیکن جهان شد که در دو فینال گلزنی کرده است پیشتر فقط "پل برایتنر "، "پله" و "واوا" چنین کرده بودند. هر چند که زیدان در این بازی در دقیقه 110 از زمین اخراج شد و شانسی برای حضور در ضربات پنالتی نیافت. ایتالیا در ضربات پنالتی 5-3 برنده شد . علیرغم این کارت قرمز زیزو موفق به دریافت توپ طلای این جام شد.
زیدان تنها بازیکن فرانسوی در دو دهه اخیر است که موفق به کسب نشان «شوالیه» از دولت کشورش شده است و اخیرا گروه‌هایی از شهروندان پاریس هم خواسته‌اند تا خیابان تاریخی «شانزه‌لیزه» این کشور به نام زین‌الدین زیدان نامگذاری شود. زیدان یک فوق ستاره در فوتبال جهان محسوب می‌شد، بازیکنی که گران‌قیمت‌ترین بازیکن جهان بود.

افتخارات
جام جهانی: 3 بار حضور (1998,2002,2006) – یک بار قهرمانی (1998) – یک بار نایب قهرمانی (2006)
جام ملت‌های اروپا: سه بار حضور (1996,2000,2004), یک بار قهرمانی (2000)
جام باشگاه‌های اروپا: یک بار قهرمانی (در 2001-2002 با رئال مادرید)
لیگ ایتالیا: دو بار قهرمانی (در 1996-1997 و 1997-1998 با یوونتوس)
لیگ اسپانیا: یک بار قهرمانی (در 2002-2003 با رئال مادرید)
جام بین‌قاره‌ای: دو بار قهرمانی (در 1996 با یوونتوس و در 2002 با رئال مادرید)
سوپرکاپ اروپا: دو بار قهرمانی (در 1996 با یوونتوس و در 2002 با رئال مادرید)
سوپرکاپ ایتالیا: یک بار قهرمانی (در 1997 با یوونتوس)
سوپرکاپ اسپانیا: دو بار قهرمانی (در 2002 و 2003 با رئال مادرید)
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
آشنایی با بزرگان تاریخ جام‌جهانی/ روماریو، جواهر ارزنده برزیل

آشنایی با بزرگان تاریخ جام‌جهانی/ روماریو، جواهر ارزنده برزیل

» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014
کد خبر: 92112114872

دوشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۷:۳۸



به باور یوهان کرایف، روماریو "نابغه محوطه جریمه" بود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روماریو دوسوزا فاریا 29 ژانویه سال 1966 در ریودو ژانیرو به دنیا آمد. او فعالیت حرفه‌ای خود را در سال 1985 در باشگاه واسکو دوگاما آغاز کرد و با این تیم دو بار قهرمان لیگ منطقه ریودو ژانیرو شد. از سال 1988 تا 1992 برای آیندهوون به میدان رفت. با این تیم نیز در سال‌های 1989، 1991 و 1992 قهرمان باشگاه‌های هلند شد و در سال 1989 به عنوان مرد سال فوتبال این کشور رسید. او در سال 1993 به بارسلونا پیوست و در این تیم آقای گل باشگاه‌های اسپانیا شد و قهرمانی لیگا را به دست آورد. مربی او یوهان کرایف بود که روماریو را به عنوان "نابغه محوطه جریمه" توصیف ‌می‌کرد.
در سال 1995 ابتدا به صورت قرضی به برزیل برگشت و پیراهن باشگاه فلامینگو را به تن کرد. در فصل 1997 - 1996 در والنسیا مشغول فعالیت بود و پس از ‌آن دوباره به فلامینگو بازگشت. از سال 2000 دوباره عضوی از تیم واسکو دوگاما شد و با این تیم قهرمان کوپا مرکوسور (جام باشگاهی در آمریکای جنوبی که از سال 1998 تا 2001) شد و قهرمانی باشگاه‌های برزیل را به دست آورد. روماریو در همان سال به عنوان فوتبالیست سال آمریکای جنوبی برگزیده شد.
از سال 2002 تا 2004 در تیم فلومیننسه ریودو ژانیرو توپ می‌‍زد. در همان زمان مدتی کوتاه برای تیم السد قطر بازی کرد که این دوره تنها پس از 10 هفته در آوریل سال 2003 با فسخ پیش از موعد قراردادش به پایان رسید. در اکتبر سال 2004 روماریو که به داشتن طبعی احساساتی و تند معروف بود،‌ پس از اختلاف با مربی فلومیننسه از این تیم اخراج شد و دوباره به واسکو دوگاما بازگشت. در فصل 2005 در سن 40 سالگی 22 گل برای واسکودو گاما زد و به این ترتیب آقای گل لیگ فوتبال برزیل شد. این در حالی بود که وی از ابتدای فصل با انتقادهای شدید رسانه‌ها به عنوان کسی که به پایان دوران اوجش نزدیک شده،‌ مواجه بود.
در اواخر مارس سال 2006 به باشگاه میامی آمریکا پیوست که تحت مالکیت شرکت ورزشی برزیلی ترافیک بود. در پایان ماه سپتامبر قراردادی با تیم دسته اولی آدلاید یونایتد برای انجام چهار بازی در لیگ استرالیا امضا کرد.
روماریو از ژانویه سال 2007 دوباره با واسکو دوگاما قرارداد بست. او ابتدا از سوی فیفا اجازه بازی نداشت،‌ چرا که طبق قوانین فیفا یک بازیکن در یک فصل حداکثر در دو باشگاه می‌تواند بازی کند. در حالی که پس از میامی و آدلاید، واسکو دوگاما سومین تیم روماریو در یک فصل می‌شد اما پس از آن فیفا کوتاه آمد زیرا فصل فوتبال در برزیل با تقویم فوتبال در اروپا مطابق نبود.
در 20 مه 2007 روماریو هزارمین گل خود را در طول مدت فعالیتش به ثمر رساند. در پیروزی 3 بر یک تیمش در مقابل اسپورت رسیف وی با یک ضربه کاشته در دقیقه 48 بازی گل سوم تیمش را زد. البته گل شماری روماریو از سوی فیفا به رسمیت شناخته نشد زیرا وی 98 گلی را هم که در دوره نوجوانی زده به حساب آورده بود؛ در حالی که وی تنها موفق به زدن 902 گل در بازی‌های رسمی که شامل بازی‌های دوستانه هم می‌شود، شده بود.
در اکتبر سال 2007 در سن 41 سالگی آزمایش دوپینگ وی مثبت و حاوی مصرف ماده فیناسترید اعلام شد. به گفته خودش، او ماه‌ها از این دارو برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می‌کرد که این ماده را در بر داشت. در فوریه سال 2008 روماریو اعلام کرد که در 30 مارس 2008 به فعالیت خود پایان می‌دهد. از آنجایی که او به دلیل استفاده از داروی ریزش مو تا اواسط آوریل 2008 از انجام بازی محروم بود، دیگر در هیچ بازی‌ای حضور نیافت. در آغاز فوریه 2008 به عنوان مربی - بازیکنان واسکو دوگاما، بعد از اختلاف با مالک باشگاه، اوریکو میراندا استعفا داد.
یکی از برترین بازیکنان تاریخ برزیل در 15 آوریل 2008 اظهار داشت: "دیگر بازی نخواهم کرد. این قطعی است!" دلیل این تصمیم را هم روی فرم نبودن خودش اعلام کرد؛ چرا که در طول مدت محرومیتش اصلا تمرین نکرده بود.
روماریو

روماریو پس از اعلام بازنشستگی به عنوان نماینده حامی مالی باشگاه آمریکا اف.سی مشغول کار شد. این تیم هم‌اکنون در لیگ دسته دو در منطقه رودو ژانیرو بازی می‌کند. در 13 آگوست سال 2009 روماریو که 43 سال داشت، اعلام کرد که می‌خواهد دوباره بازی کند: "می‌خواهم در یک یا دو بازی رسمی به میدان بروم تا آرزوی پدرم را تحقق بخشم." پدر روماریو، اده‌ وایر، هوادار این باشگاه بود!
فعالیت ملی
روماریو در 70 بازی برای تیم ملی برزیل، 55 گل وارد دروازه حریفان کرد و بدین ترتیب پس از پله و رونالدو سومین گلزن موفق تمام دوران تیم ملی برزیل است. او اولین بار در 23 مه سال 1987 در دوبلین در مقابل ایرلند به میدان رفت و اولین گلش را پنج روز بعد در هلسینکی برابر فنلاند به ثمر رساند. در بازی‌های المپیک تابستانی 1988 با تیم ملی کشورش به مدال نقره دست یافت و خودش در این تورنمنت 5 گل زد.
در جام جهانی 1990 در ایتالیا فقط در یک بازی به میدان رفت زیرا دچار مصدومیت از ناحیه قوزک پا شده بود. به علاوه با کادر رهبری تیم نیز اختلاف داشت؛ ‌چرا که او و چند بازیکن دیگر با فیزیوتراپ خودشان به مسابقات آمده بودند.
او در جام جهانی 1994 آمریکا نقشی تعیین کننده در قهرمانی برزیل داشت و خود نیز به عنوان بهترین بازیکن جام، برنده توپ طلا شد. او پنج گل در این جام زد که یکی از آنها گل تساوی در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل سوئد و یکی نیز گل از روی نقطه پنالتی در فینال مسابقات در برابر ایتالیا بود. او در کنار زوج خط حمله‌اش، به‌به‌تو در طول جام جهانی بسیار درخشید.
پس از جام جهانی رونالدوی جوان زوج او در خط حمله تیم ملی برزیل شد. آن دو در فینال جام کنفدراسیون‌ها در سال 1997 در ریاض هرکدام سه گل در پیروزی 6 بر 0 تیمشان به ثمر رساندند. روماریو خود با زدن هفت گل،‌ آقای گل تورنمنت شد. قرار بود در جام جهانی 1998 در فرانسه هم این دو در خط حمله برزیل حضور داشته باشند اما روماریو مصدوم شد و پزشکان گفتند نمی‌تواند تا جام‌جهانی به فرم ایده‌آل برسد و بدین ترتیب با وجود میلش‌ جای خود را به به‌به‌تو داد.
پس از آن با ماریو زاگالو،‌ سرمربی،‌ و دستیارش زیکو دعوای کوچکی را علنی‌ کرد. البته با زاگالو از زمانی که دستیار کارلوس آلبرتو پریرا بود، مشکل داشت؛ چرا که در آن زمان در یک بازی دوستانه مقابل آلمان در سال 1992 به روماریو اجازه نداده بود تا پیراهن شماره یازده را که بسیار آن را دوست می‌داشت، به تن کند. به دنبال آن با پله نیز جنگی رسانه‌ای را شروع کرد، زیرا او هم تغییر شیوه زندگی روماریو را به عنوان رفتاری غیرحرفه‌ای مورد انتقاد قرار داده بود.
قبل از جام جهانی 2002 و در حالی که 36 سال سن داشت، با بازی‌های عالی و نمایش‌های خوبش، هواداران و رسانه‌ها را وادار کرد که به شدت خواستار دعوت او به تیم ملی شوند، این در حالی بود که تیم ملی برزیل در مسابقات انتخابی جام جهانی عملکرد خوبی نداشت و در گروه خود در منطقه آمریکای جنوبی تنها به رتبه سوم بسنده کرده بود اما سرمربی تیم ملی در آن زمان، لوئیز فلیپه اسکولاری از دعوت او امتناع کرد و بدون روماریو راهی ژاپن و کره‌جنوبی شد.
در 27 آوریل سال 2005، تقریبا چهار سال پس از آخرین بازی ملی‌اش بازی خداحافظی‌اش را مقابل گواتمالا انجام داد که به پیروزی 3 بر صفر برزیل انجامید و وی نیز یکی از گل‌های این تیم را به ثمر رساند.
زندگی شخصی
روماریو به کسی که مدام و به طرزی افراطی زندگی‌اش را تغییر می‌دهد، معروف بوده و همین امر هم در تیم ملی و باشگاه‌های مختلفی چون بارسلونا و فلامینگو برایش مشکلاتی ایجاد می‌کرد.
او دو فرزند از ازدواج اول و یک فرزند از ازدواج دومش دارد.
او در سال 2005 نیز جنجال آفرید. وی در یک مسابقه فوتبال شرکت کرد که یک قاچاقچی معروف همبازی‌اش بود. روماریو در یک مصاحبه برای چندمین بار علاقمندی خود را برای ورود به دنیای سیاست اعلام کرد.
عناوین و موفقیت‌ها
تیم ملی:
مدال نقره المپیک: 1988
قهرمانی جهان: 1994
قهرمانی در کوپا آمه‌ریکا: 1989، 1997
قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها: 1997
مقام سوم جام جهانی فوتبال ساحلی: 2005
باشگاهی:
قهرمانی در جام حذفی هلند: 1989، 1990
قهرمانی در لیگ باشگاهی هلند: 1989، 1991، 1992
قهرمانی در لیگ باشگاهی اسپانیا: 1994
قهرمانی در جام مرکوسور: 1999، 2000

قهرمانی در لیگ باشگاهی برزیل: 2000
عناوین و افتخارات شخصی
مرد سال فوتبال جهان: 1994
بهترین بازیکن جام جهانی: 1994
بهترین بازیکن آمریکای جنوبی حاضر در اسپانیا: 1994
آقای گل مسابقات منطقه ریو دوژانیرو: 1986، 1987، 1996، 1997، 1998، 1999، 2000
آقای گل المپیک: 1988
آقای گل لیگ هلند: 1989، 1990، 1991
آقای گل جام حذفی هلند: 1989، 1990
آقای گل لیگ قهرمانان اروپا: 1990، 1993
آقای گل لیگ اسپانیا: 1994
آقای گل جام کنفدراسیون‌ها: 1997
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بزرگان تاریخ جام جهانی/ سر بابی چارلتون بزرگمرد انگلیس

بزرگان تاریخ جام جهانی/ سر بابی چارلتون بزرگمرد انگلیس

[h=1] بزرگان تاریخ جام جهانی/ سر بابی چارلتون بزرگمرد انگلیس

[/h]

» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014
کد خبر: 92112014007

یکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۱۲



سربابی چارلتون را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال و یکی از برترین هافبک‌های جهان نام برد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بابی چارلتون با نام کامل روبرت بابی چارلتون یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان در تاریخ ۱۱ اکتبر ۱۹۳۷ در اشتینگتون کانتی ردهام انگلیس متولد شد. او فوتبال خود را از باشگاه منچستریونایتد شروع کرد. چارلتون در تیم مدرسه فوتبال ایست نورث امبرلند کشف شد و در 19 سالگی و در سال 1956 به منچستر پیوست و تا سال 73 در منچستر ماندگار شد.
چارلتون در هفده سالگی با تیم منچستر یونایتد قراداد امضاد کرد و به جرگه بازیکنان این تیم پیوست. او نخستین بار در فصل 1956-57 برای منچستر در لیگ انگلیس به میدان رفت و در طی 14 مسابقه 10 گل به ثمر رساند و همراه این تیم فاتح مسابقات لیگ شد.
سال بعد در جریان سقوط هواپیمای حامل بازیکنان یونایتد در فرودگاه مونیخ، از این حادثه جان سالم به در برد و در فینال جام حذفی حضور یافت، هر چند این مسابقه دو بر صفر به سود بولتون به پایان رسید.
در همین سال او نخستین بازی ملی‌اش را برای تیم ملی انگلیس برابر اسکاتلند انجام داد؛ دیداری که با پیروزی 4 بر صفر انگلیس به پایان رسید. بالاخره چارلتون به همراه منچستر در دیدار پایانی جام حذفی 1963 مقابل لستر به پیروزی رسید تا فاتح این جام شود.
در جام جهانی 1962 به همراه تیم ملی انگلیس حضورداشت ولی با وجود ارائه بازی‌های بسیار خوب به موفقیتی دست نیافت. در دهه 1960 او به همراه جرج بست و دنیس‌ لاو مثلثی فوق‌العاده در تیم منچستریونایتد تشکیل داد که دو مقام قهرمانی لیگ و یک مقام قهرمانی جام باشگاههای اروپا دستاورد آن بود. اما اوج هنر چارلتون جام جهانی 1966 بود که به همراه تیم ملی انگلیس به مقام قهرمانی جهان رسید. در این مسابقات رهبری فوق‌العاده او و گل‌های حساسی که به ثمر رساند به خصوص دو گلی که به پرتغال در نیمه‌نهایی زد پایه‌گذار اولین و آخرین قهرمانی انگلیس در جم جهانی بود.
در پایان جام جهانی 1966 او عنوان بهترین بازیکن جام را کسب کرد و در این سال‌ صاحب توپ طلای بهترین بازیکن فوتبال اروپا هم شد.
در دیدار تیم‌های ملی انگلیس و آلمان غربی در مرحله یک چهارم پایانی جام جهانی 1970 که به شکست سه بر دو آنها انجامید، چارلتون صدوششمین و آخرین بازی ملی خود را انجام داد و رکورد 49 گل ملی را از خود بر جای نهاد که تا امروز در تیم ملی انگلیس شکسته نشده است. سه سال بعد پس از انجام 606 بازی در لیگ انگلیس و به ثمر رساندن 199 گل برای منچستر یونایتد از فوتبال حرفه‌ای کناره‌گیری کرد. بابی چارلتون در سال 1994 به پاس خدمات فراوانش به لقب «سر» رسید.
چارلتون در 606 بازی در منچستر 199 گل به ثمر رسانده اما رکورد بیشترین حضور او توسط رایان گیگز در فینال مسکو سال 2008 شکسته شد. در سال 73 او منچستر را به قصد "پرستون نورث اند" ترک کرد و یک فصل را در این تیم بازی کرد که در 38 بازی 8 گل به ثمر رساند و بالاخره در سن 37 سالگی تصمیم به خداحافظی از مستطیل سبز گرفت.
سر بابی چارلتون

در رده ملی وی در 3 دوره جام جهانی (1962 - 1966 - 1970) بازی کرد که اوج قدرت او در جام جهانی 66 لندن بود که چشم‌ها را خیره کرد. چارلتون در جام جهانی 66 با بازی‌های درخشان خود و با غلبه بر آلمان به مقام قهرمانی رسید. در این رقابت‌ها چارلتون به عنوان بهترین بازیکن جام هم برگزیده شد اما این پایان کار نبود و چارلتون در همین سال توپ طلای اورپا را هم مال خود کرد و بهترین بازیکن اروپا شناخته شد.
در این سال انگلیس با بزرگان خود از جمله بنکس در دروازه - بابی مور - هورست- هانت، آلمان آماده را مغلوب کرد تا جام قهرمانی به خانه برگردد.
در دوره مربیگری هم از سال 74 تا 84 برای تیم ویگان اتلتیک خدمت کرد و از سال ۱۹۸۴ تاکنون هم عضو دائمی هیئت مدیره باشگاه منچستر یونایتد بوده است.
افتخارات:
افتخارات مهم شخصی
• بهترین بازیکن اروپا در سال 1966
• بهترین بازیکن جام جهانی 1966
• بهترین گلزن تاریخ تیم انگلیس
• بهترین اتوبیوگرافی‌نویس انگلیس
• برنده جایزه یک عمر دستاورد از ماهنامه "جی کیو" سال 2013

• دکترای افتخاری از دانشگاه منچستریونایتد
افتخارات ملی
قهرمان جام جهانی 1966
افتخارات باشگاهی
• قهرمان لیگ فوتبال انگلیس در سال‌های 1957 ، 1965 و 1967
• قهرمان FA cup : در سال 1963
• قهرمان لیگ اروپا در سال 1968
• قهرمان جام اتحادیه در سالهای 1956 ، 1957 ، 1965 و 1967
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ستاره‌های جام‌جهانی 2014/ روبن، پسر طلایی نارنجی‌ها
[/h]
» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014
کد خبر: 92120502755
دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۰:۵۵



آرین روبن، ستاره هلندی بایرن مونیخ متولد 23 ژانویه در شهر بدوم هلند است و در تیم بایرن‌مونیخ توانسته به افتخارات زیادی دست یابد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روبن خیلی زود به فوتبال روی آورد و در تیم محلی بدوم فعالیت خود را شروع کرد و درخشش خوبی در این تیم داشت تا این که سرانجام در سال 1996 به تیم خرونینخن پیوست.

*خرونینخن

آرین روبن با به ثمر رساندن 3 گل در فصل 1999-2000 در باشگاه خرونینخن و بازی‌های چشمگیر توانست به تیم اول این باشگاه راه پیدا کند و در فصل 2000-2001 به عنوان بازیکن سال لیگ هلند انتخاب شود. آرین روبن در 50 بازی 8 گل برای باشگاه خرونینخن هلند به ثمر رساند و با تبدیل شدن به یک ستاره در این باشگاه برای فصل 2002-2003 با قراردادی به ارزش 3.9 میلیون یورو راهی آیندهوون شد.

روبن

*آیندهوون
آرین روبن در فصل 2002-2003 در 33 بازی 12 گل به ثمر رساند و به همراه هم تیمی خود، ماتیا کژمان به عنوان بازیکن سال لیگ هلند انتخاب شد. این انتخاب باعث شد تا هواداران آیندهوون به این دو بازیکن لقب بتمن و رابین را بدهند. (لقب کژمان بتمن بوده و تلفظ روبن هم مانند رابین است). همچنین روبن در آن فصل هفدمین جایزه بازیکن بااستعداد هلند را به دست آورد. با شروع خوب آرین روبن در باشگاه آیندهوون توجه سران بسیاری از باشگاه‌های بزرگ اروپایی به این بازیکن هلندی جلب شد. اولین باشگاهی که به روبن پیشنهاد داد، منچستریونایتد بود که با 7 میلیون یورو خواهان جذب روبن شد اما رئیس باشگاه آیندهوون این مبلغ را بسیار پایین دانست و آن را رد کرد و همین امر باعث شد تا رومن آبراموویچ مالک باشگاه چلسی با ارائه پیشنهاد مبلغ 18 میلیون یورو (12 میلیون پوند) به باشگاه آیندهوون این بازیکن را در سال 2004 به لندن ببرد. روبن که چند ماهی از قرارداد خود در آیندهوون باقی مانده بود در لیگ هلند بسیار ناامیدکننده ظاهر و از ناحیه همسترینگ دچار مصدومیت شد و ادامه مسابقات را از دست داد. روبن در باشگاه فوتبال آیندهوون بعد از گذشت 2 سال در 56 بازی 17 گل به ثمر رساند. او پس از ابتلا به سرطان و پشت سر گذاشتن آن با موفقیت درگیری‌های شدیدی با گاس هیدینک داشت. هیدینک که از رفتار‌های بچه‌گانه او در هنگام بازی، تمارض‌ها و درخواست‌هایش از داور به ستوه آمده بود، این موضوع را با مدیران باشگاه در میان گذاشت.
*چلسی
آرین روبن با پیوستن به چلسی در نوامبر 2004 در یک بازی دوستانه پیش فصل مقابل رم ایتالیا مصدوم شد و هفته‌های ابتدایی لیگ برتر را از دست داد. روبن به ترکیب چلسی بازگشت و در همان ماه نوامبر به عنوان بازیکن ماه لیگ برتر انگلیس انتخاب شد تا ثابت کند بازیکن بزرگی است.

روبن فصل 2004-2005 را با به ثمر رساندن 7 گل به پایان رساند و خود را به عنوان یکی از نامزدهای دریافت جایزه بهترین بازیکن جوان لیگ برتر انگلیس معرفی کرد اما وین رونی، مهاجم منچستریونایتد این افتخار را کسب کرد. آرین روبن در فصل 2005-2006 در بازی مقابل بلکبرن بار دیگر دچار مصدومیت شد و بازی‌های چلسی در لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد و از عوامل اصلی قهرمانی در لیگ برتر بود اما آن روزها نیز برای روبن خالی از حاشیه نبود. برای مثال او در بازی با لیورپول با پپه رینا درگیر شد. رینا در این درگیری دست خود را به طرف صورت آرین روبن برد. روبن با حرکات نمایشی روی چمن افتاد و داور را فریب داد و موجب اخراج رینا از زمین شد. رینا در پایان بازی خطاب به آرین روبن گفت: "روبن باید به خاطر این حرکتش که داور را فریب داد، جایزه اسکار دریافت کند." همچنین رافائل بنیتس، سرمربی لیورپول در مصاحبه‌ای به شوخی اعلام کرد: "می‌خواهم به بیمارستان بروم و از وضعیت وخیم آرین روبن مطلع شوم."

روبن با پشت سر گذاشتن فصلی درخشان در سال 2007 مورد توجه برند شوستر، سرمربی وقت رئال مادرید قرار گرفت. شوستر که در سال 2007 هدایت رئال مادرید را به عهده گرفته بود خواستار به خدمت گرفتن میشائیل بالاک و آرین روین از چلسی شد. رامون کالدرون، رئیس باشگاه رئال‌مادرید با این دو بازیکن وارد مذاکرات شد تا بتواند دو مهره ارزشمند را به مادرید بیاورد. پس از مذاکرات سران باشگاه رئال مادرید با این دو بازیکن با آرین روبن به توافق رسیدند و شرایط را برای حضور روبن در سانتیاگو برنابئو فراهم کردند. رئال مادرید در آگوست سال 2007 میلادی با قراردادی به مبلغ 35 میلیون یورو آرین روبن هلندی را رسما به خدمت گرفت. آرین روبن در مصاحبه ای با سایت باشگاه چلسی بیان کرد: برای من ترک لندن بسیار دشوار است زیرا 3 سال در اینجا به افتخارات بزرگی دست پیدا کردم و با هواداران و بازیکنان رابطه خوبی دارم و برای چلسی و بازیکنانش آرزوی موفقیت می‌کنم.

روبن

* رئال‌مادرید
آرین روبن در 22 آگوست 2007 میلادی با قراردادی 5 ساله به مبلغ 35 میلیون یورو (24 میلیون پوند) به رئال مادرید پیوست. آرین روبن اولین بازی خود را برای رئال مادرید در تاریخ 18 سپتامبر در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا مقابل وردربرمن انجام داد. او در این دیدار در ابتدا از روی نیمکت بازی را دنبال می‌کرد و در نیمه دوم به عنوان بازیکن تعویضی به جای رائول به میدان رفت. همچنین روبن اولین گل خود را در 10 فوریه 2008 در بازی مقابل وایادولید به ثمر رساند. رئال مادرید در این بازی با پیروزی 7-0 وایادولید را شکست داد. آرین روبن در ال‌کلاسیکو سال 2008، جایی که رئال مادرید موفق به پیروزی 4 بر 1 در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو مقابل بارسلونا شد نقش مهی را ایفا کرد و گل دوم تیمش را به ثمر رساند. آرین روبن در فصل 2008-2009 با انجام 35 بازی 8 گل برای رئال مادرید به ثمر رساند. با برکناری رامون کالدرون از ریاست رئال مادرید و روی کار آمدن فلورنتینو پرس و پیشنهادهایی برای جذب کاکا و کریستیانو رونالدو توسط او، آرین روبن موقعیت خود را در خطر دید و با پیشنهادهایی از باشگاه‌های بزرگی روبه‌رو شد در این میان باشگاه بایرن مونیخ با ارائه مبلغ 25 میلیون یورو خواهان به خدمت گرفت آرین روبن شد و پس از انجام مذاکرات راهی مونیخ شد.
* بایرن مونیخ 2009-؟
آرین روبن در 28 آگوست 2009 میلادی با مبلغ 25 میلیون یورو به باشگاه بایرن مونیخ پیوست و شماره 10 روی ماکای هموطن خودش را به تن کرد. روبن اولین بازی خودش در این باشگاه را به عنوان بازیکن جایگزین در مقابل ولفسبورگ انجام داد و با ورودش در نیمه دوم بازی دو گل برای بایرن به ثمر رساند. در 7 آوریل 2010 میلادی آرین روبن در پیروزی بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستریونایتد نقش مهمی را ایفا کرد و با به ثمر رساندن گلی زیبا در ورزشگاه اولدترافورد موجب حذف منچستر شد. روبن در 17 آرویل به اولین هت‌تریک خود در ورزشگاه آلیانس‌آره‌نا برابر هانوفر در رقابت‌های بوندسلیگای آلمان رسید و 8 می 2010 با به ثمر رساند دو گل برای تیمش مقابل هرتابرلین موجب قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا آلمان شد و در پایان فصلی درخشان به عنوان بهترین گلزن بایرن مونیخ شناخته شد. یک هفته بعد بایرن مونیخ در فینال جام حذفی آلمان مقابل وردربرمن به میدان رفت و با نتیجه 4 بر صفر این تیم را شکست داد و قهرمان جام حذفی شد. آرین روبن در این بازی از روی نقطه پنالتی اولین گل بایرن را به ثمر رساند.

روبن در سال 2010 با کسب 72.1 % آرا به عنوان مرد سال فوتبال آلمان معرفی شد و نام خود را به عنوان اولین بازیکن هلندی که این جایزه را در آلمان به دست آورده ثبت کرد اما خیلی زود در تمرینات تیم ملی هلند از ناحیه همسترینگ دچار مصدومیت شد و به مدت 2 ماه از میادین دور ماند. این مصدومیت عصبانیت مسئولان باشگاه بایرن مونیخ را به همراه داشت و نایب‌رئیس باشگاه بایرن مونیخ، کارل هاینس رومنیگه از اتحادیه فوتبال هلند شکایت کرد و خواستار گرفتن خسارت شد. او در 3 می سال 2012 میلادی قرارداد خود را تا سال 2015 با باشگاه بایرن مونیخ تمدید کرد.
یکی از روزهای تلخ آرین روبن در دوران فوتبالیش به فینال لیگ قهرمانان اروپا برمی‌گردد؛ جایی که بایرن مونیخ در فصل 2011-2012 برابر چلسی انگلیس قرار گرفت. بازی این دو تیم در پایان 90 دقیقه تلاش با نتیجه 1-1 به تساوی رسید و کار به وقت های اضافه کشیده شد. در دقیقه 95 بازی بایرن مونیخ صاحب یک ضربه پنالتی در جریان بازی شد و آرین روبن این پنالتی را از دست داد تا بایرن نتواند در وقت های اضافه بازی پیروز شود و کار به ضربات پنالتی کشیده شد، تا بایرن مونیخ با نتیجه 4-3 در ضربات پنالتی مغلوب چلسی شود و قهرمانی را از دست بدهد.

روبن

آرین روبن فردای این بازی اعلام کرد که تا صبح در هتل محل اقامت باشگاه بایرن نتوانسته پلک روی هم بگذارد. روبن به دلیل از دست دادن این پنالتی محبوبیت خود را در میان هواداران بایرن مونیخ از دست داد و در مواقعی که روبن پا به توپ می شد از سوی تماشاگران ورزشگاه آلیانس آره‌نا هو می‌شد.
در فصل 2012-2013 بایرن مونیخ بار دیگر با درخشش آرین روبن به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت و این بار مقابل بوروسیا دورتموند به پیروزی 2-1 رسید و پنجمین قهرمانی خود را جشن گرفت. در نیمه اول بازی آرین روبن با از دست دادن چندین موقعیت گل شرایطی روحی خود را از دست داد و از سوی تماشاگران تحت فشار قرار گرفت اما در دقیقه 89 بازی با حرکتی زیبا دفاع بوروسیا دورتموند را جا گذاشت و با وایدنفلر تک به تک شد و توپ را به آرامی وارد دروازه دورتموند کرد تا کابوس ناکامی در فینال لیگ قهرمانان اروپا را فراموش کند. روبن با این گل بار دیگر محبوبیت خود را میان هواداران کسب کرد.
* بازی در تیم ملی
روبن در 52 بازی برای هلند 15 گل زده است. اولین بازی های رسمی او یورو ۲۰۰۴ بود. در آن دوره مربی هلند دیک ادووکات بود که روبن را در دقیقه ۶۶ بازی با چک به زمین فرستاد. هلند در آن بازی ۲-۱ جلو بود اما جمهوری چک توانست با زدن ۲ گل بازی را ۲-۳ ببرد بعد از بازی انتقادها زیاد شد. ادووکات گفت که تصمیم من به دلیل صدا زدن نام او توسط تماشاگران بود. روبن در مرحله مقدماتی جام جهانی 2006 آلمان در شش بازی 2 گل به ثمر رساند و با بازی های چشمگیر نقشی پررنگ در صعود هلند به عنوان تیم اول گروه خود به جام‌جهانی ایفا کرد. آرین روبن اولین تجربه خود را در جام‌جهانی در آلمان کسب کرد. او در اولین بازی تیمش مقابل صربستان و مونته‌نگرو گل پیروزی تیمش را در دقیقه 18 به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن زمین معرفی شد. روبن در بازی مقابل ساحل عاج نیز این عنوان را کسب کرد. روبن در این دوره از جام‌جهانی با دریافت دو عنوان بهترین بازیکن زمین، جزو 8 بازیکنی شد که قبلا این عنوان را بیش از دوبار کسب کردند. هلند در این مسابقات بار دیگر در مقابل پرتغال شکست خورد و از راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی باز ماند.
*یورو 2008 اتریش و سوئیس
با آمدن مارکو فان‌باستن به عنوان سرمربی در تیم ملی هلند برای بازی‌های یورو 2008 تغییراتی در ترکیب تیم ملی هلند انجام شد. روبن در بازی با فرانسه که به عنوان بازیکن جایگزین به بازی گرفته شد در دقیقه 72 گل سوم هلند را وارد دروازه فرانسه کرد. هلند موفق شد فرانسه را با نتیجه 4-1 شکست دهد اما در مرحله یک چهارم نهایی با نتیجه 3-1 از تیم ملی روسیه شکست خورد و از گردونه رقابت‌ها کنار رفت تا آرین روبن نتواند افتخاری را با تیم ملی کشورش به‌دست بیاورد.

* جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی
این بار آرین روبن با هدایت برت فان‌مارویک پای به مسابقات جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی گذاشت. روبن که در آخرین بازی تدارکاتی تیم ملی هلند برابر مجارستان از ناحیه همسترینگ مصدوم شده بود، باعث نگرانی‌ کادر فنی تیم ملی هلند شد. همین امر باعث شد تا برت فان‌مارویک سرمربی هلند بازیکنی جایگزین را به جای روبن به جام جهانی ببرد اما با اصرار روبن برای حضور در جام‌جهانی او پس از درمانی کوتاه به اردوی تیمش در آفریقای جنوبی اضافه شد. روبن در مرحله گروهی فقط در یک بازی آن هم به عنوان بازیکن تعویضی در بازی با کامرون از دقیقه 73 به میدان رفت و بازی‌های دیگر را به دلیل بهبود نیافتن مصدومیتش از دست داد اما در مرحله حذفی از ابتدا در ترکیب تیم ملی هلند قرار گرفت و در دقیقه 18 گل اول تیمش را به ثمر رساند. هلند موفق شد این بازی را 2 بر 1 به سود خود به پایان برساند. تیم ملی هلند با پیروزی 2 بر 1 مقابل برزیل در نیمه نهایی به مصاف اروگوئه رفت و روبن در دقیقه 73 گل سوم تیمش را به ثمر رساند و هلند این بازی را با نتیجه 3-2 به سود خود به پایان رساند و در فینال جام جهانی به مصاف اسپانیا رفت. این اولین حضور آرین روبن در فینال مهم ترین رویداد ورزشی جهان بود. تلاش دو تیم در طول 90 دقیقه بدون گل به پایان رسید و کار به وقت‌های اضافه کشیده شد. روبن در طول 90 دقیقه بازی موقعیت های گل بسیاری را از دست داد و در مهم ترین صحنه بازی در وقت های اضافه صحنه تک به تک با ایکر کاسیاس بود که به شکل عجیبی توپ را به بدن کاسیاس زد و این موقعیت عالی را برای تیمش از دست داد. در دقیقه 116 بازی آندرس اینیستا با پاس گل سسک فابرگاس به زیبایی توپ را درون دروازه هلند جای داد تا کابوس ناکامی در فینال برای آرین روبن بار دیگر تکرار شود.
*یورو 2012 اوکراین و لهستان
آرین روبن به همراه تیم ملی کشورش در این رقابت ها شرکت کرد. تیمش با 3 شکست مقابل دانمارک، آلمان و پرتغال خیلی زود از گردونه رقابت‌ها حذف شد.
* سبک بازی
روبن در بازی با پای چپ خود بسیار مشهور است و به راحتی مدافعان را جا می‌گذارد. او در بازی هوایی نیز مهارت خاصی دارد و با استقاده از شوت‌های فنی و دقیق می تواند دروازه هر تیمی را باز کند. روبن در راست زمین به عنوان یک هافبک مهاجم شناخته می شود و با تکنیک و سرعت خود در گوشه‌های زمین آرایش دفاعی حریف را بر هم می‌زند و موقعیت گلزنی برای خود و مهاجمانش فراهم می‌کند. البته روبن به عنوان یک بازیکن خودخواه در میان هم‌تیمی‌هایش نیز شناخته می شود.
روبن در بایرن مونیخ با فیلیپ لام مدافع این تیم نیز همکاری خوبی دارد در هنگام حمله از گوشه‌های زمین فیلیپ لام به کمک این بازیکن می‌آید و بازی این بازیکن را تکمیل می‌کند.
* زندگی شخصی
آرین روبن در تاریخ 9 ژوئن 2007 با برنادین ایلرت در شهر خرونینخن ازدواج کرد. روبن دارای 2 فرزند پسر به نام های لوکا و کای و یک دختر به نام لین است. پدر روبن، هانس روبن به عنوان مدیر برنامه وی فعالیت می‌کند.
آرین روبن مسلط به زبان‌های هلندی، انگلیسی، آلمانی و اسپانیایی است.
آرین را می‌توان یک قهرمان شطرنج نامید که در تنیس و والیبال نیز فوق‌العاده بوده و در ورزش‌های گوناگون مستعد است.
*تعداد بازی و گل برای باشگاه‌ها
خرونینخن ۴۴ بازی، 8 گل
آیندهون ۳۳ بازی 17 گل
چلسی ۶۸ بازی، 17 گل
رئال مادرید 50 بازی، 11 گل

بایرن مونیخ 44 بازی، 32 گل
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] ستاره‌های جام جهانی/ آندرس اینیستا، طفل معصوم!

[/h]

» سرویس: ورزشي - جام جهاني 2014
کد خبر: 92120401845

یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۰:۳۵



شاید به جرات گفت آندرس اینیستا تنها بازیکنی در مستطیل سبز است که هواداران تیم رقیب نیز او را دوست دارند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برای شناساندن و قلم زدن درباره پیکاسوی فوتبال جهان نیاز به مقدمه چینی و گزافه‌گویی نیست، مروارید لاماسیا، جادوگر، ضد ستاره، خفه کننده کریسیتانو رونالدو، سن آندرس و هر لقب دیگری که می‌خواهی او را صدا بزن، اما پسر محبوب لاماسیا فراتر از تعاریف است. وقتی فرهنگ جهان فوتبال را باز می‌کنیم و در آن دنبال واژه‌هایی همچون تواضع، استقامت ،‌ اراده، انگیزه، رشد، تکنیک، اخلاق و ... بگردیم همه آن‌ها را در نام "آندرس اینیسیتا " خواهیم دید.
آندرس اینیسیتا لوخان در 11 می 1984 در روستای فوئنتیلبیا واقع در آلباسته دیده به جهان گشود. فوتبالیستی که در پست هافبک تهاجمی خوش می‌درخشد و مستطیل سبز را محو تماشای هنرنمایی خود کرده است. سن آندرس هم اکنون با شماره هشت مورد علاقه خود در بارسلونا توپ می‌زند. اینیستا و پدرش هر دو فوتبالیست بودند، اما موفقیت‌ آن‌ها به فاصله زمین تا آسمان بود. آن‌ها علاوه بر فوتبال بازی کردن در کنار هم در کارهای مزرعه و مرغداری که به آن‌ها ارث رسیده بود، همکاری می‌کردند. خانواده اینیستا از نظر مالی در شرایط متوسطی قرار داشت. پدرش کارگر ساختمانی و مادرش خانه‌دار بود. او فرزند اول خانواده بود و تنها یک خواهر داشت که دو سال بعد از او به دنیا آمد. معمولا در روزهای تعطیل پایان هفته‌ همه اعضای خانواده برای کمک به پدر بزرگ پدری اینیستا که رستوران داشت می‌رفتند به جز اینیستا که همواره دلیل و بهانه می‌آورد تا به فوتبالش برسد. سن آندرس بیشتر وقت خود را در حیاط مدرسه می‌گذراند؛ جایی که در آن می‌توانست بدون دغدغه‌ کاری به فوتبالش بپردازد، اما هیچ کس حتی خود اینیستا فکر نمی‌کرد که روزی به ستاره آبی اناری‌ها تبدیل شود و زمین کوچک مدرسه جایش را به ورزشگاه پر شکوه نوکمپ دهد. جادوگر از آن دوران اینگونه حرف می‌زند: در مدرسه جام‌هایی را با حضور چهار تا پنج تیم برگزار می‌کردیم. معمولا من خود را در تیم‌هایی که نفراتش بزرگتر از خودم بودم، قرار می‌دادم چرا که از این طریق انگیزه‌ام بیشتر می‌شد.
آندرس اینیستا در سن 12 سالگی و وقتی که استعداد یاب های بارسلونا او را در حال بازی برای آلباسته در تورنومنت بورونت کشف کردند به بارسا پیوست. بعد از آن او پله های ترقی را به سرعت تمام در تیم های پایه مختلف باشگاه طی کرد و در سال 2000 به تیم دوم بارسا رسید، جایی که او زیر نظر مربی جوان خود جوزپ ماریا گونزالوو به بازیساز اصلی تیم تبدیل شد.
رویای بازی در تیم اصلی برای آندرس سرانجام در اکتبر ۲۰۰۲ و در بازی لیگ قهرمانان برابر بروخه در بلژیک به حقیقت پیوست. بارسای ونگال آن بازی را برد و اینیستا نمایش فوق العاده ای داشت.
اکنون او چهره شناخته شده تیم است. اینیستا با تلاش زیاد و کار بی وقفه و همچنین با تکیه بر استعداد و مهارتهای بالایش جای ثابتی در ترکیب اصلی برای خودش باز کرده است. زیر سایه اسم های بزرگ تر در تیم، آندرس به یکی ار ارکان اصلی در قهرمانی لیگ در سال ۲۰۰۵ تبدیل شد، تا جایی که او بیشترین زمان حضور در زمین را در بین بازیکنان داشت. او در ۳۵ بازی از ۳۸ بازی لیگ بازی کرد و در ۸ بازی در لیگ قهرمانان حضور داشت و دو گل نیز به ثمر رساند. اما او حتی در فصل ۲۰۰۵-۰۶ موثر تر نیز کار کرد. در آن فصل او جانشین ژاوی که به خاطر مصدومیت طولانی مدت بیرون بود شد و عالی کار کرد و نقش مهمی در تکرار قهرمانی لیگ و قهرمانی در لیگ قهرمانان داشت. او در ۳۳ بازی از لیگ و ۱۱ بازی از لیگ قهرمانان حضور داشت.
آندرس اینیستا و سمیر نصری

او به پیشرفت در فصل ۲۰۰۶-۰۷ ادامه داد و باز هم به عنوان بازیکنی که بیشترین بازی ها را انجام داده معرفی شد. او در ۳۷ بازی از ۳۸ بازی لیگ حضور داشت و ۶ گل نیز به ثمر رساند و این بهترین آمار اوست. در فصل ۲۰۰۷-۰۸ شماره ۸ تیم، تا قبل از آنکه از ناحیه زانو مصدوم شود، باز هم یکی از بازیکنانی بود که بیشترین حضور را در زمین داشت.
علاوه بر این، اینیستا یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی اسپانیا نیز هست. او در جام جهانی ۲۰۰۶ برای اسپانیا بازی کرد. در سال 2007 روزنامه‌ مارکا از پیوستن اینیستا به رئال مادرید با قیمت 60 میلیون یورو خبر داد، اما اینیستا همان روز این خبر را تکذیب و اعلام کرد که هیچگاه بارسلونا را ترک نخواهد کرد.اینیستا در 25 ژانویه 2008 قراردادش را تا سال 2014 با آبی اناری‌ها تمدید کرد. او در همان سال در فهرست 10 نفره بهترین بازیکن فوتبال جهان قرار گرفت و در نهایت در مکان نهم ایستاد.
او همچنین در یورو ۲۰۰۸ نیز حضور دشت و از جمله کسانی بود که توسط لوئیس آراگونس به میدان فرستاده شد و به همراه اسپانیا قهرمان تورنومنت شد و جام را بالای سر برد.
فصل 2008 2009 برای اینیستا بسیار خوب بود و تیمش در هر سه جام معتبر قهرمان شد. گلی او که در مرحله نیمه نهایی مقابل چلسی به ثمر رساند باعث شد تا لقب "قاتل چلسی" را به او بدهند. او در فصل 2009 2010 هم بازی‌های بسیار زیبایی را به نمایش گذاشت و با زوجش ژاوی همه نگاه‌ها را معطوف خود کرد. او در آن سال با کسب 134 رای به عنوان پنجمین بازیکن برتر جهان انتخاب شد.
اوج کار این هافبک خوش تکنیک در سال 2010 بود که با ارائه بازی‌های زیبا، پس از لیونل مسی به عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان انتخاب شد. در همان سال اینیستا برای حضور در جام جهانی 2010 آفریقا جنوبی به تیم ملی اسپانیا دعوت شد. اوج کار او در این بازی‌ها در دیدار فینال مقابل هلند بود که گل پیروزی بخش تیمش را در دقیقه 117 وارد دروازه‌ هلند کرد تا اسپانیا برای نخستین بار قهرمان جام جهانی شود.
اینیستا

*ویژگی ها
اینیستا سریع و تکنیکی است و در بازی خوانی بسیار مهارت دارد. او بازی در خط هافبک را از تیم دوم بارسا شروع کرد، اما در زمان حضورش در تیم اصلی وظایف تهاجمی بیشتری دارد. ونگال از او در پشت سر مهاجم استفاده میکرد و رایکارد ، در مواقعی، نقش بیشتری در گوش راست به او میداد. این ویژگی ها نشان می‌دهد که چرا اینیستا یکی از انعطاف پذیرترین بازیکنان تیم است و در هر کجا که مربی بخواهد به خوبی انجام وظیفه میکند. آندرس نمایشی بازی نمیکند و این را در بیشتر بازی هایش نشان داده است.
شاید بازی اینیستا زیاد به چشم نیاید اما حضورش در زمین حفظ توپ و بازی زیبا را تضمین میکند. در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی نیز اینیستا تیم اسپانیا را همراهی کرد و نقش کلیدی در پیروزی تیمش داشت. آندرس اینیستا در فینال این بازیها با به ثمر رساندن تنها گل بازی در دقیقه ۱۱۶ باعث شد تا اسپانیا با پیروزی بر هلند برای اولین بار قهرمان جهان گردد. این گل او باعث شد تا وی به عنوان بهترین بازیکن بازی انتخاب شود و به محبوبیتهای او افزوده شود. وی همچنین جایزه‌ی بهترین بازیکن اروپا در سال ۲۰۱۱-۲۰۱۲ را برده است.
توانایی بازی او در همه جای زمین، به همراه فروتنی و تواضع ذاتی او، باعث شده تا القابی مانند جادوگر، ضد ستاره و جدیدترین آنها سن آندرس، به او داده شود. یکی دیگر از معروف ترین القاب آندرس اینیستا طفل معصوم است.

** افتخارات
*قهرمانی در سوپر جام اسپانیا 2005 ، 2006، 2009، 2010، 2011
*قهرمانی درلیگا 2005، 2006، 2009 ، 2010 ،2011 و 2013
*جام حذفی اسپانیا 2009و 2010 و 2012
* لیگ قهرمان اروپا 2006 ، 2009 ، 2011
* سوپر جام اروپا 2009 و 2011
* جام جهانی باشگاه‌ها 2009 و 2011
* جام ملت‌های اروپا 2008 و 2012
* جام جهانی 2010
 

Similar threads

بالا