[تنظیم شرایط محیطی] معماری ژاپنی، نمونه ای از توجه به اقلیم

marali_64

عضو جدید
معماری ژاپنی، نمونه ای از توجه به اقلیم است

خانه‌های ژاپنی به دلیل داشتن آب و هوای معتدل این منطقه از دیوارهای نازكی تشكیل شده‌اند كه روی همدیگر قرار می‌گیرند. سقف بناها به دلیل بارندگی در اوایل تابستان د راین كشور غالبا به شكل شیب‌دار ساخته می‌شود. چوب از مصالح سنتی است كه در ساخت خانه‌های ژاپنی به كار می‌رود. این مساله باعث می‌شود تا این خانه‌ها در هوای گرم و نمدار تابستان بیشتر در معرض هوا قرار گیرند. معایب این خانه‌ها این است كه با وقوع زلزله و آتش‌سوزی خیلی سریع از بین می‌روند. در حال حاضر بتون و استیل هم در ساختمان‌سازی ژاپنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در آغاز خانه‌های ژاپنی از اتاق های مجزا برخوردار نبودند ولی بعد به تدریج فضای خانه‌ها برای مصارف مختلف (خوردن خوابیدن، آشپزی)تفكیك شدند. درهای كاغذی كه به آنها شوجی یا فوزوما گفته می‌شد، جای خود را به درهای مدل غربی داده‌اند.معماری ژاپنی، نمونه ای از توجه به اقلیم است

خانه‌های ژاپنی به دلیل داشتن آب و هوای معتدل این منطقه از دیوارهای نازكی تشكیل شده‌اند كه روی همدیگر قرار می‌گیرند. سقف بناها به دلیل بارندگی در اوایل تابستان د راین كشور غالبا به شكل شیب‌دار ساخته می‌شود. چوب از مصالح سنتی است كه در ساخت خانه‌های ژاپنی به كار می‌رود. این مساله باعث می‌شود تا این خانه‌ها در هوای گرم و نمدار تابستان بیشتر در معرض هوا قرار گیرند. معایب این خانه‌ها این است كه با وقوع زلزله و آتش‌سوزی خیلی سریع از بین می‌روند. در حال حاضر بتون و استیل هم در ساختمان‌سازی ژاپنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در آغاز خانه‌های ژاپنی از اتاق های مجزا برخوردار نبودند ولی بعد به تدریج فضای خانه‌ها برای مصارف مختلف (خوردن خوابیدن، آشپزی)تفكیك شدند. درهای كاغذی كه به آنها شوجی یا فوزوما گفته می‌شد، جای خود را به درهای مدل غربی داده‌اند.
در طراحی سنتی خانه‌های ژاپنی، ارتباط خانه با فضای بیرون خود بسیار مهم تلقی می‌شد اما امروز چنین مساله‌ای چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد با وجود همه تغییراتی كه با گذشته زمان در معماری ژاپنی به وجود آمده است هنوز هم بسیاری از مسایل سنتی در این رابطه اهمیت خود را حفظ كرده‌اند.
بعد از جنگ جهانی اول با ورود معمارانی چون فرانك لیود رایت و برونو تات به ژاپن تغییراتی گسترده‌ای در سبك معماری سنتی ژاپن به وقوع پیوست. بعد از جنگ جهانی دوم تلاش‌ها بیشتر در راستای تلفیق معماری مدرن و سنتی در ژاپن بود. نمونه بارز این سبك، استادیوم ملی یوگویی در توكیو است كه توسط تانگه كنزو طراحی شده است. كنزو از سرشناس‌ترین معماران بعد از جنگ است كه در طراحی‌های خود سبك‌ معماری سنتی و مدرن را با هم تلفیق می‌كند.
حفظ سادگی ماهیت اصلی بنای معابد ژاپنی را در گذشته تشكیل می‌داد. اما با گذشت زمان همان گونه كه در معماری شهری ژاپن تحولات گسترده‌ای به وقوع پیوست در ساخت معابد نیز تغییراتی به وجود آمد.
معابد زیادی برای ستایش بودا در ژاپن وجود دارد البته سبك جدید معماری با وارد شدن مذهب از چین و كره در قرن ششم به این كشور جای خود را باز كرد. این معابد به سه دسته تقسیم می‌شوند، وایو (كه سبك ژاپنی در ساخت آنها به كار رفته است)، دایبوتسویو (سبك بودا) و كارایو (سبك چینی). پاگدا سبك اولیه ساخت معابد در ژاپن بوده است كه بعدا شدیدا تحت تاثیر سبك چینی قرار گرفت.
معایب زیادی در ساخت قلعه‌های پیش از تاریخ ژاپن وجود داشته است. برای نمونه، به جای به كار گرفتن شیوه‌هایی ابتكاری در ساخت بناها، از شرایط جغرافیایی طبیعی برای بالا بردن مقاومت ساختمان‌ها در برابر بلایای مختلف استفاده می‌شد، كه البته این امر قلعه‌ها را به صورت هدفی دور از دسترس برای مهاجمان و مدافعال درمی‌آورد.
با گذشت زمان استحكامات دفاعی هم پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر شدند، به طوری كه كم كم دیوارهای سنگی، خندق، خاكریز، سالن‌ها و تونل‌های پیچ در پیچ و تو در تو در ساخت استحكامات دفاعی قلعه‌ها به كار گرفته شدند. یوكا ـ ماشی (نقاط اصلی قلعه) به صورت دایره‌وار ساخته می‌شدند و تنشو (برج اصلی مراقبت) در مركز این مجموعه‌ قرار داشت. قلعه‌های بزرگ‌تر از چندین تنشو برخوردار بودند. در این سبك جدید معماری قلعه‌ها، ساختمان‌ها بر بالای استحكامات سنگی قرار می‌گرفتند و در ساخت آنها از چوب استفاده می‌شد كه برای پیشگیری از آتش‌سوزی روی آن را با گچ می‌پوشاندند.
در حال حاضر یكی از بزرگ‌ترین مشكلاتی كه معماری ژاپن با آن مواجه است، وقوع زلزله‌هایی مكرر در این كشور است. بنابراین كاربرد مصالح مقاوم به زلزله در ساخت ساختمان‌ها از اهمیت بالایی برخوردارست. اولین آسمانخراش در ژاپن با نام كاسومیگاسكی در سال 1968 ساخته شد. پس از ساخت موفقیت‌آمیز این بنا، آسمانخراش‌های متعددی از نقاط مختلف ژاپن سربرافراشتند.
دهه 70، دوره‌ای بود كه معماران در آن بیشتر به جنبه‌های ظاهری طرح‌های خود اهمیت می‌داند تا ویژگی‌ فنی آنها از دهه 80 تا 90 بسیاری از معماران ژاپنی به كشورهای دیگر رفتند كه از میان آنها، آندو تادائواز محبوبیت بالایی برخوردار شد و جوایز بین‌المللی بسیاری از جمله جایزه معماری پرتیزكر را دریافت كرد.
وی همچنین موفق به دریافت مدال طلای سلطنتی برای معماری موسسه سلطنتی معماران انگلیس شد. معماری ژاپن با حفظ اصالت خویش روند تكامل را طی می‌كند و در عرصه معماری از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
بالا