INTRODUCTION AND HISTORY OF A.I مقدمه و تاریخچه تلقیح مصنوعی
Introduction 1
- مقدمه
- مقدمه
تلقیح مصنوعی ارزشمندترین کار مدیریتی است که توسط دام داران مورد استفاده قرار میگیرد. این روش استفاده ی موثر از اسپرم حیوان نر را ممکن می سازد به طوری که پیشرفت ژنتیکی تا حد زیادی افزایش یافته و بازده تولید مثل نیز در بسیاری از حالات بالا میرود. هنگامی که هیچگونه بیماری وجود نداشته باشد و مدیریت نیز خوب باشد بازده استفاده از تلقیح مصنوعی حداقل به اندازه ی بازده تلقیح طبیعی خواهد بود. در مواقعی که بیماری های خاصی{ بویژه بیماری های مقاربتی} شیوع پیدا کنند تلقیح مصنوعی به عنوان یک عامل مهم در کنترل این بیماریها محسوب می شوند.
History 2- تاریخچه
اولین گزارش استفاده از تلقیح مصنوعی اگرچه مستند نیست در سال 1300 میلادی به وسیله برخی از پرورش دهندگان اسبهای عربی صورت گرفته است. گزارشهای مشابهی وجود دارد مبنی بر اینکه قبایل عرب منی اسبهای قبایل دیگر را به سرقت برده وبرای تلقیح مادیان های خود مورد استفاده قرار میدادند. اولین گزارش مستند استفاده ی موفق از تلقیح مصنوعی مربوط به یک فیزیولوژیست ایتالیایی به نام اسپالانزانی در سال 1780 میباشد. وی پس از تلقیح مصنوعی در تعدادی از دوزیستان تصمیم گرفت که تلقیح مصنوعی را در مورد سگ نیز آزمایش کند. بعدها اسپالانزانی نشان داد که میتوان جزء واجد خاصیت باروری را از مایع منی جدا نمود. مایع صاف شده ی حاصل دارای خاصیت باروری نبود در حالی که قسمت باقی مانده روی صافی خاصیت باروری زیادی داشت.در سال 1803 اسپالانزانی گزارش کرد که اسپرمی که با برف خنک شود کشته نخواهد شد و تا زمانی که در معرض حرارت قرارنگیرد بی حرکت خواهد ماند و بعد از گرم شدن برای چندین ساعت متحرک خواهد بود. تحقیقات وی انگیزه ای برای پژوهشهای مربوط به سلولهای جنسی و فرایند لقاح گردید ولی هیچ گزارش دیگری تا اواخر آن قرن به ثبت نرسید.
میلایس به این نتیجه رسید که تلقیح مصنوعی کاری آسان است علاوه بر آن تلقیح مصنوعی میتواند ابزاری جهت مطالعه ی عوامل ژنتیکی باشد. ایوانف اولین کسی بود که در تلقیح مصنوعی گوسفند و گاو موفق گردید. پرورش دهندگان دانمارکی با حمایت دولت توانسته اند تاکنون از نظر درصد گاوهایی که از طریق تلقیح مصنوعی تلقیح میشوند جزء پیشرفته ترین کشورها باشند.
محدودیت موجود در آن زمان برای تلقیح این بود که برای به دست آوردن نتایج خوب می بایست منی را در روز جمع آوری مورد استفاده قرار دهند. هنگامی که فیلیپس ولاردی از دانشگاه ویسکانس آمریکا یک محیط مغذی و بافری برای رقیق کردن منی کشف نمود اولین قدم در رفع این مشکل برداشته شد. این افراد رقیق کننده ی فسفات و زرده ی تخم مرغ را تهیه کردند.این رقیق کننده سه مزیت مهم داشت: 1- خنک نگه داشتن اسپرمها 2- منبعی از مواد مغذی 3- جلوگیری از تغیرات pHولی به تدریج با جایگزین کردن سیترات سدیم به جای فسفات ( فسفات با سیترات سدیم ) این رقیق کننده را بهبود بخشیدند.
تلقیحهای اولیه با قرار دادن ساده منی درون مهبل حیوان ماده صورت میگرفت. این روش بعدها با استفاده از یک اسپکولوم و یک لوله ی شیشه ای تلقیح پیشرفت کرد. پرورش دهندگان آمریکایی برای اولین بار از ازت برای انجماد و ذخیره ی منی استفاده کردنند که مزیت آن انتقال در مسافت های طولانی و نگهداری در دامداری بود.
استفاده از تلقیح مصنوعی برای اولین بار در سال 1780 در ایتالیا به ثبت رسیده است که بر اساس آن ماده سگی با این تکنیک آبستن شد و نوزادهایی نیز به دنیا آورد.
از سال 1900 میلادی پژوهش در رابطه با توسعه تلقیح مصنوعی در چمانگان(حیوانات مزرعه‌ای) آغاز شد. این پژوهشها توسط ایوانف و همکارانش در شوروی انجام شد که تا سال 1930 در زمینه تلقیح مصنوعی گاو و گوسفند موفقیت‌هایی به دست آوردند. در فاصله 10 سال پس از آن تلقیح مصنوعی به صورت تجاری در آمریکا و انگلستان به اجرا در آمد. نخستین مرکز تلقیح مصنوعی انگلیس در کامبریج تاسیس شد. پس از آن سازمانی در مرکز بهنژادی گاو، وابسته به وزارت کشاورزی، شیلات و غذا بوجود آمد که همچنان در نزدیکی شهر ردینگ فعال است، اما مرکز تلقیح مصنوعی ویلز شمالی متعلق به این وزارت خانه بعدها به دایره‌ی بازاریابی شیر انگلیس و ویلز فروخته شد. این مرکز در سال 1944 مرکز ملی تلقیح مصنوعی را بوجود آورد. ایجاد 23 مرکز تا سال 1953 باعث شد که دایره بازاریابی شیر همراه با چند سازمان مستقل دیگر شبکه‌ی تلقیح مصنوعی را به‌وجود آورند که تمام انگلیس و ولز را تحت پوشش قرار می‌داد. پیشرفتهای همانندی نیز در آمریکا صورت گرفت که نتیجه آن تاسیس سازمانها و تعاونیهای بزرگ تلقیح مصنوعی بود.
موفقیت دکتر Polge و همکارانش (سال 1949) در ابداع روشی برای یخ زدن منی که کشفی تصادفی بود تاثیرات زیادی را در بر داشت. ظاهرا برچسب‌های روی دو شیشه در اثر بی‌توجهی با هم عوض شدند. کشف مهم این بود که گلیسرول میتواند اسپرم گاو را در مقابل آسیب‌های ناشی از یخ زدن محافظت کند.
در مدت 3سال تکنیک در سطح گسترده‌ای مورد آزمایش قرار گرفت و اسپرم یخ زده با استفاده از یخ خشک (گاز کربنیک جامد) به صورت تجاری بکار گرفته شد. در سال 1963 استفاده از ازت مایع برای نگهداری اسپرم در دماهای پایین بکار گرفته شد. این پیشرفتها باعث شد تلقیح مصنوعی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گیرد.
