[ تفریحی ]حمام آب گرم والز

ox_man_2007

عضو جدید
حمام آب گرم والز، ساختمانی است که به عنوان بخش الحاقی به یک هتل که در دهه 1960 ساخته شده بود، طراحی شده است.
اختصاصی معماری نیوز:

پیتر زومتور در سال 1943، در باسل سوییس به دنیا آمد و پس از فراگیری کابینتسازی نزد پدر، ابتدا در زادگاهش و سپس در انستیتو Pratt نیویورک، به تحصیل در رشته معماری پرداخت.

او پس از بازگشت به سوییس، در سال 1967 در دپارتمان حفاظت از بناهای تاریخی استخدام شد و در سال 1979، آتلیه خویش را در Haldenstein تاسیس کرد، خلوتگاهی کوهستانی که هنوز، با 15 نفر کارمند، در آن کار میکند. زومتور از سال 1996، استاد آکادمی معماری دانشگاه ایتالیایی سوییس است و در انستیتو معماری کالیفرنیای جنوبی در لسآنجلس (1988)، دانشگاه فنی مونیخ (1989) و مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد (1999) نیز به عنوان استاد میهمان، به تدریس پرداخته است.



اگرچه اکثریت کارهای پیتر زومتور در سوییس قرار دارند، اما در کارنامه کاری او، پروژههایی در آلمان، اتریش، هلند، انگلستان، اسپانیا، نروژ، فنلاند و ایالات متحده نیز دیده میشود.

مشهورترین اثر زومتور، حمام آبگرم در والز سوییس (1996) است که از سوی رسانهها، به عنوان شاهکار او یاد شده است. معماری پیتر زومتور نشان میدهد که معماری هم یک هنر است و هم یک فن. زمینههای فلسفه طراحی او را میتوان در دورانی جستوجو کرد که نزد پدرش به فراگیری کابینتسازی مشغول بود.

او معماری را به عنوان یک کار دستی میبیند و از دفتر طراحیاش با عنوان یک آتلیه یاد میکند و در مقایسه با دیگر معماران مشهور بینالمللی، با تمرکز بر یک یا دو پروژه، بطور همزمان، از تبدیلشدن به یک مدیر شرکت یا بازگشایی شعبههای جهانی برای دفتر خود اجتناب کرده است.



زومتور با دقت و پشتکار زیاد و گاهی اوقات با دستان خود، پروژههای اغلب کوچکش را در یک حوزه جغرافیایی محدود اجرا کرده و شخصیت یک معمار عملگرای طرفدار محیط زیست را، به جای یک معمار ستاره و مشهور، از خود به نمایش گذاشته است. کار زومتور، ریشه در فلسفه فرهنگ محلی و منطقهای دارد که زمان و تداوم جنبههای مهم آن را تشکیل میدهند.

حمام آب گرم والز، ساختمانی است که به عنوان بخش الحاقی به یک هتل که در دهه 1960 ساخته شده بود، طراحی شده است. این ساختمان بر روی جداره های تپه ای در کنار هتل طراحی و اجرا شده است. هر دو ساختمان هتل و حمام آبگرم رو به شرق و دره ی عمیقی که در همسایگی آن ها واقع شده است، قرار گرفته اند.



نقطه ای که در صبحگاه میزبان نور خورشید بر بدنه خود و جداره قله ای که در روبرو قرار گرفته خواهد بود. در نیمروز و عصر، جمن های کوتاه و سرسبز دامنه تپه با نور خورشید، جلوه ای خاص به خود می گیرند. آب مصرفی در ساختمان از یک چشمه ی آب گرم تأمین شده است.



مسیری که برای حرکت کاربر طراحی شده، به گونه ای است که انسان را در امتداد مسیر مانند جزئی از جریان طبیعی آب نشان می دهد که با حرکت خود در نهایت به استخر آب که پیش تر در آنجا وجود داشته می رساند. کالبد ساختمان حمام، همانند یک حجم مکعب مستطیل است که بر روی شیب دامنه ی تپه قرار گرفته است. حجم یکپارچه ساختمان در جزئیات خود از برش های کم عرض سنگ های لاشه که از طبیعت اطراف پروژه تهیه شده، اجرا شده است.



این هندسه، همسو با بستر طبیعی و همخوان با محیط سبز اطراف، پوششی به شکل تخته سنگ بتنی دارد که به صورت افقی جانمایی شده تا بر روی آن، گیاهان رشد کند. در فضای داخلی حمام والز، 16 نورگیر سقفی تعبیه شده است و تقریبا برای هرکدام از استخرها در بالا و سقف نیز یک نورگیر کوچک طراحی شده است. بازتاب نورها در آب، تصویر گل نرگس را یادآور شده است. چشمه ها و حمام های آب گرم والز، ابزار توانمندی است در جهت خلق تجربه ای متفاوت برای مخاطبان خود.










منبع: سایت خبری / تحلیلی معماری نیوز
 
بالا