[تصاویر حیات وحش] گالری عکس حیات وحش

صبا68

عضو جدید
کاربر ممتاز
خارپشت گوش بلند Hemiechinus auritus




جثه اين جانور از خارپشت اروپايى كوچكتر بوده و پوزه كشيده و نوك تيزى دارد. گوشهايش بسيار دراز و از خارهاى پشت سر بلندتر است. دستها و پاهاى بلندى دارد. بر خلاف خارپشت بيابانى و خارپشت ايرانى ، خارهاى جلوى پيشانى دو قسمت نمى شوند. خارها كوتاهند، طول خارهاى پشت حدود 15 ميلى متر است. خارها گندمى رنگ اند و دو نوار تيره متمايل به قهوه اى دارند. معمولا رنگ خارهاى وسط پشت به علت نبودن نوارهاى تيره، روشنتر است. رنگ موهاى صورت، گلو، و پيشانى دارچينى متمايل به زرد است. موهاى زير بدن، پهلوها، دم، دست و پا سفيدند. طول سر و تنه 150 تا 270 ميلي تر، وزن حدود 500 گرم است. زيستگاهش علفزارها، بوته زارهاى حاشيه جنگلها و مناطق استپى، باغها و مزارع است.
 

صبا68

عضو جدید
کاربر ممتاز
خارپشت اروپایی


شبگرد است، معمولاً در اوایل غروب از پناهگاه خارج می‌شود. دو تا سه ساعت فعالیت می‌کند، سپس تا نیمه‌های شب به استراحت می‌پردازد. در فصل پائیز گاهی در روز نیز دیده می‌شود. به صورت انفرادی زندگی می‌کند. ولی قلمروطلبی خاصی ندارد، نرها گاهی در شب دو کیلومتر راه می‌روند. اغلب در بالای سطح زمین و در زیر گیاهان متراکم یا گاهی در شکاف سنگ‌ها و سوراخ دیوارها لانه می‌سازد و سطح ان را با علف، خزه و برگ می‌پوشاند. در مناطق سردسیر فصل پائیز به خواب زمستانی فرو می‌رود و تا اوایل فصل بهار، که هوا گرم می‌شود، پیوسته در خواب است. غذا: غالباً از حشرات، کرم‌ها، حلزون، مارمولک، قورباغه، مار، تخم و جوجه پرندگان، پستانداران کوچک (به اندازه موش تا خرگوش کوچک)، لاشه حیوانات و گاهی از مواد گیاهی به خصوص میوه‌های شیرین، هندوانه و قارچ تغذیه می‌کند. تولیدمثل: جفت‌گیری در بهار و پس از بیدار شدن از خواب زمستانی انجام می‌گیرد. برخی از آنها در اواخر تابستان نیز دوباره جفت‌گیری و تولیدمثل می‌کنند. دوران آبستنی حدود 35 روز است، دو تا هفت و معمولاً چهار بچه می‌زاید. خارهای نوزادان در زمان تولد نرم و سفید است که پس از سه هفته سفت می‌شوند. چشم‌ها نیز بسته‌اند که پس از 18 روز باز می‌شوند. حدود 40 روز شیر می‌خورند. پس از چهار هفته به دنبال مادر راه می‌افتند و در 10 ماهگی بالغ می‌شوند. طول عمر در طبیعت و اسارت حدود هفت سال است.
 

صبا68

عضو جدید
کاربر ممتاز
خارپشت ایرانی یا برانت




وجه تمایزش با خارپشت گوش بلند وجود یک قسمت لخت در بین خارهای بالای پیشانی است که آن را به دو قسمت چپ و راست تقسیم می‌کند. خارهای این گونه بلندتر از سایر خارپشت‌ها است به طوری که طول آنها گاه به 38 میلی‌متر می‌رسد. خارهای نوارهای سیاه و زردی دارند که چون نوار انتهایی سیاه است رنگ کلی بدن سیاه به نظر می‌آید. در بعضی از این خارپشت‌ها رنگ خارها مانند خارپشت گوش‌بلند گندمی و گاهی نیز کاملاً سفید است. رنگ موهای صورت و زیر بدن به رنگ پشت است. اندازه‌ها: طول سر و تنه 140 تا 240 میلی‌متر، دم 10 تا 40 میلی‌متر، وزن 400 تا 700 گرم.
 

صبا68

عضو جدید
کاربر ممتاز
خانواده مارهای سمی

افعي البرزي



حداكثر طول 65 سانتيمتر ، دم 5 سانتيمتر .
تغذيه از حشرات ،‌ملخها ، مارمولكها ، جوندگان كوچك .
زاد و ولد : تا ده نوزاد در فصل تابستان .
زيستگاه : مناطق ييلاقي ، جلگه‌ها ، كوهستانها ، علفزارها ، نيزارها .
انتشار جغرافيايي : مناطق مجاور قفقاز ، كوههاي طالش و البرز ، شوروي سابق ،‌ازبكستان .
پراكندگي : استانهاي تهران ،‌مازندران ، زنجان ،‌آذربايجان شرقي و غربي .



افعي شاخدار خوزستانی


حداكثر طول 75 سانتيمتر ، دم 8 سانتيمتر .
تغذيه از مارمولكها و جوندگان ، تعداد نوزادان نامعلوم .
حركت مار مانند مار جعفري (اكيس كاريناتوس) از پهلو به صورت حلقه حلقه انجام مي گيرد .
زيستگاه : مناطق شني ، صحراها .
انتشار جغرافيايي : شبه جزيره عربستان – كويت – عراق سوريه – اردن – جنوب غربي ايران (الباجي – اهواز)
پراكندگي : استان خوزستان (الباجي نزديك به اهواز).



افعي تكابي



حداكثر طول 110 سانتيمتر ، دم 8 سانتيمتر .
تغذيه از مارمولكها و موشها .
زاد و ولد : تعداد نوزادان نامعلوم .
زيستگاه : كوهستانها ، علفزارها ، زير تخته سنگها ، مناطق ييلاقي .
انتشار جغرافيايي : غرب درياچه اروميه و در مرز ايران و تركيه (شكل 44 و 45).
پراكندگي : استان آذربايجان غربي (قطور و رضائيه) ، كردستان ، همدان ، زنجان .




كفچه مار



حداكثر طول 165 سانتيمتر ، دم 27 سانتيمتر .
تغذيه از قورباغه‌ها ، موشها ، پرندگان ، پرندگان كوچك ، جوندگان ، مارمولكها ، و تخم پرندگان ، ماهيها .
زاد و ولد : تخمگذار ، 8 تا 12 تخم در فصل تابستان .
زيستگاه : صخره‌ها ، لاي سنگها ، بوته‌ها ، علفزارها .
انتشار جغرافيايي : مناطق مجاور درياي خزر ، تركمنستان ، ازبكستان ، تاجيكستان ، افغانستان ، ايران ، كشمير ، پنجاب ، شمال و شمال شرقي بلوچستان .
پراكندگي : استانهاي خراسان ، مازندران ، گلستان ، سمنان .
مار جعفری


رنگ بدن خاكستري نقره اي ، شني ، زرد ،‌قهوه اي خاكستري متمايل به آجري ، در سطح جانبي داراي خط سفيد زيگزاك همراه با لكه‌هاي سفيد با كناره‌هاي تيره متمايل به سياه ، در ناحيه خلفي سر داراي دو لك يا خط سفيد صليبي شكل ، سطح شكمي روشن يا سفيد گاهي با خالهاي كوچك قهوه اي روشن يا تيره يا سياه .
حداكثر طول 98 سانتيمتر ، دم 7 سانتيمتر .
تغذيه از حشرات ،‌عقربها ،‌ رتيل‌ها، موشها ،‌مارمولكها ، پرندگان كوچك .
زاد و ولد : تا 23 نوزاد در فصل بهار .
حركت مار جانبي است و از پهلو به صورت حلقه حلقه حركت مي كند .
زيستگاه : مناطق شني ، صخره اي ، خاك رسي ،‌بوته زارها ، زير تخته سنگها ، معمولاً از مناطق باطلاقي و جنگلي دوري مي كنند
 

صبا68

عضو جدید
کاربر ممتاز
ادامه خانواده مارهای سمی

مار شاخدار ایرانی




حركت مار مانند مار جعفري از پهلو انجام مي گيرد . ماري است محجوب و از اماكن مسكوني گريزان .
تغذيه از مارمولكها ، جوندگان كوچك .
زاد و ولد : 2 نوزاد يا بيشتر در سال (طرز زندگي بدرستي معلوم نيست).
زيستگاه : مناطق نيمه صحرايي ، صخره اي .
انتشار جغرافيايي ك عراق – ايران – اردن – عربستان – فلسطين – اسراييل – لبنان – صحراي سينا .
پراكندگي : استان كرمانشاه (گيلان غرب).





کبری (مار زنگی)



مار دريايي (کورتس)



انتشار جغرافيايي : آبهاي ساحلي خليج فارس ، سواحل هندوستان ،‌سواحل چين ،‌فيليپين تا سواحل شمالي استراليا .
پراكندگي : خليج فارس .
 

Phyto

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
لاک پشتها یکی از قدیمیترین جونورای روی کره زمین هستن! بیشتر از 200میلیون ساله که روی این کره خاکی زندگانی میکنن!

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
شگفت‌ انگیزترین‌ های IUCN در سال 2013

شگفت‌ انگیزترین‌ های IUCN در سال 2013



اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) فهرستی از شگفت‌انگیزترین گونه‌های جانوری و گیاهی خود در سال 2013 میلادی را منتشر کرد.
به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پایگاه اطلاع‌ رسانی IUCN در این فهرست 12 گونه گیاهی و جانوری منحصر به فرد

را معرفی کرده که عبارتند از:

گوریل کوهی

تعداد باقیمانده «گوریل‌های کوهی» با نام علمی Gorilla beringei beringei کمتر از 800 قلاده برآورد می‌شود. این گونه بیش از یک دهه قربانی عواملی نظیر جنگ و بی‌ثباتی زیستگاهش شده است. سایر تهدیدهای جدی پیش روی این جانور، بیماری‌های مشترک میان گوریل‌های وحشی، انسان، حیوانات اهلی و سایر حیوانات وحشی، کشتار گوریل‌های بالغ برای زنده گیری نوزادان آنها به منظور تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی، شکار تفریحی، تجاوز انسان به زیستگاه آنها، تغییر و نابودی زیستگاه آنها هستند.




بُزکوهی بیرا

«بز کوهی بیرا» با نام علمی Dorcatragus megalotis یکی از گونه‌های کمتر شناخته شده بز کوهی در جهان است. بی ثباتی‌های سیاسی در منطقه آفریقا، مطالعات درباره این گونه را طی 25 سال اخیر متوقف کرده و مشخص نیست در حال حاضر چند راس از این جانور در حیات وحش زندگی می‌کنند. «بز کوهی بیرا» در صخره‌های خشک و سنگی زندگی می‌کند که متاسفانه زیستگاه آنها به دلیل چرای افراطی دام‌ها و رقابت دام‌های اهلی با یکدیگر بر سر مراتع با فرسایش روبرو شده است. تهدید اصلی دیگر پیش روی این جانور، قطع بی‌رویه درختان به منظور تولید زغال است که منجر به کاهش جدی سایبان‌های این جانور در برابر تابش شدید آفتاب در ماه‌های گرم تابستان می‌شود.



لاک‌پشت رودخانه شمال
گزارشی که در سال 2011 میلادی درباره «لاک پشت رودخانه شمالی» با نام علمی Batagur baska منتشر شد این جانور را در زمره 25 گونه اصلی لاک پشت‌های در معرض خطر قرار داد. کاهش هشداردهنده تعداد این لاک پشت ناشی از استفاده افراطی انسان از لاک پشت‌های بالغ و تخم آنها برای مصارف شخصی و تجارت غیرقانونی حیات وحش است. عوامل مخرب دیگری نظیر فرسایش زیستگاه این جانور، برداشت بی‌رویه شن، ساخت سد و آلودگی زیست محیطی در کاهش نگران کننده شمار این جانور در حیات وحش سهم به سزایی دارند.





پانگولین یا «مورچه‌خوار فلس‌دار» سوندا
تهدید اصلی پیش روی «پانگولین‌»ها که با نام علمی Manis Javanica شناخته می‌شوند، شکار غیرمجاز با هدف قاچاق بین‌المللی است. شکار تجاری این جانور برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد گوشت پانگولین در چین و ویتنام افزایش یافته است. در این مناطق از گوشت پانگولین برای مصارف خوراکی و از فلس‌های آن به صورت کامل یا پودر شده برای مصارف طب سنتی استفاده می‌شود. دومین تهدید پیش روی پانگولین‌ها نابودی زیستگاه این جانور است.






سمور غول‌پیکر
«سمورهای غول پیکر» با نام علمی pteronura brasiliensis به دلیل درشتی اندام به شدت حساس و درعین حال اجتماعی بوده و در زیستگاه‌های آزاد زندگی می‌کنند. این جانوران با تهدید شکار غیرمجاز و تجارت پوست آن، نابودی زیستگاه و قرارگیری در معرض آلاینده‌های صنعتی ناشی از استخراج طلا در زیستگاه‌هایشان روبرو هستند. سایر تهدیدها شامل دخالت مستقیم ماهیگیران است چرا که آنها این جانور را به عنوان رقیب خود تلقی می‌کنند. خطر دیگری که سمورهای غول پیکر را تهدید می‌کند انتقال بیماری‌ها از طریق حیوانات اهلی است.





سرخس میدلبرگ
آخرین برآوردها از تعداد «سرخس‌های میدلبرگ» نشان می‌دهد تعداد این سرخس که با نام علمی Encephalartos middelburgensisشناخته می‌شود از 350 درختچه تجاوز نمی‌کند. کاهش جدی شمار سرخس‌های میدلبرگ ناشی از برداشت‌ بی رویه این گیاه با هدف باغداری تجاری و جمع‌آوری کلکسیون‌های شخصی است. توسعه نواحی کشاورزی به ویژه در اطراف مناطقی که پراکندگی این گیاه وجود دارد، افزایش آتش‌سوزی‌ها در زیستگاه این سرخس و دامپروری و چرای بی رویه دام‌ها در زیستگاه این گیاه تاثیر جدی در کندی رشد تعداد این گونه گیاهی داشته است.

ارکیده حشره
این ارکیده‌ها بهترین نمونه‌هایی هستند که نشان می‌دهند این گل‌ها چگونه حشرات را به گرده افشانی ترغیب می‌کنند. آنها نه تنها خود را شبیه حشرات درآورده‌اند بلکه با ترشح ماده شیمیایی «فرومون»، حشرات نر را به خود جذب می‌کنند. چرا که حشرات نر مسئول گرده افشانی در گیاهان هستند. برخی جمعیت‌های ارکیده‌های حشره با نام علمی Ophrys insectifera در زیستگاه‌های آزاد مشاهده می‌شوند. شمار این گونه گیاهی در بسیاری از کشورها روند رو به کاهش داشته است. دلیل این مسئله قطع بی رویه درختان، تغییر کاربری جنگل‌ها، خشکسالی و تغییر کاربری‌های کشاورزی عنوان شده است.


کوسه شاخدار
درباره «کوسه‌های شاخدار» هیچ گونه برنامه حفاظتی مشخصی وجود ندارد. با این حال این کوسه‌های شاخدار با نام علمیHeterodontus francisci می‌توانند از محدودیت‌هایی که برای اسباب ماهیگیری اعمال شده و خطر به دام افتادن آنها را کاهش می‌دهد بهره مند شوند. برای تخمین جمعیت این جانور در حیات وحش به اطلاعات بیشتری نیاز است تا به محض بروز هر گونه تغییر در جمعیت آنها در صورت لزوم برنامه‌های حفاظتی مناسبی برای آنها وضع شود.


وزغ خونین
جمعیت وزغ‌های خونین با نام علمیLeptophryne cruentata پس از فوران آتشفشان «گالونگونگ» در سال 1987 میلادی در اندونزی به شدت رو به کاهش نهاد. تصور می‌شود عوامل دیگری نظیر دگرگونی، نابودی و پراکندگی زیستگاه این وزغ نیز در کاهش شمار آنها موثر باشد. اگرچه شیوع بیماری قارچی «چیترید» سبب کاهش جدی شمار دوزیستان در سراسر جهان شده اما این بیماری در این منطقه تاکنون به ثبت نرسیده است با این‌ حال کاهش ناگهانی شمار این وزغ‌ها یادآور اتفاقی است که برای سایر دوزیستان و به دنبال شیوع عفونت قارچی «چیترید» در سراسر جهان رخ داده است. طی سال‌های 1990 تا 2003 میلادی تنها یک مورد وزغ خونین در طبیعت مشاهده شده است.


ملخ بُزداغی
در حال حاضر هیچ‌گونه برنامه حفاظتی، منحصرا برای «ملخ‌های بُزداغی» با نام علمی Chorthippus bozdaghi وجود ندارد. با این حال چهار مزرعه بومی گونه‌های گیاهی ترکیه وجود دارند که متخصصان گیاه شناسی دانشگاه «اژه» ترکیه در حال اجرای برنامه‌های حفاظتی روی گونه‌های گیاهی موجود در این مزارع هستند. به نظر می‌رسد ملخ‌های بزداغی نیز به صورت غیرمستقیم از این زیستگاه بهره مند می‌شوند. اما با این حال برای سنجش میزان موفقیت این فعالیت‌های حفاظتی به یک برنامه نظارتی مشخص نیاز است.



پنگوئن آفریقایی
«پنگوئن‌های آفریقایی» با نام علمی Spheniscus demersus با قرارگیری در پیوست شماره 2 کنوانسیون منع تجارت جهانی گونه‌های در معرض خطر (CITES) تحت حفاظت قرار دارند. این پرنده همچنین در پیوست شماره 2 کنوانسیون گونه‌های مهاجر (CMS) قرار دارد. در آفریقای جنوبی، تمام مناطق تخمگذاری این پرنده شامل پارک‌های ملی، مناطق حفاظت شده ملی یا سایر مناطق حفاظت شده می‌شوند.



ماهی sonaghen
ماهی «sonaghen» با نام علمی Salmo nigripinnis در فهرست قرمز IUCN جزو گونه‌های «آسیب‌پذیر» هستند. این ماهی یکی از گونه‌های آبزی بومی ایرلند است که تنها در دریاچه «Lough Melvin» ایرلند مشاهده شده است. با این حال نتایج تحقیقات از سایر دریاچه‌های این کشور مبنی بر احتمال وجود این ماهی در آنها هنوز کامل نشده است.





منبــــــــع

 
آخرین ویرایش:
بالا