تزریق گاز در مخازن نفتی

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
تولید از مخازن نفتی در سال های گذشته باعث شده که فشار این مخازن رو به کاهش رفته و به طور کلی بسته به نوع مخزن و مکانیسم های رانش نفت به طور متوسط فقط می توان ۲۰ درصد نفت موجود در مخازن را مورد بهره برداری قرار داد.بنابراین برای جلوگیری از افت فشار و استمرار تولید باید پس از گذشت دوره ای از تولید چاه از خارج به آن انرژی وارد کرد که معمولا به صورت تزریق آب یا گاز می باشد که به مکانیسم بازیافت ثانویه شهرت دارد.از آن جایی که اکثر مخازن نفتی تحت سرپرستی مناطق نفت خیز جنوب در نیمه ی دوم عمر تولیدی می باشند اعمال روش های بازیافت ثانویه در آن ها برای ادامه ی امر تولید ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد.بر پایه ی مطالعات و تحقیقات صورت گرفته تزریق گاز مناسب ترین روش برای بازیافت ثانویه در مخازن جنوب غربی اعلام شده است.
با توجه به شرایط و خصوصیات گوناگون هر مخزن حجم گاز و فشار مورد نیاز تزریق برای هر مخزن متفاوت می باشد.بر همین اساس ایستگاه های تزریق گاز و خطوط لوله و چاه های تزریقی نیز بر اساس نیاز هر مخزن طراحی می شوند.برای نمونه ایستگاه تزریق گاز مارون شامل تجهیزات زیر می باشد:
۵ ردیف توربوکمپرسور با مجموع ظرفیت فشرده سازی یک میلیارد و سیصد و نود فوت مکعب گاز در روز که چهار ردیف آن فعال و یک ردیف یدک می باشد.هر ردیف توربوکمپرسور شامل یک کمپرسور فشار ضعیف و یک کمپرسور فشار قوی می باشد.گاز ورودی سبک ایستگاه که از میادین گازی تامین می شود از طریق یک خط لوله ۳۲ اینچی ابتدا وارد لخته گیر ایستگاه تزریق گاز شده تا مایعات باقی مانده در گاز از آن جدا شود.گار پس از جدا شدن مایعات آن وارد کمپرسور می شود و در این مرحله فشار آن از ۹۲ به ۱۶۶ بار افزایش می یابد.سپس وارد دستگاه خنک شونده شده و پس از گذشت از این مرحله به سمت کمپرسور های فشار قوی ارسال می شود که در این فرایند گاز تا فشار ۲۷۶ بار فشرده می شود.پس از آن مجددا گاز وارد یک ردیف خنک کننده ی هوایی می شود تا مرحله ی نهایی خنک سازی روی آن صورت گیرد.نهایتا گاز پس از دو مرحله ی فشرده سازی و خنک سازی از طریق ۵ خط لوله ی ۱۶ اینچی به سمت چاه های تزریقی هدایت و نهایتا در مخزن تزریق می شود.

منبع
 
آخرین ویرایش:

Similar threads

بالا