ترسیب کربن به جذب دی اکسید کربن اضافی جو توسط اندام‌های هوایی و زیرزمینی گیاهان مرتعی به منظور کاهش اثرات سوء پدیده گرمایش زمین، ترسیب کربن گفته می‌شود.
پروژه ترسیب کربن می‌خواهد دی اکسید کربن را به عنوان مهمترین گاز گلخانه‌ای کاهش دهد.
از سال 1860 هرچه زمان گذشته دما بالاتر رفته و تقریباً به همان میزان دی‌اکسیدکربن هم زیاد شده است؛ یعنی میزان دی اکسید کربن با دما رابطه تقریباً مستقیمی دارد و هر چه زمین گرم شود به ازای یک درجه سانتیگراد افزایش دما شش درصد رطوبت‌گیری جو زیاد می‌شود اما به دلیل گرما این رطوبت از هم پراکنده است. به زبان دیگر ابر وجود دارد اما بارندگی وجود ندارد و ابرها از بالای سرمان رد می‌شود. به عبارت دیگر رطوبت‌گیری جو زیاد است اما درجه هوا برای بارش باران و برف کم نمی‌شود.
با توجه به اينكه بزرگ ترين بخش گازهای گلخانه ای،گازهای كربن دار هستند، بنابراين تجزيه گازها و گرفتن كربن آنها، موجب اصلاح اتمسفر شده و تأثير گازهای گلخانه ای را كاهش می دهد. در اينجاست كه موضوع ترسيب كربن يعنی رسوب دادن و تخليه كربن موجود در اتمسفر، اهميت پيدا می كند. به جذب دی اکسید کربن اضافی جو توسط اندام‌های هوایی و زیرزمینی گیاهان،جلبک ها وغیره به منظور کاهش اثرات سوء پدیده گرمایش زمین، ترسیب کربن گفته می‌شود
ترسيب کربن ناشی از تعادلی است که بين مراحل مختلف چرخه کربن از جمله فتوسنتز، رشد گياه، تراکم و انباشت کربن در خاک‌ها و انتشار کربن ناشی از تنفس اندام‌های زنده، نابودی درختان، تجزيه ميکروبی لاشبرگ، اکسيداسيون کربن خاک و تخريب زمين صورت می گيرد.
ذخيره سازی كربن در خاك، زيست توده، زيرزمين و يا اكوسيستمهای اقيانوسی، بطوريكه انتشار آن را به شكل دی‌اكسيد كربن در اتمسفر كاهش دهد يا به تأخير اندازد.
بدين ترتيب، با كاهش ميزان گازگلخانه‌ای دی‌اكسيد كربن دراتمسفر، می‌توان كمكی به كاهش تغييرات اقليمی نمود.پالايش كربن با روشهای مصنوعی مثل فيلتر هزينه های سنگينی را در بر دارد.
لذا به منظور كاهش دی اكسيد كربن اتمسفری و ايجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانه ای، كربن اتمسفر می بايست جذب و در فرم های متعدد ترسيب گردد.موضوع ترسیب کربن امروزه یک بحث جهانی است یعنی جامعه جهانی اصرار بر ترسیب کربن دارد.دانشمندان در جديدترين بررسيهاى خود به اين نتيجه رسيده‌اند که درختان و گیاهانی که در تالابها مى‌رويند مى‌توانند نقش موثرى در کاستن از کربن موجود در جو زمين و تعديل دماى محيط ايفا کنند.
گیاهان تالابى در سطح جهان در حدود۱۰ درصد از کربن آلى را که به درون آب اقيانوسها سرريز مى‌شود را تامين مى‌کنند. اين حجم عظيم از کربن معادل حجم کربنى است که سالانه از طريق رودخانه آمازون، يعنى بزرگترين رودخانه جهان، به درون اقيانوس ريخته مى‌شود. نکته مهم در مورد کربن آلى توليد شده به وسيله گیاهان تالابى آن است که اين نوع کربن از مولکولهاى درست شده است که بشدت در برابر تجزيه شدن مقاومند. به اين ترتيب اين نوع کربنها مى‌توانند مدتهاى طولانى در آب اقيانوس باقى بمانند و به صورت دى اکسيد کربن به جو زمين باز نگردند. معناى اين نکته آن است که گیاهان تالابى به صورت موثرى مى‌توانند کربن مضر موجود در جو زمين را جذب کنند و آن را به صورت کربنى غير مضر به محيط زيست تحويل دهند و به اين ترتيب در تصفيه جو زمين از گازهاى گلخانه‌اى سهم موثرى ايفا کنند.از آنجایی که تا کنون هیچ مطالعه ای در خصوص ترسیب کربن در تالاب های ایران صورت نگرفته است مطالعه در این خصوص از اهمیت فراوانی برخوردار است.
پروژه ترسیب کربن می‌خواهد دی اکسید کربن را به عنوان مهمترین گاز گلخانه‌ای کاهش دهد.
از سال 1860 هرچه زمان گذشته دما بالاتر رفته و تقریباً به همان میزان دی‌اکسیدکربن هم زیاد شده است؛ یعنی میزان دی اکسید کربن با دما رابطه تقریباً مستقیمی دارد و هر چه زمین گرم شود به ازای یک درجه سانتیگراد افزایش دما شش درصد رطوبت‌گیری جو زیاد می‌شود اما به دلیل گرما این رطوبت از هم پراکنده است. به زبان دیگر ابر وجود دارد اما بارندگی وجود ندارد و ابرها از بالای سرمان رد می‌شود. به عبارت دیگر رطوبت‌گیری جو زیاد است اما درجه هوا برای بارش باران و برف کم نمی‌شود.
با توجه به اينكه بزرگ ترين بخش گازهای گلخانه ای،گازهای كربن دار هستند، بنابراين تجزيه گازها و گرفتن كربن آنها، موجب اصلاح اتمسفر شده و تأثير گازهای گلخانه ای را كاهش می دهد. در اينجاست كه موضوع ترسيب كربن يعنی رسوب دادن و تخليه كربن موجود در اتمسفر، اهميت پيدا می كند. به جذب دی اکسید کربن اضافی جو توسط اندام‌های هوایی و زیرزمینی گیاهان،جلبک ها وغیره به منظور کاهش اثرات سوء پدیده گرمایش زمین، ترسیب کربن گفته می‌شود
ترسيب کربن ناشی از تعادلی است که بين مراحل مختلف چرخه کربن از جمله فتوسنتز، رشد گياه، تراکم و انباشت کربن در خاک‌ها و انتشار کربن ناشی از تنفس اندام‌های زنده، نابودی درختان، تجزيه ميکروبی لاشبرگ، اکسيداسيون کربن خاک و تخريب زمين صورت می گيرد.
ذخيره سازی كربن در خاك، زيست توده، زيرزمين و يا اكوسيستمهای اقيانوسی، بطوريكه انتشار آن را به شكل دی‌اكسيد كربن در اتمسفر كاهش دهد يا به تأخير اندازد.
بدين ترتيب، با كاهش ميزان گازگلخانه‌ای دی‌اكسيد كربن دراتمسفر، می‌توان كمكی به كاهش تغييرات اقليمی نمود.پالايش كربن با روشهای مصنوعی مثل فيلتر هزينه های سنگينی را در بر دارد.
لذا به منظور كاهش دی اكسيد كربن اتمسفری و ايجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانه ای، كربن اتمسفر می بايست جذب و در فرم های متعدد ترسيب گردد.موضوع ترسیب کربن امروزه یک بحث جهانی است یعنی جامعه جهانی اصرار بر ترسیب کربن دارد.دانشمندان در جديدترين بررسيهاى خود به اين نتيجه رسيده‌اند که درختان و گیاهانی که در تالابها مى‌رويند مى‌توانند نقش موثرى در کاستن از کربن موجود در جو زمين و تعديل دماى محيط ايفا کنند.
گیاهان تالابى در سطح جهان در حدود۱۰ درصد از کربن آلى را که به درون آب اقيانوسها سرريز مى‌شود را تامين مى‌کنند. اين حجم عظيم از کربن معادل حجم کربنى است که سالانه از طريق رودخانه آمازون، يعنى بزرگترين رودخانه جهان، به درون اقيانوس ريخته مى‌شود. نکته مهم در مورد کربن آلى توليد شده به وسيله گیاهان تالابى آن است که اين نوع کربن از مولکولهاى درست شده است که بشدت در برابر تجزيه شدن مقاومند. به اين ترتيب اين نوع کربنها مى‌توانند مدتهاى طولانى در آب اقيانوس باقى بمانند و به صورت دى اکسيد کربن به جو زمين باز نگردند. معناى اين نکته آن است که گیاهان تالابى به صورت موثرى مى‌توانند کربن مضر موجود در جو زمين را جذب کنند و آن را به صورت کربنى غير مضر به محيط زيست تحويل دهند و به اين ترتيب در تصفيه جو زمين از گازهاى گلخانه‌اى سهم موثرى ايفا کنند.از آنجایی که تا کنون هیچ مطالعه ای در خصوص ترسیب کربن در تالاب های ایران صورت نگرفته است مطالعه در این خصوص از اهمیت فراوانی برخوردار است.
