DDDIQ
مدیر ارشد
تحلیل روند عناصر اقلیمی موثر بر معماری شهر شیراز
علی بهزاديان مهر، علی بیات 1 ، اصلی کیانی 2 ، مهديه بیات 3
1 دانشگاه خوارزمی ، گروه جغرافیا، تهران -
2 دانشگاه پیام نور، گروه شهرسازی، شیراز -
3 دانشگاه آزاد، گروه عمران، تهران
خلاصه
شرایط آب و هوایی از عوامل بسیار موثر در اصول معماری و شهرسازی است. بدین جهت، در این تحقیق، روند بلند مدت عناصر اقلیمیی میوثر در معماری شهر شیراز شامل میانگین حداقل دما، میانگین دما، میانگین حداکثر دما، حداقل رطوبت نسبی، حداکثر رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی، سرعت باد و ساعات آفتابی در مقیا ماهانه و سالانه طی بازه زمانی 0591 0202 مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا روند عناصر اقلیمی تحلیل و مدل سازی شد. در ادامه تاثیر این عناصر بر حدود آسیای - اقلیمی بر مبنای نمودار زیست اقلیمی اولگی مورد توجه قرار گرفت. به منظور تحلیل روند عناصر اقلیمی از روش همبستگی پرسون و برای مدل سازی رفتار روند از الگوهای چند جمله ای بهره گرفته شد. یافته های این پژوه نشان داد که عناصر دمایی در اکثر ماههای سال دارای روند افشایشیی معنی دار هستند همچنین عناصر رطوبتی و بادی اکثراً روند کاهشی معنی دار دارند. بررسی شرایط آسای اقلیمی شهر شیراز با استفاده از نمودار زیست اقلیمی اولگی نشان داد کیه فقیط میاه آوریل در شرایط روزانه و ماه جولای در شرایط شبانه در محدوده منطقه آسای قرار دارند و در بقیه ایام سال شرایط عدم آسای اقلیمی در شهر شیراز برقرار اسیت. در نهایت باتوجه به تثثیر عناصر اقلیمی بر معماری، نکاتی در مورد اصول طراحی اقلیمی ساختمانها پیشنهاد گردید
کلمات کلیدی:
اقلیم و معماری، طراحی اقلیمی، آسايش، اولگی، شیراز
