تاپیک سوالات و آموزش نجومی

@spacechild@

عضو جدید
یه چیزی...اینی که ما داریم میبینیم به خاطر سرعت خودمون نیست.درواقع ما داریم نور کوازارها رو دیتکت می کنیم ومیگیم که 13میلیارد و اگه اشتباه نکنم 600میلیون سال فاصلشونه...درواقع ما فقط داریم به گذشته نگاه میکنیم...یعنی داریم میبینیم که اون موقع چی شده واین تنها بستگی به ابزار اپتیکمون داره...یعنی اگه قوی تربشه ما میتونیم لحظه انفجار رو هم ببینیم.پس این که سرعت ما برابر سرعت نوره استدلال اشتباهیه!!!
ببخشیدا!!مطمئن نیستم درسته...اینجوری به ذهنم زد:D
حالا بزرگترا درستشو میگن:redface:
...واینکه یه سوال نسبیتی دارم...این بحث که تموم شد بپرسم یا الان؟؟!!:smile:
 

jimmi

عضو جدید
سؤالهای من 6- 4-توضیح3

سؤالهای من 6- 4-توضیح3

یه خواهشی... لطفاً سؤالتونو نگه دارید سؤاله من تموم شه؟!(قول میدم تا انتهای زمان کشش ندم!!)
بچه ها من حرفاتونو نمی فهمم و بدتر از اون اینکه حس میکنم شمام حرف منو نمی فهمید!
خیلی دلم میخواد سؤالمو بیشتر توضیح بدم، اما میشه تکرار همین چیزایی که گفتم!
ببینید مشکل اصلی من اینه که... آهان یه مثال خوب پیدا کردم:
ویجر رو که یادتون هست؟ فضاپیمایی که اگه اشتباه نکنم الان مرزهای منظومه شمسی رو هم پشت سر گذاشته...
حرف زدن از نگاه کردن به لحظات اولیه(=چند میلیون سال اولیه)ی شکل گیری دنیا مثل اینه که ویجر بگه الان میتونه به زمین خیره بشه و اولین پیامهایی که بهش مخابره شده رو دریافت کنه!!
بدمیگم بگین بد میگی!:gol:
 

jaky

عضو جدید
دوباره سلام
ببین همون ویجری که گفتی
فرض کن ویجر برگرده زمینو نگاه کنه
به شکلی میبینه
حالا اینی که میبینه مال الان زمینه یا ماله چهل و خورده ای ساعت پیشش؟
پس ویجر الان گذشته ی زمین و میتونه ببینه
این ربطی به سرعتش نداره
مشکل فاصلش هست
حله؟
 

@spacechild@

عضو جدید
سلام...دستت درد نکنه...خوب و راحت گفتیش.من هم سه ساعت همینو میگفتم ولی خوب نمی تونستم درست بگمش!!:smile::smile:
 

jimmi

عضو جدید
سؤالهای من 6- 5-توضیح4- دفاع آخر!!

سؤالهای من 6- 5-توضیح4- دفاع آخر!!

دوباره سلام
ببین همون ویجری که گفتی
فرض کن ویجر برگرده زمینو نگاه کنه
به شکلی میبینه
حالا اینی که میبینه مال الان زمینه یا ماله چهل و خورده ای ساعت پیشش؟
پس ویجر الان گذشته ی زمین و میتونه ببینه
این ربطی به سرعتش نداره
مشکل فاصلش هست
حله؟
خب دانشمندا!(ببخشینا ناراحت نشین یهو) همین چهل و خورده ای ساعت رو تقسیم بر عمر ویجر کنید ضرب در عمر دنیا ، مطمئننم به یکمیلیارد سال هم نمیرسه! پس ما چطور ادعا می کنیم 13میلیاردسال پیش رو می بینیم؟؟؟؟:cry:
 

@spacechild@

عضو جدید
نه:mad:اون عمره ربطی به این چیزا نداره!!
ما داریم ادعا میکنیم 13میلیارد سال پیش رو میبینیم چون با یه تلسکوپ فضایی خوب می تونیم دوردست های فضا(چه اصطلاحی!!:confused:) رو نگاه کنیم...یعنی داریم به گذشته نگاه میکنیم...واین درواقع یعنی این که سرعت ما برابر نور نیست چون اگه برابر بود می تونستیم هراتفاقی رو همون لحظه ببینیم.
 

jimmi

عضو جدید
سؤالهای من 6- 6-توضیح5- دفاع آخر دوم!!!

سؤالهای من 6- 6-توضیح5- دفاع آخر دوم!!!

آروم باش، آروم باش(با شما نبودم! با خودمم)
یه نفس عمیق...
ببینید، جکی میگه:

ویجر الان گذشته ی زمین و میتونه ببینه
این ربطی به سرعتش نداره
مشکل فاصلش هست

نمیدونم چرا میگید مشکل! مشکلی نیست! میدونم وقتی به فاصله دوری نگاه می کنیم داریم «فاصله تقسیم بر سرعت نور» ثانیه پیشش رو می بینیم.
اما چرا ربطی به سرعتش نداره؟
اون چهل و خورده ای ساعت هست:
تأخیر تصویر= سرعت متوسط دورشدن ویجر ضربدر عمر ویجر (=فاصله ویجر) تقسیم بر سرعت نور.
خب؟ این تأخیریه که تصویر قابل رؤیت زمین از دید ویجر نسبت به وضعیت فعلی زمین داره. ویجر هر لحظه و با هر وسیله ای به زمین نگاه کنه تصویری که میبینه دقیقاً همین تأخیر رو داره، نه یک ثانیه زودتر، نه یک ثانیه دیرتر.
حالا تو همین رابطه ، خودمون رو بذارید جای ویجر و نقاط فراژرف فضا رو بذارید جای کره زمین:
تأخیر تصویر= سرعت متوسط دورشدن ما ضربدر عمر ما (=فاصله ما) تقسیم بر سرعت نور.
این تأخیری هست که ما در دریافت تصاویر محل شکل گیری جهان داریم.
ادعا میشه این تأخیر 13 میلیارد ساله، عمر ما هم 13 میلیارد ساله سرعت نورهم که قربونش برم همیشه ثابته.
من حساب نمی کنم. خودتون سرعت متوسط دور شدن ما رو از محل تولدمون حساب کنید. لطفاً.
 

jaky

عضو جدید
اوکی
فهمیدم مشکل شما چیه
میشینم یه متن خوب مینویسم امروز یا فردا تحویل میدم.
فعلا اینو داشته باش
بعدا بیشتر بحث میکنیم:
Based on measurements of the expansion using Type Ia supernovae, measurements of temperature fluctuations in the cosmic microwave background, and measurements of the correlation function of galaxies, the Universe has a calculated age of 13.73 ± 0.12 billion years.[30] The agreement of these three independent measurements strongly supports the ΛCDM model that describes in detail the contents of the Universe
 
آخرین ویرایش:

jaky

عضو جدید
دوباره سلام
تو متن قبلی گفتم امروز یا فردا
ولی یه همایش شرکت کردم با چند تا از اساتیدم و اساتید دیگه
کلا کرک و پرم ریخت
تمام
سوال جیمی رو نمیتونم جواب بدم.
کلا قضیه فراتر از اونیه که فکر کنیم
اصلا عمر جهان چجوری اندازه گیری شده و اینا خیلی فراتر از حد من هست فعلا
بحث شاخه ای از دکتری هست
فقط همینقدر که یه بحث فیزیک نظری هست با ریاضیات وحشتناک که ازش چیزایی بدست میاد
صحتش هم 100% نیست.
البته چیزایی که جیمی جان گفت هم درست نیستا!
دیگه همین کاری از دستم بر نمیاد
سوالای انسان وار تر بپرسین(لبخند)
ینی درحدی که بشه جواب داد
فعلا
 

@spacechild@

عضو جدید
اولندش که خسته نباشی!بعداز یه هفته اومده میگه چیزی ندارم که بگم:razz:
دومندش به جیمی توهین نکناااااااااااااااااااا:mad:یه چی بهت می گم!
بعدشم حالا خودم جوابشو پیدا می کنم براتون.دکترا که چیزی نیست ما انیشتین میذاریم رو انگشتمون پرش میدیدم!!:surprised::surprised:
 
  • Like
واکنش ها: jaky

jaky

عضو جدید
جالب بود ولی وجدانن میتونم چرت و پرت بگم شما هم متوجه نشید
ولی خوب این نامردیه دیگه
گفتم حقیقت بهتری( لبخند)
 

jimmi

عضو جدید
سوالمو به زودی می پرسم!!!
:mad:اولندش که خسته نباشی!بعداز یه هفته اومده میگه سوالمو به زودی می پرسم!!!:D
پس جوابه من چی شد که رفته بودی پیداکنی برام؟!
بعدشم حالا خودم جوابشو پیدا می کنم براتون.
شوخی کردم ناراحت نشید. ولی گذشته از شوخی به خودم امید داده بودم یه جوابی برا سؤالم پیدا میشه بالأخره!! که نشد!! باشه... سؤال بی جواب کم نپرسیدم تاحالا، اینم روش...
 

@spacechild@

عضو جدید
میگن چاه نکن بهر کسی
کشته میشیا!
شده قضیه من:cry:
آقا خوب حتما کامل نشده سولام میپرسم دیگه!میخوام خوب بپرسم.بعدشم باورکن من دنبال جوابتم...همش خودم داره میفکرم به بقیه میگم بفکرن...:smile:
(یه چی بین خودمون!من جوابشو میدونم فرصتو دادم به جوون ترا!:surprised:)
 

امین قیاسی 1986

عضو جدید
سیاه چاله های فضایی

سیاه چاله های فضایی

سلام
درباره ی سیاه چاله اگه چیزی میدونید ممنون میشم واسم بنویسید
 
  • Like
واکنش ها: jaky

امین قیاسی 1986

عضو جدید
ویژگی یک تلسکب خوب چی میتونه باشه؟

ویژگی یک تلسکب خوب چی میتونه باشه؟

از دوستانی که در مورد تلسکب اطلاعات دارند خواهش میکنم راهنمایی کنند که من چه نوع تلسکبی خریداری کنم .البته زیادی گرون نباشه ;)
 

imannasa2000

عضو جدید
کاربر ممتاز
سیاه‌چاله فضایی

سیاه‌چاله فضایی

سلام
درباره ی سیاه چاله اگه چیزی میدونید ممنون میشم واسم بنویسید
مقدمه

یک سیاهچاله اغلب شی ئی تعریف می‌شود که سرعت گریز آن حتی از سرعت نور بیشتر است. سرعت گریزحداقل سرعت ممکن برای یک جسم می‌باشد تا بتواند از میدان گرانشی جسمی دیگر فرار کند. برای درک بهتر موضوع تصور کنید روی سطح یک سیاره ایستاده ایدوسنگی را مستفیما به بالاپرتاب می کنید. . فرض کنیدکه سنگ را با قدرت زیادی پرتاب نکرده باشید سنگ برای مدتی بالا خواهد رفت اما در نهایت به خاطر گرانش سیاره پایین خواهد افتاد. اگر سنگ را به اندازه کافی محکم پرتاب کنید سنگ ممکن است از گرانش سیاره بگریزد در این حالت سنگ برای همیشه به بالا رفتن ادامه خواد داد.سرعتی که نیاز است با آن سنگ را پرتاب کنید تا از گرانش سیاره بگریزدسرعت گریز نامیده می‌شود. سرعت گریز برای کره زمین تقریبا برابر 11 کیلومتربرثانیه می‌باشد و برای خورشید 660 کیلومتر بر ثانیه است. بدین ترتیب هر چه جرم افزایش می‌یابد و یا شعاع کاهش می‌یابد و به طور کلی هرچه جسم چگال تر باشد سرعت گریز نیز افزایش می‌یابد. می‌توان حدس زد که سرعت گریز برای یک سیاهچاله با جرمی حدود چند میلیون برابر خورشید چقدر است.! مطمئنا سرعت گریز سیاهچاله‌ها بیشتر از سرعت نور می‌باشد در نتیجه هیچ چیز نمی‌تواند از آن فرار کند.در نظریه نسبیت عام تمام جرم یک سیاهچاله درتکینگی متمرکز می‌شود که می‌تواند یک نقطه یا یک حلقه یا یک کره باشد.در اطراف تکینگی کره فرضی به نام افق رویداد وجود دارد که " نقطه بدون بازگشت " را مشخص می‌کند. مرزی که هرچیزی که از آن عبورکند به ناچار به سمت تکینگی هدایت می‌شود. فاصله بین تکینگی تا افق رویداد اندازه یک سیاهچاله را معین می‌کند......
ز نظر دانشمندان به طور کلی به دو دسته سیاهچاله‌های چرخشی و غیرچرخشی تقسیم می‌شوند.اما دسته بندی معمول بر اساس جرم آنان می‌باشد. وقتی سیاهچاله‌ها براساس فروپاشی گرانشی یک ستاره شکل می‌گیرند سیاهچاله‌های ستاره وار نامیده می‌شوند.سیاهچاله‌هایی که در مرکز کهکشان ها یافت شده اند جرمی چند میلیون برابر جرم خورشید دارند و در نتیجه سیاهچاله‌های پرجرم نامیده می‌شوند.دانشمندان معتقدند بین این دو اندازه سیاهچاله‌هایی با جرم چندین هزار برابر جرم خورشید نیز وجود دارند که سیاهچاله‌های جرم متوسط نامیده می‌شوند و اما میکرو سیاهچاله ها که دانشمندان معتقدند در زمان انفجار بزرگ شکل گرفته اند و همچنین امکان ساخت چنین سیاهچاله‌هایی در دستگاههای شتاب دهنده ذرات روی زمین وجود دارد.با این وجود تا کنون هیچ میکروسیاهچاله‌ای از سوی دانشمندان شناسایی نشده است.​
تاریخچه

مفهوم جسمی که آن قدر پرجرم است که حتی نور هم نمی‌تواند از آن بگریزدابتدا از سوی زمین شناسی به نام جان میچل درسال 1783 مطرح شد که آن را در مقاله‌ای که به هنری کوندیش فرستاد و از سوی انجمن سلطنتی به چاپ رسید عنوان کرد. در آن زمان مفهوم نظریه گرانش نیوتن و مفهوم سرعت گریز شناخته شده بودند. طبق محاسبات میچل جسمی با شعاعی 500 برابر شعاع خورشید و چگالی مشابه در سطح خود سرعت گریزی بیش از سرعت نور خواهد داشت و بنابر این غیر قابل مشاهده خواهد بود. به بیان او :
" اگر شعاع کره‌ای با چگالی مشابه خورشید قرار باشد که 500 بار از آن بزرگ تر
باشد جسمی که از ارتفاع بینهایت به سمت آن سقوط می‌کند در سطح آن سرعتی بیش
ازسرعت نور به دست می‌آورد و اگر فرض کنیم نور با نیروی مشابهی به سمت ستاره
کشیده شود آنگاه تمام نوری که از چنین جسمی ساطع می‌شود به ناچار به وسیله
گرانش آن به سمت خود ستاره بازمی گردد."
در سال 1796 پیر سیمون لاپلاس ریاضی دان فرانسوی نظریه مشابهی را در ویرایش اول و دوم کتاب خود به نام آشکارسازی نظام جهان مطرح کرد. این مطالب در ویرایش های بعدی کتاب حذف شد. این نظریه در قرن نوزدهم توجه چندانی را به خود جلب نکردزیرا فیزیک دانان براین باور بودند که نور به صورت موج و فاقد جرم است و بنابراین تحت تاثیر گرانش قرار نمی‌گیرد. درسال 1915 آلبرت اینشتین که قبلا نشان داده بود که گرانش نور را تحت تاثیر قرار می‌دهد نظریه گرانش خود به نام نسبیت عام را مطرح کرد .چند ماه بعد کارل شوارتسشیلد راه حلی برای میدان گرانشی یک جرم نقطه‌ای و یک جرم کروی ارائه داد که نشان می‌داد سیاهچاله‌ها می‌توانند به صورت تثوری وجود داشته باشند. شعاع شوارتسشیلد امروزه به عنوان شعاع افق رویداد یک سیاهچاله غیرچرخشی شناخته می‌شود. در سال 1930 سابراهمانیان چاندراسخاراختر فیزیک دان هندی ادعا کرد که یک جسم غیر تابنده با جرمی معادل 41/1 برابر جرم خورشید به این دلیل که تا آن زمان چیزی که بتواند جلوی فروپاشی آن را بگیرد شناخته نشده بودفرو می پاشد. رابرت اوپنهایمر پیش بینی کرد که ستارگان پرجرم ممکن است فروپاشی گرانشی تاثیرگذاری را تجربه کنند.اصولا سیاهچاله‌ها می‌توانند در طبیعت شکل بگیرند. از دید یک ناظر خارجی فروپاشی به سرعت درحال کندشدن است و در نزدیکی شعاع شوارتسشیلدانتقال به قرمز بسیار زیادی پیدا می‌کند به همین علت چنین اجسامی تا مدت ها " ستارگان منجمد " نامیده می‌شدند.در سال1967 پیشرفت های نظری و تجربی علاقهٔ اختر فیزیک دانان را به سیاهچاله‌ها برانگیخت. استیفن هاوکینگ ثابت کرد سیاهچاله‌ها یک خصوصیت عمومی در نظریه گرانشی اینشتین هستند و با فروپاشی برخی اجسام به ناچار سیاهچاله به وجود می‌آید. جامعهٔ ستاره شناسی با کشف تپ اخترها علاقه دوباره‌ای به سیاهچاله‌ها پیدا کرد. پس از مدتی اصطلاح سیاهچاله(حفره سیاه) از سوی فیزیک دانی به نام جان ویلرمطرح شد. او نخستین بار در سخنرانی عمومی خود با عنوان جهان ما شناخته‌ها و ناشناخته‌ها در دسامبر سال 1967 از این نام استفاده کرد.برای تشخیص سیاهچاله‌های نسبیت عام از دیگر اجرام نیوتنی که از سوی لاپلاس و میچل مطرح شده بودند غالبا آن اجرام را ستارگان تاریک می نامند.​
ویژگی ها و خصوصیات

نظریه "بدون مو" ی جان ویلر بیان می‌دارد تنها سه ویژگی سیاهچاله‌ها قابل تشخیص هستند که عبارتند از : جرم و بار الکتریکی و اندازه حرکت زاویه ای. این ویژگی ها خاص هستند چون از بیرون سیاهچاله قابل تشخیص اند.آن چه بین دانشمندان متداول است دسته بندی سیاهچاله هابر اساس جرم آنان می‌باشد.​
طبقه بندی بر اساس جرم

سیاهچاله‌های پر جرم

جرمی بین چندصدهزار تا چند میلیون برابر جرم خورشید دارند و پیش بینی می‌شود که در مرکز همه کهکشان ها از جمله کهشکان راه شیری وجود داشته باشند. بزرگترین سیاهچاله پرجرم شناخته شده در محل OJ 287 قرار دارد و جرمی معادل 18 میلیون برابر جرم خورشید دارد.​
سیاهچاله‌های جرم متوسط

این سیاهچاله‌ها جرمی هزاران برابر جرم خورشید دارند و گمان می‌رود که این سیاهچاله‌ها نیروی منابع اشعه ایکس را در فضا تامین می‌کنند. هیچ راه مستقیمی برای شکل گیری آنان شناخته نشده است اما محتمل است این نوع از برخورد سیاهچاله‌های با جرم کمتر شکل می‌گیرد.​
سیاهچاله‌های ستاره وار

این سیاهچاله‌ها جرمی بین سه تا پانزده برابر جرم خورشید دارند و از دو طریق تشکیل می‌شوند. یکی فروپاشی گرانشی ستاره‌های منفرد و دیگری برخورد ستاره‌های دودویی نوترونی .​
میکرو سیاهچاله‌ها

جرم این سیاهچاله‌ها به اندازه‌ای است که در آنها اثرات مکانیک کوانتومی اهمیت زیادی پیدا می‌کند. به طور کلی سیاهچاله‌هایی که جرمی کمتر از جرم خورشید دارند میکرو سیاهچاله نامیده می‌شوند.​
 

imannasa2000

عضو جدید
کاربر ممتاز
افق رویداد

محدوده‌ای از سیاهچاله است که هیچ چیز حتی نور نمی‌تواند به خارج از آن بگریزد. افق رویداد یک سطح جامد نیست و مانع ورود ماده یا تابشی که به سمت ناحیه داخل آن در حرکت است نمی‌شود. در واقع افق رویداد یک ویژگی تعریف شده سیاهچاله است که حدود سیاهچاله را مشخص می‌کند.علت سیاه بودن افق رویداد هم این است که هیچ پرتوی نور یا تابش دیگری نمی‌تواند از آن بگریزد. از این رو افق رویداد هر آنچه را که درون آن اتفاق می افتد از دید دیگران پنهان نگه می‌دارد. در حال حاضر بهترین نظریه‌ای که می‌توان با استفاده از آن اتفاقات درون افق رویداد را پیش بینی کرد نظریه نسبیت عام اینشتین است.​
تکینگی

براساس نسبیت عام جرم یک سیاهچاله به طور کامل در داخل ناحیه‌ای با حجم صفر فشرده شده است. این ادعا بدین معناست که چگالی و گرانش این نقطه بی نهایت است.علاوه بر این خمیدگی فضا-زمان در این نقطه بی نهایت خواهد بود. این مقادیر بی نهایت باعث می‌شوند که بیشتر معادلات فیزیکی از جمله معادلات نسبیت کارایی خود را در مرکز سیاهچاله از دست بدهند. از اینرو فیزیک دانان این ناحیه بی نهایت چگال با حجم صفر در مرکز سیاهچاله را تکینگی می نامند. تکینگی در یک سیاهچاله غیرباردار غیرچرخشی یک نقطه است به عبارت دیگر ناحیه‌ای است که طول عرض و ارتفاع آن صفر است.امادر مورد این تعریف تردیدهایی وجود دارد.براساس مکانیک کوانتومی هیچ جسمی نمی‌تواند دارای اندازه صفر باشد.بنابر تعریف مکانیک کوانتومی مرکز یک سیاهچاله تکینگی نیست بلکه ناحیه‌ای است که در آن مقادیر زیادی ماده در کوچک ترین حجم ممکن فشرده شده است.​
فوتون کره

فوتون کره یک سیاهچاله غیرچرخشی محدوده‌ای است کروی با ضخامت صفر و فوتون هایی که در طول مسیر مماس بر این کره حرکت می‌کنند در مداری دایره‌ای گرد آن به دام می افتند. در سیاهچاله‌های غیرچرخشی شعاع فوتون کره یک و نیم برابر شعاع افق رویداد است .​
آرگوسفر

هر جسم فوق چگال و بزرگ در حال چرخش اثری ایجاد می‌کند که به " کشش چارچوب " معروف است. کشش چارچوب باعث می‌شود که فضا- زمان اطراف جسم در راستای چرخش آن کشیده شود. آرگوسفر یکی از ویژگی های سیاهچاله‌های چرخشی است این کره با این نواحی هم مرز است:
از بیرون با سطح کروی شکل پهنی که در قطب هایش بر افق رویداد منطبق است و به طرز قابل توجهی در ناحیه استوایی خود پهن تر است. این محدوده را معمولا " ارگوسرفس " یا سطح کار می نامند.
از درون با افق رویداد بیرونی .​
روش های شناسایی سیاهچاله‌ها

در بعد تئوری هیچ چیز نمی‌تواند از درون افق رویداد یک سیاهچاله به بیرون آن راه یابد.با این وجود سیاهچاله‌ها را می‌توان با مشاهده پدیده‌های نزدیک آنها یا حلقهٔ تجمعی وعدسی گرانشی وفوران های کهکشانی.​
حلقه‌های تجمعی و فوران های پر انرژی

حلقهٔ تجمعی بسیار داغ و چرخان پیرامون سیاهچاله که متشکل از مواد در حال سقوط به درون سیاهچاله است آشکارترین نشانه برای شناسایی سیاهچاله‌ها است. غلظت داخلی حلقه باعث می‌شود حلقه داغ شده و مقادیر زیادی پرتوی ایکس و تابش فرابنفش از خود ساطع کند. با این همه حلقه های تجمعی و فوران های پرانرژی تنها به سیاهچاله هااختصاص ندارند بلکه در اطراف اجسام دیگری از قبیل ستارگان نوترونی نیز یافت می‌شوند.​
عدسی گرانشی

جزو آن پدیده‌هایی است که پیدایش آن می‌تواند دلایل دیگری به جز وجود سیاهچاله‌ها داشته باشد. یک عدسی گرانشی می‌تواند با خمیده کردن پرتوهای نور که در عدم حضور آن هرکدام به سویی می‌رفتند به سمت تلسکوپ های ما تصاویر چندگانه‌ای از اجرام بسیار دور به ارمغان آورد.​
آشکارسازی سیاهچاله‌ها

یکی از راههای کشف سیاهچاله‌ها استفاده از امواج گرانشی است که هنگام فروپاشی گسیل می‌دارند. هر جرم اختری از حیث شکل نامتقارن تششع ممکن است یک منبع قابل اکتشاف مشخص به وجود آورد. جوزف وبر از دانشگاه مریلند، پیش کسوت رشته تشعشع گرانشی، رویدادهای زیادی را کشف کرده‌است که حاکی از ویرانی وسیع ماده در جهان، از راه فروپاشی گرانشی است. کارافزار او عبارت است از آنتن‌های آلومینیومی، ابزاری که به‌وسیله سیمهایی در داخل اتاقهای حفاظ داری آویزانند. این کار افزار او قادر به کشف سیاهچاله‌ است، اما متاسفانه این کار را نمی‌تواند به دقت انجام دهد.​
تبدیل ستارگان بزرگ به سیاه‌چاله‌ها

ابتدا برای فهم بهتر سیاهچاله‌ها بد نیست این را بدانید سیاهچاله‌ها به قدری متراکمند که اگر کل کرهٔ زمین قطرش به ۰/۹ سانتیمتر تقلیل یابد اما جرمش ثابت بماند به یک سیاهچاله تبدیل می‌گردد.
بر سر ستاره در حال مرگی که بیش از ۱٫۴ برابر خورشید است چه می‌آید؟ حتی نیروی قوی نیز نمی‌تواند سرعت فرو پاشی درونی آن را متوقف سازد. و این ستاره کاملاً فرو می‌پاشد و از مرحله ستاره نوترونی فراتر رفته و حتی به یک شی کوچک‌تر و چگال تر یعنی سیاهچاله‌ تبدیل می‌شود.اگر هر جسم را به اندازه شعاع شوارتز شیلد منقبض کرد ان به یک سیاه چاله تبدیل می‌شود شعاع شوارتز شیلد زمانی ایجاد می‌شود که سرعت گریزه از جاذبه به سرعت نور برسد
فروپاشی کامل به معنای آن نیست که سیاهچاله‌ از روی صفحه جهان محو می‌شود. همان طور که به‌وسیله اینشتین توصیف شده‌است ساختار فضا- زمان فرو پاشی بی پایان را منتفی می‌کند و به جای آن یک انحنای غیر مادی، نامرئی و واقعی فضا را به وجود می‌آورد. یک سیاهچاله‌ را می‌توان به مرد نامرئی سنگین وزنی تشبیه کرد که روی یک نیمکت نشسته‌است. او دیده نمی‌شود ولی وزن او در نیمکت فرورفتگی ایجاد می‌کند.
سیاهچاله‌ برای فیزیکدانان نظری چیز تازه‌ای نیست. در سال ۱۹۳۹ج. اوپنهایمرو هارتلند و اس. اشنایدر برای نخستین بار سیاهچاله‌ها را به عنوان نتیجه‌ای از نسبیت عمومی پیشنهاد کردند ولی در آن زمان برای تشخیص آنها هیچ راه معلومی وجود نداشت. اما با پیشترفت اخیر اخترشناسی رادیویی و کشف علائم رادیویی توضیح ناپذیر از اعماق فضا، سیاهچاله‌ها به صورت موضوع بسیار مهم اخترشناسی درآمده‌اند. دانشمندان معتقدند که این اشیای نظری پدیده‌های با انرژی فوق العاده چون اختر نماها و تپ اخترها می‌توانند نقشی داشته باشند. سیاهچاله‌ها و ستارگان نوترونی تنها اشیای شناخته شده در فیزیک هستند که برای انجام مشاهده‌های اخترشناختی روی چنان فرستنده‌های بسیار نیرومند تشعشع، به اندازه کافی فشرده و پر جرمند.​
تعداد سیاهچاله‌ها در جهان

به عقیده‌ای.جی.دابلیو. کامرون از دانشگاه یشیوا ممکن است جهان پر از سیاهچاله‌ باشد. نظریه کیهان‌شناسی پیش بینی می‌کند که جهان شامل مقدار مشخصی ماده‌است. اما اخترشناسان از مشاهده‌هایشان استنباط کرده‌اند که تقریباً ماده به اندازه کافی وجود ندارد تا این پیش بینی‌ها را عملی سازد. ماده مشاهده شده به اندازه قابل ملاحظه‌ای کمتر از ماده پیش بینی شده‌است. دکتر کامرون بر آن است که ماده گمشده ممکن است به وسیله شمار زیادی سیاهچاله‌ بلعیده شده باشد.
تاریخ شیمیایی جهان نشان می‌دهد که نخستین ستارگانی که تشکیل شده‌اند بسیار بزرگ بوده‌اند و انتظار می‌رود به سیاهچاله‌ها تبدیل شوند. با قطعیت نمی‌توان گفت که همه ستارگان ناگزیر به سیاهچاله‌ها مبدل می‌شوند. دانشمندان نشان داده‌اند که ستارگان نا متقارن ستارگانی که تقارن کروی تقریباً کامل ندارند به این سرنوشت دچار می‌شوند. اما به عقیده وای. ب. زلدوویچ فیزیکدانان شوروی و گروه انگلیسی استیون هاوکینگ، راجر بن روز و روبرت چراک، عدم تقارن شکلی کوچک، یک ستاره بزرگ را نجات نخواهند داد.

جهان حفره‌ها

سیاهچاله ، این اجرام نادر و عجیب ، را می‌توان نتیجه تفکرات جوان باهوش آلمانی که در سال ۱۹۱۹ در دفتر ثبت اختراعات سوئیس مشغول به کار بود دانست. آلبرت اینشتین در سال 1919 تئوری نسبیت عام خود را که انقلابی عظیم در فیزیک نوین بود را ارائه کرد. آلبرت اینشتین پی برده بود که جهان اساساً در مکانهای متفاوت نسبت به قوانین نیوتن قابل توضیح نیست. او گفت که سه بعد از فضا نمی‌توانند به صورت مجزا از بعد چهارم یعنی زمان باشند. او گفت که اینها باهم پیوسته هستند و آنها فضا - زمان نامید. این ساختار همانند یک ساختار نامرئی است که در واقع وجود دارد. او گفت که فضا نمی‌تواند مطلق باشد، بلکه پیوسته است. این بافت فضا زمانی می‌تواند خمیده شود و یا اینکه پیچ و تاب پیدا کند.
این بافت که می‌تواند جالب باشد فقط در صورتی می‌تواند مسطح و صاف باشد که هیچ چیز در روی آن وجود نداشته باشد. اگر جسمی جرم دار در روی آن وجود داشته باشد گرانش نیز وجود دارد و هر جا که گرانش وجود داشته باشد این بافت فضا - زمان خمیده می‌شود. این خمیدگی این بافت برای اجرام حکم می‌کند که چگونه حرکت کنند، در واقع می‌گوید که گرداگرد این فضا - زمان خمیده به سیر و سفر بپردازند. گرانش در تئوری نسبیت عام اثر هندسی جرم بر فضای اطراف خود است. اگر بخواهیم کمی ساده‌تر توضیح دهیم همین خمیدگی عامل ایجاد گرانش است.
انیشتین برای تصور این واقعیت فرض کرد که کاغذی دارد و آن کاغذ را ساختار فضا - زمان فرض کرد. او جسمی سنگین را در روی آن ماغذ قرار داد (آن جسم را خورشید در نظر گرفت) و دید که در ساختار کاغذ خمیدگی و فرو رفتگی ایجاد شده است. او گفت که این فضا زمان خمیده گرانشی تولید می‌کند که هر چه این خمیدگی بیشتر باشد گرانش نیز قوی‌تر خواهد بود. سرانجام در جهان اجرامی وجود دارند که این خمیدگی را به نهایت خود می‌رسانند و تمام مسیرها را بسوی خود خم می‌کنند و این اجرام حقیقتا" سیاهچاله‌های کیهانی هستند.

 

imannasa2000

عضو جدید
کاربر ممتاز
تلاطم و آشفتگي، عامل رفتار متعادل سياه چاله ها

تلاطم و آشفتگي، عامل رفتار متعادل سياه چاله ها

ما در يك جهان مرتبه اي زندگي مي كنيم به طوري كه ساختارهاي كوچكتر به يكديگر ملحق مي شوند و نمونه هاي بزرگتر را مي سازند.زمين سياره اي در منظومه شمسي است ،منظومه شمسي در كهكشان راه شيري قرار دارد و كهكشان ها نيز در گروه ها و خوش هايي به يكديگر مي پيوندند.خوشه ها،بزرگترين ساختارها در جهان ما هستند ولي متاسفانه دانش ما از آنها با اندازه آن خوشه ها متناسب نيست. محققان از مدت زماني طولاني مي دانستند كه گاز هاي موجود در مركز بعضي خوشه هاي كهكشاني،به سرعت درحال سرد و متراكم شدن است.ولي معمايي كه وجود داشت اين بود كه اين گازهاي متراكم شده چرا ستارگان را شكل نمي دهند.تاكنون مدلي وجود نداشت كه بتواند به صورت موفق توضيح دهد كه چگونه اين پديده امكان پذير است.
به گفته ايوان اسكاني پيكو،تئوري پرداز و فيزيك-نجوم دان كه زمان بسياري از مطالعات حرفه اي خود را به كهكشان ها و خوشه ها اختصاص داده است:"دو نوع خوشه وجود دارد.خوشه ها با هسته سرد و خوشه هاي بدون هسته." وي افزود:"خوشه هاي بدون هسته براي سرد شدن به اندازه كافي به يكديگر نزديك نيستند.درحاليكه خوشه هاي با هسته سرد به سرعت در حال سرد شدن هستد.اگرچه با مقايسه با استاندارد هاي ما آن ها هنوز بسيار داغ هستند."

اسكاني پيكو استاديار دانشگاه زمين و كاوش هاي فضايي كالج علوم دانشگاه آريزونا است.
تلسكوپ هاي پرتو ايكس در درك ما از فعاليت هايي كه در داخل خوشه ها با هسته سرد رخ مي دهند،تغييرات زيادي ايجاد كردند.اگرچه اين خوشه ها مي توانندشامل صدها و حتي هزاران كهكشان باشند ولي اساساً از گازهاي پراكنده و بسيار داغ كه به گازهاي ميان خوشه اي موسومند،ساخته مي شوند.اين گازهاي بين كهكشاني تنها توسط تلسكوپ هاي پرتو ايكس قابل مشاهده هستند كه به ما اين امكان را مي دهند كه دما و ساختار اين گازها را تعيين كنيم.اين رصدها نشان مي دهد كه گازهاي پراكنده شده،در مراكز خوشه ها، به سرعت در حال سرد شدن هستند.

در مركز هريك از اين خوشه ها سياه چاله اي قرار دارد كه ميليون ها بار از خورشيد پرجرم تر است.مقداري از اين گازهاي سرد به سوي ديسك متراكمي كه در اطراف اين سياه چاله ها وجود دارند،پيش مي روند و مقداري ديگر نيز به داخل سياه چاله مي روند و همچنين مقداري از اين گازها نيز به سمت بيرون پرتاب مي شوند.تصاوير پرتو ايكس به وضوح موادي را كه به صورت متناوب و جت مانند از سياه چاله به بيرون پرتاب مي شوند را نشان مي دهند.
اما چرا اين فوارن ها به صورت متناوب است و چرا اين گازهاي سرد به دماي پايين تري نمي رسند تا منجر به تشكيل ستارگان شود؟تعدادي از عوامل ناشناخته سبب شكلي گيري يك رفتار متعادل موثر، شده است.

به گفته اسكاني پيكو:"به نظر مي رسد فواره هاي جت مانند كه از سياه چاله ها خارج مي شود به طريقي عامل توقف اين سرمايش است.ولي تاكنون كسي نتوانسته است دليل اين امر را پيدا كنيد."
اسكاني پيكو و اركوس براجن؛استاد دانشگاه ژاكوب در برمن آلمان؛ به منظور توسعه شبيه سازي سه بعدي خود از خوشه هاي كهكشاني كه يكي از بزرگترين سياه چاله هاي جهان را احاطه كرده اند، از ابركامپيوتر هاي واقع در ASUبهره برده اند. با سازگار كردن روشي كه توسط گاي ديمونت در آزمايشگاه لاس آلاموس و رابرت تايپون در آزمايشگاه لاورانس ليمور توسعه يافته بود،اسكاني پيكو و براجن مولفه هاي آشفتگي را به شبيه ساز افزودند كه سابقاً هرگز درنظر گرفته نمي شد.
آشفتگي به صورت مشترك با سياه چاله براي ايجاد تعادل نقش دارد.بدون وجود آشفتگي ،فواره هاي جت مانندي كه از پيرامون سياه چاله مي آيند به تدريج قوي تر مي شوند و گازها به صورت فاجعه باري سرد شده براي تشيكل ستاره گان جديد متراكم مي شوند.وقتي كه عامل آشفتگي دخالت داده مي شود،سياه چاله نه تنها سرمايش را متعادل مي كند،بلكه چرخه هاي تناوبي اين فعاليت را نيز به حركت درمي آورد.
به گفته براجن:"وقتي كه جرياني متلاطم وجود دارد،حركت هاي تصادفي در هر مقياسي ممكن است.هر فواره جت مانند از مواد كه از ديسك ها فوران مي كنند سبب ايجاد تلاطم مي شوند كه سبب درآميختن همه چيز باهم مي شود."
نتايج بدست آمده اسكاني پيكو و براجن كه در مجله "مانتلي نويتسيز" جامعه سلطنتي نجوم منتشر شده است آشكار كرده است كه آشفتگي به طور موثر ناحيه داغ را با محيط اطرافش درهم آميخته است .بنابراين گازهاي سرد نمي توانند به سمت سياه چاله پيش بروند كه اين خود باعث عدم شكل گيري ستارگان مي شوند.
هرزمان كه مقداري از گارهاي سرد به سياه چاله مي رسند،سياه چاله آن را به صورت فواره به بيرون پرتاب مي كند.اين عمل سبب شكل گيري آشفتگي مي شود كه خود باعث درهم آميخته شدن گازهاي داغ و گازهاي سرد مي شود.اين اختلاط آنچنان داغ مي شود كه باعث يكپارچه نشدن سياه چاله و اختلاط مي شود.فوران ها متوقف مي شوند و چيزي براي تحريك كردن آشفتگي وجود ندارد،بنابراين به تدريج ناپديد مي شود.در آن نقطه ديگر بيش از اين گاز هاي سرد و گرم با يكديگر مخلوط نمي شوند،بنابراين مراكز خوشه ها سرد مي شود و گازهاي بيشتري به سمت سياه چاله مي روند.
بعد از مدت زمان كوتاهي،فوران ديگري شكل مي گيرد و گازها مجدداً با يكديگر مخلوط مي شوند.
به گفته اسكاني پيكو:" ما شبيه سازي هاي خود را پيشرفت داديم به طوريكه اين شبيه سازي ها حتي مي توانند حركت آشفتگي هاي كوچك را نيز ضبط كنند.".وي افزود:" اگرچه ما توانيم اين آشفتگي ها را ببينيم ولي مي توانيم سازوكار آنها را تخمين بزنيم.مدت زمان لازم براي تجزيه و واپاشي آشفتگي ها دقيقاً برابر زمان اندازه گرفته شده بين فوران ها است".
منبع:دانشگاه آريزونا(http://www.asu.edu/)

 

imannasa2000

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
درباره ی سیاه چاله اگه چیزی میدونید ممنون میشم واسم بنویسید

[FONT=courier new,courier,monospace]دانلود کتاب تاریخچه زمان..از انفجار بزرگ تا سیاه چاله ها[/FONT]​

[FONT=courier new,courier,monospace]کتابی بسیار مطرح از استفان هاوکینگ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]این کتاب را به صورت صوتی و با فرمت mp3 دانلود کنید..[/FONT]


Download

 

@spacechild@

عضو جدید
و ما سوال میپرسیم!
ببخشیدا خیلی توضیحی نیست هرچی با خودم کلنجار رفتم هرچی فک کردم نتونستم بیشتر از این براش بنویسم!

این ابتدای جهان کجاست؟یعنی وقتی میگیم نقطه آغازین...اون محلی که بیگ بنگ اتفاق افتاد کجاست!فکر نکنم محاسبش کارسختی باشه پس چرا نمیگن؟
 

jimmi

عضو جدید
اهم اینو من قبلن پرسیده بودم! البته نه به این وضوح! و از اون سؤالایی بود که با آقای جکی به تفاهم نرسیدیم و بیخیالش شدم!
حالا اگه کسی هست جوابی بده خوشحال میشیم...:gol:
 

@spacechild@

عضو جدید
اهم اینو من قبلن پرسیده بودم! البته نه به این وضوح! و از اون سؤالایی بود که با آقای جکی به تفاهم نرسیدیم و بیخیالش شدم!
حالا اگه کسی هست جوابی بده خوشحال میشیم...:gol:
:redface:ببخشید ندیده بودم که پرسیده بودی!
حالا به منم بگید خوب؟؟!!
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
از دوستانی که در مورد تلسکب اطلاعات دارند خواهش میکنم راهنمایی کنند که من چه نوع تلسکبی خریداری کنم .البته زیادی گرون نباشه ;)



نکاتی ضروری پیش از خرید تلسکوپ


خرید یک تلسکوپ بزرگترین تصمیم بک اخترشاس آماتور به شمار می آید. امیدواریم اولین تلسکوپی که می خرید تلسکوپی باشد که بیشتر از همه از آن استفاه کنید. تلسکوپی که خاطرات زیادی با آن دارید، تلسکوپی که بتوانید آن را به فرزندانتان بدهید.
بزرگترین مزیت تلسکوپ های خوب این است که در تمام طول زندگی با شما خواهند ماند. اگر به خوبی از آن مراقبت شود تجهیزات نوری آن خراب نمی شود و تا ابد ماندگار خواهد بود. امروزه اغلب تلسکوپ ها بسیار خوب و مناسب هستند، به غیر از برخی موارد استثنایی قابل توجه که به راحتی قابل شناسایی است.

مهمترین نکته در خرید یک تلسکوپ به خصوص زمانی که محدودیت مالی نیز وجود داشته باشد این است که تلسکوپی را خریداری کنید که مناسب شما بوده و علایق خاص شما را تحت پوشش قرار دهد.


تصاویری واقعی از تلسکوپ های گالیله

اولین قدم در این راه، شناخت آنچه تصمیم به مشاهد و مطالعه آن دارید می باشد و این نکته ای است که اغلب مردم به آن توجه نمی کنند و پس از مدتی تلسکوپ خود را برای فروش گذاشته و یا باز می گردانند. خیلی ناراحت کننده است که بسیاری از افراد تلسکوپ های واقعاً خوب خود را برمی گردانند. لطفا قبل از خرید موارد ذیل را مد نظر بگیرید:

- قبل از خرید تا جایی امکان دارد درباره تلسکوپ آموزش ببینید و اطلاعات لازم را جمع آوری کنید. یک خریدار آگاه معمولا بهترین گزینه را انتخاب می کند.
- ببینید به چه نوع پروژه های رصدی علاقمندید و اطلاعاتی راجع به نوع تجهیزاتی که در این باره به آن احتیاج پیدا خواهید کرد کسب کنید.
- بررسی کنید برای پروژه مورد نظر به چه چیز نیاز دارید و از کجا باید آن را تهیه کرد. تجهیزاتی که در برنامه های آتی مفید هستند خریداری کنید. همانطور که اطلاعات بیشتری می آموزید مجموعه تلسکوپ شما نیز باید غنی تر باشد.
- برای تماشای فضا حداقل به یک دیافراگم 4 اینچی نیاز خواهید داشت.
- در صورت نیاز به دنبال لنزهای ارزان تر باشید. به عبارتی درباره خرید لنزهای پلاستیکی فکر کنید. خیلی خوب است انواعی از عدسی ها را داشته باشید اما حداقل یک عدسی 25/1 اینچی تهیه کنید.
- به فکر خرید یک آداپتور باشید که به شما اجازه خواهد داد تا لنزهای کم هزینه را بر روی تلسکوپ های قوی و با کیفیت بالا سوار کنید. درنتیجه قادر خواهید بود بدون پرداخت هزینه های گزاف در پروژه های گوناگون دیگر شرکت داشته باشید.


- در صورت امکان از یک دوست متخصص کمک بگیرید، در این صورت هر دوی شما می توانید باهم نظر بدهید. از آنجایی که چشم های مختلف دیدهای متفاوتی دارند، یک جفت چشم دیگر می تواند مواردی که از چشم شما دور مانده را تشخیص دهد.
- بودجه خود را مد نظر قرار دهید. بهتر است پول خود را برای خرید وسیله ای با کیفیت بالاتر پس انداز کنید تا اینکه مجموعه ارزانتری تهیه کنید که مدت زیادی برای شما کار نخواهد کرد.
تصویری از تلسکوپ گالیله

- ضربه آهسته ای به تلسکوپ وارد آورید و مطمئن شوید ظرف مدت یک یا دو ثانیه تعادل خود را دوباره به دست می آورد.
- اگر قرار باشد تلسکوپ در گنجه خانه تان ثابت بنشیند آن تلسکوپ ارزشی ندارد. اطمینان حاصل کنید که می توانید آن را جابجا کرده و خودتان آن را آماده ی کار نمایید.

- یک کیت تمیز کننده برای تلسکوپ خود خریداری کنید. هرچه بیشتر از تلسکوپ تان مراقبت کنید طول عمر بیشتری خواهد داشت.
- کتاب های حاوی چارت های ستاره ای خریداری کنید. همانطور که در کار خود مهارت پیدا می کیند، می خواهید مسیرهای خود را ترسیم کنید و درک بهتری از آسمان ها داشته باشید.
- فقط تلسکوپی خریداری کنید که دارای گارانتی (warranty) باشد.
- مطمئن شوید در صورت ناقص یا معیوب بودن تجهیزات، می توانید آنها را برگردانید.
- تحت تاثیر صحبت های فروشنده قرار نگیرید و به دقت انتخاب کنید.تلسکوپ جدیدتان لحظات خوش فراوانی را به همراه خواهد آورد.
 

jaky

عضو جدید
سلام
از سیاه چاله ها چی میدونید؟
باتشکر
سلام آقای قیاسی، دوستمون بالا 6ساعت توضیح دادن که شما بخونید.
فقط یک نکته
این که سیاه چاله برای اینکه سیاه چاله بشه باید چگالیش خیلی بالا بره. فقط جرم کافی نیست
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
محاسبه فاصله زمین و خورشید با استفاده از گذر زهره


اهداف: اندازه گیری فاصله زمبن و خورشید با استفاده از مشاهده گذر زهره از دو مکان متفاوت که بر روی یک نصف النهار قرار گرفته باشند. البته محاسبه این فاصله از روی دو نصف النهار متفاوت نیز امکان پذیر است ولی احتیاج به روابط ریاضی پیچیده ای دارد.ارائه یک روش ساده شده که براساس اندازه گیری های انجام شده در قرن 18 به دست آمده.

مفروضات:

1-دو محل مشاهده بر روی سطح خورشید تصویر می شوند و مراکز زمین، خورشید و زهره در یک صفحه قرار دارند.

2-مدار زمین و زهره به دور خورشید دایره است.
پیش زمینه های لازم:


الف )اطلاعات ریاضی:

مجموع زوایای داخلی یک مثلث برابر با 180 درجه است.
تعریف سینوس و کسینوس یک زاویه
نسبت های مستقیم
تئوری فیثاغورث (اختیاری)

ب )اطلاعات نجومی

قانون سوم کپلر
تعریف parallax افقی

ج )وسایل لازم

خط کش
ماشین حساب

مقدمه:

سفر ادموند هالی( Ser Edward Halley) در سال های 1761، 1769 پیشنهاد برپائی مسابقه ای در زمنیه مشاهده گذر زهره را داد و جین نیکلاس دلیسله (Jean Nicolas Delisle) نتایج آن را گرد آوری کرد. ما این مشاهدات را برای محاسبه فاصله زمین و خورشد با استفاده از یک روش ساده برای رصد گران در نصف النهارهای یکسان (با عرض از مبداهای متفاوت) به کار می گیریم. برای افزایش دقت محاسبات بهتر است افراد در مکان هائی با حدکثر اختلات ممکن در عرض جغرافیایی قرار گیرند.



روشی که در این جا استفاده می شود، ساده شده نسخه ای است که هالی از آن در قرن 18 میلادی استفاده کرد.

مکان هائی که در آن زمان برای رصد به کار می رفت، بسیار دور افتاده بودند و سفر کردن به خاطر جنگ های اقوام و ملت ها و طوفان بسیار خطرناک بود. به طوری که در زمان مورد بحث ما در اقیانوس هند، انگلیس و فرانسه جنگ بود.
لازم به ذکر است که برای اولین بار در گذر سال 1761 چنین موقعیتی پیش آمد که یک مسابقه علمی بین الممللی با بیش از 130 حضور در سراسر جهان برگزار شود.
در سال 1769 نیز 151 رصد گر در 77 جای مکان مختلف به مشاهده گذر پرداختند. هریک از این گروه ها مشکلات خاص خود را داشتند که باعث می شد نتایج مورد نظر حاصل نشود.

مشاهدات از روی زمین:


حال دو رصد گر را در نظر می گیریم که در موقعیت های A و B بر روی یک نصف النهار با عرض از مبدا های متفاوت قرار دارند.

زهره به صورت یک دیسک کوچک بر روی سطح خورشید در دو نقطه A` و B` دیده می‌شود، و این به خاطر آن است که خطوط نور که به A و B می رسند با هم فرق دارند.



با قرار دادن نتایج دو مشاهده در کنار هم، امکان محاسبه Parallax فراهم می‌شود. با قرار دادن مراکز در خورشید (یکی برای ناظر A و دیگری برای ناظر B) بر روی هم A`B` فاصله مکانی بین دو مشاهده در یک لحظه بدست می آید.


اگر ما حرکت زهره را از زمان تماس اول تا انتها مشاهده کنیم و خط مسیر آن را روی خورشید در طول گذر ترسیم کنیم دو خط متفاوت ولی موازی یکی برای مشاهده از A و یکی برای B خواهیم داشت. فاصله این دو خط، جابجایی( parallax (Δβ است

عکس از گذر عطارد در سال 2003 میلادی​


چگونه فاصله بین خورشید و زمین را محاسبه کنیم:

خورشید به مرکز C، زمین به مرکز O و زهره به مرکز V را در نظر می‌گیریم:
شخصی که در نقطه A قرار دارد زهره را در A` بر روی خورشید می بیند و شخصی که در نقطه B قرار دارد زهره را در B` می‌بیند. همان طور که می‌بینید مرکز زمین، زهره و خورشید بر روی یک خط قرار ندارند (شکل 1) ولی این به ما در جهت ساده سازی روابط ریاضی کمک می‌کند.


شکل 1​


مثلث های APV و BPC دارای زاویه خارجی برابر در نقطه P هستند می توان نوشت:
βv + β1 = βs + β2

بنابراین:
βv - βs = β2 - β1 = Δβ


که در آن Δβ فاصله بین دو خط اثر گذر زهره بر روی سطح خورشید است. با ساده سازی خواهیم داشت:
Δβ = βs (βv / βs) - 1)
فاصله بین زمین‌ـ خورشید را re و زهره‌ـ خورشید rv را در نظرمی‌گیریم
Parallax زهره برابر است با βv = AB / (re- rv) و parallax خورشید
βs = AB / re می باشد. با استفاده از این دو نسبت βv / βs را حساب می کنیم
βv / βs = re / (re- rv)
با جایگذاری این نسبت در رابطه Δβ خواهیم داشت
Δβ = βs (re / (re- rv) - 1) = βs rv / (re- rv)


بنابراین:
(βs = Δβ (re / rv) - 1)


نسبت rv / re را می توانیم با استفاده از قانون سوم کپلر به دست آوریم. همان طور که می دانیم یک سال زمینی 365.25 روز و یک سال برای سیاره زهره معادل 224.7 روز است.
(re / rv)3 = (365.25 / 224.7)2


بنابراین:
re / rv = 1.38248
با استفاده از نتایج روابط parallax خورشید، خواهیم داشت
βs = Δβ (re / rv) - 1) = Δβ (1.38248 - 1)


در نتیجه
βs = 0.38248 Δβ


و در نهایت با استفاده از تعریف parallax ، فاصله زمین از خورشید، re این چنین تعریف می شود:
re = AB / βs

در نتیجه به فاصله بین دو رصد گر (AB) و Δβ ناشی از اطلاعات دیداری احتیاج داریم.


مشاهدات سال 1769


برای وضوح بیشتر از محاسبات گذر سال 1769 استفاده می‌کنیم، که این اطلاعات را در کتاب تاریخ نجوم ("A History of Astronomy" by A. Pannekoek) ثبت شده است. این کتاب شامل طراحی ها و جداول گذر است که در مکان های مختلف در سال های 69 و 61 به دست آمده، در اینجا از اطلاعات مربوط به Lapland و Tahiti برای روشن شدن مطلب استفاده می کنیم.

نقطه زهره در تائیتی از این زمان نام‌گذاری شده​


الف )فاصله بین دو نقطه رصد A و B :


فاصله AB به وسیله عرض از مبدا دو نقطه مشاهده شده، محاسبه می‌‌شود. بر روی شکل φ1 و φ2 عرض از مبدا دونقطه A و B هستند و R شعاع زمین.


در مثلث بازی که مثلث متساوی الساقین RAB را قطع می‌کند داریم:
sin (φ1 + φ2) / 2) = (AB / 2) / R
با توجه به این رابطه خواهیم داشت
AB = 2 R sin (φ1 + φ2) / 2)


دقت کنید! اگر نقاط A و B در یک چهارم یکسانی از دایره باشند زاویه مورد نظر (φ1 - φ2) / 2)خواهد بود.


به طور مثال لایلاند و تائینی بر روی یک نصف النهار قرار دارند با عرض از مبدا های 70° 21' N و 17° 32' S .


در نتیجه هندسه مساله تغییر می کند و زاویه جدید φ برابر است با :
φ = (90 - φ1) + 90 + φ2 = 127° 11' R = 6378 km


و با توجه به شعاع زمین R = 6378 km خواهیم داشت:

AB = 2 R sin(φ / 2) = 11425 km​

سفر کاپیتان جیمز کوک به هائیتی​


ب) محاسبه Δβ


برای محاسبه Δβ از روش اندازه گیری مستقیم، قطر خورشید D و A'B' را از روی طراحی و یا عکس حساب می کنیم. قطر زاویه ای خورشید که از روی زمین دیده می شود 30' است. با استفاده از تناسب خواهیم داشت:
Δβ / 30' = A'B' / D

بنابراین:
Δβ = (30') (A'B' / D)

دقت کنید که برای محاسبات باید قطر زاویه‌ای خورشید را بر حسب رادیان نوشت در نتیجه داریم:

Δβ = (30 π / 10800) (A'B' / D)
Δβ = (π /360) (A'B' /


با اندازه گیری فاصله بین دو خط مستقیم 1و3 خواهیم داشت: Δβ = 1.5 mm وقطر برروی طراحی ‌برابر با

D = 70 mm است. در نتیجه

Δβ = (π / 360)(1.5 / 70) = 0.00019 radians

در محاسبه مستقیم Δβ ، خطا در اندازه گیری به وجود می آید
 

Neptune

عضو جدید
کاربر ممتاز
نکاتی ضروری پیش از خرید تلسکوپ


خرید یک تلسکوپ بزرگترین تصمیم بک اخترشاس آماتور به شمار می آید. امیدواریم اولین تلسکوپی که می خرید تلسکوپی باشد که بیشتر از همه از آن استفاه کنید. تلسکوپی که خاطرات زیادی با آن دارید، تلسکوپی که بتوانید آن را به فرزندانتان بدهید.
بزرگترین مزیت تلسکوپ های خوب این است که در تمام طول زندگی با شما خواهند ماند. اگر به خوبی از آن مراقبت شود تجهیزات نوری آن خراب نمی شود و تا ابد ماندگار خواهد بود. امروزه اغلب تلسکوپ ها بسیار خوب و مناسب هستند، به غیر از برخی موارد استثنایی قابل توجه که به راحتی قابل شناسایی است.

مهمترین نکته در خرید یک تلسکوپ به خصوص زمانی که محدودیت مالی نیز وجود داشته باشد این است که تلسکوپی را خریداری کنید که مناسب شما بوده و علایق خاص شما را تحت پوشش قرار دهد.








تصاویری واقعی از تلسکوپ های گالیله


اولین قدم در این راه، شناخت آنچه تصمیم به مشاهد و مطالعه آن دارید می باشد و این نکته ای است که اغلب مردم به آن توجه نمی کنند و پس از مدتی تلسکوپ خود را برای فروش گذاشته و یا باز می گردانند. خیلی ناراحت کننده است که بسیاری از افراد تلسکوپ های واقعاً خوب خود را برمی گردانند. لطفا قبل از خرید موارد ذیل را مد نظر بگیرید:

- قبل از خرید تا جایی امکان دارد درباره تلسکوپ آموزش ببینید و اطلاعات لازم را جمع آوری کنید. یک خریدار آگاه معمولا بهترین گزینه را انتخاب می کند.
- ببینید به چه نوع پروژه های رصدی علاقمندید و اطلاعاتی راجع به نوع تجهیزاتی که در این باره به آن احتیاج پیدا خواهید کرد کسب کنید.
- بررسی کنید برای پروژه مورد نظر به چه چیز نیاز دارید و از کجا باید آن را تهیه کرد. تجهیزاتی که در برنامه های آتی مفید هستند خریداری کنید. همانطور که اطلاعات بیشتری می آموزید مجموعه تلسکوپ شما نیز باید غنی تر باشد.
- برای تماشای فضا حداقل به یک دیافراگم 4 اینچی نیاز خواهید داشت.
- در صورت نیاز به دنبال لنزهای ارزان تر باشید. به عبارتی درباره خرید لنزهای پلاستیکی فکر کنید. خیلی خوب است انواعی از عدسی ها را داشته باشید اما حداقل یک عدسی 25/1 اینچی تهیه کنید.
- به فکر خرید یک آداپتور باشید که به شما اجازه خواهد داد تا لنزهای کم هزینه را بر روی تلسکوپ های قوی و با کیفیت بالا سوار کنید. درنتیجه قادر خواهید بود بدون پرداخت هزینه های گزاف در پروژه های گوناگون دیگر شرکت داشته باشید.




- در صورت امکان از یک دوست متخصص کمک بگیرید، در این صورت هر دوی شما می توانید باهم نظر بدهید. از آنجایی که چشم های مختلف دیدهای متفاوتی دارند، یک جفت چشم دیگر می تواند مواردی که از چشم شما دور مانده را تشخیص دهد.
- بودجه خود را مد نظر قرار دهید. بهتر است پول خود را برای خرید وسیله ای با کیفیت بالاتر پس انداز کنید تا اینکه مجموعه ارزانتری تهیه کنید که مدت زیادی برای شما کار نخواهد کرد.
تصویری از تلسکوپ گالیله

- ضربه آهسته ای به تلسکوپ وارد آورید و مطمئن شوید ظرف مدت یک یا دو ثانیه تعادل خود را دوباره به دست می آورد.
- اگر قرار باشد تلسکوپ در گنجه خانه تان ثابت بنشیند آن تلسکوپ ارزشی ندارد. اطمینان حاصل کنید که می توانید آن را جابجا کرده و خودتان آن را آماده ی کار نمایید.

- یک کیت تمیز کننده برای تلسکوپ خود خریداری کنید. هرچه بیشتر از تلسکوپ تان مراقبت کنید طول عمر بیشتری خواهد داشت.
- کتاب های حاوی چارت های ستاره ای خریداری کنید. همانطور که در کار خود مهارت پیدا می کیند، می خواهید مسیرهای خود را ترسیم کنید و درک بهتری از آسمان ها داشته باشید.
- فقط تلسکوپی خریداری کنید که دارای گارانتی (warranty) باشد.
- مطمئن شوید در صورت ناقص یا معیوب بودن تجهیزات، می توانید آنها را برگردانید.
- تحت تاثیر صحبت های فروشنده قرار نگیرید و به دقت انتخاب کنید.تلسکوپ جدیدتان لحظات خوش فراوانی را به همراه خواهد آورد.


ممنون از توضیحاتتون:w27: .
من خیلی در زمینه های نجومی مطالعه دارم ولی همیشه این نقص رو داشتم که کارم به کتاب و سایت و عکس و نهایتا نرم افزار محدود شده و نتونستم به طور شهودی چیز زیادی ببینم و راستش در زمینه دوربین و تلسکوپ های موجود در بازار هم اصلا اطلاعات ندارم . فقط یک بار با تلسکوپ دانشگاه هلال زیبای زهره رو دیدم :redface:
یک بار تصمیم گرفتم یک دوربین دوچشمی بخرم ولی به خاطر مشغله نرفتم دنبالش.

با توجه به این که در شهر محدودیت های آلودگی نوری و آلودگی هوا و... وجود داره و من هم نمیتونم برای رصد به جاهای بیرون شهر برم آیا شما خرید تلسکوپ یا دوربین رو توصیه می کنید یا نه ؟ اگه ممکنه مقایسه ای بین کاربری دوربین و تلسکوپ انجام بدید و کدام برای افرادی مثل من مناسب ترند و زیبایی های بیش تری را میتوان با آنها دید ( با توجه به قیمت البته )

برای من دیدن حلقه های زحل و گردش قمرهای گالیله ای مشتری حول آن و چیزهایی از این دست هم بسیار مغتنم هستند.
 

Similar threads

بالا