تاپیک آموزش گرامر زبان آلمانی

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

مقایسه صفت‌ها و قید‌ها

صفت‌ها و قید‌ها تشدید کننده جمله هستند.
صفت به سه صورت درجه بندی می‌شود: صفت مطلق - صفت بر‌تر و صفت بر‌ترین.

در صفت بر‌تر، صفت پسوند «er» می‌گیرد. در صفت بر‌ترین قبل از صفت «am» می‌آید و در انت‌ها پسوند «sten» می‌گیرد.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)

schön	schön[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] schön[COLOR=#823238 !important]sten[/COLOR]
einfach	einfach[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] einfach[COLOR=#823238 !important]sten[/COLOR]

[/COLOR]
[/COLOR]
صفاتی که حرف صدا دار آن‌ها «a» - «o» - «u» باشد در صفت بر‌تر و بر‌ترین بصورت «ä» - «ö» - «ü» می‌آیند.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)

jung	j[COLOR=#823238 !important]ü[/COLOR]ng[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] j[COLOR=#823238 !important]ü[/COLOR]ng[COLOR=#823238 !important]sten[/COLOR]
grob	gr[COLOR=#823238 !important]ö[/COLOR]b[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] gr[COLOR=#823238 !important]ö[/COLOR]b[COLOR=#823238 !important]sten[/COLOR]

[/COLOR]
[/COLOR]
صفت‌هایی که به «t» - «d» - «tz» - «z» - «ss» - «sch» - «ß» ختم می‌شوند در صفت بر‌ترین «esten» می‌گیرند.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)

kalt	k[COLOR=#823238 !important]ä[/COLOR]lt[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] k[COLOR=#823238 !important]ä[/COLOR]lt[COLOR=#823238 !important]esten[/COLOR]
hart	h[COLOR=#823238 !important]ä[/COLOR]rt[COLOR=#823238 !important]er[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] h[COLOR=#823238 !important]ä[/COLOR]rt[COLOR=#823238 !important]esten[/COLOR]

[/COLOR]
[/COLOR]
صفت‌هایی که «er» یا «el» ختم می‌شوند در صفت بر‌تر پسوند «e» نمی‌گیرند.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)

teuer

[COLOR=#823238 !important]teurer[/COLOR]

[COLOR=#823238 !important]am[/COLOR] teuer[COLOR=#823238 !important]sten[/COLOR]

[/COLOR]
[/COLOR]
فرم‌های مقایسه ایی بی‌قاعده:

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)

viel	[COLOR=#823238 !important]mehr[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am meisten[/COLOR]
gern	[COLOR=#823238 !important]lieber[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]am liebsten[/COLOR]
hoch	h[COLOR=#823238 !important]öh[/COLOR]er	am h[COLOR=#823238 !important]öch[/COLOR]sten
nah	n[COLOR=#823238 !important]ä[/COLOR]her	am n[COLOR=#823238 !important]äch[/COLOR]sten
groß	gr[COLOR=#823238 !important]ö[/COLOR]ßer	am gr[COLOR=#823238 !important]ößten[/COLOR]
oft	[COLOR=#823238 !important]ö[/COLOR]fter	[COLOR=#823238 !important]am häufigsten[/COLOR]

[/COLOR]
[/COLOR]
ساختار مقایسه ایی

so + Positiv + wie
Er ist fast so alt wie sie.
Er ist genauso frech wie Jonas.


Komparativ + als
Er ist älter als seine Schwester.
Du kannst das nicht länger als zehn Jahre machen.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]صرف صفت[/h]صفت‌هایی که به عنوان وجه وصفی بکار برده می‌شوند، (که بین حرف تعریف و اسم هستند) حتما باید پایانه بگیرند.

آیا آرتیکل قبل از اسم قرار می‌گیرد؟
بله ↓		نه ↓
حرف تعریف پایانه حالت را می‌گیرد. مراجعه به جدول ۱.
بله ↓	نه →	صفت پایانه حالت را می‌گیرد. (مراجعه به جدول ۱).
صفت پایانه «e» و یا «en» را می‌گیرد. (مراجعه به جدول ۲)

	maskulin	feminina	neutral	Plural
Nominativ	r	e	s	e
Genitiv	s	r	s	r
Dativ	m	r	m	n
Akkusativ	n	e	s	e

جدول ۱- پسوندهای حالت

قبل از اسم حرف تعریف نمی‌آید. صفت پایانه حالت را می‌گیرد
Junge Leute tragen Jeans.
Ich muss mir neue Hausschuhe kaufen.
Der hat ja fettige Haare!
Er hat auf jeden Fall breite Schultern und schmale Hüften.


قبل از اسم حرف تعریف می‌آید. حرف تعریف پایانه حالت ندارد. صفت پایانه حالت را می‌گیرد.
Das ist ein schöner Pullover.
Nehmen Sie ein persönliches Geschenk mit.
Davon benötigst du nur ein gültiges Reisedokument.

	maskulin	feminina	neutral	Plural
Nominativ	e	e	e	[COLOR=#823238 !important]en

جدول ۲ - پایانه: „e“ /„-en-“

Genitiv	[COLOR=#823238 !important]en

	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]
Dativ	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]
Akkusativ	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]	e	e	[COLOR=#823238 !important]en[/COLOR]

[/COLOR]
قبل از اسم حرف تعریف می‌آید. حرف تعریف پایانه حالت را می‌گیرد. صفت پایانه‌های «en» و یا «e» می‌گیرد. مراجعه به جدول ۲.
Sie trägt einen neuen Pullover.
Ziehen Sie eine elegante Hose an.
Mit diesem interaktiven Online-Formular musst du dich zuerst voranmelden.
Das mache ich gleich im nächsten Text.
Wen meint ihr? Den braunhaarigen Mann mit den schmalen Schultern dort drüben?
Er sollte eine sportliche Figur haben.


[/COLOR]

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]حروف اضافه[/h]حروف اضافه را می‌توان با توجه به مفهوم یا حالت جمله تقسیم بندی کرد.

[h=2]تقسیم بندی بر اساس حالت جمله.[/h]

حروف اضافه در حالت فاعلی Nom	als
حروف اضافه در حالت مفعولی Dat	ab, außer, aus, bei, gegenüber, mit, nach, seit, von, zu
حروف اضافه در حالت مفعولی Akk	bis, durch, für, um, gegen, ohne, entlang
حروف اضافه در حالت مفعولی Akk و Dat	an, auf, in, über, unter, vor, hinter, zwischen, neben
حروف اضافه با اضافه ملکی	wegen, während, infolge, statt, trotz

[h=2]تقسیم بندی بر اساس مفهوم جمله.[/h]حرف اضافه برای مکان

an	am (an + dem) Hauptplatz
in	in der Straßenbahn
auf	auf dem Spielplatz, auf dem Schloßberg
über	über der Stadt
unter	unter dem Schloßberg
vor	vor dem Brunnen
hinter	hinter dem Café
zwischen	zwischen dem Brunnen und dem Rathaus
neben	neben der Oper

حروف اضافه در حالت مفعولی Akk و Dat

وقتی که به سوال کجا؟ (کجا چیزی قرار دارد؟ کجا چیزی حرکت می‌کند؟) جواب می‌دهیم، حرف اضافه اسم در حالت مفعولی «Dat» قرار می‌گیرد.
افعالی که معرف موقعیت هستند

• liegen​
• stehen​
• sitzen​
• hängen​
• stecken​

Wo liegt die Zeitung? – Auf dem Tisch.
Wo steht der Koffer? – Hinter dem Schrank.
Wo sitzt deine Freundin? – Vor der Dame da.
Wo geht ihr am liebsten spazieren? – Im (in + dem) Wald.


Das Geschirr steht auf dem Tisch.
Die Messer liegen hinter dem Herd.
Die Schuhe liegen unter dem Bett.
Die Weinflaschen stehen neben dem Abfalleimer.


Blumen stehen vor dem Fenster.
Zwischen Büchern liegen Socken.
Über dem Spiegel kleben Kaugummis.
An der Wand hängt der Spiegel.





در مقابل سوال به کجا؟ «Whoin»، حرف اضافه اسم در حالت مفعولی «Akk» می‌آید.
افعالی که معرف تغیر موقعیت هستند

• legen (sich)​
• stellen (sich)​
• setzen (sich)​
• hängen​
• stecken​

Wohin legst du die Zeitung? – Auf den Tisch.
Wohin stellst du den Koffer? – Hinter den Schrank.
Wohin setzt sich deine Freundin? – Vor die Dame da.
Wohin geht ihr heute spazieren? – In den Wald.


Das Bett kommt in die Ecke.
Der Kasten kommt neben das Bett.
Den Schreibtisch stellen wir vor das Fenster.
Diese Lampe stellen wir auf den Schreibtisch.


Möchtest du den Teppich unter den Schreibtisch legen.
Den Spiegel hängen wir en die Wand.
Über den Spiegel hängen wir die Uhr.
Biegen Sie in die Herrengasse ab.

aus	Nimm die Kleidung aus dem Schrank.
bei	Sie bleibt schon seit einer Stunde bei dem Arzt. Zuerst haben wir uns bei der Ausländerbehörde im Stadthaus erkundigt.
nach	Wir fahren morgen nach Linz, nach Österreich. * Ich fliege nach Russland. *
von	Sie wohnen nicht weit von uns. Nimm deine Füße vom (von + dem) Tisch! Er kommt gerade von seiner Freundin. Sie ist vor kurzem von der Türkei nach Deutschland gezogen.
zu	Dann musst du zum (zu + dem) Schloss gehen. Ich muss zum (zu + dem) Arzt. Man hat uns zum (zu + dem) Arbeitsamt geschickt.
gegenüber (قبل و یا بعد از اسم، همیشه قبل از ضمیر شخصی)	Ich wohne gegenüber dem Park. Ich wohne dem Park gegenüber. Er sitzt mir gegenüber. Am besten tankst du bei der Tankstelle dem Freizeitzentrum gegenüber.

حروف اضافه در حالت مفعولی Dat

برای جهت مشخص با اسامی شهر‌ها حرف تعریف معین می‌آید. حرف اضافه «in» در حالت مفعولی «Akk» بکار می‌رود.
Ich fliege in die Türkei.
Ich fliege in die USA.
Ich fliege in die Schweiz.

durch	Wir fahren durch den Tunnel. Wir fahren durch die Stadt. Dann fährst durch die Unterführung.
über	Wir gehen über die Straße. Du fährst über die Brücke.
entlang	Entlang den Fluss gibt es schöne Wege. Du fährst den Heidensee entlang.

حروف اضافه در حالت مفعولی Akk

an + Dativ + entlang	Ich gehe oft am (an + dem) Fluss entlang spazieren. Du fährst am (an + dem) Heidensee entlang.
an + Dativ + vorbei	Ich komme oft an dem Museum vorbei. Du fährst am (an + dem) Hafen vorbei.
gegenüber von + Dativ	Ich wohne gegenüber von dem Park. Am besten tankst du bei der Tankstelle gegenüber vom (von + dem) Freizeitzentrum.
bis zu + Dativ	Gehen Sie bitte bis zur Kreuzung. Dann fährst bis zum (zu + dem) Supermarkt.
um + Akkusativ + herum	Wir fahren um die Stadt herum. Dann fährst um den Supermarkt herum.

حروف اضافه با اسم و حروف اضافه با قید

حروف اضافه زمانی

an	تاریخ {۱}. روزهای هفته {۱}. اوقات روز	Ich bin am (an + dem) 06.07.1975 geboren. Am (an + dem) Sonntag arbeite ich nicht. Am (an + dem) Morgen schlafe ich lange.
bei	هم زمانی	Bei der Arbeit kann ich nicht telefonieren.
in	پس از آن {۱} - ماه‌ها {۱} -فصل‌ها {۱} در شب.	In einer Stunde bin ich bei dir. Was hast du im (in + dem) September gemacht? Im (in + dem) Winter fahre ich oft Ski. In der Nacht muss sie arbeiten.
nach	بعد از آن	Nach zwei Stunden ist er zurückgekommen. Schon nach einer Woche konnten wir die Ergebnisse sehen.
vor	سابقا	Vor dem Schlafen geht sie baden. Es ist 5 vor 7.
seit	مربوط به زمان گذشته	Es regnet seit gestern. Seit gestern bin ich wieder fit.
ab	مربوط به زمان حال و آینده	Ab heute rauche ich nicht mehr. Ab November arbeite ich am nächsten Abschnitt.
von	با «bis»	von 8.00 Uhr bis 10.00 Uhr Von Montag bis Freitag bin ich an der Uni.

حروف اضافه در حالت مفعولی Dat

bis	(auch) با «von»	von 8.00 Uhr bis 10.00 Uhr Von Montag bis Freitag bin ich an der Uni. Ich habe heute nur bis 15.00 Uhr Zeit.
um	زمان	Um 7.30 Uhr fährt meine S-Bahn ab. Um 15.30 Uhr habe ich einen Termin.

حروف اضافه در حالت مفعولی Akk

حروف اضافه در افعال معین

mit	Ich schreibe gern mit dem Bleistift. Ich fahre oft mit dem Bus. Ich fahre nicht gern mit dem Auto.

حروف اضافه در حالت مفعولی Dat

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]"von" با اسم‌های خاص[/h]«Von» منشاء چیز یا فردی را با نام‌های مناسب مالکیت توصیف می‌کند.
Thomas Mayr ist der Vater von Hana, Laura und Niklas.
Jolana Mayr ist die Mutter von Hana, Laura und Niklas.
Das ist die Bluse von Katrin.
Das ist das Bild von Botticcelii.
Das ist die Kaffeemaschine von Tchibo.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]اعداد[/h][h=2]تاریخ[/h]برای گفتن تاریخ سال، دو عدد اول اساسی هستند و سپس کلمه "صد" ("hundert-") را اضافه می‌کنیم و بعد دو عدد باقیمانده را بیان می‌کنیم.
از سال ۲۰۰۰ به بعد همه چهار رقم را به عنوان عدد اصلی بیان می‌کنیم.
1975 = neuzehnhundertfünfundsiebzig
2013 = zweitausenddreizehn


wann?
1975 = neuzehnhundertfünfundsiebzig; im Jahre neuzehnhundertfünfundsiebzig
1975 – 1980 = von neuzehnhundertfünfundsiebzig bis neunzehnhundertachtzig



[h=2]اعداد ترتیبی[/h]اعداد ترتیبی به صورت زیر هستند:
۱ تا ۱۹: پسوند "te-" دارند و از ۲۰ به بعد پسوند "ste-" دارند.
1. – 19. – te
20. → – ste

استثنا:
1. = der erste
3. = der dritte
7. = der siebte
8. = der achte



بعد از حروفی مانند am - vom - bis zum - seit dem - ab dem- برای اعداد ۱ تا ۱۹ خاتمه ten می‌گیرد و از عدد ۲۰ به بعد خاتمه sten می‌آید.
wann?
am / vom / bis zum /seit dem / ab dem 1. – 19. – ten
am / vom / bis zum /seit dem / ab dem 20. → – sten
11.09.2002 = am elften September zweitausendzwei
am 15.03. = am fünfzehnten März 11.09.2002 – 12.10.2012 = vom elften September zweitausendzwei bis zum zwölften Oktober zweitausendzwölf
12.10.2012 → ab / seit dem zwölften Oktober zweitausendzwölf
ab 30.04. = ab dem dreißigsten April



[h=2]محل‌های مشخص با اعداد ترتیبی[/h]پس از حرف im برای اعداد ۱ تا ۱۹ خاتمه ten می‌آید و از عدد ۲۰ به بعد خاتمه sten می‌گیرد
wo?
im 1. – 19. – ten Stock / Bezirk
im 20. → – sten Stock / Bezirk
im 7. Bezirk = im siebten Bezirk
im 21. Bezirk = im einundzwanzigsten Bezirk
im 1. Stock = im ersten Stock

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]ترتیب کلمات در جمله اصلی[/h]یک جمله از فاعل (شخص یا شی انجام دهنده کار)، مسند (فعل صرف شده) و احتمالا بخش‌های دیگر جمله تشکیل می‌شود.
در جمله اصلی با قرار دادن (نقطه در انتهای جمله)، گزاره در جایگاه دوم قرار می‌گیرد.

I	II	III
Ich	[COLOR=#823238 !important]gehe

	heute	ins Kino.
Unser Vater	[COLOR=#823238 !important]spielt

	gern	Tennis.
Natalie	[COLOR=#823238 !important]faulenzt[/COLOR]	nicht gern.

[/COLOR]
اگر در جمله اصلی بخشی از جمله در جایگاه نخست قرار بگیرد، بلافاصله فاعل بعد از گزاره می‌آید.

I	II	III
Heute	[COLOR=#823238 !important]gehe

ich

ins Kino.

[/COLOR]
[/COLOR]
[h=2]جمله پرسشی[/h]سوال انتخابی بدون کلمه پرسشی: گزاره در وهله نخست بلافاصله پس از فاعل می‌آید.

I	II	III
[COLOR=#823238 !important]Gehst

	du	heute	ins Kino?
[COLOR=#823238 !important]Gibt

es

etwas über Architektur?

[/COLOR]
اینگونه سوالات انتخابی با «بله» و «نه» پاسخ داده می‌شود.
سوال تکمیلی با کلمه پرسشی: در وهله اول کلمه پرسشی، در وهله دوم گزاره بلافاصله بعد از فاعل.

I	II	III
Wohin	[COLOR=#823238 !important]gehst

	du	heute?
Wie	[COLOR=#823238 !important]ist[/COLOR]	Ihr Name?
Wo	[COLOR=#823238 !important]ist[/COLOR]	die Ausstellung?

[/COLOR]
[/COLOR]
[h=2]ضمایر پرسشی[/h]ضمایر پرسشی با حرف «W» شروع می‌شوند.

wer? = چه کسی؟	Wer ist das?
was? = چه؟	Was möchtest du trinken? Was machen wir heute?
wessen? = مال چه کسی؟	Wessen Katze ist das?
wem? = به چه کسی؟	Wem soll ich helfen?
wen? = چه کسی را؟	Wen besuchen wir heute?
warum? = چرا؟	Warum warst du nicht in der Schule?
wann? = چه وقت؟	Wann kommst du zu uns?
wo? = کجا؟	Wo wohnst du? Wo ist die Ausstellung?
wohin? = به کجا؟	Wohin fahrt ihr im Urlaub?
woher? = از کجا؟	Woher kommst du?

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جای فاعل در جمله[/h]وقتی که در جمله به جای اسم دو مفعول می‌آید، مفعول «Dat» قبل از مفعول «Akk» قرار می‌گیرد.
Ich gebe meinem Freund das Buch.


مفعولی که به جای ضمایر شخصی می‌آید، همیشه قبل از مفعولی است که به جای اسم می‌آید.
Ich gebe ihm das Buch.
Ich gebe es ihm.


هنگامی که در جمله دو مفعول به جای ضمایر شخصی بیایند، مفعول «AKK» قبل از مفعول «Dat» قرار می‌گیرد.

Ich

gebe

meinem Freund

[COLOR=#823238 !important]das Buch

.
Ich	gebe	[COLOR=#823238 !important]es

ihm.

[/COLOR]
[/COLOR]

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]پرسش[/h]ضمیر پرسشی «welch» هنگام انتخاب یک شخص معین و یا شیی در میان اشیاء دیگر بکار می‌رود
ضمیر پرسشی «welch» قبل از اسم و به جای حرف تعریف معین قرار می‌گیرد.
ضمیر پرسشی «welch» مانند حرف تعریف معین صرف می‌شود.

	maskulin	feminina	neutral	Plural
Nominativ (wer? was?)	welcher Tisch? welcher Rock?	welche Lampe? welche Jacke?	welches Bett? welches Kleid?	welche Stühle? welche Schuhe?
Genitiv (wessen?)	welches Tisches? welches Rockes?	welcher Lampe? welcher Jacke?	welches Bettes? welches Kleides?	welcher Stühle? welcher Schuhe?
Dativ (wem?)	welchem Tisch? welchem Rock?	welcher Lampe? welcher Jacke?	welchem Bett? welchem Kleid?	welchen Stühlen? welchen Schuhen
Akkusativ (wen? was?)	welchen Tisch? welchen Rock	welche Lampe? welche Jacke?	welches Bett? welches Kleid?	welche Stühle? welche Schuhe?

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

نفی „nicht”

حرف نفی nicht تمامی جمله و با بخشی از جمله را منفی می‌کند
حرف نفی nicht در انتهای جمله و یا قبل از فعل دوم می‌آید
Ich liebe dich nicht.
Ich kann leider nicht schwimmen.


برای نفی بخشی از جمله «nicht» را بکار می‌بریم.
Ich will nicht jetzt schwimmen (sondern in einer Stunde).
Sie geht nicht mit Florian (sondern mit Markus).

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

جمله‌های چرایی با «weil» (چون که)

حرف ربط "weil" دلیلی را بیان میکند . بعد از این حرف ربط جمله فرعی شامل ( فاعل ، اجزای دیگر جمله و در پایان گزاره ) . وقتی که جمله ربطی "weil" در ابتدای جمله بیاید ، جمله اصلی باید با گزاره شروع شود .
Ich bleibe heute zu Hause, weil ich sehr krank bin.
Weil ich sehr krank bin, bleibe ich heute zu Hause.
Wir kommen schon am Freitag, weil wir einen langen Weg haben.
Ich bin sauer, weil ich Hunger habe.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های مفعولی با „dass”[/h]در جمله‌هایی که دارای مفعول هستند معمولاً با حرف ربط dass شروع می‌شوند. در این حالت جمله فرعی تشکیل می‌شود. (فاعل + بخش‌های دیگر جمله + مسند)
Er hat gesagt, dass sie nicht kommen können.
Wahrscheinlich haben Sie schon erfahren, dass es neue Lehrerinnen und Lehrer gibt.
Bist du sicher, dass Ömer in der Schule isst?

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

• • [h=1]جمله‌های پرسشی غیرمستقیم[/h]این سؤالات در جملات مرکب می‌توانند به‌عنوان عبارات تابع به نظر برسند.
    سوالات تکمیلی در جملات فرعی با یک (کلمه سوالی در ابتدای جمله شروع می‌شود) و در پایان هم گزاره می‌آید.
    Was hast du heute gekauft?
    Ich habe gefragt, was du heute gekauft hast.
    Ich würde auch gerne wissen, wann das Kinocafé aufmacht.
    
    
    
    سوالات انتخابی در جملات فرعی با حرف ربط «ob» شروع می‌شود و گزاره در انتهای جمله می‌آید.
    Kommst du heute zu mir? → Ich habe gefragt, ob du heute zu mir kommst.
    Ist die E-Mail-Adresse richtig? → Ich bin nicht sicher, ob die E-Mail-Adresse richtig ist.
    Könnten Sie mich bitte zurückrufen und mir sagen, ob die Reservierung in Ordnung geht?
    
    
    

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

جمله‌های شرطی با „wenn”

حرف ربطی است که شرطی را بیان می‌کند و جمله فرعی تشکیل می دهد. (فاعل - مفعول - بقیه اجزای جمله و در انتها فعل صرف شده)
Wenn das Wetter heute schön ist, gehen wir in den Park.
Wir gehen in den Park, wenn das Wetter heute schön ist.
Wenn es mit der Karriere als Fußballspieler nichts wird, habe ich schon einen Plan B.
Wenn Sie sofort übersiedeln möchten, können Sie bei einer älteren Dame im Stadtzentrum wohnen.



جمله‌های غیرواقعی اغلب به‌صورت جمله شرطی بکار برده می‌شوند
Wenn das Wetter heute schön wäre, würden wir in den Park gehen.
Wir würden in den Park gehen, wenn das Wetter heute schön wäre.
Zum Schluss möchte ich Sie noch darauf hinweisen, dass es im Stiegenhaus viel gemütlicher wäre, wenn die Heizung funktionieren würde.
Es wäre schön, wenn Sie sich bis Montag nächster Woche melden könnten.
Wenn Sie noch ein bisschen warten könnten, hätte ich ein sehr günstiges Angebot.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

جمله‌های تصدیقی با „obwohl” و „trotzdem”

پاسخ «جملات امتیازی» به پرسش «با این وجود ».
جملات ربطی با حرف ربط «obwohl» (اگر چه) ساخته می‌شوند و بعد از حرف ربط جمله بصورت (فاعل، اجزای دیگر جمله و در پایان گزاره) می‌آید.
Obwohl es sehr stark regnet, gehen wir mit dem Hund spazieren.
Gehen wir mit dem Hund spazieren, obwohl es sehr stark regnet.
Muss ich auch zahlen, obwohl er kein Mittagessen hat?
Obwohl das nicht der Hausordnung widerspricht, stört es mich sehr bei meiner Arbeit.



جمله ربط می‌تواند همچنین با حرف ربط «trotzdem» (با این حال) شروع شود و در اینصورت جمله بصورت معکوس تشکیل می‌شود (گزاره، فاعل و اجزای دیگر جمله).
Es regnet sehr stark, trotzdem gehen wir mit dem Hund spazieren.
Ich habe die Mieter schon mehrmals auf diese Probleme hingewiesen, trotzdem hat sich bisher leider gar nichts geändert.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های تصدیقی با „deshalb”[/h]حرف ربط "deshalb" (به این دلیل) اشاره به دنباله دارد. حرف ربط نیاز به معکوس دارد (مسند+ فعل+ دیگر بخش‌های جمله).
Ich bin sehr krank, deshalb bleibe heute zu Hause.
Sie hatten weniger zu tun, deshalb hatten sie bestimmt weniger Stress.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های پایانی با ”um…zu” و „damit”[/h]جمله‌های پایانی در برابر سوال برای چه؟ و به چه هدف؟ استفاده می‌شوند.
وقتی که فاعل‌ها در هر دو جمله یکی باشند، جمله اصلی با حرف ربط «um» بکار می‌رود و سپس دیگر اجزای جمله و در انت‌ها حرف ربط «zu» همراه با مصدر می‌آید.
Ich lerne fleißig Deutsch. Ich will in Deutschland studieren.
ich = ich
Ich lerne fleißig Deutsch, um in Deutschland zu studieren.
Zwei Škoda-Automechaniker fahren in ein einsames, österreichisches Alpendorf, um Ski zu fahren.



در جملات um... zu فعل معین «wollen» بکار نمی‌رود.
Laura sieht sich oft Filme an. Sie will mit den Freunden darüber reden. → Laura sieht sich oft Filme an, um will mit den Freunden darüber zu reden.



وقتی که فاعل‌ها در هر دو جمله یکی نباشد، جمله اصلی توسط حرف ربط «damit» بکار می‌رود. جمله فرعی شامل (فاعل، اجزای دیگر جمله و در پایان گزاره می‌آید.)
Ich lerne fleißig Deutsch. Mein Chef soll zufrieden sein.
ich ≠ mein Chef
Ich lerne fleißig Deutsch, damit mein Chef zufrieden ist.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های نسبی[/h]جملات نسبی اسمی را توصیف می‌کند که به جمله اصلی نزدیک‌تر است. در ابتدای جمله نسبی ضمیر می‌آید. آن‌ها ساختار مشخصی مانند حرف تعریف‌های معین دارند (به حز Dat جمع). بعد از ضمایر نسبی جمله فرعی که شامل (فاعل، اجزای دیگر جمله و درپایان گزاره).

	maskulin	feminina	neutral	Plural
Nominativ (wer? was?)	der	die	das	die
Dativ (wem?)	dem	der	dem	[COLOR=#823238 !important]denen

ضمایر نسبی

Akkusativ (wen? was?)	den	die	das	die

تعداد و جنسیت ضمایر نسبی توسط اسم در جمله اصلی و حالت فعل در جمله فرعی تعیین می‌شود.
ضمایر نسبی می‌توانند با حروف اضافه به جمله اصلی وصل شوند، همانند فعل در جمله فرعی.
[/COLOR]
جملات نسبی می‌توانند (با کاما) به جمله اصلی وصل شوند.
Das ist das Mädchen, das ich gut kenne.
Dafür ist der Mieter in der Wohnung Nr. 4 verantwortlich, der auch gestern wieder seinen Kampfhund ohne Beißkorb und Leine frei im Haus herumlaufen ließ.
Die Nachbarn, denen ich Geld geliehen habe, sind sehr nett.
Weiters möchte ich Sie darauf aufmerksam machen, dass die Frau, die in der Wohnung Nr. 7 wohnt, in der Früh beim Duschen regelmäßig laut und falsch singt.
Die Straßenbahn, auf die ich warte, kommt endlich.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های زمانی[/h]بعد از حروف ربط زمانی جمله بصورت (فاعل، دیگر اجزای جمله و در انت‌ها گزاره) می‌آید.

[h=2]حرف ربط «als» - «wenn»[/h]حرف ربط «wenn» رویدادی در زمان حال و آینده و تکرار آن را در زمان گذشته بیان می‌کند.
(تکرار می‌تواند با قید‌هایی مانند «immer» - «jedesmal» همراه باشد.
Wenn er mich besucht, bringt er immer eine Flasche Wein mit.
Wenn er mich besuchte, brachte er immer eine Flasche Wein mit.
Immer wenn in ihrem Leben etwas Besonderes passiert ist, hat sie ein Buch geschrieben.


حرف ربط «Als» رویدادی که یکبار در گذشته اتفاق افتاده است را بیان می‌کند
Als ich den Brief gelesen habe, habe ich mich an die Ferien erinnert.
Als ich Kind war, las ich sehr gern Märchen.
Als sie 16 war, wollte sie groß sein und siegen.

	گذشته	در حال حاضر، آینده
یک بار	[COLOR=#823238 !important]als

	wenn
چندبار	wenn	wenn

[/COLOR]
[h=2]حرف ربط «bevor»[/h]Bevor ich zu Abend esse, mache ich noch Ordnung in der Küche.
Bevor sie ihren dritten Mann geheiratet hat, war ihre Autobiographie schon fertig.



[h=2]حرف ربط «seit» / «seitdem»[/h]Seitdem ich sie kennen gelernt habe, geht es mir viel besser.
Seitdem ich dieses Lied singe, kommt die Knef in meine Träume.



[h=2]حرف ربط «bis»[/h]Wir bleiben hier, bis eure Eltern kommen.



[h=2]حرف ربط «während»[/h]Während in Europa noch Krieg herrschte, drehte sie bereits die ersten Filme.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

[h=1]جمله‌های مصدری[/h]مصدر همیشه در انتهای جمله می‌آید
حرف zu قبل از مصدر می‌آید و این حرف هیچگونه معنایی ندارد.

مصدر بدون حرف zu

• فعال کمکی مودال
  
  Ich kann sehr gut schwimmen.
  Können Sie mich bitte beraten?
  
  ​
• وجه شرطی بعد از würde
  
  Ich würde gern nach Australien reisen.
  
  ​
• زمان آینده یک
  
  In 20 Jahren werden die Menschen auf dem Mond leben.
  
  ​
• بعد از فعل حرکتی
  
  Wir gehen schwimmen.
  Wann kommst du essen?
  
  ​
• بعد از افعال ادراکی
  
  Ich sehe die Kinder spielen.
  Ich höre die Nachbarin singen.
  
  ​
• بعد از افعال یاد گرفتن، یاد دادن، کمک کردن
  
  Wir lernen Deutsch sprechen.
  Ich helfe dir die Hausaufgaben machen.
  
  ​
• بعد از فعل اجازه دادن
  
  Ich lasse das Fahrrad reparieren.
  
  ​

در موارد دیگر حرف zu قبل از پایان جمله می‌آید
Es fängt an zu regnen.
Hör auf zu rauchen.
Ich habe vor, ein Konto zu eröffnen.
Ich bitte Sie, hier noch zu unterschreiben.


ساختار zu قبل از مصدر

• (es ist) وجودداشتن + صفت
  
  Es ist gesund viel Obst zu essen.
  
  ​
• فعل داشتن + اسم‌ها
  
  Ich habe jetzt keine Zeit mit dir zu sprechen.
  Wir haben die Absicht, die Sache noch einmal zu besprechen.
  
  ​

بین جمله اصلی و شکل مصدر یک کاما قرار می‌گیرد

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

اینم منبع مطالبی ک گذاشتم


اگر نقصی داشت پوزش

http://deutsch.info/fa

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

در زبان آلمان معرفی خود را معمولا با جله ساده Ich bin ...که به معنی من هستم است شروع می‌کنیم. به مثال‌های زیر توجه کنید:

من Sabine Möller هستم.	Ich bin Sabine Möller
من Christian Maier هستم.	Ich bin Christian Maier
من خانم Kracht هستم.	Ich bin Frau Kracht
من آقای Jansen هستم.	Ich bin Herr Jansen

برای پرسیدن نام یک نفر می‌توانید از Sind Sie ...?در موارد محترمانه و از Bist du...? در موارد دوستانه استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

آیا تو Sabine Möller هستی؟	؟Bist Du Sabine Möller​
آیا تو Christian Maier هستی؟	؟Bist du Christian Maier
آیا شما خانم Kracht هستید؟	؟Sind Sie Frau Kracht
آیا شما آقای Jansen هستید؟	؟Sind Sie Herr Jansen

توجه داشته باشید که S در Sie (به عنوان ضمیر محترمانه) همیشه با حرف بزرگ نوشته

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

ر این بخش به معرفی مقدماتی اسامی و در واقع شغل‌های مذکر و مونث می‌پردازیم. در زبان آلمانی یک شغل می‌توانند مونث یا مذکر باشند. عمل مونث کردن یک شغل در بیشتر موارد به وسیله اضافه کردن یک –in به انتهای شغل انجام می‌شود.

Ich bin Lehrer	من معلم (مذکر) هستم​
Ich bin Lehrerin	من معلم (مونث) هستم
Ich bin Polizist	من مامور پلیس (مذکر) هستم
Ich bin Polizistin	من مامور پلیس (مونث) هستم
Ich bin Mechaniker	من مکانیک (مذکر) هستم
Ich bin Mechanikerin	من مکانیک (مونث) هستم

توجه داشته باشید که در زبان آلمانی نیز مانند فارسی (و متفاوت از انگلیسی) نیازی به آوردن کلمه یک یا (ein(e قبل از شغل نیست.

---

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

مشخص کردن ملیتتان روشی ساده وجود دارد و آن هم استفاده از عبارت Ich komme aus ... است که به صورت تحت الفظی به معنی «من از ... آمدم » است اما معنی آن «من اهل ... هستم» است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Ich komme aus dem Iran	من اهل ایران هستم.
Ich komme aus Berlin	من اهل برلین هستم.
Ich komme aus Schottland	من اهل اسکاتلند هستم.

برای معرفی محل زندگیتان باید از عبارت Ich wohne in ... استفاده کنید که به معنی «من در ... زندگی می‌کنم» است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Ich wohne in Tehran	من در تهران زندگی می‌کنم.
Ich wohne in Deutschland	من در آلمان زندگی می‌کنم.
Ich wohne in Frankfurt	من در فرانکفورد زندگی می‌کنم.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

در این بخش به معرفی ضمیر مالکی (mein(e می‌پردازیم. در زبان آلمانی با توجه به نوع اسمی که می‌خواهیم در مورد مالکیت آن صحبت کنیم ضمیر ملکی نیز متفاومت است به این صورت که: زمانی که در مورد مالکیت یک اسم مذکر صحبت می‌کنیم از mein استفاده می‌کنیم. زمانی که در مورد مالکیت یک اسم مونث صحبت می‌کنیم از meine استفاده می‌کنیم. به مثال‌های زیر توجه کنید:

او همسر (زن) من است.	.Das ist meine Frau
او دختر من است.	.Das ist meine Tochter
او شوهر من است.	.Das ist mein Mann
.او پسر من است​	.Das ist mein Sohn
او دوست (مذکر) من است.	.Das ist mein Freund
او همکار (مذکر) من است.	.Das ist mein Kollege

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

همانطور که می‌دانید در زبان آلمانی هم مانند فارسی افعال باید صرف شوند. از نظر صرف افعال, افعال آلمانی به دو دسته تقسیم می‌شوند: با قائده و بی قائده
در این قسمت شما با طریقه صرف افعال با قائده آشنا می‌شوید. مثال‌ها را با دو فعل باقائده wohnen (زندگی کردن) و kommen (آمدن) توضیح خواهم داد:

ich	من

ich komme	.من می‌آیم
ich wohne	.من زندگی می‌کنم

du	(تو (غیر رسمی

du kommst	.تو می‌آیی
du wohnst	.تو زندگی می‌کنی

Sie	(شما (توی رسمی

Sie kommen	.شما می‌آیید
Sie wohnen	.شما زندگی می‌کنید

لازم به ذکر است که بسیاری از افعال آلمانی جزو افعال با قائده محسوب می‌شوند.

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

در این بخش به معرفی حروف تعریف برای اسامی معرفه یعنی der, die, das می‌پردازیم. در زبان آلمانی هر اسمی دارای جنس است و این جنسیت می‌تواند هیچ‌گونه ربطی به معنی اسم مورد بحث نداشته باشد. هر اسم در زبان آلمانی می‌توان یکی از این سه حالت را داشته باشد: مذکر (masculine), مونث (feminine) خنثی (neuter). بهترین راه برای تعیین جنس اسمی که از آن اطلاع ندارید استفاده از دیکشنری است. Der حرف تعریف معرفه برای اسامی مذکر است:

der Apfel	سیب
der Bruder	برادر

Die حرف تعریف معرفه برای اسامی مونث است.

die Straße	خیابان
die Freundin	(دوست (مونث

Das حرف تعریف معرفه برای اسامی خنثی است.

das Fahrrad	دوچرخه
das Kind	کودک

بهترین روش برای یادگیری جنس اسامی در زبان آلمانی حفظ کردن آنها همراه با اسم است

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

ر این بخش با طریقه ساختن سوالات آشنا خواهید شد. برای ساختن یک سوال دو روش وجود دارد: روش اول استفاده کردن از کلمات سوالی, روش دوم جابه جا کردن محل فعل در جمله. در اینجا با تعدادی از کلمات سوالی در زبان آلمانی آشنا خواهید شد:

چه...؟​	Was...?​
کی...؟ چه وقت...؟​	Wann...?​
کجا...؟ کدام محل...؟​	Wo...?​
چه کسی...؟​	Wer...?​
به کجا...؟​	Wohin...?​
چند تا...؟ چقدر...؟​	Wie viel...?​

پس از استفاده کردن از یک کلمه سوالی در جمله فعل اصلی بلافاصله بعد از آن می‌آید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

؟Was sind Sie von Beruf	شغل شما چیست؟
؟Was ist das	این چیست؟
؟Wo wohnen Sie	کجا زندگی می‌کنید؟
؟Wohin, bitte	به کجا, لطفا؟

در برخی موارد برای سوالی کردن جمله نیازی به استفاده از کلمات سوالی نیست. در این موارد به سادگی با جابه‌جا کردن محل فعل از جایگاه دوم در جمله به جایگاه اول می‌توان جمله را سوالی کرد. به جملات زیر توجه کنید:

؟Ist das ein Taxi؟Ist das der Herd؟Sind wir da

Das ist ein Taxi Das ist der Herd Wir sind da

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

ین بخش درباره مکان و سوال کردن درباره مکان است. برای سوال کردن درباره محل یک چیز یا کس از wo به معنی کجا استفاده می‌کنیم.

کجا زندگی می‌کنی؟

؟Wo wohnst du

زمانی که می‌خواهیم درباره واقع شدن چیزی در محلی صحبت کنیم از inاستفاده می‌کنیم:

من در برلین زندگی می‌کنم.

Ich wohne in Berlin

برای مشخص کردن مکان یک چیز همچنین می‌توان از anنیز استفاده کرد.(از آنجایی که فاقد معادل فارسی است باید بگویم an معنایی شبیه به at در انگلیسی دارد).

من در دانشگاهی در برلین درس می‌خوانم.	Ich studiere an der Universität in Berlin
	I'm studying at Berlin University

هر دو حرف اضافه an و in با توجه به جنس اسمی که پس از آنها می‌آید تغییر می‌کنند. با هر کدام از اسامی مذکر و خنثی حرف اضافه‌ی in به imتبدیل می‌شود که در واقع حالت خلاصه شده‌ای از in + demاست. به مثال زیر توجه کنید: (das Krankenhaus)
Ich arbeite im Krankenhaus حرف اضافه an نیز دارای حالتی مشابه است و با اسامی مذکر و خنثی به شکل am در می‌آید که درواقع حالت خلاصه شده‌ای از an + dem است. به مثال زیر توجه کنید: (der Potsdamer Platz)
؟Ist das am Potsdamer Platz در مواجهه با اسامی مونث حروف اضافی in و an موجب می‌شوند که حرف تعریف آن اسم یعنی dieبهder تغییر کند. به مثال‌های زیر توجه کنید: (die Oranienburger Straße)Ich wohne in der Oranienburger Straße (die Universität)
Ich studiere an der Universität

 

[Mʀ Yᴀsɪɴ]

در این بخش درباره طریقه سوال کردن و صحبت کردن درباره مقصد صحبت می‌کنیم. برای سوال کردن درباره مقصد باید از کلمه سوالی wohinبه معنی «به کجا» استفاده کرد.

به کجا می‌روید؟

؟Wohin gehen Sie

برای صحبت کردن درباره مقصد از حروف اضافه nachوzu استفاده می‌کنیم. از حرف اضافه nach در مواردی استفاده می‌شود که بخاهیم درباره یک شهر یا کشور صحبت کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

من به برلین می‌روم (می‌رانم).

Ich fahre nach Berlin

برای صحبت کردن درباره مقصد در بیشتر موارد از حرف اضافه zu استفاده می‌شود. باید توجه داشته باشید که با اسامی مذکر و خنثی حرف اضافه zu به zum تبدیل می‌شود, که در واقع حالت خلاصه‌ای از zu + demاست. der Platz » zum Platz
das haus » zum haus با اسامی مونث حرف اضافه zu به zur تبدیل می‌شود, که در واقع حالت خلاصه شده‌ی zu + derاست. die Oranienburger Straße » zur Oranienburger Straße
die Galerie » zur Galerie