تازه های فناوری نانو

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
تولید داربست‌های "نانوکامپوزیتی" با استفاده از روش چاپ سه بعدی

تولید داربست‌های "نانوکامپوزیتی" با استفاده از روش چاپ سه بعدی

محققان دانشگاه صنعتی شریف و با همکاری پژوهشگران مرکز تحقیقات ماکس پلانک آلمان با استفاده از روش چاپ سه بعدی غیر مستقیم موفق به تولید داربست‌های نانوکامپوزیتی مهندسی بافت با ساختار حفره‌های کنترل شده گردیدند. با استفاده از این روش امکان طراحی داربست‌هایی با ابعاد خارجی و نیز حفره‌های داخلی مطابق با محل شکستگی فراهم آمده و پیشرفت عظیمی در صنایع تولید تجهیزات پزشکی ایجاد خواهد شد .

سلول‌ها به صورت طبیعی توسط ماتریس خارج سلولی (ECM) احاطه شده‌اند. این ماتریس رفتار سلولی و عملکردهای ضروری آن مانند مهاجرت، چسبندگی، تکثیر وتمایز را به کمک علایم شیمیایی و فیزیکی، پشتیبانی و هدایت می‌کند. بنابراین، طراحی حفره‌های داخلی و کنترل ابعاد خارجی داربست با ساختار کنترل شده برای هدایت رفتار سلول در تعامل با ECM یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر کارآیی داربست‌های مهندسی بافت مورد استفاده در ترمیم ضایعات استخوانی است. در دهه اخیر استفاده از روش چاپ سه بعدی به دلیل قابلیت کنترل طراحی داربست مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. با این وجود به دلیل محدودیت در انتخاب مواد، این روش در مراحل ساخت همواره با چالش مواجه بوده است. به تازگی محققان تلاش قابل توجهی در توسعه سه بعدی داربست در مقیاس نانو برای کاربردهای مهندسی بافت انجام داده‌اند. در این پژوهش محققان کشورمان با استفاده از روش چاپ سه بعدی غیرمستقیم به بررسی امکان ساخت داربست‌های سه بعدی با حفرات کنترل شده پرداختند .

دکتر الناز تمجید دانش‌آموخته پژوهشکده علوم و فناوری نانو دانشگاه صنعتی شریف، در رابطه با نحوه انجام این کار تحقیقاتی بیان کرد:« در این پژوهش سعی شد با استفاده از روش چاپ سه بعدی غیر مستقیم داربست‌های نانوکامپوزیتی با ساختار حفرات کنترل شده حاوی نانوذرات مختلف دی اکسید تیتانیم و بیوگلاس با اندازه ذرات میکرونی و نانومتری تولید شده و با استفاده از آزمون‌های برون تنی، سینتیک رشد بافت استخوانی بر روی آن مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور ابتدا قالب فداشونده با ساختار سه بعدی تهیه گردید و سپس سطح آن توسط پارافین پوشش داده شد. پس ازخشکاندن انجمادی، حذف قالب فداشونده با استفاده از آب و حلال‌های شیمیایی صورت گرفت. به منظور مطالعه قابلیت اتصال، تکثیر و تمایز سلولی سلول‌های پیش‌استخوان‌ساز موش (MC3T3-E1) از مشاهدات میکروسکوپ کنتراست فازی و آنالیز (ALP) استفاده شد. مشاهدات میکروسکوپ لیزر کانفوکال و مشاهدات بافت‌شناسی ضمن تأیید رشد سه بعدی بافت در عمق حفره‌ها نشان داد که ماتریس خارج سلولی نیز تشکیل شده است. همچنین یک سینتیک چهار مرحله‌ای برای رشد بافت بر روی داربست‌های نانوکامپوزیتی سه بعدی پیشنهاد شده و ضمن مقایسه اثر جنس داربست، اثر هندسه دوبعدی و سه بعدی نیز بر روی تکثیر و تمایز سلولی مورد مطالعه قرار گرفته است .»

نتایج این پژوهش حاکی از این بود که افزودن نانوذرات به زمینه پلیمری به دلیل تمایل بیشتر نانوذرات به تجمع در سطح، سطح مؤثر تماس ذرات با سلول‌ها را افزایش می‌دهد. به علاوه این نانوذرات با ایجاد نانوتوپوگرافی، افزایش زبری و سفتی سطح، بر چسبندگی (Cell adhesion) و تکثیر (Cell proliferation) و تمایز سلولی (Cell Differentiation) اثرگذارند. به این ترتیب علیرغم آنکه عموماً دی اکسید تیتانیم به عنوان یک ماده زیست‌خنثی شناخته می‌شود، نانوکامپوزیت‌های حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیم در مقایسه با پلیمر خالص، رشد بافت و تمایز سلولی بیشتری از خود نشان می‌دهند. همچنین نشان داده شد که به دلیل سطح مؤثر بیشتر، نرخ انحلال نانوذرات بیوگلاس در محیط کشت در مقایسه با ذرات بیوگلاس میکرومتری بیشتر است .

به طور کلی می‌توان گفت این داربست‌های نانوکامپوزیتی با قابلیت اتصال، تکثیر و تمایز سلولی (در کمتر از یک ماه) در شرایط برون‌تنی قابلیت ترمیم و جایگزینی بافت استخوانی را دارا بوده و خواص مکانیکی توده‌ای و نانومتری آن‌ها نیز در محدوده قابل قبولی قرار دارد .

تمجید با بیان اینکه در حال حاضر با همکاری آزمایشگاه‌های علوم پزشکی کشور به دنبال انجام آزمون‌های درون‌تنی روی مدل‌های حیوانی (موش) هستند، ابراز امیدواری نمود که استفاده از چنین فرایندی امکان تولید صنعتی با شرایط کاملاً تکرارپذیر را فراهم خواهد کرد .

نتایج این کار تحقیقاتی که توسط دکتر الناز تمجید و دکتر عبدالرضا سیم‌چی، دکتر رضا باقری و دکتر منوچهر وثوقی (اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف) و نیز با همکاری، دکتر جان دبلیو سی دانلوپ و دکتر پیتر فرتزل از مرکز تحقیقات ماکس پلانک آلمان صورت گرفته است در مجله Journal of Biomedical Materials Research A (جلد 101، شماره 10، ماه اکتبر سال 2013، صفحات 2796 تا 2806) به چاپ رسیده است .
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
افزایش زمان ماندگاری شیر با کمک نانو ذرات اکسید روی

افزایش زمان ماندگاری شیر با کمک نانو ذرات اکسید روی

محققان ایرانی اثر ضدمیکروبی نانوذرات اکسید روی در برابر باکتری‌های مختلف را مورد مطالعه قرار دادند. آن‌ها همچنین این نانوذرات را به عنوان عامل ضدمیکروبی به شیر اضافه کرده و نتایج آن را بررسی نمودند. نتایج این تحقیق در صنایع مختلف، پزشکی، کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان مثال، ضدعفونی کردن آب، و یا بسته‌بندی و ساخت‌ دارو و غذا مورد استفاده قرار خواهد گرفت .

به علت گسترش روز افزون بیماری‌های عفونی و مسمومیت‌های غذایی ایجاد شده توسط باکتری‌های مختلف از جمله باکتری‌های اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس و همچنین ایجاد مقاومت میکروارگانسیم‌ها به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف متداول، محققین به فکر استفاده از مواد ضدمیکروبی جدیدی علیه این باکتری‌ها افتاده‌اند. ترکیبات آلی که به طور سنتی به عنوان ماده ضدمیکروبی در بسیاری از فرآیندهای صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، معایب مختلفی از جمله حساسیت به دما و فشار بالا و نیز ایجاد مسمومیت در بدن انسان را دربردارد. از این رو استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده غیرآلی مانند اکسیدهای فلزی به عنوان ماده جایگزین ترکیبات آلی در حال افزایش است. این ترکیبات غیرآلی حتی در غلظت‌های پایین نیز فعالیت‌های قوی ضدباکتری از خود نشان داده و در شرایط سخت نظیر: درجه حرارت بالا و فشار دارای ثبات بیشتری هستند. باید توجه داشت علاوه بر غیرسمی بودن این مواد، در برخی موارد حتی حاوی عناصر معدنی مورد نیاز بدن انسان نیز هستند. در سال‌های اخیر محققان با بهره‌گیری از فناوری نانو، به بررسی کنترل عملکرد میکروارگانیسم‌ها با استفاده از نانوذرات ضدمیکروبی معدنی پرداخته‌اند. با توجه به نتایج موجود مشخص شده است که نانوذرات اکسید روی داری فعالیت‌های ضدباکتری مطلوبی در برابر پاتوژن منتقل شونده از مواد غذایی از جمله اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک است. با این حال، اطلاعات اندکی از اثرات ضد میکروبی نانوذرات اکسید روی در مواد غذایی وجود دارد. از این رو، در این کار تحقیقاتی که منتج از یک طرح پژوهشی مشترک انجام شده در دانشگاه پیام نور یزد و دانشگاه پیام نور تفت بود، محققان به بررسی اثرات ضدمیکروبی غلظت‌های مختلف نانوذرات اکسید روی در برابر باکتری‌ گرم منفی اشریشیاکلی و همچنین باکتری‌های گرم مثبت استافیلوکوکوس آرئوس پرداختند. همچنین این نانوذرات به عنوان عامل ضدمیکروبی (محافظ غذایی) به شیر افزوده شد .

دکتر محبوبه میرحسینی عضو هیأت علمی گروه زیست شناسی دانشگاه پیام نور یزد، در این رابطه بیان کرد: «نانوآنتی‌بیوتیک‌ها، نانوموادی هستند که علاوه بر فعالیت ضدمیکروبی، موجب بالا بردن اثر بخشی اثر آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شوند که قابلیت آن‌ها در کنترل عفونت در شرایط آزمایشگاهی و درون بدن تایید شده است. بر خلاف بسیاری از عوامل ضدمیکروبی که در حال حاضر در درمانگاه‌ها استفاده می‌شود، در مورد نانوذرات ضدمیکروبی در دوز میلی مولار که اثر ضدمیکروبی دارند، عوارض نامطلوب مستقیم و حاد مطرح نیست. اگر چه میزان سمیت بالقوه بر اثر استفاده طولانی مدت آن‌ها هنوز به طور کامل شناخته نشده است. اما جالب‌ترین ویژگی نانوذرات ضدمیکروبی استفاده از مسیرهای چندگانه بیولوژیکی در مقابله با انواع گسترده‌ای از میکروب‌ها است.

این محققان در بررسی اثر ضدمیکروبی نانوذرات اکسید روی از روش نقطه‌ای بر روی کشت چمنی استفاده نمودند. آن‌ها 20 میکرولیتر از محلول نانوذرات اکسید روی با غلظت‌های متفاوت بر روی پلیت حاوی محیط کشت تریپتوز سوی آگار که به وسیله باکتری اشریشیاکلی و یا استافیلوکوکوس آرئوس به طور جداگانه تلقیح شده، قرار داده و آن را در انکوباتور گذاشتند. سپس از هاله عدم رشد در اطراف نمونه برای نشان دادن فعالیت‌های ضدباکتری برای هر غلظت اکسید روی استفاده کردند. همچنین برای بررسی فعالیت‌های ضدباکتری در محیط مایع، محیط TSB حاوی غلظت‌های مختلف نانوذرات اکسید روی تهیه شده و این محیط‌های TSB با باکتری اشریشیاکلی و یا استافیلوکوکوس آرئوس به صورت جداگانه تلقیح گردید. پس از تلقیح، محیط کشت‌ هر 2ساعت تا 24 ساعت به روش کدورت سنجی مورد سنجش قرار گرفت. همچنین محیط کشت TSB حاوی نانوذرات اکسید روی بدون باکتری به عنوان شاهد مورد استفاده واقع شد. در گام آخر از نانوذرات اکسید روی در ایمنی مواد غذایی استفاده شد. برای این منظور دو غلظت از اکسید روی به عنوان تیمار ضدمیکروبی در نمونه‌های شیر مورد استفاده قرار گرفت. شیر حاوی نانوذرات اکسید روی با باکتری اشریشیاکلی و یا استافیلوکوکوس آرئوس به طور جداگانه تلقیح شد. پس از تلقیح، تعداد باکتری‌ها به روش پلیت کانت آگار در هر 4 تا 8 ساعت تعیین گردید. در این بخش نیز ارلن حاوی باکتری بدون نانوذره اکسید روی به عنوان شاهد مورد استفاده قرار گرفت .

به گفته میر حسینی نتایج نشان داد اثر ضدمیکروبی اکسید روی بر باکتری گرم مثبت از باکتری گرم منفی بیشتر بود. نانوذرات اکسید روی همچنین دارای توانایی‌ مطلوب متوقف‌سازی رشد اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس آرئوس در شیر است. البته سمیت نانوذرات نسبت به ذرات بزرگتر از همان جنس، حتی برای مواد با سمیت نسبتاً کم، بیشتر است. مکانیسم‌های متفاوتی سبب از بین بردن میکروارگانیسم‌ها توسط نانوذرات اکسید روی می‌شوند. این نانوذرات اکسیدی سبب تخریب چربی و پروتئین غشای سلولی باکتری، و در نتیجه نشت محتویات داخل سلولی و در نهایت مرگ سلول‌های باکتریایی می‌شوند‌. علاوه بر این، تولید پراکسید هیدروژن و یون‌های Zn+2 به عنوان مکانیسم کلیدی عمل ضدباکتری نانوذرات اکسید روی پیشنهاد شده است .

به طورکلی می‌توان گفت نانوذرات اکسید روی فعالیت ضد میکروبی مطلوبی علیه میکروب‌های مورد آزمایش در محیط کشت و شیر نشان داد. با این حال میرحسینی معتقد است نتایج این کار مقدمه‌ای بر تعیین پتانسیل کاربردی استفاده از نانوذرات اکسید روی در نگهداری مواد غذایی است. برای بررسی پارامترهای موثر بر اثر ضدمیکروبی مطلوب نانوذرات اکسید روی از جمله غلظت، زمان و دما تحقیقات بیشتری مورد نیاز خواهد بود. از این رو آن‌ها در طرح‌های پژوهشی دیگر اثر ترکیبی نانوذرات اکسیدروی با عوامل ضدمیکروبی دیگر و احتمال کاربرد آن در سایر مواد غذایی را در دست بررسی دارند .

نتایج این کار که محصول همکاری دکتر محبوبه میرحسینی و فاطمه برزگرری دانشجوی دکترای روه زیست شناسی دانشگاه پیام نور مرکز تفت بود، در مجله International Journal of Dairy Technology (جلد 66، شماره 2،ماه می سال 2013، صفحات 291 تا 295) به چاپ رسیده است .
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
ساخت نانوحامل دارویی هوشمند به کمک تکنیک نوین

ساخت نانوحامل دارویی هوشمند به کمک تکنیک نوین

شرکت فابروس (Fabrus) یکی از تولیدکننده‌های آنتی‌‌بادی در جهان است. این شرکت فناوری تولید نانوحامل دارویی را از شرکت چیمیروز (Chimeros) خریداری کرد و با استفاده از آنتی‌بادی‌های تولید شده در شرکت خود، نانوحامل دارویی با قدرت رهایش دارو در سلول‌های هدف را تولید کرده است .
شرکت فابروس (Fabrus) که یک شرکت دارویی در شهر ساندیگو است اعلام کرد که امتیاز انحصاری تولید محصول Chimerasome™ را به‌دست آورده است، این محصول یک نانوقفس حامل دارو بوده که فناوری آن توسط شرکت چیمیروز (Chimeros) به‌دست آمده است .


Chimerasome™ یک پروتئین منفرد بوده که می‌تواند به‌صورت کروی شکل در آید؛ این ساختار به صورت یک حامل دارو عمل کرده و در نهایت می‌توان آن را به یک آنتی‌بادی خارجی متصل کرد. بعد از این فرآیندها، یک سیستم رهایش دارو به‌دست می‌آید که قادر است به‌صورت هدفمند سلول‌های خاصی را مورد هدف قرار دهد .


میگوئیل دی لوس ریوس مدیر شرکت فابروس، مخترع این محصول و بنیان‌گذار شرکت چیمیروز می‌گوید: با این سیستم رهایش دارویی می‌توان هزاران مولکول‌ دارویی فعال را وارد سایت‌های هدف کرد. ما این حامل دارو را به صورتی طراحی کردیم که می‌تواند با استفاده از عامل محیطی از هم باز شده و دارو به بیرون تراوش کند. دقت این روش بسیار بیشتر از روش‌های آنتی‌بادی رایج است .


واگون اسمایدر از بنیان‌گذاران شرکت فابروس می‌گوید: در این سیستم رهایش دارویی ما از آنتی‌بادی‌های ساخته شده توسط شرکت فابروس استفاده کردیم در حالی که نانوقفس حامل دارو، فناوری است که در شرکت چیمیروز به‌دست آمده است. ترکیب این دو فناوری موجب شد تا نانوحامل دارویی ایجاد شود که توانایی حمل مقادیر مختلفی دارو یا ترکیبات زیستی نظیر RNA را دارد با این حاملین دارو می‌توان ماده موردنظر را در سلول‌های هدف وارد کرد. آنتی‌بادی‌ها راهنمای اصلی حامل برای رسیدن به سلول هدف هستند .


در این روش جدید از شیمی ترکیبی و نمایش سلول‌های هدف با مولکول‌های ویژه نظیر جی پروتئین استفاده شده‌است .
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
موفقیت محققان ایرانی در ترمیم بافت استخوان با نانوبیوسرامیک‌ها

موفقیت محققان ایرانی در ترمیم بافت استخوان با نانوبیوسرامیک‌ها

محققان ایرانی موفق به ترمیم بافت استخوان آسیب دیده در موش صحرایی توسط بیوسرامیک نانوساختاری بر پایه کلسیم منیزیم سیلیکات (مرونیت) و مقایسه آن با پودر هیدروکسی آپاتیت تجاری شدند.


دکتر مسعود حافظی، عضو هیات علمی پژوهشگاه مواد و انرژی و از مجریان طرح با اعلام این مطلب گفت: از آنجا که در مهندسی بافت، پیش از کاربرد مواد زیستی به عنوان ایمپلنت‌ ارزیابی درون تنی دارای اهمیت بسزایی است؛ لذا با همکاری مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری دانشگاه علوم پزشکی یزد به بررسی ترمیم بافت استخوان آسیب دیده در موش صحرایی توسط بیوسرامیک نانوساختاری بر پایه کلسیم منیزیم سیلیکات (مرونیت) و مقایسه آن با پودر هیدروکسی آپاتیت تجاری پرداختیم که مهم‌ترین کاربرد این طرح در صنایع پزشکی و مهندسی پزشکی خواهد بود.


وی افزود: بیوسرامیک‌های فسفات کلسیم، به ویژه پودر هیدروکسی آپاتیت (HA)، به دلیل شباهت زیاد به ترکیب معدنی موجود در بافت‌های سخت، به طور گسترده به عنوان ایمپلنت استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، محدودیت‌هایی نظیر مقاومت فشاری و تافنس شکست پایین کاربردهای گسترده‌تر آن را برای ترمیم بافت استخوان محدود کرده است.


حافظی اضافه کرد: در سال‌های اخیر، مرونیت به دلیل افزایش تکثیر سلولی بیشتر و خواص مکانیکی بهتر توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. همچنین مطالعات انجام شده نشان داده است که استئوبلاست‌ها (سلول‌های استخوان ساز) فعالیت‌ تکثیری بهتری روی مرونیت نسبت به HA از خود نشان می‌دهند.


عضو هیأت علمی پژوهشگاه مواد و انرژی خاطرنشان کرد در این کار تحقیقاتی که در ادامه تحقیقات رساله دکتری وی و منتج از طرح پژوهشی مشترک با مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری دانشگاه علوم پزشکی یزد بوده به بررسی میزان استخوان سازی ترکیبی بر پایه کلسیم منیزیم سیلیکات یا همان مرونیت و مقایسه نتایج آن با پودر هیدروکسی آپاتیت که در ترمیم استخوان متداول است پرداخته است.


حافظی درباره مراحل انجام این تحقیقات گفت: در ابتدا مرونیت به روش سل-ژل سنتز شد و خواص فیزیکی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس با انتخاب 24 موش صحرایی سه تا چهار ماهه با وزن مشخص و تقسیم آن‌ها به سه گروه هشت تایی حفره‌هایی در استخوان ران آن‌ها ایجاد شد.


وی ادامه داد: در ادامه در یک گروه این حفره‌ها با پودر مرونیت و در گروهی دیگر با پودر هیدروکسی آپاتیت پر شد. گروه آخر هم بدون اینکه حفره با ماده‌ای پر شود، به عنوان گروه کنترل انتخاب شد. سپس با گذشت زمان دو و هشت هفته مطالعات هیستولوژیکی روی این گروه‌ها صورت گرفت و به مقایسه نتایج به دست آمده پرداخته شد.


محقق طرح تصریح کرد: نتایج نشان داد که استخوان سازی و رگزایی مرونیت در محدوده گسترده‌تر و با سرعت بیشتری در مقایسه با گروه‌های دیگر ایجاد شد؛ چراکه فعالیت استئوبلاست‌ها روی مرونیت نانوساختار در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت میکرونی افزایش قابل ملاحظه‌ای داشت. بنابراین با انجام بررسی‌های تکمیلی می‌توان به کاربرد این ماده بعنوان جایگزین مناسب استخوان با قابلیت رگزایی و افزایش فعالیت سلولی امیدوار بود.


به گفته حافظی، وی و همکارانش در ادامه این طرح به دنبال ساخت داربست‌هایی از کامپوزیت‌های این ماده به همراه پلیمرهای زیست سازگار هستند.


نتایج این کار تحقیقاتی که توسط دکتر مسعود حافظی و دکتر علی رضا طالبی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد و همکارانشان صورت گرفته در مجله Ceramics International منتشر شده است.
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
تولید پارچه‌های مقاوم در برابر رشد میکروب‌ها

تولید پارچه‌های مقاوم در برابر رشد میکروب‌ها

پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی یزد با بهره گیری از فناوری نانو موفق به تولید پارچه پنبه‌ای با خاصیت ضد میکروبی بالا شدند.
پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی یزد با بهره گیری از فناوری نانو موفق به تولید پارچه پنبه‌ای با خاصیت ضد میکروبی بالا شدند. این محصول که با استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم تولید شده است، قابل کاربرد در صنعت نساجی، رنگرزی و تکمیل پارچه و همچنین تولید کالاهای پزشکی خواهد بود.

میکروب‌های بیماری‌زا در میان بیشتر ناخالصی‌ها، آب و هوا حضور دارند. شیوع این ناخالصی‌ها انگیزه اصلی پژوهشگران در راستای ایجاد روش‌های بهداشتی به منظور ایجاد زندگی راحت‌تر بشراست. در این میان رشد میکروب‌ها بر روی لباس‌های در حال استفاده و یا حتی انبار شده که بر پوشنده لباس و خود لباس تاثیرگذار است سبب استفاده از انواع مختلفی از عوامل ضدمیکروبی برای محافظت از منسوجات در برابر میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا شده است. نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به دلیل ویژگی‌هایی نظیر پایداری شیمیایی، قیمت مناسب، در دسترس بودن، غیر سمی بودن و خواص نوری بیش از انواع دیگر نانو ذرات مورد استفاده قرار گرفته است. در این کار تحقیقاتی امکان تولید پارچه پنبه‌ای ضدمیکروب با استفاده از فناوری نانو با بکارگیری نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به همراه ماده پلی کربوکسیلیک اسید بوتان تتراکربوکسیلیک اسید (BTCA) تحت شرایط مختلف بررسی شده است.
دکتر علی نظری، عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، با اشاره به این امر که تولید پارچه پنبه‌ای ضدمیکروب پایدار در برابر باکتری‌های گرم منفی (Escherichia coli) و گرم مثبت (Staphylococcus aureus) با استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به همراه تحلیل‌های آماری با روش آماری سطوح پاسخ (RSM) هدف اصلی محققان در این پژوهش بوده است؛ مراحل انجام آن را اینگونه توضیح داد: «پس از طراحی آزمایش‌ها براساس روش آماری طرح مرکب مرکزی (Central Composite Design)، سوسپانسیون پایداری از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و BTCA تهیه شد و پس از اجرای فرایند pad-dry-cure و نشاندن سوسپانسیون بر روی پارچه و تابش فرابنفش (UV)، مقادیر ضدمیکروبی براساس روش استاندارد AATCC 100-2004، به صورت کمی اندازه‌گیری گردید.»

نتایج حاصل شده حاکی از این بود که در شرایط بهینه آماری، پارچه پنبه‌ای با ویژگی کاهش بیش از 99 درصد باکتری گرم منفی (Escherichia coli) و نیز کاهش بیش از 97 درصد باکتری گرم مثبت (Staphylococcus aureus) تولید شد.

به گفته دکتر نظری این ویژگی ضدمیکروبی ایجاد شده پایدار بوده که به دلیل مکانیسم تولید گونه‌های فعال شده توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در هنگامی که تحت تابش فرابنفش (UV-A) قرار می‌گیرند حاصل شده است.

با توجه به ویژگی ضدمیکروبی پایدار پارچه پنبه‌ای تولید شده به این روش، می‌توان نگرانی موجود برای تغذیه، رشد و تکثیر باکتری‌های مضری همچون باکتری‌های گرم منفی (Escherichia coli) و گرم مثبت (Staphylococcus aureus) بر روی پارچه‌های مورد استفاده در تولید البسه را کاهش داد.

نتایج این پژوهش که به دست دکتر علی نظری و سایر همکارانشان صورت گرفته است در مجله Journal of Engineered Fibers and Fabrics (جلد 8، شماره 3، ماه ژانویه، سال 2013، صفحات 51 تا 61) منتشر شده است.
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
بهبود خواص پلیمرها با نانوذرات الماس

بهبود خواص پلیمرها با نانوذرات الماس

شرکت کاربودن (Carbodeon) موفق به ساخت پرکننده‌هایی از جنس نانوالماس شده‌است که می‌تواند هدایت گرمایی پلیمرها را تا 25 درصد افزایش دهد. این کار، عملکرد پلیمرها را برای استفاده در بخش الکترونیک و ال‌ای‌دی افزایش می‌دهد.
شرکت کاربودن (Carbodeon) با افزودن 44.9 درصد وزنی از نیترید بور و 0.1 درصد وزنی پودر نانوالماس به پلی‌آمید، موفق به ساخت پلیمری با ویژگی‌های منحصر به فرد شده‌است. نتایج تست‌ها نشان داد که هدایت گرمایی این پلیمر 25 درصد وزنی افزایش یافته است. این درحالی است که خواص مکانیکی و الکتریکی این پلیمر تغییر نمی‌کند. بنابراین، برای استفاده در حوزه‌هایی نظیر الکترونیک و ساخت ال‌ای‌دی مناسب است.

وسا میلیماکی از مدیران این شرکت می‌گوید: بهبود عملکرد این پلیمر به دلیل استفاده از پرکننده نانوالماس است، این نانوساختار دارای هدایت گرمایی بسیار بالایی در حدود 2000 W/mK است. کلید موفقیت این پروژه در آن است که محققان موفق به اصلاح سطحی این نانوذرات الماس شدند. همچنین پژوهشگران موفق به ارائه روشی مناسب برای ترکیب نانوذرات الماس با پلیمر شدند.

مقدار ضریب هدایت الکتریکی نانوکامپوزیت‌های ساخته شده.

شیمی سطح فعال نانوالماس‌ها به‌صورت ذاتی وجود دارد که موجب کلوخه شدن آنها می‌شود؛ این ویژگی موجب محدود شدن عملکرد نانوذرات الماس می‌شود. شرکت کاربودن روشی برای اصلاح سطح این نانوذرات ارائه کرد به طوری که می‌توان این نانوذرات را در فاز محلول پخش کرد بدون این که به یکدیگر بچسبند. بنابراین می‌توان این نانوذرات را وارد پلیمر کرد و خواص موجود در نانوذرات را به پلیمر منتقل کرد. در واقع با استفاده از مقادیر بسیار کم از نانوذرات می‌توان نانوکامپوزیتی با ویژگی‌ها مورد نظر ایجاد کرد.

وسا میلیماکی می‌گوید: ما با استفاده از این فناوری می‌توانیم مقادیر بسیار کمی از نانوذرات الماس را به پلیمر افزوده و خواص دلخواه را به‌دست آوریم. با این کار دامنه کاربرد پلیمر افزایش می‌یابد. ما می‌دانیم که هنوز نتوانسته‌ایم تمام مزایای افزودن نانوذرات الماس به پلیمر را مشخص کنیم.

کاربودن یکی از شرکت‌های تولیدکننده مواد سخت است. این شرکت پتنت‌های متعددی را به ثبت رسانده است. یکی از فناوری‌های این شرکت، تولید نانوذرات الماس با قابلیت پخش شدن بالا است که در حوزه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محصولات با نام تجاری uDiamond® به بازار عرضه شده‌است. این شرکت محصولی با نام Nicanite® راکه نیترید کربن گرافیتی است را تولید و به بازار عرضه کرده است.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
فناوری‌نانو و پتنت‌ها در اروپا

فناوری‌نانو و پتنت‌ها در اروپا

تعداد پتنت‌های مربوط به اختراعات حوزه فناوری‌نانو در اروپا از اواسط دهه 1990 میلادی، به بیش از 3 برابر افزایش یافته است. ماهیت بین‌رشته‌ای فناوری‌نانو یکی از چالش‌های اصلی ادارات ثبت پتنت، مراجع قانونی، مخترعان و استفاده‌ کنندگان از آنها می‌باشد. اداره پتنت اروپا (EPO) به تازگی راهنمای جدیدی با عنوان «فناوری‌نانو و پتنت‌ها»، منتشر کرده است که در قالب آن نحوه جستجوی یک اختراع مربوط به حوزه فناوری‌نانو در پایگاه‌های داده پتنت، تشریح شده است. همچنین در این راهنما، فرایند کمک از EPO برای ثبت یک پتنت مربوط به فناوری‌نانو نیز تشریح شده است.

اداره ثبت پتنت اروپا برای پایش اثرات فناوری‌نانو جهت توسعه محصولات جدید و شناسایی پتنت‌های این حوزه از تعریف ذیل استفاده می‌کند: «اصطلاح فناوری‌نانو مجموعه‌هایی را پوشش می‌دهد که دارای یک اندازه هندسی قابل کنترل در حداقل یک عنصر کارکردی زیر 100 نانومتر بوده و یا اثرات فیزیکی، شیمیایی و یا بیولوژیکی حساس آنها ذاتا در آن اندازه وجود داشته باشد».

الزامات اساسی کاربردهای پتنت اروپاتمامی کاربردهای پتنت اروپا، از جمله آنهایی که به حوزه فناوری‌نانو مربوط می‌شوند، باید الزامات مربوط به توافق‌نامه پتنت اروپا (EPC) را پوشش دهند. برای کسب حمایت پتنت فناوری‌نانو در اداره ثبت پتنت اروپا، پتنت مورد نظر باید دارای ویژگی‌های ذیل باشد:
-اختراع باید جدید باشد؛
-اختراع باید دربرگیرنده یک مرحله خلاقانه باشد؛
-پتنت باید قابل کاربرد صنعتی باشد.
بعلاوه اختراع باید به اندازه کافی شفاف بوده و کاربرد آنها نیز شفاف و دقیق باشد.

این راهنما به طور رایگان از طریق نشانی قابل دریافت است.
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
کمک به آموزش فناوری‌نانو از طریق ماجراجوی فناوری‌نانو

کمک به آموزش فناوری‌نانو از طریق ماجراجوی فناوری‌نانو

گروهی از محققان آزمایشگاه اینجنوتی (Ingenuity) در کانادا، روشی ابداعی برای آموزش فناوری‌نانو به بچه‌های مدارس ابتدایی، ارائه کرده‌اند. آزمایشگاه اینجنوتی با سهل‌الوصول کردن فناوری‌نانو در قالب یک کاربرد تعاملی، آموزش فناوری‌نانو را برای دانشمندان آینده این حوزه آسان می‌سازد.

ماجراجوی فناوری‌نانوی اسکوپی (Scopey’s Nano Adventure) با متحرک‌سازی برنامه‌های آموزشی و حرکات قابل آموزش، یک فرایند آموزشی خلاقانه و مفرحی را خلق می‌کند.

به گفته دکتر کارلو مونتمانو، مدیر آزمایشگاه اینجنوتی، «هدف آزمایشگاه مذکور، طراحی و توسعه یک برنامه آموزشی بوده است تا اولیا دانش‌آموزان و معلمان بتوانند از آن در محیط‌های آموزشی مختلف کنونی، بهره‌برداری نمایند». انتظار می رود در آینده بتوان از این برنامه کاربردی در مجموعه‌های آموزشی کامل‌تر که بتواند پیشرفت‌های فناوری‌نانو را نمایش دهد، استفاده کرد».
این برنامه کاربردی که توسط یک میکروسکوپ کارتونی باهوش به نام اسکوپی تشریح می‌شود، اوایل سال جاری میلادی در کلاس‌ها و مراکز علمی مختلف آزمایش شده و با استقبال گسترده مربیان، دانش‌آموزان و کارشناسان صنعت ایالت آلبرتا درکانادا مواجه شده است.

به گفته مدیر عامل شرکت MindFuel، « آزمایشگاه اینجنوتی با موفقیت‌، محصولی را توسعه داده‌ است که به طور اثربخشی مفاهیم پیچیده فناوری‌نانو را به روشی بسیار ساده به کودکان منتقل می‌کند».

آزمایشگاه اینجنوتی اولین مرکز فناوری‌نانو در ایالت آلبرتا است که تحقیقات خود را بر حوزه‌های معدن، انرژی، کشاورزی و بخش‌های سلامت متمرکز کرده و با مرکز ملی فناوری‌نانو (NINT) نیز همکاری می‌کند.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
استفاده از مواد موثره موجود در عصاره گیاه انگور در درمان دیابت

استفاده از مواد موثره موجود در عصاره گیاه انگور در درمان دیابت

محققان زیست شناسی کشورمان با استفاده از مواد موثره موجود در عصاره گیاه انگور محصورشده در نانوحامل‌های دارویی موفق به تولید دارویی برای درمان دیابت شدند. این نانوحامل دارویی که از سیانیدین و دلفینیدین موجود در انواع انگور تهیه شده، در کاهش عوارض ناشی از دیابت شیرین موش‌های مبتلا به این بیماری موفق بود و می‌تواند به عنوان فراورده ضد دیابت جدیدی در صنایع داروسازی مورد استفاده قرار گیرد. سیانیدین و دلفینیدین دو ترکیب عمده فنلی موجود در انواع انگور و دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی هستند.

با توجه به شیوع روز افزون بیماری دیابت شیرین در دنیا و نیز به مشکلات مربوط به کنترل این بیماری، تحقیقات جهت ابداع روش‌های جدید کنترل عوارض این بیماری امری ضروری بوده و از اولویت‌های تحقیقاتی جهان محسوب می‌گردد. در این بیماری انواع پروتئین‌های موجود در بدن گلیکه شده که منجر به تغییر ساختمان پروتئین‌ها و فعالیت زیستی آن‌ها خواهد شد. از این رو مهار گلیکه شدن پروتئین‌ها در جلوگیری از بروز عوارض دیابت بسیار ضروری است. از آنجا که دو ترکیب عمده فنلی سیانیدین و دلفینیدین موجود در انواع انگور دارای خواص مفیدی نظیر کاهش کلسترول خون و حفاظت سیستم قلبی- عروقی هستند که از عوارض بیماری دیابت شیرین به شمار می‌روند؛ پژوهشگران در این طرح به بررسی اثر این دو ترکیب موجود در گیاه انگور به فرم آزاد و نانولیپوزومی بر روی کاهش عوارض دیابت پرداختند.

به گفته دکتر امیر قریب، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، ابتدا به کمک چربی‌هایی نظیر فسفاتیدیل کولین موجود در سویا و کلسترول، نانولیپوزوم‌های حاوی سیانیدین و دلفینیدین تهیه گردید. در مرحله بعد اثرات این ترکیبات به شکل آزاد و محصور در نانولیپوزوم ها بر روی واکنش گلیکه شدن آلبومین و هموگلوبین A در شرایط برون تن مورد مطالعه قرار گرفت. در نهایت پس از اطمینان از کارایی نانولیپوزوم‌های تهیه شده در این شرایط، با تیمار موش‌های آزمایشگاهی مبتلا شده به دیابت، واکنش گلیکه شدن آلبومین و هموگلوبین A و همچنین تغییرات گلوکز خون، کلسترول و غیره به کمک این ترکیبات در شرایط درون تنی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌های این تحقیق نشان داد که سیانیدین و دلفینیدین بویژه در شکل محصور در نانولیپوزوم‌ها قادرند در شرایط برون تنی از گلیکه شدن آلبومین و هموگلوبین A جلوگیری نمایند و همچنین در موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به دیابت، سبب کاهش گلوکز خون، کلسترول خون و آلبومین و هموگلوبین A گلیکه شده و نیز افزایش مقدار گلیکوژن ذخیره شده در کبد گردند و بنابراین می‌توانند به عنوان ترکیبات کاهنده عوارض ناشی از دیابت شیرین مصرف گردند.

دکتر قریب ابراز امیدواری کرد با انجام آزمایش‌های تکمیلی و کلنیکی بتوان محصول مذکور را به عنوان یک فراورده ضد دیابتی جدید معرفی نمود.

نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر امیر قریب، دکتر زهره فائزی زاده و دکتر مسعود گودرزی (اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد بروجرد) صورت گرفته است در مجله Planta Medica (جلد79، شماره 17، ماه نوامبر، سال2103، صفحات 1599 تا 1604) منتشر شده است.
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
افزایش خواص هیدروکسی آپاتیت سنتز شده به روش زیست سازگار

افزایش خواص هیدروکسی آپاتیت سنتز شده به روش زیست سازگار

پژوهشگران ایرانی در حوزه مهندسی مواد با استفاده از نانوذرات اکسیدی سازگار با بدن، در زمینه هیدروکسی آپاتیت، استحکام خمشی و سختی قطعات هیدروکسی آپاتیت را افرایش دادند. قابل ذکر است که سنتز زمینه این نانوکامپوزیت‌ها در پژوهش آنها مشابه با سازوکاری بوده است که در بدن نیز رخ می‌دهد.

هیدروکسی آپاتیت بعنوان یکی از مهمترین مواد زیستی که ساختاری شبیه به استخوان بدن انسان دارد، از مواد مطرح پژوهش‌های جهانی است. نگاهی گذرا به پایگاه‌های علمی و انتشارات بین المللی، اهمیت موضوع را هویدا میکند به‌طوری که تنها با کلید واژه این ماده در پایگاه Sciencedirect می‌توان بالغ بر 12800مقاله علمی از سال 2010 تا کنون در مجله‌های مختلف یافت که بیانگر تمرکز پژوهشگران بر این ماده و کاربردهای متنوع آن است. از طرف دیگر، از آنجایی که پیشرفت در حوزه مهندسی پزشکی و مواد زیستی مستقیما بر روی زندگی نوع بشر تأثیر گذار است، شاهد سرمایه گذاری‌های قابل توجه‌ای در این زمینه‌ها هستیم.

این کار تحقیقاتی در حقیقت ساخت پودر و قطعه نانوکامپوزیتی بر پایه هیدروکسی آپاتیت بوده است که با نانوذرات اکسید آلومینیوم و اکسید تیتانیوم تقویت شده است. این نانوذرات خواص مکانیکی از جمله استحکام خمشی و سختی قطعه تهیه شده را بهبود داده و تجزیه هیدروکسی آپاتیت را به دماهای بالاتر منتقل می‌کنند که در اینصورت سینتر هیدروکسی آپاتیت در دماهای بالاتر و برای رسیدن به چگالی و استحکام بیشتر امکان‌پذیر می‌شود. درحقیقت کامپوزیت کردن هیدروکسی آپاتیت با این نانوذرات ضمن بهبود خواص مکانیکی آن، امکان ساخت قطعات چگال‌تردر دماهای بالاتر را نیز فراهم می‌آورد.

مهندس آروین اسکندری، کارشناس ارشد نانو مواد از پژوهشگاه مواد و انرژی ، در مورد این پژوهش گفت: «پژوهش صورت گرفته به‌وسیله‌ی گروه ما در حقیقت ادامه کار تحقیقاتی بوده است که در مرحله اول در مقاله Densification Behavior and Mechanical Properties of Biomimetic Apatite Nano crystals در مجله Current Nanoscience در سال 2011 انتشار یافت. در مرحله بعدی کار، با توجه سنتز موفقیت آمیز این پودر (به روشی مشابه آنچه در بدن اتفاق می‌افتد) و بررسی خواص مکانیکی و رفتار چگالش این ماده، بر آن شدیم تا این ماده را به‌صورت نانوکامپوزیت تهیه کرده و رفتار چگالش و تف جوشی آن را بررسی و خواص مکانیکی قطعات را مورد ارزیابی قرار دهیم. لازم به ذکر است که خواص مکانیکی مواد بشدت تابع ریز ساختار آن است. از طرف دیگر، هیدروکسی آپاتیت خالص بعنوان ماده اصلی بافت استخوانی، استحکام فشاری و خمشی مناسبی به‌منظور تحمل تنش را ندارد ازین رو بهبود استحکام خمشی این ماده به روش‌های مختلفی پیشنهاد شده است. یکی از این روش‌ها ساخت قطعات کامپوزیتی یا نانوکامپوزیتی ازین ماده است. امروزه اهمیت نانوکامپوزیت‌ها یا مواد مرکب نانوساختار بر کسی پوشیده نیست چرا که عموما بهبود قابل ملاحظه خواص را در پی دارد. با توجه به اهمیت هیدروکسی آپاتیت در مواد زیستی، از مواد زیستی خنثی (Inert) که در مهندسی پزشکی و در قطعات ایمپلنت استفاده می‌شود، مانند آلومینا و تایتانا، در جهت بهبود رفتار مکانیکی ماتریکس استفاده نمودیم که حاصل کار در نشریه Ceramics International در سال 2013 منتشر شد.»
در مهندسی مواد، یکی از مکانیزم‌های استحکام بخشی، استفاده از فاز ثانویه به‌منظور جلوگیری از رشد ترک و تحرک و لغزش نابجایی‌ها است. در مواد سرامیکی، بحث تخلخل که بعنوان عیب سه بعدی شناخته شده و یکی از مکان‌های مناسب برای جوانه زنی و رشد ترک است، بسیار حائز اهمیت می باشد. به‌طور خلاصه، یکی از اهداف افزودن فاز ثانویه به ماتریکس اصلی این است که با ایجاد موانع بر سر راه ترک‌های احتمالی ایجاد شونده در ماتریس اصلی از رشد ترک جلوگیری بعمل آورده شود. به این صورت که ترک در حین رشد به ذرات ثانویه پراکنده یا فاز تقویت‌کننده در ماتریکس برخورد می‌کنند. این ذرات استحکام بیشتری نسبت به ماتریس اصلی دارند و بنابراین رشد ترک یا متوقف می‌گردد و یا مسیر رشد آن منحرف می‌شود. به بیان دیگر، انرژی ترک کاهش یافته و رشد آن کند و یا متوقف می‌گردد. فاز‌های ثانویه می‌تواند به‌صورت رسوب سختی و یا آلیاژسازی و ساخت قطعات مرکب در زمینه قرار بگیرند. مهندس اسکندری در تکمیل اهمیت فناوری نانو در این پژوهش افزود: «در پروژه مد نظر، با استفاده از نانوذرات اکسیدی که از نظر زیستی با بدن واکنش نداده و استفاده از آن‌ها غیر سمی و غیر مضرر است، در زمینه هیدروکسی آپاتیت، استحکام خمشی و سختی قطعات بطرز قابل توجه‌ای افزایش یافته است. علاوه‌بر این موضوع، در فرایند تف جوشی، دماهای بالاتر / فشار بیشتر، سبب چگال شدن بیشتر قطعات می‌شود. اما محدودیت‌هایی چون تجزیه مواد و یا سیلان نامناسب پودرهای بویژه پودر‌های سرامیکی، همواره سبب ایجاد چالش در این امر می‌شود. نانو پودرها نیز عموما بسبب افزایش سطوح فعال تمایل به کلوخه شدن شدیدی (آگلومراسیون) دارند که تف جوشی و متراکم کردن آنها را به‌منظور رسیدن به قطعات چگال با مشکل مواجه می‌کند. نانو هیدروکسی آپاتیت سنتز شده نشان داد که در دماهای بالاتر از [SUP]o[/SUP]C1250 به ترکیبات کلیسیمی و فسفاتی تجزیه می‌شود اما با استفاده از نانوذرات اکسیدی، این تجزیه به دماهای بالاتر منتقل گردیدکه مزیت قابل توجه‌ای دارد. در حقیقت با افزایش نسبت سطح به حجم در نانوذرات، سطح تماس ذرات با زمینه بیشتر شده و قفل‌های مکانیکی نیز ایجاد می‌شود.»

از مهمترین دستاوردهای این طرح می‌توان به افزایش قابل ملاحظه استحکام خمشی در حدود %27 برای نمونه تقویت شده با تایتانا و 40 % برای نمونه مستحکم شده با آلومینا اشاره کرد. سختی این قطعات نیز نسبت به نمونه خالص نانوساختار هیدروکسی آپاتیت، در حدود 100% افزایش یافته است.

با توجه به اهمیت هیدروکسی آپاتیت بعنوان ماده اصلی مواد استخوانی، این طرح می‌تواند چشم انداز مناسبی برای کاربردهای مهندسی پزشکی و مواد زیستی داشته باشد. علاوه‌بر این، کاربردهای جدیدی برای نانو پودر هیدروکسی آپاتیت بعنوان کاتالیست و غشاهای تراوا و نیمه‌تراوا دیده شده است که می‌توان از این ماده در صنایع مربوطه استفاده کرد.

اسکندری در آخر به زحمات دکتر صدرنژاد و همکاران بین المللی خود در این پروژه، دکتر برنوف از دانشگاه کمبریج و دکتر زهره رضوی حسابی از انستیتو تکنولوژی جرجیا اشاره کرده و از تلاش های آن ها قدردانی نمود.

این تحقیقات حاصل پژوهش محققان از دانشگاه های علم صنعت، آزاد اسلامی، کمبریج، انستیتو تکنولوژی جرجیا و دانشگاه صنعتی شریف بوده است. نتایج این کار تحقیقاتی که به دست مهندس مسعود امین زارع (فارغ التحصیل مهدسی مواد دانشگاه علم و صنعت ایران)، مهندس آروین اسکندری و همکاران آنها صورت گرفته است، در مجله Ceramics International (جلد 39، شماره 3، آوریل سال2013، صفحات 2197–2206) منتشرشده است.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
روشی برای تولید منسوجات گرافنی

روشی برای تولید منسوجات گرافنی

در آینده‌ای نه چندان دور لباس‌ها به ادوات الکترونیکی مجهز می‌شوند. به زودی نه تنها ادوات الکترونیکی درون تار و پود منسوجات قرار می‌گیرد، بلکه تار و پودهایی از جنس رشته‌های رسانا تولید می‌شوند که با آنها می‌توان منسوجات مختلف را بافت. این البسه الکترونیکی قادر به حس کردن، محاسبه، ذخیره‌سازی، نشر و کنترل خواهند بود. در مقاله‌ای که چندی پیش با عنوان "Towards electronic textiles - putting conductive coatings on fibers" به چاپ رسیده است؛ محققان با استفاده از رسوب لایه اتمی (ALD) پوشش‌هایی از مواد معدنی را روی سطوح منسوجاتی نظیر پنبه و رشته‌های پلی‌پیروپیلن رشد دادند.
اما در پژوهشی تازه، محققانی از کره‌جنوبی روش تازه‌ای را برای تولید منسوجات گرافنی بادوام، انعطاف‌پذیر و رسانا یافتند؛ این ساختار حاوی اکسید گرافن احیاء شده‌است.

این گروه به رهبری بیونگ هون کیم از دانشگاه ملی اینچئون نتایج یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای با عنوان "A Novel Method for Applying Reduced Graphene Oxide Directly to Electronic Textiles from Yarns to Fabrics" در نشریه Advanced Materials به چاپ رسانده‌اند.

طرح شماتیکی از مراحل افزودن اکسید گرافن احیاء شده.

این ساختار با روش خودآرایی مولکولی، روی سطح منسوجات مختلف تشکیل می‌شود. منسوجاتی نظیر نایلون بافته شده، پنبه بافته شده، پلی‌استر بافته شده و همچنین رشته‌های نایلونی برای این کار در نظر گرفته شده‌است. کیم می‌گوید: روشی که ما ارائه کردیم مسیر تازه‌ای را برای تولید منسوجات الکترونیکی مبتنی بر گرافن با کیفیت بالا باز می‌کند. نکته کلیدی در این روش جدید آن است که ما از پروتئین آلبومین سرم گاوی به‌عنوان ماده اتصال‌دهنده اکسیدگرافن به سطح منسوجات استفاده کردیم. این پروتئین دارای خاصیت آمفیفیلیک بوده که از طریق برهم‌کنش‌های آبدوستی و آبگریزی می‌تواند مواد آلی و معدنی را به یکدیگر متصل کند. این چسب مولکولی می‌تواند اکسید گرافن را به هر زیرلایه‌ای متصل کند. این کار در سه مرحله انجام می‌شود: 1- نایلون از طریق فرآیند غوطه‌وری‌سازی توسط مولکول‌های پروتئین آلبومین عامل‌دار می‌شود. 2- یک پوشش یکنواخت از اکسید گرافن به روش خودآرایی روی سطح نایلون عامل‌دار تشکیل می‌شود. 3- با استفاده از اسید هیدرویدیک به‌عنوان عامل احیاء‌کننده، اکسید گرافن احیاء شده و رشته‌های رسانا به‌دست می‌آید.

مزیت این روش آن است که از آن می‌توان برای تولید منسوجات مختلف استفاده کرد.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
توافق‌نامه‌ای برای توسعه و بازاریابی نانوحامل‌های دارویی

توافق‌نامه‌ای برای توسعه و بازاریابی نانوحامل‌های دارویی

شرکت سونرجی (Sonrgy) یکی از شرکت‌های ارائه‌دهنده فناوری‌های رهایش هوشمند دارو اخیرا اعلام کرده که توافق‌نامه‌ای با دانشگاه کالیفرنیا برای خرید لیسانس فناوری رهایش دارو با اولتراسونیک امضاء کرده است. براساس این توافق‌نامه، شرکت سونرجی حق توسعه و بازاریابی این فناوری را در سراسر جهان به‌دست آورده است. انحصاری کردن حق استفاده از این فناوری مانع استفاده رقبا از آن شده که این کار یک گام حیاتی برای ورود این فناوری به بیمارستان‌ها است.
براساس تحقیقات انجام شده توسط سادیک اسنر از دانشگاه کالیفرنیا، فناوری SonRX می‌تواند چالش موجود در مسیر رهایش نانوداروها را مرتفع کند. مایکل بنچیکول از مدیران این شرکت می‌گوید ما از این که وارد مرحله جدیدی از تجاری‌سازی این فناوری شدیم خرسندیم.
شرکت سونرجی یک شرکت زیست فناوری در ساندیگو بوده که روی توسعه روش‌های شیمی درمانی فعالیت می‌کند. هدف این شرکت، افزایش شانس زنده ماندن بیماران سرطانی و همچنین افزایش کیفیت زندگی میلیون‌ها بیمار سرطانی از دیگر اهداف این شرکت محسوب می‌شود. سونرجی روی توسعه نانوحامل‌های دارویی ایمن کار می‌کند تا از آنها به‌عنوان حمل‌کننده داروهای شیمی درمانی برای از بین بردن تومورهای سرطانی استفاده کند. این نانوحامل‌ها می‌توانند دوز بالایی از دارو را مستقیما درون تومور رهاسازی کنند؛ این کار با امواج فراصوت انجام می‌شود. این حاملین دارو، دارو را مستقیما به درون تومور رهاسازی می‌کنند در نتیجه اثرات منفی جانبی آنها به حداقل می‌رسد؛ دلیل این امر جلوگیری از پخش دارو در سراسر بدن است. این نانوحاملین، دارو را پیش از جراحی به تومور می رسانند تا حجم تومور کوچک شود همچنین بعد از جراحی نیز این حاملین می‌توانند موجب ممانعت از رشد مجدد سلول سرطانی شود. در برخی از سرطان‌ها، رشد مجدد تومور بعد از جراحی اجتناب‌ناپذیر بوده که توسط این روش می‌تواند رشد تومور را کنترل کرد. با این روش می‌توان سرطان‌های مختلفی را درمان کرد و اثربخشی روش های شیمی درمانی را بهبود داد، همچنین اثرات جانبی داروهای شیمی درمانی را به حداقل رساند.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
تولید نانوسیم کواکسیلی از جنس بور

تولید نانوسیم کواکسیلی از جنس بور

ترکیبات نانوساختارهای بور توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است، این مواد می‌توانند پتانسیل‌های بالایی
در صنعت الکترونیک، ترموالکتریک و پیل‌های فتوولتائیک داشته باشد. این نانوساختارها دارای خواص شیمیایی، زبری و باندگپ مناسبی هستند.
اخیرا پژوهشگران نشان دادند که نانوسیم‌های ساخته شده از بور می‌تواند نشر میدانی عالی داشته باشد. دمای ذوب بالا (2300 درجه سانتیگراد) و سبک بودن (2340 گرم بر سانتیمتر مکعب) موجب شده تا نانوسیم‌های بور بتوانند گزینه مناسبی برای ساخت قطعات مورد استفاده در فضاپیماها باشد.
مارک روملی از دانشگاه سونگکیونکوان کره‌جنوبی می‌گوید: سنتز نانوساختارهای بور نیاز به دمای بسیار بالایی دارد اما مکانیسم این فرآیند برای دانشمندان نامشخص بوده است. دلیل این امر آن است که فرآیند تولید نانوسیم به نحوی است که به سختی می‌توان اطلاعات مربوط به مکانیسم کار را مستقیما به‌دست آورد.
در طول سال‌های گذشته محققان در سراسر جهان به دنبال ارائه روش‌های جدیدی برای تولید نانوسیم‌ها و نانولوله‌ها بوده‌اند. بیشتر روش‌های ارائه شده مستلزم دستگاه‌ها و تجهیزات متعددی است، بنابراین باید روشی ارزان و ساده با مصرف انرژی پایین برای این کار ارائه شود.
اخیرا مقاله‌ای با عنوان "Room Temperature in Situ Growth of B/BOx Nanowires and BOx Nanotubes" در نشریه Nano Letters به چاپ رسیده است که در آن جزئیاتی درباره چگونگی تولید نانوسیم بور حاوی پوششی نازک ارائه شده‌است.
این روش به‌طور کامل درون میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام می‌شود. در این فرآیند دو پدیده موجب تشکیل نانوسیم می‌شود: اول بمباران نمونه با پرتو الکترونی و دیگری فعالیت کاتالیستی نانوذرات طلا در دمای اتاق.
پژوهشگران این پروژه معتقداند در این روش از تابش الکترونی برای تولید نانوسیم استفاده می‌شود بنابراین نیاز به تجهیزات گران‌قیمت وجود ندارد و تنها یک نگهدارنده نمونه ویژه برای این کار لازم است؛ این نگهدارنده وظیفه گرم کردن و تزریق گاز را ایفاء می‌کند. این روش نسبت به CVD بسیار سریعتر کار می‌کند به‌طوری که نرخ تولید آن 7 میکرون در دقیقه است که 50 برابر سریعتر از روش CVD است. ماحصل این فرآیند، تولید نانوسیم‌های کواکسیل بور/اکسیدبور است. وجود اکسیژن به اشکال مختلف برای فعال کردن نانوذرات کاتالیستی طلا ضروری است. در صورتی که در سیستم بور به اندازه کافی وجود نداشته باشد، نانوذرات طلا بور موجود در هسته نانوسیم‌های کواکسیال را مورد استفاده قرار داده و در نهایت آنچه به‌عنوان محصول نهایی باقی می‌ماند نانولوله‌های اکسید بور با فرمول شیمیایی Box است.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
حمایت سازمان محیط زیست آلمان برای ایجاد مرکز ثبت محصولات حاوی نانومواد

حمایت سازمان محیط زیست آلمان برای ایجاد مرکز ثبت محصولات حاوی نانومواد

به خاطر ابهامات خاص مربوط ارزیابی ریسک‌های احتمالی مربوط به نانومواد برای سلامت انسان و محیط‌زیست، سازمان فدرال محیط زیست آلمان از ایجاد یک مرکز ثبت اروپایی برای محصولات حاوی نانومواد، به عنوان یک شاخص پیشگیرانه، حمایت می‌کند.

هدف از ایجاد یک مرکز ثبت محصول، بررسی و شناسایی محصولات حاوی نانوموادی است که در حوزه محصولات مصرفی استفاده می‌شوند. این مرکز به نهادهای عمومی کمک می‌کند تا در زمینه بررسی اثرات زیست‌محیطی و انسانی فناوری‌نانو اولویت‌های خود را مشخص نمایند. همچنین این مرکز باعث ایجاد شفافیت برای نقش‌آفرینان این زنجیره ارزش می‌گردد.

ایجاد مرکز ثبت الکترونیکی محصول باید در سطح اتحادیه اروپا بوده و به صورت متمرکز مدیریت شود. ایجاد مراکز ملی ثبت محصول، باعث موازی‌کاری شده و ممکن است باعث افزایش هزینه‌های نهادها و ذینفعان مرتبط با این موضوع گردد. هدف از ایجاد چنین مرکز ثبت محصولی، جلوگیری از ایجاد تعهدات چندگانه و حفظ نسبت منطقی هزینه- منفعت است.

عناصر و ترکیباتی که حاوی نانومواد هستند، باید مدنظر قرار گیرند. بعلاوه مقالاتی که خواسته یا ناخواسته در زمینه نانومواد منتشر می‌شوند نیز باید پوشش داده شوند. گزارش‌ها باید اساسا به نام محصول، شرح محصول، مشخصات عناصر مربوطه، مقدار تولید و کاربرد آنها محدود شود. ثبت مشخصات باید دارای یک بخش عمومی بوده که مردم بتوانند به آن دسترسی داشته باشند. همچنین این ثبت باید دارای یک بخش محرمانه بوده که تنها نهادهای مربوطه به آن دسترسی داشته باشند.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
پنجمین کنگره بین المللی نانوساختارها پایان یافت

پنجمین کنگره بین المللی نانوساختارها پایان یافت

روز یکشنبه، 18 اسفندماه 1392 کنگره بین المللی نانوساختارها با اهداء جوایز به 10 نفر برگزیده از میان پوسترهای ارائه شده به کار خود پایان داد.
در برنامه اختتامیه ابتدا دکتر اجتهادی دبیر کنگره، ضمن تشکر از حامیان اصلی برنامه، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، سخنرانان مدعو و هیأت علمی و اجرائی به ارائه گزارشی از کنگره و مقایسه آن با دوره‌های قبل پرداختند. ایشان اشاره کردند با وجود کاهش تعداد مقالات ارائه شده در این کنگره نسبت به دوره قبل، با توجه به حضور میهمانان ویژه در این کنگره سطح کیفی کار بالاتر بوده است. در این کنگره میهمانان ویژه‌ای از جمله برنده جایزه نوبل سال 2010 فیزیک (پروفسور آندره گایم)، پروفسور مایکل گرتزل، پروفسور مولن و ... حضور داشتند.
پس از پخش ویدئو کلیپی از چند روز کنفرانس، آقای دکتر احمدی معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به ارائه سخنرانی پرداختند. ایشان ضمن تشکر از برگزارکنندگان کنگره، نانوساختارها و کاربردهای متنوع آنها را به عنوان قلب علوم و فناوری نانو و رویکردی جدید در جهت همگرا شدن علوم گوناگون تلقی کردند. ایشان با اشاره به مقام اول ایران در منطقه و موقعیت چشمگیر آن در جهان در حوزه تولید علم نانو، و همچنین سیر صعودی پروژه های تحقیقاتی و به تبع آن، افزایش روز افزون تعداد دانشگاه‌ها و مؤسسات علمی تحقیقاتی، بیان داشتند که "ما باید این روند رو به رشد را با تمام سختی‌ها و مشقت‌های پیش رویش نگه داریم، و باید همانند کشورهای توسعه یافته دنیا، اعتماد مردم را نسبت به این فناوری جلب کرده، در جهت تجاری سازی محصولات مبتنی با فناوری نانو گام برداریم". ایشان در پایان با اشاره به ورود ایران به دومین دهه فناوری نانو، تأکید کردند که جهت تجاری سازی فناوری نانو، پروژه ها بر اساس نیاز صنعت باید تعریف شوند.
در ادامه جوایزی به رسم یادبود به ارائه دهندگان 10 پوستر برتر تقدیم شد.
آخرین سخنران این برنامه خانم دکتر ایرجی‌زاد، رئیس پژوهشکده علوم و فناوری نانو دانشگاه صنعتی شریف، بوده‌اند که با تشکر از ستاد نانو، دبیر و اعضاء کنگره ابراز امیدواری کردند که کنگره بعد، در سال 2016 پربارتر از گذشته باشد. ایشان همچنین از کلیه شرکت کنندگان و سخنرانان دعوت کردند که سال بعد در کنفرانس نانو فناوری آسیا (ANC 2015) که به میزبانی ستاد نانوی ایران برگزار خواهد شد، شرکت کنند. ایشان همچنین با تشکر از کلیه شرکت کنندگان علی الخصوص دانشجویان و محققان جوان که با وجود طولانی بودن راه و سختی‌های فراوان، در این کنفرانس حضور داشتند بیان کردند که در این کنفرانس سعی کردیم جمعی دوستانه شکل دهیم که شرکت کنندگان راحت‌تر بتوانند به انتقال تجربیات و دستاوردهای علمی خود بپردازند، که خوشبختانه این امر محقق شد.
در آخرین بخش برنامه از شرکت کنندگان درخواست شد که پیشنهادها و انتقادات خود را از چگونگی و کلیات کنفرانس ارائه دهند که پیشنهادهای سازنده‌ای مطرح شد.
 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
ساخت الکتروکاتالیست گرافنی کارا برای پیل‌های سوختی

ساخت الکتروکاتالیست گرافنی کارا برای پیل‌های سوختی

یک تیم تحقیقات کره‌ای از دانشگاه ملی اولسان موفق به ساخت الکتروکاتالیستی عاری از فلز شده‌اند که عملکرد بالایی داشته و بسیار پایدار است. این گروه نتایج یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای با عنوان Covalent functionalization based heteroatom doped graphene nanosheet as a metal-free electrocatalyst for oxygen reduction reaction در نشریه Nanoscale به چاپ رسانده است.

سوخت‌های فسیلی بسیار محدود هستند؛ نیاز روزافزون به انرژی، محققان را ترغیب کرده تا به دنبال تولید انرژی از منابع دیگر باشند. پیل‌های سوختی یکی از گزینه‌های اصلی است، دلیل این امر دانسیته بالای تولید انرژی در آنها و زیست‌سازگار بودن این فناوری است.

الکتروکاتالیست برای احیاء اکسیژن اولین بخش مهم در این فناوری است که می‌تواند عملکرد پیل‌های خورشیدی را به شدت افزایش دهد. برای ساخت پیل‌های سوختی تجاری، مهندسان به الکتروکاتالیست‌های کارا و سریعی نیاز دارند که بتواند گاز هیدروژن را شکسته و الکتریسیته تولید کند.

این گروه تحقیقاتی موفق به تقویت ساختار گرافن شدند که این کار با عامل‌دار کردن کووالانسی مولکول‌های آلی در سطح گرافن انجام می‌شود. طی فرآیند عملیات حرارتی این کار انجام شده و الکتروکاتالیست جدیدی متولد می‌شود.


شمایی کلی برای این اکسید گرافن عامل‌دار شده.

روش‌های متعددی برای تقویت گرافن با نیتروژن وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توان نیتروژن را وارد گرافن کرد. اما در برخی از این روش‌ها نیاز به گازهای سمی بوده و همچنین کنترل مقدار تقویت ساختار با نیتروژن دشوار است.

این گروه تحقیقاتی روشی ساده برای عامل‌دار کردن شیمیایی گرافن ارائه کردند. محصول به‌دست آمده گرافنی است که با نیتروژن تقویت شده و از آن می‌توان به‌عنوان الکتروکاتالیست برای احیاء اکسیژن استفاده کرد.

پژوهشگران پودر اکسید گرافیت را از گرافیت به‌دست آورده و پس از لایه‌برداری و اکسیداسیون، آن را به اکسیدگرافن تبدیل می‌کنند. نانوورقه‌های اکسیدگرافن دارای گروه‌های عاملی کربوکسیلی، اپوکسی و هیدروکسیلی در لبه‌های خود هستند.

اکسیدگرافن عامل‌دار که در فاز محلول غوطه‌ور شده، می‌تواند در حضور اتیل دی‌متیل‌آمینوپروپیل کاربودی‌امید با گروه آمینی واکنش داده و گروه آمیدی ایجاد شود. این ترکیب در دمای 800 درجه سانتی‌گراد در اتمسفر آرگون به مدت یک ساعت حرارت دیده که این کار موجب وارد شدن نیتروژن به ساختار آن و خروج اکسیژن می‌شود.

این ترکیب نسبت به کاتالیست‌های پلاتین/کربن تجاری از پایداری بیشتری برخوردار است. محققان معتقداند که این روش را می‌توان برای تقویت گرافن با عناصری نظیر گوگرد و بور نیز به کار برد.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
ساخت نانوابزار مغناطیسی برای رصد دارو در بدن

ساخت نانوابزار مغناطیسی برای رصد دارو در بدن

شرکت رینبو کورال (Rainbow Coral) با همکاری یک شرکت خطرپذیر محصول جدیدی موسوم به بیو اسی (Bio Assay) را به بازار عرضه کرده است. این محصول یک دستگاه نمایشگر وضعیت دارو در بدن است.
این دستگاه سنجش سمیت خودکار از نانوذرات مغناطیسی زیست سازگار استفاده می‌کند تا با این نانوذرات سلول‌های سرطانی را مغناطیسی کرده و به‌صورت سه بعدی چاپ کند. این دستگاه جدید بسیار سریعتر از فناوری چاپ زیستی که در حال حاضر در بازار وجود دارد کار می‌کند. این دستگاه وضعیت دارو در بدن را رصد می‌کند و در نهایت به کاربر در مورد چگونگی توزیع ترکیب شیمیایی و این که مواد وارد شده به بدن چه تاثیری روی بافت‌ها گذاشته اطلاعات می‌دهد. نتایج یافته‌های محققان در مسیر تولید این دستگاه در قالب مقالاتی در نشریات Nature Nanotechnology, Nature Protocols, Tissue Engineering and Nature Reviews Cance به چاپ رسیده است.
تحلیل‌گران بازار، سال گذشته پیش‌بینی کردند که بازار سالانه این دستگاه‌ها در طول شش سال گذشته 15.4درصد رشد خواهد داشت به‌طوری که از رقم 345 میلیون دلار در سال 2012 به یک میلیارد دلار در سال 2019 خواهد رسید. مدیران شرکت رینبو کورال معتقداند که بیو اسی می‌تواند نقش مهمی در افزایش حجم بازار این حوزه ایفاء کند.
کیمبرلی پالمر مدیر شرکت رینبو کورال می‌گوید: ظهور دستگاهی مانند بیواسی میتواند فرآیند درمان را وارد مرحله جدیدی کند.
رینبو کورال از زیرمجموعه‌های شرکت رینبو بیوساینس است که ماموریت آن، توسعه و ساخت تجهیزات پزشکی بوده و همچنین قصد دارد تا در کنار شرکت‌های اقماری دیگر این گروه فضاهای خالی موجود در بازار را پوشش دهد.
رینبو کورال به دنبال همکاران و سرمایه‌گذاران جدید در حوزه تولید تجهیزات پزشکی است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این گروه صنعتی به آدرس www.RainbowBioSciences.com مراجعه کنید.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
سرمایه‌گذاری برای تولید انبوه نقاط کوانتومی چهارپایه

سرمایه‌گذاری برای تولید انبوه نقاط کوانتومی چهارپایه

شرکت کوانتوم متریالز (Quantum Materials Corp) اعلام کرد این شرکت درصدد سرمایه‌گذاری روی توسعه تجهیزات خودکار تولید نقاط کوانتومی چهارپایه است. در واقع این شرکت قصد دارد تا با ارتقاء دستگاه‌های تولید نقاط کوانتومی حجم تولید این نانوساختارها را افزایش دهد. براساس اظهارات استفان اسکویریز، این سرمایه‌گذاری جدید موجب خواهد شد تا شرکت کوانتوم متریالز پیشرفت‌های قابل توجهی در بخش تولید انبوه نقاط کوانتومی چهارپایه داشته باشد. این شرکت قصد دارد تا موقعیت خود را به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان نقاط کوانتومی حفظ کرده و همچنین به نیازهای آینده بازار پاسخ دهد.
حمایت مالی این سرمایه‌گذاری جدید توسط شرکت سرمایه‌گذاری کارسون دایورسیفای و کارسون هایسکو انجام می‌شود. نماینده این دو شرکت سرمایه‌گذاری می‌گوید: ما احساس می‌کنیم روش تولید نقاط کوانتومی که توسط کوانتوم متریالز به کار گرفته می‌شود بسیار جالب و منحصربه فرد است به طوری که نسبت به روش‌های صنعتی که توسط شرکت‌های دیگر برای تولید نانوبلورهای مختلف استفاده می‌شود، کارایی بالاتری دارد. معمولا روش‌های خلاقانه جدید به سختی تجاری‌سازی می‌شوند به طوری که بیشتر آنها در گوشه آزمایشگاه خاک خورده و راهی به صنعت پیدا نمی‌کنند. ما خوشحالیم که مشکلات موجود در مسیر تولید این نانوساختارها را رفع کرده و مسیر تولید نقاط کوانتومی چهارپایه را هموار کنیم. ما از این که حمایت خود را از شرکت کوانتوم متریالز تا رسیدن به مرحله تولید انبوه ادامه می‌دهیم خوشحالیم.
اسکویریز می‌گوید: یک بخش از بحث‌های ما با سرمایه‌گذاران این بوده که بتوانیم ظرفیت تولید خود را به نحوی افزایش دهیم که تقاضای ایجاد شده در چند حوزه مختلف را پاسخ دهیم.
شرکت کوانتوم متریالز علاوه بر تولید نقاط کوانتومی چهارپایه برای استفاده در محصولات روشنایی و نمایشگرها، به دنبال به کارگیری فیلم‌های تولید شده توسط نقاط کوانتومی است تا از آنها در بخش ساخت ادوات پزشکی و پیل‌های خورشیدی استفاده کند.
شرکت کوانتوم متریالز یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نقاط کوانتومی چهارپایه بوده که برای تامین نیاز صنایع تولیدکننده پیل‌های خورشیدی، نمایشگرها و محصولات روشنایی فعالیت می‌کند. روش مورد استفاده این شرکت به‌صورت پتنتی ثبت شده که حق استفاده از آن در انحصار کوانتوم متریالز است.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
خطاهای رویکرد ملی آمریکا در تولید فناوری‌نانو

خطاهای رویکرد ملی آمریکا در تولید فناوری‌نانو

اداره دولتی پاسخ‌گویی ایالات متحده آمریکا در گزارش جدید خود با عنوان «تولید نانو: ضرورت و الزامات آن برای رقابت‌پذیری، محیط زیست و سلامت انسانی ایالات متحده آمریکا»، که در زمینه تولید فناوری‌نانو (یا تولید نانو) منتشر شده است، خطاهای رویکرد این کشور در بسیاری از عرصه‌های فناوری‌نانو را ارائه کرده است.

در نشست ماه جولای سال 2013، شرکت‌کنندگانی از صنعت، دولت و دانشگاه، آینده تولید فناوری‌نانو؛ سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه فناوری‌نانو و چالش‌های رقابت‌پذیری آمریکا، راهکارهای ارتقای رقابت‌پذیری آمریکا؛ و ملاحظات مربوط به ایمنی، سلامت و زیست‌محیطی این حوزه را بحث و بررسی نمودند.

شرکت‌کنندگان در این نشست، نانو تولید را به عنوان یکی از روندهای کلان آینده که اثرات آن بر اقتصاد و جامعه به طور بالقوه فراتر از انقلاب‌ فناوری اطلاعات خواهد بود، بحث و بررسی کردند. آنها پیش‌بینی نمودند که پیشرفت‌های علمی بیشتر، منجر به پیشرفت‌های مهندسی جدید، حرکت به سمت بخش تولید، و رقابت بین‌المللی بیشتر خواهد شد.

اطلاعات کم در زمینه سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی، انجام مقایسه در حوزه فناوری‌نانو را دشوار نموده است. شرکت‌کنندگان، چالش‌های رقابت‌پذیری آمریکا در زمینه نانو تولید را به شرح ذیل شناسایی نمودند: همکاری نامناسب و پیشگامی کم‌رنگ این کشور در زمینه تدوین استانداردهای بین‌المللی، فقدان چشم‌انداز ملی در زمینه قابلیت‌های تولید نانو در آمریکا؛ سرمایه‌گذاری‌های بالقوه و اقدامات تهاجمی کشورهای رقیب؛ و شکاف‌های سرمایه‌گذاری و تامین مالی در ایالات متحده آمریکا که ممکن است تلاش‌های ابداعانه این کشور را برای تجاری‌سازی فناوری‌نانو با مانع مواجه سازد.

شرکت‌کنندگان سه رویکرد زیر را به عنوان راهکارهای جایگزین برای بررسی این چالش‌ها ارائه نمودند. 1) تقویت نوآوری آمریکا با به روز کردن برنامه‌ها و سیاست‌های کنونی مربوط به نوآوری، 2) ارتقای نوآوری آمریکا در تولید از طریق مشارکت بخش خصوصی و عمومی، و 3) طراحی و تدوین راهبردی برای دست یافتن به یک چشم‌انداز کلی برای تولید نانو در آمریکا.
متن کامل این گزارش به طور رایگان از طریق نشانی قابل دریافت است.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
افزایش 22 درصدی کارایی پیل خورشیدی با نانوساختارهای آلومینیوم

افزایش 22 درصدی کارایی پیل خورشیدی با نانوساختارهای آلومینیوم

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چیدمان منظمی از نانوساختارهای آلومینیومی کنار هم می‌تواند انرژی الکتریکی بیشتری در پیل‌های خورشیدی ایجاد کند.

در بیشتر پیل‌های خورشیدی صنعتی و خانگی، یک لایه جاذب نور، فرآیند جذب را انجام می‌دهد اما ساخت این لایه نسبتا پرهزینه بوده و با محدودیت‌هایی همراه است. لایه‌های بسیار نازکی که برای این کار طراحی شده‌اند معمولا به دلیل نازک بودن کارایی اندکی دارند.

در یک پژوهش جدید، دانشمندان نشان دادند که می‌توان پیل‌هایی طراحی کرد که کارایی آنها 22 درصد بیشتر از پنل‌های رایج است. در این پیل‌های خورشیدی از نانوساختارهای آلومینیوم استفاده شده که می‌تواند نور خورشید را خم کرده و درون لایه جاذب به دام اندازد.

در مقیاس میکروسکوپی، این تکه‌های آلومینیومی شبیه لـِگوهای بازی بچه‌ها بوده که کنار هم منظم چیده شده‌است. این پژوهش توسط یک تیم تحقیقات بین‌المللی از کشورهای انگلستان، بلژیک، چین و ژاپن انجام شده‌است.


یک پنل خورشیدی با ردیف‌های از این نانوساختارهای آلومینیومی.

نیکولاس هیلتون از امپریال کالج لندن می‌گوید: در سال‌های اخیر، هم کارایی و هم قیمت پیل‌های خورشیدی بهبود یافته‌اند، با این حال هنوز قیمت این پیل‌ها نسبت به سوخت‌های فسیلی گران‌تر است. با استفاده از این روش، هزینه پیل‌های خورشیدی به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد.

هیلتون می‌افزاید: در این فناوری از پوشش‌های ضدانعکاس نیز استفاده شده‌است؛ موفقیت این فناوری موجب می‌شود تا ما به سوی ساخت پیل‌های خورشیدی ارزان و با کارایی بالا برویم، پیل‌هایی که قیمت قابل رقابتی با فناوری‌های دیگر در بازار دارند.
این گروه تحقیقاتی نانوسیلندرهای آلومینیومی را روی سطح پیل خورشیدی قرار دادند، جایی که نور خورشید با سیلندرها برهم‌کنش داده و تغییر مسیر می‌دهند. به دلیل به دام افتادن پرتوهای نور خورشید، انرژی بیشتری جذب پیل خورشیدی می‌شود.

در گذشته دانشمندان تلاش می‌کردند تا از طلا و نقره برای منحرف کردن نور استفاده کنند، زیرا این دو ماده برهم‌کنش بالایی با نور دارند اما طلا و نقره علاوه‌بر هزینه بالا، کارایی پیل را کاهش می‌دادند زیرا خود، بخشی از نور را جذب می‌کردند.
طلا و نقره برهم‌کنش شدیدی با نور دارند به همین دلیل بخشی از نور جذب آنها می‌شود اما آلومینیوم برهم‌کنش متفاوتی با نور دارد به همین دلیل نور تنها پراش یافته و تغییر مسیر می‌دهد.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
پیشنهاداتی در زمینه کاربرد مقررات موجود در حوزه فناوری‌نانو

پیشنهاداتی در زمینه کاربرد مقررات موجود در حوزه فناوری‌نانو

پروژه نانو فورس (Nanoforce) به تازگی کتابی را منتشر کرده است که در قالب آن، مجموعه پیشنهادات جمع‌آوری شده برای کمیسیون اروپا، جهت ارزیابی قابلیت کاربرد مقررات کنونی در اتحادیه اروپا ارائه شده است. پیشنهادات نانو فورس باید به کمیسیون اروپا جهت ارزیابی وضعیت کنونی رهنمودهای تحقیقات و صنعت در حوزه فناوری‌نانو کمک نماید.

چارچوب قانون‌گذاری اروپا به کندی اما به طور مستمر رشد می‌کند. با این وجود، مقررات و بخشنامه‌های کنونی به برخی از جزییات مربوط به جنبه‌های مختلف فناوری‌نانو توجه نکرده است. در این راستا، یک کمیته مشاوره قانونی برای شرکت‌های شیمیایی فعال در حوزه فناوری‌نانو تشکیل شده است که اطلاعات مربوط به مقررات ایمنی کنونی و مرتبط با فناوری‌نانو در منطقه اروپا را ارائه می‌نماید. هدف عمومی پروژه نانو فورس، پیوند سازمان‌های عمومی و خصوصی برای انجام تحقیقات بین‌رشته‌ای و مشترک در حوزه نانومواد و ارائه نتایج خوش‌آتیه به کاربردها و محصولات است.

نانوفورس مجموعه پیشنهاداتی را برای کمیسیون اروپا جمع‌آوری نموده است تا قابلیت کاربرد این مقررات را در اتحادیه اروپا ارزیابی نماید.

نانو فورس، با جمع‌آوری نمونه‌هایی از سه نانوماده‌ای که بیشتر مورد توجه بازار است، تلاش کرده است مجموعه اطلاعات مربوط به تولید ایمن آنها را ارائه نماید. بعلاوه پیشنهادات منتشر شده، برای طبقه‌بندی مواد استفاده شده و به طور کامل چرخه حیات مربوط به این مواد نیز قابل استفاده است.
این کتاب با عنوان «کتاب پیشنهادات برای کمیسیون اروپا»، به طور رایگان از طریق نشانی قابل دریافت است.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
سیستم نانوفیلتراسیون ارزان قیمت با کارایی بالا

سیستم نانوفیلتراسیون ارزان قیمت با کارایی بالا

شرکت فیبریو تکنولوژی (FibeRio Technology) نسل جدیدی از سیستم‌های فیلتراسیون مبتنی بر نانوفیبر با گرید HEPA و MERV15 را به بازار عرضه کرده است. این محصولات با فناوری ریسندگی ‌نیرویی (Forcespinning) ایجاد شده که این فناوری در نمایشگاه INDA Filtration 2013 عرضه شده‌است. نقش نانوفیبرهای تولید شده این شرکت در فیلتراسیون آن است که موجب شده فشار مورد نیاز کاهش یافته و در نهایت کارایی فیلتراسیون افزایش یابد.

مدت‌ها قبل، محققان دریافته بودند که استفاده از نانوفیبرها می‌تواند فشار مورد نیاز برای فیلتراسیون را کاهش دهد اما به دلیل هزینه بالای تولید نانوفیبرها با روش الکتروریسندگی، این فناوری هیچ‌گاه تجاری‌سازی نشده بود. شرکت فیبریو تکنولوژی با بهره‌گیری از روش‌های جدید موفق به افزایش بهره‌وری فرآیند تولید نانوفیبر شده‌است که این کار هزینه تولید را کاهش داده است.

الری باچانان از مدیران این شرکت می‌گوید: فناوری ریسندگی نیرویی بهره‌وری بالا و هزینه کمی دارد، بنابراین می‌توان نانوفیبرها را به شکل مقرون به صرفه‌ای تولید کرد. بنابراین مشتریان ما قادر خواهند بود تا نسل جدید فیلترهای مبتنی بر نانوفیبر را تجاری‌سازی کنند بدون این که سود آنها کاهش یابد؛ از سوی دیگر نیازهای مصرف‌کنندگان به خوبی برآورده می‌شود.

در طول 2 ماه گذشته شرکت فیبریو عملکرد محصولات به‌دست آمده با سیستم تولید نانوفیبر FS1100 را به علاقه‌مندان عرضه کرده‌اند. این شرکت اخیرا این سیستم را در کنفرانس INDA RISE به نمایش گذاشته است. براساس اطلاعات عرضه شده توسط شرکت فیبریو عملکرد این دستگاه نسبت به دستگاه‌های رایج در بازار بسیار بهتر است.

روگر لیپتون از مدیران شرکت فیبریو می‌گوید: شرکت‌های فعال در بازار فیلتراسیون به سرعت به سوی این فناوری جدید خواهند آمد زیرا محصول تولید شده در این روش منحصر به فرد بوده و همچنین مقرون به صرفه‌تر از روش‌های دیگر است.

این شرکت قصد دارد تا در نمایشگاه Filtration 2013 در غرفه 209 حضور یابد. شرکت فیبریو در سال 2009 تاسیس شد و به سرعت رشد کرد. این شرکت که دفتر مرکزی آن در تگزاس بوده تاثیر قابل توجهی روی بازار داشته به طوری که محصولات آن به کشورهای متعددی در اروپا، هند و ژاپن صادر شده‌است.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
بهبود خواص الکترونیکی تک لایه دی‌سولفید مولیبدن

بهبود خواص الکترونیکی تک لایه دی‌سولفید مولیبدن

تک لایه دی‌سولفید مولیبدن یک ماده نیمه‌هادی با باندگپ مستقیم 8/1 الکترون ولتی است که می‌تواند باندگپ بهتری نسبت به سیلیکون داشته باشد، بنابراین امکان بهبود کارایی ادوات فتوولتائیک با دی‌سولفید مولیبدن وجود دارد. دی‌سولفید مولیبدن می‌تواند رقیبی سرسخت برای گرافن در ساخت ادوات الکترونیکی باشد.
باندگپ مستقیم برای ساخت ادواتی نظیر دیودهای نشر نوری، پیل‌های خورشیدی و شناساگرهای نوری بسیار مهم هستند. به‌طور کلی دستگاه‌هایی که از مواد با باندگپ مستقیم ساخته شده‌اند کارایی بالاتری نسبت به همتایان خود که باندگپ غیرمستقیم دارد، دارند.
دی‌سولفید مولیبدن دارای انتقال بار بسیار بالایی در حد 100 تا 500 cm2/Vsبوده که نسبت به سیلیکون شرایط بسیار بهتری دارد. علاوه‌بر این جاذبه بسیار ضعیفی میان دو ورق دی‌سولفید مولیبدن وجود دارد که این موجب انطباق‌پذیری مناسب این ماده با زیرلایه‌های مختلف می‌شود. در کنار این ویژگی‌ها ضخامت هر لایه دی‌سولفید مولیبدن 65/0 نانومتر است که این موجب می‌شود تا دستگاه‌های ساخته شده از این ماده دارای اثر کانال کوتاه اندکی باشند بنابراین ترانزیستورهای ساخته شده از دی‌سولفید مولیبدن می‌تواند بسیار نازک باشد.
اخیرا یک گروه تحقیقاتی از IBM نشان دادند که نمی‌توان از مزایای دی‌سولفید مولیبدن به این سادگی استفاده کرد. این ماده دارای نقایص ساختاری متعددی بوده که موجب زوال برخی خواص دی‌سولفید مولیبدن می‌شود. بنابراین اگر بخواهیم از این ماده استفاده کنیم باید کیفیت آن را بهبود داد.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از یک باتری و مطالعه هدایت الکتریکی دی‌سولفید مولیبدن به این نتایج رسیدند. معمولا نقص‌‌ها در مطالعات الکتریکی خیلی جدی گرفته نمی‌شوند، طی یک دهه گذشته محققان به دنبال کاهش به دام افتادن حاملین بار در مواد نیمه‌هادی بوده‌اند تا عملکرد ادوات سیلیکونی را بهبود دهند. نتایج این پروژه نشان داد که در مورد دی‌سولفید مولیبدن باید این نقص‌ها مدیریت شوند تا خواص الکترونیکی این ماده بهبود یابد.
نتایج این پژوهش که با همکاری محققان دانشگاه سینگهوا، دانشگاه یال و موسسه فناوری ماساچوست انجام شده در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.

 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
ساخت نانوحسگری با قابلیت شناسایی مولکول NO در بدن

ساخت نانوحسگری با قابلیت شناسایی مولکول NO در بدن

اکسید نیتریک یکی از مولکول‌های مهم در سیگنال‌های بین سلولی محسوب می‌شود به طوری که می‌تواند اطلاعات را بین مغز و سیستم ایمنی بدن منتقل کند. در برخی از سرطان‌ها، مقدار این ماده در بدن دچار اختلال می‌شود اما اطلاعات اندکی درباره رفتار اکسید نیتریک در سلول‌های سالم و سرطانی وجود دارد.

مایکل استرانو از محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) می‌گوید: اکسید نیتریک نقش مهمی در پیشرفت بیماری سرطان دارد. ما به ابزارهای جدیدی برای درک بهتر نقش اکسید نیتریک در این بیماری نیاز داریم. نتایج یافته‌های ما شرایط لازم برای اندازه‌گیری این مولکول مهم را فراهم می‌کند به طوری که به صورت لحظه به لحظه می‌توان مقدار اکسید نیتریک را اندازه‌گیری کرد.

این گروه تحقیقاتی حسگری ساخته که درون بدن کاشته شده و می‌تواند اکسید نیتریک را به مدت یک سال اندازه‌گیری کند. جزئیات ساخت این حسگر در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است، براساس اطلاعات موجود در این مقاله این حسگر قادر است تا فرآیند تولید اکسید نیتریک را رصد کند. این حسگر که مبتنی بر نانولوله‌های کربنی است می‌تواند به شکلی طراحی شود که مولکول‌های دیگر نظیر گلوکز را اندازه‌گیری کند. در حال حاضر این گروه تحقیقاتی روی ساخت حسگری کار می‌کند که بتوان آن را زیر پوست کاشت تا از آن برای اندازه‌گیری مقدار گلوکز خون استفاده کرد. این حسگر برای بیماران دیابتی بسیار مفید خواهد بود. با این کار دیگر نیاز به آزمایش خون دوره‌ای در این بیماران نخواهد بود.

محققان این پروژه روی نانولوله‌های کربنی ترکیبی قرار داده‌اند که می‌تواند به ماده هدف متصل شود. زمانی که ماده مورد نظر به نانولوله کربنی متصل شد، تابش ذاتی فلورسانس نانولوله کربنی دچار تغییر می‌شود. این گروه پیش از این نشان داده بودند که اگر توالی خاصی از دی‌ان‌ای به دور نانولوله کربنی پیچیده شده باشد، این ماده می‌تواند اکسید نیتریک را شناسایی کند. در ادامه این یافته، محققان دو نوع حسگر مختلف تولید کردند؛ یکی که می‌توان آن را به درون خون تزریق کرد و دیگری می‌تواند زیر پوست کاشته شود. برای زیست‌سازگار شدن این حسگر، محققان اطراف آن را با پلیمر پلی‌اتیلن‌گلیکول پوشش دادند.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
استفاده از نانوذرات نقره برای چاپ مدارات الکترونیک

استفاده از نانوذرات نقره برای چاپ مدارات الکترونیک

این روش نوعی چاپ فوری بوده که با استفاده از آن می‌توان مدارها را به شکل دلخواه طراحی و چاپ کرد. این کار روی مواد نرم و صلب قابل انجام است.

گریگوری ابوود از محققان موسسه فناوری جرجیا می‌گوید: ما معتقدیم که این یک فرصت تازه برای معرفی دستگاهی با قابلیت چاپ مدار است. برخلاف روش‌های فعلی، این روش جدید بی‌نیاز از تجهیزات ویژه بوده و می‌توان با آن الگوهای دلخواه و رسانا را روی یک سطح ایجاد کرد.

در روش‌های رایج معمولا از گرمادهی برای اتصال مدار روی سطح استفاده می‌شود اما در این روش جدید، از نانوذرات نقره به‌عنوان جوهر استفاده شده که با پیوند شیمیایی به سطح متصل می‌شود؛ با این کار مشکل آسیب دیدن سطح در اثر گرم شدن رفع می‌شود. با این روش جدید می‌توان مدارات را روی ورق پلاستیکی، فیلم‌های PET و ورق‌های گلاسه چاپ کرد. محققان این پروژه لیستی از مواد ممنوعه برای استفاده در این روش را تهیه کرده‌اند که در این لیست نام ورق‌های مغناطیسی و پارچه‌های کرباسی به چشم می‌خورد.

یوشیهیرو کاواهارا از دانشگاه توکیو می‌گوید: هر آنچه که ما در این پروژه استفاده کرده‌ایم به راحتی در بازار یافت می‌شود، بنابراین هرکسی می‌تواند در منزل این روش را مورد استفاده قرار دهد به طوری که بوردهای مدار چاپی، حسگرها و آنتن‌ها به سادگی و با هزینه کم قابل تهیه خواهد بود.

برای این که بتوان این روش را پیاده سازی کرد پژوهشگران، مواد و تجهیزات ضروری نظیر چاپگر، چسب و جوهر نقره را تهیه کرده‌اند. پس از طراحی و چاپ مدار الکترونیکی، می‌توان آن را با چسب روی دستگاه مورد نظر نصب کرد این کار در مدت زمانی کوتاه قابل انجام است.

این روش می‌تواند برای تولید ادواتی نظیر ماشین‌حساب، دماسنج و شارژ باتری در منزل مناسب باشد. حتی دانش‌آموزان می‌توانند با این روش مدارات ساده در کلاس‌های درس ایجاد کرده و تجربه ساعت قطعات الکترونیکی را در مدرسه به‌دست آورند.


 

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
شبکه‌سازی شرکت‌های کوچک و متوسط در حوزه نانو زیست‌پزشکی

شبکه‌سازی شرکت‌های کوچک و متوسط در حوزه نانو زیست‌پزشکی

مفهوم کانون انتقال (Translation Hub) باید در تمامی مراحل تحقیق و توسعه شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs)، خدمات مشاوره‌ای و تکمیلی ارائه کرده و مواردی از اقدامات برتر را برای تیم‌های تحقیق و توسعه‌ی اروپا در حوزه نانو زیست‌پزشکی ارائه کند.

بسیاری از پیشرفت‌های ابداعی نانو زیست‌پزشکی توسط شرکت‌های کوچک آغاز می‌شود. هرچند که این شرکت‌ها اغلب فاقد دانش مورد نیاز در زمینه الزامات مربوط به قانون‌گذاری، بازار و جنبه‌های تامین مالی مرتبط با انتقال ایده‌های خود به پیشرفت‌های مورد نظر و بازار هستند. همچنین پیشرفت‌ها و زنجیره عرضه نیز با کمبودهایی مواجه است. SMEs اغلب پراکنده و متفرق بوده و به ندرت در قالب نمایندگی‌هایی برای بررسی این مسائل با توجه به فرصت‌های از دست رفته در عرصه نوآوری، سازماندهی می‌شوند. این امر به ویژه در زمینه نانو پزشکی، تشخیص پوششی، درمان و پزشکی ترمیمی واقعیت دارد.

برای رفع این مشکل، کمیسیون اروپا مفهوم کانون انتقال (Translation Hub) را توسعه داده است. این اقدام حمایتی و هماهنگی، باید خدمات مشاوره‌ای و تکمیلی برای تمامی مراحل تحقیق و توسعه ارائه ‌کند. این طرح باید برای SMEs و سایر سازمان‌های با جهت‌گیری فناورانه و کسب و کاری، با ارزیابی فناوری‌های آنها قبل از اینکه این شرکت‌ها بخواهند منابع و تلاش‌های خود را برای انجام آزمایش‌های کلینیکی افزایش دهند، مشاوره کسب و کاری ارائه می‌کند.

اقدام حمایتی و هماهنگی با شبکه‌سازی SMEs به دنبال تحقق موارد ذیل است:
• بهبود دانش انتقال SMEs به روشی پایدار؛
• برقراری ارتباط بین دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها و مرتبط کردن آنها با شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌گذاران.

اثرات مورد انتظار از این طرح عبارتند از:
• افزایش حمایت از SMEs و دانشگاه‌های اروپایی به عنوان پیش‌رانان نوآوری‌ها در حوزه نانوپزشکی از طریق کمک به آنها در توسعه ایده‌های پایین‌ به بالای خود و ... .
• بهبود ظرفیت نوآوری بخش نانو زیست‌پزشکی اروپا به ویژه در سطح SMEs از طریق فرایند انتقال اثربخش‌تر تحقیقات به محصولات صنعتی مورد نظر بازار.
• بهبود قابلیت‌های شبکه‌های SME با در نظر گرفتن فناوری‌ها و تسهیلاتی که برای تسهیل انتقال دانش علمی به بازار ضروری است.


 
بالا