شاید جالب ترین آثار این دوره، نقاشی های تک فام و کوچک اندازه بر پناه گاه های صخره ای در خاور اسپانیا باشد. آن ها احتمالا جنبه جادویی ، مذهبی داشته اند. موضوع آن ها شامل شکار، جنگ، رقص های جادویی و غیره است.
ویژگی اصلی این نقاشی ها، ریتم خطوط، تلخیص و تحریف شکلی است و پیکره های انسانی به صورت جمعی و انفرادی در آن ها بیشتر دیده می شود.تاریخ شناسی هنر (Prehistoric Art)
فرض بر آن است که نخستین اثر هنری بشر مربوط به دورانی است که انسان متفکر در اروپا ظاهر می شود. کهن ترین اثر مربوط به سی هزار تا ده هزار سال پیش می گردد. آن هاعمدتاً با فرهنگ پیشرفته شکار سر و کار دارند.
این فرهنگ مربوط به انسان هایی است که ابزار و سلاح های خود را از سنگ ناصاف یا استخوان می ساختند. روزگار ماقبل تاریخ (پیش از پیدایش خط) به دوران های دیرینه سنگی ، میانه سنگی و نو سنگی تقسیم می شوند.
باید توجه داشت که آغاز و پایان این دوره ها در هر جای جهان متفاوت و متاثر از شرایط خاص هر نقطه بوده است.
[h=3]● آثار دیرینه سنگی :[/h]
آثار دیرینه سنگی به دو گروه هنر خاکی و هنر غاری تقسیم می شوند :
▪ گروه اول شامل اشیای زینتی کوچکی است که با ابزار سازی سنگی و استخوانی آن روزگار مرتبط است که معروف ترین آن ها پیکره های کوچک زن است که هیچ گونه طبیعت گرایی در آن ها دیده نمی شود. (مانند آثار یافت شده در اتریش)
▪ گروه دوم، هنر کنده کاری و نقاشی بر دیواره غارهاست. از این گروه، قدیمی ترین نقوش، نقش های سایه وار دست های انسان بر دیواره غارهاست. هنر غاری عمدتا تصاویر حک شده یا نقاشی شده حیواناتی است که در آن زمان در اروپای غربی می زیسته اند : گاو کوهان دار، ماموت، اسب، گاو نر، گوزن شمالی و غیره. علاوه بر آن ها نقوش و علایم هندسی هم بر غارها نقش شده اند که معنی آنها را نمی دانیم. این آثار تقریبا به سه منطقه در اسپانیا و فرانسه محدود می شوند.
[h=3]● دوران میانه سنگی :[/h]
از حدود 10 هزار تا 6 هزار سال پیش. این دوران با برپایی زیستگاه های دایم در کنار رودها و سواحل، اهلی کردن سگ، شکار پرندگان و صید ماهی و ساختن ابزار ظریف تر و کوچک تر سنگی مشخص می شود.
اشیای باقی مانده از این دوره به ویژه در اروپا زیاد نیست. در بیشتر آثار این دوره طبیعت گرایی کمابیش موجود است، اما در آثار متاخر، جنبه هندسی ارجحیت یافته است. در غاری در فلسطین، دسته یک داس به شکل سر گوزن و نقش سر یک انسان در سنگ آهک یافت شده است.
شاید جالب ترین آثار این دوره، نقاشی های تک فام و کوچک اندازه بر پناه گاه های صخره ای در خاور اسپانیا باشد.
آن ها احتمالا جنبه جادویی ، مذهبی داشته اند. موضوع آن ها شامل شکار، جنگ، رقص های جادویی و غیره است. ویژگی اصلی این نقاشی ها، ریتم خطوط، تلخیص و تحریف شکلی است و پیکره های انسانی به صورت جمعی و انفرادی در آن ها بیشتر دیده می شود.
[h=3]● دوران نو سنگی :[/h]
در این دوره تحول اساسی در زندگی انسان رخ می دهد. او از مرحله اقتصاد شکار و گردآوری خوراک، پا به مرحله گله داری و کشاورزی می نهدُ. سپس شهرنشینی آغاز می شود.
اهلی کردن حیوانات، کشت محصولات غذایی ، برپایی دهکده ها، تقسیم اولیه کار، پیدایش حرفه های سفال گری، بافندگی ، نان پزی و ساختن ابزارهای ظریف و صیقلی از مشخصات این دوره است که در اروپا از 3000 سال ق.م تا 1800 سال ق.م ادامه می یابد، اما آغاز آن در خاورمیانه به سال 5000 ق.م می رسد.
به طور کلی هنر این دوران از طبیعت گرایی فاصله می گیرد و ماهیت انتزاعی و نمادین پیدا می کند. خاصیت نمادین هنر، راه را برای پیدایش خط هموار می کند.
سفال گری که در آسیای غربی پیش از اروپا پدید آمد، هنر مهم این دوران است (مثلا سفال های منقوش سیلک و شوش در ایران). از دیگر آثار به جا مانده از این دوران در اروپا، یادمان های سنگی عظیم پراکنده در ایرلند، انگلستان، و فرانسه است.
برخی از این آثار دارای دیواره های عظیم سنگی و تخته سنگی بر روی آن ها به عنوان سقف است که به دولمن dolmen معروفند و احتمالا گورهایی هستند که خاک آن ها را باران به تدریج با خود شسته، و نوع دیگر که به من هیر menhir معروفند و به صورت ردیف های سنگی موازی پشت سر هم یا دایره ای هستند و احتمالا برای پرستش مردگان یا خورشید برپا شده بودند (مانند استن هنج در انگلستان).
منبع : tebyan
فرض بر آن است که نخستین اثر هنری بشر مربوط به دورانی است که انسان متفکر در اروپا ظاهر می شود. کهن ترین اثر مربوط به سی هزار تا ده هزار سال پیش می گردد. آن هاعمدتاً با فرهنگ پیشرفته شکار سر و کار دارند.
این فرهنگ مربوط به انسان هایی است که ابزار و سلاح های خود را از سنگ ناصاف یا استخوان می ساختند. روزگار ماقبل تاریخ (پیش از پیدایش خط) به دوران های دیرینه سنگی ، میانه سنگی و نو سنگی تقسیم می شوند.
باید توجه داشت که آغاز و پایان این دوره ها در هر جای جهان متفاوت و متاثر از شرایط خاص هر نقطه بوده است.
[h=3]● آثار دیرینه سنگی :[/h]
آثار دیرینه سنگی به دو گروه هنر خاکی و هنر غاری تقسیم می شوند :
▪ گروه اول شامل اشیای زینتی کوچکی است که با ابزار سازی سنگی و استخوانی آن روزگار مرتبط است که معروف ترین آن ها پیکره های کوچک زن است که هیچ گونه طبیعت گرایی در آن ها دیده نمی شود. (مانند آثار یافت شده در اتریش)
▪ گروه دوم، هنر کنده کاری و نقاشی بر دیواره غارهاست. از این گروه، قدیمی ترین نقوش، نقش های سایه وار دست های انسان بر دیواره غارهاست. هنر غاری عمدتا تصاویر حک شده یا نقاشی شده حیواناتی است که در آن زمان در اروپای غربی می زیسته اند : گاو کوهان دار، ماموت، اسب، گاو نر، گوزن شمالی و غیره. علاوه بر آن ها نقوش و علایم هندسی هم بر غارها نقش شده اند که معنی آنها را نمی دانیم. این آثار تقریبا به سه منطقه در اسپانیا و فرانسه محدود می شوند.
[h=3]● دوران میانه سنگی :[/h]
از حدود 10 هزار تا 6 هزار سال پیش. این دوران با برپایی زیستگاه های دایم در کنار رودها و سواحل، اهلی کردن سگ، شکار پرندگان و صید ماهی و ساختن ابزار ظریف تر و کوچک تر سنگی مشخص می شود.
اشیای باقی مانده از این دوره به ویژه در اروپا زیاد نیست. در بیشتر آثار این دوره طبیعت گرایی کمابیش موجود است، اما در آثار متاخر، جنبه هندسی ارجحیت یافته است. در غاری در فلسطین، دسته یک داس به شکل سر گوزن و نقش سر یک انسان در سنگ آهک یافت شده است.
شاید جالب ترین آثار این دوره، نقاشی های تک فام و کوچک اندازه بر پناه گاه های صخره ای در خاور اسپانیا باشد.
آن ها احتمالا جنبه جادویی ، مذهبی داشته اند. موضوع آن ها شامل شکار، جنگ، رقص های جادویی و غیره است. ویژگی اصلی این نقاشی ها، ریتم خطوط، تلخیص و تحریف شکلی است و پیکره های انسانی به صورت جمعی و انفرادی در آن ها بیشتر دیده می شود.
[h=3]● دوران نو سنگی :[/h]
در این دوره تحول اساسی در زندگی انسان رخ می دهد. او از مرحله اقتصاد شکار و گردآوری خوراک، پا به مرحله گله داری و کشاورزی می نهدُ. سپس شهرنشینی آغاز می شود.
اهلی کردن حیوانات، کشت محصولات غذایی ، برپایی دهکده ها، تقسیم اولیه کار، پیدایش حرفه های سفال گری، بافندگی ، نان پزی و ساختن ابزارهای ظریف و صیقلی از مشخصات این دوره است که در اروپا از 3000 سال ق.م تا 1800 سال ق.م ادامه می یابد، اما آغاز آن در خاورمیانه به سال 5000 ق.م می رسد.
به طور کلی هنر این دوران از طبیعت گرایی فاصله می گیرد و ماهیت انتزاعی و نمادین پیدا می کند. خاصیت نمادین هنر، راه را برای پیدایش خط هموار می کند.
سفال گری که در آسیای غربی پیش از اروپا پدید آمد، هنر مهم این دوران است (مثلا سفال های منقوش سیلک و شوش در ایران). از دیگر آثار به جا مانده از این دوران در اروپا، یادمان های سنگی عظیم پراکنده در ایرلند، انگلستان، و فرانسه است.
برخی از این آثار دارای دیواره های عظیم سنگی و تخته سنگی بر روی آن ها به عنوان سقف است که به دولمن dolmen معروفند و احتمالا گورهایی هستند که خاک آن ها را باران به تدریج با خود شسته، و نوع دیگر که به من هیر menhir معروفند و به صورت ردیف های سنگی موازی پشت سر هم یا دایره ای هستند و احتمالا برای پرستش مردگان یا خورشید برپا شده بودند (مانند استن هنج در انگلستان).
منبع : tebyan
