تاريخچه گل رز

گلابتون

مدیر بازنشسته
تاریخچه ای از گل سرخ
گل سرخ ، مظهر محبت است و زیبائی
اشاره:



تاریخچه گل سرخ:

Rosa در لاتین به معنای گل سرخ می باشد . از آغاز تاریخ ، گل سرخ بیش از همه گلها در قلوب بشر جای جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل ، آگاهی یافته اند ، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تربوده است.
گل سرخ میراث بزرگی از افسانه وتاریخ را به همراه دارد . این درختچه زیبا ، میلیونها سال قبل از بوجود آمدن بشر در روی زمین ، زیسته و زیبائی و عطر را در همه جا گسترده است فسیلهائی که از شکوفه های گل سرخ در آرگون (Oregon)و کولورادو(Colorado)بدست آمده ، محتملاً به 35 تا 70 میلیون سال قبل ، مربوط بوده است. رزهای خشکیده ای از 300 سال قبل ازمیلاد از گورهای مصریان بدست آمده تصور میرود که نشان اولین آشنائی مصریان با گل سرخ باشد. معهذا تحقیقات وسیعتر نشان می دهد که این گل بومی مصر نبوده ، بلکه از آسیای صغیر به آنجا آورده شده است.تاریخ افسانه وار گل سرخ طی قرنها توسط هنرمندان ، صنعتگران ، نویسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسیله این گل زیبا افسون شده اند و شرح فریفتگی شان را برای آیندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند . از جمله شاعرانی که افسانه های اساطیری پیرامون گل سرخ در مدایح و ستایشگرها گفته ، می توان به اثر اناکرئون (Anaceron) قرن 6 میلادی شاعر غزل سرای یونانی پی برد و رو نسازد (P.de Ronsard) 1585-1524، شاعر فرانسوی ، فرانسوادومالحرب (F.de Malherbe) 1555-1648 ، شاعر فرانسوی در باره هنری چهارم ولوئی سیزدهم و بالاخره غزلهای سلیمان (Cantiouses des cantiques) را می توان نام برد.اپوله (Apuless)180-125 نویسنده لانتی در داستان خر زرین می گوید، چگونه بصورت آدم در می آید گه گل سرخ می چرد . پیندار (Pindar)438-518 قبل از میلاد ، شاعر غزل سرای یونانی، دیونیزیوس باکوس (Diony sios Bacchus) گل سرخ را به رب النوع شراب یاد گشته است و در روم باستان ، گل سرخ مطلقاً وابسته و تقدیم به دیونیزیوس باکوس و ونوس محسوب میگشت ، برای مثال عید سالانه دختران شادی که در بهاران برگزار شده است ، در این روز که متعلق به ونوس (Venus Erycina) بوده، درباریان کوچه و خیابانها و باغات را با گل سرخ و مورد (Myrtus communis) تزئین می کردند. در میهمانیها جشن گل سرخ می گرفتند و همه جا را با این گل افسونگر می آراستند و از قدحها شربت گل سرخ می نوشیدند ، امپراطوران و همسرانشان روی تختخوابهایی از گل سرخ می خوابیدند و در حمامهایشان از عطر گل استفاده می کردند. در تراس ( Thrace) (محلی بین یونان و ترکیه ) گل سرخ به مانند سمبل ویژه اصلی خداوندی بوده است و در دوران تسلط رومیان در آن سرزمین ، یکی ازاعیاد دیونیزی باکوس ، بنام روزالیا (Rosalia) نام داشت.
افسانه هایی که درباره گل سرخ نقل شده ، نسبت به سرزمینها ، نواحی ، عادات و رسوم، فرهنگها و معتقدات مردم زیاد و متنوع است . مسلمانان معتقدند که گل سرخ از قطره عرق جبین پیغمبر بوجود آمده است . بنا به افسانه ای ، گل سرخ در بهشت عدن برنگ سفید بوده است و هنگامی که حوا آنها را بوسید رنگشان قرمز شده و تا به حال بدان رنگ باقی مانده است. در افسانه های یونانی آمده است که گل سرخ از چند قطره خون افرودیت ، الهه ی زیبائی و عشق که در اثر خار و خس ها ( کیهه کوتی Ronce) جنایتکار مجروح گشته بود ، برنگ قرمز در آمده است. همچنین تعریف کرده اند که رنگ گل سرخ بر اثر خون ادونیس(Adonios) خدای زیبائی و جمال فینیقیان است که بوسیله خوک وحشی مجروح گشته و افرودیت او را بصورت گل شقایق نعمائی (Anemone)در آورده است . گل سرخ را یونانیها برای رومیها به ارمغان آورده اند که مجذوب آن شدند و پرورش داده و گلهای خوبی بار آوردند .در ایام نرون(Neron) استعمال تزئینی گل سرخ در جشنهای رومی به حد دیوانه وار رسیده بوده .چنانکه گویند ، نرون 40 میلیون سسترس (Sesterce) خرج تهیه گل سرخ برای یک مهمانی گل سرخ برای یک مهمانی کرده بوده.
بطور کلی هر جائی که مراسم یا جشن رومی بطورخصوصی یا عمومی برگزار می شد ، مشکل می نمود که گل سرخ جلب توجه نکند. گل سرخ را 40 قرن قبل از میلاد در آسیا روی سکه ها و 16 قرن قبل از میلاد مسیح در اروپا روی گچ بریها و سکه ها نقش می شد. نقش معماری گل رز در بابل و آسور نشان می دهد که این تمدنها ، گل سرخ را می شناخند .نسخه های خطی قبلی از پرورش گل سرخ را ملکه گلها می نامیدند . شعراء ، تاریخ نویسان ، گیاهشناسان یونان باستان احساس خود را از گل سرخ در نوشته هایشان ثبت کرده اند ، سافوی شاعره (Sappho) در 600 سال قبل از میلاد مسیح ، لقب ملکه گلها برخود نهاد . هومر در ادیسه از گل سرخ در توصیف سپیده دم نام می برد و در ایلیاد به روغن گل سرخ اشا ره می کند . شاعر حماسی سرای یونانی نیز فجر سحر گاهی (اورورAurore) را به مانند یک دختر جوان در حال پخش کردن گل سرخ نمایانده است. کلیساهای رومی مسیحی روم با روش استفاده رومیان از گل سرخ مخالفت کرده ولی بزودی آن را به عنوان نشانه تسلی جهت باز ماندگان مرده ها پذیرفت . از آن موقع گل سرخ در مراسم مذهبی ، نقاشی و نشانهای کلیسائی و مجسمه سازی بکار می رود . تابلوی"تولد ونوس"که توسط بوتیچلی (Botticelli) نقاشی شده ، افسانه ای را که باز می کند ، این است که گل سرخ هنگام ظاهر شده ونوس از دریا در نزدیک جزیره قبرس بوجود آمده تاکید می کند.
در قرون وسطی ، در باغها و دیرهای انگلستان ، گل سرخ را برای مراسم و اجتماعات مذهبی پرورش می دادند ، روی شیشه های رنگی پنجره های کلیساها ، طرحها ، نقشهای گل سرخ به چشم می خورد.پنجره مشهوری از این توع در کلیساهای یورک میینستر(York Minster)امت اتحاد خانواده های یورک و لنکاستر(Lncaster) بعد از جنگ زرها است. گل سرخ طلائی کلیسائی روم از قرن چهارده باقی مانده است. رزهای "رزساندی " (Rose-Sunday) بوسیله پاپ متبرک و گاهی به اشخاص که در مذهب کاتولیک به مقام ارجمندی نائل شده اند، سپرده می شود . از اولین روزهای سلحشوری و قهرمانی ، گل سرخ به عنوان نشان نجات خانوارگی نیم تاجها ، پرچمها و سپردهای شوالیه ها و پادشاهان انگلیس نقش می شد . برخی از خانواده های سلطنتی انگلستان آن را به عنوان نشان اختیار کردند و هنوز هم نشان انگلستان است. گلهای سرخ در عروسها ، مراسم دفن ، آئین اعطای نشان های لشکری ، عطرسازی و پزشکی بکار می رفت . رسم عاشقان بود که حلقه ای از گل سرخ ترتیب داده ، به در خانه زنی مورد پسند و علاقه شان می آویختند.
در مجموع می توان گفت در دوران قدیم ، گل سرخ سمبل عشق ، زیبایی و شادی محسوب می گشت. بطوریکه در داستانهای کهن و قدیم هندی گل سرخ به منزله دلپذیری ، خدای مهر (خورشید 9 معرفی شده بود. اما پس از پیدایش مسیحیت این سمبل تغییر یافته و مادونا (Madona) مریم مقدس همیشه باکره، در افسانه های ونوس یونان که فراموش شده بود ، جانشین گردید. گل سرخ را نشانه پاکیزگی معرفی گردیدو ماه ششم تقویم حیوانی ، سنبله را به ماه مریم باکره تبدیل کردند که برابر ماه مه میلادی یا اردیبهشت شمسی است و در آغاز نیز ماه گل سرخ می گفتند.در ایتالیا به عید بهاره پانته کوت (Pantecote) که نزد یهودیان تحت عنوان روزی است که خداوند قوانین یهود را بر موسی پیامبر انسان نازل کرده است که به آن عید الخمسین (عید انعصره) است. مدتها به نام پاسکو آروزاتا (Pasqua rosata) شهرت داشت و بزرگان دینی مسیحیان ، گل سرخ رزین را تغییر نام دادندو هم اکنون نیز زنان عابد و مقدسه ای مسیحی میوه های خشک و قرمز گل سرخ را به نخ کشیده ، همانند تسبیح با آن عبادت می کنند که روزیه (Rosaire) یا تسبیح دانه درشت گل سرخ نامید.
به تدریج گل سرخ ارزش و مقام خدائی دیرینه ای را از دست داده و از آن در مراسم تشییع جنازه ها بیشتر استفاده می کنند و حتی در برخی نقاط آن را روی گوره های می کارند و چه بسا در برخی از نوشته ها از ارتباط گل سرخ و برگ سخن به میان آورده شده است . به عنوان مثال ، در یک داستان افسانه ای ایرلندی که اشاره دارد به ... اگر بیماری در خواب بیند گل سرخ را همراه می برد ، نشانه آن است اجلش فرا رسیده و خواهد مرد.در قرون وسطی ، اروپائیان گلهای بونه گل سرخ وحشی یا نسترن را شوم و نحس و شیطانی می پنداشتند . شاید این کج اندیشی از نوشنه ای مولنتوف (Mullenthof)از داستان Sehlewing ناشی شده باشد که می گوید ...شیطان می خواست به آسمانها دست یابد برای به ثمر رسیدن این مقصود ، نردبانی از ساقه های نسترن ساخت و از آن نردبان شروع به بالا رفتن کرد ، ولی خدا وند مانع گردید و نردبان پاره شده و با سر به زمین سقوط کرد و تیغهای گل بدنش را مجروح ساخت.

 

گلابتون

مدیر بازنشسته



پیدایش و توسعه رز:

اروپا تا اوائل قرن 12 میلادی گل سرخ را نمی شناخت و در آن هنگام بود که جنگجویان صلیبی آن را از سوریه امروزی به اروپا انتقال دادندو در آن زمان به این بوته گل شام می گفتند . نهالهائی از این گل به اروپا رفت و نام گل گال به آنها نهادند. رنگ این گل در آن زمان قرمز روشن بود اما گل دیگری به نام گل دمشق که رنگ مخملی و عطری دلپذیر داشت نیز به اروپا انتقال یافت که تا آن هنگام چنین رایحه ای دل انگیز در اروپا به مشام نرسیده بوده و تا به امروز این گل به نام داماسک رز یا گل سرخ دمشقی شهرت دارد.رزهای بورین با گل محمدی (Rosa damascena) وRosa gallica و سایر رزها ، پیوند داده شدند تا خانواده بزرگی از رزها به نام دو رگه یا پیوندهای دائمی نیز به نوبه خود با رز چای (Tea) یا رز ادراتا(Rosa odorata) پیوند داده شدند تا هیبریدهای دائمی نیز به وجود آمد . اولین دو رگه های چای فرانسه نام دارد که به سال 1876 در فرانسه به دست آمد. نخستین دو رگیری چای ، گلهای زرد خالص ندادند.تا در سال 1900 میلادی .ژوزف پرند دوشه (Joseph pernet Doucher)نخستین گل کاملاً زرد خالص ، را وارد بازار کرد. این کارشناسان موفق شدند با پیوند زدن گلها به یکدیگر ، صدها بلکه هزارها گل را به رنگهای متفاوت و به نامهای و کد های معین را روانه بازارکنند.اوایل قرن نوزدهم میلادی ، در واقع آغاز پیدایش علاقه مندی عمومی برای پرورش گل شرخ ، علاوه بر جنبه های زینتی ، به منظور های صنعتی و داروئی می باشد . فعالیت زیاد در این زمینه در فرانسه صورت پذیرفت و مشوق این کار امپراطریس ژوزقین (Empress josephne) آماتور بزرگ پرورش گل رز بود . اندکی بعد از سال 1800 ، امپراطریس دوستاران رز را به باغهای خود در مالمزون (Malmaison) دعوت کرد و با کمک آنها کلکسیونی بالغ بر 256 نوع رزجمع آوری نمود.امپراطریس گروهی از هنرمندان را نیز برای یادداشت ، شکل و رنگ رزهایش فرا خواند ، در میان این اشخاص یکی ، رافائل گلها پ-ژ-ردونه (P.J.Redoute) بود که بعدا نقاشیهای آبرنگ ، وی در سه مجله تحت عنوتن رزها (Les Roses) 1817-1824 منتشر گردید.
اکنون علاقه مندان تابلوها یا نسخه های آنها را به عنوان گنجینه های با ارزشی مورد ملاحظه و بررسی قرار می دهند . علاقه بیشتر به پرورش رز موجب پیوند زدن ، گردید و انواع جدید از آن ، بوجود آمد و اکنون نیز این انواع وجود دارد . در سال 1829 ، نام 2000 نوع در کاتاوگ آن زمان نوشته شده بود . در حدود 1600 نوع رز نام برده که از 1815 تا کنون بوجود آمده و از بین رفته است . کل سرخ امروز با رزهای قرنهای گذشته خیلی متفاوت اند. آنها در رنگ ، شکل ، بو، طول مدت گل دهی با اجداد خود بواسطه هیبریدهای انجام گرفته ، فرق دارند. در اوایل سال 1800 ، تمام رزها ، فقط در تابستان گل می دادند به غیر از رزمانتلی چینی (Monthly) که در پاییز نیز گل می دادند.با رونق گرفتن کشت گل رز در سراسراروپا ، نمایشگاههای مخصوص گل ترتیب داده شد ولی ازهمه بالاتر فستیوال گل در ژنومی باشد . که در هر سال در سراسر دنیا برگزار می شود و بی نظیر است . حتی گروهی از افراد با سلیقه و ذوق آن را در ردیف مراسم برگزاری جوایز اسکاردر هالیوود می دانند . از طرفی ، نمایشگاه گل سرخ منحصر به ژنونبوده ، بلکه در اقصی نقاط جهان بر پا می گردد ، مانند وست بروک پارک (هلند) پارک دلی در مادرید "سن" در دوبلین پایتخت ایرلند ، دورتموند در آلمان و غیره ، در سال 1987 یک مسابقه بزرگ رقابت انگیز با شرکت هزاران غلاقمند به رز درشهرپاریس با حدود 400 نوع گل مختلف به معرض نمایش درآمد و در واقع بهشتی از گل، عطر و رایحه مطبوع مشام بینندگان را معطر ساخت. یک نوع گل که پیوندی از چندین نوع گل رز بود به عنوان << آلن مید لانت >> تعلق گرفت. گل او که پیوندی از چند گل بئد به نام ( شری میدلنو) شهرت یافت . پدر این شخص ، گلی را ابداع کرد به نام گل صلح (Pease) اشتهار پیدا کرده است. اما با توتیکه برنده بهترین گلها شد، یک خانم ایرلندی بود و جایزه بزرگترین گل به یک گلخانه انگلیسی تعلق گرفت و هرمان کورس جایزه کوچکترین گل و خانواده پل سن دانمارکی جایزه معطر ترین گل را به خود اختصاص دادند.

خواستگاه و انتشار جغرافیائی:

گل سرخ یکی از پنج پایه اصلی رز در دنیا است . منشأ اصلی این گل آسیای جنوب شرقی و ایران گزارش شده است . امروزه در تمام نقاط دنیا کشت می گردد و قسمت اعظم گل سرخ از کشورهای بالکان ، فرانسه ، ترکیه ، مراکش و ایران تولید و صادر می گردد. کشت و کا رآن در ایران ، در زمانهای پیش متداول بوده است. درسالهای اخیر محصول گل بریده یکی از محصولات عمده باغبانی کشور به شمار می آید و این محصول در تمام فصول به بازار عرضه می شود.

مورفولوژی:

ساقه و برگ :

گل سرخ درختچه ای بوته ای است که به مقتضای انواع اقلیمها ارتفاعی بین یک تا دو متر متغیر ، دارای ساقه های خاردار ، خارهای ریز و فراوان ، برگهای مرکب ، غالبا پنج برگچه ای و دندانه دار سطح روئی برگ سبز تیره و سطح پشتی آن کدر است . ساقه های گل محمدی به جوانب و بالا رشد می کند.

گل ، میوه ، بذر:

گل رز دارای گلهای درشت ، معمولاً پرپر و به رنگهای صورتی ، سفید ، قرمز، متمایل به ارغوانی، درروی ساقه بطور منفرد و یا خوشه های سه تا پنج تائی ظاهر میشود.
 

گلابتون

مدیر بازنشسته
موارد استفاده :

گل سرخ ، مظهر محبت است و زیبائی، عطر دل انگیز آن از دوران باستان آن را ستوده اند و حکمای یونان مصارف فراوانی ( مخصوصا در عطر سازی و پزشکی ) برای آن ذکر کرده اندو در طب شرق جایگاه ویژه ای داردگل محمدی که در واقع گل سرخ پرپر ، صورتی رنگ مظهر زیبائی و جمال طبیعت به شمار می آید گویند پیامبر اسلام به عطر گل سرخ علاقه وافر داشتند و آن را زیاد استعمال می فرمودنداکنون نیز عطر و گلابی که از گل سرخ تهیه می کنند، در مجالسی با ختم صلوات مصرف می کنند.عمده قسمتهای مورد استفاده این گیاه گلها و میوه های آن می باشد .گلبرگها و میوه های گل سرخ ، کمی قابض بوده و از این رو آن را به عنوان داروی قابض ملایم به کار می برند. دانشمندان انگلیسی در حین جنگ جهانی دوم متوجه شدند که میوه های گل رز ، به عنوان منابع بسیار غنی از ویتامین ث به شمار می آید ، به طوریکه سه عدد میوه متوسط گل سرخ یه اندازه یک پرتغال معمولاً ویتامین ث دارد. روی همین اصل از قدیم در روستاهای مناطق معتدل ایران ، از میوه گل سرخ و نسترن ، آش ، شربت و ترشی درست می کردندو یا نوعی ازآن که در مازندران << کلیک >> ودر آذربایجان<<گلدیک >> می گویندو بعد از ریختن گلبرگها رنگشان قرمز روشن و نرم می باشد به شکل خام نیز مصرف می گردد.از گلبرگهای گل محمدی در نواحی غربی و شمال کشور ، مربا و شربت درست می کنند که به علت داشتن املاح ملین و مفید است.میوه های گل رز حاوی اسید اسکوربیک به مقادیر 5/0 تا 7/1 درصد می باشد ولی مقدار ویتامین موجود در آن بستگی تام به منشا ء گیاهی ، محل کشت ، آب و هوای منطقه ، زمان جمع آوری و طریقه خشک شدن محصول دارد.
در حقیقت میوه های گل سرخ موجود در بازار اغلب فاقد ویتامین ث می باشد، حتی اگر بپذیریم که میزان اسید اسکوربیک موجود در میوه گل محمدی بالا و در حدود یک درصد باشد و تمام این مقدار کاملاً وارد فراورده ها ی تهیه شده مانند دمکرده ، سوپ و مربا مصرف شود ولی قیمت ویتامین ث این فراورده ها در حدود 25 برابر قیمت ویتامین صناعی ( سنتزی ) خواهد بود ، چون اغلب خصوصیات فوق ممکن است ، صحیح نباشد و چون از نظر جذب و متابولیسم ویتامین ث طبیعی و صناعی فرقی با یکدیگر ندارد ، بنابراین میوه گل سرخ ، نمی تواند به عنوان یک منبع اقتصادی برای ویتامین ث محسوب شود و در قرصهای ویتامین ث محتوی میوه گل سرخ و ویتامین ث صناعی است ، اغلب ذکری از ویتامین ث طبیعی نمی شود و در اکثر موارد مقدار ویتامین ث طبیعی نیز بسیار ناچیز است.

گلاب و اسانس:

همزمان با بهار و ماههای اردیبهشت و خرداد ، گلهای محمدی با عطری دل انگیز محیط پیرامون را عطر آگین می کنند. در این زمان کارگاههای سنتی و صنعتی مختلف گلابگیری در اقصی نقاط ، با وسایل تقطیر ، گلها را هر روز صبح زود ، قبل از باز شدن کامل غنچه ، چیده و به همراه بخار آب در دیگهای مخبلف ، تقطیر می نماید.اسانس حاصله که در قسمت فوقانی پارچه جمع آوری شده ، تجمع می یابد را جدا و پس از آبگیری در درون شیشه های در بسته ، دور از نور نگهداری می کنند ، اسانس را در ظروفی که اطراف آن توسط نمد پوشیده شده است ، عرضه می نمایند، آب باقیمانده حاصل از عمل تقطیر را به عنوان <<گلاب >> به مصارف مختلف می رساند .از هر 3000 کیلوگرم ، حدود یک کیلو اسانس به دست می آید . اسانس رز یکی از عطرهای بسیار معروف می باشد که به طوروسیع در عطر سازی و سایر فراورده ها ی آرایشی ( پودر دندان و انواع پمادها ) به عنوان خوشبو کننده به کار می رود . قسمت اعظم اسانس گل محمدی در گلاب ، به عنوان تقویت کننده قلب و تهیه شربت مصرف می شود . کشورهای بالکان ، فرانسه ، ترکیه ، مراکش ، اسپانیا و ایران تولید می شود.براورد قابل قبول مصرف میکرو گرم به ازاء هر کیلو وزن بدن برای ستیرال ژرانیل استات ، سیترونلول ، لینالیل ، استات بر حسب سیترال می باشد.

صنعت کلابگیری :

ایران باستان ، از دوران های بسیار گذشته ، به صنعت گلابگیری اشتهار داشته و این کشور مرکز اصلی گل سرخ و گیاهان معطر به شمار می رفته است.بیشترین کارگاههای تولید گلاب در میمند و فیروز آباد فارس بوده است . حمله مغولان همراه با نابودی همه چیز، این صنعت را نیز دچار رکورد نمود ، به طوریکه از آن تاریخ تا کنون این صنعت رواج قبلی خود را باز نیافته است. هنر گلابگیری در قرن دهم میلادی توسط اعراب به اروپا بده شد و اولین کشور اروپائی که این هنر را در خدمت گرفت ، اسپانیا بود.عطر و گلاب گل سرخ ایران به علت شرایط مناسب آب و هوائی ، از مرغوبیت خاصی برخوردار است. به جهت اینکه به مقدار کم تولید و بیشتر در داخل کشور مصرف می شود. از شهرت جهانی برخوردار است. اکثر کشورهای عربی حوضه خلیج فارس ، انواع مختلف عرقیات وگلاب را از ایران تهیه می کنند . متأسفانه اکثر مراکز و کارگاههای گلابگیری کشور به صورت سنتی انجام می گیرد . کمتر تولید کننده ای با شیمی ترکیبات مواد تولید شده آن آشنائی دارد .

آب مقطر ( گلاب ) گل سرخ:

آب مقطر حاصل از تقطیر گل سرخ را گلاب می نامند. تفاوت گلاب ایران با سایر کشورها در این است که گلاب ایران در واقع از تقطیر گلهای تازه محمدی با آب مقطر تهیه می شود ، در صورتیکه گلاب سایر کشورها ، از طریق حل کردن اسانس گل محمدی در آب مقطر به دست می آورند.هنگامی که آب مقطر گل سرخ به طریقه مصنوعی تهیه شود . ژرانیول با درصد زیادی در آب حل شده ، ولی استرها روی صافی باقی می مانند. به عبارت دیگر ، یکی از مشخصات گل سرخ حضور هیدروکربنهای دارای 15 تا 22 اتم کربن است که نسبت 9/22 درصد در آن موجود هستند. این هیدروکربنها ( استرها ) به مقدار زیاد در هنگام تهیه آب مقطر به روش مصنوعی توسط صافی گرفته شده و به هدر می رود.

گلاب قوی (Stronger rosewater):

محلول اشباع شده استاندارد خوشبو از گلهای محمدی که از تقطیر گلهای تازه با آب و جدا ساختن اسانسهای اضافی از قسمت آب زلال حاصل از تقطیر به دست می آید.برای اینکه بوی معطر آن حفظ شود ، بهتر است که آن را درظرفهائی که مقداری هوای تازه اضافی در بالای آن است، نگهداری نمود، به این نوع گلاب ، اصطلاحاً گلاب قوی گویند، این آب مقطر جزء محصولات ثانوی اسانس گل سرخ است و آن را با هم حجم خود آب مقطر ساده مخلوط می کنند و آب مقطر معمولی گل سرخ را گلاب سه برابر (Triple Rosewater) به دست می آورند.گلاب تجاری رقیق نشده ، به وسیله تقطیر گلهای تازه گل محمدی حاصل می شود و محلول آبی اشباع شده از اسانسهای حاصل می گردد، آب باقیمانده حاصل از تقطیر گلهای محمدی که به گلاب مشهور است را یا به همین صورت به مصرف می رساند یا اینکه برای تقطیر مجدد گلبرگهای تازه ( به جای آب مقطر ) به کار می برند.

ترکيبات شیمیایی:

اسانس گل محمدی ، مایعی است فرار ، بیرنگ ، یا زرد رنگ ، نیمه جامد ، درجه حرارت 20 درجع سانتیگراد مایع بوده و در اثر سرد شدن تدریجی، شکل توده کریستالی یا متبلور به خود می گیردو در اثر گرم شدن مجدد به حالت مایع در می آید . ماده اصلی این اسانس ، حاوی الکل بوده که مهمترین الکلهای ترپنی آن عبارتند از: ژرانیول ، رودینول ، نرول(Nerol) 5 تا 10 درصد لینالول و اوژنون و مقدار قابل ملاحضه ای استرژرانیل استات می باشد . وزن مخصوص اسانس در درجه حرارت 30 درجه ، 861/0 گرم است.به طور کلی اسانس گل محمدی شامل دو قسمت جامد و مایع است. قسمت جامد کریستالی به نام استئاروپتن (Stea roptene) بدون بو بوده و در گرمای 33 درجه ذوب می شود. قسمت مایع اسانس گل محمدی اولئوپتین (Oleoptene) نام دارد.آمریکا و اسپانیا، اسانس گل محمدی (Damask Rose) را مجاز می دانند. بوی اسانس ، معطر قوی و مزه آن کمی شیرین است. قسمت اعظم اسانس شامل الکلهای ترپنی مانند ژرانیول ( C10 H18O) 40 تا 70 درصد و درحدود 20 تا 40 درصد ال سیترونلول یا رود ینول (C12 H22O) تشکیل می شود . این دو ماده که بخش قابل ملاحظه ای از اسانس را شامل می شود ، به حالت مایع وبوئی مطبوع و ملایم دارد. قسمت مایع اسانس گل محمدی ، علاوه بر دو ماده ذکر شده ، حاوی فارند سول ،نرول، لینالول، اوژنون(به مقدار 5 تا 10 درصد اثر بسیار مشخصی روی اسانس دارد) سیترال، آلدئیدتونیلیک و سایر ترکیبات است.وزن هر میلی لیتر آن در 30 درجه ، 852/0 تا 862/0 می باشد که با الکل یک محلول کدر می دهد. ال لینالول ، اوژنونو استئاروپتین ، بیرنگ که در حرارت معمولی جامد است.





گلاب خانم :gol:
 

جابر مهدی نیا

عضو جدید
افسانه گل رز

افسانه گل رز

بر طبق افسانه‌شناسي باستاني گل رز در ابتدا سفيد رنگ بوده و وقتي گل سرخ آفريده شد كه خار گل سفيد پاي ونوس را پاره كرد و خون آن گلبرگها را رنگين نمود. از زمان تئوفراستوس محققاً چند واريته مختلف گل سرخ وجود داشته زيرا او اختلافهاي فيزيكي زيادي را متذكر شده كه مربوط به عطر آنهاست. پليني نيز واريته‌ها را از روي همين خاصيت از همديگر متمايز نمود. امروزه تقريباً همه واريته‌هاي گل سرخ تحت نامهاي مختلف شناسايي گرديده‌اند و باحتمال زياد وجود تنوع بسيار در گل رز هنر و كار جالب گلكاران است كه به صورت هيبريد نمونه‌هاي متنوعي را بوجود آورده‌اند كه اكثراً نام علمي بوتانيكي نداشته و در بسياري از موارد روي يك نوع هيبريد دو نفر اقدام به نامگذاري نموده‌اند بطوريكه اكنون بيش از 200 واريته گل رز نامگذاري گرديده ولي از لحاظ اسپس بيش از نصف آن دقيقاً تشخيص داده نشده است.
گلهاي مجمع‌الجزاير انگلستان كه بيست نوع آن در جزيره انگليس، چهار نوع در اسكاتلند، يكنوع در ايرلند و يك نوع در جزاير سيلي مي‌باشد بر طبق كتاب هورتوس كونسيس از هفت اسپس مختلف بوجود آمده‌اند كه خوش‌رنگ‌ترين آنها رزا روبيجينوس (سويت بريرز) و رزا اگلانتينا (اگلانتين)‌مي‌باشد كه پس از بارندگي رايحه دل‌انگيزي در فضا مي‌پراكند.شاد باشید:gol:
 

مژگان غفوری

عضو جدید
انواع پرورش و نگهداری گل رز

انواع پرورش و نگهداری گل رز

مقدمه و تاریخچه


رزها در تاریخ





Rosaدر لاتین به معنای گل سرخ می باشد . از آغاز تاریخ ، گل سرخ بیش از همه گلهادر قلوب بشر جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل ، آگاهی یافتهاند ، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تربوده است. گل سرخ میراث بزرگی از افسانهوتاریخ را به همراه دارد . این درختچه زیبا ، میلیونها سال قبل از بوجود آمدن بشردر روی زمین ، زیسته و زیبائی و عطر را در همه جا گسترده است. شواهد تاریخی بیانگر این حقیقت است که هیچ کدام از گلها به اندازه گلهای رز در قلب بشر نفوذ نکرده است.گل رز نشانه الهه زیبایی و عشق یونانیان باستان, آفرد یت و رومیان ونوس بوده است.


تحقیقات وسیعتر نشان می دهد که این گل بومی مصر نبوده ، بلکه از آسیای صغیر به آنجاآورده شده است.تاریخ افسانه وار گل سرخ طی قرنها توسط هنرمندان ، صنعتگران ،نویسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسیله این گل زیبا افسون شده اند و شرحفریفتگی شان را برای آیندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند . حتی گل رز وارد دنیای معماری نیز شده اند. بدین صورت که در قرون 12تا16بعد از میلاد که زمان اوج طراحی و ساخت کلیسا های عظیم و با شکوه در اروپای شرقی می باشد .شیشه های رنگین پنجره های این مکانها را منقش به طرحهای گلهای رز می نمودند.


منشأ اصلی این گل آسیای جنوب شرقی و ایران گزارش شده است . امروزه در تمام نقاطدنیا کشت می گردد و قسمت اعظم گل سرخ از کشورهای بالکان ، فرانسه ، ترکیه ، مراکش وایران تولید و صادر می گردد. کشت و کا رآن در ایران ، در زمانهای پیش متداول بودهاست. درسالهای اخیر محصول گل بریده یکی از محصولات عمده باغبانی کشور به شمار میآید و این محصول در تمام فصول به بازار عرضه می شود.


از باغهای معروف گل رز دز جهان می توان باغ رزparquet del ouster در شهر مادرید,باغ انجمن سلطنتی رز در انگلیس و باغ municipal rose garden در شهر رم را نام برد.
گیاه شناسی رز

















تمامی رزها متعلق به خانواده Roscoeمی باشد. ,گیاهان این خانوادهعلفی یا درختچه ای هستند.گلها منظم, ناجور گل پوش , به ندرت بدون گلبرگ , محور بشقابی شکل یا پیاله ای شکل.گاسبرگها, گلبرگها و پرچم اغلب در حاشیه قرار دارند, به ندرت فقط 1 الی 5 تایی ,برچه ها مساوی با 2یا 3 برابر تعداد کاسبرگها یا بینهایت و متعدد, به ندرت 1الی 4 تایی ,جدا یا به حفره مقعر محور گل متصل ,یک خانه ای , تخمک دو تایی ,واژگون ,میوه خشک یا گوشت آلود می باشد.
مشخصات رزها








رزها از لحاظ مورفولوژیکی بوته محسوب می شوند .


بدین معنی که شاخه ها بطور منظمی از پایین تنه بالا آمده و به نوبه خود منشعب می شوند. بالا رفتن آنها به مقدار مشخصی توسط خارها میسر است . بزرگی و کوچکی خارها بسته به واریته و گونه های مختلف چه از لحاظ شکل فرق می کند . شکل خارها ممکن است به صورت راست و یا قلابی , از خشن و یا سوزنی شکل تا مسطح و پهن, متغییر باشد.کمی بالاتر از نقطه اتصال دمبرگ به ساقه چشمها قرار دارند که محل انشعاب شاخه های جانبی بعدی می باشند.گل آذین رزها غالبا کم و بیش در قسمت انتهایی شاخه های جوان قرار می گیرند. کاسبرگها به صورت نوک تیز تا پهن - صاف یا غدهدار – ساده یا پر مانند دیده می شوند.بخش تحتانی مادگی به تخمدان حاوی تخمکها ختم شده و اغلب در ته گل گوشتی و کوزهای شکل قرار دارد که میوه گل سرخ را بوجود می آورد.
انواع رزها


رزهای دو رگه چایHybrid tea roses











رزهای این گروه ساقه های گل دهنده بلندی دارند. هر ساقه به تعداد محدودی گل منتهی می شود. غنچه ها از نظر اندازه متوسط یا بزرگ هستند. رزهای دو رگه چای مناسب تهیه شاخه گل بریده می باشند. اما برای کاشت در حاشیه نوع Floribunda مناسب تر است.





رزهای فلوریباندا roses:Floribunda











این رزها در انتهای هر ساقه گل دهنده , دسته ای از غنچه و گل دارند. این غنچه ها معمولا همزمان با هم باز می شوند. به دلیل تعداد بیشتر گلها و گل دهی نسبتا طولانی تر, برای حاشیه کاری و کاشت در باغچه مناسب تر می باشند.





رزهای مینیاتورMiniature roses








گلها و برگهای این رزها کوچک بوده و فرم و شکل گیاه نیز بوته ای می باشد. به طوری که حد اکثر ارتفاع آنها حدود چهل سانتیمتر است. رزهای مینیاتور را علاوه بر کاشت در بیشتر باغچه ها و یا حاشیه ها, در گلدان نیز می توان پرورش داده و طی فصل سرد آنها را به داخل خانه انتقال داد.





Ramblers and Climbersرزهای رونده








رزهای رونده شاخه هایی محکم و غیر قابل انعطاف دارند. گلهایشان نیز از نظر اندازه و حجم بزرگتر از گلهای Rambler می باشد و در طول فصل رشد دارای چند ین دوره گلدهی میباشند. برای پوشاندن سطح د یوارها, اغلب از روندهرزهای رونده و برای پوشش زمین و همچنین تنه درختها و یا ستون های تزیینی بیشتر از رزهایRamble استفاده می شود.








رزهای درختچه ای (مجنون)Standard roses








رزهایی که ساقه هایی به طول 75 الی 150سانتیمتر داشته باشند; در این گروه قرار می گیرند و به سه دسته تقسیم می شوند.دسته اول رزهای درختچه ای با طول ساقه 75 سانتیمتر که به Half standard یا نیمه درختچه معروف هستند.دسته دوم با طول ساقه 100 سانتیمتر که به اصطلاح Full standard یا درختچه کامل نامیده می شود. و دسته سوم با ساقه ای به طول 150سانتیمتر که Weeping standard یا همان رزهای مجنون می باشند
عوامل محیطی


اغلب رزها مکانهای گرم و آفتابی یا نیمه آفتابی با خاک نرم و مقوی دارای آب کافی با جریان هوای زیاد را دوست دارند . بتابر این رزها گساهان پر توقعی محسوب می شوند . هر چه شرایط محیطی بهتر باشد به همان مقدار احتیاج رزها به مراقبت کمتر می شود.


گرما- آفتاب


برای رزها باید محل گرم و آفتابی انتخاب شود.فضاهای باز و چمنزارها و فضا های درختکاری شده بهتر می باشد . مکانهای نیمه سایه و یا سایه روشن را رزها به خوبی تحمل می کنند.


نوع خاک


بهترین و مناسبترین خاک , خاک نیمه سنگین شنی رسی هوموس دار و ماسه دار می باشد. خاکی که به مقدار کافی قدرت نگهداری مواد غذایی و آب را داشته و همچنین به قدر کافی نرم و پرزدار بوده و بتواند جریان عبور آب و هوا را خوب فراهم کند.


عمق خاک


برای رزهایی که ریشه شان نسبتا عمیق در خاک فرو می رود بهتر است خاک محل چند ماه قبل از کاشت به عمق دو بیلچه شخم زده و هوا داده شود.


آب


رزها احتیاج به آب زیادی دارند و از طرفی نسبت به خیسی خیلی حساس می باشند. خاک مورد نظر باید قابلیت نگهداری آب کافی را داشته باشد . در صورتیکه خاک سبک بوده و قابلیت نگهداری آب را نداشته باشد, می توان با اضافه کردن ماسه و تورب تکه درشت و پرلیت و غیره آن را بهبود داد.



آبیاری رز


غفلت در امر آبیاری رزها , ضعیف شدن ریشه های سطحی,کاهش رشد ,کوچک ماندن گلها و پایان زود هنگام دوره ی گلدهی را بدنبال خواهد داشت آبیاری خوب بعد از قرار گرفتن گیاه در گودال کاشت برای این است که خاک کاملا خیس شود و بتواند با ریشه خوب تماس پیدا کند و در نتیجه رشد حوب گیاه فراهم بشود آب دادن مداوم و به موقع در سال اول خیلی ضروری است .از سال دوم آبدهی در مواقع خشک سال ضرورت دارد .




 

مژگان غفوری

عضو جدید
انواع پرورش و نگهداری رز2

انواع پرورش و نگهداری رز2

تکثیررزها

تکثیر رزها بطرق قلمه زنی در قلمستانها یا موسسات تولید نهال که دارای تاسیسات تولید مه نمی باشد و اینکار را اغلب با رزهای کوتوله گلدانی انجام می دهند . قبل از همه چیز گلدانها ویا ظروف در نظر گرفته شده را با یک ماده و یا بستر ازدیادی که از ماسه شسته کریستال و تورب مرطوب به نسبت مساوی تشکیل شده است پر می کند و محتوای ظرف را قبل از قرار دادن قلمه بر گدار کمی مرطوب کرده و با دست اندکی فشار می دهند . در این مرحله به عنوان قلمه شاخه هایی مورد استفاده قرار می گیرند که کوتاه و رسیده باشند .











قلمه های تقریبا به طول 10 سانتیمتر با 2 - 4 چشم با یک چاقوی بسیار تیز قلمه زنی از پایین محل اتصال برگ خیلی صاف بریده می شوند . زیزی ترین برگ را جدا کرده و 2 برگ دیگر را کوتاه می کنند.


سپس قلمه تا حدود 1 – 2 سانتیمتری بستر ازدیادی درگلدانها فرو برده در اطراف فشار داده می شود . بعد از آبیاری با آبپاش بسیار ظریف , گلدانها در مکان محفوظی قرار داده می شوند و یا روی آنها با نایلون بی رنگی پو شانده می شود طوری که رطوبت داخل زیاد شود. قلمه ها باید مر تب آبیاری شود. و هرگز در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند بدین ترتیب چند هفته قلمه ها دارای ریشه شده و می توانند در گلدانهای دارای خاک خوب کاشته شوند. شاخه های جوان بعد از دومین یا سومین برگشان قطع می شوند تا بدین ترتیب امکان منشعب شدن شاخه های جدید فراهم آید.


منظور از قلمه زنی بدون برگ قسمتهایی از شاخه ها در شرایط کاملا رسیده از گیاه مادر جدا شده و به قسمتهای 20 سانتیمتری تقسیم می شوند . قلمه ها کمی پا یین تر از پایین ترین چشم و در قسمت بالا حدودا 1 سانتیمتر از بالای فوقانی ترین چشم با یک چاقوی تیز ,صاف بریده می شوند.


تکثیر توسط پا جوش








از شیوه پا جوش برای تکثیر رزهایروحشی استفاده می شود بدین معنی که می توان آنها را از گیاه مادری جدا نموده و جدا نمده و جداگانه مبادرت به کاشت انها نمود . بهتر است در اوایل بهار قبل از جوانه زنی انجام گیرد . حال کوتاه کردن شاخه ها تا 1.3 اندازشان برای انشعاب بهتر و پر پشتی ,توصیه می شود.


تکثیر توسط خواباندن شاخه ها


بعضی از رزها را میتوان با خم کردن و خواباندن شاخه های گیاه مادری در سطح خاک و با زدن قلاب و پوشاندن شاخه ها با تل خاک تکثیر نمود . فراموش نکنید که خاک باید مرطوب باشد. شاخه ها با گذشت زمان در تابستان و اغلب در گره های قسمت پایین ریشه دار می شوند و آنها را در فصل پاییز و یا بهار بدقت از زیر خاک بیرون آورده و از قسمت پایین یک گره پر ریشه از گیاه مادر جدا کرده و در محل اصلی می کارند.


تکثیر توسط بذور





همیشه باید توجه داشته باشیم ,که فقط بذور رزهای وحشی گیاهان حقیقی تولید میکنند. به علاوه گلهایی که از آنها میوه گل بوجود آمده است ,با گرده رزهای دیگر گرده افشانی نشده باشد.


آفات و بیماریهای گیاه رز


رزها همانند هر موجود زنده ی دیگری توسط عوامل مضر و مخرب مورد حمله قرار می گیرند. عموما آفات در بهار و بیماریها در تابستان و پاییز شیوع می یابد. قوی و سالم بودن گیاه و کاشت و نگهداری خوب میتواند تا حدی از خطر حملات آفت و بیماریها بکاهد ولی مصونیت صد در صد ایجاد نمی کند


بیماریهای قارچی رز


sphaerotheca pannosa vary Rosaسفیدک:





میسل قارچ در قسمت فوقانی برگ با هاکهای تابستانی مخصوص تکثیر , لایه سفیدی را می سازند. قارچ از قسمتهای مورد حمله قرار گرفته گیاه تغذیه کرده و به آنها آسیب می زند. شاخه ها و برگهای جوان صدمه می بینند. آسیب دهی قارچها در هوای گرم تابستانی با اختلاف درجه حرارت زیاد در شب و روز محلهایی که امکان بروز شبنم می باشد, خیلی بیشتر است. مبتلا شدن رزها در هوای خشک و جلوی دیوارهای جنوبی به این آفت خیلی زیاد می باشد . به همین سبب این آفت به صورت حاد از سال دوم گلدهی به بعد مشاهده می شود . بهترین راه حل, پیشگیری می باشد. در غیر این صورت در موقع مشاهده اولین علایم حمله باید گیاه مورد نظر را به فاصله 1-2 هفته با موادی مانند 1.25 میلی لیتر bayamat مخصوص رزها و یا 5 گرم در لیتر euparen wg و یا یک میلی لیتر در لیتر saprol و یاآبیاری را صبح زود انجام دهید . در نتیجه برگها زودتر از سطح خاک خشک می شوند و این مسئله امکان آلودگی گیاه به سفیدک را کاهش می دهد.


لکه سیاه ستارهای رز:black spot





بدترین بیماری برگ در رزها می باشد . ابتدا قارچ در قسمت فوقانی برگها باعث بروز لکه های قهوهای مایل به سیاه با کناره های بنفش رنگ به اندازه 5-15 میلی متر می شود. اطراف لکه ها بشکل ستاره دیده می شود و برگها می افتند و گیاه ضعیف می شوند. قارچ به وسیله هاگ دامنه نفوذش را بیشتر کرده و زمستان را در بافتهای برگهای افتاده می گذراند. تابستانهای خنک و بارانی خیس ماندن برگها به مدت طولانی و قرار گرفتن گیاهان با فاصله بسیار کم و نزدیک هم و یا فضاهای باغچه ای با جریان هوای کم خاک خیلی سنگین خیس و گلی با جریان هوای کم هم باعث شدت انتقال این بیماری می شوند. همیشه باید سعی کرد خاک مورد نظر مواد غذایی کافی داشته باشد . از خیسی زیاد برگها در موقع آبیاری باید خودداری شود جمع آوری و از بین بردن برگها ی بیمار افتاده کار ایده آلی می باشد.


کنترل این بیماری سخت می باشد.با وجود این به محض مشاهده علائم آن مکررا از سمومی مانند:benomyl, maneb,,captan استفاده شود. علاوه بر این می توان آبیاری را صبح زود انجام داد . حتما برگهای گیاه را بکنید و بسوزانید . ساقه های مبتلا را هرس کنید تا از انتشار بیماری به سایر نقاط گیاه و یا گیاهان دیگر جلوگیری شود. تراکم مناسب را هنگام کشت رعایت کنید.


زنگ رز: Rust


دانه های بر آمده و متورم قرمز یا نارنجی رنگی هستند که در پشت برگها ظاهر می شوند و به مرور زمان به سیاه تغییر رنگ می دهند . برگهای آلوده خشک شده می افتند. این بیماری با کاهش عنصر پتاسیم بهاری سرد به همراه تابستانی خشک و زمستانی سخت و سرد تشدید می شود. دورگه های چای و بالا رونده ها به این بیماری مستعد هستند .


به منظور کنترل این بیماری قسمتهای مبتلا را جدا کرده بسوزانید گیاهان را طوری بکارید که در میان آنها هوا جریان داشته باشد تا از تهویه خوبی برخوردار باشند .شاخسار گیاهان را بیش از حد نیازشان مرطوب و خیس نکنید.


سوختگی پوسته:این قارچ اول از همه شاخه های جوان را مورد هجوم خود قرار می دهد. روی شاخه های رز علی الخصوص رزهای بوته ای و رونده لمه های دراز و بیضی شکل و قهوهای سیاه رنگی با حاشیه هایی به رنگ بنفش مایل به قرمز ظاهر می شوند. این لکه ها رفته رفته بزرگتر می شوند . پوسته و قسمتهای بالای محل مورد حمله قرار گرفته شده بالاخره می میرند. روی لکه های پوسته زائده های کوچکی با اندازه 0.2 میلی لیتر به وجود می آیند که عامل انتشار و اشاعه ی همین آفت می باشند. با به کار بستن نعادل غذایی ذرست و در صورت لزوم کمک گرفتن و به کار بردن کودهای پتاسهدر پاییز می توان رشد هر چه بیشتر و بهتر شاخه ها را فراهم آورد و کیاه را در مقابل این بیماری مصون نمود. سمپاشی در اواخر پاییز بعد از خزان برگها و در اواخر زمستان قبل از جوانه زدن بامس سبز به عنوان مثال 5 گرم در لیتر توصیه می شود.


کپک خاکستری:
botrytis cinerea


در تابستانهای خنک و خیلی بارانی با رطوبت بسیار بالا غنچه ها ,گلها.برگها و شاخه های جوان و نرم ومرطوب مورد هجوم این قارچها قرار می گیرد. روی گلبرگها لکه هایی ظاهر می شوند و روی غنچه ها با قارچها پوشانده می شوند. و دیگر نمی شکفند. در صورت بروز مکرر این آفت ,گیاه باید از لحاظ پتاس تامین شود و قسمتهای مورد حمله قرار گرفته قطع و از بین برده شود . در مواقع آفت زدگی شدید سمپاشی با 5 گرم در لیتر euparen توصیه می شود.


آفات حیوانی رزها


آفات مکنده


اول از همه به دو گروه تقسیم می شوند. آفات مکنده که به حشرات و کنه ها ونماتدها قابل تقسم می باشند اندام دهانی گزنده دارند و به کمک آنها می توانند از داخل بافت گیاهی نیش زده شده , محتویات سلول یا مواد غذایی را بمکند . همراه با مکش محتویات داخل سلول توسط آفت مکنده , ضررهای ثانوی دیگری نیز به گیاه زده می شود . بزاغی که اغلب حیوانات برای رقیق کردن محتویات داخل سلول وارد بافت می کنند به قسمتهای اطراف همان سلول نیز آسیب می رساند.


آفات گاز گیرنده


آفات گاز گیرنده که به پروانه ها و قاب بالان و زنبوران برگ و مگسها قابل تقسیم می باشند. اینها در یک یا چند مرحله رشد شان صاحب اندام دهانی می شوند . که به کمک آنها می توانند قسمتهایی از گیاهان را گاز بگیرند .


آفات روی برگها


شته رز macrosiphon rose






میزبان اصلی این شته رزها هستند و میزبان فرعیشان سر شکافته ها می باشند . شته معمولا برگهای جوان و شاخه ها و غنچه ها را مورد هجوم قرار می دهد و آنها را نا بود می کند . این آفات در جاهای گرم وخشک بیشتر شایع می باشد .در این صورت اسپری های مخصوص شته توصیه می شود . عصاره گزنه و مواد بیولوژیکی مشابه نیز توصیه می شود .





tetranychus urtecaeزنجره رز






زنجره با رنگ سبز مایل به زرد و باله های سفید , عمل مکش در سطح تحتانی برگ باعث بروز لکه های شیری رنگ در سطح فوقانی برگ در اطراف رگبرگها میشود که به مرور زمان لکه ها تمام سطح پهنک را فرا میگیرد .








کنه قرمز tetranychus urticae






این حیوانات کوچک وقرمز به مقدار زیاد قسمت تحتانی برگ را می پوشاند . از علایم مشخصه ی در انها تارهای عنکبوتی می پاشند. ابتدا لکه های زرد رنگی در قسمت فوقانی برگها ظاهر و سپس کاملا زرد شده و می ریزند علاوه تامین مورد نیاز گیاه بایستی در موقع بروز اولین آثار آفت استفاده از حشره کشی که خاصیت کنه کشی نیز دارد استفاده شود .








تریپس رز thrips fuscipenis


این حشره سیاه که به اندازه یک میلی متر می باشد برگها و نوک شاخه ها و گلها را در محلهای گرم و خشک و غیر رطوبتی مورد حمله قرار می دهد. ابتدا روی برگها لکه های کوجک زرد رنگی ظاهر م
ی شود و سپس نقره ای می شوند غنچه های گل به سختی می شکفند و گلها از بین میروند و در صورت نیاز سم پاشی با
unden مایع 1.5میلی لیتر و یا مواد مشابه توصیه می شود .








زنبور پیچ زن برگ رز








زنبور سیاه رنگی که تخم هایش را در حواشی برگها می ریزد. برگها به صورت استوانه ای رل می خورند.برای کنترل آسیب ناشی از این آفت در صورت مشاهده ی
اولین برگهای پیچ خورده ابتدا آنها را قطع ونابود کنید و سپس گیاه را سمپاشی کنید.



















 

سرمد حیدری

مدیر تالارهای مهندسی شیمی و نفت
مدیر تالار
بااستشمام گل رز حافظه تان را تقويت کنيد

بااستشمام گل رز حافظه تان را تقويت کنيد

بااستشمام گل رز حافظه تان را تقويت کنيد
محققان مي گويند براي آنکه راحت تر مطالبي را که لازم است به ذهن خود بسپاريد يک راه ساده در دسترس است، آن هم بو کردن گل رز است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاري فرانسه، محققان آلماني در مطالعات خود به اين نتيجه رسيده اند که با بو کردن و وجود داشتن بوي عطر درفضا حتي درحالت خواب افراد، مي توان به حافظه آنها افزود. محققان مدعي شده اند فعاليت بويايي انسان درحالت خواب وشايد سايرفعاليت هاي مغزي درحالت خواب، مي تواند برحافظه انسان تاثير مثبت بگذارد و باعث مي شود فرد پس از بيدار شدن ساده تر مسايل را به خاطر بسپارد.
يان بورن از دانشگاه لوبک وهمکارانش 74 نفر داوطلب را مورد مطالعه قرار دادند. اين افراد در بازيهاي حافظه يي و تمرکز شرکت کردند و مشخص شد کساني که قبل از حضور دربازي يا حتي در حالت خواب قبل از حضور در بازي گل هاي رز را بو کرده اند بسيار بهتر از ديگران نتيجه گرفته اند و جالب اينکه اين افراد در صورت بو کردن گل رز بهتر از زماني که اين گل را بو نکرده اند نتيجه گرفته اند.
در نهايت محققان براي آنکه نتيجه تحقيقات را بصورت عددي نشان دهند نتيجه را اين گونه بيان کردند : در حالت عادي 30 داوطلب پس از نشان دادن 50 کارت با تصاوير مختلف 69 درصد آنها را در خاطر داشتند، در صورتي که قبل از بازي يک ساعت در اتاقي با بوي گل رز مي نشستند اين رقم به 76 درصد مي رسيد و در صورتي که افراد يک شب را در اين اتاق مي خوابيدند اين رقم به 86 درصد مي رسيد
گروه بورن مي گويد بوي مناسب و عطرگونه باعث پيشرفت عملکرد مغزي و بهبود حافظه انسان مي شود، البته اين مساله به خصوص در حالتي است که انسان اين بوها را در مرحله خواب عميق در محل خوابش استشمام کند.:gol:
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
طرق مختلف زیاد کردن گل سُرخ

طرق مختلف زیاد کردن گل سُرخ

برای زیادکردن اقسام بوته های گل سرخ راههای متعددی وجود دارد که هریک از آنها به نسبت خواصی را که دارد میتواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد :

۱ – کاشتن دانه های گل سُرخ :


دو موقع از کاشتن دانه های گل سُرخ برای زیاد کردن آن میتوان استفاده کرد . یکی برای بدست آوردن جورهای تازه و دیگری کاشتن دانه های نسترن برای تهیه پایه های جوان و سالم قابل پیوند .

الف – برای بدست آوردن جورهای تازه ای از گل سُرخ :
باید میوه هائی را که به این منظور روی بوته ها باقی گذارده اند (این میوه ها حاصل گلهائیست که با قسم یا جور دیگری کشنگیری شده یا بواسطه و جود اقسام و جورهای متنوع زیاد دراطراف آن فکر می کنند بطور طبیعی عمل کشنگیری روی آنها انجام شده ) اواسط پائیز موقعی که کاملا رسیده باشد ، قبل از شروع سرما و یخبندان بچینند ، نشانه رسیدن میوه گل سرخ موقعی است که میوه ها رنگ انداخته و نارنجی رنگ می شوند .
ولی باید دانست در بعضی از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه های چای میوه ها بزحمت رنگ می اندازند و بطور کلی موقع رسیدن میوه ها بسته به نژاد – منطقه و محل کاشت فرق می کند .
میوه های رسیده را باید همان موقع چیدن ، اواسط مهر یا آبان بکارند ( زیرا تخم میوه های این گل پس از چیدن خیلی زود قوه نامیه خود را از دست می دهد ) اگر تخمها کاملا نرسیده و هوای آن منطقه سرد شده ، برای آنکه قوه نامیه آن کامل شود ، تخمها را لای خاک اره یا ماسه نرم کمی مرطوب طبقه طبقه می چینند تا وقتی که برسد .

خزانه ای که در آن دانه ها را میکارند ، اگر در گلخانه باشد مناسب تر است . در غیر این صورت باید از تغارهای مخصوص بذرکاری استفاده کرد .خزانه یا تغار را با خاکی که تجزیه شده قبلا تهیه کرده اند پُر کرده روی آنرا صاف نموده ، دانه ها را به ردیف مرتب روی خاک می چینند، بعضی ها برای اینکه خاک خزانه تقویت شده و کمک موثری به سبز شدن تخمها کند ، با خاک هر خزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم گوگرد و مقداری سولفات دوفر سفید و کمی از کودهای شیمیایی داخل می کنند .
آماتورها برای احتیاط و پیش گیری از بروز آفات حیوانی و قارچی ، خاک خزانه را دو ماه قبل از موقع کاشتن با محلول( فورمول Formol ) ضد عفونی کرده یا همان موقع کاشتن باتزریق سولفور دو کاربون این کار را انجام می دهند تا پس از آنکه بوته ها سبز شدند دچار آفات مذکور نشوند . پس از آنکه دانه ها را روی خاک مرتب چیدند ، آهسته با کف دست آنها را فشارباید داد تا دانه خوب به خاک بچسبد و روی آنرا با قشری بضخامت ۱ تا ۱/۵ سانتیمتر شن پوشانده ، خزانه را آبیاری می کنند .تخمها بسته به اقسام مختلف آن از ۳۰ الی ۹۰ روز بعد از کاشتن سبز میشوند . پس از سبز شدن باید آب دادن را کمتر کنند تا ریشه بوته ها که خیلی ظریف است نپوسد ، تا موقعی که هوا سرد و یخبندان است ، این بوته ها را باید در گلخانه یا در زیر شاسی نگهداری کرد . پس از مساعد شدن هوا آنها را بیرون آورده در خزانه دیگر با فواصل بیشتری نشاء کرده یا آنکه جداگانه میکارند .
بوته های نو را باید هر هفته یا ۱۵ روز یک مرتبه بازدید کرد تا اگر آثاری از " شته سبز " یا " پارازیت " های دیگر روی آنها مشاهده شود بوسیله محلول سولفات دو نیکوتین و یا سموم دیگر با آنها مبارزه کنند تا از ضعیف شدن بوته ها جلوگیری شده زودتر رشد نمایند .
پس از اینکه بوته ها قوی شدند سال دوم آنها را یا در کَرت مخصوصی با فاصله ۵۰ سانتیمتر کاشته یا در گلدانهای بزرگتری میگذارند تا شروع بگل دادن کند .

ب – کاشتن دانه های نسترن برای پایه :
از اواسط شهریورماه که میوه های نسترن قرمز میشود باید آنها را چیده بعد همه آنها را در لاوک چوبی یاتغاری ریخته آهسته با دسته هاون چوبی یا گوشت کوب له کنند تا دانه ها از گوشت میوه جدا شود .
سپس آنها را چند دفعه با آب فراوان شسته دانه های ریز و پوک را که روی آب میایستد جدا کنند تا دانه سالم و درشت و پاک بدست آید.
چون موقع کاشتن این دانه ها ، بسته به وضعیت منطقه یکی از ماههای مهر، آبان و آذر یا اواخر اسفند میباشد ، برای آنکه قوای نامیه خود را از دست ندهند باید فورا دانه ها را خوب خشک کرده لای طبقات شن یا نرمه زغال چوب بچینند .
موقع مناسب دانه ها را در کرت های وسیعی که خاک کرتها را باید قبلا حاضر کرده و به اندازه کافی عمیق باشد ، به ردیف بفواصل ۲۰ سانتیمتر و عمق یک سانتیمتر میکارند .
اگر دانه ها را پائیز کاشته اند برای جلوگیری از نفوذ سرما و یخ زدن ، بهتر است روی کرتها را با قشری از پهن اسب پوشاند .
دانه ها بهار سبز میشوند و پائیز بعد آنها را بیرون آورده در کرتهای دیگری بفواصل ۳۰ سانتیمتر میکارند . تا قبل از رشد کامل بوته ها که قابل پیوند کردن بشوند باید مواظبت کرد امراضو آفاتی از قبیل " زنگ – آردک ( سفیدک) – شته سبزو قرمز " و غیره به آنها سرایت نکند.
برای پیشگیری بهتراست چندمرتبه بوته ها را با محلول "سولفورون" ( گوگرد محلول در آب ) یا محلول یک درهزار "پرمنگنات دو پطاس " یا محلول " بوردله "( کات کبود و آب صابون ) سمپاشی کنند . این بوته ها را سال دوم یا سوم باشکالی که میل دارند میتوان پیوند کرد .

۲ – قلمه زدن :
برای آنکه بتوان در مدت کوتاهتری بوته های سالم و قوی برای پایه بدست آوزد یا در نبودن پایه برای پیوند یکی از اقسام گل سرخ را زیاد کرد ، قلمه زدن را انتخاب کرده اند .
قلمه بعضی از نژادها و اقسام گل سرخ با کمال سهولت نتیجه می دهد و در مدت کوتاهی ریشه میدهد و با این وسیله میتوان تعدادی از یک قسم یا جور بدست آورد .
بین جنسها و اقسام مختلف گل سرخ آنها که برای قلمه زدن مناسبند بشرح زیرمی باشند:

۱ – گل سرخ های بنگال ( Rosier du Bengale ).
۲ – گل سرخ های جزیره بوربون(Rosier de lile Boorbon ).
۳ – گل سرخ های منگوله و دو رگه های آن
۴ – گل سرخ های چای( Rosier adeur de the ) و چند جور از دو رگه های آن.
۵–انواع گل سرخهای پولیانتا(RosierPolyantha Moltiflore).
۶ – گل سرخ های پُر گل ویشور(Wichuriana Multiflore ) .

بوته ای که از قلمه گل سرخ حاصل میشود چون همه قسمتهایش از یک قسم یا جور است یک خاصیت دارد و آن اینست که مانند پیوندهای روی نسترن باغبان مجبورنیست دائمآ مواظب گرفتن و حذف پاجوشهائی که از ریشه میروید باشد تا بوته ها راضعیف و خراب نسازد.
ولی از طرفی تعداد بوته ای را که بوسیله قلمه می توان از یک بوته بدست آورد چند برابر کمتر از آنست که بوسیله پیوند ممکن است حاصل نمود . زیرا از هر چشمه ساقه یک پیوند میتوان گرفت ، در صورتیکه ساقه ای را که برای قلمه انتخاب میکنند باید دست کم چند چشمه داشته باشد ، باضافه غالبآ ریشه اقسامی که آنرا بوسیله قلمه زیاد کرده اند دوام زیادی نداشته و بالاخره بیشتر از جورهای گل سرخ را بوسیله قلمه نمی توان زیاد کرد. بهترین زمان برای قلمه زدن گل سرخ اواخرتابستان (شهریورماه) است . در این ماه شاخه هائیرا که مغزش چوبی شده با قیچی باغبانی چیده بقطعات ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری تقسیم میکنند، بطوریکه ابتداء و انتهای هر شاخه یک چشمه داشته باشد .
بعد برگهای شاخه را بقسمی با قیچی می چینند که یک تا دو سانتیمتر از دم برگها بساقه بماند ، قلمه ها را در گلدان یا تغار و یا جعبه مخصوص قلمه که از چهارپنجم شن نرم شسته و یک پنجم خاک تازه باغچه و خاک برگ پُر شده بفواصل ۲ تا ۳ سانتیمتر پهلوی هم فرو کرده و اگر هوا متغیر و نامساعد باشد روی آنها را حباب شیشه ای می گذارند و یا نایلون می کشند .
مدتهاست که هورمونهائی برای تسریع در ریشه کردن قلمه ها ساخته شده که ممکن است قبل از آنکه قلمه ها را در خاک فرو کنند ، باندازه دو سانتیمتر از ساقه ها را یکی دو روز در محلولی از آن هورمون گذارده بعد در خاک فرو کنند تا زودتر ریشه کرده به نتیجع برسد . زمستان باید قلمه ها را زیر شاسی یا نقاط کم آفتاب گلخانه گذاشت. بهار سال بعد که قلمه ها ریشه کرده و از هرکدام شاخه های تازه بیرون آمد ، آنها را به آهستگی بطوری که نرمه ریشه ها صدمه نبیند از خاک بیرون آورده در محل مخصوص بآن میکارند .



 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
۳ – خواباندن شاخه :

زمانیکه فصل قلمه زدن نباشد برای زیاد کردن بوته های قسم خاصی از گل سرخ به طریق خواباندن شاخه متوسل میشوند .
خواباندن شاخه در اقسام و جورهای پا بلند که برای قلمه زدن هم مناسب است و بیشتر در اقسام رونده عملی می باشد .
اوائل بهار شاخه هایی را که به اندازه کافی بلند و قابل خم شدنست قسمتی از آنرا از نزدیک زمین خم کرده در گلدان یا زمین پای بوته زیر خاک می کنند . پائیز یا بهار سال بعد که شاخه های خوابانده شده ریشه کرده است آنها را از بوته اصلی جدا کرده و موقع مقتضی با کمال احتیاط بیرون آورده در نقطه دیگر میکارند .

۴ – پیوند :

برای ازدیاد اقسام گل سرخ ، دو نوع پیوند معمول و مورد عمل است .

۱ – پیوند شکمی :

که در بهار تا اوائل تابستان و ماه اول پائیز که شیره نباتی در جریان بوده و شاخه ها خوب پوست میدهند میزنند .

۲ – پیوند روی ریشه که زمستان در گلخانه می زنند :

قبل از توضیح هریک از اقسام پیوند باید پایه های مناسب برای پیوند را شناخت تا زحمتی که میکشند بی نتیجه نماند . مناسب ترین اقسام را برای پایه باید انتخاب کرد که در زیر شرح داده میشود .

پایه برای گل سرخ های پا کوتاه :
از معمول ترین و بهترین اقسام گل سرخ برای پایه باید نسترن معمولی کوهی ( رُزا کانینا Rosa Canina ) را نام برد که بواسطه دوام زیاد در مقابل آفات و امراض و سختی شاخه هایش با آنکه تیغهایش موقع پیوند خیلی بدست آسیب می رساند بهترین قسم برای پایه تشخیص داده شده و امروزه بین همه پرورش دهندگان و باغبانان معمول است .
اقسام دیگری از گلهای وحشی مانند ( رُزا لاگسا Rosa Laxa) که اصل آن از سیبری است و گل سرخ ( پولیانتاRosa Polyantha) در مواردیکه نسترن کوهی نباشد قابل استفاده است .

پایه برای گل سرخ های پا بلند و مجنون ( گریان ):

چون شاخه های نسترن وحشی خیلی بلند و قوی است برای اینکار هم خوب میتوان از آن استفاده کرد .
یکی از شاخه های قوی بوته را میگذارند باندازه ای که میل دارند بلند شود و بقیه را حذف میکنند ، آنوقت نوک آنرا پیوند می کنند .
بنابراآنچه گفته شد بهتر و مناسب تر از همه اقسام گل سرخ برای پایه همان نسترن کوهی است که به آسانی میتوان از ییلاقات بدست آورده یا بذر آنرا چنانچه شرح داده شد بکارند .
پیوند شکافی یا شکمی : پیوند شکافی یا شکمی را دو موقع و بدو شکل می زنند .
الف - پیوند شکافی با جوانه بیدار .
ب – پیوند شکمی با جوانه خواب .
فصل پیوند با جوانه بیدار از اول خرداد تا اواخر تیرماه است که جریان شیره نباتی باز کردن پوست را از روی چوب آسان ساخته و پس ازگرفتن پیوند وقت کافی برای نمو شاخه و رسیدن مغز چوبی آن هست.
موقع پیوند شکمی با جوانه خواب از اوائل شهریور تا اواخر مهرماه است که دیگر فصل برای بیدار شدن جوانه و نمو آن مقتضی نمی باشد . پیوند پس از گرفتن تا بهار بحالت خواب باقی مانده ، اوائل فروردین ماه شروع به سبز شدن و نمو می کند .
پیوند پائیزه اگر در زمستان از یخ زدن حفظ شود ( برای اینکه پیوندک در زمستان یخ نزند با شروع سرما روی آنرا با قشری از پارافین منجمد می پوشانند ) چون در آغاز بهار شروع به نمو میکند شاخه های آن قوی تر بوده و زمان کافی برای رسیدن مغز شاخه ها دارد .
طریقه عمل برای پیوند شکمی خیلی آسان و عبارت از برداشتن پیوندک بوسیله چاقوی پیوند زنی از روی شاخه مورد نظر و جا دادن آن در شکافی که بشکل ( T ) روی پایه ، داده شده و بستن روی شکاف با پوست برآمده از پایه و بسیتن آن با ریسمان نرم میباشد .
پیوندک را بهتر است از شاخه ای که گل یا غنچه دارد بگیرند .
برای اینکار باید چنین شاخه ای را که شاداب و صاف است از بوته مورد نظر قطع کرده ، قسمت سرشاخه که مغزش نرم است و انتهایش را که جوانه های آن بد و نا مناسب میباشد بریده از قسمت میانه که دارای جوانه های برجسته و قوی است برای گرفتن پیوندک استفاده کنند .
بوسیله چاقوی پیوند زنی از ۱۵ میلیمتر زیر جوانه پوست را بسمت بالا بطوری میبرند که کمی از قشر چوبی مغز ساقه زیر جوانه باقی بماند ، بُرِش را تا ۱۵ میلیمتری بالای جوانه برده ، آنجا پوست را از روی ساقه برمیدارند ، پیوندک بشکل بیضی نوک تیزی در می آید .
برگ پیوندک را باید بطوری قبلا چیده باشند که یک تا دو سانتیمتر از دُم برگ به پیوندک باقی بماند . حالا این پیوندک را که عبارت از پوست شاخه جوانه دار و نیمی از دمبرگ است از سر شکافی که روی شاخه پایه داده اند آهسته زیر پوست داخل کرده بسمت پائین میلغزانند تا تمام پیوندک زیر شکاف جا گرفته فقط از بین دولبه شکاف عمودی جوانه و دمبرگ بیرون بماند .
بلافاصله دور شاخه پایه را از بالای شکاف با نخهای پشمی یا نوار لاستیکی یا نوار چسب رو به پائین بطوری می بندند که تمام شکاف پوشیده شده و هوا زیر پوست داخل نشود و فقط همان جوانه و دمبرگ از بین نخها بیرون بماند . برای اینکه شکاف بهتر مسدود شود میتوان روی آنرا با چسب مخصوص پیوند پوشاند . پانزده روز بعد اگر دمبرگ سیاه شده و به پیوندک چسبیده رنگ پیوندک هم تغییر کرده رو به سیاهی میرود معلوم میشود پیوند نگرفته و خراب شده ، ولی اگر با کمترین تماس انگشت دمبرگ به آسانی از پیوندک جدا شده بزمین افتد و پیوندک هم سبز و شاداب است نشانه گرفتن پیوند میباشد .سه تا چهار هفته پس از پیوند زدن که جوانه شروع بنمو می کند باید نخ را باز کرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخها به پوست پایه نگردد.
پیوندی که می زنند اگر با جوانه بیدار است پس از پیوند شاخه را از یک سانتیمتر بالای شکاف قطع کرده جای بُرش را با چسب پیوند میپوشانند . ولی اگر پیوند پائیزه و با جوانه خوابست فقط کمی از انتهای شاخه را بریده بقیه آنرا میگذارند بهار که پیوند بیدار شده و میخواهد سبز شود میبرند .

پیوند روی ریشه :
عمل پیوند روی ریشه بیشتر برای ایجاد و ازدیاد اقسام گل سرخ های پاکوتاه بکار می رود . موقع و فصل مناسب این پیوند پائیز یا اواخر زمستان است که باید در گلخانه انجام شود .
بهترین پایه برای اینکار ریشه های جوان نسترن های کوهی است که یا بوسیله کاشتن بذر ، یا جمع آوری از کوهستانها تهیه شده و قبلا آنها را در گلدان یا خزانه کاشته باشند .
پیوندک را از شاخه هائی می گیرند که اواخر شهریور تا اواسط مهرماه آنها را از بوته بریده دو سر شاخه را با قیچی زده برگهایش را مطابق دستوری که برای پیوندک شکمی داده شده چیده و بعد آنها را در جعبه هائی مملو از شن پهلوی هم چیده روی آنها را نیز با قشر نازکی از شن پوشانده و کمی پهن هم روی آن ریخته باشند .
ماه آبان یا اسفند ساقه های نسترن وحشی را که برای پایه حاضر کرده اند ، باندازه ۱۰ سانتیمتر از روی ریشه بطور مورب با چاقوی تیز می برند ، سپس از شاخه هائی که لای شن گذاشته اند هریک را که با قطر پایه مطابق باشد بیرون آورده قطعه ای از آنرا که دارای چهار چشمه باشد نیز بطور مورب می برند ، بطوری که دو برش را وقتی روی هم قرار دادند کاملا با یکدیگر مطابق باشد و بین آنها درز و شکافی نماند ، پس ازآنکه پیوندک را روی پایه قرار دادند با چهار لا نخ پشمی این دو را بهم بسته اطراف آنرا با چسب پیوند خوب می پوشانند .
ریشه هایی که باین ترتیب پیوند شده اگر در گلدان است گلدانها را مرتب روی سطح گلخانه می چینند ، جای گلدانها باید ۱۰ درجه سانتیگراد حرارت داشته باشد .از اوائل سال پیوندها شروع بنمو کرده جوانه ها رشد مینمایند ولی تا مدتی که محل پیوند خوب بهم جوش بخورد نباید آنها را درمعرض تابش مستقیم آفتاب قرار داد ، تا کم کم به هوای خارج عادت کرده و پائیز بعد که از خطر جست آنها را در هر جا کایل باشند بکارند .سال بعد باید بوته های پیوند شده را کاملا مراقبت کرده آنها را مرتبآ آب داده ضمنآ از ابتلاء بوته ها به آفات و امراض نباتی پیش گیری و کرد .



معمولا اوائل آذرماه میتوان این دانه ها را بیرون کاشت ، موقع کاشتن میوه ها را با چاقوی پیوند زنی چهار قسمت کرده دانه ها را خارج میسازند و برای آنکه بدانند دانه هائی که میکارند از چه قسمی است تا پس از سبز شدن و گل کردن معلوم شود بین آنها جورهای جدیدی بوجود آمده ، باید دانه های هر قسم را در خزانه مخصوصی جداگانه کاشته و بوسیله برچسبی جور یا قسم آنرا مشخص کنند .
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
کشت گل سرخ

کشت گل سرخ

گل سرخ(Rosa)
/*/*]]>*/
Rosaدر لاتین به معنای گل سرخ می باشد . از آغاز تاریخ ، گل سرخ بیش از همه گلهادر قلوب بشر جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل ، آگاهی یافتهاند ، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تربوده است. گل سرخ میراث بزرگی از افسانه وتاریخ را به همراه دارد . این درختچه زیبا ، میلیونها سال قبل از بوجود آمدن بشردر روی زمین ، زیسته و زیبائی و عطر را در همه جا گسترده است. شواهد تاریخی بیانگر این حقیقت است که هیچ کدام از گلها به اندازه گلهای رز در قلب بشر نفوذ نکرده است.گل رز نشانه الهه زیبایی و عشق یونانیان باستان, آفرد یت و رومیان ونوس بوده است.


تحقیقات وسیعتر نشان می دهد که این گل بومی مصر نبوده ، بلکه از آسیای صغیر به آنجاآورده شده است.تاریخ افسانه وار گل سرخ طی قرنها توسط هنرمندان ، صنعتگران ،نویسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسیله این گل زیبا افسون شده اند و شرحفریفتگی شان را برای آیندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند . حتی گل رز وارد دنیای معماری نیز شده اند. بدین صورت که در قرون 12تا16بعد از میلاد که زمان اوج طراحی و ساخت کلیسا های عظیم و با شکوه در اروپای شرقی می باشد .شیشه های رنگین پنجره های این مکانها را منقش به طرحهای گلهای رز می نمودند.


منشأ اصلی این گل آسیای جنوب شرقی و ایران گزارش شده است . امروزه در تمام نقاطدنیا کشت می گردد و قسمت اعظم گل سرخ از کشورهای بالکان ، فرانسه ، ترکیه ، مراکش وایران تولید و صادر می گردد. کشت و کا رآن در ایران ، در زمانهای پیش متداول بودهاست. درسالهای اخیر محصول گل بریده یکی از محصولات عمده باغبانی کشور به شمار میآید و این محصول در تمام فصول به بازار عرضه می شود.


از باغهای معروف گل رز دز جهان می توان باغ رزparquet del ouster در شهر مادرید,باغ انجمن سلطنتی رز در انگلیس و باغ municipal rose garden در شهر رم را نام برد.

گیاه شناسی رز:
تمامی رزها متعلق به خانواده Rosaceaeمی باشد. ,گیاهان این خانواده علفی یا درختچه ای هستند.گلها منظم, ناجور گل پوش , به ندرت بدون گلبرگ , محور بشقابی شکل یا پیاله ای شکل.گاسبرگها, گلبرگها و پرچم اغلب در حاشیه قرار دارند, به ندرت فقط 1 الی 5 تایی ,برچه ها مساوی با 2یا 3 برابر تعداد کاسبرگها یا بینهایت و متعدد, به ندرت 1الی 4 تایی ,جدا یا به حفره مقعر محور گل متصل ,یک خانه ای , تخمک دو تایی ,واژگون ,میوه خشک یا گوشت آلود می باشد.
عوامل محیطی


اغلب رزها مکانهای گرم و آفتابی یا نیمه آفتابی با خاک نرم و مقوی دارای آب کافی با جریان هوای زیاد را دوست دارند . بتابر این رزها گساهان پر توقعی محسوب می شوند . هر چه شرایط محیطی بهتر باشد به همان مقدار احتیاج رزها به مراقبت کمتر می شود.


گرما- آفتاب


برای رزها باید محل گرم و آفتابی انتخاب شود.فضاهای باز و چمنزارها و فضا های درختکاری شده بهتر می باشد . مکانهای نیمه سایه و یا سایه روشن را رزها به خوبی تحمل می کنند.


نوع خاک


بهترین و مناسبترین خاک , خاک نیمه سنگین شنی رسی هوموس دار و ماسه دار می باشد. خاکی که به مقدار کافی قدرت نگهداری مواد غذایی و آب را داشته و همچنین به قدر کافی نرم و پرزدار بوده و بتواند جریان عبور آب و هوا را خوب فراهم کند.


عمق خاک


برای رزهایی که ریشه شان نسبتا عمیق در خاک فرو می رود بهتر است خاک محل چند ماه قبل از کاشت به عمق دو بیلچه شخم زده و هوا داده شود.


آب


رزها احتیاج به آب زیادی دارند و از طرفی نسبت به خیسی خیلی حساس می باشند. خاک مورد نظر باید قابلیت نگهداری آب کافی را داشته باشد . در صورتیکه خاک سبک بوده و قابلیت نگهداری آب را نداشته باشد, می توان با اضافه کردن ماسه و تورب تکه درشت و پرلیت و غیره آن را بهبود داد.
آبیاری رز


غفلت در امر آبیاری رزها , ضعیف شدن ریشه های سطحی,کاهش رشد ,کوچک ماندن گلها و پایان زود هنگام دوره ی گلدهی را بدنبال خواهد داشت آبیاری خوب بعد از قرار گرفتن گیاه در گودال کاشت برای این است که خاک کاملا خیس شود و بتواند با ریشه خوب تماس پیدا کند و در نتیجه رشد خوب گیاه فراهم بشود آب دادن مداوم و به موقع در سال اول خیلی ضروری است .از سال دوم آبدهی در مواقع خشک سال ضرورت دارد


**این مقاله را با معرفی تعدادی از هیبریدهای رز به اتما م میرسانم. انشا الله در قسمتهای بعدی به واریته های دیگر رز و سایر نکات در مورد نگهداری و تکثیر آنها اشاره میشود


 

MehD1979

متخصص زراعت و اگرواکولوژی
کاربر ممتاز
انواع گل رز و روشهاي نگهداري و تكثير آنها










رُزها يا گل سُرخ ها يكي از مهمترين دسته گياهان ميباشد كه انواع شناخته شده آن به بيش از ۲۰۰۰۰ گونه و واريته مختلف تخمين زده ميشود .

رُز، يا گل سُرخ ، جنسي ازخانواده گل سُرخ ها يا(Rosacea) رُزاسِه ميباشد كه بوته هايش پاكوتاه و پا بلند و رونده با ساقه هاي چوبي است و در بعضي گونه ها برگهايش غير دائمي و در برخي دائمي ميباشد .

در اقسام اصلي و اوليه بوته ها صورت بدوي خود را داشته ، بصورت كُرپه و پُر تيغ و خار ميباشد ، ولي پس از گشنگيري و بدست آوردن اقسام و جورهاي تازه كه بيشتر بوسيله پيوند روي پايه هاي اقسام وحشي درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه اي به ميل پرورش دهندگان تغيير صورت داده به اشكال مختلف : كُرپه ، چتري ، مجنون ( آويزان ) و بقول فرانسويان ( گل رُز گريان ) و غيره درآمده است .

اشكالي كه بيشتر مورد توجه و در باغات بوته هاي گل سُرخ را (بسته به وضعيت محل كاشت ) به آن صورت در مي آورند ۵ شكل بشرح زير ميباشد :

۱ – گل سُرخ پاكوتاه : بوته هائيست كه پيوند آنرا روي ريشه يا ساقه نزديك بخاك زده و ميگذارند از پيوند چند شاخه بيرون آيد و در اثر هَرَس همه ساله آنرا كوتاه نگهميدارند ، بطوري كه بسته به جنس آن بلندي بوته ها از ۲۰ سانتيمتر تا يك متر بلند تر نمي شود .

۲ – گل سرخ كُرپه : كه پس از پيوند نزديك خاك در اثر هَرَس نوك شاخه ها مي گذارند شاخه هاي فرعي آن زياد شود تا بوته بصورت كُرپه درآيد .

۳ – گل سرخ با ساقه بلند يا نيمه بلند : عبارت از بوته هائيست كه پيوند را روي يك ساقه صاف و لخت تسترن كوهي به بلندي يك متر تا يك متر و نيم مي زنند . پس از نمو پيوند ، ساقه نسترن بتدريج قوي شده رنگ قهوه اي بخود گرفته راست مي ايستد . باغبان ميتواند شاخه هايي كه از پيوند ميرويد را به ميل خود بهر شكل بخواهد درآورد .

۴ – گل سرخ رونده پيچنده : اين دسته از اقسام مخصوصي هستند كه شاخه هاي آنها بلند شده و بالا ميرود كه آنها را بوسيله پايه يا داربستهاي فلزي مخصوصي نگهداري كرده آرايش ميدهند .

۵ – گل سرخ مجنون : كه از پيوند اقسام رونده روي پايه بلند نسترن كوهي بدست مي آيد .

باين طريق كه هريك از اقسام نامبرده را اگر روي ساقه اي به بلندي ۱/۵ تا ۲ متر از نسترن كوهي پيوند كنند پس از گرفتن شاخه هاي آن رو به زمين سرازير شده و بوته گل مجنون ( گل رز گريان ) بدست ميآيد .



اقسام مختلف و جورهاي حاصله از گل سرخ :



بطوري كه گفته شد از گل سرخ گونه ها و واريته هاي ( اقسام و جورها ) زيادي تا كنون شناخته شده ، ولي آنچه از بهترين گونه ها و واريته ها كه در باغات كشورهاي اروپايي مانند : فرانسه كاشته شده نگهداري ميشود تقريبا در حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ گونه و واريته است .

براي آنكه در تزئيد جورهاي گل سرخ بتوانند نژاد هر واريته را معلوم نموده و بدانند هر واريته كه تازه بدست مي آورند از جفتگيري كدام يك از واريته ها بوجود آمده ، عده بيشماري از گياه شناسان و كارشناسان مخصوص اين گل ، آنها را دسته بندي كرده اند كه مهمترين از همه آنها دسته بندي زير است كه مورد توجه بيشتري ميباشد :



۱ – گل سرخ فرانسه ( رُز دو فرانس Rosier de france)



۲ – نسترن (اكلانتيِرEglantier)



۳ – گل چاي ( رُزيِه آدور دوته Rosier aodeur de the)

۴ – گل سرخ ايران ( رُزيِه دو پِرسRosier de Perse)

۵ – گل سرخ با گلهاي متعدد( رُزيِه مولتي فلور پُلي آنتاRosier Multiflore Polyanta)

۶ – گل سرخ مينياتور( رُزيِه مينياتورRosier Miniature )



۷ – گل سرخ بَنگال ( رزيِه بنگالRosier Bengale )

[. برای مشاهده لینکها در سایت عضو شوید]



رز شارل دوگل



گل رُز دو رگِه شارل دوگل(Charle de Gaulle )



اين دسته بندي از نظر نژادي گل سرخ بوده ولي نسبت به وقت گل دادن و بلندي و كوتاهي بوته يا پيچندگي آنها در تجارت دسته بندي ديگري كرده اند كه چون بيشتر مورد احتياج و توجه افرادي است كه بكاشتن و پرورش اين گل علاقه دارند ، اين دسته بندي در اينجا شرح داده ميشود .



۱ – گل سرخ هاي پاكوتاه گل درشت .

۲ – گل سرخ هاي پاكوتاه با گل كوچك .

۳ – گل سرخ هاي بوته كُرپه( رُزيِه بوئيسونRosier Buissons)

۴ – گل سرخ هاي رونده .



۱ – گل سرخ هاي پاكوتاه با گل درشت :



الف – دسته هميشه گلها ( رِمونتانت Remontants ) : شامل ۸ جور



( منظور از هميشه گلها آندسته از گل سرخهائي است كه بهار و تابستان تا اواسط پائيز متناوبآ گل مي دهند ).



ب – دسته دورگه هاي هميشه گل : شامل دو سري و رويهمرفته ۲۲ جور مختلف مانند گل سرخ " مادام البرت باربيه " با گل زيباي درشت و خوش تركيب كاملا پُرپَر ، برنگ زرد شُتُري كه مغز آن زرد آلوئي و در سالهاي نزديك به ۱۹۴۷ بدست آمده است .

ج – دسته معروف به گل چاي : شامل ۱۲ جور .

د – دسته دورَگِهِ چاي : داراي ده سِري مختلف شامل ۲۱۸ جور مانند " گل چاي " ( بتي اوپريشارد Betty uprichard ) گل درشت نيمه پُرپَر با گلبرگهاي پهن برنگ صورتي گوشتي كه ميانه آن شنجرفي و پشت گلبرگها شنجرفي مايل به نارنجي خيلي خوشبو كه در ۱۹۲۲ بدست آمده است .

ديگري گل چاي( مارگارت مك گريدي Margaret Mac Gredy):

گل زيباي پُرپَردرشت برنگ لاكي كه آخر شنجرفي ميشود باعطر مطبوع كه در ۱۹۳۷ بدست آمده .

ديگر گل چاي ( كُنتِس دو كاستيلژاKontesse de Castillja ) : با گل درشت نيمه پُرپَر به رنگ زرد طلائي ، پشت برنزي كه در سال ۱۹۲۶ بدست آمده است .



۲ – گل سُرخ هاي پاكوتاه با گل كوچك :



الف – گل سرخ بنگال و دورَگِه هاي آن شامل ۸ جور .

ب – گل سُرخ پوليانتا(Polyantha) و دورَگِه هاي آن شامل ۵۶ جور .

ج – گل سُرخ مينياتور شامل ۷ جور



براندي.



گل رُز براندي هيبريد (BRANDY )



۳ – گل سُرخ هاي كُرپِه ( بوئيسونBuisson) :شامل ۳۱ جور .

۴ – گل سُرخ هاي رونده : داراي ۲ سري و شامل ۹۲ جور .

*

زمين و خاك مساعد براي پرورش گل سُرخ :



براي آنكه بتوان يك باغ گل سُرخ احداث كرد يا آنكه بوته هايي را كه در باغچه يا حاشيه خا ميكارند بطور كامل نمو كرده و از همه جهت جالب توجه باشد ، بايد ديد گل سُرخ در چه نوع خاك بهتر از ساير گلها تغذيه كرده و ميتواند در آنجا تا حد طبيعي رُشد و پرورش يلقفته زيبايي طبيعي خود را نمايان سازد . بهترين زمين براي كاشتن گل سُرخ ها زميني است كه داراي خاك رُسي و شني تازه باشد .

اين قسم خاك كمي سنگين است و وقتي آنرا آب مي دهند خاك به ابزار كار ميچسبد ولي بزودي رطوبت اضافي را از خود رد كرده و در آن به آساني و خوبي ميتوان كار كرد . در چنين خاكي ريشه هاي گل سُرخ به اطراف منتشر شده وسائل تغذيه كافي براي بوته را فراهم ساخته و گلريزان فراواني مي كند . برعكس زمين هاي آهكي كه خاكش مقادير زيادي مواد آهكي مانند كاربنات دو سود داشته باشد براي كاشتن گل سرخ بهيچ وجه مناسب نيست . مقدار آهكي كه در خاك براي بوته هاي گل سرخ لازم است به نسبت مواد موجود در خاك و همينطور به نسبت نژادهاي مختلف گل بايد تفاوت داشته باشد .

چنانچه در زمين هاي رُسي و شني مقدار آهك نبايد از ۱۰ تا ۱۵ درصد و در زمين هاي شني از ۵ درصد ***** كند .

زمينهاي شني كه در خاكش رُس يافت نمي شود ، براي پرورش گل سرخ مناسب نيست . مگر آنكه آنرا بحد كافي با مواد پوسيده نباتي و حيواني مخلوط كنند تا هميشه خاك را تازه نگهدارد .

نكته قابل توجه آنست كه نبايد تصور شود چون خاك رُسي و شني براي تربيت گل مساعد است ميتوان بوته هاي گل سرخ را در خاك هاي رُسي نيز كاشت . بنابراين بايد دانست كه كاشتن گل سرخ در زمينهاي رُسي يا شني خالص يا آنها كه بيش از ۱۵ درصد مواد آهكي دارند زحمت بيهوده است و بوته هاي گل در چنين زمينها ، هميشه زرد و رنجور و برگهايشان زودتر از موقع ريخته در مدت كوتاهي خشكيده و از بين ميرود . مگر آنكه خاك آنها را قبلا اصلاح كرده بعد مبادرت به كاشتن گل نمايند .اكنون كه خاك مناسب براي كاشتن گل سرخ را شناختيم بايد دانست چگونه چنين زميني را بايد آماده براي گل كاري كرده ، با چه نوع مواد غذائي آنرا تقويت نمود ، تا گلهاي حاصله در آن تمام زيبايي و ظرافت خود را حفظ كرده نمايان سازد .

زمين را بايد قبلا بعمق ۶۰ تا ۸۰ سانتيمتر كاملا برگرداند و سنگهاي درشت و مواد زائد را از آن بيرون كشيده بعد براي هر صد متر مربع ۳۰۰ تا ۴۰۰ كيلوگرم كود تجزيه شده و ساخته را خوب با خاك مخلوط سازند . بهتر است اين كار در آبان ماه و چند هفته قبل از موقع كاشتن بوته ها صورت گيرد .اگر زميني را كه در اختيار دارند از زمين هاي سبك ( مانند زمين هاي شني خالص يا هر نوع خاكي كه شن آن زيادتر از ساير تركيباتش باشد ) بايد با آن ، كود سنگين كه بتواند خاك را قابل نگهداري رطوبت كند مخلوط كنند .

بهترين كود براي چنين زمين كود گاوي ساخته شده است .

زيرا كود گاوي بزمين هاي سبك قابليت حفظ و نگهداري رطوبت را داده و از نظر مواد مغذي و پوسيده آنرا غني ميسازد .

اگر زمين از نوع رثسي و شني است يعني مواد رُسي آن برتري دارد بايد براي اصلاح آن از كودهاي سبك تازه كه بتواند سنگيني خاك را اصلاح كند و آنرا قابل جذب آب نمايد ( مانند پِهِن اسب تجزيه شده و پوسيده يا كود گوسفندي نرم ) بحد كافي و زياد مدتها قبل از رسيدن موقع كاشت مخلوط كنند . بهتر است اين كار اوائل پائيز انجام گرفته و تا موقع كاشتن چند دفعه زمين را برگردانده تا خاك داراي خلل و فرج لازم براي نفوذ و جذب اب بشود . براي تكميل كودهاي سبك كه با خاكهاي رُسي و شني مخلوط ميكنند بايد از كودهاي شيميايي مخصوصآ آن دسته كه مواد پطاسي آن بيشتر است استفاده نمود . پس از آنكه بوته هاي گل را در باغ يا نقاطي كه براي اين كار تخصيص داده شده كاشتند نسبت به جنس زمين بايد آنها را هر سال (اگر خاك سبك است ) يا هردو سال يك مرتبه ( اگر خاك سنگين است ) كود بدهند و ميزان كود مورد لزوم همان ۳۰۰ كيلو گرم براي هر صد متر مربع است كه اواخر پائيز روي زمين پهن كرده بكمك شن كش و چنگال يا بيل آنرا زير خاك كنند .

مواظبت هاي ديگري كه بوته هاي گل سرخ لازم دارد بطور خلاصه عبارت است از :

الف – حذف پاجوشهائي كه از پايه بوته ها يعني از نسترنهاي كوهي بيرون ميآيد كه بايد جدآ مراقبت شود زيرا اگر پاچوشها را نبرند ، مواد مغذي را كه بايد به بوته برسد جذب و مصرف كرده بوته را ضعيف كرده يا ميخشكاند.

ب – آبياري مرتب و منظم بوته ها به تناسب فصل مخصوصآ در زمين هاي سبك و ايم گرم تابستان .

ج – چيدن ته گلها پس از ريختن گلبرگها كه بايد از نيم سانتيمتر بالاي آخرين برگ شاخه كه منتهي به گل شده قطع نمود .

د – مراقبت و جلوگيري از ابتلاء بوته ها به انواع امراض قارچي يا ميكربي و حيواني بشرحي كه در آفات گياهي گفته شده .

ه – هَرَس بوته ها كه بايد اواخر زمستان انجام شود تا در نتيجه شاخه هاي نازك و ضعيف حذف شده و شاخه هاي قوي و گلدار جانشين آنها گردد . براي آنكه بتوان بطور محسوس قوت و قدرت بوته هاي گل سرخ را زياد كرد ، بايد از كودهاي شيميايي بعنوان كود تكميلي استفاده نمود . ولي مصرف اين كودها بايد با اطلاع كامل از وضعيت خاك و زمين كه بوسيله تجزيه شيميايي روشن مي شود انجام شود .

زيرا قبل از استعمال كود شيميايي بايد دانست در خاك باغچه يا باغ گل سرخ از هريك از مواد آلي اصلي كه براي رُشد و پرورش و گلريزان گياه لازم است ( ازت – اسيد فسفوريك – پطاس – آهك ) چه ميزان بوسيله بوته ها در ضمن سال مصرف شده و اكنون بايد جاي آنها پُر شود .يك زمين متوسط بايد درهرهزارگرم خاكش يك گرم ازت – ۲۰% اسيد فسفوريك۳۰ % پطاس و يك گرم آهك داشته باشد .

بنابراين براي جبران كسري هاي ساليانه بايد از عوامل حاصلخيز كننده استفاده شود و بطور متوسط براي هر متر مربع زمين ميتوان ۶۰ گرم ازت ( نيترات دو سود ) در نظر گرفته شود و اگر زمين از حيث مواد آهكي نيز فقير باشد كافي است كه در هر ۴ سال يكمرتبه براي هر متر مربع ۳۰۰ گرم آهك به زمين داد . ولي بايد متوجه بود كه بدون وجود مقدار لازم كود حيواني در خاك به تنهايي نمي توان از استعمال و مصرف كودهاي شيميايي نتيجه قطعي و موثر بدست آورد .

كود حيواني گذشته از آنكه مواد لازم مانند : ازت و پطاس را در خاك فرهم ميسازد، وضعيت آنرا از نظر ساختمان فيزيكي نيز اصلاح مينمايد . زيرا بوسيله كود حيواني است كه اگر خاك سنگين يا خيلي سبك باشد ميتواند آنرا تغيير داده و براي پرورش گياه مساعد سازد .


 

MehD1979

متخصص زراعت و اگرواکولوژی
کاربر ممتاز
طرق مختلف زياد كردن گل سُرخ :



براي زيادكردن اقسام بوته هاي گل سرخ راههاي متعددي وجود دارد كه هريك از آنها به نسبت خواصي را كه دارد ميتواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد :



۱ – كاشتن دانه هاي گل سُرخ :

دو موقع از كاشتن دانه هاي گل سُرخ براي زياد كردن آن ميتوان استفاده كرد . يكي براي بدست آوردن جورهاي تازه و ديگري كاشتن دانه هاي نسترن براي تهيه پايه هاي جوان و سالم قابل پيوند .



الف – براي بدست آوردن جورهاي تازه اي از گل سُرخ :

بايد ميوه هائي را كه به اين منظور روي بوته ها باقي گذارده اند (اين ميوه ها حاصل گلهائيست كه با قسم يا جور ديگري كشنگيري شده يا بواسطه و جود اقسام و جورهاي متنوع زياد دراطراف آن فكر مي كنند بطور طبيعي عمل كشنگيري روي آنها انجام شده ) اواسط پائيز موقعي كه كاملا رسيده باشد ، قبل از شروع سرما و يخبندان بچينند ، نشانه رسيدن ميوه گل سرخ موقعي است كه ميوه ها رنگ انداخته و نارنجي رنگ مي شوند .

ولي بايد دانست در بعضي از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه هاي چاي ميوه ها بزحمت رنگ مي اندازند و بطور كلي موقع رسيدن ميوه ها بسته به نژاد – منطقه و محل كاشت فرق مي كند .

ميوه هاي رسيده را بايد همان موقع چيدن ، اواسط مهر يا آبان بكارند ( زيرا تخم ميوه هاي اين گل پس از چيدن خيلي زود قوه ناميه خود را از دست مي دهد ) اگر تخمها كاملا نرسيده و هواي آن منطقه سرد شده ، براي آنكه قوه ناميه آن كامل شود ، تخمها را لاي خاك اره يا ماسه نرم كمي مرطوب طبقه طبقه مي چينند تا وقتي كه برسد .

معمولا اوائل آذرماه ميتوان اين دانه ها را بيرون كاشت ، موقع كاشتن ميوه ها را با چاقوي پيوند زني چهار قسمت كرده دانه ها را خارج ميسازند و براي آنكه بدانند دانه هائي كه ميكارند از چه قسمي است تا پس از سبز شدن و گل كردن معلوم شود بين آنها جورهاي جديدي بوجود آمده ، بايد دانه هاي هر قسم را در خزانه مخصوصي جداگانه كاشته و بوسيله برچسبي جور يا قسم آنرا مشخص كنند .

خزانه اي كه در آن دانه ها را ميكارند ، اگر در گلخانه باشد مناسب تر است . در غير اين صورت بايد از تغارهاي مخصوص بذركاري استفاده كرد .خزانه يا تغار را با خاكي كه تجزيه شده قبلا تهيه كرده اند پُر كرده روي آنرا صاف نموده ، دانه ها را به رديف مرتب روي خاك مي چينند، بعضي ها براي اينكه خاك خزانه تقويت شده و كمك موثري به سبز شدن تخمها كند ، با خاك هر خزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم گوگرد و مقداري سولفات دوفر سفيد و كمي از كودهاي شيميايي داخل مي كنند .

آماتورها براي احتياط و پيش گيري از بروز آفات حيواني و قارچي ، خاك خزانه را دو ماه قبل از موقع كاشتن با محلول( فورمول Formol ) ضد عفوني كرده يا همان موقع كاشتن باتزريق سولفور دو كاربون اين كار را انجام مي دهند تا پس از آنكه بوته ها سبز شدند دچار آفات مذكور نشوند . پس از آنكه دانه ها را روي خاك مرتب چيدند ، آهسته با كف دست آنها را فشاربايد داد تا دانه خوب به خاك بچسبد و روي آنرا با قشري بضخامت ۱ تا ۱/۵ سانتيمتر شن پوشانده ، خزانه را آبياري مي كنند .تخمها بسته به اقسام مختلف آن از ۳۰ الي ۹۰ روز بعد از كاشتن سبز ميشوند . پس از سبز شدن بايد آب دادن را كمتر كنند تا ريشه بوته ها كه خيلي ظريف است نپوسد ، تا موقعي كه هوا سرد و يخبندان است ، اين بوته ها را بايد در گلخانه يا در زير شاسي نگهداري كرد . پس از مساعد شدن هوا آنها را بيرون آورده در خزانه ديگر با فواصل بيشتري نشاء كرده يا آنكه جداگانه ميكارند .

بوته هاي نو را بايد هر هفته يا ۱۵ روز يك مرتبه بازديد كرد تا اگر آثاري از " شته سبز " يا " پارازيت " هاي ديگر روي آنها مشاهده شود بوسيله محلول سولفات دو نيكوتين و يا سموم ديگر با آنها مبارزه كنند تا از ضعيف شدن بوته ها جلوگيري شده زودتر رشد نمايند .

پس از اينكه بوته ها قوي شدند سال دوم آنها را يا در كَرت مخصوصي با فاصله ۵۰ سانتيمتر كاشته يا در گلدانهاي بزرگتري ميگذارند تا شروع بگل دادن كند .



ب – كاشتن دانه هاي نسترن براي پايه :

از اواسط شهريورماه كه ميوه هاي نسترن قرمز ميشود بايد آنها را چيده بعد همه آنها را در لاوك چوبي ياتغاري ريخته آهسته با دسته هاون چوبي يا گوشت كوب له كنند تا دانه ها از گوشت ميوه جدا شود .

سپس آنها را چند دفعه با آب فراوان شسته دانه هاي ريز و پوك را كه روي آب ميايستد جدا كنند تا دانه سالم و درشت و پاك بدست آيد.

چون موقع كاشتن اين دانه ها ، بسته به وضعيت منطقه يكي از ماههاي مهر، آبان و آذر يا اواخر اسفند ميباشد ، براي آنكه قواي ناميه خود را از دست ندهند بايد فورا دانه ها را خوب خشك كرده لاي طبقات شن يا نرمه زغال چوب بچينند .

موقع مناسب دانه ها را در كرت هاي وسيعي كه خاك كرتها را بايد قبلا حاضر كرده و به اندازه كافي عميق باشد ، به رديف بفواصل ۲۰ سانتيمتر و عمق يك سانتيمتر ميكارند .

اگر دانه ها را پائيز كاشته اند براي جلوگيري از نفوذ سرما و يخ زدن ، بهتر است روي كرتها را با قشري از پهن اسب پوشاند .

دانه ها بهار سبز ميشوند و پائيز بعد آنها را بيرون آورده در كرتهاي ديگري بفواصل ۳۰ سانتيمتر ميكارند . تا قبل از رشد كامل بوته ها كه قابل پيوند كردن بشوند بايد مواظبت كرد امراضو آفاتي از قبيل " زنگ – آردك ( سفيدك) – شته سبزو قرمز " و غيره به آنها سرايت نكند.

براي پيشگيري بهتراست چندمرتبه بوته ها را با محلول "سولفورون" ( گوگرد محلول در آب ) يا محلول يك درهزار "پرمنگنات دو پطاس " يا محلول " بوردله "( كات كبود و آب صابون ) سمپاشي كنند . اين بوته ها را سال دوم يا سوم باشكالي كه ميل دارند ميتوان پيوند كرد .



۲ – قلمه زدن :

براي آنكه بتوان در مدت كوتاهتري بوته هاي سالم و قوي براي پايه بدست آوزد يا در نبودن پايه براي پيوند يكي از اقسام گل سرخ را زياد كرد ، قلمه زدن را انتخاب كرده اند .

قلمه بعضي از نژادها و اقسام گل سرخ با كمال سهولت نتيجه مي دهد و در مدت كوتاهي ريشه ميدهد و با اين وسيله ميتوان تعدادي از يك قسم يا جور بدست آورد .

بين جنسها و اقسام مختلف گل سرخ آنها كه براي قلمه زدن مناسبند بشرح زيرمي باشند:



۱ – گل سرخ هاي بنگال ( Rosier du Bengale ).

۲ – گل سرخ هاي جزيره بوربون(Rosier de lile Boorbon ).

۳ – گل سرخ هاي منگوله و دو رگه هاي آن

۴ – گل سرخ هاي چاي( Rosier adeur de the ) و چند جور از دو رگه هاي آن.

۵–انواع گل سرخهاي پوليانتا(RosierPolyantha Moltiflore).

۶ – گل سرخ هاي پُر گل ويشور(Wichuriana Multiflore ) .




بوته اي كه از قلمه گل سرخ حاصل ميشود چون همه قسمتهايش از يك قسم يا جور است يك خاصيت دارد و آن اينست كه مانند پيوندهاي روي نسترن باغبان مجبورنيست دائمآ مواظب گرفتن و حذف پاجوشهائي كه از ريشه ميرويد باشد تا بوته ها راضعيف و خراب نسازد.

ولي از طرفي تعداد بوته اي را كه بوسيله قلمه مي توان از يك بوته بدست آورد چند برابر كمتر از آنست كه بوسيله پيوند ممكن است حاصل نمود . زيرا از هر چشمه ساقه يك پيوند ميتوان گرفت ، در صورتيكه ساقه اي را كه براي قلمه انتخاب ميكنند بايد دست كم چند چشمه داشته باشد ، باضافه غالبآ ريشه اقسامي كه آنرا بوسيله قلمه زياد كرده اند دوام زيادي نداشته و بالاخره بيشتر از جورهاي گل سرخ را بوسيله قلمه نمي توان زياد كرد. بهترين زمان براي قلمه زدن گل سرخ اواخرتابستان (شهريورماه) است . در اين ماه شاخه هائيرا كه مغزش چوبي شده با قيچي باغباني چيده بقطعات ۱۰ تا ۱۵ سانتيمتري تقسيم ميكنند، بطوريكه ابتداء و انتهاي هر شاخه يك چشمه داشته باشد .

بعد برگهاي شاخه را بقسمي با قيچي مي چينند كه يك تا دو سانتيمتر از دم برگها بساقه بماند ، قلمه ها را در گلدان يا تغار و يا جعبه مخصوص قلمه كه از چهارپنجم شن نرم شسته و يك پنجم خاك تازه باغچه و خاك برگ پُر شده بفواصل ۲ تا ۳ سانتيمتر پهلوي هم فرو كرده و اگر هوا متغير و نامساعد باشد روي آنها را حباب شيشه اي مي گذارند و يا نايلون مي كشند .

مدتهاست كه هورمونهائي براي تسريع در ريشه كردن قلمه ها ساخته شده كه ممكن است قبل از آنكه قلمه ها را در خاك فرو كنند ، باندازه دو سانتيمتر از ساقه ها را يكي دو روز در محلولي از آن هورمون گذارده بعد در خاك فرو كنند تا زودتر ريشه كرده به نتيجع برسد . زمستان بايد قلمه ها را زير شاسي يا نقاط كم آفتاب گلخانه گذاشت. بهار سال بعد كه قلمه ها ريشه كرده و از هركدام شاخه هاي تازه بيرون آمد ، آنها را به آهستگي بطوري كه نرمه ريشه ها صدمه نبيند از خاك بيرون آورده در محل مخصوص بآن ميكارند .



رز ويرژو



گل رُز دو رگه ويرژو(virgo )



۳ – خواباندن شاخه :

زمانيكه فصل قلمه زدن نباشد براي زياد كردن بوته هاي قسم خاصي از گل سرخ به طريق خواباندن شاخه متوسل ميشوند .

خواباندن شاخه در اقسام و جورهاي پا بلند كه براي قلمه زدن هم مناسب است و بيشتر در اقسام رونده عملي مي باشد .

اوائل بهار شاخه هايي را كه به اندازه كافي بلند و قابل خم شدنست قسمتي از آنرا از نزديك زمين خم كرده در گلدان يا زمين پاي بوته زير خاك مي كنند . پائيز يا بهار سال بعد كه شاخه هاي خوابانده شده ريشه كرده است آنها را از بوته اصلي جدا كرده و موقع مقتضي با كمال احتياط بيرون آورده در نقطه ديگر ميكارند .



۴ – پيوند : براي ازدياد اقسام گل سرخ ، دو نوع پيوند معمول و مورد عمل است .



۱ – پيوند شكمي : كه در بهار تا اوائل تابستان و ماه اول پائيز كه شيره نباتي در جريان بوده و شاخه ها خوب پوست ميدهند ميزنند .



۲ – پيوند روي ريشه كه زمستان در گلخانه مي زنند : قبل از توضيح هريك از اقسام پيوند بايد پايه هاي مناسب براي پيوند را شناخت تا زحمتي كه ميكشند بي نتيجه نماند . مناسب ترين اقسام را براي پايه بايد انتخاب كرد كه در زير شرح داده ميشود .



پايه براي گل سرخ هاي پا كوتاه :

از معمول ترين و بهترين اقسام گل سرخ براي پايه بايد نسترن معمولي كوهي ( رُزا كانينا Rosa Canina ) را نام برد كه بواسطه دوام زياد در مقابل آفات و امراض و سختي شاخه هايش با آنكه تيغهايش موقع پيوند خيلي بدست آسيب مي رساند بهترين قسم براي پايه تشخيص داده شده و امروزه بين همه پرورش دهندگان و باغبانان معمول است .

اقسام ديگري از گلهاي وحشي مانند ( رُزا لاگسا Rosa Laxa) كه اصل آن از سيبري است و گل سرخ ( پوليانتاRosa Polyantha) در موارديكه نسترن كوهي نباشد قابل استفاده است .



پايه براي گل سرخ هاي پا بلند و مجنون ( گريان ):



چون شاخه هاي نسترن وحشي خيلي بلند و قوي است براي اينكار هم خوب ميتوان از آن استفاده كرد .

يكي از شاخه هاي قوي بوته را ميگذارند باندازه اي كه ميل دارند بلند شود و بقيه را حذف ميكنند ، آنوقت نوك آنرا پيوند مي كنند .

بنابراآنچه گفته شد بهتر و مناسب تر از همه اقسام گل سرخ براي پايه همان نسترن كوهي است كه به آساني ميتوان از ييلاقات بدست آورده يا بذر آنرا چنانچه شرح داده شد بكارند .



پيوند شكافي يا شكمي : پيوند شكافي يا شكمي را دو موقع و بدو شكل مي زنند .



الف - پيوند شكافي با جوانه بيدار .



ب – پيوند شكمي با جوانه خواب .

فصل پيوند با جوانه بيدار از اول خرداد تا اواخر تيرماه است كه جريان شيره نباتي باز كردن پوست را از روي چوب آسان ساخته و پس ازگرفتن پيوند وقت كافي براي نمو شاخه و رسيدن مغز چوبي آن هست.

موقع پيوند شكمي با جوانه خواب از اوائل شهريور تا اواخر مهرماه است كه ديگر فصل براي بيدار شدن جوانه و نمو آن مقتضي نمي باشد . پيوند پس از گرفتن تا بهار بحالت خواب باقي مانده ، اوائل فروردين ماه شروع به سبز شدن و نمو مي كند .

پيوند پائيزه اگر در زمستان از يخ زدن حفظ شود ( براي اينكه پيوندك در زمستان يخ نزند با شروع سرما روي آنرا با قشري از پارافين منجمد مي پوشانند ) چون در آغاز بهار شروع به نمو ميكند شاخه هاي آن قوي تر بوده و زمان كافي براي رسيدن مغز شاخه ها دارد .

طريقه عمل براي پيوند شكمي خيلي آسان و عبارت از برداشتن پيوندك بوسيله چاقوي پيوند زني از روي شاخه مورد نظر و جا دادن آن در شكافي كه بشكل ( T ) روي پايه ، داده شده و بستن روي شكاف با پوست برآمده از پايه و بسيتن آن با ريسمان نرم ميباشد .

پيوندك را بهتر است از شاخه اي كه گل يا غنچه دارد بگيرند .

براي اينكار بايد چنين شاخه اي را كه شاداب و صاف است از بوته مورد نظر قطع كرده ، قسمت سرشاخه كه مغزش نرم است و انتهايش را كه جوانه هاي آن بد و نا مناسب ميباشد بريده از قسمت ميانه كه داراي جوانه هاي برجسته و قوي است براي گرفتن پيوندك استفاده كنند .

بوسيله چاقوي پيوند زني از ۱۵ ميليمتر زير جوانه پوست را بسمت بالا بطوري ميبرند كه كمي از قشر چوبي مغز ساقه زير جوانه باقي بماند ، بُرِش را تا ۱۵ ميليمتري بالاي جوانه برده ، آنجا پوست را از روي ساقه برميدارند ، پيوندك بشكل بيضي نوك تيزي در مي آيد .

برگ پيوندك را بايد بطوري قبلا چيده باشند كه يك تا دو سانتيمتر از دُم برگ به پيوندك باقي بماند . حالا اين پيوندك را كه عبارت از پوست شاخه جوانه دار و نيمي از دمبرگ است از سر شكافي كه روي شاخه پايه داده اند آهسته زير پوست داخل كرده بسمت پائين ميلغزانند تا تمام پيوندك زير شكاف جا گرفته فقط از بين دولبه شكاف عمودي جوانه و دمبرگ بيرون بماند .

بلافاصله دور شاخه پايه را از بالاي شكاف با نخهاي پشمي يا نوار لاستيكي يا نوار چسب رو به پائين بطوري مي بندند كه تمام شكاف پوشيده شده و هوا زير پوست داخل نشود و فقط همان جوانه و دمبرگ از بين نخها بيرون بماند . براي اينكه شكاف بهتر مسدود شود ميتوان روي آنرا با چسب مخصوص پيوند پوشاند . پانزده روز بعد اگر دمبرگ سياه شده و به پيوندك چسبيده رنگ پيوندك هم تغيير كرده رو به سياهي ميرود معلوم ميشود پيوند نگرفته و خراب شده ، ولي اگر با كمترين تماس انگشت دمبرگ به آساني از پيوندك جدا شده بزمين افتد و پيوندك هم سبز و شاداب است نشانه گرفتن پيوند ميباشد .سه تا چهار هفته پس از پيوند زدن كه جوانه شروع بنمو مي كند بايد نخ را باز كرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخها به پوست پايه نگردد.

پيوندي كه مي زنند اگر با جوانه بيدار است پس از پيوند شاخه را از يك سانتيمتر بالاي شكاف قطع كرده جاي بُرش را با چسب پيوند ميپوشانند . ولي اگر پيوند پائيزه و با جوانه خوابست فقط كمي از انتهاي شاخه را بريده بقيه آنرا ميگذارند بهار كه پيوند بيدار شده و ميخواهد سبز شود ميبرند .



پيوند روي ريشه :

عمل پيوند روي ريشه بيشتر براي ايجاد و ازدياد اقسام گل سرخ هاي پاكوتاه بكار مي رود . موقع و فصل مناسب اين پيوند پائيز يا اواخر زمستان است كه بايد در گلخانه انجام شود .

بهترين پايه براي اينكار ريشه هاي جوان نسترن هاي كوهي است كه يا بوسيله كاشتن بذر ، يا جمع آوري از كوهستانها تهيه شده و قبلا آنها را در گلدان يا خزانه كاشته باشند .

پيوندك را از شاخه هائي مي گيرند كه اواخر شهريور تا اواسط مهرماه آنها را از بوته بريده دو سر شاخه را با قيچي زده برگهايش را مطابق دستوري كه براي پيوندك شكمي داده شده چيده و بعد آنها را در جعبه هائي مملو از شن پهلوي هم چيده روي آنها را نيز با قشر نازكي از شن پوشانده و كمي پهن هم روي آن ريخته باشند .

ماه آبان يا اسفند ساقه هاي نسترن وحشي را كه براي پايه حاضر كرده اند ، باندازه ۱۰ سانتيمتر از روي ريشه بطور مورب با چاقوي تيز مي برند ، سپس از شاخه هائي كه لاي شن گذاشته اند هريك را كه با قطر پايه مطابق باشد بيرون آورده قطعه اي از آنرا كه داراي چهار چشمه باشد نيز بطور مورب مي برند ، بطوري كه دو برش را وقتي روي هم قرار دادند كاملا با يكديگر مطابق باشد و بين آنها درز و شكافي نماند ، پس ازآنكه پيوندك را روي پايه قرار دادند با چهار لا نخ پشمي اين دو را بهم بسته اطراف آنرا با چسب پيوند خوب مي پوشانند .

ريشه هايي كه باين ترتيب پيوند شده اگر در گلدان است گلدانها را مرتب روي سطح گلخانه مي چينند ، جاي گلدانها بايد ۱۰ درجه سانتيگراد حرارت داشته باشد .از اوائل سال پيوندها شروع بنمو كرده جوانه ها رشد مينمايند ولي تا مدتي كه محل پيوند خوب بهم جوش بخورد نبايد آنها را درمعرض تابش مستقيم آفتاب قرار داد ، تا كم كم به هواي خارج عادت كرده و پائيز بعد كه از خطر جست آنها را در هر جا كايل باشند بكارند .سال بعد بايد بوته هاي پيوند شده را كاملا مراقبت كرده آنها را مرتبآ آب داده ضمنآ از ابتلاء بوته ها به آفات و امراض نباتي پيش گيري و كرد.
 

Similar threads

بالا