الميرا
عضو جدید
شصت دو سال قبل دو دانشمند يك ماه از وقت خود را
صرف پژوهشها وازمايشهايي كردندكه به عامل شكل گيري جهان مدرن منجر شد.اين دوره از كار جان باردين
و والتر براتين كه براي ويليام شاكلي كار ميكردند بعد ها به ماه معجزه شناخته شدونتيجه ان ساخته شدن اولين ترانزيستور فعال بود.
البته فراهم كردن زمينه هاي فني اختراع ترانزيستورها
به حدود دو دهه پيش از اين تاريخ باز ميگردد.با اين حال با توجه به اينكه نام ترانزيستور تركيبي از واژه هايtranscondactanceياtransferوvaristorرا يكي از كارمندان ازمايشگاه بل بر اساس طرح سه پژوهشگر مذكور انتخاب كرد اختراع انرا به اين سه تن نسبت مي دهند.البته اغاز فعاليت براي ساخت ترانزيستور ازدهه
1930 اغاز شد.در ان زمان ژوليوس ادگار ليلين فلد
(1881-1963)فيزيكدان الماني سه اختراع را در ايالات متحده به ثبت رسانيد.
اين اختراعات در مورد اصول عملكرد ترانزيستور هاي موسوم به اثر ميداني(field-effect)بود.تقريبا در همان زمان فيزيكدان الماني ديگري به نام اسكار هيل(1994-1908)اختراع مشابهي را در زمينه اثر ميداني ثبت كردكه اين موارد بعد ها پايه و اساس اختراع ترانزيستور شد.
با اين همه فعاليت اصلي در زمينه طراحي ترانزيستور ها در جهاني اتفاق افتاد كه در حال گذراندن دوره بازسازي و بهبود پس از جنگ جهاني دوم بود.در ابتدا شاكلي طرحي براي ساخت ترانزيستور هاي اثر ميداني(fet)پيشنهاد داد كه از قطعات نازك نيمه رسانا شامل سيليكون كه به صورت لايه اي بهم متصل شده بودند تشكيل ميشد.اما درعمل دستگاه مبتني برطرح او طبق محاسبات انجام شده كار نمي كرد.به اين ترتيب والتر وبراتين سرگرم بررسي طرح ساده تري شدند.
حاصل تلاش اين دو منجر به ساخت گونه اي از ترانزيستور ها موسوم به ترانزيستور تماس نقطه اي يا
Point contact شد.اين ترانزيستورها با در كنار هم قرار گرفتن د و اتصال پوشيده از طلا و يك قطعه ژرمانيوم كه خود روي پايه اي فلزي قرار داشت ساخته ميشد.
نتيجه كار اين بار رضايت بخش بود و در عمل ترانزيستور ساخته شده بدرستي كار مي كرد.باردين و براتين به راحتي توانستند با استفاده از مداري كه ميتوانست سيگنال هاي صوتي را تقويت كند دستگاه خود را توسعه دهند.
مدت كوتاهي پس از اين اتفاق نام ترانزيستور براي اين اختراع برگزيده شد و نهايتا در يكم جولاي 1948 ازمايشگاههاي بل اين ترانزيستور ها را معرفي و توليد محدود ان را اغاز كرد.
در همين اثنا شاكلي طرح جايگزين ديگري را براي طراحي ترانزيستور هااماده كرده بود كه ترانزيستور
هاي دو قطبي پيوندي (bipolar junction)ناميده ميشوند.
او اختراع خود را در ژانويه 1948 ساخته و مورد زمايش قرار داده بود كه نتيجه كار موفقيت اميز بود.
مزيت اختراع شاكلي طراحي كم حجم تر و توليد ساده
تر در مقايسه با ترانزيستور هاي حجيم تر point contact
بود .به همين دليل طرح وي اساس توليد ترانزيستور هاي تجاري در سالهاي بعد قرار گرفت.بل در سال 1952 توانست ترانزيستور هاي دو قطبي پيوندي را به توليد انبوه برساند و پس از ان مجوز استفاده از انرا به ديگر شركتها نيز اعطا كرد.دو سال بعد بل به منظور بهبود عملكرد اين ترانزيستور ها سيليكون را جايگزين ژرماتيوم كرد.
استفاده از اين نوع ترانزيستور ها تا زمان عموميت يافتن نيمه رساناهاي cmosدر اواخر دهه 1960 ادمه داشت.
(نيمه رساناهاي اكسيد فلز يا mosرا جان الاتا ودان كانك در سال 1959 اختراع كردند.)
در سال 1956 شاكلي باردين و براتين به پاس تحقيقات خود در زمينه هاي نبمه هاديها واختراع ترانزيستور جايزه نوبل فيزيك را از ان خود كردند.اعطاي اين جايزه دو سال پس از عرضه نخستين راديوي ترانزيستوري دنيا صورت گرفت.
صرف پژوهشها وازمايشهايي كردندكه به عامل شكل گيري جهان مدرن منجر شد.اين دوره از كار جان باردين
و والتر براتين كه براي ويليام شاكلي كار ميكردند بعد ها به ماه معجزه شناخته شدونتيجه ان ساخته شدن اولين ترانزيستور فعال بود.
البته فراهم كردن زمينه هاي فني اختراع ترانزيستورها
به حدود دو دهه پيش از اين تاريخ باز ميگردد.با اين حال با توجه به اينكه نام ترانزيستور تركيبي از واژه هايtranscondactanceياtransferوvaristorرا يكي از كارمندان ازمايشگاه بل بر اساس طرح سه پژوهشگر مذكور انتخاب كرد اختراع انرا به اين سه تن نسبت مي دهند.البته اغاز فعاليت براي ساخت ترانزيستور ازدهه
1930 اغاز شد.در ان زمان ژوليوس ادگار ليلين فلد
(1881-1963)فيزيكدان الماني سه اختراع را در ايالات متحده به ثبت رسانيد.
اين اختراعات در مورد اصول عملكرد ترانزيستور هاي موسوم به اثر ميداني(field-effect)بود.تقريبا در همان زمان فيزيكدان الماني ديگري به نام اسكار هيل(1994-1908)اختراع مشابهي را در زمينه اثر ميداني ثبت كردكه اين موارد بعد ها پايه و اساس اختراع ترانزيستور شد.
با اين همه فعاليت اصلي در زمينه طراحي ترانزيستور ها در جهاني اتفاق افتاد كه در حال گذراندن دوره بازسازي و بهبود پس از جنگ جهاني دوم بود.در ابتدا شاكلي طرحي براي ساخت ترانزيستور هاي اثر ميداني(fet)پيشنهاد داد كه از قطعات نازك نيمه رسانا شامل سيليكون كه به صورت لايه اي بهم متصل شده بودند تشكيل ميشد.اما درعمل دستگاه مبتني برطرح او طبق محاسبات انجام شده كار نمي كرد.به اين ترتيب والتر وبراتين سرگرم بررسي طرح ساده تري شدند.
حاصل تلاش اين دو منجر به ساخت گونه اي از ترانزيستور ها موسوم به ترانزيستور تماس نقطه اي يا
Point contact شد.اين ترانزيستورها با در كنار هم قرار گرفتن د و اتصال پوشيده از طلا و يك قطعه ژرمانيوم كه خود روي پايه اي فلزي قرار داشت ساخته ميشد.
نتيجه كار اين بار رضايت بخش بود و در عمل ترانزيستور ساخته شده بدرستي كار مي كرد.باردين و براتين به راحتي توانستند با استفاده از مداري كه ميتوانست سيگنال هاي صوتي را تقويت كند دستگاه خود را توسعه دهند.
مدت كوتاهي پس از اين اتفاق نام ترانزيستور براي اين اختراع برگزيده شد و نهايتا در يكم جولاي 1948 ازمايشگاههاي بل اين ترانزيستور ها را معرفي و توليد محدود ان را اغاز كرد.
در همين اثنا شاكلي طرح جايگزين ديگري را براي طراحي ترانزيستور هااماده كرده بود كه ترانزيستور
هاي دو قطبي پيوندي (bipolar junction)ناميده ميشوند.
او اختراع خود را در ژانويه 1948 ساخته و مورد زمايش قرار داده بود كه نتيجه كار موفقيت اميز بود.
مزيت اختراع شاكلي طراحي كم حجم تر و توليد ساده
تر در مقايسه با ترانزيستور هاي حجيم تر point contact
بود .به همين دليل طرح وي اساس توليد ترانزيستور هاي تجاري در سالهاي بعد قرار گرفت.بل در سال 1952 توانست ترانزيستور هاي دو قطبي پيوندي را به توليد انبوه برساند و پس از ان مجوز استفاده از انرا به ديگر شركتها نيز اعطا كرد.دو سال بعد بل به منظور بهبود عملكرد اين ترانزيستور ها سيليكون را جايگزين ژرماتيوم كرد.
استفاده از اين نوع ترانزيستور ها تا زمان عموميت يافتن نيمه رساناهاي cmosدر اواخر دهه 1960 ادمه داشت.
(نيمه رساناهاي اكسيد فلز يا mosرا جان الاتا ودان كانك در سال 1959 اختراع كردند.)
در سال 1956 شاكلي باردين و براتين به پاس تحقيقات خود در زمينه هاي نبمه هاديها واختراع ترانزيستور جايزه نوبل فيزيك را از ان خود كردند.اعطاي اين جايزه دو سال پس از عرضه نخستين راديوي ترانزيستوري دنيا صورت گرفت.