تاثير ورزش شنا بر روان انسان

canopus

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
يک دسته از بيماری های انسان،بيماری های روانی است که مربوط به کارکرد مغز می باشد و در خيلی از موارد علت اصلی آن ها مشخص نيست .

بنابراين با نا مشخص بودن علل اين بيماری ها،درمان آن ها نيز با مشکل روبروست. يکی از روش های درمانی که امروز تاکيد می شود؛نقش ورزش،خصوصاً ورزش مفرح شنا در پيشگيری و درمان بيماری های روان می باشد.

آمادگی جسمانی به خصوص در افراد روانی،که از اجتماع کناره گرفته و فعاليت جسمانی خاصی ندارند،بسيار پايين است. تحقيقات امروز نشان می دهد که داشتن آمادگی جسمی بر بهبود بيماری های روانی تاثير قابل توجهی دارد. فعاليت عضلانی در فشار های عاطفی موجب می شود مقداری از واکنش فيزيولوژيكی ناشی از هيجان،از بين برود .

اضطراب يا ساير هيجان های شديد،باعث می شود بدن دستخوش تغييراتی شود که مقدمه عمل است،از جمله اين تغييرات،کاتکل آمين ريليز( آزاد شدن زياد هورمون های سيستم اعصاب سمپاتيك و پارا سمپاتيك،مثل آدرنالين و استيل کولين )،افزايش جريان خون و اختلال در جريان ترشحات معده است؛پس به دنبال هيجان ممکن است اختلال عملکرد بعضی از ارگان ها مثل نفخ و ناراحتی معده و يا اختلال در جريان خون مغز و هورمون های سيستم اتونوم ايجاد گردد؛اما اگر در پی هيجان های شديد،فعاليت بدنی انجام شود،هورمون های ناشی از هيجان صرف انجام فعاليت بدنی می شود. بنابراين در اين راه مصرف شده و کمتر باعث آسيب روان می شوند.

مشخص شده بسياری از ناراحتی های روانی از فشار های هيجانی مکرر در افراد استرسی ايجاد می شود که با فعاليت بدنی منظم و مفرح از جمله شنا،می توان جلوی اين آسيب های روانی ناشی از هيجانات را گرفت .

نتيجه: به افراد استرسی توصيه می شود به دنبال هر هيجان يا استرس ورزش مداوم،پرتحرک و مفرح از جمله شنا،داشته باشند تا بدين ترتيب،افزايش هورمون های فيزيولوژيك بدن،ناشی از استرس،در فعاليت عضلانی مصرف شود و آسيب بر روان آن فرد بگذارد. البته يکی از مشكلات اينگونه افراد،بی ميلی آن ها به فعاليت بدنی است که در اين مورد نقش يک مربی تربيت بدنی دقيق و متعهد به کار در وادار کردن آن ها به ورزش و ايجاد انگيزه بسيار حائز اهميت است .



منبع: مجله دنيای شنا
 

Similar threads

بالا