.......:::::بیوگرافی از زبانی دیگر :::::.......
.......:::::بیوگرافی از زبانی دیگر :::::.......
زندگینامه
داریوش در ۱۵ بهمن سال ۱۳۲۹ خورشیدی در میانه بهدنیا آمد. پدرش محمود اقبالی، از ملاکان آذربایجان بود. داریوش دوران کودکی را درمیانه، زادگاه پدر و مادرش گذراند. اولین بار در ۹ سالگی در جشنی در مدرسه شهرآرابه روی صحنه رفت. دوران دبیرستان را در دبیرستان‌هایی همچون دبیرستان فارابی،دبیرستان کرج، دبیرستان رازی دبیرستان سنندج، و دبیرستان آزادگان تهران پارس‌گذراند و در مراسم هنری به اجرای برنامه‌های هنری می پرداخت.
در ۱۳۴۹ با حسن خیاط‌باشی آشنا می‌شود و همین ورودرسمی او به موسیقی حرفه‌ای است. در همین سال او با ترانهٔ به من نگو دوست دارم بهشهرت می‌رسد. لازم به توضیح است که اولین نرانه مستقل او ترانه نبسته پیمان بودهاست از علی گزرسز (رها) داریوش در روز ششم شهریور ماه ۱۳۵۳ توسط سازمان امنیتشاهنشاهی دستگیر و مدت ۹ ماه در زندان میماند، در همان روز روزنامه اطلاعات عکسی ازاو به چاپ میرساند که پلیس مدعی شده بود که او را به جرم مصرف ونگهداری ی مواد مخدردستگیر کرده است که آن مطلب دروغ محض بود وساواک او را به خاطر اجرای ترانه هایسیاسی اش مثل جنگل ، پریا، رهایی و گل گندم به زندان انداخته بود .
با سر کار آمدن جمهوری اسلامی، داریوش نیز ماننداکثر خوانندگان پاپ ایرانی آن زمان، از کشور خارج شد و در مهر ماه ۱۳۵۷ (۱۹۷۸) بهانگلستان و به شهر برموس نقل مکان کرد و پس از دوسال اقامت در آنجا به دعوت احمدمحمودعازم آمریکا شد.
در دهه هفتاد خورشیدی ترانه‌ای از داریوش با عنوانبه بچه‌هامون چی بگیم با شعر اردلان سرفراز باز دوباره بر سر زبانهاافتاد.
گناه هر چی که گذشت به گردن ما بود وهست
از ما اگه بتی شکست بتهای تازه جاشنشست
داریوش در سالهای اخیر در خارج از ایران فعال بودهو در آمریکا، انگلستان، آلمان، کانادا، و ژاپن کنسرتهایی اجرا کردهاست.
او که خود مدتها معتاد بود (بنا بر اظهارات خودش)،اعتیاد را ترک کرد و به عنوان فعال ضد اعتیاد نیز فعالیت می‌کند و از همین رو بههمراه جمع دیگری سازمان مرکز بهبودی ایرانیان را تأسیس کرده است. و با کمک شخصیبنام خشایار سایت بهبودی و بهبودی چت را تأسیس کرد سپس بعدها با تأسیس بنیاد آینه وعضویت در عفو بین الملل بر فعالیتهای اجتماعی خود افزود.
ترانه‌ها
داریوش با سبک صدایی خاص و استفاده از مضامینی همچونآزادی، صلح و عشق طرفداران خاص خود را داشته است و دارد.
شعرهای ترانه‌هایش از شاعرانی مانند مولوی، حافظ،احمد شاملو، نادر نادرپور، حسین منزوی و سیمین بهبهانی و ترانه‌سرایانی همچوناردلان سرفراز، شهیار قنبری و ایرج جنتی عطایی است. وی با آهنگسازان بنامی چون جلیلو فرید زلاند، بابک بیات، اسفندیار منفردزاده، واروژان ، حسن شماعی زاده و بابکافشار همکاری داشته است.
از جمله ماندگارترین آثار داریوش می‌توان بهترانه‌های دست‌های تو و چشم من و دوباره میسازمت وطن و "بچه ها" و "خونه" اشارهکرد.
کارهای داریوش شامل بیش از ۲۰۰ ترانه در ۲۵ آلبوماست.
وی چند سالی است که از جامعه هنری در لوس‌آنجلسفاصله گرفته است و آثار خود را تنها از طریق شرکت پخش ترانه شخصی خود و نیز اینترنتمنتشر می‌کند.
فعالیتهای سیاسی - اجتماعی
داریوش چه در زمان سلطنت محمدرضا شاه پهلوی و چه بعداز پیروزی انقلاب اسلامی به مخالفت با روش زمامداران حاکم بر ایران پرداخت و بههمین دلیل به زندان افتاد. وی در زمان حکومت پهلوی قصد خروج از کشور داشت که با آنموافقت نشد. حمله به وی باعث شد تا برای معالجه به وی اجازه خروج داده شود و بنا براین در زمان انقلاب وی در ایران نبود. پس از آن نیز وی به کشوربازنگشت.
وی در طی سالهای غربت همواره از پناهجویان ایرانیحمایت کرده است و در تظاهرات‌های حمایت از این افراد فعال بوده است. و نیز با تشکیلبنیادهایی همچون آینه به حمایت از معتادان برخاسته است.
